vanmorgen vroeg begon ik me af te vragen
of dit nu allemaal alleen maar in mijn eigen kopke zat
of ik misschien te euforisch was
of ik eigenlijk wel zoiets mocht/kon bloggen
en vooral:
stelde ik me voor
dat ik misschien wel weer eens terug naar af zou kunnen gaan
af gaan
....
ups en downs
misschien de fool on the hill
looking at a beautiful world
.....
maar nee
vandaag kreeg ik meerdere keren te horen
dat ik zo straalde
dat ik er wel echt heel goed uit zag
en zo vrolijk
.....
ofschoon dit niet echt een bevestiging is
want een euforische mens die misschien zelfs manisch is
ziet er op dat moment ook wel kei leuk uit
....
hoe bepaalt een mens of hij terecht uitstraalt wat ie voelt
...
meestal weet je het pas achteraf
...
blijft het of blijft het niet
...
heb dat vroeger ook wel eens ooit gehad
ofschoon niet zo als nu
nee, niet zoals nu,
toen ik me vroeger zo goed voelde in mijn vel
ging dit wel ten koste van mijn werk
van mijn gezin
liep alles  in het honderd
terwijl ik door het leven huppelde
...
na mij de zondvloed
....
nu niet
denk ik
ik krijg daarvan toch (nog) geen signalen
en mijn voeten staan toch stevig op de grond
ja toch?

en zo filosofeer ik
af en toe op een stil momentje
net na  mijn verrukking om een avondzang van een vogel
 en voor een herinnering om mijn grappige onnozelheden
die ik vandaag begaan heb

de wereld lacht me nog steeds toe

sinds ik terug ben uit Australië
is er iets wezenlijks in mij veranderd
ik heb het al hier en daar verwoord
maar innerlijk was er nog een beetje twijfel
die niet meteen in mijn woorden te lezen was
de chaos die ik zo dikwijls ervoer
is helemaal verdwenen
dat wil niet zeggen
dat ik niet met veel dingen tegelijk bezig ben
maar ik hou overzicht
vroeger zat ik met chaos in mijn hoofd
maar bleef ik ook meer steken in de uitvoering van mijn taken
vroeger dacht ik:
ik mag dat niet vergeten te doen
en plaatste het in een lijstje
nu doe ik het direct
gewoon tussendoor
ik denk dat ik heel veel tijd verloor met van alles te plannen

daarnaast ben ik ook weer terug wat socialer
vroeger had ik geen tijd
nu spreek ik zelfs niet af
we doen direct wat we graag zouden doen
zoals zaterdag na de studiedag lekker gaan eten
met een andere vrijwilliger waarmee het al jaren klikt
we vonden nooit tijd om eens samen iets te doen
is dus nu gebeurd
wat hebben we genoten

voor de rest blijft mijn huis aan kant
boodschappen blijven niet staan
was blijft niet in de droogkast liggen
mijn wagen is op tijd geladen
het eten is op tijd klaar
experimentjes worden weer uitgevoerd
en ze mogen nog mislukken ook
ik kan er smakelijk om lachen
soep met een boterham is ook lekker

mijn kefir staat te broebelen
bloemekes op tafel
een hond die vrolijk is

en wanneer het een en ander me niet zo goed afgaat
ben ik blij dat ik in mijn auto luidskeels kan zingen
(ja, ik ben die madam,
die alleen in de auto zit omdat ze vals zingt, haha)
maar nee, serieus,
door te zingen komen mijn worden en twijfels naar buiten
komen mijn gedachten op een rijtje
komen ingevingen binnen
zie ik waar de 'knoop' zit
zing ik over die knoop
totdat alles opgeklaard is

soms ben ik verbaasd dat het zo simpel kan zijn
echt wel
ik denk dat ik mijn persoonlijke gebruiksaanwijzing
begin door te hebben
nu rest me nog het een en ander op te ruimen
wat ik aan problemen heb gecreëerd in het verleden
ook dat is al volop in gang
...
ik ga rijstpap maken voor mijn ventje
die komt straks thuis van de duiktraining

gisteren na de markt direct richting de Lichtbron vzw
ik had al de helft van een studiedag gemist
maar het ging niet anders

deze keer ging het over onze schaduwkanten
zowel persoonlijke als in die groepsverband
onze schaduwkanten zijn stukken van onszelf
die we niet willen laten zien
of soms zijn ze ook niet direct zichtbaar voor ons zelf
ze hebben echter wel effect op ons gedrag

zoeken en kijken naar je eigen schaduw is zoiets als zelfonderzoek
komt in deze blog regelmatig voor...
het is als een ontdekkingsreis
maar tegelijkertijd kan je het ook bekijken
als een plaatsje geven in je eigen huis
van alle dingen die staan te verstoffen op zolder of in de kelder
een andere mogelijkheid kan zijn her ontdekken
wat je eigenlijk niet meer nodig hebt
dus afstand doen van oude gewoontes die in je schaduw vertoeven

wat ik vooral heb meegenomen van gisteren
is het feit dat je schaduwkanten soms ook kwaliteiten bevatten
eigenschappen waarvan je zelf niet wist dat je ze in je had
die dus in het daglicht mogen komen
om te schitteren

gisteren een knallende ambras ontketend
ofschoon ik dit niet voorzien had
gewoon lomp geweest
soms ben ik een blind voor oorzaken en gevolgen
soms vergeet ik dat stiltes
aan stormen vooraf gaan
lawines zijn 5 minuutjes eerder
ook prachtig sneeuwwitte bergflanken

er is me gezegd
nadat ik mijn excuses aanbod voor het veroorzaken
dat ik me maar eens over alles moest bezinnen
over alle oorzaken en gevolgen van mijn daden
met andere woorden:
de woede is nog niet geluwd

en blijkbaar is mijn leven niet rozen geur en maneschijn
ik denk dat ik niet helder denk of kijk
of
misschien stapel ik geen wrok op
of
misschien ben ik te luchthartig over "ernstige" feiten
of
misschien niet opmerk dat anderen mijn puin ruimen
of
misschien ben ik gewoon het slachtoffer van de gedachte
van "de ander"
dat ik bewust
verniel
op harten trap
vrede opblaas
het iedereen moeilijk maak

dan pleit ik "onschuldig"
vanuit de grond van mijn hart
dan vrees ik plots dat zulke gedachten ontstaan
in een hoofd van iemand die
misschien minder onschuldig is dan ik ooit heb willen zien

daar op voortgaande
handelen veel mensen vanuit hun huidige kennis van zaken
soms uit' onmacht' of door hun onwetendheid
zo'n woede die me overspoelde
bekeken vanuit deze visie
maakt het gegeven draaglijker

misschien maar gewoon "een theorie"
maar ik kan nu eenmaal de gebeurtenis zelf niet in het publiek gooien
niet vertellen in mijn blog
mijn hart niet luchten
eigenlijk tegen niemand
denk ik

soms
ben ook ik alleen

soms heb dan ik liever geen reaktie
dan troostende woorden
die ik dan als loze woorden lees
gebaseerd op deze flarden tekst
die eigenlijk niets vertellen
...

Nou had ik toch de laatste dagen iets raars:
Wanneer ik op mijn hoofd klopte
klonk het hol
zo hol als een trommel
ik moest er eigenlijk smakelijk om lachen
had ik nog nooit meegemaakt
tja, wie klopt er nu ook op zijn/haar hoofd...
nou ja
ik dus wel
omdat ik wil oefenen met EFT
ik moest toch langs de dokter voor enkele voorschriftjes
en vroeg het haar maar meteen
met een lach op mijn gezicht natuurlijk
ik kon mezelf nauwelijks serieus nemen
omdat ik ermee lachte
begon zijn natuurlijk ook te lachen
maar nee, serieus
het is gewoon een sinusitus
nou je het zegt!
kheb ook al een hele tijd een vage hoofdpijn
en snot dat steeds in mijn keel loopt
en af en toe zweetaanvallen
of koude rillingen
dus met enkele pilletjes
en dit vijf dagen aan een stuk
zal daarna blijken
dat mijn hoofd toch niet leeg is

't ventje is denk ik beter
want die is deze avond gaan duiken
dus dat is ook al weer achter de rug

om mijn ouders maak ik me meer zorgen
die worden een dagje ouder
en vele kwaaltjes steken de kop op
soms maak ik me ook wel eens kwaad
omdat ze er stevig op los fantaseren
wat betreft oorzaak en gevolg van die kwaaltjes
maar ok
het gegeven blijft dat het niet echt zo best gaat

mijn dochter daarentegen doet het goed!
heeft de laatste dagen een hoop werk verzet
kijk maar op gamez.nl
bij

• Nieuws
• Preview
• Video
• Screenshots

deze mama is fier
overmorgen wordt ze 23
en dit weekend komt ze weer eens naar huis
ik zie er naar uit!

ik stel het me voor:

familie bezoek
naar de dierentuin
wandelen op het strand
of in de stad ..... het bos
naar de biocoop
duiken

wat heb ik gedaan:
gepoetst dat het een lieve lust was
en daarvan genoten
ik herken mezelf niet
zo was ik nooit
een poetsmadam
nou ja
ik moet niet overdrijven
poetsmadammen poetsen alle dagen van de week
één dag per week is genoeg
om mezelf een poetsmadam te voelen
ofschoon ik al plannen maak
om me morgen nog eens uit te leven
haha
"omdat ik het ijzer moet smeden als het heet is"
kronkelt er door mijn gedachten

koud bier en krokodillen
(op de fiets door Australië)
van Roff Smith
uitg. National Geographic
is een boekje waar mijn oog op viel
en dat ik nu aan het verslinden ben
want die manier van beleven en schrijven
komt perfect overeen met hoe ik mijn reizen beleef
hij pakt niet uit met spetters en kicks
maar beleeft alles met iedere vezel van zijn lichaam

het kwam goed van pas
want ik moest vanmorgen binnen voor een slokdarm onderzoek
en daarna mocht ik een poos niet rijden
dus dat boekje schoot op

verder heeft mijn ventje, denk ik, een griepje vast
heb maar verse soep gemaakt voor als ie honger krijgt

'sinds zondag heb ik een water Kefir kweek opgestart
en drink zowat iedere dag een verrukkelijk zelf gebrouwd drankje
steeds gevarieerd met andere soorten fruit
is goed voor mijn darmen
ik geloofde dat niet zomaar,
toch is het resultaat al direct merkbaar binnen enkele dagen.
details zal ik besparen, haha