Deze soort van blog heb ik gecopieerd van diverse andere sites, zodat alles bij elkaar blijft.
10-8-2005 |
ik stel mezelf in vraag...en wens dit ook te delen
wat hieronder volgt zijn mijmeringen en zelfbevraging
ik hoef niet noodzakelijk reakties
maar wie wel reageert
wil ik vragen
om de draagwijdte van zijn of haar reaktie in te schatten
om kritisch te zijn naar zichzelf
om te onderzoek te doen naar de beweegreden van zijn of haar reaktie
en deze dan ook toe te lichten
in de 'ik'vorm.
een moeilijke oefening!
ik voel dat mijn vrijwel feilloze intuïtie
plots door mezelf in vraag gesteld wordt
op zich is dat gezond
maar stel, dat deze wel degelijk werkt,
dan voel ik me,
door wat ik intuïtief meen aan te voelen
in de berichten van de gisteren en vandaag
eigenlijk heel verdrietig worden
machteloos
....
ik voel ook dat deze zomer
nog steeds blijft draaien rondom mijn persoonlijk gekozen thema:
manipulatie-vriendschap-behaagzucht
sinds ik gestart ben met te vragen om inzichten
houdt het niet op
het ene inzicht al confronterender dan het andere
soms voel ik me echt sterk
soms verschrikkelijk zwak
soms manipuleerbaar
maar soms ook diep schuldig
ofschoon ik maar pas schuldig ben als ik iets met opzet doe.
wanneer wordt er gemanipuleerd?
en wanneer wordt er gewoon een opzettelijk duwtje gegeven om inzichten te schenken?
echt verwarrend
kwas er nog zo van overtuigd,
toen ik na een week stilte als herboren uit dat klooster kwam,
dat ik eindelijk zicht op zaken had.
maar nee
mijn ogen gingen dan nog pas echt open:
het ziet er naar uit
dat dit stuk "zwaar" maar ook zeer essentieel is
om weer een stukje verder te geraken
in mijn eigen groeiproces
wat mijn dominerend gedrag betreft:
deze opmerking is me niet vreemd
die opmerking heb ik mezelf al gemaakt
die opmerking (door mezelf) maakt dat ik nogal eens dikwijls ergens opstap
wanneer ik voel dat ik te veel domineer
zeg ik: "ze is weer in gang"
ik weet het: ik ben mondiger
waarschijnlijk zit er mijn nederlandse achtergrond iets voor tussen
maar wat heb ik als alternatief:
alles maar zijn gangeske laten gaan
alles maar zozo laten zijn
inzichten krijgen en ze niet delen
vanalles zien gebeuren en niet reageren
niks doen geeft me een gevoel,
dat ik goedkeuring verschaf
om achteraf te kunnen zeggen:
ik heb het niet geweten?
inslapen
dat ik heb vroeger heel lang geleden
minstens 10 jaar aan een stuk gedaan
10 jaar waar ik zo goed als geen herinnering aan over heb gehouden
sinds ik wakker ben
ben ik actief, ja
met vuur ook
dus logisch dat ik ogen naar me toe trek
dat er mensen niet gezegd krijgen wat ze te zeggen hebben
misschien een beetje uit angst dat ze niet de juiste woorden vinden
maar daarover wil ik echt wel het volgende kwijt:
veel woorden zijn er niet nodig
om me te laten weten wie je bent
en wat je voelt
ik ben nog het meeste geïnteresseerd in de mensen van de minste woorden
als afsluitertje lach ik hierbij even met mezelf:
ja, ik gebruik veels te veel woorden
.....
ik kan het blijkbaar niet laten |
15-08-2005
ik voel me lekker in mijn vel
lekker zacht...
kwetsbaar opstellen geeft me een enorme verruiming in mijn gewaarwording
er is al maanden geen angst meer in me aanwezig
dat maakt dat mijn antwoorden hierop niet gebaseerd zijn.
op iedere vraag die ik me innerlijk stel
krijg ik binnen de 24 uur antwoorden
wat me dankbaar maakt en vol vertrouwen
ik voel me dansen, energie stroomt
wat wil ik nog meer
mezelf in vraag stellen blijkt me dus kracht te geven
ik kom regelmatig in contact met 'borderliners"
niet alleen op internet
dus in de praktijk omgaan met soortgelijke situaties als hier
is me niet vreemd
is wel moeilijk
het vraagt een "helder" waarnemen van wat werkelijk "is"
en wat er van gemaakt wordt.
helder waarnemen van wat de bedoeling lijkt,
en zuiver invoelen wat de werkelijke intentie is.
zien dat er in iedere oester binnenin parelmoer aanwezig is
en met terugtrekken bedoel ik
dat ik me even bezig hou met zelfreflexie
het wil niet zeggen dat ik me terug trek uit de groep
niks geeft aan dat dit noodzakelijk is
voor het welzijn van de anderen en van mezelf
13-08-2005
alweer is er een dag voorbij
vandaag heb ik erg veel gelachen
ik denk dat het wel héél de dag door van dát was
tijdens mijn werk
tijdens het lezen van berichtjes op de 'kapoentjes' website
tijdens het winkelen met mijn dochter
(gieberend om een smeltende crème glace en de gechockeerde blikken)
tot vanavond toe bij een kort bezoekje aan mijn schoonbroer
en een vriendin noemde mijn lach sprankelend
als dat geen complimentje is....
er spookt nogthans vanalles door mijn hoofd
mij is gevraagd om een rollenspel voor te bereiden voor een studiedag
onderwerp: hoe een borderliner heel geraffineerd iemand kan manipuleren
mij is ook gevraagd om de rol van borderliner op me te nemen
en te tonen hoe mensen mee verstrikt geraken in een machtsspel
niet simpel, maar inspiratie genoeg!
iedere dag vind ik genoeg vorbeelden
of ik hoef o.a. aan de film 9 1/2 weeks te denken
een een uitgebreid repertoire bijeen te sprokkelen
daarnaast ben ik bijna continue in contact met veel adhd-ers
een wereld apart
een hemel en hel voor eventuele partners
ik balanceer daar ook ergens in die regio
snelle gedachte sprongen
hevige reakties
hyperfocussen
bindingsangst
altijd in de kijker
duizend-en-een interesses
en al evenveel ervaringen
mijn geest staat momenteel op 'supersnel'
mijn woorden lopen nogal eens mijn gedachten achterna
die alweer op een ander spoor zitten
gelukkig slaap ik weinig maar uitstekend
"een harde vrouw"
ik blijf er op hangen
een man kan een sterke man zijn
een harde man is bijna wreed vind ik
is een harde vrouw ook wreed
of is die gewoon sterk
?
en wat is sterk
een sterke persoon
is in staat zich zwak(zacht) te tonen
die durft dat
iemand die dat niet durft
die dat nooit doet
kan hard overkomen
wreeds zelfs
filosoferen doen ik graag
woorden proeven
de draagwijdte ervan voelen
nuances gewaarworden
ik kick ook op het gevoel
dat ik 'vrij' ben om punten en komma's en hoofdletters achterwege te laten
alles rolt uit mijn toetsenbord zonder die onderbrekingen
vrijheid-grenzeloosheid-verrukking
welterusten
14-08-2005
vandaag realiseer ik me
dat ik geen moment in stilte met mezelf ben geweest
uren aan de pc gezeten
advertentie gemaakt
flyers en inkomkaarten ontworpen
uren gebeld
versgevangen makreel bereid
geluisterd naar man en kind
en toch
....
meestal na zo'n dag voel ik me leeg
voel ik me alsof ik niks heb gedaan
een klein beetje depri
....
vandaag niet
eigenlijk helemaal niet
nou ja,
een klein beetje dan
ik moet iets bekennen
parallel met wat hier in deze groep gebeurt
ben ik sinds 2 weken betrokken bij een andere soortgelijke gebeurtenis
wel een andere context en andere betrokkenen
en minder mogelijkheden om snel te werken aan een oplossing
het vreet een beetje aan me
dichtgeslagen deuren
misverstanden die niet mogen opgehelderd worden
schuldcomplexen die me worden opgedrongen
gelukkig overzie ik het geheel
maar dat neemt niet weg,
dat het op me weegt
en op de groep waar ik me in beweeg
niet gemakkelijk en zeker niet als je elkaar niet ziet
ik tracht via smsjes terug contact te maken
want bellen is al helemaal uit de boze
op bezoek gaan staat gelijk aan binnendringen in iemands leven
als ik morgen eens op den dorpel ga zitten
zou dat helpen?
nee, ze komt waarschijnlijk nauwelijks buiten
iemand die echt opgesloten zit in zichzelf
...
alleen
misschien moet ik gewoon doen zoals faith:
vertrouwen hebben
niet echt passief zijn, hoor
maar vertrouwen hebben dat wat ik intuïtief doe of zeg
langzaam binnensijpelt
geduld hebben maar niet opgeven
accepteren wat is
maar niet bij de pakken neerzitten
misschien toepassen wat ik nog niet zo lang onder de knie begin te krijgen
visualiseren hoe het anders kan
op een scherm projecteren alsof ik naar een film kijk
veranderend, daar waar het "strop" zit
en ondertussen tik ik zachtjes op enkele acupunctuurpunten van mijn lichaam
om te zorgen dat mijn emoties me niet overweldigen.
om me te ondersteunen
of nee wacht
ik heb nog een idee
dat heb ik al meer toegepast
ik heb een persoonlijke mantra melodie
en in die melodie kan ik alle liefdevolle teksten plaatsen
die ik wil zingen naar die eenzame persoon
dan zing ik me de longen uit mijn lijf
alles wat in me opkomt
om te helen waar niemand bij kan
wie weet
baat het niet het schaadt ook niet
ik heb al te lang ineen gezeten vandaag
even mijn longen open zetten
het zal ook mij goed doen
welterusten
15-08-2005
pffff
het zit me niet mee vandaag
ik was al ver met dit bericht
en halverwege schoot mijn aandacht even weg
en foetsie was mijn tekst......
ik zal hem nu maar eerst ergens anders uitwerken
daar staat tegenover dat ik meestal zoiets als een signaal ervaar
waarschijnlijk kreeg ik een oorveeg
waarschijnlijk wordt me zo verteld dat ik te veel loze woorden schreef
haha
en ik ben niet bijgelovig hoor
dus allé opnieuw
maar dan anders
behaagzucht
aandachttrekkerij
egocentrisme
hoogheidswaanzin
eigen meester zijn
hechtingsdrang
machtsspel
dominantie
allemaal woorden die blijven spoken door mijn hoofd
het mailtje van werner hoort er ook bij
wat heb ik bereikt
en wat wilde ik bereiken
waren mijn bedoelingen zuiver
of was er ook een verborgen agenda
..
wilde ik me bewijzen
of wilde ik onderwijzen
of wilde ik zelf leren
wilde ik het een en ander uitproberen
of mijn overtuiging toetsen aan de werkelijkheid
of wilde ik een voorbeeld zijn
een wegwijzer
..
of dreef ik mee in een stroom
mezelf zo goed en zo kwaad als ik kon in veiligheid brengend
was dit een test
voor mij
of voor anderen
vragen
ze spoken een beetje
wat ik me wel herinner is,
dat ik me meestal intuitief gedroeg
ik voelde woorden naar boven borrelen
en schreef ze neer
maar steeds speelt er door mijn hoofd:
hoe kan een mens uit de schijnwerper blijven
en toch intuitief krachtig inspelen op soortgelijke situaties?
als ik woorden van anderen hier en daar lees
dan voel ik wel dat zij daar beter in slagen
misschien bericht ik te persoonlijk
maar ik heb het nu eenmaal moeilijk met veilige woorden en teksten
misschien is het dus toch mijn ego dat me parten speelt
en toch
egoloze woorden brengen (missschien bij mij) geen bewustwordingsprocessen op gang
voel ik
wat ik bedoel is dat ik dan gemakkelijk beaam wat ik lees
maar ik geloof helemaal in bewustwording van al onze kantjes
en niet in: ik wil zó zijn en ik wil mijn duistere kant niet zien.
daar niet over praten
nee,
ik geloof in het benoemen van wat er wezenlijk is
ik geloof ook dat ik in een veilige omgeving me niet bewust zou worden
van mijn stukken die het daglicht niet mogen zien
momenteel beweeg ik me al geruime tijd meestal in zo'n veilige omgeving
en eerlijk gezegd...
ja er komen kwaliteiten in me naar boven
maar mijn donkere kanten mogen niet evolueren
mogen dat niet van mezelf
dus zit dat maar te wroeten, hè
16-08-2006
druk druk druk
in mijn hoofd
maar deze keer waarschijnlijk net omdat ik tijd neem voor mezelf
alhoewel
er is een tijd geweest dat ik weinig op internet kwam
die volgde op een tijd dat ik zwaar verslaafd was
hoogtes en laagtes en nu is't weer hoog water
tijd voor mezelf interpreteer ik als tijd voor zelfonderzoek
tijd voor mezelf zie ik als tijd om in de spiegel te zien
ik heb mezelf lange tijd omringd met mensen die dit ook deden
dat voelde veilig
maar hier ben ik op en stukje gestoten dat ik niet wilde zien
en toch heb te aanvaarden
ook daar heb ik "ja" tegen te zeggen
"ja, dat ben ik ook"
maar stilte in mijn hoofd?
soms
zoals gisteren
ik ben nog eens naar dat klooster gereden
een mis bijgewoond
ik ga dus naar een mis
en dit na 25 jaar
niet om de mis, niet om de nonnen
maar wel omdat ik daar op die stoel
in meditatie kan gaan
tot rust kan komen
mijn lichaam gewaar word zoals het is
jawel soms kom ik bij mezelf
maar misschien is bij mezelf komen ook gewoon zeggen:
"ja, ik doe dit graag"
met hart en ziel
in dat geval ben ik veel bij mezelf
helemaal bezig met wat ik graag doe
niet bezig met iets wat ik liever zou doen
ik kies voor deze weg
16-08-2005
alweer een bewogen dag vandaag
maar welke dagen in mijn leven zijn dat niet
tijdens de laatste 10-12 jaar
ik heb mezelf in de ogen gekeken
ik ben een theoreticus
denk ik
ik spreek tegen anderen over in de spiegel zien
maar ik keek er zelf steeds naast
in een opwelling ben ik er dan toch maar mee begonnen
met (alweer) mijn berichtjes over te lezen
met mijn gedachten over anderen te onderzoeken
....
erg confronterend
niet leuk om te zien
dat ik vind dat iemand een schriftgeleerde is
terwijl ikzelf niet anders doe dan heel veel(wijze woorden) lezen
zonder het aan de praktijk te toetsen
of het me eigen te maken
dat was één
....
de volgende confrontatie was zo mogelijk nog pijnlijker
ja, ik volg dominante persoonlijkheden
mijn eigen innerlijke wijsheid slaat dan op hol
daar zit nogal wat woede op mezelf
dat is twee
.....
ik denk dikwijls over anderen:
"die denkt de wijsheid in petto te hebben"
superioriteitsgevoel& 31-08-2005 om 00:00
geschreven door annemiek
|
