Voor een week terug ontdekte men bij Cadzand enkele niet ontplofte vliegtuigbommen uit de Tweede Wereldoorlog. In het verleden heeft men langs de Schelde kusten ongeveer 2300 mijnen geruimd en in deze eb-en vloedgebieden kan altijd nog oud munitiemateriaal boven water komen. We weten allemaal dat Zeeland in 1953 getroffen is door een watersnoodramp, maar wat daar allemaal gebeurd is tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben we weinig weet van. De belangrijkste streek die militair strategisch van belang was, is het gebied rondom de Westerschelde, want dat gaf via veel andere wateren een onmiddellijke toegang tot de haven van Antwerpen. Ondanks dat Antwerpen al op 5 september 1944 bevrijd was, kon men toch van géén kant Antwerpen bereiken voor eventuele aanvoer van noodzakelijk militair materieel en voedselvoorraden. Er is geen stad in de wereld waar zoveel oorlogsslachtoffers gevallen zijn (ruim 4500) dan in bevrijd Antwerpen en dit kwam, omdat deze stad constant door de Duitsers bestookt werd met de vergeldingswapens de  V-1 en V-2.

Hebben we het over de Slag om de Schelde, denk ik het eerst aan de Operatie Switchback, waarbij op 11 september 1944 door de geallieerden eerst het met Duitse bunkers omgeven Breskens gebombardeerd werd (187 doden, waaronder familieleden Wim van Hanigem) op 3 oktober 1944 de dijk bij Westkapelle (128 burgerslachtoffers), dit met de bedoeling om Duitse troepen, 43000 man sterk, op Walcheren te isoleren door dit gebied onder water te zetten. De militaire verliezen kwamen op 788 gesneuvelde Duitsers en aan geallieerde zijde waren er 800 slachtoffers. Op 16 oktober 1944 werd door het Canadese 1ste leger, bestaande uit Canadese, Britse en Poolse keurtroepen eerst Woensdrecht bereikt,  van daaruit trok men op 21 oktober Breskens binnen wat na felle Duitse tegenstand  op 25 oktober bevrijd werd. Een dag tevoren werd Schoondijke ingenomen en op 29 oktober Cadzand.

Nadien vond er met de hele operatie "Infatuate" (=inval Zeeland) ) onder de benaming Operatie Vitality op 1 november 1944 nog bombardementen plaats op steden als Middelburg en Vlissingen, ondanks een dringend verzoek van het ondergronds verzet uit Middelburg aan de Canadese commandant deze historische steden te sparen. Er werden ook landingsvaartuigen ingezet  om de diverse plaatsen op deze eilanden en schiereilanden te bereiken. Veel historische gebouwen in enkele grote steden van deze contreien hebben het moeten ontgelden, ook een 400 burgers kwamen met de bombardementen op Vlissingen en Middelburg om het leven. Getroffen in de haven werd ook de veerboot de Prinses Juliana.

Op bijna alle plaatsen in Zeeland die ik bezocht heb, ben ik op de plaatselijke kerkhoven graven van gesneuvelde militairen en omgekomen burgers tegengekomen. Veel gesneuvelden zijn nadien overgebracht naar centrale militaire erevelden en eveneens vele naar hun geboorteland. Toen in mei 1940 de Duitsers ons land innamen is er in Zeeland ook al hard gevochten en hebben in deze waterrijke streek veel schermutselingen plaatsgevonden. 

De Slag om de Schelde, begonnen vanuit het noorden van België en het Zuid-Westen van Nederland vond zijn einde op 8 november 1944. 41000 Duitsers werden gevangen genomen, 3500 sneuvelden er, aan Duitse kant telde men 9000 gewonden, aan geallieerde zijde vielen 2200 doden en het aantal gewonden was ongeveer gelijk aan die aan Duitse zijde. Van al die gewonden zijn er in een later stadium veel overleden en daarom geven de verlieslijsten van deze strijd erg verschillende uitslagen te zien en zijn er lijsten met dubbele en zelfs driedubbele cijfers. Aan burgerzijde zijn er gedurende de hele oorlog in Zeeland door beschietingen, bombardementen, het onder water zetten van gebieden en Duits standsgerecht 2000 Zeeuwse burgers het slachtoffer geworden en waren er een ongekend aantal zwaar gewonden, die voor heel hun leven invalide zijn geworden en daar zat je vlak na de oorlog  met slechte sociale voorzieningen helemaal fout mee. Al met al heeft onze provincie Zeeland het tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar te verduren gehad. 

Vier vliegtuigbommen van 500 kg en 275 kg springstof

28-11-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Op 29 april 2009 (zie archief) schreef ik een stukje over de inmiddels overleden oorlogsmisdadiger Bikker en hierin kwam zijdelings ook het een en ander over Klaas Carel Faber ter sprake. Het Team Executie Strafzaken (de TES) heeft een Europees arrestatie bevel afgegeven om de op tweede kerstdag 1952 uit de koepel te Breda ontsnapte tot levenslang veroordeelde klaas Faber weer voor het gerecht te brengen. Samen met zijn broer Pieter Johan heeft Klaas Faber in de oorlogsjaren 1940-1945 als lid van een Sonderkommando 56 personen vermoord. Zijn broer Peter werd na de oorlog ter dood veroordeeld en het vonnis is 10 juli 1948 voltrokken.

In de beginjaren van de oorlog werkte Klaas op de verzendafdeling van de SS pakketdienst en hield zich bezig met het inpakken en verzenden van pakjes voor de Oostfrontstrijders. Op een gegeven moment ontmoetten we Klaas als lijfwacht van Mussert. Eind 1942, begin 1943 is Klaas Carel Faber bevorderd en gestationeerd in het Scholtenshuis op de Grote Markt in Groningen en zien we hem hand-en spandiensten verrichten voor de Gestapo en Sicherheitsdienst. Ingedeeld werd hij bij een doodseskader dat jacht maakte op onderduikers, joden en verzetsmensen. Getuigen uit die oorlogstijd vertellen dat de gebroeders Faber laffe moordenaars waren. Zo hebben ze met hun groep die voornamelijk bestond uit Hollandse SS'ers mensen zonder enige vorm van proces neergeschoten en gingen af op hun grote baas Heinrich Himmler in Duitsland die geen bezwaar had tegen mensen die in Dienst van de Duitsers alles om zeep brachten wat anti Nazi was.

De gebroeders Faber waren ook lid van het excecutiepeloton Westerbork en zij waren het die in de bossen rondom dit dorp en ook in die van Exloo en Norg talrijke eerzame Nederlandse burgers gefusilleerd hebben. Berucht in die tijd was ook het Sonnderkommando van Hendrik Feldmeijer, waarvan de oorlogsmisdadiger Boere deel uitmaakte; zie geschreven stuk d.d. 01-11-2009!

Toen de gebroeders Faber hoorde dat hun vader, de NSB'er &  banketbakker Pieter Faber uit Heemstede, door het ondergronds verzet (Gr. Hannie Schaft)-, geliquideerd was sprongen ze helemaal uit de ban en pleegde binnen één week tientallen moorden. Het was de SS. Brigade Führer Karel Eberhard Schöngarth die dit allemaal toch wat te ver vond gaan en zowel de groep Faber alsmede de groep Feldmeijer ontbond.

De 89-jarige Klaas Faber woont in een flatje te Ingolstadt, een dorpje onder de rook van München en als beroep was hij lange tijd kantoorklerk bij Audi. In zijn omgeving staat hij als een beminnelijk man bekend, dit in schrille tegenstelling tot de figuur die hij in de oorlogsjaren was. Onbegrijpelijk dat een mens als Faber in de oorlogsjaren zo wreed kon zijn om onbekende mensen en nota bene zijn eigen landgenoten koelbloedig te vermoorden. 

Klik op http://tweede-wereldoorlog.org/collaboratie-bijzondere-rechtspleging.html om al deze zaken uitgebreid te checken. Terug naar mijn site s.v.p. pijl linksboven klikken!

26-11-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Wereldwijd is de economie ingestort en de grootste stommiteit, die we hierbij in de hele Benelux hebben uitgehaald was om de gedooglijn te volgen van enkele met grote wereldfinanciers heulende goeroes, die de Islamisering van deze wereld de schuld geven. Duitsland was het enige land binnen Europa die hieraan niet heeft meegedaan en diverse Moslimlanden hebben van ons niets meer nodig en betrekken hun goederen uit Duitsland of China. Een land als Amerika en Rusland mogen allebei over een machtig leger beschikken, maar hebben hun laatste adem uitgeblazen, omdat niemand bereid is om hierin te investeren en als alles zo doorgaat hebben de Yankees en ook onze militairen binnenkort nog geen kogel meer in de patroontas zitten om hun geweer te laden.

Obama nam in Amerika een winkel met goederen en personeel over, die al jaren in de schuld zat en per dag moeten er enkele miljarden opgehoest worden aan rentes om de schuldeisers van de stoep te houden. In 1953 kwam er geen einde aan de Koreaanse oorlog, maar werd door het Amerikaanse volk aan hun regeringsleiders de eis gesteld de strijd te staken en werd er een bestand gesloten. Er waren nadien wat kleine schermutselingen, maar de oorlog ontlaadde zich niet opnieuw.

De toestand is nu totaal veranderd. Noord-Korea is vastgeroest in het oude communisme van Stalin & Mao  en de Russen en Chinezen hebben zich hieraan ontworsteld. Bovendient behoort China met Duitsland samen tot de twee sterkste economische landen ter wereld. Aan defensie worden in Noord-Korea mega bedragen uitgegeven, terwijl de gewone bevolking van boeren, vissers en arbeiders op de fabrieken en ook de ouderen die uitgerangeerd zijn, het heel slecht heeft.

Bij de legeronderdelen is niemand ondervoed. Net als vele andere landen beschikt Noord-Korea over een ultra moderne bewapening, die net iets verder reikt dan alle andere landen. Noord-Korea is alleen maar in bedwang te houden door hun grote vriend China en die zal dan ook heel veel geld erin moeten pompen om dit land te weerhouden om zich te doen gelden en dan is het ook nog de vraag of de arme broeder Amerika, die ook geen kant meer opkan, hiermee akkoord gaat! Een rijk land als China heeft geen enkel belang bij een oorlog en blijft graag buitenspel staan, maar kan op een gegeven moment wel gedwongen worden zich er toch mee te bemoeien en dan zitten we midden in een wereldoorlog!

Vanmorgen Nederlandse tijd 8 uur zijn er beschietingen geweest op het 12 kilometer uit de kust van Zuid-Korea gelegen eiland Yeonpeyeong waar een militaire basis gevestigd is en verder wordt dit atol bewoond door een groep van duizend mensen, waarvan het hoofdmiddel van bestaan de visvangst is. Er zijn enkele doden en gewonden gevallen. Volgens berichten van het persbureau Reuters zou het Noord Koreaanse vuur door Zuid-Korea beantwoord zijn. Alles is nog wat in het ongewisse. Momenteel is het rustig, maar of dat zo blijft is de vraag. We wachten de ontwikkelingen in deze gistende streek maar af en hopen dat het ook ditmaal bij dit ene incident blijft.

 
FOTO VAN HET BESTOOKTE EILAND YEONPEYEONG

GELADEN KERNRAKETTEN NOORD-KOREA

Amerikaans Moederdekschip in Koreaanse Wateren

ENKELE VERGEZELLENDE ZUID-KOREAANSE SCHEPEN

23-11-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Morgen is het acht jaar geleden dat Boudewijn Büch kwam te overlijden. Mogelijk heb ik hem door mijn verzamelwoede ooit wel eens onbewust ontmoet op een postzegelbeurs of anderzijds. Je kunt het niet prakkiseren, maar evenals Boudewijn heb ik in mijn leven alles wat ik tegenkwam bewaard. Op een vakantie in Ameland ben ik ooit eens aan het jutten geweest en bracht stukken scheepshout en oude visnetten mee naar huis. In 1966 huwde ik mijn Ria en die heeft mijn drang tot verzamelen nooit in kunnen perken, maar wist met de jaarlijkse schoonmaak, zo tegen eind februari, begin april, ieder jaar wel het nodige ongezien te laten verdwijnen. We wonen nu in een appartementje en in de box in de bergruimte van dit appartementencomplex staan enkele schappen en een oude kast nog vol met van allerlei attributen. Boudewijn Büch was mogelijk in zijn eenzaamheid altijd op zoek naar geluk, en vond dit door veel op reis te gaan, vertelde op tv waar hij overal geweest was en wat hij daar aangetroffen had op een uiterst boeiende manier en zijn verzamelde bezittingen aan boeken, munten, postzegels, vreemde geschriften, schilderijen en dies wat meer koesterde hij alsof het zijn vrienden, kennissen of kinderen waren. Na aanvankelijk in een soort museum te zijn opgeslagen is na Boudewijns dood het ganse bezit van deze eenzame wereldreiziger  verspreid over de hele wereld veelal terecht gekomen bij antiquariaten.                                       

22-11-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

De tijger is een bedreigde diersoort, die een leefgebied van 50 vierkante kilometer nodig heeft, maar deze ruimte is vooral in zijn  grote leefgebied van landen zoals India, China, Maleisië, Indonesië en de laatste tijd ook in landen als de voormalige en verdeelde Russische republieken van de USSR steeds kleiner geworden en dit door de bouw van woningen, het ontginnen van bossen en rietvelden en ook door klimatologische veranderingen in moeders natuur. Bovendien wordt er nog steeds fel op deze dieren gejaagd, ondanks dat er bijna over de gehele wereld een jachtverbod ingesteld is. Gejaagd wordt erop de tijger om zijn mooie pels en tevens op alle onderdelen van zijn lichaam en dit voor medische en farmaceutische doeleinden.

Alles bij elkaar levert zo'n dode tijger ruim twee ton aan dollars of euro's op. Overal in de wereld is de verkoop van producten, afkomstig van de tijger, verboden, maar clandestien worden deze producten nog volop verhandeld en het zijn de rijke mensen die bepaalde bestanddelen van zo'n tijger kopen om hun lichaam in conditie te houden of denken te genezen van bepaalde kwalen.

Van huiddelen worden geneesmiddelen gemaakt voor psychische stoornissen, botten worden gemalen voor aandoeningen als reuma, tyfus, malaria en zweren, ook de staart wordt vermalen tot poeder of voor zalfjes tegen huidziekten, hun lichaamsvet is goed voor aambeien en hondenbeten, hun teelballen ter bestrijding van tuberculose, opgezette lymfeklieren en ook wel als potentiemiddel, tijgerbloed wordt gedronken als versterkend middel, uit hun spieren halen ze een drankje tegen misselijkheid, tijgertanden worden tot poeder vermalen en gebruikt voor kwalen, zoals astma en ter genezing van hondsdolheid en geslachtsziekten, hun mooie snorharen om kiespijn te bestrijden, uit tijgerneuzen wordt een middeltje gehaald voor epileptische aanvallen en grauwe staar en uit de hersenen fabriceren ze in voornamelijk China een middel tegen luiheid en jeugdpuistjes.

Hoeveel tijgers er in de hele wereld nog zijn, is niet precies vast te stellen. De ene onderzoeker spreekt van ongeveer 7000 en een ander noemt een lager of hoger getal. De grootste tijgersoort is de Siberische met zijn gewicht van 400 kilo en de tijgerin met haar 250 tot 300 kg. De Sumatraanse, Chinese, Bengaalse of koningstijger zijn wat kleiner en minder van gewicht. Tijgers zijn vleeseters, die hun prooi besluipen, dan hun vlijmscherpe nagels uitslaan en vervolgens, net als onze kat of poes, toeslaan en het prooi met hun knipkiezen verscheuren en dan verorberen.

Ze zijn dol op herten, wilde zwijnen en zebra's, maar als ze honger hebben, vangen ze alles wat ze tegenkomen. Overdag rustten ze uit, maar gedurende de nacht blijven ze tot de vroege morgen actief. De mannetjes komen alleen de vrouwtjes bezoeken en vergezellen tijdens de paringstijd die ligt in de winter of het vroege voorjaar. De tijgerin heeft een draagtijd van 107 tot 120 dagen, de jonkies komen blind ter wereld, ontsluiten doen ze hun oogjes na 7 of 9 dagen, wegen amper een kilootje en worden welpen genoemd. Na een half jaartje bij moeder in de leer geweest te zijn en lekker groot geworden van de moedermelk en lekkere hapjes die de tijgerin bij elkaar gesleept heeft, verlaten ze de moeder en vervolgen hun eigen weg. In de regel werpt moeder tijger 2 tot 4 jonkies. Tijgers worden gemiddeld 15 jaar oud, maar in een circus of dierentuin kunnen ze 5 tot 7 jaar langer leven. 

DIT BEKNOPTE LIJSTJE AFDRUKKEN EN BEWAREN!

20-11-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Voornamelijk in het Caribische gebied vonden in het begin van dit jaar grote rampen plaats, veel mensen kwamen om en ontelbaren raakten dakloos. Herstel van de infrastructuur laat nog steeds op zich wachten en veel mensen brengen de dagen door in dichtop elkaar staande tentjes en het ontbreekt er aan de meest noodzakelijke voorzieningen, zoals degelijke toiletten en behoorlijke slaapplaatsen. Door al deze belabberde omstandigheden is op veel plaatsen het drinkwater besmet en is er cholera uitgebroken.

Wat verstaan we in feite onder cholera? Cholera is een acute infectie van het maag-darmkanaal. In Nederland hebben we hiermee in de jaren 1832, 1834, 1849 en 1869 eveneens mee te maken gehad en wel in steden waar nog geen goed rioleringssysteem bestond, wateren vervuild waren, geen deugdelijke ophaaldienst van huisvuil aanwezig was en besmette stadspompen. De eerste uitbraak was in Scheveningen en de schuld werd gelegd bij de Scheveningse botersmokkelaars die op-en af uitvaarden naar Engeland. Veelal in de arme en dicht opeengepakte wijken vielen de meeste slachtoffers. Al dat vuilnis in de straten en grachten trok ook dieren aan en het waren ratten, muizen, katten, honden en vliegen die de besmetting overbrachten. In de periode dat er epidemieën waren, kende men geen enkel geneesmiddel ter verlichting of genezing van de aandoening en het moge vreemd klinken, maar het is echt waar, want ik heb het in de geschriften gelezen, dat de doktoren in die tijd zieke mensen kamfer, opium en zelfs ammoniak voorschreven als medicijn.

Wat zijn de verschijnselen bij een persoon die de cholera heeft? Het begint met zware buikkrampen, een fikse diarree en de ontlasting van deze patiënten is waterig, slijmerig, grijs van kleur en kenmerkt zich door een geur van rotte vis. Het evenwicht tussen vocht en zouten in het lichaam kan zo verstoord worden dat men eraan komt te overlijden. De besmette mensen braken voortdurend en zien er met hun invallend gezicht, verzonken ogen en bleekgrauwe kleur er echt abnormaal uit. Het was in 1884 dat Robert Koch de cholera bacil traceerde. Onder de microscoop zie je deze Vibrio Cholerae bacterie als beweeglijke kommavormige wezentjes. Ze nestelen zich in het darmkanaal en scheiden daar hun gifstoffen af. Cholera is uiterst besmettelijk en ook het braaksel van deze patiënten.

De incubatietijd, de tijd tussen het moment van besmetting en het uitbreken van de ziekte varieert van een paar uur tot een paar dagen. Tegenwoordig wordt cholera behandeld door de patiënten aan het infuus te leggen en ook wordt een antibiotica toegediend om de ziekte te bestrijden. In de tijd dat er in ons land cholera epidemieën waren, zijn er ongeveer 10. 000 mensen aan  'de blauwe dood'  bezweken. Wereldwijd komen, voornamelijk in arme landen met een gebrekkige structuur op hygiënisch gebied, dagelijks nog mensen aan deze aandoening te overlijden. We zeggen nog wel eens tegen elkaar: ,,Krijg de kolere of afgekort de klere"! Het betekent dat je de persoon, die je hiermee aanspreekt,  de ziekte cholera toewenst en zo'n verschrikkelkijke aandoening gun je in werkelijkheid toch echt niemand.

Bijlagen:
100 G Rommel in Albina.jpg (50.3 KB)   

Gisteren werden er  herdenkingen gehouden met betrekking tot de Eerste Wereldoorlog, die op 11 november 1918 beëindigd werd.
In sommige landen worden gelijktijdig daaraan ook gekoppeld de gedachtenisvieringen van slachtoffers uit andere oorlogen. Wij houden onze herdenkingen op 4 en 5 mei. Bij de eerste wereldoorlog waren wij neutraal en een specifieke herdenkingsdag hier kennen we niet. Op de elfde van de elfde breekt hier in Holland de carnavalsgekte weer uit en worden er overal zittingen gehouden waarbij op die speciale dag een nieuwe prins carnaval  uit 'de hoge toverhoed' ten tonele verschijnt; dat hield Nederland bezig! Over 'de Grootte Oorlog' heb ik alleen een regeltje horen noemen op tv en in de krant van vandaag heb ik er helemaal niets over gelezen.

Bij mij kwam gisteren de evacuatietijd weer naarboven en voor me op doemde de bevrijding op 14 april 1945. Even een kleine recapitulatie: Op vrijdag 21 oktober 1944 zijn we op last van de Duitse politie ter velde, de Feldgendarmerie, uit het Betuwse frontgebied weggestuurd en na een 11-daagse trektocht gearriveerd in Friesland. Met Allerzielen zijn we op onze evacuatieplek aangekomen. Onze groep, onder leiding van onze dorpskapelaan De Vries, werd verspreid over de kerkdorpjes De Blesse, Blesdijke, Peperga en Steggerda. Ik ben de Friezen nog steeds dankbaar dat ze ons zo hartelijk ontvangen hebben en wij er wat eten en drinken betreft niets tekort gekomen zijn. Toen de Canadezen Friesland binnentrokken was de oorlog voor ons nog niet afgelopen. Er brak een onzekere tijd aan en wij, als gezin verspreid op verschillende verblijfadressen,  hebben moeten wachten tot 5 juni 1945 eer we weer naar Huissen konden terugkeren. Mijn ouders  waren een paar weken tevoren  al afgereisd. In een eerder stuk over de Tweede Wereldoorlog heb ik ook veel verteld over die evacuatietocht en in het archief vindt u al die belevenissen uit die roerige tijd verwoord in diverse stukjes hierover.

Er is me onlangs gevraagd of ik nog wat documentatiemateriaal over die tijd had en interessant vond ik de verhalen van een paar voormalige BS-ers, die in deze noordelijke provincies de Duitse bezetters het niet gemakkelijk gemaakt hebben. Verder heb ik een paar linken staan van een plaats in het zuiden des lands die bevrijd werd op 29 oktober 1944, vervolgens een in het Noorden op 16 april en tenslotte onze hoofdstad van Nederland waar de bevrijders zich pas op 7 en 8 mei 1945 lieten zien.

Beneden vindt u foto's van plaatsen die bevrijd werden. Geen beelden maar wel de bevrijdingsdagen in 1945 waren die van Enschede op 1 april, Assen op 13 april en Schiermonnikoog pas op 20 mei. Telkens als u een filmpje hebt bekeken, moet u even linksboven op het pijltje klikken om terug te gaan naar mijn site! Linken Heer Soeters met betreking tot de Bevrijding van Nederland en een speciale link mbt. de bevrijding van Breda heb ik in 2022 moeten verwijderen doordat ze niet meer werkten. Jammer, want er stonden heel wat oorlogsgegevens in die nergens anders te vinden zijn.

De Bevrijding van Friesland:   https://henkvandijken.herdenking.nl/frieslandbevrijding.html

                                                    https://henkvandijken.herdenking.nl/ 

              idem                             https://www.go2war2.nl/artikel/1135/20

Prinses Irene Brigade bevrijdt op 14-09-1944 Maastricht

12-11-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Op verschillende eilanden op en in de nabijheid van de Indische Oceaan en hierbij doel ik op Indonesië, daar liggen de meeste vulkanen van de hele wereld. Op 17 april van dit jaar wijdde ik een heel stuk aan de vulkaanuitbarsting van de Eyjafjallajökull in IJsland; zie archief onder categorie milieu 2! Overal in de wereld had men last van rook-en aswolken. Duizenden passagiers strandden op de luchthavens, omdat het vliegverkeer vanwege rampgevaar geen doorgang kon hebben.

Kom je op Oost-Java in de nabijheid van de Gunung Bromo, dan krijg je het gevoel in een maanlandschap verzeild geraakt te zijn. We vinden er ook een enorm groot kratermeer en in deze grote plas is ook weer een vulkaan ontstaan en die heet de Gunung Batur. Op Lombok treffen we de Gunung Rinjani en op Sumatra de Tambora en tussen Sumatra en Java in de beruchte Krakatau; deze laatste was bij een eruptie in 1916 de oorzaak dat door de grote stofwolken de zon zijn licht bijna niet meer liet stralen en de mensen over de hele wereld verstoken bleven van mooi zomerweer.

Van de ruim 160 vulkanen in Indonesië is de helft niet meer actief. Sinds 26 oktober is op Java de Merapi weer in volle werking getreden en over de hele wereld wordt hiervan hinder ondervonden. Zou bvb. de Toba in Noord-Indonesië of de Krakatau ook gelijktijdig in actie komen, dan is het niet ondenkbaar dat hierdoor de zon totaal verduisterd wordt en de aarde verandert in een ijspegel! Voor 75 eeuwen geleden is er een uitbarsting geweest van de 'Semeru'-, maar deze is totaal uitgewerkt en men verwacht er geen gevaar meer van.
 
De uitbraak van de Merapi heeft inmiddels aan 160 Javanen het leven gekost en iedereen hier ter lande vraagt zich af waarom dit zo heeft moeten zijn. Je gaat toch niet kortbij een vulkaan wonen! Veilig zit je zo'n beetje op deze tectonische vlaktes als je er 10 km vandaan zit, maar dan hoef je in deze 'Gordel van Smaragd' nergens meer een optrekje neer te zetten. In de nabijheid van vulkanen tref je net als bij ons aan de zee of de grote rivieren vruchtbare gronden aan en op deze lavavelden kun je bijna alle gewassen kweken. Het risico van een vulkaanramp is net zo groot als bij een overstroming hier in Nederland.

Ik heb het er al eens een keertje over gehad dat bepaalde dieren, zoals honden en kikkers, aardbevingen voelen aankomen. Hetzelfde is het geval bij op komst zijnde erupties van een vulkaan, maar dan zijn het de driemaal zo hard groeiende bomen die in een dergelijk gebied zoiets aangeven. We hebben tegenwoordig de beschikking over geavanceerde indicatie apparatuur, maar ook hiermee gaat het wel eens mis en dan vind ik persoonlijk dat de natuur dit beter aangeeft dan wat voor onderzoeksmiddel ook!

Aardbevingen en vulkaanuitbarstingen zijn niet tegen te houden. We kunnen tegenwoordig wel zorgen dat voortijdig iedereen geëvacueerd is voordat de rampzalige gevolgen zich openbaren. We zullen wereldwijd tot een politiek onafhankelijke wereld rampenfonds moeten overgaan om effectief hulp te kunnen verlenen, zodat er geen ingezamelde voedselvoorraden en andere hulpmiddelen verloren gaan of gelden aan de strijkstok blijven hangen.

Zojuist vernam ik dat er aanwijzingen zijn dat op IJsland de vulkaan de Grimsvötn binnenkort ook van zich laat horen. Vandaag las ik in de krant over een hoop ellende met dat heen-en-weer gesjouw  van atoomafval en dat brengt me op het idee om over te gaan op geothermische energie en te proberen deze krachtbron onder de bodem van vulkanen via een geleide systeem op te vangen, te exploiteren en wereldwijd te distribueren. 

11-11-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

In de hele wereld is geen stuk grond te vinden waar tussen 1914-1918 harder gestreden is dan op de vlaktes bij Ieper en nergens is er zoveel militaria te vergaderen als uit de loopgraven en de akkers van het Westvlaamse land. In het verleden hebben wij als verzamelaar van militaire spulletjes daar veel rondgezworven. Ook uit de Tweede Wereldoorlog had ik veel verzameld en pas na de evacuatie hadden we zo'n voorraad aan allerlei militaire wapens, munitie en voorwerpen dat we er wel een oorlog mee konden beginnen. Verder lag er ook veel oorlogstuig op de slagvelden op de Heuvel, een gebied tussen Huissen en Bemmel, aan het Looveer was veel dynamiet te vinden en op Bergerden, in de Hoeve en bijna overal waar Duitsers ingekwartierd waren geweest of waar geschutsstellingen stonden opgesteld lag munitie. Pas na de Tweede Wereldoorlog, toen het onkruid huizenhoog stond en overal klaprozen en wildgroei ontstaan was in het verlaten frontgebied, moest je wel oppassen niet in een mijnenveld terecht te komen of van die gevaarlijke boobytreps aan te treffen. Er zijn met het zoeken en opsporen van munitie heel veel ongelukken gebeurd en ook nu nog is de kust niet veilig! Over die gifgasgranaten uit de Eerste Wereldoorlog heb ik in 2008 al een heel stuk geschreven en ik raad onze Belgische vrienden aan om in gebieden waar deze projectielen gebruikt zijn en nog veel blindgangers en verborgen munitie kan liggen onmiddellijk de opruimingsdienst in te schakelen en uiterst voorzichtig te wezen. De vraag van mijn lezers zal wezen of ik nog steeds grote militaire verzamelingen in mijn bezit heb. Nee, dat is niet meer het geval. Op wat belangrijke documenten en veel fotomateriaal na is alles geruimd en dit al vanaf de eerste dag dat ik voor bijna 45 jaar geleden in het huwelijksbootje stapte. Hieronder treft u nog wat oud beeldmateriaal uit die tijd en omdat het morgen 92 jaar geleden is dat de Eerste Wereldoorlog eindigde moet u ook eens even een kijkje nemen naar dat stukje wat ik daarover op 8-11-2010 geschreven heb. In mijn archief onder categorie Eerste Wereldoorlog vindt u veel documentatiemateriaal en daarbij staan op rechts van deze site ook nog veel oorlogsrubrieken van diverse oorlogen die u een beeld geven van wat er allemaal door de eeuwen heen gebeurd is.


HIERBOVEN EEN TAFEL MET ALLERLEI

WAT U HIER ZIET IS EEN BELGISCH EREPLATEAU

EEN BELGISCHE HELM EN GASMASKER

Duitse onderscheidingen, bidprentjes en oorkonde Heldhaftigheid

FRANSE ARTILLERIE VERREKIJKER

HIERBOVEN VNL. DUITSE SPULLETJES

Dit is het museum van een goede vriend en militaria verzamelaar

Een echte Duitse Piekhelm met beneden mooie verzamelkast

Bijlagen:
14 Herdenkingsoorkonde.jpg (32.4 KB)   

Degene die leeft, zal ons komen bezoeken! Dat was een zinnetje die Lazare Ponticelli altijd uitsprak bij de herdenkingen van de Eerste Wereldoorlog. Op 12 maart 2008 kwam deze van oorsprong Italiaanse schoorsteenveger, oorlogsvrijwilliger in dienst van het Franse Vreemdelingenlegioen en nadien bouwer van industriële schoorstenen, te overlijden. Ik heb er destijds een artikeltje aan gewijd (zie categorie 1ste WO)-. Van de oorlogsveteranen zijn nog in leven de Amerikaan Frank Buckles, de Australiër Cloude Choules en als enige vrouwelijke militair Florence Green uit Engeland. Dit zijn allemaal mensen die geboren zijn in de eerste maanden van 2001 en mogelijk in het laatste oorlogsjaar nog zijdelings bij deze oorlog betrokken waren.

De op 25 juli 2009 overleden Brit Harry Patch (zie inzetbeeld) was uiteindelijk de laatste militair die in de loopgraven en de velden in West-Vlaanderen, die hij noemde de met bloed gemengde moddervelden, actief aan de strijd heeft deelgenomen. Hij was ondermeer betrokken bij de derde slag om Ieper, ook wel "De Slag om Passendale" genoemd.

Doordat Duitsland de oorlog verloren had was er,  in het beginstadium na deze strijd en ook nu nog steeds, niet al te veel belangstelling voor de veteranen. Het is best mogelijk dat er nog een Duitser ergens woont en leeft die meegevochten heeft in de Eerste Wereldoorlog. Voorzover ik heb kunnen nagaan was het de op 27 mei 2008 overleden veld-artillerist Frans Künstler, die als laatste Duitser bekend is als oorlogsveteraan uit deze strijd. Bekend is mij ook het verhaal van de kleurrijke Duitse soldaat Robert Meier, die bekend stond als een echte rokkenjager en op hoge leeftijd nog met jonge dames danste die bijna een driekwarteeuw jonger waren. De man had in de eerste wereldoorlog in Vlaanderen gevochten, had daar veel van zijn kameraden verloren, was zelfs enkele malen gewond geweest en ook in de Tweede Wereldoorlog was hij militair en ingedeeld geweest bij een Duitse divisie aan het Oostfront. In zijn laatste interview vertelde hij dat hij zijn goede gezondheid en zijn ouderdom te danken had aan zijn altijd goede luim, het dagelijkse bordje havermoutpap en niet te vergeten het Duitse König Bier. Op 30 januari 2007 is hij op 109-jarige leeftijd overleden.

Op 11 november 1918 was de Eerste Wereldoorlog afgelopen en het is die dag dat in verschillende landen in de wereld deze oorlog herdacht wordt. Evenals wij tegenwoordig jaarlijks de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog herdenken op 4 en de bevrijding op 5 mei en daaraan ook gekoppeld hebben de oorlog in Nederlands-Indië, Korea, de Balkan en ook de mannen herdenken die gevallen zijn in Afghanistan, zijn er veel landen in de wereld die op 11 november niet alleen de Eerste Wereldoorlog, maar ook de slachtoffers van de Tweede en andere oorlogen herdenken, zo bvb onze Zuiderburen, de Britten, de Fransen en de Amerikanen. 

Over de Eerste en Tweede Wereldoorlog heb ik veel artikeltjes geschreven. U treft ze allemaal aan als u de aangegeven categorie hiertoe opent. Zie rubriek rechtboven op blog! Wilt u alles over de Eerste Wereldoorlog lezen, ga dan naar http://www.wereldoorlog1418.nl/  volg de aanwijzingen naar de diverse rubrieken en wilt u weer terugkeren naar mijn site, klik dan linksboven op de aangegeven pijl!

Het is goed dat we de oorlogen van deze en de vorige eeuw blijven herdenken en dat dienen we op gepaste wijze te doen. Op de laatste zondag van oktober heb ik als lid van de Eerste Poolse Pantserdivisie, die meegestreden heeft om alle door de Duitsers bezette landen te bevrijden,  nog de herdenkingen bijgewoond  ter gelegenheid van de bevrijding van Breda e.o. en was aanwezig op het Poolse Ereveld te Ginneken en op de Ettense Baan in Breda. De Polen doen dit op een zeer christelijke manier en vooraf wordt er altijd een H. Mis in het Pools gelezen.

Helaas zijn er nog steeds grote brandhaarden in deze wereld en heerst er in verschillende landen een burgeroorlog of anderzijds en dagelijks komen hierbij onschuldige burgers en ook heel veel militairen om het leven. Beste mensen van Nederland, België en Luxemburg: ,,We zitten momenteel met een generatie die weinig weet heeft van de Eerste Wereldoorlog en de Tweede Wereldoorlog niet meegemaakt heeft, de solidariteit onder de burgers staat op een laag pitje en alles is tegenwoordig ongelijk verdeeld, daarbij zijn er ook hetzes ontstaan tegen sommige geloofsgroepen  en echt aan alle voorwaarden wordt voldaan dat er binnenkort weer wereldwijd een Derde Wereldoorlog komt." Geen weldenkend mens zit hierop te wachten en we zullen met ons allen het roer om moeten gooien om dit te voorkomen!       

ENGELSEN MET GASMASKER OP IN STELLING

08-11-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Simon Carmiggelt werd geboren een jaar voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog en wel op 7 oktober 1913 en op 30 november 1987 kwam hij in een Amsterdams ziekenhuis te overlijden. Om te schrijven dat ik Simon carmiggelt persoonlijk gekend heb gaat me te ver. Ik ken hem als een lange magere en bleke man die altijd gehuld rondliep in een ouderwetse gabardine regenjas. Een paar keer heb ik hem in de jaren 1984 en 1985 ontmoet in de kliniek van het streekziekenhuis te Velp, waar van die banken stonden waarop je zat om je beurt af te wachten tot je bij de specialist geroepen werd. Ik heb me nooit zo verdiept in zijn werken, maar zat wel ademloos te luisteren naar zijn korte verhalen, die hij met een droge situatiehumor op tv bracht. Het ging over alledaagse dingen van iemand die achter een haringkar liep, een schoonzoon die het met zijn schoonmoeder niet goed vinden kon of een of andere persoon in de kroeg die het had over zijn op de klippen gelopen huwelijk.

In de oorlogsjaren is Carmiggelt ook nog gearresteerd geworden door de Sicherhetsdienst dit voor vermeende ondergrondse activiteiten, maar kort daarna weer vrijgelaten wegens onvoldoende bewijsmateriaal. Anders is het zijn oudste broer Jan vergaan die in 1943 in het concentratiekamp Vught omgekomen is. Om een of andere reden had Simon een enorme hekel aan communisten; achter het waarom ben ik nooit  gekomen.

Lange tijd heeft Simon Carmiggelt gewerkt voor het Parool en op 25 oktober 1946 verscheen zijn eerste Kronkelverhaal. Onder het pseudoniem K. Bralleput zijn nadien  ook heel veel vertelsels gepubliceerd. Carmiggelt was aanvankelijk een echt stadsmens en het was onze beroemde cabaretier Wim Kan die hem overhaalde om eens een tijdje op visite te komen in zijn landhuisje in de Onzalige Bossen te Rheden. De omgeving van deze IJssel en bosrijke streek beviel Simon en zijn vrouw Tini zo goed dat ze lange tijd vertoefden in een van de vele pensions of hotels, zoals bij Hekkelman, of Hotel de Engel en het Veerhuis. Zijn geliefde stekkie was bij de IJsselbocht in De Steeg. Hij maakte met zijn vrouw ook veel boswandelingen, trok op met de plaatselijke bevolking en bezocht veel dorpscafeetjes om stof op te doen voor zijn verhalen.

Gedurende zijn leven heeft hij ruim 10.000 stukjes geschreven en daartoe reken ik zijn 8500 kronkelverhalen en verder zijn toeristische vertelsels en streekverhalen die in veel bladen te lezen waren. In 1953 ontving hij van de Campertstichting een literaire prijs. In 1961 viel hem de Constantijn Huygensprijs ten deel en in 1977 mocht hij voor zijn oeuvre op letterkundig gebied de PC Hooftprijs in ontvangst nemen.

Op veel plaatsen zijn pleinen, straten, stichtingen en scholen naar Carmiggelt genoemd en vind je niet alleen in Amsterdam maar ook achter het gemeentehuis van Rheden een gedenkteken van deze literaire Nederlandse grootheid. De eeuwige rustplaats heeft Simon Carmiggelt gevonden op de begraafplaats Westgaarde aan de Ookmeerweg te Amsterdam. Later heeft hij op Westgaarde gezelschap gekregen van Mary Dresselhuys, Sylvia Millecam en de beroemde trainer Rinus Michels. Hier rustten ook André Hazes, Willy Alberti en Tante Leen uit de Amsterdamse Jordaan.

We staan vandaag ook even stil bij de vorige week overleden schrijver Harry Mulisch die vandaag begraven wordt en ik geloof dat er vanavond een van zijn boeken n.l. "De Ontdekking van de Hemel" op een van de TV-zenders te zien is. Ik raad u aan hiernaar te kijken, want het is een prachtig stuk dat gaat over twee vrienden die allebei met één bepaalde vrouw het bed gedeeld hebben en waarbij de vrouw op een gegeven moment door een auto ongeluk in coma komt te liggen en dan een kind baart met de vraag wie de eigenlijke vader is. De zoon die dan geboren wordt komt in verwarde en aandoenlijke verwikkelingen terecht en steeds worden er gebeurtenissen terugedraaid en ontstaan er weer opnieuw situaties die ons doen belanden in een bovennatuurlijke wereld van ondenkbare geestelijke stromingen op het paranormale vlak. 
 
Het vereeuwigde echtpaar Carmiggelt op een rustbank in De Steeg

Annie MG Schmidt krijgt vandaag op Zorgvlied hoog bezoek

De schrijver Harry Mulisch op weg naar eeuwige rustplaats

06-11-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Gisterenmiddag is een passagiersvliegtuig van Aero Carribean met 61 passagiers en 7 bemanningsleden neergestort. Het 2-motorige vliegtuig de ATR-72-212 is neergekomen in het onherbergzame gebied ter hoogte van de plaats Guasimal, gelegen zo halverwege de binnennlandse vlucht die het toestel maakte van Santiago de Cuba naar Havanna. In het vliegtuig zaten ook drie vertegenwoordigers van de scheepswerf Damen uit Gorinchem die op zakenreis waren.

Vanwege dat er een zware storm op komst was, werden alle vluchten stilgelegd en was dit de laatst vertrekkende vlucht die, vooraf aan de storm, nog afgewerkt werd. Wat er precies aan de hand geweest is weet niemand. Een ooggetuige had waargenomen dat het vliegtuig rare capriolen in de lucht gemaakt had en even nadien gecrasht was en op afstand bij het neerkomen op een grote vuurberg leek. Volgens de autoriteiten in Cuba heeft niemand de vliegramp overleefd. Niet uitgesloten wordt geacht dat hierbij mogelijk een terroristische aanslag in het spel is en het vliegtuig getroffen is door een kofferbom.

Bekend werd zojuist dat vanmorgen in Pakistan een beechcraft verongelukt is. Kort na het opstijgen van de luchthaven in Karachi meldde de piloot dat een van de vliegtuigmotoren was uitgevallen. Even later crashte het vliegtuig in een boerenakker. Aan boord waren 4 bemanningsleden en 17 technici, die in dienst waren van de Italiaanse oliemaatschappij ENI. Niemand van de inzittenden heeft de ramp overleefd.

De laatste binnengekomen berichten maken melding van grote schade in het Caribische gebied van de orkaan Tomas. Zo zou na de aardbeving van april ook Haïti er weer flink van langs gekregen hebben. Volg de nieuwslijnen hierover bovenaan op de linkerzijde van mijn site!






Onderste foto is van crash vliegtuig in open veld bij Karachi

05-11-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Vanmorgen is op de N 708 ter hoogte van Biddinghuizen een verschrikkelijk ongeluk gebeurd. Een busje met kennelijk 11 Poolse gastarbeiders kwam in botsing met een landbouwvoertuig dat bestuurd werd door een 16-jarige boerenzoon. Om het leven bij dit ongeluk kwamen twee inzittenden van het busje. De andere betrokkenen raakten allemaal zwaar gewond en zijn vrijwel meteen na het gebeuren opgenomen in een ziekenhuis. Op het moment dat het ongeluk zich voordeed was er weinig verkeer op de weg en het is niet te bevatten dat op een rechte weg dit kon plaatsvinden. Ik heb zojuist de landelijke reacties gelezen en meteen werden er door enkele Nederlanders al vooroordelen uitgesproken over onze hardwerkende gastarbeiders, die bij mij zeer denigrerend overkwamen.

Inderdaad mogen deze busjes wettelijk slechts bevolkt worden door 8 passagiers en één Chauffeur. In feite was het busje dus overbevolkt. Er werd door sommige critici opgemerkt dat de bestuurder van het landbouwvoertuig, gezien zijn leeftijd, niet gerechtigd was met dit materieel op de weg te komen. Er waren ook enkele reacties bij van mensen die spraken van drankmisbruik.

In het vertleden heb ik als voetballeider ook wel eens te veel personen in mijn auto gehad en dat was te wijten aan het feit dat de ouders op zaterdag liever gingen winkelen, dan aanwezig te zijn of mij behulpzaam bij het vervoer van de pupillen. Geëvacueerd in de oorlogsjaren in Friesland verrichtten wij op de boerenbedrijven op onze leeftijd van nog geen 16 ook van allerlei klusjes die door jongeren niet verricht mochten worden. Wettelijk ligt alles vaak ver van de praktijk en eerlijk gezegd kan het meestal niet anders! In Nedeland wordt de jeugd op alle gebied beschermd, maar de heertjes schromen niet om meubels en kleding en dies wat meer te betrekken uit landen waar kinderarbeid schering en inslag is. Dan nog wat: ,,Om meteen al een bestuurder van drankmisbruik te beschuldigen, vind ik zeer laag bij de grond"! Inderdaad wordt er tegenwoordig, vooral op het weekend, veel alcohol gedronken en als dit een buitenlander betreft wordt er meer ophef over gemaakt dan bij een autochtone Nederlander. Voor zover ik nu al kan vertellen was er van drankmisbruik geen sprake!

Voor jaren terug heb ik het ooit eens meegemaakt dat onderweg een busje wat ik bestuurde op het stuurslot schoot en dat kwam omdat ik me omdraaide om iets wat achter me stond te pakken. Kennelijk heb ik met mijn dikke overjas de sleutels uit het contactslot gestoten en is de auto op het stuurslot geslagen. In een dergelijke situatie kun je ook op een rechte weg in de problemen komen!

Hoe het allemaal in elkaar steekt doet niet ter zake! Wat wel aan de orde is, dat twee mensen bij dit ongeluk hun leven verloren hebben en 9 andere zwaargewond zijn en mogelijk voor heel hun leven invalide. Er zijn hierbij ook achterblijvers die vandaag geconfronteerd worden met het verlies van dierbaren. Laten we hierbij eens stilstaan en ons medeleven betuigen door bvb ons gebed en critici, bedenk wél dat ook ú, bestuurder, passagier of gewoon wandelaar een ongeluk kunt krijgen en dat hulp en mededogen dan belangrijker zijn dan alles wat eromheen draait!

03-11-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Vandaag las ik een artikeltje in de krant, dat er binnen Nederland geen gevaarlijke organisaties meer bestaan die onze democratie bedreigen. Verteld wordt dat de voorheen gevaarlijke groepen zodanig versplinterd zijn dat ze geen bedreiging meer vormen voor ons staatsbestel. De eindconclusie is dat ons niks gebeuren kan. Gesteld wordt wel dat er altijd een of andere eenling of gek kan wezen die hier of daar nog voor wat consternatie zorgt en verder was de kust veilig.

Dan vraag ik me toch een paar dingen af en dat zijn: Kunnen we in Nederland met een gedoogregering waarbij één persoon bepaalt wat voor kant we uit moeten nog wel van een democratie spreken, en zo já-, waarom moeten we in een volkomen veilig Nederland er 5000 politieagenten bijhalen om orde op zaken te stellen en te houden? Waarom gaan we bij Defensie 800 miljoen euro bezuinigen en moet er toch een tweede JFS gevechtsvliegtuig bijkomen om onze luchtmacht te versterken? Gisteren ben ik met mijn MIG-35 in de simulator nog een beetje aan het stoeien geweest met ons JFS 'je en helaas voor al het 'financiële' vertrouwen van de deskundigen moet ik u vertellen dat dit toestel geen knip voor de neus waard is en hij bij de eerste schermutseling met mijn Russisch 'troetelkind' al een crash maakte.

Ik heb er al vaker op gehamerd en dat is weglating van al die lobbyspeeltjes van enkele prominenten en dat is herinvoering van de dienstplicht voor 18-jarigen mannen en vrouwen.

In 1891 waren  het de Duitse scheikundigen Bernhard Tollens en Paul Wiegand die de springstof Pentaerythritoltetranitraat, beter bekend onder de afkortingsnaam PETN, uitvonden. In 1912 kregen ze hun patent en startte ook gelijktijdig met de productie hiervan. In de Eerste Wereldoorlog van 1914-1918 is hiervan veelvuldig gebruik gemaakt. Beste lezers, dat PETN is geen kinderachtig middeltje. Ik ga u niet uitleggen wat precies de samenstelling is en hoe te verkrijgen en te verwerken, maar ik ga wel vertellen hoe dit middel eruitziet. Het is een heel fijn poeder en lijkt op het oog zout met wat suiker er doorheen. Als je, pakweg 5 gram van deze stof zou verzenden in een gewone envelop en met een bepaald ontvlambaar plaksel deze enveloppe sluit, kun je de ontvanger en mogelijk zijn huis of kantoor ermee opblazen.

Gelezen heb ik dat er vanuit Jemen diverse pakketjes met die stof verzonden zijn naar ambassades en belangrijke instellingen en personen. Inhoudelijk zou het hier gaan om pakketjes van 2,50-3,50 kg. Nú, met één zo'n pakketje blaas je een halve luchthaven op!

In de geneesmiddelenindustrie wordt niet alleen gebruik gemaakt van kleine hoeveelheden giftige stoffen uit planten of anderzijds, maar ook van springstoffen. Zo bvb zitten er in veel bloedvat verruimende middelen en tabletjes om ons hart tikkend te houden kleine hoeveelheden PETN (b.v. in Lentonitraat). Momenteel stuurt men nog alles per pakket, maar eerstdaags zie ik nog kamikaze passagiers een vliegtuig in en uitstappen om zonder opgemerkt te worden een of ander uitgekozen doel de lucht in te laten springen. De Marechaussees op de luchthavens en de grenzen krijgen er weer een taak bij en zullen niet alleen te maken krijgen met de beruchte bolletjesslikkers, maar ook met zogenaamde PETN'etjes!

Nee, beste mensen, als je er echt veilig en verzorgd bij wilt horen moet je met je hele gezin afreizen naar Italië en heb je toevallig een bevallige dochter of kleindochter bij u, stuur ze dan voor een cursus normen-en waarden naar mijnheer Silvio Berlusconi! Ik moet u wel waarschuwen dat ze in Italië niet houden van minirokjes, dus kuitjes mogen wel, maar dijen en billetjes moeten goed bedekt zijn! Echt, in Italië is alles verboden maar oogluikend toegestaan en er heerst rust en veiligheid op alle gebied. Wordt het u t.z.t. in België of Nederland te heet onder de voeten, reis dan af naar dit schone heuvelland en nestelt u in de schoen of de  laars van de azzurri, waar u beslist geen gevaarlijk poeder zult aantreffen, die u op slag van deze aardbodem zal doen verdwijnen!

In Holland was er ook nog een gevaarlijke partij die streefde naar een verenigd Nederland waarin onze broeders en zusters uit Vlaanderen ook behoorde en links bovenin ziet u de inzet van een oud-politica die deze visie op een moderne manier voor jaren terug al tot uiting bracht en dat was Carla Peijs van de VVD. 
  

02-11-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

In de kleur van de 'goede hoop' schrijf ik dit stukje!  Op 3 september bracht ik een stukje in met de titel: 'Goede Doelen en Bedelcultuur' en min of meer schreef ik al die instanties de grond in. Het artikel kwam hierop neer dat veel ingezameld geld voor goede doelen aan de strijkstok bleef hangen en het voornamelijk de directies van deze instanties waren die het beste af waren met de ingezamelde gelden. 

Vandaag is er in een krant een grafiek verschenen van effectvolle goede doelen en u kunt op dit staatje aflezen hoeveel van de ingezamelde gelden op de juiste plaats terecht komen. Heeft u familie of kennissen in ontwikkelingslanden zitten die in de verzorging van zieken en misdeelden werkzaam zijn en u kunt iets missen, geef naar vermogen en zoniet, dan laat ik het aan uw goedgeefsheid  over om aan een door u uitgezocht doel te geven. Natuurlijk worden er onkosten gemaakt voor telefoon, postzegels, opslagruimte etc. Veel organisaties werken vanuit particuliere huizen en hebben dus geen dure kantoorruimtes of een betaalde directeur en het zijn die instellingen waarvan je kunt stellen dat 70 tot 90 procent van de ingezamelde gelden ook op de juiste bestemming terecht komt. 

Bijlagen:
13 Bestand Goede Doelen.jpg (150.7 KB)   

Vlak na de installatie van het nieuwe Kabinet VVD/CDA met gedoogsteun van de de PVV van Geert Wilders was ik afgelopen woensdag op visite bij de familie Hommeles te Angeren.

In de knusse huiskamer bevond zich een gemêleerd gezelschap: aanwezig waren het bejaarde echtpaar Kees & Marie Hommeles, de oude vuurvreter en K.N.I.L. sergeant  Paul Misthoorn uit een militaire verblijfsinrichting van oorlogsveteranen te Arnhem, Dries Heetijzer een ex-slager uit het grensplaatsje Mechelen bij Winterswijk,  Hendrik en Willem Hajong, kleinzoons van de familie Hommeles en de gezinsverzorgster Dora Kruitdamp uit Huissen.

Aan het woord in de Tweede Kamer is onze premier Mark Rutte, die met handen en voeten zwaaiend aan het uitleggen is dat er in Nederland flink bezuinigd moet gaan worden, wat al direct de nodige wrevel opwekte bij sergeant Paul die, wijzend met zijn in verband gerolde fijtvinger, zich aangesproken voelde door het feit dat er vorig jaar in Huize Bronbeek na het kerstdiner uit bezuinigingsoverwegingen geen toetje geserveerd werd.

Marie Hommeles, die vanmorgen naar de crematieplechtigheid van haar 96-jarige zuster Toos is geweest en nog steeds de zwarte rouwhoed met lamfer draagt, wond zich toen de AOW ter sprake kwam zo op dat ze uit louter drift hoed en sluier van zich afwierp. Ondanks de verhitte sfeer en het drukke geroezemoes van door elkaar pratende mensen in de huiskamer brak er toch nog enige hilariteit uit, toen poes Mieke met deze attributen uit het openstaande vensterraam sprong. Het was slager Dries die bij elke opmerking, die bij hem niet welgevallig overkwam, zijn misnoegen uitte door knorrend en krijsend een stervend varken te imiteren.

Op een gegeven moment werd de huiskamer doordrongen van een paar kreten die me herinnerde aan het boek: ,,In het land van de Apachen, waarbij luidkeels wauw kreten klonken, uitgestoten door die twee aanwezige Mokumse hangjongeren, gevolgd door veel bijval met vreemde grimassen en capriolen, alleen al bij het in de spot zetten van Geert Wilders"- ,,Eruit met die zwansen werd er geroepen"!-, en ik had zo de idee, dat dit sloeg op de aanwezigheid van Marokkanen en andere allochtone bevolkingsgroepen in ons land.

Bijval kreeg de speech van Emil Roemer van de SP, die vond dat de bezuinigingen afgewimpeld werden bij de mensen met  de minste inkomens en de vuriglijk uitziende gezinshulp Dora was in haar vreugde-en handjesgeklap gedoe zo enthousiast dat ze een theeblad met allemaal porseleinen Sèvres kopjes van het theekastje sloeg en hierna vloekend en tierend de schuld gaf aan de minister van Financiën Kees de Jager.

Kees Hommeles was kennelijk helemaal van zijn à propos en zag in Femke Halsema zijn secretaresse van vroeger uit de tijd dat hij nog voorzitter was van de vereniging 'De Blauwe Knoop' en Job Cohen versleet hij voor een oud-leerling uit zijn klas van de Mozes & Aäronschool, die nog steeds bijles in rekenen moet hebben.

Helemaal uit de hand liep het huiskamerdebat toen plotseling de bezuinigingen op Defensie ter sprake kwamen. Paul Misthoorn rukte hierbij een klewang van de muur en onthoofdde hiermee twee prachtige wajangpoppen die naast zijn fauteuil stonden en wenste ze een comfortabel verblijf op het Batoe-eiland Pini

Toen ik afscheid nam van de familie Hommeles leek de huiskamer wel een slagveld en met alle consternatie van dien had Dora de Indische hutspot, de ratjetoe, bestemd voor de aanwezige gasten, aan laten branden met een echte koloniale geur, die me deed denken aan de stank van bedorven en losgebarsten slangeneieren van een cobra.

29-10-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Het past een beetje in deze tijd van Halloween (spookfeest, geestenbijeenkomst), dat we het ook even hebben over die mysterieuze vogel de tsjerkûle of goudûle zoals de Friezen deze roofvogel noemen. De kerkuil houdt zich op in oude verlaten gebouwen, kerktorens en boerenschuren. Vanaf allerzielen 1944 tot juni 1945 zaten we geëvacueerd in Friesland en in al die kleine kerkdorpjes zoals De Blesse, Steggerda, Peperga en Blesdijke stonden veel boerderijen en enkele kerkjes waar kerkuilen huisden. Hier in ons appartementencomplex kijken we op een stuk vrije ruimte met wat bomen en daar hoor ik nog wel eens een uil, maar na de redelijk strenge winter van 2009/2010 is het stil geworden.

De mannelijke uil kan in de baltstijd ijzingwekkende geluiden produceren en vrouwtjesuil mag daaardoor gecharmeerd raken, maar als je toevallig op een kerkhof loopt met een beetje bedompte lucht en plotseling word je geconfronteerd met dat gekrijs lopen je de rillingen over de rug en gaan er van alle rare gedachten door je weke massa. 

In tegenstelling tot verschillende andere uilensoorten is de kerkuil een carnivoor die alle soorten muizen pakt die te vinden zijn. Het liefste eet de kerkuil veldmuizen, maar ook de gewone, huismuis, bosmuis, woelmuis of dwergmuis is niet veilig voor ons goudûleke.

De kerkuil is een beschermde roofvogel en we moeten er alles aan doen om deze vogel in Nederland te houden. Overal in Nederland worden boeren benaderd er wordt een gevelgat gemaakt en binnen op de oude hooizolder of boven in de spanten en balklagen worden nestkasten getimmerd. Bij strenge winters en vooral sneeuw is de kerkuil aangewezen op de boerenschuur waar binnen muizen zitten en zijn die er onvoldoende of helemaal niet, kunnen we heengaan door op de vloeren wat graan te strooien om deze beestjes naar binnen te lokken. Op die manier snijdt het mes van twee kanten!

Ja en dan nog wat: Vanmorgen is in het zeeaquarium  Sea life Centre te Oberhausen de beroemde inktvis Paul overleden. Erg oud schijnt hij niet geworden te zijn en misschien is deze octopus wel zo paranormaal dat hij voor de toekomst, net als de Middeleeuwse ziener Nostradamus, zulke grote verschrikkingen ziet dat hij het leven binnen deze verwarde wereld niet meer zag zitten. Wie weet! 

Onze kerkuil met een lekker muisje, of is het een mol?

26-10-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

De Leeuw mag dan een slaper zijn, daarentegen is de giraffe van de 24 uur die een dag telt op een klein half uurtje na continu in beweging. Bijna alle zoogdieren, waartoe wij als mens ook gerekend kunnen worden, hebben 7 nekwervels. De mannelijke giraffe, de hengst, met zijn 6 meter hoogte, 700 kg zwaar en de merrie met haar 4.30 m hoogte en 200 kg lichter, hebben wel iets langere nekwervels dan wij bezitten. De giraffe is net als het paard of de ezel van de orde der hoefdieren, ze loopt en holt met twee bewegende poten tegelijk (telganger) en ze heeft twee tenen en behoort daarom tot de evenredige hoefdieren
 
Met de latijnse naam heet de giraffe de Camelopardalis en in feite is er maar één  soort giraffe. Wel onderscheiden de giraffen zich in kleur en patroon en kennen wij  zo'n 7 modellen op dat gebied. Ze zijn verwant aan de streek of het gebied waar ze zich bevinden; zo wordt er bvb gesproken over de Rothschild, Okapi, Massai, de Angola, de Kaapse of de Tsjaad giraffe.

Het liefst verorberen giraffen de blaadjes van de acaciaboom en ofschoon die stekelige nerven hebben weten ze met hun tongetje van 40 cm, die als een soort schaar werkt, de vrije ruimtes ertussenuit te knippen. Zijn deze blaadjes niet voorhanden, dan zijn ze ook tevreden met diverse bladeren van struikgewas of als ze het tegen komen gras.

Een kameel mag zijn drankvoorraad inslaan voordat deze zich in de droge woestijn begeeft, een giraffe kan bijna een etmaal lang zonder drinken en volgens mij ligt dit aan de vele bladeren die verorberd worden, want daar zit ook veel vocht in.

Het geslacht bij giraffen is vast te stellen aan het aantal hoorntjes op hun kop. Het vrouwtje heeft er 2 en het mannetje 3 en die ene meer heeft de schepper van hierboven hem gegeven om zich te verdedigen tegen indringers en in de paringstijd word die stompen boor op zijn koppie ook gebruikt om mededingers van zich af te houden. Als een giraffe door een leeuw benaderd wordt kan dit beest met zijn lange poten zo vreselijk fel uithalen dat de koning der dieren gelijk knockout ligt en uitgeteld is.  

Mevrouw giraffe is 15 maanden in verwachting en als ze werpt zijn dat in de regel geen 5 of 7 jonkies maar hooguit één en  omdat ze dit staande doet krijgt het kalfje al meteen para-les en de eerste les vanuit de moederbuik is dat ze met een koprol in de lucht op beide pootjes op de grond belandt. Zo'n girafje weegt bij de geboorte 50 kg, na een paar uurtjes kan ze al staan en lopen en ook weet ze al heel vlug de 'melkweg' te vinden.

Na ruim drie jaar is de mannelijke giraffe een volwassen dier, het vrouwtje al na ruim twee jaar. Giraffen worden in het wild 18 tot 20 jaar oud en in circus Renz Berlin ben ik enkele giraffen tegengekomen die al een kwarteeuw oud waren en in de Zoo van Antwerpen vertelde een oppasser me dat pas terug een giraffe na 27 jaar het tijdelijke voor het eeuwige verwisseld had. 

  

24-10-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Men zou het niet denken, maar van de 24 uur die een dag telt, ligt onze leeuw 20 uur te maffen. In de 4 uur dat hij wakker is gaat de leeuw op jacht en bij voorkeur op antilopen, zebra's, kafferbuffels of herten en als die moeilijk of niet te pakken zijn schroomt de leeuw niet om andere herbivoren aan te vallen. Vroeger in het circus heb ik in Mikkenie een dompteur nog bezig gezien met die prachtige woestijnleeuwen oftewel de Berberleeuwen. Dit ras is uitgestorven en wat we nog aantreffen is de Afrikaanse leeuw in sommige delen van Afrika en in Azië (India) treffen we ook nog een leeuwensoort aan.

De leeuwin heeft een draagtijd van 15 weken en dan worden er enkele welpjes geboren. Bij de geboorte zijn deze dieren blind wat bij veel katachtigen dieren het geval is. Na drie tot elf dagen gaan hun oogjes open en kijken ze heel nieuwsgierig de wereld in.  De sterfte onder deze welpjes is groot, omdat jonge mannetjesleeuwen nog wel eens de kleine vrouwelijke babyleeuwtjes verscheuren of verslinden. De leeuw staat bekend als een sterk dier en  ze leven in groepen.  In het wild worden vrouwtjes plm 15 jaar oud en mannetjes gemiddeld 10. Er wordt altijd wel gescholden op circussen en dierentuinen, maar de meeste van deze dieren leven over het algemeen 5 tot 7 jaar langer dan in het wild. Nu de mens bijna alle ruimte van de dieren ingenomen heeft en hun leefgebied zeer beperkt is geworden mag je als beest, nu de natuur min of meer een asiel geworden is, blij wezen als iemand zich om je bekommert en liefdevol opneemt. 

Hoogst zelden komt het voor dat een leeuw een mens aanvalt en dat doet de leeuw alleen als je te dicht de groep nadert en dit vooral als moeder met haar welpjes ligt uit te rusten. De leeuw heeft 26 tanden en dat zijn er zes minder dan bij de mens; alleen heeft hij een sterk bijtvermogen en vergeet ook niet zijn klauwen met van die nagels die vlijmscherp zijn.

Leeuwinnen blijven altijd bij elkaar, maar de mannetjes zijn nog wel eens alleen op pad en na drie drie of vier jaar verlaten ze de groep. Je ziet bij leeuwen dezelfde hiërarchie als bij sommige apensoorten. De eerste die alles keurt is de sterkste leeuw van de groep, dan de rest van de mannenleeuwen, vervolgens de vrouwtjes en dan de welpen.

Het is moeilijk om  alles wat ik hier geschreven heb te onthouden, daarom voeg ik een bijlage erbij die als foto af te drukken is en zo verkrijg je een soort cartotheek met dierengegevens. Ik wens u er veel plezier mee!

21-10-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Het zal geweest zijn in juni 1943 dat het paard van kruidenier/bakker Borgers uit Angeren in de Zandsedwarsstraat op het Huissen-Zand op hol sloeg. Vroeger stonden op veel wegen van die grenspostjes. Je kon er met gemak lopend of met de fiets doorheen, maar niet met een paard of wagen of een auto. Met die piketjes werd aangegeven tot hoever de weg van iemand was. Ook met een handkar kwam je er niet doorheen of langs. De Zandsedwarsstraat was een toegangsweg tot veel zijpaadjes en wegggetjes en leidde naar de kerk, de school en het kerkhof. Ik stond er vlakbij toen het gebeurde en alleen de winkelkar bleef geblokkeerd achter toen het op hol geslagen paard schuimbekkend met tuig en bomen richting de Karstraat holde.

Het is misschien een vreemde vergelijking, maar in mijn ogen is half Nederland en België op hol geslagen en dit met een geldingsdrang  zonder weerga. Mijn huisarts van vroeger, waarmee ik bevriend was, noemde me een brugdenker  en beschouwde me als iemand die onmiddellijk de juiste link naar een bepaalde gebeurtenis of iets wat ons te wachten staat wist te leggen. In 1941 kwam tijdens de Duitse bezetting de verordening dat boven alle openbare gelegenheden, waaronder ook cafés vielen, een bordje moest hangen met de tekst: Voor Joden Verboden. In de middag aangebracht had ik dit bordje 's avonds bij het donker al bij het huisvuil achter de smeedijzeren poort achter het kolenhok liggen. Als erop gestaan had 'Verboden voor Moslims' had ik hetzelfde gedaan!

Als zoon van een zakenman wist je in die tijd meteen wie wel of niet te vertrouwen was, wel of geen partijlid of meeloper van de NSB,  je was met alles op de hoogte en kende de pappenheimers wel. Vroeger waren de mensen toch wat meer verbonden met elkaar, principiëler dan vandaag en men volgde niet klakkeloos een bepaalde stroming of richting.

Na alle gebeurtenissen van de laatste tijd op politiek, maatschappelijk en ook kerkelijk gebied, zie ik het democratisch denken helemaal teloor gaan. We hebben binnen Nederland en België  met een wat verouderd bestand te maken, waarbij de meeste mensen weliswaar genieten van een door hen zelf betaalde ouderdags of brugpensioen, wat na de komst van de Euro  bij de eeuwwisseling de prijzen zo opgejaagd heeft dat daar nauwelijks de vaste lasten mee gedekt zijn en men zonder een opgebouwd pensioen bij een werkgever verder geen kant meer op kan. Toch heeft het lang geduurd dat de geesten zich gingen splijten en voorheen hadden we een België en Nederland wat weliswaar verdeeld was maar iedereen hield zich koest en leefde gelukkig en tevreden.

Daar is nu een einde aan gekomen, want we zijn ons aan het afzetten tegen allerlei geloofsgroepen en volgen hierbij de wegen van een bepaalde groepering of persoon, maar niet die van ons nuchter verstand en in slaap gesust geweten. Geert Wilders heeft in verschillende landen van de wereld zich gepresenteerd als een verdediger van Europa's aller goed en bezocht hierbij ook Amerika, maar heeft zich overal wel afgezet tegen de Islam die hij als een wereldbedreiging ziet.

In een eerder geschreven stukje heb ik al verwoord dat als meerdere regeringen of mensen dit denken dat het beter is om dit in internationaal verband te bespreken en daar probeert te zoeken naar een dialoog, maar niet dit alles laten verwoorden namens Nederland of België door één in opstand gekomen persoon of bepaalde politieke beweging.

We zijn in Nederland inmiddels al aangeland bij één persoon die bepaalt wie wel of niet functioneel binnen een Kabinet mag zitten, wie wel of niet burgemeester van een bepaalde gemeente mag worden en zelfs wie wel of niet benoemd gaat worden in een of andere invloedrijke functie.

Buiten onze grenzen hebben we ook van allerlei organisaties, partijen en verenigingen  hiernaartoe gelokt om het misnoegen tegen de oprukkende Islam te komen verkondigen. Zo is er volgende week zaterdag op het Museumplein te Amsterdam een bijeenkomst van de EDL, een Engelse club die zegt Wilders steun te komen verlenen in zijn strijd tegen de Islam.

Beste Nederlanders, we zijn echt verkeerd bezig en als hierbij  de advocatuur van een bepaalde signatuur zich ook al vastklampt aan de nieuwe stroming, dan komen mogelijk onze rechters onder hoge druk te staan en loopt echt alles uit de hand. We gaan, hoe koud het de komende dagen, weken of maanden ook mag wezen, een hete winter tegemoet en in het voorjaar van 2011 zijn we allemaal van een koude kermis thuisgekomen en dan heb je in een land met een vernietigde infrastructuur aan een goed pensioen of een vette bestuurlijke baan in het pluche en lid van de club van 'licht en donker' ook niets meer.

Klik nieuws hierover bij Trouw http://www.trouw.nl/nieuws/nederland/article3258925.ece/Wilders/  

19-10-2010 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers