De startpagina voor jong en oud Welkom op dit blog met veel uiteenlopende onderwerpen.
Op rechts van deze site staan
de rubrieken en categorieën
en of u nu onderwerpen zoekt
over ziektes, oorlogen,
politiek, rampen of nieuws
en dies wat meer, u vindt
het allemaal hier op dit
blog van Eef waar u nooit
op uitgekeken raakt!
17-09-2010
De Hel van Iwo Jima
De Duitsers waren in 1939 aan de Duitse kant Polen al binnengetrokken en uit oostelijke zijde waren het de Russen die voor de andere helft dit land in bezit genomen hadden. In 1940 was op Zwitserland na heel Europa door de Duitsers onder de voet gelopen. In Azië waren het de Japanners die grote gedeelten bezet hadden en ook de Italianen lieten zich niet onbetuigd en stonden de Duitsers borg met hun inzet en bezetting van aan Italië grenzende landen.
Toen de oorlog in Europa door verminderde militaire kracht en dichtdraaiing van de oliekraan door de geallieerden voor de Duitsers funest was geworden, ging de strijd tegen Japan gewoon verder. We denken vaak dat in Normandië de strijd hard is geweest en hier bij de Slag om Arnhem zware gevechten hebben plaatsgevonden, maar echt dat was allemaal nog niets vergeleken bij de helse strijd op Iwo Jima.
Dit is een eiland dat hoort bij Japan op 1100 km afstand van de Japanse hoofdstad Tokio. Het behoort tot de zogenaamde vulkanische Bonin Eilandengroep. Het hele eiland is nog kleiner dan hier Angeren, is 7 kilometer lang en slechts 3,5 km breed. Het was in de Tweede Wereldoorlog een heel belangrijk strategisch eiland en de Amerikanen hadden er hun zinnen op gezet dit eiland in te gaan nemen.
De Japanners hadden van dit eiland een onneembare veste gemaakt. Ze hadden er nooit op gerekend dat de Amerikanen hier ooit voet aan wal kregen. Onder de naam operatie 'Detachement' vond op 19 februari 1945 na een nachtelijke beschieting vanuit zee en luchtbombardement een landing vanuit de Stille Oceaan plaats. Na een wrede strijd van weerskanten van precies 36 dagen kon de Amerikaanse vlag op dit eiland gehesen worden, lagen er binnen de kortste tijd twee Amerikaanse vliegvelden en konden van daaruit de B-29'ers opstijgen om Tokio en andere Japanse steden onder vuur te nemen.
Kom je er ooit aan toe dit eiland in de Pacific te bezoeken, kom je veel herdenkingsmonumenten tegen en het is niet overdreven als ik zeg dat daar 10.000 Amerikanen en 20.000 Japanners het leven gelaten hebben. Van een Amerikaanse oorlogscorrespondent heb ik gehoord dat er nergens zo hels gevochten is als op dit kleine eiland en buiten de zeldzame foto's die ik hier publiceer zijn er in mijn bezit ook beelden van deze strijd die zo gruwelijk zijn dat ik ze niet durf te publiceren.
Zoals je weet hebben de Amerikanen Japan pas op de knieën gekregen met het afwerpen van atoombommen op 6 augustus 1945 op Hiroshima en de 9de op Nagasaki (240.000 doden). Op 15 augustus 1945 zou Keizer Hirohito en het Japanse leger zich overgegeven hebben, maar in feite heeft dit ergens op een kruiser op zee plaats gevonden op 2 september 1945, want als het aan de Goddelijke keizer en enkele conservatieve generaals gelegen had was de strijd nú in 2010 nog niet beëindigd geweest en hadden ze ons Hollanders met de tachtigjarige oorlog tegen de Spanjaarden nog voorbij gestreefd.
LANDING OP HET EILAND IWO JIMA MARINIERS IN STELLING Bij deze actie 129 Jappen en 80 Amerikanen gesneuveld AAL LEEST MIS AAN FRONT TEMIDDEN GEVALLENEN VOOR HET OPSTIJGEN ROUTE BESTUDEREN JAPANSE AANVAL OP VLIEGVELD Hier een exclusieve foto van het 78ste Fighter Squadron
Gedistingeerde Zwendel van Bovenaf in Oorlogstijd!
De dagen van herdenken en terugdenken zijn weer achter de rug, maar voor mij raakt de oorlog nooit afgelopen. Al maanden achtereen houdt het spreekverbod van oud-verzetsman Gerrit Jan van de Waal (105 jr oud)-, hem opgelegd enkele jaren na de oorlog door minister Wijers van Justitie, me bezig. Van de Waal verloor destijds 60 kameraden van zijn verzetsgroep die door verraad voor een Duits executie peloton gebracht zijn. Wat me ook zo benauwd heeft en de reden van het schrijven van dit stuk is, dat de Nederlandse Politie in diverse gemeenten, waar veel nazaten van de NSB wonen, een oproep aan de bevolking doet om lid van een aanbrengclub te worden en elk verdacht strafbaar akkefietje kenbaar te maken en in mijn ogen en dat van vele oud-verzetstrijders gezien wordt als voorbereiding op de revolutie of oorlog die binnenkort gaat uitbreken. In andere oorlogen hebben we hier al ervaring genoeg mee ondervonden en ik veroordeel dit systeem dan ook ten zeerste! Om terug te komen op van de Waal kan ik u vertellen dat deze oorlogsheld na de Tweede Wereldoorlog een topambtenaar was bij de Politieke Recherche Afdeling Collaboratie (De PRAC) en na de afzetting van chef van Gool zelfs hoofd van deze in Utrecht gevestigde dienst was geworden.
In de rapporten van opsporingsbeambte van de Waal komen veel Nederlandse industriële concerns aan de orde, zoals Werkspoor, Stork, de RDM en Wilton Fijenoord. Werkspoor was als leidende onderneming in de metaalsector al direct in de eerste maanden van de bezetting begonnen met op grote schaal zaken te doen met de bezetters. Aan de Duitse Wehrmacht werden geleverd een ongekend aantal kolenwagens, zestig mijnenvegers en 12 torpedojagers. Veel kleine industrieën werden ingeschakeld als toeleveringsbedrijf. Het bedrijf werd geleid door de Nederlandse grootindustrieel M.H. Damme sr. en diens zoon M.H.Damme junior. Van Damme jr. werd verdacht Joodse employés en aan hem bekende verzetsstrijders te hebben aangegeven bij de Sicherheitsdienst. Verder zou hij zich schuldig gemaakt hebben door vrijwillige Arbeitseinsatz te promoten door arbeiders voor zijn bedijf te charteren en deze door te sluizen tegen vette premies aan de Duitse bezetters. Van de Waal ging als PRAC-rechercheur over tot verhoren van Damme sr. en hield huiszoekingen bij Damme jr. In de Rijksarchieven moeten nog dozen vol belastend materiaal liggen over al deze aantijgingen en mogelijk ook nog veel bewijslast.
Alles is in de doofpot verdwenen door de machtige vrienden van de familie Damme, waarbij genoemd worden F.H. Fentener van Vlissingen (Steenkolen Handelsmaatschappij), genoemd wordt ook Willem Drees Sr (toen nog geen minister president, maar Minister van Sociale Zaken), G.W. Huysmans (Economische Zaken), Mr. J.M.C. Romeijn (Hoofcoördinator op Justitie) en Prins Bernhard. Door minister Wijers wordt van de Waal een spreekverbod over de hele kwestie 'handelswijze Grootindustrie' opgelegd en zó verdwijnt de hele zaak 'Werkspoor' uit het zicht. De Nederlandse bevolking is figuurlijk voor de oorlog, erin en erna zand in de ogen gestrooid, nadat we letterlijk in de meidagen van 1940 ons aan de Duitsers hebben moeten overgeven, omdat 9 van de 10 munitiekisten ( gevuld door 'edele' landgenoten) geen kogels maar zand bevatte!
We gaan weer terug naar de jaren vijftig na de oorlog, waarbij prins Bernhard als goodwill ambassadeur voor ons land weliswaar grote orders binnen wist te halen maar tóch niet geheel onbesmeurd. Zo kwam Prins Bernhard in aanraking met de presidentele familie Peron in Argentinië. Een paarlen collier van in die tijd 30.000 gulden voor Juan Peron's vrouw Evita lag ten grondslag aan belangrijke orders, die vanuit Argentinië voor Werkspoor binnengehaald werden. De Nederlandse regering gaf het Argentijns bewind als 'toetje' 30 miljoen gulden en mijnheer de Waal werd voor zijn eerlijke onderzoeken en bemoeienissen bedankt en overgeplaatst naar de Gemeentepolitie van Den Haag.
Ook geen groot voorstander van het stringente onderzoek van rechercheur de Waal, was de naoorlogse president van de Hoge raad Jan Donner toegedaan en we kunnen hierbij in één adem ook noemen Mr. A.D. Belinfante, die als beleidsambtenaar van de Bijzondere Rechtspleging in zijn vele betogen en boeken zonder scrupules zijn visie op het oorlogsgebeuren geeft, máár niets vermeldt over de vele Nederlandse industriëlen die gedurende de hele oorlogstijd met de vijand gecollaboreerd hebben.
Heel vreemd komt het bij mij over dat de in Joodse kringen invloedrijke Mr. Belinfante genoemd wordt als de persoon die minister Wijers adviseerde de Waal een spreekverbod op te leggen.
Alles op een rijtje gezet heeft 70 procent van onze industriële concerns in de bezettingsjaren van 40-'45 voor de Duitsers gewerkt. Daarbij gingen, en daar heb ik enigszins begrip voor, 180.000 Nederlanders die het voor de oorlog slecht hadden of werkloos waren vrijwillig in Duitsland werken. Waar ik geen begrip voor heb waren de 240.000 NSB-gezinnen en ook niet voor de 150.000 Nederlandse mannen die zich vrijwillig gemeld hadden bij de Landwacht, Kriegsmarine of waffen SS!
Direct na de oorlog werden 32.232 dossiers van verdachte personen aangelegd. In feite slechts een klein percentage van verdachten! In behandeling genomen zijn slechts 5.957 zaken, 600 zaken hiervan zijn voor de rechter gebracht en in een later stadium van heropening van zaken 4500 gevallen, waarvan er 900 bestraft zijn en dat waren heel duidelijk de mensen met weinig goede beschermende vrienden en ook vaak van minder grote misdaden of overtredingen.
Is alles nú beter geworden? Mijn antwoord is nee, eerder slechter! Bij herdenkingen maakt me dit stil en moedeloos en voel ik me diep onthand als ik de nazaten van deze personen geridderd zie worden met onderscheidingen die hen niet toekomen en als geboren en getogen Hollander die de oorlog in alle facetten heeft meegemaakt en óók alles hierover van a tot z heeft bijgehouden word ik en vele andere nog in leven zijnde oud-strijders behept met een soort gebeeldhouwd vaderlands gevoel hier ook erg verdrietig van en vraag me af of het nog zinvol is me ergens voor in te zetten om een betere wereld op te bouwen.
Naschrift van de schrijver:
De stringente oproep helemaal onderaan de fotoreeks is opgemaakt door de verzetsgroep de Waal uit die tijd en kwam uit het hart van mensen die voor de goede zaak gevochten hebben en ik kan me voorstellen dat mensen die de oorlog 40-'45 niet meegemaakt hebben daarop een hele andere visie hebben als de ouderen die in die tijd ook allemaal jonge kerels waren en de jongste nog levende verzetstrijders uit die tijd zijn allemaal in de 80 of ouder.
Zo waarheidsgetrouw mogelijk heb ik dit artikel na raadpleging van veel documentatiemateriaal kunnen samenstellen en geenszins de bedoeling gehad om bepaalde mensen hiermee te beledigen of in een verkeerd daglicht te plaatsen.
In de Poolse stad Gdansk waren 20 regeringsleiders aanwezig, ondermeer ook de premier van België en Nederland, om te gedenken dat het vandaag 70 jaar geleden is dat de Duitsers met een leger van 1,25 miljoen soldaten Polen binnentrokken.
Op grond van het zogenaamde Molotof-Von Ribbentrop pact kwamen de Russen op 17 september de Duitsers helpen en trokken aan de Oostelijke kant Polen binnen.
Op 28 september was de oorlog ten einde en werd door de Duitsers en Russen Polen verdeeld, waarbij het aan Rusland grenzende gedeelte in Russische handen kwam en wat aan de Duitse kant lag werd Duits gebied.
Er werden vandaag diverse redevoeringen gehouden, ondermeer door Vladimir Poetin namens Rusland en bondskanselier Angela Merkel namens Duitsland.
In tegenstelling tot Mevrouw Merkel die de Polen wel excuus aanbood voor de verschrikkingen van het Hitler-bewind, bood premier Poetin de Poolse regering geen excuses aan, maar vertelde wél dat het gesloten aanvalspact met de Nazi's destijds van Russische kant volkomen fout was geweest.
Ook bracht hij een ode aan de miljoenen Sovjet burgers en soldaten die in de Tweede Wereldoorlog hun leven lieten.
Hier beneden kunt u wat foto's uit die tijd bekijken en als u helemaal beneden op het toonbandje klikt-zet wel even mijn muziek uit!- hoort u Hitler tekeergaan over de brutalitet van de Poolse Regering.
01-09-1939 REICHSTAG BIJEEN EN PARADE LEGER DUITSE SOLDATEN ONTSLUITEN DE POOLSE GRENS Hitler & Staf kijken naar Polen binnentrekkend Duitse leger L-over Poolse grens Duitse Motorbrigade, Rechts Pantsereenheid
Joachim Peiper (30/1/1915) kwam uit een echt militaire familie, was academisch geschoold en kwam bij de SS, de Leibstandarte van Adolf Hitler, terecht.
Aan het front te Rusland wist hij zich met zijn ingesloten 1ste pantserdivisie vrij te maken door dwars door de Russische linies te koersen. Voor deze daad van heldenmoed werd hij onderscheiden met het Ridderkruis. Hij is ook nog een tijdje adjudant geweest bij Heinrich Himmler, waarvoor hij een dergelijk grote adoratie had dat hij zijn zoontje met de voornaam naar zijn baas genoemd had.
Hij was ook bevriend met Sepp Dietrich die op dat moment adjudant van Hitler was.
In een later stadium zien we Dietrich als bevelhebber van de pantsertroepen in Frankrijk en nadien bij de Slag om Arnhem, en 'Jochen', zoals Peiper door zijn manschappen genoemd werd, als commandant van een onderdeel van de zesde pantserdivisie, namelijk de Kampfgruppe Peiper.
Beroemd bij zijn troepen en berucht bij de geallieerden is Peiper geworden bij de operatie 'Herbstnebel', waarbij hij volgens de vele lezingen hierover de oorlogswetten overeeengekomen in 1864 tijdens de conventie van Genève met voeten trad.
Ingesloten Amerikanen in het dorpje Baugnez, die zich overgegeven hadden, werden een open terrein ingejaagd en door zijn pantsereenheid overreden, neer geknuppeld of gemitrailleerd.
Ook weerloze burgers in doorkomstplaatsjes werden verrast, doordat zijn pantsers huizen binnenreden, klakkeloos mensen doodschoten en van allerlei ongeoorloofde oorlogshandelingen verrichtten.
Deze actie van de Duitsers had bij de Amerikaanse troepen zoveel kwaad bloed gezet, dat nadien gevangen genomen Duitse soldaten, kort hierna, ook zonder pardon werden neergeschoten.
Ook Peipers manschappen stonden onder een ijzeren discipline! Zo liet hij, vlak voordat de Tweede Wereldoorlog beslecht was, 4 soldaten van een bepaalde onder hem rustende eenheid executeren vanwege overtreding van de disciplinaire wetten van de Schutzstaffel.
Joachim Peiper is na zijn gevangenneming aanvankelijk tot de doodstraf veroordeeld, nadien omgezet in levenslang.
In 1956 is hij weer vrij man geworden, woonde nog een tijdje in Duitsland, verhuisde in 1970 naar Frankrijk en is gaan wonen in het dorpje Haute-Saône bij Traves in noordoost Frankrijk.
Op 13 juli 1976 werd er, door waarschijnlijk een Franse communist uit het voormalige verzet uit de oorlogstijd, een Molotovcoctail in zijn huis gegooid, waarbij Peiper door rookvergiftiging om het leven is gekomen.
Alle landen die ooit wel eens in oorlog geweest zijn kennen zulke figuren en ik weet dat er tijdens gevechtshandelingen van alles en nog wat mis kan gaan, maar ik vind zonder meer wel dat iedere bevelvoerend officier verplicht is zich aan de conventionele oorlogswetten van Genève te houden.
Ik begrijp óók hoe moeilijk het is om onder bepaalde zware omstandigheden het hoofd koel te houden.
Jochen Peiper mag dan een onverschrokken koelbloedige militair geweest zijn, maar in feite was hij ook een lafaard, gek of moordenaar en zeker om het bewezen feit dat hij commando's gegeven heeft om weerloze burgers te doden!
JOCHEN PEIPER EN SEPP DIETRICH FOTO VAN PEIPERS 1ste PANTSEREENHEID IN KURSK HIER ZIET U EEN KAARTJE VAN HET FRONTGEBIED PEIPERS KAMPFGRUPPE IN HET STADJE STAVELOT VERMOORDE AMERIKANEN IN BEVROREN SNEEUW HIER DE BEWUSTE PLAATS NA DE OORLOG FELLE GEVECHTEN AAN HET BESNEEUWDE FRONT HET INTERNATIONALE RODE KRUIS IN ACTIE
Na een slechte generale repetitie in april 1944, zie archief 8/4/08, was het eindelijk zover om over te gaan tot een grootscheepse actie om Europa te gaan bevrijden.
In de nacht van 5 op 6 juni ging operatie 'Overlord' van start. De bedoeling hiervan was om de Duitse verdedigingslinie langs de Europese kust, de zogeheten Atlantische Muur te doorbreken.
De Duitsers zullen ongetwijfeld geschrokken zijn van de enorme Armada die in de vroege ochtend van 6 juni aan de Normandische kust verscheen. In de lucht wemelde het van B 24'ers die bombardementen uitvoerden op de Duitse stellingen. Vanuit zee werden deze stellingen onder vuur genomen door de kanonneerboten.
Achter de Duitse linies werden ook parachutisten gedropt met de speciale opdracht de verbindingslijnen van de Duitsers te verbreken en voor contacten te onderhouden met de grondtroepen.
De valdeuren van de eerste Amerikaanse stormboten vielen om klokslag 6.30 uur naar beneden en duizenden manschappen betraden het centrale gedeelte, het strand van Omaha Beach, richting Atlantic Wall.
Voor deze operatie onder de naam 'Neptunus' waren een zestal strategische punten uitgezocht die van de Amerikaanse legerleiding de naam gekregen hadden van Omaha, Utah, Sword, Juno-en Goldbeach.
Door de getijstroom vond de landing op Utah Beach een uur later plaats en door een navigatiefout landde het 8ste regiment van de vierde Amerikaanse Divisie, waarbij ook ingedeeld veel Canadese en Britse militairen onder leiding van generaal Barton, op enkele kilometers zuidwaarts van de gecoördineerde bestemming.
Kennelijk was dit een geluk bij een ongeluk, want dit regiment vond bijna geen Duitse weerstand en kon gewoon doortrekken.
In de vroege avond omstreeks 6 uur werd het eerste legercommuniqué uitgegeven. In een tijdsbestek van 12 uur waren 155.000 manschappen aan land gebracht, 20.000 voertuigen afgezet, was de Atlantic Wall onschadelijk gemaakt en hadden de troepen een opmars van 12 kilometer landinwaarts gemaakt.
Het aantal verliezen aan manschappen bedroeg 10.000. De operatie Neptunus, onderdeel van Overlord was succesvol verlopen.
Deze eerste juniweek staat in het teken van de herdenking der allergrootste militaire operatie door de eeuwen heen en laten we niet vergeten dat van Normandië uit de bevrijding van Europa begonnen is.
Binnen een jaar waren we allemaal bevrijd ten koste van veel jongemannen die hierbij gesneuveld zijn.
Als ik aan D-day denk, zie ik mijn vader zaliger, die vlak na de oorlog overleden is, nog gebogen zitten over een piepklein radiootje om clandestien de berichten van Radio Oranje af te luisteren en komt al het oorlogsleed wat wij toen in de Betuwe frontlinie meegemaakt hebben weer te boven.
Hier beneden nog wat fotomateriaal uit die bewogen tijd en als u nog wat meer over Normandië wilt weten, raadpleeg dan mijn archief van 12/3/2008 en 2/6/2008!
KANONNEER-EN ANDERE BOTEN MET BEWAPENING GROTE SCHEPEN KOMEN ERAAN GEVAREN EEN ZEE VOL BEWEGING RICHTING KUST LANDINGSVAARTUIG NADERT OMAHA BEACH HULPGOEDEREN OM DIRECT GELOST TE WORDEN HIER WORDT ZWAAR MATERIEEL UITGELADEN HARDE GEVECHTEN BIJ PEGASSUSBRUG Op Colle-Ville-Sur-Mer rustten 9000 Amerikaanse soldaten
Ieder jaar opnieuw, al vanaf 1868, herdenken de Amerikanen op de laatste maandag in mei hun gesneuvelde militairen waar ook ter wereld. Overal waar Amerikaanse militaire begraafplaatsen zijn worden herdenkingen gehouden.
In Nederland kennen we veel militaire erevelden, maar alleen op Margraten zijn Amerikaanse soldaten begraven die tijdens de bevrijding van ons land gesneuveld zijn, ook rustten er soldaten die tijdens gevechten in de Belgische Ardennen of in het Duitse Ruhrgebied hun leven gelaten hebben.
Hulde aan al deze mannen die tijdens de Tweede Wereldoorlog voor de bevrijding van bezet Europa hun leven gaven en hier op Nederlandse bodem begraven zijn.
De Herdenkingsdag in Margraten wordt ieder jaar gehouden op de laatste zondag van mei.
Veel oorlogsgraven zijn wereldwijd geadopteerd door groeperingen, particulieren of andere instellingen, mensen die het hele jaar door de graven verzorgen door ze van een bloemetje, vlaggetje of gedenkvlammetje te voorzien uit respect voor onze bevrijders en ik heb zelfs bemerkt dat van geslacht op geslacht deze verzorging plaats vindt.
Deze mensen, wat voor geloof zij ook belijden, verdienen voor dit barmhartig werk ons aller respect voor hun grote inzet.
Hier beneden treft u foto's uit Margraten en linksbovenin ziet u de soldaat Peters die postuum onderscheiden is met een hoge Amerikaanse Orde en wiens graf op een der beelden ook te zien is.
ZO VIERT AMERIKA MEMORIAL DAY! PRACHT VERGEZICHT OP HET EREVELD MARGRATEN MONUMENT BIJ DE INGANG VAN MARGRATEN MOOI GEZICHT OP DE LANGE RIJEN WITTE KRUIZEN AANDOENLIJK ZOALS SCOUTS BEZIG ZIJN! BLIK OP HET GRAF VAN GEORGE PETERS ZO VERSIERD BRACHTEN DE F 16's EEN FLY-BYE
Toen Hitler in 1933 in Duitsland het volledig voor het zeggen kreeg had hij veel tegenstanders. Niet elke Duitser liep klakkeloos achter deze persoon aan.
Een van de eerste groeperingen van het Duitse verzet tegen Hitler was de in Noord Duitsland opgerichte intellectuele groep 'Die Rote Kapelle'. De grondleggers hiervan waren de architect Harro Schultze, de econoom Arvid Harnack en zijn Amerikaanse vrouw Mildred Fish met in hun gelederen als meest bekende meesterspionnen Richard Sorge en Leopold Trepper.
Al ver voor de Tweede Wereldoorlog opereerde deze groep wereldwijd tegen het Hitlerbewind en in alle grote wereldsteden zaten vertakkingen. De Duitse contraspionagedienst, 'der Abwehr', wist begin 1942 deze beweging te infiltreren en 217 verzetslieden op het spoor te komen, waarvan er 143 meteen geëxecuteerd zijn, een vijftigtal werden er aan vleeshaken opgehangen en de rest werd afgevoerd naar de Plötzensee gevangenis in Berlijn.
Van veel individuele tegenstanders, zowel tijdens de oorlog en ook al ver daarvoor, wist Adolf Hitler al heel gauw korte metten te maken tijdens de massabijeenkomsten van zijn Nazi-partij. Wie niet enthousiast stond te juichen werd door zijn spionerende medewerkers tussen het publiek, zogenaamd als onwel, afgevoerd en gelijk in de gevangenis gesmeten.
In 1940 ontstond er in Duitsland de zogeheten Kreisauer Kreis. Dit was een Duits Christelijke patriottische beweging die zich fel keerde tegen het extreem imperialistische en antisemitische bestuur van Hitler, maar wel een hekel had aan het Russisch Bolsjewistische beleid van Jozef Stalin. Ook de Duitse Stafofficier Claus Graf Schenk Von Stauffenberg, die in het hoofdkwartier van Hitler's stafbunker op 20 juli 1944 in een aktetas een bom geplaatst had met de bedoeling Duitsland van deze despoot te verlossen, was lid van deze groep.
Na deze mislukte aanslag hebben ruim 500 leden hun verzet tegen het Nazi-bewind met de dood moeten bekopen.
Als derde grote groepering kennen we, de zogeheten op de universiteit van München opgerichte club, 'Die Weisse Rose' met als betrokken kopstukken Willy Graf, Christophe Probst, Alexander Schmorell, Hans & Sophie Scholl en de hoogleraren Kurt Huber en Carrl Muth die passief verzet pleegden door het in Duitsland en Oostenrijk verspreiden van vlugschriften met als koptekst: "Nieder mit Hitler." Op 18 februari 1943 werden Sophie Scholl en enkele medestudenten bezig met het uitdelen van pamfletten op hun eigen universiteit door een conciërge overlopen en verraden aan de Gestapo.
Een paar dagen nadien werden deze verzethelden en ook veel van hun aanhangers door de Nazi's vermoord.
Ook binnen het Duitse leger was verzet tegen het extreme beleid van 'Der Führer', dat door hun commandanten als hoogverraad aangemerkt werd, en veel van die opstandige soldaten zijn geëxecuteerd, onthoofd of opgehangen.
Wat mij zo aanspreekt is het ware verhaal van de SS officier Kurt Gerstein die in augustus 1942 op excursie de vernietigingskampen Sobibor, Belzec en Treblinka bezocht en zo geschrokken was van wat hij daar te zien kreeg dat hij hiervan aan verschillende instanties rapport uitbracht. Ingelicht werden de hoofden van de kerkelijke instanties in Duitsland en ook het Pauselijk gezag in Rome, verder de Nederlandse Illegaliteit, die op hun beurt deze bevindingen doorgegeven hebben aan de 'Secret Intelligence Service'' te Londen en ook het Internationale Rode Kruis en verschillende andere sociale instanties over de hele wereld werden van deze wandaden in de kampen op de hoogte gesteld.
Bij de capitulatie van Duitsland werd Kurt Gerstein in Frankrijk gevangen genomen en als oorlogsmisdadiger berecht en op 5 juli 1945 afgevoerd naar een militaire gevangenis, waarin hij 20 dagen nadien op een geheimzinnige manier om het leven is gekomen. De ene lezing zegt dat hij door medegevangenen vermoord is, in een andere verhandeling wordt beweerd dat Kurt Gerstein (zie inzetfoto!) zelfmoord gepleegd heeft.
Over het Duitse verzet zijn ontzettend veel verhalen. Hier in dit stukje heb ik er slechts enkele van naar voren gebracht om de wereld te laten weten dat niet alle Duitsers blindelings achter Hitler en zijn trawanten stonden. Zelfs binnen onze democratie staan wij óók niet achter alle handelingen en manoeuvres van onze regering. Over twintig jaar wil ik nog wel eens zien of over het huidige beleid van onze regering dat nu door het merendeel van de Nederlandse bevolking verheerlijkt wordt er geschiedkundig in de boeken nog hetzelfde gedacht wordt.
Ik denk niet dat er ooit in Den Haag een standbeeld geplaatst wordt voor het regeringskoppel Balkenende & Bos en evenzo niet in Washington voor het door hen aanbeden ex-presidentiële duo van de USA, George Bush en de vriendelijke beroepsjager en beminde 'gevangenbewaarder' Dick Cheney, maar je weet het maar nooit!
PLEIN MET AFBEELDINGEN VLUCHTSCHRIFTEN Fusilladeplaats waar 2.900 Duitse verzetsstrijders het leven lieten 1943 PLÖTZENSEE VANUIT LUCHT BENEDEN IN 2009
Niet heel Nederland was op 5 mei 1945 bevrijd. De strijd tegen de Duitse bezetter, die zich op hun terugtocht min of meer had opgesloten op een van onze eilanden in de Waddenzee, eindigde pas toen op 11 juni 1945 Schiermonnikoog bevrijd kon worden.
Maastricht werd 14 september 1944 zonder slag of stoot ingenomen en bevrijd. Even daarna gevolgd door Nijmegen wat op 20 september ook ontzet werd, maar hierna nog een half jaar onder vuur gelegen heeft van Duitse batterijen die vanuit de Betuwe dag en nacht de stad onder vuur hielden, waardoor er na de bevrijding van deze stad meer slachtoffers gevallen zijn dan zelfs tijdens het bombardement van 22 februari 1944, zodat Nijmegen de geschiedenis is ingegaan als de stad met de meeste oorlogsslachtoffers (2100).
De geallieerde aanval liep vast in de Betuwe en door lang oponthoud en aansluiting van troepen uit het Zuiden werden alle plaatsen boven de rivieren de Waal, Linge, IJssel en Rijn pas bevrijd in de periode tussen half april en begin mei 1945. Doordat er na de bevrijding van Eindhoven (18/9/44) tot Grave (landingsplaats Para's) aan toe ook nog een soort bufferzone ontstond werden andere zuidelijke plaatsen, zoals Baarle Nassau, Breda en Tilburg, pas bevrijd tussen 4 en 28 oktober 1944. De bevrijding van Nederland kostte ruim 5.800 Canadezen het leven en ook de Engelsen, bij de mislukte landing en gevechtsacties bij Arnhem, en de Polen verdeeld over heel Nederland, maar voornamelijk rondom Breda en de Belgische grensstreek, hebben grote verliezen geleden.
Tellen we alle verliezen bij elkaar, dan heeft de bevrijding van Nederland aan ruim 13000 Geallieerden het leven gekost. Dit is een groot aantal, gezien we binnen Europa tot de 5 kleinste landen behoren.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwamen er 89.000 Nederlandse burgers om het leven, onze militaire verliezen lagen op 7.900 (meegeteld gevallenen Grebbe en in de Oost), aan Holocaustslachtoffers verloren we 106.000 burgers. Onze bevrijders verloren met de vermisten meegerekend meer dan 15.000 manschappen. De Duitse verliezen binnen Holland lagen op een hoogte van ongeveer 25.000 militairen.
In België lag het aantal burgerslachtoffers op 50.000, tijdens de gevechtshandelingen sneuvelde er 12.000 Belgische militairen en het aantal Holocaustslachtoffers lag op 24.000. Tijdens het Ardennenoffensief in België hadden de Duitsers aan gewonden en doden een totaal van 81.000 manschappen en aan Amerikaanse zijde lag dit getal op 77.000.
Veel Amerikanen gesneuveld tijdens het Ardennenoffensief liggen begraven op Margraten en een groot aantal Duitsers op het oorlogskerkhof in Ysselsteyn (Gem. Venray).
Wij zijn bevrijd maar daar stond een zwaar offer tegenover van gezinnen die dierbare zonen en dochters verloren om dit alles voor ons waar te maken. Dit mogen we op deze herdenkingsdag niet vergeten en uit dankbaarheid zal tot ver in ons aller nageslacht deze herinnering bewaard blijven.
14/9/44: MAASTRICHT DE EERSTE BEVRIJDE STAD NL HET WEMELDE BIJ GRAVE VAN PARA'S OP 20 SEPTEMBER 1944 WERD NIJMEGEN BEVRIJD JUICHENDE BURGERS DIE BEVRIJDERS BEGROETEN OP 27 OKTOBER 1944 TREKT MEN TILBURG BINNEN POOLSE EENHEID TREKT DOOR BAARLE NASSAU 17 APRIL 1945: CANADESE BEVRIJDERS IN DOESBURG Boven op 4 mei '45 in Delfzijl. Schiermonnikoog 11 juni 1945
We gaan op 4 mei voor de 64ste maal onze doden herdenken uit de Tweede Wereldoorlog, Nederlands Indië, Nieuw Guinea, Korea en ook onze militairen die aan VN vredesmissies hebben deelgenomen en hierbij gesneuveld zijn. Het gaat hierbij om burgers en militairen die zich ieder op hun manier verdienstelijk hebben gemaakt voor onze vrijheid en dit met hun leven hebben moeten bekopen. Dan zijn er ook duizenden die door oorlogsgeweld invalide zijn geraakt en van deze categorie hebben de meeste jaren moeten sabbelen om van een schraal inkomen rond te komen.
Bij deze groep, voor zover nog in leven, heerst nog steeds grote wrevel over gebeurtenissen die vlak na de oorlog gespeeld hebben en nu nog van dag tot dag nieuwe littekens toevoegen aan hun dagelijks bestaan.
Traumatisch zal deze inmiddels sterk uitgedunde groep deze opwellende gevoelens nooit en te nimmer kunnen vergeten en verwerken. Hoe was de opvang van mensen die vele jaren in grote ellende in concentratiekampen hebben doorgebracht, waarom liet de Nederlandse Regering van vlak na de oorlog het toe dat SS'ers om hun verdiende straf te ontlopen als militair naar Nederlands Indië gestuurd werden, hetzelfde was het geval met foute politieagenten.
Een bekende Nederlandse collaborateur en scheepsmagnaat kreeg zelfs de kans om een paar duizend van die Nederlandse verraders af te voeren naar Spanje en verschillende landen in Zuid-Amerika, waarbij een land als Venezuela wel heel ontvankelijk was om deze strafontlopers in de gelegenheid te stellen een nieuw bestaan op te bouwen in de olie-industrie, terwijl kleine brood NSB'ertjes vaak op verschrikkelijke wijze zijn vernederd en afgebeuld in de door ons opgezette of door de Duitsers verlaten kampen.
Van ongeveer drieduizend van die kopstukken zijn de namen geregistreerd en weet je wat van alles en nog wat het frustrerende van dit alles was, dat deze lieden van de Nederlandse Staat gewoon hun AOW, pensioen en allerlei extra emolumenten toebedeeld kregen.
De kust is hier volkomen veilig geworden en daarom wonen vele nazaten met dezelfde instelling als hun ouders weer gewoon in Nederland en hebben machtige imperiums opgebouwd en delen hier weer volledig de lakens uit.
Beste burgers van Nederland, persoonlijk beschik ik over heel veel gegevens uit die tijd en ik heb zelfs foto's in mijn bezit gehad waar ergens op een mooie haciënda in Caracas (Venezuela) 5 van die kopstukken naar moppenverteller "Josje"( Jozef Mengele) zaten te luisteren. Deze foto's heb ik toen met tekst erbij eind jaren 1960 naar de BVD (nu AIVD) gezonden en nooit enige reactie hierop gehad. Hier beneden ziet u enkele foto's die op het een en ander betrekking hebben en als u deze link http://www.tonbiesemaat.nl/ indrukt komt u meer te weten.
In Nederland is veel onder de dekmantel gehouden en ook heden hebben we ermee te maken! De politieke partijen die de dienst in Holland uitmaken, en zich het predicaat christelijk opgespeld hebben en daarbij zich tevens op de borst kloppen dat zij de beschermers van normen en waarden zijn, hellen hoe langer hoe meer over naar ultra rechtse partijen die klaar staan de macht hier over te nemen.
Het volgende Kabinet bestaat uit de PVV van Geert Wilders, de Partij "Trots op Nederland" van Rita Verdonk met in hun warme nestje het slimme CDA dat alvast eitjes in dit koekoeksnest gelegd heeft. Regeren is niet vooruitzien, maar aan de macht blijven en het begrip Christelijkheid moet je niet belijden, maar verkopen! Wie weet komt er ooit nog eens een eerlijke poltitieke partij aan de macht, maar ik moet het nog zien gebeuren!
MEGA-SCHIP "PIETER SCHELTE" L. 360 M. BR. 117 M ONDERSCHEIDING HEEREMA SR DE HIMMLER RING ONDER DEZE VLAG VOERT DE "PIETER SCHELTE"
Een onderzoek in 2004 heeft uitgewezen dat het bombardement op Nijmegen van 22 februari 1944 een tragische vergissing is geweest en in feite plaats had moeten vinden op het Duitse Kleef.
Bij bombardementen vallen er alleen maar burgerslachtoffers en wordt er altijd een behoorlijke bres geslagen in de infrastructuur van een bepaald gebied. Rotterdam op 14 mei 1940 was een vergissing van de Duitsers, Huissen was de schuld van het plaatselijk ondergronds verzet, in Arnhem werden er ook alleen maar burgers getroffen, in Enschede, Oldenzaal, Haaksbergen, Tilburg, Breda en andere plaatsen en steden idem dito!
De Engelsen moesten in de laatste oorlogsdagen zonodig die prachtige stad Dresden platgooien om te laten zien hoe oppermachtig ze waren én ook dáár waren het allemaal gewone burgers, mensen zoals u en ik die daarvan het slachtoffer waren. Nu ben ik iemand die heel zijn leven al met tragische vergissingen geconfronteerd ben geweest en aan al die fabeltjes geen enkel geloof hecht. Nog steeds ben ik met een onderzoek bezig om bepaalde zogenaamde vergissingen op mijn manier te chequen en mijn onderzoeken gaan uit naar mensen die voortijds uit de militaire dienst ontslagen zijn om ze monddood te maken en bij mijn opsporingen bewandel ik nogal eens van die "smalle landweggetjes" om achter het juiste verhaal te komen.
Weggemoffelde of valse dossiers zeggen me totaal niets! Soms vis ik achter het net en zijn de betrokkenen allang of pas overleden. Vorig jaar heb ik een drietal oorlogsgeheimen weten te ontsluieren én met Nijmegen zit ik ook al een eind in de goede richting en hoop ik dit onderzoek binnenkort nog af te kunnen ronden.
Mijn geboortedatum valt samen met dezelfde dag dat Hitler in Nazi-Duitsland aan de macht kwam en dat was op 8 mei 1933. De hele Tweede Wereldoorlog is me bijgebleven: Drie bombardementen, een half jaar lang waren we frontlinie, lagen we onder zwaar granaatvuur, tweemaal ben ik onder Duits verhoor geweest, we hebben geëvacueerd gezeten, persoonlijk was ik getuige van iemand die wegvluchtte en neergeschoten werd, veel kennissen en vrienden ben ik verloren én hoe jong ik ook was zelf ook in de strijd gezeten, kortom alle kommer en kwel een oorlog eigen hebben we meegemaakt!
Toen het bombardement op Nijmegen plaats vond, konden we vanaf de Karstraat in Huissen duidelijk op afstand alles waarnemen. Tante Marie en oom Koos waar we nog wel eens op familiebezoek kwamen woonden in het waterkwartier. Koos Lintsen was kleermaker bij van Dijk & Witte. Toen het bombardement was afgelopen troffen hulpverleners Koos in de plat gebombardeerde zaak totaal verstijfd op de kleermakerstafel aan; de man had geen schrammetje! Veel mensen in de binnenstad en directe omgeving daarvan vonden de dood. Hierbij waren ook kleuters en kinderen van de Nijmeegse Jozefschool, waarvan velen op een verschrikkelijke wijze zijn omgekomen. Tot de slachtoffers behoorden niet alleen veel Nijmegenaren maar ook stadsbezoekers en forensen uit de omliggende plaatsen. Dan waren er ook veel gewonden waarbij kort na het gebeuren er een groot aantal van bezweken is. We kunnen nú met zekerheid vaststellen dat het uiteindelijke dodental op 900 heeft gelegen. Op mijn blog staan veel linken naar sociale instanties, ook websites over oorlogsgebeurtenissen, het begint minder te worden, máár toch iedere week is er een e-mail bij van iemand met een oorlogstrauma.
Nijmegen heeft 65 jaar na het bombardement op gepaste wijze de slachtoffers herdacht en óók de jeugd was hierbij betrokken. In de toekomst zullen deze herdenkingen jaar in, jaar uit gestalte blijven krijgen. De lering uit al die bombardementen is dat ze in feite tot niets dienen en of het volgens verklaring van regeringsvertegenwoordigers wél of niet gerechtvaardigd was doet er niet toe. De feiten liggen er én liegen er niet om!
BOVEN EN ONDER GEZICHT OP DE ROKENDE STAD HIER ZIET U DE VERNIELINGEN OP HET STATION OVERAL IS HET EEN PUINHOOP VAN JAWELSTE! HIER EEN DAME DIE TUSSEN DE PUINHOPEN LOOPT HIER ZIJN NIJMEGENAREN PUIN AAN HET RUIMEN! HIER BENEDEN VERNIELDE STADSHUIS DE AUGUSTIJNENSTRAAT MET DAARACHTER V & D BENEDEN VERNIELDE WARENHUIS VAN DER BORG
Op 22 juli 1941 startte de Operatie Barbarossa, genoemd naar een keizer uit het HH. Romeinse Rijk. Hitler wou die "Ketterse Russen" eens laten weten wie in Europa de lakens uitdeelde. Er was een plan bedacht om korte metten met Rusland te maken. Dat dit Napoleon niet gelukt was prima, maar bij übermens Adolf......nee, dat was ondenkbaar! Door de Duitsers werden drie legerkorpsen aan de Noord en Zuidkant ingezet. Centraal moest het Middenkorps zorgen voor een doorbraak richting Moskou. Bijna alle Pantsereenheden rukten aan de flanken op om de Russen in de tang te nemen. De Duitse Inlichtingendienst had Hitler gegevens verstrekt die ver van de werkelijkheid afweken en een beeld gaven dat de Russen over een zwak leger beschikten. In werkelijkheid hadden de Russen dubbel zoveel manschappen als de Duitsers. Aan tanks en veldartillerie bechikten ze over zesmaal zoveel materieel als de Duitsers. Geografisch was Rusland met zijn vele steppen, grote vlaktes, moerassen en veel kleine riviertjes en watergangen een bijna onneembaar land. Overal in de veroverde gebieden was men om de orde te kunnen handhaven verplicht grote bezettingseenheden achter te laten. Vandaag zie je het in Irak en Afghanistan hoe moeilijk het is een veroverd gebied onder controle te houden en van wederopbouw komt helemaal niets terecht! Toch lukte het de Duitsers om snel een groot gebied in hun bezit te krijgen en op een gegeven moment toen de Duitsers Kiev en Smolensk hadden ingenomen werd het Stalin toch wat te benauwd en deed hij Hitler een aanbod dat inhield dat Duitsland de veroverde gebieden mocht houden en wenste hij een vredespact af te sluiten. Hitler verwierp dit voorstel en zette de strijd gewoon voort. Door inzet van vrouwelijk personeel draaiden de Russische munitiefabrieken op volle toeren, terwijl hun mannen zich volledig inzetten door zich aan te melden bij het Russische leger. Toen op een gegeven moment het Duitse Zesde Legerkorps onder leiding van Friedrich von Paulus ingesloten raakte en Hitler een uitbraak verbood met de opdracht "Blijf waar je bent en verdedig je op die plaats" en zichzelf met zijn grootheidswaan bevorderd had tot Oberbefehlshaber over alle Duitse troepen brak bij von Paulus alle moreel om nog verder te vechten. Strenge vorst, naderhand dooi, overal vastgelopen voertuigen in de Russische modder en uitgeputte manschappen deden von Paulus besluiten zich over te geven. Op 31 januari 1943 verloor Duitsland de Slag om Stalingrad en op 31 juli 1943 moesten zij ook Koersk opgeven en was de strijd in Rusland in het voordeel van Stalin beslecht. Aan het Oostfront is zowel door Duitsers alsmede Russen verschrikkelijk hard gevochten en miljoenen burgers en soldaten hebben in deze heroïsche strijd het leven verloren. Bij de huidige reünies van oud-strijders aan het Oostfront mag het tegenwoordig zowel aan Duitse alsmede aan Russische kant er gezellig toe gaan, wat niet wegneemt, dat we ook moeten blijven herdenken de gevallenen en zeker begaan blijven met de achterblijvers waarvan velen nú drie geslachten verder er nog trauma's aan overgehouden hebben.
DUITSE SOLDATEN VERTREKKEN NAAR RUSLAND WAT ER ALLEMAAL AAN HET FRONT TE ZIEN IS! ACTIES VANUIT KLEINE STELLINGEN BENEDEN MORTIEREN 120 MM EN WAARNEMER RUSSISCHE VLIEGTUIGEN BOVEN FRONTSTELLING RUSSEN VECHTEN TUSSEN PUINHOPEN STALINGRAD GENERAAL VON MANTEUFFEL OVERZIET FRONTLIJN DUITSE OVERGAVE IN SPOOKSTAD STALINGRAD
In de vroege ochtend van 6 juni 1944 gingen, na voorafgaande zware bombardementen vanuit de lucht en de zee, grote landingsboten naar de kust van Normandië. Het was D-day waarop Europa lang had gewacht. Britse, Amerikaanse en Engelse troepen gingen aan land, gesteund door de Luchtmacht en de Marine. Om de Duitse troepen op de Atlantic Wall geen enkele gelegenheid te geven aan de greep van de geallieerden te ontsnappen werden achter de Duitse linies parachutisten neergelaten. Generaal Dwight. D. Eisenhower, Montgomery(held van El. Alamein),Bradley, Gale en Patterson waren de leiders van Operatie Overlord. In het verleden hadden Engelse troepen ook al eens geprobeerd om via Dieppe in Frankrijk aan wal te komen, wat toen niet gelukt is. Hadden de Duitsers rekening gehouden met een mogelijke aanval? De Duitsers waren op een aanval voorbereid, maar de verwachting was dat die bij Calais zou plaatsvinden. Een "grappige"vermelding is dat bij de inval van de geallieerden in Frankrijk Führer Adolf Hitler met zijn vriendin Eva Braun nog in Morpheus 'armen lag en niet gestoord wenste te worden. De landingsstroken aan de Normandische kust hadden vooraf allemaal een specifieke naam gekregen, zoals Omaha, Utah, Sword, Juno en Gold-Beach. De gehele operatie als zodanig heeft, zowel aan militaire evenals aan burgerzijde, veel mensenlevens gekost. De geallieerden dachten snel door te kunnen stoten om van Frankrijk uit de rest van Europa te bevrijden. Pas op 27 juni 1944 wisten pantsereenheden bij Avranches zich uit de flesenhalsstelling te bevrijden en door te breken, na voordien opgehouden te zijn door Duitse grenadiers die vanachter de Chouans, dichte heggen om de velden, met hun Panzerfaust en Panzerschreck veel Shermans wisten uit te schakelen. Ook riviertjes als de Vire, Taute, Douve en de Merderet waren grote struikelblokken. Als de troepen niet zoveel steun hadden gekregen van het Franse Verzet, dan zou het waarschijnlijk nooit gelukt zijn om de Duitse weerstand te breken. Wat in die tijd ook een technisch staaltje van vaardigheid is geweest was operatie Pluto, die bestond uit het leggen van een pijpleiding dwars door land en zee, dit om de diverse apparaten en voertuigen en dies wat meer van brandstof te voorzien. Beste lezer, zie ook mijn eerder geschreven stukken over Normandië: Operatie Overlord en Oefening Tijger! Hier beneden ziet u nog wat landingsbeelden uit de grootste militaire operatie die er ooit geweest is. Ook nu nog ben ik de geallieerden dankbaar dat ze ons destijds bevrijd hebben, ondanks het feit dat het politieke beeld richting Amerika anno 2008 voor mij er thans heel anders uitziet.
Landingsvaartuigen met manschappen en militair
materieel op weg naar de kust Onversaagd de strijd tegemoet, dat kost energie en moed!
Hier beneden ziet u de Pegassusbrug-zie ook strijdfoto bij
ander geschreven stuk!
Beneden: Standbeeld Generaal Gale bij Pegassusbrug Beneden Museumfoto anno 2006 genomen door
Op 5 mei is het in Nederland wel bevrijdingsdag maar het wordt niet officieel als zodanig gevierd. Dit doen we nú om de vijf jaar en het volgende lustrum is hier in 2010. Alle andere Europese landen vieren hun bevrijdingsdag op 8 mei. Het is 63 jaar geleden dat voor ons de oorlog is afgelopen. We hebben geteisterd Europa met Marshallhulp vanuit Amerika weer kunnen opbouwen en door met vereende krachten allemaal de schouders er flink onder te zetten óók kunnen herbouwen. In de Tweede Wereldoorlog hebben wij onder zware druk moeten leven, máár ook nú zijn we niet van de ellende af en is er een nieuwe vijand op komen doemen in de vorm van onzichtbare vijandschap en tóch alom aanwezig; extremisme geheten! Daarbij zijn we ons met landen gaan bemoeien die van oudsher bekend staan als stamlanden, waar onderling gekibbel van allerlei geloofsbelangengroeperingen onder leiding van plaatselijke dorpshoofden en krijgsheren de boventoon voeren. Als een soort missionarissen van de broederschap "Push" lopen we daar als kogelvangers rond om ze te bekeren tot de democratische orde. Waar zijn we mee bezig? Wat na 63 jaar hier in Holland en ik denk ook wel in de meeste andere Europese landen verbeterd is, dat is de verstandhouding met onze voormalige bezetters van destijds, de Duitsers! Een paar keer per jaar ga ik met mijn vrouw naar het Mariakapelletje op De Heuvel, een buurtschapje met enkele boerenbedrijven, akkers en uitgestrekte weidegronden in het stroomgebied van De Linge. In de oorlog was dit frontgebied en hebben er verwoede gevechten plaatsgevonden tussen Duitse en geallieerde eenheden. Omdat er binnenkort een groot natuurpark aangelegd wordt zijn er opruimingswerkzaamheden geweest, waarbij grote hoeveelheden gevaarlijk oorlogstuig uitgegraven is en onschadelijk gemaakt. Dat mariakapelletje gewijd aan Maria van de bloeiende Betuwe is er vlak na de oorlog neergezet om de geallieerde gevallenen te herdenken, maar nú sinds medio 2005 hangt op rechts in het kapelleke ook een Duitse oorkonde met daarop in sierlijk Duits schrift opgetekend de verschillende Duitse Krijgsmachtonderdelen met vermelding van de eenheden en hun commandanten die aan de strijd van toen hebben deelgenomen. Dit zou voor tien jaar terug niet mogelijk zijn geweest! Dáárom, laten we vergeven, vergeten doen we nooit en bedenken dat de gesneuvelde Duitsers óók mensen, zoals u en ik waren. Doordat we, afkomstig uit deze streek, allemaal een achttal maanden geëvacueerd hebben gezeten, hebben we vooraf veel van het oorlogsgeweld meegemaakt, maar de bevrijding van eigen dorp of stad is aan ons voorbij gegaan. Hier beneden ziet u wat oorlogsbeelden, zoals de landing van de Airborners bij Arnhem, een Duitse Tiger in actie op de Heuvel, het Airbornekerkhof in Oosterbeek, de Mariakapel en de landstreek waar toen de strijd zich heeft afgespeeld.
Op 4 mei herdenken we niet alleen alle Nederlandse gevallenen die voor vrede en vrijheid omgekomen zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog maar ook onze dappere mannen en vrouwen die het leven gelaten hebben tijdens de Politionele Acties in Nederlands-Indië, tijdens vredesoperaties in Korea, De Libanon, Bosnië en Afghanistan. In feite zijn er op 15 Augustus nog aparte Misuma's voor mensen die omgekomen zijn in de Jappenkampen en op 7 september ook nog een speciale gezamenlijke herinneringsbijeenkomst voor mensen die vanaf 1945 tot 1962 bij acties of ander oorlogsgeweld omgekomen zijn in Indonesié of Nieuw-Guinea. Overal in Nederland worden herdenkingsplechtigheden gehouden. Heel bekend is de jaarlijkse bijeenkomst op De Dam in Amsterdam en de herdenkingsbijeenkomst op de Waaldorpervlakte in de buurt van Den Haag. Misschien zou het ook heel nuttig zijn als we tijdens deze plechtigheden, waar ook ter wereld gehouden, aandacht gingen schenken aan de vele militairen en burgers die in oorlogsperioden zwaar invalide zijn geworden, niet alleen door lichamelijke kwetsuren maar ook psychisch in zware moeilijkheden zijn gekomen. Deze laatst genoemde groep is als het ware geestelijk gesneuveld en verdienen een goede opvang, erkenning en verzorging. Met het opgeplakte etiketje dat we hier te maken hebben met legernummer 42.05.08.111-nú legernummer 42.05.08.444:" behept met het post-traumatische stress syndroom komen we niet veel verder"! Deze burgers van Nederland, België of Luxemburg mogen we niet afstoten! Op de Bourbonklok op de Waaldorpervlakte staat een tekst, geschreven door Prof.Mr. Cleveringa:,, Ik luid tot roem en volging van die hun leven gaven tot wering van onrecht, tot overwinning der vrijheid en tot bewaring en verheffing van al het Nederlands Geestelijk Goed". Op de foto's hier beneden ziet u de Waaldorper fusilladeplaats, waar 260 Nederlandse verzetstrijders door de Duitse bezetter werden gefusilleerd-Verder het Chunkai kerkhof waar veel Nederlanders begraven liggen die aan de Birma spoorlijn gewerkt hebben en ook velen die gesneuveld zijn in militaire acties of van ontbering omgekomen in de Jappenkampen-verder een kerkhof in de Oost met in Nederlands-Indië gesneuvelde manschappen en tenslotte een foto met enkele mannen van de voormalige BS- Binnenlandse Strijdkrachten- die op de Waaldorper vlakte de Bourbonklok aan het luiden zijn.
De frontlijn lag over een gebied van duizenden kilometers en strekte zich uit van Tunis, Tripolis, Bengasi, Tobruk tot El Alamein. Adolf Hitler had zijn beste militaire strateeg naar Afrika gestuurd om die onmetelijke woestenij en daarboven gelegen kuststrook met toegang tot de grote wereldzeeën te bewaken. Generaal-Veldmaarschalk Rommel was 49 toen hem die taak als bevelvoerder werd opgedragen. De man had een bepaald charisma en was geliefd bij zijn manschappen. Wat de Duitsers op militair gebied vaak de das omgedaan heeft was het klakkeloos opvolgen van bevelen van bovenaf. Ervaren Nederlandse officieren, waarmee ik gesproken heb en die onder Amerikaans bevel in Korea gevochten hadden, hebben me ooit verteld dat ze onverantwoorde bevelen van bovenaf nooit uitgevoerd hebben. Hadden ze dit wel gedaan, dan had van alle Nederlandse militairen niemand de strijd overleefd. Hitler heeft op vele fronten de strijd en nadien de oorlog verloren, doordat hij dacht een superwezen te zijn. In de Eerste Wereldoorlog heeft hij als soldaat gevochten maar kon zich niet beroepen op een militair academisch gevormde opleiding. Over strategische aangelegenheden zat Rommel met Hitler niet op één lijn. Als Rommel zijn inzichten had kunnen doorvoeren, dan zou de slag bij El Alamein waarschijnlijk nooit plaats gevonden hebben. Ook de aanvoer van benodigd militair materieel en brandstoftoevoer stokte, doordat Hitler meer aandacht schonk aan de strijd in Rusland dan in Afrika. In het volgende deel onder Oorlogsfoto's Afrika ziet u een aantal beelden hiervan.
U ziet op de foto's hier beneden respectievelijk de volgende beelden: Verlaten geschut-Waarnemingspost-Luchtafweer-Frontstelling-Gestrande Tiger-In zand verzonken vliegtuig-Een kerkhof in de woestijn en tenslotte een échte oase! Over Veldmaarschalk Rommel volgt nog een geheel apart verhaal met een zestal unieke beelden afkomstig uit familiebezit van de overleden Duitse Ritmeester Stark die U een beetje de indruk geven hoe het er in het algemeen in Afrika aan toeging. Opgemerkt zij dat ik in de oorlog tweemaal onder Duits verhoor heb gestaan en geenszins alles van de Duitse kant bekijk, maar geschiedkundig wél objectief verslag uitbreng. Kijk ook eens op de bijlage waarop een korte actiefilm te zien is van Duits geschut aan het Afrikafont.
In 1941 vertrokken Duitse legereenheden naar Afrika. Het geheel stond onder leiding van Generaal/Veldmaarschalk Erwin Rommel. Hier beneden ziet u een aantal foto's van vertrekkende en nadien aankomende Duitse troepen. U ziet de afreis per trein naar Frankrijk, alwaar vanuit diverse Franse havens de troepen ingescheept werden naar Afrika. Onderstaande beelden geven daar een duidelijk voorbeeld van. In Tunis worden de troepen opgewacht door de bij de Duitsers geliefde bevelhebber Veldmaarschalk Rommel. Er volgt binnenkort ook nog een fotoreportage van de strijd en het verloop daarvan.
Generaal-Maarschalk Rommel werd zowel door vriend als vijand gerespecteerd om zijn leiderschap en strategisch inzicht. Op 14 juli 1944 werd hij tijdens een gewone dienstrit zwaar gewond door een luchtaanval en trok hij voor zijn herstel in bij zijn familie in Herrlingen (Kr-Württemberg). Op 14 oktober 1944 werd hij door generaal Burgdorf en generaal Maisel bezocht die hem mededeelde dat hij verdacht werd van de aanslag op Adolf Hitler en in het complot van Graaf Stauffenberg gezeten zou hebben. Omdat Hitler veel respect voor hem had en hem niet wenste te arresteren en te veroordelen kreeg hij de gelegenheid om afscheid van zijn familie te nemen en mocht hij de eer aan zichzelf houden door een gifpil in te nemen. Als tegenprestatie liet Hitler weten dat zijn familie niet verder gestoord zou worden en hem een groots afscheid wachtte in de vorm van een staatsbegrafenis met alles erop en eraan. Rommel die als lijfspreuk in zijn vaandel had staan: Ritterlich im Kriege, Wachsam für den Friede en ook zijn gezin graag beschermd en ongemoeid achterliet is hierop ingegaan en moedig de dood tegemoet getreden. Op 18 oktober 1944 is hij met alle militaire eer begraven met op zijn kist alle onderscheidingen Degen en Maarschalkstaf. Ieder jaar vindt er in Duitsland nog een herdenking plaats uit respect voor deze Generaal en wordt nog veelvuldig het lied gezongen en gespeeld van:,,Ich hatt einen Kameraden" en als afsluiting wordt dan door alle aanwezigen Het Duitse Volkslied uit volle borst meegezongen. Maarschalk Rommel is op 53-jarige leeftijd heengegaan en heeft veel voor Duitsland betekend. Zijn zoon Manfred en veel van zijn familieleden hebben na de de Tweede Wereldoorlog hoge militaire functies in het Duitse leger bekleed. De vraag is: ,,Was Erwin Rommel nou werkelijk bij de aanslag op Hitler betrokken? Nee! In 2004 heb ik van een voormalig Engelse officier gehoord dat de M-5 (de Britse Geheime Dienst) hierachter gezeten heeft. De man die me dit verteld heeft heb ik destijds ontmoet op camping "De Woeste Hoogte" te Hoenderloo. Hier beneden vindt u de volgende foto's: Generaal Rommel met zijn Staf, een groep rustende soldaten en aldaar werd ook gefotografeerd een in de woestijn verblijvende familie van rondtrekkende Bedouïnen en tenslotte een groep Duitse soldaten badend in de zee, verder een groep soldaten zittend op kamelen, en op laatste foto ziet u in 1943 bevrijdingstroepen van de Canadians Long Rangers Afrika binnentrekken. In de bijlage ziet u aan het Afrika-front een passerende zendwagen passeren en rechts daarvan staat generaal Erwin Rommel. Gebruik bij teruggaan naar site pijl linksboven!
Vandaag herdenken we de dag dat Jezus gekruisigd is. Op de kruizen bij de Katholieken in huis lezen we de afkorting INRI, waarvan de betekenis is Jesus Nazarénus, Rex Judaeorum; Jezus van Nazareth, Koning der Joden. Omdat de Joodse Schriftgeleerden Jezus als een concurrent beschouwden en bang waren dat hij te veel aanhangers en macht zou krijgen hebben ze hem op een gegeven moment naar Pontius Pilatus gebracht, landvoogd en plaatsvervanger van de Romeinse Keizer in Judea. Ofschoon Pilatus geen enkel kwaad in de man zag liet hij Jezus eerst geselen en vervolgens kruisigen, dit uitsluitend en alleen om populair bij het Joodse Volk over te komen. Iedere dag worden er nog duizenden mensen gekruisigd en zijn er in de wereld ontelbare gezaghebbers die er maling aan hebben dat anderen lijden en omwille van geloof, haat, hebzucht, gierigheid, hoogmoed of puur tot vermaak niet schromen de meest bestiale maatregelen te treffen om hun concurrenten of in hun opwellende gedachtewereld andersdenkenden neer te sabelen. Vannacht dacht ik aan 10 juni 1944 toen in koelen bloede op vreselijke wijze in Frankrijk een heel dorpje met bewoners en al vermoord werden door een op hol geslagen pantserdivisieregiment "Das Reich" van de Waffen SS. De betrokken Duitse officieren waren SS-Gruppenführer Lammerding, majoor Kampfe, majoor Dickmann en Luitenant Barth. Deze mensen hebben nooit enig spijt betuigd dat ze het kleine stadje Oradour-Sur-Glane in vlammen hebben doen opgaan door alle mannelijke bewoners in schuren te jagen en vrouwen met kinderen in de dorpskerk op te sluiten en levend te verbranden. Van de 648 bewoners zijn er 642 om het leven gekomen en bruut vermoord. De daders hebben tweemaal voor een rechtbank moeten verschijnen en beriepen zich op het gezegde waar totaal geen geweten achterschuilt: ,,Befehl war Befehl"! Wat lager geplaatste manschappen werden voor de show zelfs ter dood veroordeeld máár juridisch gezeur en rechterlijk eigenbelang van de Franse Regering in 1983 zijn er de oorzaak van geweest dat ze hun verdiende straf ontlopen zijn. Beweerd wordt dat het bloedbad in Oradour-Sur-Plane pure wraak van de Duitsers was vanwege de landing in Normandië van de Geallieerden op 6 juni 1944. Anderen beweren dat de Duitsers verbitterd waren door de verliezen die ze hadden geleden door toedoen van het Franse Verzet. De laatste hoofdbetrokkenne van dit vreselijke bloedbad Heinz Barth is vorig jaar augustus overleden en voor zijn daad, bestaande uit alle denkbare Hoofdzonden, zal hij door De Heer hierboven wèl gestraft worden evenals zijn mededaders die hem voorgingen en zó zal het óók gaan met de daders die in het Hollandse Putten hebben thuis gehouden, die in de Congo geopereerd hebben, het Palestijnse Rafah van de aarde hebben doen verdwijnen en ook met hen die nú bezig zijn om hun medeburgers neer te sabelen!
MILITAIREN ZONDER HART HEBBEN DEZE KINDEREN KOELBLOEDIG VERMOORD IEDEREEN LEVEND VERBRAND! IN DEZE KERK ZATEN ALLEMAAL VROUWEN EN KINDEREN
BEVEL IS BEVEL EN ZONDER GEWETEN DIT OPVOLGEN IS OVOORSTELBAAR! TOTAAL UITGEBRANDE EN OVERGEBLEVEN SCHROOT VAN AUTO HUISARTS
IN DE BOULANGERIE WERDEN EIGENAARS AAN VLEESHAKEN OPGEHANGEN
ORADOUR-SUR-GLANE IS NOOIT HERBOUWD EN EEN EEUWIG MONUMENT TER HERINNERING WAT ER GEBEURD IS EN ZICH NOOIT MEER MAG HERHALEN! HET DORPJE LIGT OP 25 KM AFSTAND VAN LIMOGES-GA ER EENS NAARTOE
IEDEREEN LEVEND VERBRAND!
Horloge gevonden in puinhopen Hirosjima 05-08-1945
Nog Altijd Naweeën
