De startpagina voor jong en oud Welkom op dit blog met veel uiteenlopende onderwerpen.
Op rechts van deze site staan
de rubrieken en categorie�n
en of u nu onderwerpen zoekt
over ziektes, oorlogen,
politiek, rampen of nieuws
en dies wat meer, u vindt
het allemaal hier op dit
blog van Eef waar u nooit
op uitgekeken raakt!
19-02-2014
Arrestatie in Duitsland van drie voormalige SS-bewakers
De politie van Baden-Würtemberg heeft drie voormalige SS-kampbewakers gearresteerd die in het beruchte vernietigingskamp Auschwitz-Birkenau misdaden tegen de mensheid gepleegd hebben. Veel van deze gruwels zijn nog in leven en over de hele wereld verspreid hebben ze weer een nieuw leven opgebouwd en staan in hun huidige woonplaatsen bekend als vriendelijke en innemende figuren. De jongste van de arrestanten is 88, dan volgt er iemand van 91 en de oudste is 94. Kennelijk hebben deze figuren geen enkele gewetenswroeging, zijn het eersteklas toneelspelers, verkeren op hoge leeftijd ook nog vaak in een blakende gezondheid en meestal wonen ze in luxe villa's van het bloedgeld dat ze in die kampen verdiend hebben. In Auschwitz-Birkenau zijn 1,3 miljoen onschuldige mensen vermoord, louter omdat ze Jood, Zigeuner of Jehovah's-getuige waren. Medelijden met de hoogbejaarde schurken hoeft niemand te hebben en ik hoop dat er nog overlevenden zijn die straks als getuige (n) hun misdaden kunnen bevestigen. Voor geen goud ter wereld mogen ze hun verdiende straf ontlopen!
Oud SS'er en SD-man Siert Bruins van alle oorlogsblaam gezuiverd
De Nederlandse 92-jarige oud-Oostfrontstrijder Siert Bruins (in Duitsland Bruns), en na de verloren veldtocht van de Duitsers in Rusland ingedeeld bij de Sicherheitsdienst, is in het Hagenproces te Duitsland vrijgesproken van de moord op de Nederlandse verzetsstrijder Aldert Klaas Dijkema. De openbare aanklager had levenslang geëist, maar hoe de rechter ook wikte en woog alle beschuldigingen waren van horen zeggen en overtuigend bewijs kon niet geleverd worden. In het verleden werd Siert Bruins in 1946 tot de doodstraf veroordeeld, maar in de eerste meiweek van 1945 nam hij de benen en vluchtte naar Duitsland. Nederland telde veel overlopers die naar Duits gezinde landen zoals Venezuela, Argentinië of Spanje gevlucht zijn en op die manier de dans ontlopen hebben. Voor al dit soort mensen is na enkele jaren de doodstraf omgezet in levenslang. In het verleden kon in een eerder gevoerd proces wel bewezen worden dat Siert Bruins enkele Joodse burgers vermoord had. Daarvoor heeft hij voorheen 5 jaar gevangenisstraf uitgediend. Bij de SD was Bruins altijd vergezeld van zijn maat August Neuhäuser en ooit heeft Bruins aan een journalist van Trouw toegegeven dat hij wel aanwezig was bij de moord op Dijkema, maar de schuld gaf hij aan zijn overleden kompaan. Momenteel spelen er weer vervelende zaken zo bv. dit proces tegen Bruins en die discriminatie van de Verenigde Arabische Republiek, die weigerde om een bij Vitesse spelende Joodse voetballer toegang te geven tot hun land. Bij mijn Joodse vrienden komt dan ook meteen weer oud zeer naarboven en dan hebben we het over het Duitse bouwbedrijf van J.A Topfund und Söhne en de Firma Häuser die de gaskamers en Gasstikvrachtauto's geleverd hebben waar in de oorlogsjaren zoveel Joodse vrienden mee vergast zijn. Deze bouwbedrijven werden destijds (halfweg 1990) door Vitesse-voorzitter Karel Aalbers ook ingeschakeld om het GelreDome op te bouwen en toen is er eveneens al zoveel ophef geweest. Voor mensen die in de oorlogsjaren in Duitse kampen gezeten hebben of in gevangenschap of anderzijds door Duitsers en door collaborateurs verraden, bedreigd en/of mishandeld zijn, is de oorlog 40-45 nog steeds niet afgelopen. Zie op rechts van deze site de vele oorlogsrubrieken die ik geschreven heb en lees daar alles over oorlogsmisdaden, concentratiekampen en de vele veldslagen die in de loop der geschiedenis plaatsgevonden hebben.
In het Duitse gevangenisziekenhuis van Fröndenberg is de voormalige Nederlandse SS'er Heinrich Boere op 92-jarige leeftijd overleden. Boere heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog gevochten aan het Russische Oostfront en nadien was hij ingedeeld bij het beruchte Sonderkommando van Hendrik Feldmeyer.
Deze speciale eenheid maakte in Nederland jacht op ondergrondse verzetsstrijders en op iedereen die zich tegen de Duitse bezetter verdacht gedroeg. Volgens getuigen heeft Heinrich Boere eigenhandig de schrijver A.M. de Jong (Merijntje Gijzen) uit Blaricum, de verzetsstrijder Teun de Groot en de Bredase apotheker Bicknese doodgeschoten. Teun de Groot jr. is jaren bezig geweest om getuigenissen op te nemen en uiteindelijk is het hem gelukt Heinrich Boere in zijn vluchtoord en 'Heimatland' achter de tralies te krijgen. Ergerniswekkend: Echt bewust schijnt de hedendaagse jeugd zich niet te zijn van de vreselijke oorlog (1940-1945) die wij ouderen hebben meegemaakt en vorige week wist ik niet wat ik las toen ik hoorde dat Groningse studenten een zogenaamd NSB-zuipfeest georganiseerd hadden, waarbij ook een aantal studenten een gele Jodenster toegestuurd kregen om daarmee op het zuipfestijn te verschijnen. Een van de ouders heeft hier melding over gemaakt en tijdig hebbben de autoriteiten er een stokje voor gestoken. Als de AIVD EN MIVD binnenkort controles gaan houden op fnuikende websites, dan adviseer ik deze instanties om de wereld van de hoogopgeleiden te gaan verkennen. Mijn ervaring is dat al die studenten eerst allemaal links zijn en eenmaal gesetteld slaan ze plotseling rechtsaf en voor we het weten zijn ze ons aan het controleren. Het officiële archief van oorlogsmisdadigers begint dunnetjes te worden en direct ga ik in de berging de stapels documenten nog eens doornemen over de oorlogstijd en ik denk dat ik daar nog genoeg materiaal boven water weet te halen om over te schrijven. Lees ook de artikelen die ik over Boere geschreven heb op 1 november 2009 en 14 september 2011!
Hoofd Gestapo Heinrich Müller Begraven Op Joodse Begraafplaats
Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog heeft er van begin april tot mei 1945 een geweldige slag plaatsgevonden rond en in Berlijn. Het waren de Russen die het eerst Berlijn binnentrokken en de stad in handen wisten te krijgen. Berlijn was een puinhoop en duizenden gesneuvelde soldaten en burgers vonden de dood. Hun lichamen werden veelal in massagraven begraven.
Veel hooggeplaatste vertegenwoordigers van het Naziregime werden in Neurenberg ter dood veroordeeld en sommigen ontsprongen de dans doordat ze gevlucht waren naar Spanje of Zuid-Amerika. Een langdurig onderzoek van Johannes Tuchel, directeur van het Herinneringscentrum van het Duitse Verzet en Dieter Graumann, voorzitter van de Joodse Raad in Duitsland, heeft aan het licht gebracht dat het beruchte hoofd van de geheime Duitse Staatspolitie, de Gestapochef Heinrich Müller, sinds mei 1945 begraven ligt in een massagraf op een Joods kerkhof, gelegen in het Berlijnse stadsdeel Mitte. Heel goed kan ik me voorstellen wat voor wrange gedachten dit wereldwijd opwerpt bij de Joodse gemeenschap. In de Duitse vernietigingskampen hebben miljoenen onschuldige Joodse burgers de dood gevonden mede door toedoen en in opdracht van deze nazisadist Heinrich Müller. In de oorlogstijd werden mensen die en masse door oorlogsgeweld waren omgekomen veelal in massagraven ter ruste gelegd en de meeste lichamen waren zo verminkt dat ze niet geïdentificeerd konden worden. Achterhaald is dat dit bij Müller niet het geval was en men uit de papieren die hij bij zich droeg en ook aan zijn uniform duidelijk bleek te maken te hebben met een hooggeplaatst persoon van de Gestapo.
Op 29 oktober 1944 trok de Poolse 1e Pantserdivisie geleid door generaal Stanislaw Maczek Breda binnen en de bevrijders werden door de Bredase burgers zo enthousiast begroet dat veel Poolse strijders, die door de verdeeldheid van hun land niet meer naar hun eigen land konden terugkeren na afloop van de Tweede Wereldoorlog Breda als woonplaats gekozen hebben. De meeste Poolse veteranen zijn overleden, maar nog ieder jaar komt een bescheiden aantal vitale veteranen naar de jaarlijkse herdenking in Ginneken en Breda. Door hun nazaten en aangetrouwden zijn diverse verenigingen opgericht die deze herdenking en sinds 1994 ook met steun van Polen levendig houden. Op de Ettensse baan waar 161 Poolse strijders begraven liggen was er speciale aandacht voor Edward Cieslar. Al jaren lag hij op dit ereveld als onbekende Poolse soldaat begraven. Door onderzoek van de historicus Jos van Alphen uit Dorst, die in het verleden eveneens al een achttal onbekende strijders een naam wist te geven, is de hele geschiedenis van Edwar Cieslar (zie inzet) achterhaald. Geboren werd deze jongeman in 1926 in het door de Duitsers bezette en ingenomen Poolse Silezië. Ingedeeld werd hij bij de Hermann Göring Division en gelegerd tijdens de oorlog was hij in de Kromhout kazerne te Utrecht. Met nog een maat is hij in 1943 uit het Duitse leger gedeserteerd, werd driemaal opgepakt en bij de laatste ontsnapping sloot hij zich aan bij de verzetsgroep van Jan van den Broek uit Voorthuizen. Ondergedoken zat hij bij boer Holkenborg in het achterhoekse Mariënvelde. Door vermoedelijk een NSB'er is hij op 30 maart 1945 verraden, weer gearresteerd, probeerde wederom er tussenuit te gaan en werd na de tweede sommatie op de vlucht door de Duitsers doodgeschoten. Aanwezig bij de herdenking op zondag 27 oktober was een Poolse Generaal, enkele regeringsvertegenwoordigers, veel prominenten uit de regio en een delegatie van de Poolse ambassade hier uit Nederland. Bij deze herdenking werd zowel het Poolse alsmede het Nederlandse volkslied ten gehore gebracht en voor Edward Cieslar en alle gesneuvelden de Last Post. Onderscheiden met een hoge Poolse orde werd Jos van Alphen en eveneens was er een onderscheiding voor zijn assistent, de heemkundige Jan Oonk uit Zelhem. Ook waren er enkele familieleden van Edward Cieslar naar Breda gekomen om bij deze herdenking aanwezig te zijn. Na afloop van de plechtigheden was er in de Prinsentuin in de Tuinzichtlaan een samenkomst voor genodigden en blij was ik persoonlijk dat ik ondanks mijn zware chronische kwalen toch weer een keer de moed heb kunnen opbrengen om, na een afwezigheid van twee jaar met behulp van mijn kleinzoon Sven, naar Breda af te reizen. Wilt u alles weten over de bevrijding van Breda, raadpleeg dan de Poolse rubriek op rechts van dit blog en te lezen valt er enorm veel in de meer dan 150 oorlogsstukken die ik geschreven heb.
1944: Generaal Eisenhower en Poolse Generaal Maczek In Ulvenhout Pools Erehof aan de Vogelenzanglaan te Ginneken Pools Militair Ereveld aan de Ettensebaan te Breda Graf onbekende soldaat heeft een naam gekregen Historicus Jos van Alphen bij graf van Edward Cieslar Foto d.d. 27 oktober 2013 Foto van het grote vrijheidsmonument op Ereveld Ettensebaan Breda
In mei 1940 vielen Duitse troepen ons land binnen en binnen de kortste keren was Nederland bezet en ons ambtelijk apparaat liet zich alles welgevallen en gingen gewoon verder zoals altijd en lieten zich ditmaal niet door ons gevluchte regering dirigeren, maar gingen plichtsgetrouw verder met alle Verordnungen die de Duitsers ons opdrongen. Niet iedereen liet zich dit welgevallen: Er was verzet en velen hebben dit met de dood moeten bekopen. Slechts 1 procent van alle Nederlandse ambtenaren hadden de durf om tegen die Duitsers in te gaan. Over allerlei oorlogen heb ik meer dan 200 artikelen geschreven en ontzettend veel bronmateriaal hierover is in mijn bezit. Heel goed kan ik me verplaatsen in de huid van een politieagent. Heb je een gezin, dan moet er brood op de plank komen en vooral bij die categorie ambtenaren waren er maar heel weinig durfallen die in oorlogstijd hun nek hebben durven uit te steken. Momenteel liggen we met de Russen overhoop over het gedrag van een Russisch diplomaat en over 'een aanval' van Greenpeace op een Russisch booreiland en alles zal mogelijk via de diplomatieke weg opgelost worden, maar stel dat dit niet het geval is en de Russen zouden ons de oorlog verklaren; wat dan? Binnen de kortste keren wordt Nederland door Russische troepen ingenomen en tippelen al onze ambtenaren op dezelfde voet mee zoals dit voorheen tijdens de Duitse bezetting ook gegaan is; ook dan zullen er weer een handjevol dienders zijn die zich door die Russen niet laten kisten. Gisteren las ik op het web dat onze premier Mark Rutte in 2010 tot driemaal toe de Troonrede van koningin Beatrix had veranderd. Niet dat ik zo'n grote fan was van koning Willem III, maar als mijnheer Rutte dit bij deze koning gedaan had, weet ik zeker dat hij niet meer levend het paleis uitgekomen was. Tegenwoordig is bijna iedereen prikkelbaar. Geef je prominenten ongelijk of kom je tekort in de buurt van hun opgebouwd lux verderfelijk wereldje en beschikken ze over macht, dan hacken ze je website, laten je via een huurmoordenaar afmaken of bestormen je dagelijks met allerlei dreigementen via mailtjes of telefoon. Die Mörder sind unter uns: afgelopen zaterdag speelde een juniorenelftal van voetbalclub Esa uit Arnhem tegen de 'blauwe jungskes' van SCH uit Nijmegen. Een racistische opmerking van een der voetballers was voldoende om een complete veldslag teweeg te brengen. Zowel ouders, publiek en toeschouwers gingen elkaar te lijf. Had je deze mensen een geweer in de hand gedrukt dan zou het helemaal een bloedbad zijn geworden. Mensen zijn gevaarlijker dan roofdieren! Dat erop loshakken heb ik meegemaakt als jonge knul in oorlogstijd. Niet elke dag denk ik aan die mishandelingen van de politie, maar wel bij bepaalde omstandigheden zoals die zich nu weer voortdoen, waarbij mensen die zich christelijk noemen zieken en gehandicapten gaan onderuit halen omwille van de smeer; het pluche zeggen we tegenwoordig! Momenteel ben ik niet alleen de ontevreden burger in dit zogenaamde mooie Nederland, maar is dit onderhand uitgegroeid tot een hele legerschaar van opstandige burgers. Probeer die maar eens tegen te houden als alles hen te veel wordt!
In 2008 heb ik ook veel verhalen over mijn oorlogsjeugd geschreven en u vindt ze allemaal terug in mijn oorlogsarchief-zie op rechts v/h blog Gevolgtrekkingen uit het boek 'De Zwarte Politie' van Bert Huizing & Kurt Aartsma
Vandaag is het Prinsjesdag en het was voor het eerst dat onze koning Willem-Alexander en koningin Máxima in de gouden koets zaten en onze koning de troonrede uitsprak en de manier waarop hij dit deed was perfect. In deze crisistijd is de welvaart van Nederland wel heel ver teruggevallen en op de balans staat een schuldbedrag van miljarden en deze 'staatshypotheek' moeten we omlaag zien te krijgen en met ons allen gaan we rente en aflossing betalen. In een politiek geschreven stuk kom ik hier binnenkort uitgebreid op terug. Vandaag zijn mijn gedachten bij de oorlogstijd die we meegemaakt hebben en het was op 17 september 1944 dat operatie market Garden van start ging. In mijn oorlogsverhalen, waarvan u er meer dan 100 in mijn archief op de rechterzijde van dit blog aantreft kunt u er alles over lezen. Er waren luchtlandingen bij Son, Grave, Oosterbeek en Driel en laatsgenoemde twee landingen hebben we van kortbij meegemaakt. Ik woonde destijds op het Huissen-Zand en dit was even later het grondgebied waar de strijd van de oprukkende troepen vanuit het Zuiden hiernaartoe plaats vond. Van alles wat er met zo'n oorlog plaats kan vinden is ons ten deel gevallen. Vandaag denk ik aan die vele mensen, vrienden en bekenden die als militair of burger getroffen zijn. Mijn gedachten gaan naar al die kerkhoven waar de slachtoffers begraven liggen. Hierbinnen Europa zijn meer dan 2000 oorlogskerkhoven, waaronder alleen al 1000 waar Britse soldaten begraven liggen, verder 73 Poolse kerkhoven en hier in Nederland een viertal grote en enkele kleine erevelden van gesneuvelden. De laatste jaren zijn in Loenen buiten gesneuvelden in Korea, Nieuw-Guinea ook Hollandse militairen begraven die internationaal diensten hebben verricht in Navo of ander verband. In de loop der jaren heb ik veel van deze erevelden bezocht en je ziet er onafgebroken velden met stenen, kruizen en namen van enkele bekenden maar veelal onbekenden. Sommige soldaten waren niet ouder dan 18 jaar en meegemaakt heb ik nog de tijd dat men bij families van getroffenen officieel aan huis kwam aankondigen dat zoon Willem, Piet of Frans in Nederlands-Indië of Korea gesneuveld was. Om u een beeld te geven van de Tweede Wereldoorlog en de diverse operaties, dient u met uw linkermuis te klikken: http://www.members.home.nl/-dewerkelijkheid/Marketgarden/marketgarden.-htm Ook heb ik nog wat fotomateriaal uit die tijd bijgevoegd.
Oorlogsmisdadiger Siert Bruins voor Gerecht in Hagen
De oud-Nederlandse SS'er Rottenführer Siert Bruins staat heden voor het gerecht in het Duitse Hagen. Door toedoen van Nazi-jager Gideon Levy is tegen 'het beest van Appingedam' een nieuwe aanklacht tegen de nu 92-jarige Bruins op gang gebracht. In de jaren 80 is Bruins al veroordeeld geweest wegens de moord op twee Joodse broers. Men wist in die tijd ook dat hij mede verantwoordelijk was voor de dood van verzetsstrijder Aldert Klaas Dijkema. Aangenomen werd toen dat Dijkema op de vlucht doodgeschoten was. Er zijn nu bewijzen ingebracht dat dit niet het geval was. Samen met zijn maat, de vorig jaar overleden August Neuhaüser, zou hij Dijkema naar een afgelegen plaats vervoerd hebben en daar hem omgebracht hebben. Op 26-11-2012 schreef ik het laatste stuk over Siert Bruins. U vindt het in de categorie Tweede Wereldoorlog onder rubriek 4. Op http://www.radio1.nl/items/84701-gideon-levy-nazijager-tegen-siert-bruins kunt u een hoorverslag m.b.t Bruins beluisteren. Tweede Wereldoorlog nieuws uit de VS: Al ruim 64 jaar woont de 94-jarige Oekraïner Michael Karkoc in de USA. Hij was zoals vele Oekraïners erg Duits gezind en dat is ontstaan, doordat de Katholieke Oekraïners een verschrikkelijke hekel aan het Russische bewind van de Bolsjewieken hadden. Karkoc was de oprichter van het zogenaamde Schutzmannschafts Batallion dat later opgegaan is in de SS-Freiwilligen Division Galizien. Deze divisie met nog veel andere groeperingen uit andere landen is destijds ingezet aan het Oostfront. Veel Nederlanders van voornamelijk Christelijke huize hebben zich ook vrijwillig bij deze Duitse divisie gemeld om tegen die ongelovige Russen te gaan vechten. In Amerika had Karkoc zich als kleermaker gevestigd en niemand had ook maar enig vermoeden dat hij commandant van een SS-divisie was geweest. Karkoc verraadde zijn eigen roots door in 1995 zijn oorlogsverleden uitgebreid op schrift te stellen. In Neurenberg werd destijds de SS als een misdadige Nazi-organisatie betiteld. Of op zuiver militaire grond tegen Michael Karkoc beschuldigingen van oorlogsmisdaden ingebracht kunnen worden is me niet bekend, maar mochten hierover bewijsstukken aangevoerd worden, dan zal ik mijn lezers hierover zeker van op de hoogte stellen.
Vanaf Allerzielen 1944 tot begin juni 1945 hebben we geëvacueerd gezeten in Friesland. Op 21 oktober 1944 moesten de bewoners van alle Betuwse frontgebieden op last van de Duitse Feldgendarmerie hun woonplaatsen verlaten en op die dag en enkele dagen later zag je grote stoeten van vluchtelingen met beladen handwagens, kruiwagens, kinderwagens en van allerlei krakkemikkige vehikels, vaak onder oorverdovend granaatvuur, voorbijtrekken op weg naar hun familie, kennissen of verder landinwaarts naar een onbekende bestemming. Na een 10-daagse tocht zijn wij terecht gekomen in de geboortestreek van onze veldtochtleider kapelaan de Vries en verdeeld over de kerkdorpen De Blesse, Blesdijke, Peperga, Vinkega en Steggerda vonden we ons evacuatieadres. Op 12 april '45 kwamen de eerste Canadese verkenningsvoertuigen De Blesse ingereden en via de Rijksstraatweg, ook wel de Steenwijkerweg genoemd, trokken de Canadezen van de Canadian Dragoons, de 7the Canadian division, de Royal Winnipeg Rifles, samen met de Regina Rifles van het Princess Mary Regiment verder Friesland in en in korte tijd waren we bevrijd. Van de bevrijding hier van de Betuwe hebben we dus niets gezien. Teruggekeerd zijn onze ouders naar hun door oorlogsgeweld gehavende woonplaats zo omstreeks 20 mei '45 en wij als hun kinderen een paar weken later. Niet alle Nederlandse plaatsen waren op 5 mei na de capitulatie van de Duitsers bevrijd. Steden als Den Haag en Amsterdam hebben tot 8 mei '45 moeten wachten en een plaats als Nes op Ameland werd pas op 3 juni 1945 bevrijd. Alles over oorlogen en bevrijding kunt u lezen in mijn archief; zie op rechts van deze site en interessant voor mensen die nooit een oorlog meegemaakt hebben of aan den lijve ondervonden, zijn mogelijk de verhalen die ik hierover geschreven heb. Onze doden en ook onze bevrijdingsdag moeten we blijven herdenken al is het alleen maar om bewust te blijven hoe verschrikkelijk een oorlog kan zijn en hoe belangrijk om in een vrij land zonder onderdrukking te kunnen leven, wonen en werken. Een interessante website over de oorlogsjaren en ook latere perioden vindt u op: http://www.kwaad.net/Radio.html en uiteraard de meest authentieke verhalen hierover op deze site van Eef met Nieuwsflitsen, Herinneringen & Ervaringen. Klik op de volgende link http://upchucky.org/JukeCity/1940/OldJukes/player.htm om nog wat van die nostalgische muziek uit de oorlogsjaren te horen!
Schrik Appingedam en Delfzijl Siert Bruins opnieuw voor Gerecht
In mijn oorlogsarchief vindt u veel geschreven stukjes over oorlogsmisdadigers. Aan de orde kwamen ondermeer John Demjanjuk, Boere, Hendrik Feldmeijer, Klaas Jan Faber, Hubertus Bikker e.v.a. Wie was nu die schrik van Appingedam? Dit was Siert Bruins die in dienst van de Duitse Sicherheitsdienst het gemunt had op Joodse onderduikers en verzetstrijders. In 1949 werd hij bij verstek tot de dood veroordeeld. Zoals vele oorlogsmisdadigers was hij nog voordat de Tweede Wereldoorlog ten einde was gevlucht naar Duitsland en begonnen was hij daar onder de naam Bruns een tuindersbedrijf in het bij het Duitse Hagen gelegen dorpje Beckerfeld. Gezocht werd hij voor de moord op enkele Joodse onderduikers en de verzetstrijder Aldert Dijkema uit Bierum. Door mensen van het Joodse Verzetscentrum werd hij in 1979 opgespoord en een Duitse rechter veroordeelde hem tot 5 jaar gevangenisstraf, die hij uitgezeten heeft. Die moord op Dijkema werd in 1980 bij de rechtzitting van toen buiten beschouwing gelaten. Men wist ervan, maar volgens de archieven hierover was Dijkema op de vlucht neergeschoten. Er zijn nu nieuwe bewijzen boven water gekomen dat dit niet het geval is geweest en Dijkema door Bruins en een inmiddels overleden handlanger in koelen bloede vermoord is door 4 welgerichte schoten op korte afstand waarvan 2 dodelijke salvo's in zijn achterhoofd. De nu inmiddels 91-jarige Siert Bruns moet hiervoor binnenkort voor het gerecht in Dortmund verschijnen en als de bewijzen werkelijk hard gemaakt kunnen worden staat hem vermoedelijk opnieuw een gerechte straf te wachten.
Duits Jachtvliegtuig uit Wo-2 uit IJsselmeer Getakeld
Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn er in Nederland meer dan duizend crashes geweest van Duitse, Engelse en Amerikaanse vliegtuigen. In die tijd behoorde ik tot de opgroeiende jeugd en na het bekijken van een luchtgevecht stonden we al klaar om meteen na het omlaag komen van zo'n kist ons naar de plaats te begeven waar het bewuste neergeschoten vliegtuig terecht was gekomen. Over al die oorlogsbevindingen uit die tijd en ook over latere periodes heb ik stukjes geschreven en ze zijn allemaal te lezen in het archief op rechts en ondergebracht onder de rubriek oorlogen. Over mijn woongebied lagen in die tijd vliegroutes richting het Ruhrgebied in Duitsland en vandaar dat hier in de Betuwe en Overbetuwe veel crashes hebben plaatsgevonden. Vandaag werd op aanwijzing van een particulier die zocht naar een neergestorte B 17 in het IJsselmeer geen Amerikaanse bommenwerper gevonden, maar op de aangewezen locatie wel een Duitse gevechtsvliegtuig van het type Messerschmitt Bf 109. Deze Duitse Jager (zie inzet) was berucht en in de lucht een gevreesde tegenstander van de Engelse en Amerikaanse vliegers. Met alles erop en eraan is de kist opgetakeld en hier beneden ziet u enkele interessante beelden van deze berging. Mogelijk heeft de Duitse Jachtvlieger zijn kist tijdig kunnen verlaten, want binnen de gecrashte Jager zijn geen stoffelijke resten of persoonlijke spulletjes van de piloot gevonden. Het hier beneden getoonde beeldmateriaal is afkomstig van het Ministerie van Defensie en er staat ook een archieffoto van de Luftwaffe bij.
72ste Herdenkingsdag Bombardement 14 mei 1940 op Rotterdam
Een versaggever van de NOS wist in contact te komen met een voormalig Wehrmachtofficier, de 93-jarige Johannes Diekhoff die enkele ongekende details toevoegde over de inval van de Duitsers in Nederland en met name van dichtbij het bombardement op Rotterdam had meegemaakt. Ga naar http://nos.nl/artikel/372911-rotterdam-herdenkt-bombardement.html In oorlogstijd op school werd ons over het bombardement van Rotterdam verteld dat ondanks dat Nederland zich overgegeven had de Duitsers uit louter prestigedrift onze havenstad hadden gebombardeerd. Helemaal waar is dit niet: Oud was in die tijd burgemeester van Rotterdam en kolonel Scharroo de Nederlandse bevelhebber die de stad Rotterdam verdedigen moest. Er waren al wat Duitse para's in de stad die de zuidkant van Rotterdam in handen hadden, maar moeilijk door wisten te stoten vanwege het felle Hollandse verzet. Tegen tienen op die dag kreeg Scharro het bericht dat hij de stad moest overgeven. Zoniet, dan volgde er een bombardement. Door communicatiestoringen enerzijds tussen de Duitse Generaal Schmidt, anderzijds tussen kolonel Scharroo en de bevelhebber van de Nederlandse strijdkrachten generaal Winkelmann kwam er niet tijdig een melding van overgave binnen en werd de stad zo tegen half twee s 'middags bestookt met bommen. De hele binnenstad en het havengebied kwamen plat te liggen. Ook het vliegveld Waalhaven werd bestookt. Rotterdam verloor hierbij 800 eerzame burgers, 23000 panden werden met de grond gelijk gemaakt, velen zwaar beschadigd en 80.000 mensen waren na een bombardement van amper een kwartier dakloos.Zie ook website http://www.go2war2.nl/artikel/611 en lees wat er in die meidagen van 1940 allemaal in Rotterdam gebeurd is.
Eerder gelande para's die Duitse doorstoot moesten bewerkstelligen
Centrum Rotterdam dat door bombardement in puinhoop was veranderd
Op 2 april 1945 kwamen de eerste soldaten van de Canadese Eerste Infanteriedivisie West Riding, beter bekend onder de naam Polar Bears (ijsbeer badge op uniform) over de Waalbrug onze gemeente Lingewaard binnengereden en kun je stellen dat de dorpen Bemmel, Ressen, Haalderen, Gendt, Angeren, Doornenburg en de stad Huissen op die bewuste datum bevrijd zijn. Vanaf 21 oktober 1944 waren we door de Duitse politie ter velde (Feldgendarmerie) uit dit frontgebied gestuurd en landelijk verspreid zaten we allemaal in districten waar de Duitsers nog wel de baas waren, maar in ieder geval buiten het gebied waar gevochten werd. Geëvacueerd zat onze familie en veel buurtgenoten in de Friese dorpjes Steggerda, De Blesse, Blesdijke en Peperga en naderhand wat nagereisde familie van mijn moederskant in Steenwijkerwold. Veel Nederlandse gemeenten aan de zuidelijke overkant van de rivieren de Waal, Maas en Westerschelde waren al in september 1944 bevrijd. Wij in Friesland werden op 14 april 1945 bevrijd en sommige plaatsen pas in mei en op de waddeneilanden is zelfs na de officiële capitulatie van de Duitsers op 7 mei 1945 nog verzet van Duitse kant geweest tot halverwege juni 1945. Dat het ene gedeelte van Nederland al vroeg bevrijd was en het andere nog zolang heeft moeten wachten lag aan de mislukte slag van de Geallieerden om Arnhem( tussen 17 en 25 september 1944), waardoor de gelande para's bij Son en Grave met troepen die vanuit Normandië opgerukt waren geen voldoende weerstand tegen de Duitsers meer konden bieden. Over alle linies was hierdoor min of meer alles vastgelopen en behoorde een directe doorstoot voorlopig niet meer tot reële mogelijkheid. Diverse steden die in september en oktober 1944 al bevrijd waren hadden het ook niet zo gemakkelijk, want voortdurend werden ze bestookt door Duits vuur en sommige zelfs door de zogenaamde vergeldingswapens die de Duitsers uitgevonden hadden en door deze V-1's en V-2's werden grote vernielingen aangericht. Bovendien zijn hierdoor in de bevrijde gebieden veel slachtoffers gevallen. Vandaag vieren we landelijk onze 67ste bevrijdingsdag en zo'n oorlog blijft lang bij iedereen die deze meegemaakt heeft en ook bij de kinderen en kleinkinderen in de herinnering. Ook vandaag wordt er werelwijd nog oorlog gevoerd en steeds zien we hierbij dat de geschiedenis zich blijft herhalen en uiteindelijk de diepe wortels die tot oorlog leiden gezocht moeten worden in de materieële armoede en diverse geloven die belijd worden, terwijl juist op gronden van de christelijke leerschriften solidariteit en naastenliefde voorname kernpunten zijn. Voor u opgezocht heb ik enkele interessante websites. Klik: http://henkvandijken.herdenking.nl/frieslandbevrijding.html of http://henkvandijken.herdenking.nl Verder eveneens interessant: http://members.home.nl/keesdebrouwer/wereldoorlog_II/08_de_bevrijding.htm Hier beneden treft u diverse foto's aan van onze bevrijding vanuit het zuiden tot het diepe noorden. Heel aandoenlijk is voor iedereen dit oorlogsfilmpje met de titel Porcelain Unicorn dat laat zien dat niet iedere 'vijand' onmenselijk was. Klik hiervoor http://www.porcelainunicorn.com
Bovenste 2 foto's van bevrijding Belgische plaatsen
Beschreven in een van mijn vele oorlogsstukken heb ik verschillende veldslagen (zie categorie oorlogen!). De slag bij Monte Cssino is te vergelijken met de slag bij Verdun en Passendale uit de Eerste Wereldoorlog en ook met de slag om Stalingrad in de Tweede Wereldoorlog. De strijd om Monte Cassino was een van de bitterste en bloedigste veldslagen op het Europese vasteland in de oorlog tegen Nazi-Duitsland in de oorlogsjaren van 17 september 1939 tot 7 mei 1945. De Italianen stonden met hun leider Benitto Mussolini aan de kant van de Duitsers. De eerste schermutselingen met de Duitsers en hun bondgenoten vonden bij de Italiaanse bergplaats Cassino (regio Lazo) op 4 januri 1944 plaats. Een eerste veldslag van de oprukkende geallieerde troepen woedde tussen 17 en 25 januari. Het algehele operbevel van Duitse kant in Italië berustte bij veldmaarschalk Albert Kesselring. Als we over Monte cassino spreken, dan hebben we het over het strategisch gelegen Benedictijnenklooster dat nabij het plaatsje cassino gelegen is op een rotsachige berg van 519 meter hoogte. Vandaar uit heeft men ruim zicht op het omringende Middellandse zeegebied en de riviertjes de Rapido en de Liri. De Duitsers hadden zich overal ingegraven rondom het kloosterterrein en boden bij iedere aanval felle tegenstand en zodanig dat de geallieerden zich steeds terug moesten trekken. Op 15 februari werd op last van de Nieuw-Zeelandse generaal Bernard Freiberg, die het vermoeden had dat de Duitsers het klooster als uitzichttoren en verdedigingsblok gebruikte, de abdij gebombardeerd, waarbij 300 dorpelingen die in het klooster hun toevluchtsoord hadden gezocht en enkele monniken de dood vonden. Meteen na dit bombardement vond er een bestorming plaats, maar ook deze keer werden de geallieerden teruggeslagen. Op 15 maart werd het hele gebied inclusief de ruïnes van het klooster opnieuw gebombardeerd. Ook ditmaal werd de geallieerde strijdmacht, die bestond uit Amerikaanse, Britse, Indiase, Zuid-Afrikaanse, Canadese, Australische en Nieuw-Zeelandse eenheden na enkele dagen felle strijd voor de derde maal teruggeworpen. De Duitsers gaven ter verdediging van de Gustavlinie geen duimbreed toe. Pas bij de vierde slag op 11 en 12 mei 1944, toen het Poolse 2de korps onder leiding van generaal Wladislaw Anders de strijd met de Duitsers aanbond kwam er ten koste van grote verliezen aan materieel en manschappen wat ruimte en kon het 8ste Britse leger onder leiding van generaal Oliver Leese in de vallei van het riviertje de Liri de Duitse linies doorbreken. Anders moest vanwege de zware verliezen tijdelijk terugtrekken om orde op zaken te stellen. Met hulptroepen van het Corps Expeditionaire Française, bestaande uit Algerijnen en ruige bergbewoners uit Marokko, bekend als de 'Marokkaanse Gommers' onder leiding van generaal Juin werd samen met de Polen op 17 mei 1944 nogmaals geprobeerd de verdedigingslinie van de Duitsers te doorbreken. Op 18 mei waren het Poole Uhlanen die als eerste op de ruïnes van de abdij van Monte Cassino de Poolse vlag konden plaatsen en op 19 mei was de strijd beslecht en konden de geallieerden doortrekken naar Rome dat op 4 juni 1944 werd ingenomen. De abdij van Monte Cassino heeft het door de eeuwen heen zwaar te verduren gehad: In 577 werd het klooster verwoest door de Longobarden van Zotto. In de 8ste eeuw werd alles weer opgebouwd. In 1349 werd het klooster grotendeels verwoest door een aardbeving en in 1944 door oorlogsgeweld. Na de oorlog is de abdij, bestaande uit een kerk, een kapittelzaal, slaapzaal (nú aparte cellen waarin de paters slapen en zich terug kunnen trekken)-, refter, keuken, voorraadkamer, novicencel, garderobe, ziekenboeg en vele andere verblijven, op kosten van de Italiaanse staat weer opgebouwd. Thans vind je van het oorlogsgeweld op die plaats, buiten de vele erevelden en oorlogsmusea, weinig dingen meer terug die aan die tijd herinneren. In de strijd om Monte Cassino zijn er 924 Poolse soldaten gesneuveld, er vielen 2930 gewonden en er waren 345 vermissingen. 105.000 Geallieerden stonden tegenover 80.000 Duitsers. Met gedood, gewond of vermist waren de veliezen aan geallieerde kant 54000 manschappen en bij de Duitsers 20.000. Dit jaar vieren we de 68ste herdenking van deze slag en jaarlijks op 18 mei zie je in Monte Cassino weer veel veteranen en familieleden die de graven van de gevallenen met een bezoek komen vereren en verse bloemen leggen op de graven van hen die in deze slag gesneuveld zijn. Ga naar http://www.go2war2.nl/artikel/2547/2e-Poolse-Korps.htm?page=3 Zie opening vorig jaar van Poolse Hoek in oorlogsmuseum te Groesbeek-waar ik als uitgenodigd lid van de Poolse 1ste Pantserdivisie vanwege ziekenhuisverblijf niet bij kon wezen-op http://www.youtube.com/watch?v=T8EhPSP5Coc en luister op http://www.youtube.com/watch?v=QW2UC9WRvA4 naar Poolse volkslied! Klik op pijltje linksboven met linkermuis om terug te keren naar mijn site! Op rechts van deze site staan 27 linken die verwijzen naar een oorlogsartikel. Verder vindt u op dit blog onder de rubriek oorlogen meer dan 100 door mij geschreven oorlogsverhalen; Bij veel van die verhalen was ik persoonlijk betrokken! In puinhoop veranderde abdij van Monte Cassino Gevangen genomen Duitsers bij slag Monte Cassino BENEDICTIJNENABDIJ MONTE CASSINO ANNO 2012 Pools Ereveld in Cassino. Na zijn dood in 1970 werd generaal Anders hier ook begraven
Oud verzetsstrijder en na de Tweede Wereldoorlog Minister van Binnenlandse Zaken (van1956-1966) Jan Smallenbroek (1909-1974) had er in 1957 in de Kamer geen goed woord voor over en ging terug naar de zuiveringen in 1946 die volgens hem niet grondig verricht waren. In de oorlogstijd moesten jonge mannen zich verplicht melden voor de Arbeidsdienst, dat inhield dat ze in Duitsland tewerk gesteld werden in de oorlogsindustrie. Om hieraan te ontkomen moest je maatschappelijk een onmisbare functie hebben of je aanmelden als Oostfrontrijder, Landwachter enz.-, maar je kon je sinds juli 1941 ook aanmelden bij de politie. De opleiding hiervoor vond plaats in de voormalige Westenberg kazerne te Schalkhaar (sinds 1992 Asielzoekerscentum)-; dit alles onder Duits toezicht. SS Polizeiführer Hans Rauter was de chef over alle politiediensten en hield nauwkeurig toezicht op de gang van zaken. De opleiding was niet kinderachtig en zeer zwaar en wat dat betreft geen aanmerkingen. Wel waren er veel jongemannnen die zich lieten indoctrineren met Nazi ideologieën en nadien in functie een stapje te ver zijn gegaan door het arresteren van Joodse burgers, onderduikers en illegale strijders (ondergrondse strijders). Ook nú nog hebben oudere bewoners van Schalkhaar geen goed woord over voor de P.O.B.-, het Politie Opleidingsbataljon dat smalend ook wel betiteld werd met de naam 'Zwarte Tulpen'-. Verplicht voor bepaalde oudere kader agenten was de eis om een paar dagen per maand te Schalkhaar een bijscholingscursus te volgen. In Hoenderloo op camping de Woeste Hoogte had ik in 2004 een interview met de gepensioneerde agent Henk V die als marechaussee in Nederlands Indië gezeten had en me vertelde dat veel van die oude 'Schalkhaarders' en zelfs voormalige Hollandse SS'ers in Nederlands-Indië van 1947 tot 1952 dienst deden als instructeur om onze slecht opgeleide uitgezonden militairen de nodige krijgsvaardigheden bij te brengen. Dit verhaal werd ook bevestigd door oud legerofficier P van EG. uit Angeren; onvoorstelbaar, maar het berust op waarheid! Er zijn veel boeken en verhalen over de politie in oorlogstijd verschenen en ik heb ze bijna allemaal gelezen. Voortdurend kom ik in de verhalen excuses tegen van: ,,Wir haben es nicht gewusst"-, en wandaden worden verzwegen of gereduceerd tot zelfs pietluttigheden zonder enige betekenis. Alles was vorige week op tv nog uitgebreid in het nieuws en diverse ouderen kwamen aan het woord om hun belevenissen te vertellen. Oorlogsverschrikkingen worden nooit vergeten en wie had ooit gedacht dat ze zelfs in Duitsland dat ons destijds belaagd heeft anno 2011 op zoek zijn naar oorlogsmisdadigers binnen de eigen gelederen. Het is te hopen dat we nooit meer oorlog krijgen, maar zou het er ooit van komen kun je er verzekerd van zijn dat alles weer volgens hetzelfde patroon en nog slimmer-"de geschiedenis herhaalt zich"-zich gaat ontwikkelen als in de jaren 1940-1945. Persoonlijk heb ik aan de Nederlandse politie in oorlogstijd nare jeugdherinneringen overgehouden en u kunt dit allemaal lezen in de oorlogsstukken die ik geschreven heb. Zie in mijn archief het artikel "De Kolenbonnen" van 25 februari 2008 e.v.a. Uitgelicht heb ik in dit verband een paar zeer milde schrijvers en over wat ze te vertellen hebben moet u zelf uw mening maar vormen. Klik: http://www.engelfriet.net/Alie/Gastenboek/hoppes.htm en kijk ook op http://horl.yolasite.com/nsb-burgemeester-pont.php en wilt u nog meer weten bij Google of andere zoekproviders zijn ontzettend veel stukjes hierover te vinden.
Meer dan 100 verhalen heb ik geschreven over de Tweede Wereldoorlog en U vindt ze allemaal op deze site onder de oorlogsrubrieken. Op 17 september is het 67 jaar geleden dat de operatie Market Garden van start ging en dat geallieerde offensief ging gepaard met diverse luchtlandingen en dit met de bedoeling Nederland binnen hooguit een maand te bevrijden. Hier binnen de Betuwe liep het geallieerde offensief vanuit het zuiden komende troepen door sterke Duitse tegenstand en stagnatie van de aan en-en afvoer van materieel volslagen vast en en ook de geallieerde paratroopers die rondom Arnhem gedropt werden kregen zware Duitse tegenstand van enkele Duitse pantserdivisies die via Westervoort Arnhem wisten te bereiken en dit alles omdat men vergeten was de brug over de IJssel onklaar te maken. Het was voor de geallieerden een ongelijke strijd en voor de Duitsers de laatste gewonnen slag uit de Tweede Wereldoorlog. Hieronder plaats ik nog even een beknopte fotoreportage uit die tijd en u kunt ze om toe te voegen aan uw herinneringen vrijelijk kopiëren. Op de inzet-foto ziet u enkele Poolse Para's die belaagd worden door Duits mitralleurvuur.Zojuist kreeg ik het bericht binnen dat bij een luchtvaartshow te Reno in de Amerikaanse Staat Nevada een oud gevechtsvliegtuig uit de Tweede Wereldoorlog gecrasht is en pal voor een tribune met toeschouwers terecht is gekomen. 75 Mensen werden gewond, waarvan een tiental zeer zwaar. Er zijn hierbij ook drie doden gevallen. Klik http://www.telegraaf.nl/buitenland/10569379/_Doden_bij_vliegshow_VS_html Zie afbeelding van Mustang P-51 in bijlage. Toegevoegd heb ik in de avond van 17 september een video-opname van de dropping vandaag van 1000 para's op de Ginkelse Hei nabij Ede. Om dit te bekijken klik http://www.youtube.com/watch?v=qIOU1yijGmM&feature=related Op 18 september kwam er ook via het dagblad DE MORGEN meer nieuws binnen over de crash van een Mustang P-51 d.d. 16 september 2011. Klik hiervoor: http://www.demorgen.be/dm/nl/990/Buitenland/article/detail/1320390/2011/09/17/Negen-doden-en-54-gewonden-bij-crash-op-airshow-Nevada.dhtml
Luchtlandingsdivisie bij vertrek en in de lucht
Dropping Ginkelse hei bij Oosterbeek en kant van Ede Beneden Poolse Para' s landden bij Driel Deze foto is gemaakt bij landing para's boven gebied Wolfhese Hier een beeld van de landing bij Grave Gevechtsfoto Onderlangs te Arnhem Opname van het strijdgewoel rondom Elisabeth's Gasthuis te Arnhem
Oorlogsmisdadiger Heinrich Boere moet toch zijn straf uitzitten!
Aan den lijve heb ik de Tweede Wereldoorlog meegemaakt en over mijn bevindingen hierover een honderdtal artikeltjes geschreven. Wat we in oorlogsfilms op tv zien is meestal geromantiseerd en staat heel ver weg van de werkelijkheid. In de Tweede Wereldoorlog waren er zowel van de kant van de Duitsers alsmede van de Geallieerden uitwassen die niet door de beugel konden en beide partijen hebben zich schuldig gemaakt aan oorlogsmisdaden. Zoals altijd is het de verliezende partij die hierop aangesproken wordt en de winnaar wordt gelauwerd en gaat met alles vrijuit en wordt op geen enkele uitwas afgerekend. Van narure heeft iedereen een drang in zich om onder zware omstandigheden te overleven en dat geldt in oorlogstijd niet alleen voor Jan Soldaat, maar ook voor de gewone burger die plotseling geconfronteerd wordt met twee strijdende partijen aan het front. Een beruchte naam uit de Tweede Wereldoorlog hadden de SS'ers. Uiteindelijk was dit een keurcorps van goed getrainde en gedisciplineerde soldaten die zonder meer hun opgedraagde taken met veel plichtsbesef vervulden. Jongelui die zich bij de Hitlerjugend waar gemaakt hadden, konden met 17 jaar al lid van deze groep worden en overal in de door de Duitsers bezette landen kwamen aanmeldingen binnen van jonge kerels die samen met de Duitsers bereid waren te gaan vechten tegen die ongelovige Bolsjewieken in Rusland. Het waren voornamelijk kerels van Christelijke huize die zich als Oostfrontstrijder aangemeld hadden. Hetzelfde gedisciplineerde systeem om mensen zich van hun eigen kwaliteit bewust te maken hadden de Duitsers eveneens ingevoerd bij de Arbeidsdienst en ook hier vond je allemaal jonge kerels die daarbij zich aangesloten hadden en voor de Duitsers hand en spandiensten verrichtten. Je kunt het zo'n beetje vergelijken met onze padvindersgroepen. Zelfs in de concentratie-en vernietigingskampen was een bepaald geordend systeem ingevoerd, waarbij aan gezonde gevangenen functies gegeven werden die erop gericht waren hun medegevangenen 'van dienst te zijn en in het gareel' te houden. De mens kan ver afzakken en de Duitsers wisten precies hoe ze dit aan moesten pakken. Inspelen deden ze op het jeugdig elan en fanatisme van jongelingen, die zich aangetrokken voelden tot het mooie uniform, vroegtijdige medezeggenschap en toekomstige promotie bij betoonde heldenmoed. Ook het begrip kameraadschap stond hoog in het vaandel! Gesproken heb ik met Duitse en Geallieerde oorlogsveteranen en iedereen denkt er nu anders over als in de periode van 1939 tot 1945. Bepaalde landgenoten zijn in hun werk voor de Duitse bezetter absoluut te ver gegaan door klakkeloos en zonder enig gevoel mensen te liquideren. Heinrich boere was één van hen. Op 1 november 2009 schreef ik een artikeltje over deze oorlogsmisdadiger (zie archief!) Een poosje terug veroordeelde een Duitse rechtbank deze man tot driemaal levenslang, maar gezien zijn hoge leeftijd van 89 jaar werd de straf wel opgelegd maar niet uitgevoerd; er is van Duitse zijde nu een andere opstelling en de Duitse justitie wil nu Boere wel zijn straf uit laten zitten. Ik hoop dat hiermede recht gedaan wordt aan de nabestaanden en we eindelijk een streep kunnen zetten onder het oorlogsverleden uit die tijd, waarbij herdenkingen moeten blijven, maar haatgevoelens tot het verleden behoren. Ik kan me voorstellen dat de hedendaagse jeugd zich geen enkele voorstelling kan maken over alles wat er in de oorlogsjaren van 1939 tot 1945 gespeeld heeft en daarom heb ik enkele linken opgezocht die u tot die tijd terugbrengen. U kunt hierop diverse videofilmpjes bekijken en daaruit uw eigen conclusies trekken. Klik http://www.youtube.com/watch?v=AJWjXWcWj54&feature=related of http://www.youtube.com/watch?v=ocb8ETtUKEM&NR=1
Vandaag is het 66 jaar geleden dat de Japanse troepen, die samen met Duitsland en Italië in de Tweede Wereldoorlog meevochten in de strijd tegen de geallieerden, capituleerden. Wij waren in die tijd de beheerders van Nederlands Indië en aan onze zijde waren het veelal Molukkers die samen met het Koninklijk Nederlands Indische Leger, afgekort als KNIL aan onze onze zijde hebben gestaan ter verdediging van ons belang. Toen op een gegeven moment de Japanners Nederlands Indië gingen bezetten kwamen veel Hollandse Indonesiërs in de Jappenkampen terecht en ook heel veel militairen en burgers werden tewerkgesteld bij Japanse verdedigingsprojecten, denk maar eens aan de Birma Spoorweg. Duizenden Indonesische Nederlanders hebben hierbij het leven verloren, ook veel vrouwen en kinderen kwamen in de Jappenkampen waar een ijzig regiem heerste om het leven. Veel stukken heb ik in het verleden over Nederlands-Indië (nadien Indonesië) geschreven en u kunt ze allemaal in mijn archief terug vinden. Heel veel veteranen uit die periode van 1940-1945 zijn er niet meer, maar het herdenkingsgevoel is overgenomen door de jongeren en dat is in deze verwarde tijd toch een pluspunt waar men zeker in militaire kringen en bij de ouderen onder ons trots op mag wezen. Gekoppeld aan Nederlands Indië is tevens de strijd op Nederlands Nieuw Guinea, waar ook Nederlanders gesneuveld zijn die trouw onze Driekleur verdedigd hebben. Bij onze herdenkingen op 4 mei en bevrijdingsfeest op 5 mei herdenken we alle militairen en helpers die gevochten hebben voor de Nederlandse belangen of voor algemene wereldbelangen ter bevordering van de wereldvrede. Ik heb voor u wat filmpjes opgzocht die een beeld geven van de herdenkingen van vandaag. Klik http://nos.nl/audio/264605-slachtoffers-japanse-bezetting-herdacht.html of http://nos.nl/zoeken?s=herdenking/ en bij omroep Brabant kunt u kijken naar een uizending van veteranen bij het Trefcentrum Veteranen in Eindhoven http://www.omroepbrabant.nl/?news/1598281283/Veteranen+herdenken+capitulatie+Japan.aspx/ Eenmaal op de site klikken op video! Mogelijk ook rechtstreeks: klik dan http://www.omroepbrabant.nl/Media.aspx Bij terugkeer naar site Eef wijzertje linksboven aanklikken met linkermuisknop!
Vorige week was er weer een ongeluk met oorlogstuig. Ditmaal trof het een verzamelaar die door zijn oom die woonde aan een bedrijfsterrein aan de Drielseweg te Hedel te hulp was geroepen, omdat er munitie gevonden was. Ik neem aan dat hij als militaria verzamelaar echt wel verstand van oorlogstuig gehad heeft, maar een ongeluk kan zelfs de beste kenner nog overkomen. Bij het demonteren van een granaat, en niet helemaal duidelijk was of dit nu een handgranaat geweest is of een projectiel (granaat) uit een stuk geschut, is er iets mis gegaan en is de granaat geëxplodeerd en heeft de 27-jarige verzamelaar het leven verloren. Heel treurig voor zijn familie, maar hoeveel verstand je ook van munitie hebt, je moet nooit zelf dit gaan demonteren of hieraan gaan sleutelen. Verteld wordt ook dat nadien nog drie blindgangers door de ECD (explosieven opruimingsdienst) tot ontploffing zijn gebracht. Een van de leden van het Explosieven Opruimings Commando (EOC) was hierbij gewond geraakt doordat hij door een een ruit gevallen was. Omdat zowel kranten alsmede de tv verschillende lezingen hadden is alles me nog niet volledig duidelijk. Hoe het ook zij, de veiligheidsprocedures zijn mogelijk niet goed toegepast c/q nageleefd. In een ver verleden was ik ook militaria verzamelaar, maar ik heb mijn hele bezit doorgeschoven en alle verboden wapens ingeleverd. Hier in de gemeente Lingewaard ken ik een zestal verzamelaars die nog in het bezit zijn van allerlei munitie en wapens, maar alles is ontmanteld en ongevaarlijk. Dit ligt anders bij particulieren die maar een paar dingetjes in huis hebben en vaak zijn ze als derde of vierde geslacht na de oorlog hiervan in het bezit gekomen doordat deze voorwerpen bij de inmiddels overleden opa nog in een vitrinekast bewaard werden. Tante Miep, Tante Dora en Oom Willem hadden daar geen belangstelling voor en nu staat het projectiel trots op het bureau van kleinzoon Jan die op de politieschool zit en er 'wel' verstand van heeft. Ligt hier in de bodem van de gemeente Lingewaard nog veel munitie? Ongetwijfeld zeer zeker, want uiteindelijk is het hele gebied vanaf september 1944 tot medio april 1945 oorlogsterrein geweest en is er hard gevochten. Nog niet zolang geleden hebben ze het grootste frontgebied liggende in de buurtschap de Heuvel en Bergenden geklaard, maar overal kan men bij graven in de tuin of het omploegen van het land of anderzijds nog munitie tegenkomen en hier zijn dat projectielen uit de Tweede Wereldoorlog en in België veelal uit de Eerste Wereldoorlog. Soms is nog duidelijk te zien dat het projectielen zijn, maar in drassige grond komt men een heel verroeste bonk ijzer tegen en vaak is niet te zien wat dat is en stop met graven en waarschuw onmiddellijk de politie!....-, die op haar beurt zorgt dat de EOD hiervan in kennis gesteld wordt. HIER NOG DUIDELIJK ALS MUNITIE TE HERKENNEN HIER BENEDEN MOEILIJK HERKENBAAR-zie ook inzet!
Voor een week terug ontdekte men bij Cadzand enkele niet ontplofte vliegtuigbommen uit de Tweede Wereldoorlog. In het verleden heeft men langs de Schelde kusten ongeveer 2300 mijnen geruimd en in deze eb-en vloedgebieden kan altijd nog oud munitiemateriaal boven water komen. We weten allemaal dat Zeeland in 1953 getroffen is door een watersnoodramp, maar wat daar allemaal gebeurd is tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben we weinig weet van. De belangrijkste streek die militair strategisch van belang was, is het gebied rondom de Westerschelde, want dat gaf via veel andere wateren een onmiddellijke toegang tot de haven van Antwerpen. Ondanks dat Antwerpen al op 5 september 1944 bevrijd was, kon men toch van géén kant Antwerpen bereiken voor eventuele aanvoer van noodzakelijk militair materieel en voedselvoorraden. Er is geen stad in de wereld waar zoveel oorlogsslachtoffers gevallen zijn (ruim 4500) dan in bevrijd Antwerpen en dit kwam, omdat deze stad constant door de Duitsers bestookt werd met de vergeldingswapens de V-1 en V-2.
Hebben we het over de Slag om de Schelde, denk ik het eerst aan de Operatie Switchback, waarbij op 11 september 1944 door de geallieerden eerst het met Duitse bunkers omgeven Breskens gebombardeerd werd (187 doden, waaronder familieleden Wim van Hanigem) op 3 oktober 1944 de dijk bij Westkapelle (128 burgerslachtoffers), dit met de bedoeling om Duitse troepen, 43000 man sterk, op Walcheren te isoleren door dit gebied onder water te zetten. De militaire verliezen kwamen op 788 gesneuvelde Duitsers en aan geallieerde zijde waren er 800 slachtoffers. Op 16 oktober 1944 werd door het Canadese 1ste leger, bestaande uit Canadese, Britse en Poolse keurtroepen eerst Woensdrecht bereikt, van daaruit trok men op 21 oktober Breskens binnen wat na felle Duitse tegenstand op 25 oktober bevrijd werd. Een dag tevoren werd Schoondijke ingenomen en op 29 oktober Cadzand.
Nadien vond er met de hele operatie "Infatuate" (=inval Zeeland) ) onder de benaming Operatie Vitality op 1 november 1944 nog bombardementen plaats op steden als Middelburg en Vlissingen, ondanks een dringend verzoek van het ondergronds verzet uit Middelburg aan de Canadese commandant deze historische steden te sparen. Er werden ook landingsvaartuigen ingezet om de diverse plaatsen op deze eilanden en schiereilanden te bereiken. Veel historische gebouwen in enkele grote steden van deze contreien hebben het moeten ontgelden, ook een 400 burgers kwamen met de bombardementen op Vlissingen en Middelburg om het leven. Getroffen in de haven werd ook de veerboot de Prinses Juliana.
Op bijna alle plaatsen in Zeeland die ik bezocht heb, ben ik op de plaatselijke kerkhoven graven van gesneuvelde militairen en omgekomen burgers tegengekomen. Veel gesneuvelden zijn nadien overgebracht naar centrale militaire erevelden en eveneens vele naar hun geboorteland. Toen in mei 1940 de Duitsers ons land innamen is er in Zeeland ook al hard gevochten en hebben in deze waterrijke streek veel schermutselingen plaatsgevonden.
De Slag om de Schelde, begonnen vanuit het noorden van België en het Zuid-Westen van Nederland vond zijn einde op 8 november 1944. 41000 Duitsers werden gevangen genomen, 3500 sneuvelden er, aan Duitse kant telde men 9000 gewonden, aan geallieerde zijde vielen 2200 doden en het aantal gewonden was ongeveer gelijk aan die aan Duitse zijde. Van al die gewonden zijn er in een later stadium veel overleden en daarom geven de verlieslijsten van deze strijd erg verschillende uitslagen te zien en zijn er lijsten met dubbele en zelfs driedubbele cijfers. Aan burgerzijde zijn er gedurende de hele oorlog in Zeeland door beschietingen, bombardementen, het onder water zetten van gebieden en Duits standsgerecht 2000 Zeeuwse burgers het slachtoffer geworden en waren er een ongekend aantal zwaar gewonden, die voor heel hun leven invalide zijn geworden en daar zat je vlak na de oorlog met slechte sociale voorzieningen helemaal fout mee. Al met al heeft onze provincie Zeeland het tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar te verduren gehad.
Vier vliegtuigbommen van 500 kg en 275 kg springstof Stafkaart van Zeeland Veerpont "De Prinses Juliana" bij Vlissingen Beneden bunker te oudekerke die men aan het opknappen is Deze Shermantank staat op de zeedijk bij Westkapelle Onderdijks vindt men het Poldermuseum Begraafplaats burgerslachtoffers, gelegen achter vuurtoren Groep Duitsers aan Belgische kant Schelde bij Oudenaarde Hier een foto van de Duitse bombardementen op Antwerpen
