De startpagina voor jong en oud Welkom op dit blog met veel uiteenlopende onderwerpen.
Op rechts van deze site staan
de rubrieken en categorieën
en of u nu onderwerpen zoekt
over ziektes, oorlogen,
politiek, rampen of nieuws
en dies wat meer, u vindt
het allemaal hier op dit
blog van Eef waar u nooit
op uitgekeken raakt!
14-04-2010
Rome in opspraak, geloofwaardigheid aangetast!
De gewone eenvoudige katholiek en zeker de mensen van boven de 50, die nog opgevoed zijn met de oude waarden van het geloof, zijn allemaal in twijfel gebracht door de halsstarrige houding van Rome inzake de schendingen op zedelijk gebied.Veel Rooms-Katholieken hebben zich uitgeschreven en voelen zich binnen deze gemeenschap niet meer thuis.
Tóch ben ik het hiermee niet eens. Beter was geweest om hierover ook overleg te plegen met de geestelijkheid van de eigen parochie. Heel veel priesters, van hoog tot laag, hebben hier een andere mening over dan de Paus en mogelijk het Episcopaat.
Grote bewondering heb ik voor de Bisschoppen die zich hierover wel uitgesproken hebben en hierbij noem ik de hoogste primaat onder deze, monseigneur Léonard, de Aartsbisschop van België. Op de tv in België en Nederland zijn wel wat priesters die lichte bedenkingen hadden, maar toch niet direct de Paus durfden tegen te spreken. Hierbij moet ik wel vertellen dat niet iedere religieus opgeroepen wordt om op de tv te verschijnen of voor de radio zijn woordje te komen doen.
Sommige parochieherders zouden het wel van de daken af willen schreeuwen om Rome te bewegen voor het aanschijn van de hele wereld hier diep op in te gaan en hun excuses aan te bieden. Niet één herder ziet een schaap van zijn kudde graag afdwalen!
De Paus moest eens weten hoeveel mensen dagelijks bezig zijn om die kerkelijke 'aardbeving' met miljoenen slachtoffers in hun gedachten een plaats te geven en ik roep de hele gelovige gemeenschap van Rooms-Katholieken, zowel priesters, alle religieusen en gelovigen op om, nú het nodig is, hun protest te laten horen en de geschiktste datum hiervoor is op zaterdag 8 mei aanstaande.
Ik zoek hierbij een groep mensen die dit willen organiseren en een passende locatie voor dit evenement op te zoeken; zelf zal ik nog moeite doen een gezaghebbend persoon te vinden die deze actie financiert en organiseert. Alle hulp hierbij is welkom!
Op 8 mei viert de Kerk het feest van de Heilige Michaël. De Aartsengel Michaël geldt als de bijzondere beschermengel van de Heilige Kerk in de strijd tegen de machten van de duisternis. Reeds in de vroegste Christelijke tijden werd zijn feest gevierd op 29 september. In de zesde eeuw werd een nieuw feest ter ere van deze aartsengel ingesteld, dit ter gelegenheid van zijn verschijning op 8 mei 490 op de berg Gargano in Apulië (Onderin de Laars van Italië). Daar droeg hij aan de bisschop van Siponto op om een heiligdom te bouwen ter ere van de H.H. Engelen. De plaats werd spoedig een vermaard pelgrimsoord en dit is ook nú nog het geval! Vandaaruit heeft deze feestdag zich over de hele wereldkerk verspreid.
Laten we met dit gebed dat alle priesters en veel gelovigen kennen eindigen: Allelúja, allelúja! Sancte Michaël Archángele, defènde nos in práelio, ut non peréamus in tremendo judicio"-, wat betekent: ,, Alleluja , alleluja, Heilige Aartsengel Michaël, verdedig ons in de strijd, opdat we niet ten onder gaan in het vreselijke oordeel"!
Dit gebed is voorafgaande aan het Heilig Evangelie van die dag zo ingesteld, omdat vlak voordat de Heilige Michaël op de berg verscheen de zee beefde en de aarde sidderde en beste gelovigen anno 2010 zullen we nog vaak op de proef gesteld worden met talrijke waarschuwende gebeurtenissen. Het is zaaks dat de ware gelovigen en goede priesters trouw in hun geloof blijven, de herders de gelegenheid krijgen om hun kudde te leiden en niet mogen dulden dat invloed van duivelse machten het rotsvaste echte geloof door de leugen verdelgd en op die manier op een zijspoor gezet wordt!
Hier volgt een kort bericht, dat ik op donderdag 22 april geplaatst heb naar aanleiding van goede berichten uit Rome: Paus Benedictus heeft bij zijn bezoek aan Malta verklaard dat de Kerk fout geweest is en hij alles in het werk zal stellen om hiervoor een oplossing te vinden. De slachtoffers zullen zeer zeker schadeloos gesteld worden en binnen de Kerk zal hiervoor een regeling opgesteld worden. Priesters die zich hebben overgeven aan onzedelijke handelingen met minderjaringen of die zulke vergrijpen begaan zullen streng bestraft worden en naar gelang de ernst van de zaak uit hun priesterambt gezet worden.
De geplande protestmars op zaterdag 8 mei gaat daarom niet door. Voorgesteld heb ik om op die dag landelijk wel de slachtoffers te gedenken en elke parochie is vrij om dat op die dag of op zondag 9 mei naar hun goeddunken te regelen.
In opspraak zijnde Regenburg's koor met Paus en zijn broer Primaat van België Monseigneur Léonard, man met gevoelens! April 1929 Kerkinwijding Par. Mart. v Gorcum te Huissen-Zand Uit het Rijke Roomse Leven, dit is de Dom van Keulen! Oude beelden en ook uit een bewogen tijd!
Het Laatste Oordeel fresco St. Pieter te Rome v Michelangerlo
Op Palmzondag wordt met het voorlezen van het lijdensverhaal van de Heer Jezus de Goede Week ingeluid. De palmtak symboliseert de overwinning op de dood. In de oudheid werd aan atleten, die de wedstrijd gewonnen hadden een palmtak gegeven als teken van de victorie; nú vervangen door de Lauwerkrans. Koningen en Keizers werden na een overwinning in de strijd tegen hun vijanden binnengehaald over een weg met palmtakken. Zo werd ook Jezus, toen hij Jeruzalem aandeed, ontvangen als een koning. Een vroom gebruik is hiervan overgebleven dat we terugvinden in de gewijde palmtakjes, die we na de Hoogmis van Palmzondag uitgereikt krijgen. Doordat hier in Europa de palmboom niet algemeen is, zoals in Palestina (Israël), worden hier bij ons in Nederland ook de takjes gebruikt van de buxus, vossenbes en ook het dennengroen.
Een oud gebruik met Palmpasen is ook het haantje op een stokje: het stamt uit de Middeleeuwen. De stok is het kruis en staat voor het lijden en dood, en de haan kondigt bij de eerste lichtstralen de nieuwe dag aan, symbolisch verbonden met de opstanding en de verrijzenis van de Heer Jezus. Vroeger werden er grote optochten en processies gehouden met prachtig versierde stokken waar van alle andere oude Germaanse symbolen, zoals een zwaantje die de zon trok en een wiel die stond voor de eeuwigheid, in verwerkt waren. In sommige plaatsen zijn die optochten weer aan het herleven en ik hoop dat binnen de Benelux in meerdere streken deze mooie gebruiken weer in volle glorie hersteld worden.
Het Paasvuur staat symbool voor reiniging en vruchtbaarheid en is overgenomen van onze voorvaderen de Batavieren en de Germanen. In een hoop plaatsen zien we dat er paasvuren ontstoken worden en in mijn geboorteplaats Huissen werd onder toezicht van de plaatselijke schuttersverenigingen symbolisch een pop in het vuur gegooid wat Judas voorstelde, een gebruik dat nog steeds veel toeschouwers trekt.
Het ei is het symbool van de opstanding en nieuw leven en vroeger als kind zijnde was ik dol op die grote chocolade eieren, want daar binnenin zat een leuk cadeautje en dat trok me meer aan dan het hele omhulsel! Met gewoon kippeneieren wordt van alles gedaan: Ze worden kunstzinnig beschilderd, in tuinen, een bos of gewoon in huis overal verborgen en voor alle vinders is er een leuk prijsje te verdienen. Wij, als wat opgeschoten jeugd, hielden vroeger een eierwedstrijd wie de meeste eitjes naar binnen kon slikken, en vanaf de oude rieten matstoelen in huis leek het wel of er een artillerie batterij in de opkamer de vijandelijke stellingen aan het beschieten was; weliswaar op het late uur achter de verduisteringsgordijnen in oorlogstijd, werden we in spertijd naar buiten gestuurd om te ontluchten!
Over de Paashaas doen van allerlei verhalen de ronde en óók de haas wordt als vruchtbaarheidssymbool gezien. Het verhaal dat hazen eieren leggen is een Germaanse mythe die vertelt dat Oppergod Wodan, om zijn macht te demonstreren, op zekere dag een haas in een vogel veranderd had en zo ontstond het verhaal dat overal in de hazenlegers 'hazeneieren' lagen. Wat ik wel eens tegengekomen ben waren kievitseieren, gelegd in een verlaten hazenleger; dus zo vreemd is het allemaal ook weer niet!
Om uw kennis te verrijken en over al die interessante onderwerpen te kunnen meepraten, moet u even op de volgende link klikken: http://www.vanharte.nl/ en als u terug wilt gaan naar mijn site, klik dan op de pijl linksboven!
Voordat ik mijn verhaal ga optekenen wil ik alle religieuzen die rein en plichtsgetrouw geleefd hebben, en zich met alle energie ingezet hebben voor de kerk en de aan hun toevertrouwde gelovigen, bedanken voor hun inzet. We mogen, nu er zulke verschrikkelijke wantoestanden binnen de rooms-katholieke kerk openbaar gemaakt zijn, niet de hele geestelijkheid gaan veroordelen en we hoeven óók niet van ons geloof af te vallen.
Alleen het onderhouden van de Tien Geboden Gods, want daarin staan de kernpunten van ons geloof, is voldoende om je naar eer en geweten een Christen te noemen en als je met respect tot je medemens en in solidariteit met elkaar deze verwoording van de christelijkwe huisregels weet uit te voeren, dan voel je jezelf gelukkig en kun je dát ook overbrengen op de goedwillende medemens.
Uit verschillende landen komen berichten binnen van seksuele misstanden uit de katholieke geloofsgroep en zijn er duizenden klachten gedeponeerd over religieuzen die seksuele handelingen verricht hebben en zich vergrepen aan de hun toevertrouwde mannelijke en vrouwelijke studenten in internaten, scholen en instituten. Het is niet ondenkbaar dat ook bij andere kerkgenootschappen dergelijke wantoestanden gespeeld hebben, maar buiten enkele sporadische gevallen is mij hierover niets bekend.
Ook in de burgermaatschappij vinden en vonden dergelijke handelingen plaats zowel tussen minderjarigen, tussen volwassenenen en minderjarigen en ook tussen mensen onderling. Meestal gebeuren deze handelingen vanuit een machtspositie en is het slachtoffer vaak totaal weerloos!
Maakte je als schoolgaand kind of opgroeiende teener bij de bovenmeester, politie, burgemeester of zelfs bij je eigen ouders melding van seksueel misbruik of geweld, dan werd je uitgemaakt voor een fantast. Werd het door een sociaal werker of iemand waartegen je dat in vertrouwen verteld had als waarheid aangenomen, dan durfde deze persoon deze melding niet verder te verwerken om zijn of haar baantje niet te verliezen.
Persoonlijk heb ik in mijn jeugd met al deze zaken te maken gehad, het altijd aanhangig gemaakt, nooit genoegdoening ontvangen, ben zelfs een aantal malen in elkaar geslagen. Het maakt je alleen maar agressief en buitensporig actief om je gedachten geen kans te geven hierover inwendig kwaad te worden. Het drukt een stempel op je hele verdere leven en als je op radio, tv, in kranten, binnen je kenniskring erover hoort spreken, kom je in de regel opgewonden thuis en waar je jezelf ook zo over opwinden kunt is dat deze seksuele extremisten ook nog op hoge maatschappelijke posten terecht gekomen zijn en nog steeds minderwaardig op je neerkijken.
Meer dan 5000 verhalen over allerlei belevenissen heb ik geschreven, waaronder zo'n 25 verhalen, waarbij seksueel misbruik of iets op nevengebied aan de orde was. Niet één reactie die sloeg op het geschreven stuk heb ik hiervan ooit ontvangen.
In mijn leven heb ik heel wat kerkgeschiedenis doorgenomen en als je ver teruggaat in de Rooms-Katholieke kerk, kom je bij het huis Borgia terecht, die in een ver verleden het Vaticaan beheerde met grote buitensporige uitspattingen, die verder alle geboden aan de laars lapte, maar uiteindelijk hebben ze Rome ook 'aardse rijkdom' bezorgd en wat te denken van de Kerkelijke Inquisitie, waarbij ketters verbrand werden, en van de Afkoopaflaat die rijke zondige edelen van zonden verlosten en weer 'Rooms' maakten. Het meest verschrikkelijke waar de Katholieke kerk zich schuldig aan gemaakt heeft was in de oorlogstijd van 40-45 toen in kampen in de Balkan (Jasenovac) regio-priesters leiders waren in de Duitse vernietigingingskampen, zich bezondigden door kinderen te verkrachten en zelfs Joodse en Islam kinderen in steengroeven levend verbrand hebben.
De huidige paus Benedictus (de vroegere kardinaal Ratzinger) was sinds 1981 Prefect van de Congregatie der Geloofsleer en binnen het Vaticaan, op de Paus na, de machtigste persoon in de uitvoering van de geloofsregels. Om in Nederland te blijven was hij het die de Dominicaanse Theoloog professor Schillebeeckx het zwijgen opgelegd heeft en de ons allemaal bekende priester en componist van kerkliederen Huub Oosterhuis buitenspel gezet heeft, louter en alleen omdat ze sommige geloofsleerpunten bestreden. Een hoop priesters en gelovigen voeren het celibaat als excuus aan dat er zoveel seksuele misdragingen plaats gevonden hebben. Kijk, dat is zó niet te rechtvaardigen, want zich vergrijpen aan minderjarigen is misdadig en dient zwaar bestraft te worden! Alles wat niet zuiver Bijbels gegrondvest is, zo bvb het Celibaat en alle kerkelijke regels die tegenwoordig niet meer bruikbaar zijn, kunnen door Paus Benedictus door het afroepen van een Dogma ongedaan gemaakt worden zonder in conflict te komen met de Tien Geboden Gods, want dat zijn de kerkelijke grondregels! De Kerk dient een open huis Gods te worden, handelt echter misdadig door het condoom (denk aan Aids) te verbieden, door in overvloed te leven en de arme te onderdrukken, door eenvoudige zielen theologisch te binden aan liedjes die ze zelf mooi en passelijk vinden en andere te verbieden, door grote leugens te verkondigen, en te weten gekomen misdadige toestanden, onder het mom van geheimhouding, te verbergen voor de gelovige gemeenschap die hen toevertrouwd is.
Gisteren stond er nog in de krant dat slechts een gering aantal gelovigen hun lidmaatschap van de Katholieke Kerk opgezegd hadden, nú vandaag op het feest van Maria Boodschap komen er honderden opzeggingen binnen, wat ik persoonlijk betreur. Wereldwijd zal Rome zich daar vermoedelijk niet zo druk over maken, omdat veel landen anders georiënteerd zijn, maar wel jammer is dat een vijftal Europese landen en hierbij noem ik Nederland, België, Duitsland, Frankrijk en Ierland steeds verder de band met Rome en hun landelijke episcopaten aan het verliezen zijn.
Vanaf dit Web Heilige Vader, plaatsbekleder van Christus, doe ik als nederig gelovige een beroep op u om uw nalatigheden toe te geven en bezondigt u niet door onwaarheden te vertellen en u hierbij te beroepen op geheimhouding, want ook u zal eens bij de Heer Jezus Christus ter verantwoording geroepen worden!
In oorsprong stond hier een goed functionerende nostalgische link naar een site met foto's van een priesterwijding. Deze link heb ik verwijderd, omdat deze plotsklap niet meer werkte en stoorde. Ik kwam hierachter op 25 mei 2010.
U moet ook eens deze link http://www.cog-pkg.org/nederlands/ indrukken en meelezen met de Gemeenschap die zich noemt "De Kerk van God"-. U kunt hier vinden enkele prachtige boeken van mijn grote vriend Roland Weinland en ik raad u aan om eens te gaan lezen "De Geprofenteerde Eindtijd & Gods's Laatste Getuigenis"! U hoeft dit allemaal niet te geloven, maar er zitten veel zaken bij die in de Bijbel ook voorspeld worden en wat te denken van een van de Pinksterevangelies met als laatste tekst: ,,Indien gij dit alles ziet gebeuren, weet dan....etc"! ,,En wat denkt u van het inmiddels bekende geheim van Fatima"?
1982 Kardinaal Joseph Ratzinger en Monseigneur Gijzen Paus Benedictus kust Heilig Graf van Jezus-Christus in Israël Boven Kardinaal Simonis, beneden Roland Weinland
Toen ik vroeger nog iedere dag eenmaal naar de kerk ging was het de heren verboden om met een hoofddeksel op Gods Huis te betreden. Daartegenover stond dat de dames verplicht waren een hoed of hoofddeksel te dragen. Bij hoogtijdagen op het seminarie, waar ik ook een tijdje van mijn leven verbleven heb, kwamen de weldoeners in een koets voorgereden, hadden de dames, buiten een prachtig hoofddeksel, ook nog een vossenpels om hun hals en een voile voor hun gelaat.
Ik had een tante die modiste was en in Huissen een hoedenzaak had. Toen op een gegeven moment het kerkbezoek afnam was het ook gebeurd met haar hoedenzaak.
Ouderen onder u zullen het wel eens meegemaakt hebben, dat mijnheer pastoor of kapelaan vanaf de preekstoel tot sommige dames die niet kuis gekleed waren of zonder hoofdbedekking de tempel Gods bevolkte deze stoute gelovigen vermanend toesprak en ik heb het ooit meegemaakt dat een kapelaan een dame de kerk uitstuurde alsof het een misdadigster betrof.
De biecht is niet afgeschaft, maar niemand gaat tegenwoordig zijn of haar zonden nog biechten, of binnen de Protestantse gemeenschap met een Ouderling praten.
Hier in Angeren kwam op een zondag mijnheer pastoor het preekgestoelte op met een koffiekan en een beker om zijn keuvelende kudde uit te beelden en vond het ook onnodig dat de mensen nog biechten kwamen, want voordat men de biechtstoel betrad had mijnheer pastoor, onderweg of op huisbezoek bij zijn parochianen, al vernomen bij welke meisjes de heren met hun handtastelijkheden iets verder gegaan waren dan de kerkelijke voorschriften en had hij de doopvont al klaar staan voor de heuglijke gebeurtenis die hiervan het gevolg was.
Toch zat er wel iets zinnig in die biecht, want tegenwoordig kan men 'het ei' nergens meer kwijt en loopt de halve wereld met frustraties rond. Gedeeltelijk is hieraan te danken het uiteengroeien van de mensheid, de vele echtscheidingen, de slechte verstandhoudingen en zo zijn er nog wel meer factoren op te noemen.
Neem nou die maatregel in Den Bosch, waarbij aan homofielen de communie geweigerd werd. De Kerk heeft uit angst het nú zo uitgelegd dat het wel kan en de verantwoordelijkheid van het plegen van een zonde op de schouders gelegd van de goegemeente.
Volgens het Kerkelijk Recht zitten ze daar fout mee en geeft men uit angstgevoelens toe aan het massale protest uit alle gelederen van de bevolking. Als men zo nodig consequent wil zijn moet men de eigen voorschriften en regels niet negeren en deze oplossen door ze binnen de katholieke wereldkerk te veranderen.
Momenteel speelt binnen de Rooms-Katholieke Kerk ook het gedrag van priesters uit heden, verleden en zelfs ver verleden op het gebied van de zedenleer een gote rol. Onkuise bejegingen of vergrijpen zijn zonder meer afkeurenswaardig en de priesters die op dat gebied te ver gegaan zijn, hadden door hun superieuren (voor 80 pct wisten ze dat) uit hun ambt gezet moeten worden en aangeklaagd bij de burgerlijke en kerkelijke rechtbank.
In het gewone maatschappelijke bestel is dit ook aan de orde, en maak je ook onoorbare vergrijpen mee en sommige dames of heren geven zich over aan de wellust van hun baas om hun baantje niet kwijt te raken of juist om hun maatschappelijke positie te verbeteren.
In mijn leven die veelal over doornen is gegaan heb ik dit verschillende keren meegemaakt en als ik toen de weg des 'vlezes' was ingeslagen was ik nú een gesetteld persoon geweest met een vet pensioen.
Alle menselijke wezens die op principes van hun leer of geloof stonden is het in de geschiedenis niet best vergaan. De Meester van het Christelijk geloof is zelfs gekruisigd en miljoenen mensen zijn in de loop van de geschiedenis juist omwille van hun geloof op de meest afschuwelijke wijze vermoord.
We hebben in Nederland en België ook te maken met mensen en vluchtelingen uit het buitenland en de problemen die nu spelen hebben we zelf gecreëerd door deze mensen allemaal op een hoop te zetten, ze verkeerd op te vangen en ook door Moslims in overwegende Christelijke wijken te plaatsen zonder dat deze mensen ooit de gelegenheid gekregen hebben om met elkaar te spreken en aan elkaar te wennen.
Werk bieden we ze niet aan en het zijn vooral de werkeloze en zwervende jeugdigen die ons overlast bezorgen. Nee, we lopen te schelden op hun Godshuizen, hoofddoekjes en boerka's die ze dragen. Je moet eens een keer naar Canada, Nieuw-Zeeland, Australë en de USA afreizen waar al jaren onze Hollandse of Belgische emigranten zitten en die houden ook de gebruiken van hun herkomstland in ere en er is niemand in dat buitenland die er iets verkeerd over zegt.
Over de criminalitet wil ik dit loslaten: "Samen met de Amerikanen zijn wij een soort gewapende zendelingen geworden met als koopwaar ons democratisch bestel, die zo nodig in landen met een heel andere cultuur en achtergrond aan de man gebracht moet worden." In het Belgische Ukkel werd vorige week een moeder van drie kinderen door een paar van die buitenlandse criminelen vermoord.
Waarom veroordelen we hun wetten en zou het niet beter zijn deze te respecteren en sluiten onze regeringen met al die 'verkeerde en niet te bekeren landen' geen uitleveringsverdrag, zodat die dubbele paspoorthouders berecht kunnen worden in hun eigen land om daar het galgenmaal te gebruiken? Hier in Nederland en België lopen ook een heleboel hardwerkende en goede buitenlanders rond en ik denk dat óók zij het toe zouden juichen dat op die manier het echte kwaad uitgebannen wordt. Auto van vermoorde Ukkelse moeder van drie kinderen ONDERSTE FOTO TOONT UITERSTE VAN UITERSTE!
Professor Schillebeeckx is op 95-jarige leeftijd in zijn huis te Berg en Dal (gem. Nijmegen) overleden. De Vlamingen kunnen trots zijn dat hij in Antwerpen geboren en opgegroeid is en Nederland dat hij daar jaren verbonden is geweest als professor aan de Universiteit van Nijmegen. Hij was op theologisch gebied een vooruitstrevend man en bekend in alle katholieke kringen over de hele wereld. Met zijn moderne opvattingen kwam hij tijdens het 2de Vaticaans Concilie in conflict met de aloude verharde stellingen van Rome. Betrokken in deze was ook de Duitse Kardinaal Ratzinger, de huidige Paus Benedictus. Hieronder het verhaal zoals dat gisteren gebracht werd door de Franse krant La Croix.
PATER DAMIAAN, GROOTSTE SOCIALE WERKER ALLER TIJDEN
Zondag 11 oktober 2009 zal Paus Benedictus de 16de pater Damiaan Heilig verklaren.
Pater Damiaan aanschouwde het levenslicht op 3 januari 1840 in het boerengezin van de familie de Veuster in het gehuchtje Ninde onder de rook van de Belgische gemeente Tremelo (Vlaams-Brabant) en werd genoemd naar de vader van ons aller Heer de H. Jozef.
Op school was hij een echte deugniet, spijbelde veel en zocht zijn heil in de stilte van de natuur. Voorbestemd was hij om in het uit 7 kinderen bestaande gezin van de Veusters te helpen op de boerderij annex graanhandel.
De Veusters behoorde tot de gegoede middenstand en lieten de kinderen allemaal een studie volgen en enkele traden in bij een klooster. Na vaak met zijn vader in de clinch gelegen te hebben lukte het Jozef om zijn werk op de boerderij eraan te geven en trad hij in 1859 in bij de paters van het HH. Hart te Leuven.
Pater Damiaan was een man die zijn aandacht vooral richtte op de mensen aan de onderkant van de maatschappij. Toen hij op een goede dag vernam dat er op het Hawaïaanse eiland Molokai allemaal verstotenen en zieken zaten die besmet waren met lepra, trok hij zich het lot van deze stumpers aan, en vertrok als missionaris naar dit afgelegen oord. In het plaatsje Kalawao met 500 inwoners die allemaal ziek en slecht gehuisvest waren, stichtte hij een gemeenschap, leerde de mensen grond bewerken, huizen bouwen en ook werd er een kerkje neergezet. Damiaan was een priester die van aanpakken hield en bekend van hem was ook dat hij zich door niemand liet rechtzetten of met een kluitje in het riet liet sturen. Damiaan handelde in de geest van menselijkheid, recht en rechtvaardigheid. Wereldbekendheid kreeg Damiaan toen een journalist van de Times een uitgebreid artikel over deze pionier en weldoener schreef.
Vanuit de hele wereld kwam er financiële steun om Damiaan te helpen. Al het geld werd besteed om die ongeneeslijke stumpers op dat eiland toch een menselijk en leefbaar bestaan te geven. Na een kort ziekbed kwam pater Damiaan op 15 april 1889 ten gevolge van lepra te overlijden. Begraven werd hij naast het kerkje dat hij daar zelf gebouwd had.
In 1936 werd zijn lichaam opgegraven en overgebracht naar zijn geboorteland België, waar zijn lichaam rust in de crypte van de Sint-Antoniuskerk te Leuven. Na veel verzoeken uit de Hawaïaanse gemeenschap zijn nadien wel enkele relikwieën van pater Damiaan aan zijn parochie te Kalawao terug geschonken en op zijn oude rustplaats daar begraven.
Op 4 juni 1995 werd pater Damiaan door Paus Johannes Paulus de 2de al zalig verklaard en nú op zondag 11 oktober 2009 door zijn opvolger Benedictus de 16de Heilig. België mag trots zijn op deze priesterheld, die goed was voor de zwakke en broze medemens en gehandeld heeft in de geest van Jezus Christus door zijn kruis mede op te nemen en naar Golgota te brengen. De Aartsbisschop van Mechelen, kardinaal Gotfried Danneels, heeft al voorgesteld om Damiaan uit te roepen tot heilige, die mensen in uitzichtloze situaties kan helpen. Een groot bewonderaar van pater Damiaan is de op Hawaï geboren president van de Verenigde Staten Barack Obama en hij zal zeker namens hem een vertegenwoordiger naar Rome sturen om de Heiligverklaring bij te wonen.
DIT IS EEN ORIGINELE FOTO VAN ZIJN GEBOORTEHUIS DE VEUSTER SR IS ZIJN LAND AAN HET EGGEN OUDE FAMILIEFOTO VAN DE VEUSTERS PATER DAMIAAN ALS JONG PRIESTER PATER DAMIAAN TEMIDDEN VAN ZIJN PAROCHIANEN WANDTAPIJT PATER DAMIAAN, INGEBRACHT DOOR BELGIË OP WERELDTENTOONSTELLING 1939 IN PARIJS
AANKOMST VAN DAMIAAN'S LICHAAM OP 4 MEI 1936 BOV: GRAF IN KALAWAO BEN: STANDBEELD TREMELO
Al vlak na de Tweede Wereldoorlog kwam ik in Banneux (gem. Sprimont), een klein plaatsje in de Belgische Ardennen waar op zondag 15 januari 1933 de Heilige Maria verschenen is aan Mariette Beco.
De verschijningen hebben zich die maand herhaald op 18, 19, en 20 januari met telkens een nieuwe boodschap, die erop neerkwam dat Onze Lieve Vrouw zich bekend maakte als de maagd der armen en zieken die op een door haar aangewezen bron verlichting voor hun lijden konden vinden. Verder zou Maria het fijn vinden dat er een kapelletje kwam.
Op zaterdag 11 februari verscheen Onze Lieve Vrouw opnieuw aan Mariette, nú met de boodschap dat ze het lijden van de mensheid kwam verzachten en weer gauw terug zou komen. De boodschappen op respectievelijk 15 en 20 februari 1933 hielden in dat we in haar moesten geloven, veel moesten bidden en in de laatste boodschap op donderdag 2 maart vertelde de H. Maria aan Mariette, dat zij de moeder van de Verlosser, ons aller Heer, was en wenste haar vaarwel.
Op 22 augustus 1949 is de echtheid van de verschijningen van Banneux kerkelijk erkend.
In 1932 was Maria aan 5 schoolkinderen uit Beauraing, dat ligt vlakbij de toeristenplaats Dinant in de provincie Namen, verschenen. Deze verschijningen hebben zelfs 35 keer plaatsgevonden. Toen ik eind jaren '40 nog op het seminarie zat waren het onze paters van de Assumptionisten die de bedevaarten naar Beauraing verzorgden en ooit ben ik daar wel eens geweest en heb toen nog met de oude aartsbisschop Kardinaal van Roey gesproken.
In België zijn veel Maria-oorden, waarvan internationaal gezien Banneux de grootste aantrekkingskracht heeft en miljoenen bezoekers per jaar telt. Daarom wordt Banneux ook wel 'klein Lourdes' genoemd!
In deze jachtige en moderne tijd zijn er veel mensen, die de kerk de rug toegekeerd hebben, maar dat wil niet zeggen dat ze het christelijk geloof ook vaarwel gezegd hebben. In hun hart zijn deze mensen nog allemaal heel gelovig en zelfs de grootste 'ongelovige' heb ik in hun laatste levensstrijd zien hunkeren naar de oude vertrouwde levensbron van hun geloof.
Het is niet Christus en ook niet de H. Maagd Maria die zoveel ellende over de wereld stort! Het is de mensheid zelf, het regeringsbeleid, de grote graaiconcerns en om vlak bij huis te blijven misschien wel uw werkgever of een collega die de boodschap van het geloof verkeerd uitdragen door hun onverantwoord gedrag.
In het bedevaartsoord Banneux vind je de sfeer terug uit de eerste periode van het christendom, toen Jezus samen met zijn apostelen en volgelingen één gemeenschap van verbroedering vormde waarbij men elkaar zonder meer accepteerde. In mijn leven heb ik in de oorlogstijd van 1940-1945 en een vijftal jaren daarna deze sfeer ook mogen proeven. Hierna is er een kentering gekomen van geloofsverval en wantrouwen onder elkaar. We zien bij onze protestantse medebroeders deze oude christelijke sfeer weer terugkomen. Ik denk hierbij aan de Evangelische Omroep met haar uitgebreide kerkelijke, goed bezochte diensten en masabijeenkomsten met jubelgezang, hun betere geloofskennis en belevenis en hun nog steeds druk bezochte protestantse militaire tehuizen. Allemaal zaken die bij ons op een zeer laag pitje staan of afgeschaft zijn! Onze kerken worden afgebroken of omgebouwd tot appartementencomplex of verkoophal. Waar gaan we naartoe?
Als Rooms Katholieken moeten we grote waarde blijven hechten aan de oeucumenische gedachtegang en christelijke geest binnen onze kerkgemeenschap, waarvan onze protestantse medebroeders en alle mensen die in de Heer Jezus Christus geloven deel uit maken. Laat ook dit de nieuwe boodschap van Banneux worden aan alle volkeren die verlost willen worden en hunkeren naar een bron waaruit ze geestelijke verkoeling en kracht kunnen putten ter verlichting van alle ongemak, kwalen en ellende waar we mee te maken hebben of die ons onverwachts kunnen overvallen.
Als u op deze link http://www.mariakapellen.nl/ klikt kunt u in heel veel plaatsen mooie mariakapellen bewonderen en dat zijn er meer dan u denkt; ook hier kunt u marialiedjes beluisteren, maar zet wel even rechtsboven mijn radiozender uit!
Vrijdagmorgen ga ik samen met mijn vrouw Ria naar Banneux. Tijdens dit ziekentridium logeren we in het Hospitium van de mijnwerkers. Voor al onze blogvrienden en speciaal voor de zieken onder hen wordt er op zondag 6 september een mis opgedragen.Op Jopie Radio http://www.bloggen.be/jopieradio/ kunt u op 4 en 5 september tussendoortjes verwachten van Marialiederen uit een ver vervlogen tijd. Op 9 september zijn we weer thuis in Angeren.
DE HEER IN HET MIDDEN AAN DE DIEETTAFEL IS EEF ALS JE KUNT MOET JE ELKAAR HELPEN! VOOR EEN PAAR JAAR TERUG OP MIJN VERJAARDAG KOMT DE VERZORGINGSPLOEG MET ONTBIJT OP BED EEF MET ZIJN VROUW RIA BIJ HET BEELD VAN MARIA HIER BEN IK EEN PATIËNT MET ETEN BEHULPZAAM VOORBIJGANGERS VAN VERSCHIJNINGSROUTEMARS
Vanmorgen werd me door iemand de vraag voorgelegd wat Pinksteren nu voor een feest was.
Pinksteren of in het Latijn Pentecostes, de vijftigste dag na Pasen, is het feest waarop de volgelingen van Christus, na dagen van twijfel, leven in de schaduw en verborgenheid, overstroomd werden door het licht van de Heilige Geest.
Pinksteren is het stichtingsfeest van de Heilige kerk. De Heilige Geest kwam met een gedruis uit de hemel, daalde neer over de apostelen in de hoedanigheid van vurige tongen en vervulde hen, zodat zij verschillende talen spraken en allen die naar hen luisterden, in hun eigen taal de wonderwerken van God hoorden verkondigen.
Beste lezers, gisteren schreef ik aan een paar Belgische vrienden dat zij ten opzichte van de Nederlanders door de Heilige Geest bevoorrecht waren, want vroeger op de Lagere School hadden ze al kennis opgedaan over de Nederlandse, Franse en Duitse Taal wat de verstaanbaarheid onderling toch wel helemaal ten top zou moeten voeren! Doordat we in Europa het laatste decennium overstroomd zijn door veel mensen uit andere en verre landen, zou het fijn wezen als hier binnenkort ook een geest van begrip voor elkaar zou ontstaan.
Wat jammer is, dat we als het ware de laatste tijd elkaar min of meer ontgroeid zijn en allemaal vreemdelingen zijn geworden.
Je ziet het al binnen het gewone gezinsverband waar onbegrip niet alleen leidt tot scheiding van de gedachten maar ook tot volledige eenzaamheid door op te gaan in de denkwijzen van het eigen egoïsme.
Beste lezers, waarom laten we niet de taal van ons hart spreken? Hier kan geen enkele scholing, op wat voor gebied ook, tegenop en is de enige taal die in alle simpelheid wereldwijd verstaan wordt.
We wensen hier vanuit het zonnige maar wel winderige Angeren iedereen zinvolle Pinksterdagen!
Weleerwaarde Vader, geef mij uw zegen, mijn laatste biecht is twee jaar geleden en ik kom mijn zonden belijden!
1. Ik ben driemaal vreemd gegaan met mijn aantrekkelijke buurvrouw.
2. Tijdens de vastentijd heb ik stiekem koekjes bij mijn vrouw uit de trommel gehaald.
3.Ik heb de duivels uit de hel gevloekt toen ik bij het ophalen van het wekelijkse voedselpakket bij de bedeling onlangs op de voorruit van mijn Ferrari een bekeuring achter de ruitenwissers aantrof.
4.Op het kerkhof heb ik daags voor Moederdag van drie vreemde graven bloemversiering weggehaald om een lieve vriendin die weinig te makken heeft te verrassen.
5.Toen ik laatst in Nijmegen de bus gemist had, heb ik een fiets gestolen om tòch tijdig op een afspraakje met de kantinejuffrouw van de voetbalclub aanwezig te zijn.
6. Al jaren ben ik kleptomaan en in geen enkele winkel kan ik de verleiding weerstaan om van alles en nog wat mee te nemen, maar mijn opbergruimtes zijn nu overvol, zodat ik u beleefd verzoek of er in de sacristie van onze kerk geen hoekje vrij is waar ik de spullen kan bergen.
7. Op mijn zolder verbouw ik al jaren wiet en omdat mijn vrouw vond dat de energierekening wat te gortig werd, heb ik een gat in de muur geboord en aan de achterkant van een stopcontact van mijn buurman een aftaplijn gemaakt.
8. Op vakantie in België heb ik enkele pistolen gekocht, maar vergeten er de nodige patronen bij aan te schaffen, en nu wou ik u vragen of u zo goed wilt zijn om mij een adres te geven van een der biechtelingen die een gelijke zonde bedreven heeft, maar wel in het bezit is van een doos patronen, zodat ik nu eindelijk eens een keer die klote buurman van mij een blauwe boon door zijn kop kan jagen.
9.Ik heb ook nog een zonde begaan van vals getuigenis door in mijn dorp en omgeving rond te vertellen dat een goede bekende van mij, een zekere 'Henri kwatser' met modder tegen het kamerraam van wethouder Brentjes gesmeten heeft, terwijl ik dit zelf onder de voeten heb gehaald.
10. Omdat ik met mijn Ferrari dagelijks op pad ben voor het verhandelen van coke en aanverwante artikelen heb ik in Estartit in Spanje op de markt een spuitbus foetsiehaarlaak gekocht waarmee nummerborden onzichtbaar gemaakt kunnen worden voor het vizier van elke politie wegcamera.
Weleerwaarde, dit waren mijn zonden! Boeteling, het lijstje ziet er nog eens niet zo slecht uit, want ik had net een paar bekende CDA'ers hier in de biechtstoel die mij zonden opbiechtten waar mijnheer Bin Laden nog van op de vlucht zou slaan!
,, Bid voor uw zalige penitentie drie Weesgegroetjes, graag nu het oefening van berouw, als u dit nog uit uw hoofd kent en verder: ,, Ga heen in vrede en zondig niet meer!" ,, Zalig Communie!"
,,Als u mij uw telefoonnummer geeft, dan kan ik mogelijk betreffende zonde 6 en 8 de nodige inlichtingen verschaffen en ik hoop dat u hierbij uiteraard ook in overweging neemt de noden van deze arme parochie!"
De Heer Jezus was zeker geen doetje en erg militant in de zin van recht en rechtvaardigheid en daarom kijk ik op Goede Vrijdag respectvol naar het kruis, waaraan Pontius Pilatus hem heeft laten vermoorden om bij het Palestijnse volk populair over te komen.
Boven het kruis had Pilatus de tekst INRI laten aanbrengen, wat betekent: "Iezus Nazareus Rex Iudaeorum, "Jezus van Nazareth, Koning der Joden." Goede Vrijdag is nog steeds een vasten en onthoudingsdag, maar het het is misschien voor jongeren niet meer passend bij deze tijd, en alleen een katholiek van de oude stempel houdt zich hier nog aan.
Als de Heer Jezus het gewild had zou hij, bij wijze van spreken, met gemak het hele voorterrein (voorhof) bij landvoogd Pilatus plat gelegd kunnen hebben en die hele horde oproerkraaiers naar de hel gestuurd.
In Italië is de aarde aan het schudden, erg voor die aardbevingsslachtoffers, maar voor ruim 2000 jaar terug scheurde het hele voorgedeelte van de tempel, toen Jezus vlak voor zijn sterven de historische woorden uitsprak: "Eli, Eli labat (lema) sabachtani, "Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten"?, en even later met gebogen hoofd tot zijn Hemelse Vader zei: ,,Consummátum est, het is volbracht!"
We staan aan de vooravond van een Derde Wereldoorlog en je hoeft echt geen profeet of helderziende te zijn om dit gewaar te worden.
Wie in de Bijbel gelooft kan dit lezen en zelf checken door de geschriften te raadplegen. Vorig jaar heb ik in het eerste kwartaal in verschillende artikelen hierover dit uitgebreid uitgelegd en te berde gebracht.
Hieronder vindt u een tekst die ik overgenomen heb uit de missiekalender van de paters Redemptoristen uit Wittem.
Het plaatsje is een bedevaartsoord ter gedachtenis aan de Heilige Gerardus Majella, en of je nu wel of niet gelovig bent doet er niet toe, maar u bent wel een mens en dan kunt u een dergelijk geschiedkundig waarlijk plaatsgevonden gebeuren in uw hart opnemen, of dit moet zó versteend zijn dat U liever "helau" met het carnaval roept en uitziet naar een paasfeest waar weer eens flink getafeld wordt en het beest kan worden uitgehangen!
GOEDE VRIJDAG MET EEN CITAAT UIT DE MISSIEKALENDER:
Niet God richtte het kruis op, maar het Romeinse militaire bestuur. Zoals nog gebeurt in dictaturen waar machthebbers mensen vermoorden die hun nek uit steken. Niet God wil ons laten lijden, maar moed en oprechtheid kost iets. Net als Jezus kunnen ook wij kiezen. Of we laten alles op zijn beloop, of we komen vanuit een gezond gevoel voor waardigheid in verzet tegen onrecht, machtsmisbruik en schijnheiligheid. Durven ook wij, net als Jezus te gaan voor gelijkwaardigheid en transparantie?
Zó durven leven maakt kwetsbaar!
Je kunt eraan sterven, maar je kruis wordt misschien een bloeiende levensboom!
Laten we op deze Goede Vrijdag bidden voor de slachtoffers van de aardbevingsramp in Italië en ons bezinnen op ons geestelijk leven.
Wij wensen U een blijde Pasen dat het lijden van de zieke medemens verlicht en uw hart opent voor de noden in deze wereld van onrust en verdeeldheid!
De al eeuwen oude strijd tussen Christenen en Joden is weer opgelaaid door de uitspraak van bisschop Richard Williamson uit Engeland die zich kennelijk niet goed verdiept heeft in de geschiedenis en beweert dat er nooit een holocaust plaatsgevonden heeft.
Paus Benedictus weet heel goed dat die holocaust er wel terdege geweest is, máár houdt de hoogeerwaarde Williamson de hand boven het hoofd door de ontkennende uitlating van de bisschop hierover te beschouwen als een soort expliciet over zaken die niets met het geloof te maken hebben maar zijdelings aangemerkt kunnen worden als wat ondeskundig gewauwel.
Hiermede beledigt hij niet alleen het Joodse volk, maar ook de vele Jehova-Getuigen, zigeuners, onschuldige kinderen, ouden van dagen, zwakzinnigen en politieke gevangenen die door het Nazi-Regime vermoord zijn. Zij kunnen géén aanklacht meer indienen, maar wel hun mogelijke nazaten. Als het om vernietiging van het mensdom gaat zijn we in feite allemaal schuldig aan alles wat er zoal rondom ons heen gebeurt. Het is altijd een kleine groep die voor de gedupeerden opkomt of een eenling die protesteert.
Zojuist zei een binnenkomende kennis nog tegen mij: ,,Eef, moet je weer zo nodig in de pen klimmen om die joden te verdedigen die daarginds in Palestina zelf ook aan het bakkeleien zijn"? Als schrijver heb ik ontelbaar veel verhalen geschreven over mensen die onderdrukt worden of vervolgd. Zojuist las ik dat de politie in Saoedi-Arabië een zekere Hamoed Ben Saleh gearresteerd heeft en opgesloten in de beruchte El-Eisjage gevangenis te Riyad. Wat was zijn misdaad? Deze moslim heeft zich tot het christendom bekeerd en had hierover een stukje op zijn site geschreven. Onmiddellijk heeft men zijn weblog gesloten; óók hiertegen verhef ik mijn stem! Door niet tegen het onrecht te protesteren geeft men de plegers van schending der mensenrechten, moord en doodslag een vrijbrief om ongestoord verder te gaan met hun activiteiten. Niet alleen in de Duitse concentratiekampen uit de Tweede Wereldoorlog hebben miljoenen mensen het leven verloren, óók nu zijn er overal nog beruchte kampen en gevangenissen waar ongestoord gemoord wordt en mensen zonder enige tegen hen ingebrachte aanklacht of veroordeling opgesloten zitten.
Waar we ook niet bij stilstaan is dat van de 400 miljoen soldaten en burgers, die in oorlogen van de vorige eeuw tot op heden aan toe omgekomen zijn, de helft van deze slachtoffers op het conto geschreven kan worden van moordzuchtige etnische zuiveraars op mensen van een bepaald ras of geloof, die voorheen eeuwenlang met elkaar in vrede geleefd hadden.
Voor alle twijfelaars op deze aardbol plaats ik hierbij nog enkele foto's van kampen uit de Tweede Wereldoorlog en mocht men nog bedenkingen hebben over wáár gebeurde feiten, zoals de bewuste uitroeiing van het Joodse ras, dan weet ik anno 2009 nog wel een delegatie van slachtoffers en getuigen uit die tijd op de been te brengen!
ZO KWAMEN DE TREINEN AUSCHWITZ BINNEN Oudjes, kinderen en moeders op weg naar douches In werkelijkheid kwamen ze in deze gaskamer terecht Hier werden de vermoorde slachtoffers verbrand HIER EEN BARAK MET GEVANGENEN BOVEN WÖBBELIN, BENEDEN AUSCHWITZ Foto beneden is genomen bij bevrijding van Bergen-Belsen Monument te Westerbork "Gekromde armen ten Hemel" !
In Katholieke gezinnen trof je met Kerstmis voor een halve eeuw terug geen kerstboom in huis.
Deze sfeermaker hoorde uitsluitend in Protestantse gezinnen thuis en niet bij de Roomsen. Dáár stond ter herinnering aan het Kerstgebeuren een kerststalletje of kerstgrot met Maria, Jozef, het kindje Jezus, herders, schapen en een schapendoes om de kudde bij elkaar te houden. In de stal stonden een os en een ezel die met hun warme adem het kinderke warm hielden. Boven de stal hing een Engel met de tekst: "Gloria in Exelcis Deo" Ere zij God in den Hoge!
De wijzen uit het oosten, Caspar, Melchior en Balthasar, met het goud, de wierook en de mirre, werden er pas met Driekoningen op 6 januari bijgezet, zo óók de kameel en drijver. Tegenwoordig zie je overal al Lapse Kerstmannen rondlopen, terwijl Sinterklaas op zijn schimmel de Route du Sud nog niet eens bereiken kan vanwege de grote kerstdrukte op des Herenwegen richting Spanje.
Vroeger had je met Kerstmis de Nachtmis, de Dageraadsmis en de Hoogmis. Je volgde er minstens twee van en ging er op zijn paasbest naartoe!
Uit de Nachtmis zat de familie aan de feestelijk versierde kersttafel aan de heerlijke in roomboter gebraden verse worst van de eigen slacht. Stukjes brood werden in de jus getipt en op tafel was ook krentenmik en rozijnen brood en bij ons thuis genoten we ook van rijkelijk met poedersuiker bestrooide sneetjes kerststol. De Weihnachtstol is eind 18de eeuw in Holland ingebracht door mijn grootvader bakker Nol, die vanuit het "Duitse" Ubbergen dit specifieke Duitse spijsbrood al vroeg in Huissen bakte en verkocht.
Volgens Duits gebruik werden er voor het vieren van Oud en Nieuw in onze bakkerij worstenbroodjes gebakken, waarnaar we in eigen klantenkring weinig vraag hadden, máár binnen onze familie en kennissenkring veel liefhebbers hadden, die dan hoever ze ook in den vreemde vertoefden per postpakket met deze heerlijke broodjes verrast werden. Tegenwoordig is de hele kerstviering in handen van de commercie beland.
Gisteren zag ik in Angeren al een verlichte kerstpiek buiten op de schoorsteen van een huis pronken, overal kom je verlichte gevels tegen, kerstversiering bij de voordeur en de tuin en zelfs op auto's prijken weelderig versierde kerstboompjes.
Tegenwoordig ontvang je ook kerstkaarten en powerpointjes, waarop mannen met een wél heel bijzondere kerstpiek zich presenteren, vergezeld van dames in niemendalletjes.
Kerstmis is een bont spektakel van alles en nog wat geworden! Vroeger stuurde we elkaar een minuscuul kerstkaartje met een postzegel van 2 cent erop, waarop met gouden letters stond: "Zalig Kerstfeest en Nieuwjaar" én was je protestant, dan wenste je elkaar Gezegende Kerstdagen en Nieuwjaar toe. Vroeger schoten we het Oud-op-Nieuw met carbid uit.
Hiervoor werd een leeg busje van de maggiblokjes of buisman gebruikt, gaatje er achterin, wat vochtig carbid er binnenin, dekseltje erop, lucifers bij het gaatje...én met een luide knal vloog de deksel er dan af, waarbij we de grootste lol hadden!
Toen we wat ouder waren hebben we hiervoor ook wel eens melkbussen gebruikt, waarmee je een knal kon produceren met een dergelijk zware luchtdruk dat er in onze buurt wel eens ruiten van gesprongen zijn. Niet aan te raden! Tòch was het lang niet zo gevaarlijk als tegenwoordig dat illegale vuurwerk wat op de markt gebracht wordt of opgehaald ergens uit het buitenland. Ik ben er geen voorstander van dat de Regering tzt. over zou gaan tot een verbod van het ontsteken van vuurwerk met de jaarovergang.
Aanbevelenswaardig zou het wel zijn dat, enkele weken voorafgaande aan dit gebeuren, aanschouwelijk onderwijs gegeven moet worden op TV en schoolgemeenschappen om te laten zien hoe men op een veilige manier met vuurwerk om kan gaan.
Ons café was vroeger met oudjaar 's avonds vanaf 10 uur gesloten en in onze tijd had niemand er behoefte aan de Kerst en Nieuwjaarsdagen buiten de deur door te brengen.
Onze harten waren tijdens die dagen met weemoed gevuld en als met Oudjaar de kerkklokken het Nieuwjaar aankondigde, dan zonken we op de knieën om een Tientje van de Rozenkrans te bidden om God te bedanken voor al het goeds van het afgelopen jaar en spraken de hoop uit dat het komende jaar ook weer fijn zou wezen.
In 2009 krijgen veel mensen het moeilijk en mogelijk zullen grote bedrijven door de regering financieel gesteund worden, maar de kleintjes en particulieren met weinig inkomen niet.
Laten we elkaar in de buurt daarom helpen, dan zal voor ons allen 2009 een Gezegend en Zalig Nieuwjaar kunnen worden!
Met de Advent begint het Kerkelijk jaar; een hoopvolle tijd van gespannen verwachting, de tijd van warmte in ons hart, de tijd van heftig verlangen en stralende vreugde. In de liturgie van de eerste zondag van de advent wordt uitgedrukt de lange verwachting naar de Messiaanse tijd met veel teksten van de profeet Isaias. De eeuwenlange nacht van wachten en verbeiden nadert zijn einde. De dag van Christus komst gloort al in het verschiet. Daarom moet nu ons gebed in vurigheid toenemen om de komst van de zoon van God in onze zielen te verhaasten. Tot God moeten we onze ziel verheffen, in onwrikbaar vertrouwen op zijn goedheid en almacht (Introïtis); ook wij moeten uit de duisternis treden, onze zonden afleggen, en wandelen in het licht (Epistel). Steeds moeten wij het uiteindelijke doel voor ogen houden, de laatste komst van Christus bij het wereldeinde, want deze gedachte zal ons leven definitief richten naar zijn eindbestemming (Evangelie). Alleen dan zal ons leven niet beschaamd worden (Offertorium), en de zalige zekerheid onze zielen vervullen met warm geluk (Communio). Als Christenen, én dat zijn er over de hele wereld geteld velen, hebben we de taak goed met elkaar om te gaan, te leven volgens de Tien Geboden Gods én als God ons naar zijn Troon roept moeten we een goed levensrapport kunnen overleggen om in zijn Hemelrijk binnen te kunnen treden. Alle geloven gaan uit van bepaalde zaken die volgens hun geloof geoorloofd of verboden zijn. We moeten ook respect voor andersdenkenden op geloofsgebied hebben en niet zo kinderachtig op alles neerkijken en proberen ze recht te zetten naar zogenaamde waarden en normen die wij daarin verankerd hebben. Ik herinner in mijn parochie van het Huissen-Zand destijds dat mijnheer pastoor vanaf de kansel danig uit zijn slof schoot als een dame de HH. Mis bijwoonde zonder gepaste hoofdbedekking. Van de zomer zag ik op een bedevaartsplaats in Duitsland enkele dames met een of ander niemendalletje aan een kerkgebouw betreden, terwijl het Allerheiligste uitgestald was én niemand maakte hier een opmerking over. Vroeger kreeg men in De kerk van Huissen-Stad een flinke prik met een lans als een surveillerende Gildebroeder bemerkte dat je niet met volle godsvrucht de HH. Mis of het lof bijwoonde. Dat waren nog eens andere tijden! Ziet men tegenwoordig onderweg een dame in een burka of een meisje met een sjaaltje om haar hoofd geslagen, dan loopt men te grinniken of lacht men ze midden in het gezicht uit! In mijn jeugd liepen zowel meisjes en ook jongens met lange kousen aan en als we naar de New Look van vlak na de oorlog terugkijken, met rokken tot aan de enkels, liep niemand er minderwaardig over te doen en er ook niet warm van aan! Toleranties zijn voor een opmerkzame lezer, die zijn of haar geloof kent, verankerd in alle geboden en wetten op dat gebied én wat doen wij? We breken tegenwoordig onze nek over allerlei pietluttigheden met als resultaat dat er ontzettend veel haat onder de mensheid van deze tijd rondwaart! Om kort bij huis te blijven heeft een recent onderzoek in Nederland en België uitgewezen dat slechts 20 procent van alle mensen die een of ander geloof belijden ook échte gelovigen zijn. In een hiernamaals gelooft nog slechts 15 procent. Als we dit alles koppelen aan de adventsgedachte en afzetten tegen de komst van de Messias op deze wereld is 85 procent van de gelovende mensheid niet voorbereid op zijn échte komst, denk dáár maar eens goed over na! Zelf word ik óók dag en nacht door gedachtespinsels overvallen, en als ik zie wat voor ellende er allemaal in deze wereld is, dan twijfel ik ook aan het goede in de mens en alles wat mijn geloof nog te bieden heeft.
Deze zeer bekende heilige bisschop werd geboren te Patara in Turkije en wel in het oude staatje Lycië. Vroeger was dit een belangrijke handelsstad, tegenwoordig is het een toeristenplaatsje met een zeer mooie historische omgeving en ook vind je er een knus haventje. Het plaatsje is ook bekend onder de naam Gelemnis en ligt tussen de grote weg van Fethiije en Kas. Vanaf zijn jongste jaren bleek Nicolaas zijn hart bewogen door medelijden met zijn ongelukkige medemensen. De legende heeft ons hieromtrent een paar roerende verhalen bewaard. Ook als wonderdoener verwierf hij grote naam en faam. Om zijn geloof heeft hij binnen de andersdenkende gemeenschap om zich heen een lange periode van zijn leven doorgebracht in de gevangenis. Misschien heeft hij het concilie van Nicea, in 325 na Christus, bijeengeroepen door keizer Constantijn De Grote, nog bijgewoond. De H. Nicolaas stierf in zijn bisschopsstad Myra omstreeks het jaar 345. Zijn lichaam werd overgebracht naar de eveneens aan zee gelegen stad Bari in Italië en tot op heden wordt hij daar als een groot Heilige vereerd. Hier in Holland schenken we aan zijn sterfdag op 6 december niet veel aandacht. Wij hebben al eeuwenlang de Heilige Nicolaas verheven tot Sinterklaas die op pakjesavond op 5 december alle brave kinderen ieder jaar opnieuw een leuk presentje komt brengen. Vergezeld hierbij is de Sint van een aantal gitzwarte knechten, beter bekend onder de naam Zwarte Piet. Er zijn veel theorieën over deze naam, maar het meest voor de hand liggende is dat de naam ontstaan is uit het gebruik (misbruik) van arme jongelingen van Moorse afkomst die vroeger bij rijke mensen in dienst waren als manusje van alles, tot de schoorsteen vegen aan toe, vandaar die zak en roe, máár zeker weten doet niemand het. Vroeger heb ik als stout jongetje nogal eens een keertje in die die zak gezeten en bij ons op het seminarie in Boxtel, vlak na de Tweede Wereldoorlog, stormden er op de vooravond van Sinterklaas een veertigtal van die Zwarte Pieten bij het avondeten de refter binnen, die óók met de roe aardig om wisten te gaan. Tegenwoordig is alles wat zachtaardiger geworden en zijn de pieterzakken gevuld met allerlei lekkernijen, uitgezonderd zijn de negerzoenen. Die naam mag vanwege de omgekeerde verloren cultuurslag niet meer gebruikt worden én als we nog een paar jaartjes verder zijn, dan zien we alleen nog gebruinde Pieten, die in de Spaanse zon zich geprepareerd hebben om hier in Holland als ("Zwarte") Piet op te treden. Het Sinterklaasfeest van het jaar 2008 met zijn economische crisis wordt getest en dient als maatstaf om te zien of Nederland ook onder die armoecategorie valt. Bij deze verzoek ik onze regeringsleiders bij het waarnemen van het "schip in zicht" en het naderen van een mogelijke derde wereldoorlog ook meteen maar even om te testen of de voormalige Beschermingseisen van de voormalige B.B. nog aan alle voorwaarden voldoen. Als de Sint binnenkort Holland weer komt binnenvaren hef ik i.p.v. "Zie ginds komt de stoomboot" het lied aan "Vluchten kan niet meer"!
HIERBOVEN EN BENEDEN BLIK OP STRAND PATARA HIER BENEDEN ALOUDE SPELONKGRAVEN IN MYRA HIER ACHTER DE BALI SPEEL IK VOOR SINTERKLAAS!
De gemeenschappelijke viering van alle heiligen is zeer oud in de Kerk. Al in de vierde eeuw werd in de Syrische Kerk een feest gevierd ter ere van alle HH. Martelaren en wel op de zondag na Pinksteren. Te Rome werd in het begin van de 7de eeuw het Pantheon veranderd in een kerk ter ere van de Moeder van God en alle HH. Martelaren. Deze kerkwijding werd jaarlijks gevierd op 13 mei. In de 8ste eeuw richtte Paus Gregorius de Derde in de Vaticaanse basiliek een kapel in ter ere van alle heilige Martelaren en Belijders. Gregorius de Vierde stelde voor het gehele Westen op 1 november het feest van Allerheiligen vast. Later kreeg dit feest ook een vigilie en onder Paus Sixtus de Vierde een octaafviering. Wie zijn nu deze heilige mensen, komend uit alle volkeren, rassen en talen? Vroeger op school hebben wij geleerd dat dit voornamelijk de mensen waren die door de Paus heilig verklaard waren en die genoemd worden in de Litanie van Allerheiligen. Volgens de Heilige Johannes zijn het de armen en treurenden, die onder moeilijke omstandigheden leefden en de broosheid van het menselijk bestaan ervaren hebben. De zachtmoedigen, de barmhartigen, degenen die in de omgang met mensen aan geweld, druk en fanatisme verzaken en ingaan op de nood van de medemens. Zij die proberen samen te brengen wat verstrooid geraakt is; vrede te stichten waar onenigheid heerst, want liefde is sterker dan de dood. We weten ons verenigd met hen en samen zijn wij op weg naar die voltooiing, waar God in allen zal zijn. Wat hier geschreven staat zijn allemaal mooie volzinnen en woorden die pas betekenis krijgen, wanneer er ook gevolg aan wordt gegeven. Vroeger hadden we op het Huissen-Zand een pastoor die geweldig kon preken en de kerk zat op zondag helemaal vol. Toen ik op een gegeven moment zwaar overspannen in een ziekenhuis opgenomen werd en nadien weer thuis vol verlangend uitzag naar geestelijke bijstand liet Pastoor R het volledig afweten. Mijn huisarts en beste vriend, wijlen dokter Pieters, zei tegen mij: ,,Eef, dit is een pastoor die het geloof niet bij zich draagt, maar het als een marktkoopman als waar aan de man brengt"! Er waren ook goede pastoors. Om bij mijn eigen parochie van vroeger te blijven was pastoor van Rijn zaliger er één van. Het was een stille man die weliswaar geen uitmuntende spreker was, maar wel zeer sociaal voelend. Via vertrouwensmensen liet hij mensen die in armoede verkeerden noodzakelijke goederen bezorgen, terwijl hijzelf heel sober leefde. Aan mij heeft deze fijne en voor mij Heilige Pastoor destijds zijn oorlogsverhaal en belevenissen en verschrikkingen uit het concentratiekamp Ommen verteld en toevertrouwd. In de Acht Zaligheden lezen we dat de armen ( van geest) het hemelrijk in ieder geval binnenkomen en óók al die mensen die goede werken verricht hebben. Momenteel zijn het de Christelijke partijen die het hier in Nederland voor het zeggen hebben en er ook voor gezorgd hebben dat alle sociale wetten afgebroken zijn en dit nota bene samen met de Partij van de Arbeid.Willem Drees die ik vroeger in zijn huis met de felgroene voordeur op de Beeklaan nr. 10 in onze residentiestad een paar keer met een bezoek heb mogen vereren zou zich in zijn graf omgedraaid hebben als hij deze afgang te horen kreeg.Tegenwoordig moet allles wijken in dienst van het ambtelijke apparaat en het graaikapitaal. In mijn oude woonplaats Huissen gaan ze binnenkort een RK kerkhof slopen voor het aanleggen van een weg zonder rekening te houden met de gevoelens van ouderen, die dit nu al voor de tweede keer moeten meemaken. In de Bijbel worden deze mensen, bestuurders en verkondigers van het geloof met zulke waarden en normen, witgepleisterde graven genoemd, het zijn wolven in schaapsklederen, die we letterlijk en figuurlijk op de dag van morgen Allerzielen zeer zeker met de Toties Quoties Aflaten moeten gaan vereren, want we zullen écht onafgebroken moeten blijven bidden dat deze mensen ooit in het Hemelrijk zullen worden opgenomen. Op de foto hier beneden zie je een mooie voorstelling van de Zeven Werken van Barmhartigheid. Kent u ze nog? Hongerigen voeden, naakten kleden, dorstigen laven, doden begraven, gevangenen bezoeken, zieken verzorgen en vreemdelingen herbergen; dit heel duidelijk en subliem naar voren gebracht door David Terniers!
Op foto 2 ziet U een prachtig schilderij van Jeroen Bosch, waarop afgebeeld de Zeven Hoofdzonden, Superbia/hoogmoed, Avaritia/hebzucht, Luxuria/onkuisheid, Invidia/nijd, Gula/gulzigheid, Ira/woede en Acedia/gemakzucht.
SCHILDERIJ VAN VLAMING DAVID TERNIERS ZEVEN HOOFDZONDEN VAN JEROEN BOSCH
De enige vereniging die vroeger geen geestelijk adviseur had was de club van Madammekens, maar verder vond je ze overal. Meestal was het mijnheer pastoor die deze functie binnen zijn parochie verrichtte en buiten de dagelijkse huisbezoeken was het voor iedere geestelijke van welke huize ook een uitje en leuk verzetje om 's avonds naar een of andere vergadering te gaan al was het ook maar om enkele pikketanissen achterover te slaan om de smaak van goedkope miswijn weg te slikken. Soms waren het oergezellige mensen die geestelijke verzorgers! In Militaire Dienst hadden we de bekende legeraalmoezenier Leo van de Vrande die over ons geestelijk welzijn waakte en altijd wel in was voor een grapje en samen met ons optrok. Zo heb ik bij schuttersverenigingen ook veel plezante heilwerkers meegemaakt, die meer zorg hadden over het feestgebeuren dan over een schutter die een neutje te veel op had of over de scheef was gegaan door een beetje aan vreemde vrouwtjes te frommelen. Een bijzonder wrange smaak over de geestelijk adviseur kreeg ik toen ik van mijn moeder zaliger het verhaal hoorde hoe mijn vader het op zijn sterfbed vergaan was. Mijn vader had vroeger een of andere bestuursfunctie bij de Huissense Middenstandsvereniging en op een bepaalde vergadering zou hij mijnheer pastoor beledigd hebben. Wat was het geval? Mijnheer pastoor kocht niets binnen zijn eigen parochie en liet de boodschappen aan de pastorie bezorgen door grootgrutter Piet de Gruyter. Mijn vader vond dat hij dit als geestelijk adviseur van de Middenstandsvereniging en als herder van de parochie niet maken kon en dit voortaan hoorde te doen bij de plaatselijke bedrijven. Pastoor van Wijk verweet hem op zijn sterfbed dat hij hiermee een onvergeeflijke Hoofdzonde van "Superbia" (hoogmoed, dús zich verheffend boven een hooggeplaatste) had gepleegd en weigerde hem destijds het Sacrament der Stervende toe te dienen. Een eerlijker en rechtvaardiger man als mijn vader heb ik nooit gekend. Hij is op 40-jarige leeftijd, ik was toen twaalf jaar oud, op 4 november 1945 aan een longaandoening overleden. Uit schaamtegevoel voor de omgeving heeft mijn moeder op zijn bidprentje laten vermelden dat hij wél van de Heilige Sacramenten voorzien was. Als er een hemel bestaat, dan weet ik zeker dat hem dáár een ereplaats is toebedeeld.
Zowel van mijn vader evenals moederskant heeft religie altijd een grote rol gespeeld. De mensen waren erg vroom en sociaalvoelend. Vroeger was het ook heel normaal dat er minstens één familielid intrad bij een of andere kloostergemeenschap. Mijn oma van mijn moederskant (Janssen's familie uit Babberich) getrouwd met Bernhard Reijmers uit Angeren had vroeger in huis een portret hangen van twee van haar broers die met de boxeropstand in China samen met Monseigneur Ferdinand Hamer op 23 juli 1900 op hun missiepost werden overvallen en op gruwelijke wijze vermoord zijn. Wat was daartoe de aanleiding? Zo omstreeks 1878 vestigden missionarissen van het Onbevlekte Hart van de H. Maagd Maria, ook wel Scheutisten genoemd, zich in China en namen hun intrek in een gebouw ergens in Shangdong wat nu Shantoeng heet. De toenmalige keizer die voor modernisering was had daar geen bezwaar tegen. De Scheutisten kregen pas moeilijkheden toen er binnen het Keizerrijk hof onenigheid uitbrak over het beleid van de Keizer en de gewone bevolking in China zich ging verzetten tegen al die buitenlandse bemoeienissen met hun tradities en cultureel erfgoed. Toen de Scheutisten verder naar het Noorden van China trokken en een missiepost in Beijing vestigde was het hek helemaal van de dam; wat ook een rol speelde was de keizerlijke machtswisseling. In feite hadden de missionarissen China moeten verlaten of zich beter moeten beschermen tegen de hetze van alles wat Westers was. Gezien de denkswijze in die periode was dat niet gebruikelijk en zou gezien zijn als het zich onttrekken aan de roeping Gods. Van mijn vaderskant was zijn enige broer Everhard ingetreden bij de orde der Dominicanen. Mijn oom verkoos als missiepost Amerika, maar omdat priesters van Orden of Congregaties niet in de USA werden toegelaten, moest hij uit de orde treden en is toen als wereldgeestelijke naar Californië vertrokken. Als eerste parochie kreeg hij de filmstad Hollywood aangewezen, vervolgens Reedley en als laatste parochie Gonzales. Arnold Helsen uit Angeren die ergens in Californië fruitboer was, bezocht iedere zondag de H.Mis in de kerk van mijn oom om naar zijn geweldige preken te luisteren. Ik heb ooit eens een brief van Heeroom ontvangen met de tekst dat er 3 soorten mensen in zijn parochie waren: de eerste categorie bezocht iedere zondag de H. Mis en offerde op de collecteschaal, de tweede groep kwam nooit in de kerk maar schonk grote sommen geld aan de kerk, de derde groep liet de kerk links liggen en offerde nimmer. De strekking van zijn verhaal was dat de hemelpoort voor groep 1 en 2 open stond , echter groep 3 viel het hellevuur ten deel! Zelf heb ik ook voor priester gestudeerd en ben hiermee opgehouden omdat ik weloverwogen opzag om deze zware taak op me te nemen. Je houdt er nadien altijd wel een sociale tik van over en als je ziet dat er hier of daar hulp geboden moet worden, sta je meteen klaar om de helpende hand te bieden. Dit heeft me enkele malen bijna het leven gekost en vaak werd mijn behulpzaamheid als inmenging in zaken gezien, waarmee ik niets te maken had. Thans ben ik lid van een politieke partij die in een verdeeld Nederland en Europa probeert weer eenheid en sociaal gevoel gericht op de mens zelf te bewerkstelligen. Hieronder treft u foto's aan uit het rijke Roomse leven van vroeger, waaraan ik wel eens met weemoed in mijn hart terugdenk.
Klooster Scheutisten in Brussel-beneden bij standbeeld Stichter Beneden Inwijding Parochiekerk H.Mart. van Gorcum Huissen-Zand Beneden Dominicanerklooster Freiburg(Zw) 1920 Beneden foto uit 1936 kerk te Reedley(California) Geboren Huissenaar Everhard Hübbers Heeroom (2,04m lang) Beneden Klooster en Seminarie Paters Assumptionisten
Breng eens een bezoek aan dit kasteel met rijke geschiedenis!
Vroeger speelde het carnaval zich voornamelijk af in de zuidelijke provincies van ons land. Hier in de Betuwe gingen de kinderen met vastenavond met de foekepot rond: deze werd gemaakt van een oud erwten of bonenblik waarover een stuk varkensblaas was gespannen met in het midden een stuk noesriet waar flink mee op en neer werd gepompt. In 1954 werd in Huissen de eerste Betuwse carnavalsvereniging opgericht onder de benaming '' De Kraonige Zwaone''. In oorsprong was het een katholiek gebeuren, welke vooraf ging aan de veertig dagen durende vastentijd. Na zich een viertal dagen lekker uitgeleefd te hebben, ging de echte katholieke feestganger de laatste carnavalsdag klokslag het middennachtelijke uur naar huis; op dat tijdstip nam de vasten een aanvang! Op Aswoensdag toog men, al of niet bijgekomen uit de dolle feestroes, naar de kerk om het askruisje te halen. Dit teken werd door mijnheer pastoor of kapelaan met gewijde as op het voorhoofd geplaatst, dit als boodschap dat ieder mens hier op aarde maar tijdelijk aanwezig is en vroeg of laat tot stof en as zal vergaan om tegen het einde der tijden met zijn ziel weer verenigd te worden in het hemelse rijk hierboven. In de vasten donderpreken van Henri de Greeve werd ook gewag gemaakt dat het comfortabele hemelrijk niet weggelegd was voor zondaars; zij werden in het hellevuur geworpen waar de duivel de baas was en van verre kon je daar het geween en geknars der tanden horen! De vastentijd duurde precies tot Paaszaterdag 12 uur wat door de Kerk werd aangegeven met een langdurig gelui van de kerkklokken, voor de kinderen was het tevens ook een teken dat de snoeptrommeltjes weer geopend mochten worden. Mensen die in zware beroepen zaten konden van mijnheer pastoor dispensatie krijgen. Voor de rest van de katholieke bevolking golden de strenge vastenwetten, wat in de praktijk neerkwam op elke dag wat minder eten dan normaal, op vrijdag geen vlees en op Goede Vrijdag geheel onthouding; op wat drinken na helemaal geen eten! Bij ons thuis hadden ze vroeger buiten het bakkers en cafébedrijf ook nog een kruidenierszaak en ik herinner me nog het voorval dat ik op Goede Vrijdag vanaf het plateau van de snijmachine een plakje boterhamworst genomen had. Dit had me bijna het leven gekost, doordat mijn moeder op hetzelfde moment mij twee vingers in de keel stak om te proberen het verboden vlees te verwijderen. De pittige penitentie die mijnheer pastoor mij in de biechtstoel meegegeven heeft zal ik ook nooit vergeten en met het duizend keer bidden van de Rozenkrans ben ik op mijn 75ste nog steeds niet klaar. Vroeger wisten ze echt wat ''Carne Vate'' betekende!
Voor 65 jaar geleden, toen we nog op de Lagere School zaten, was het heel gewoon dat je in de vakantietijd elke dag naar de kerk ging om de H.H. Mis bij te wonen. In die tijd ging men niet naar het buitenland of naar een bungalowpark of camping; mensen die het zich veroorloven konden gingen een dagje lopend, met de fiets, de bus en nadien met de tram naar Burgers Dierenpark in Arnhem, De Bedriegertjes in Roosendaal(Gld) of met de Jan Plezier naar de speeltuin van de Westerbouwing in oosterbeek. Aangemaakte ranja, warme koffie of chocolademelk in een thermosfles, belegde broodjes met kaas, ham of jam en versnaperingen werden meegenomen en zittend in de berm van de weg of in een stadspark onderweg gedronken en genuttigd. In deze agrarische streek was het heel gewoon dat de jeugd in de vakantietijd meehielp op het land, het plukken van fruit en het verzorgen van het vee op de boerderij. Die meisjes en jongens van toen kwamen niet verder dan het bedrijf van hun ouders en de kerk! Vroeger werden er elke dag 2 missen gelezen: de vroegmis van kwart voor zeven las de kapelaan, de mis van kwart voor acht deed mijnheer pastoor.In schooltijd kwamen alle kinderen eerst naar de mis van kwart voor acht, voordat de school een aanvang nam. Heel gewoon was het in die tijd dat de kinderen pas om kwart over twaalf hun eerste voedsel binnenkregen, omdat men des morgens te communie was geweest; hierbij moest je nuchter zijn om deze te ontvangen-, vandaar! Als je vroeger met de bus ergens naartoe ging, werd door de conductrice je buskaartje gecontroleerd en geknipt. Hetzelfde gebeurde in de vakantieperiodes met een soort kerkknipkaart; een misdienaar of mijnheer Pastoor of kapelaan knipte met een tangetje bij elk kerkbezoek een rondje, vierkantje of driehoekje in de kaart, ten teken dat je die dag de H.H. Mis had bijgewoond. Op het eind van de vakantie werden alle kaarten ingenomen en gecontroleerd. Meestal waren het altijd dezelfde personen die in de vakantietijd elke dag naar de kerk waren geweest. Bij de jongens bleef ik altijd over met Koos Janssen van ''De Dreuggstal'' of Henk Leijser van ''Het Hoedje''. Bij het trekken van de lucifertjes heb ik gedurende de hele schooltijd aan het kortste eind getrokken. Toch had ik ooit een keer een rozenkrans, missaal of médedaillon kunnen winnen, want een van mijn schoolmaten vertelde mij laatst op een feestje dat hij vanwege hulp bij het kalveren één keer verzuimd had. Met een breinaald had zijn vader de kaart voor hem bewerkt. Het was net met een bepaalde vakantie, waarbij wij met ons tweeën een lucifertje moesten trekken. Als Pastoor van Wijk dat destijds in de gaten had gehad, waren de lucifers in het doosje gebleven!
Vroeger bestond er in alle katholieke streken het vrome gebruik dat jonge moeders na de geboorte van een kind God gingen danken voor het jongetje of meisje dat zij gebaard hadden. De Kerk ging uit van het principe dat de jonge moeders uit Gods handen dit kind ontvangen hadden. Een katholieke moeder die het kraambed verlaten had, maakte met mijnheer pastoor zelf de afspraak wanneer zij voor deze ceremonie ter kerke zou komen; meestal vond de zegening plaats op een doordeweekse dag, vaak al in de vroegmis van 7 uur en het werd ook wel gedaan onder de schoolmis van kwart voor acht. Hoe gebeurde dit allemaal? Op het altaar stond een bidstoel, waarop de moeder knielend plaats nam, waarbij mijnheer pastoor of de kapelaan psalm 23 oplas, een ode aan de schepper Onze Heer Jezus Christus. Hierna werd de zegening over de moeder uitgesproken, waarbij de geestelijke die de ceremonie verrichtte de volgende tekst uitsprak: '' Moge de vrede en de zegening van de almachtige God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest over u neerdalen en altijd op u blijven rusten,-Amen. Als misdienaar die mijnheer pastoor hierbij assisteerde ben ik vaak bij een dergelijke gebeurtenis aanwezig geweest, al was het alleen maar door het aanreiken van de in het wijwatersvat gedrenkte kwast, waarmee de moeder werd besprenkeld. De meeste moeders die de betekenis van de kerkgang kende, zijn er nu op hun oude dag nog trots op dat zij dit alles meegemaakt hebben. Ik kom ook vrouwen tegen die de kerkgang van toen een schandelijke zaak vonden en er van alle vreemde betekenissen aan geven. Deze moeders ondergingen de kerkgang als een soort reinigingsceremonie voor de gepleegde zonde van onkuisheid. Moeders kerkgang vond plaats in de tijd van het rijke Roomse leven en toen heerste bij heel veel katholieken de gedachte dat alles even zondig was en in dat licht bezien kan ik me verplaatsen in de gedachtengang van vrouwen die er toen en mischien nu ook nog mee zitten. Op tv volg ik op zondag nog wel eens kerkplechtigheden van onze Zuiderburen, louter en alleen, omdat men nog heel veel oude gebruiken handhaaft die men in Holland niet kent of afgeschaft heeft. Prachtig vind ik altijd die plechtigheid aan de zee, waarbij alles wat met varen en de zee te maken heeft gezegend wordt en ook die aanschouwelijke oogstwijding, waarbij dank gebracht wordt aan De Heer dat de oogst weer prima gelukt is. In België is me ook opgevallen dat veel oude kerkgebruiken in een nieuw jasje zijn gestoken. Zo zie ik dat de Kerkgang van toen ingebouwd is in de doop, waarbij de hele familie en ook de vader bij aanwezig is. Moederziel alleen knielend op een bidstoel is er niet meer bij!
Heeroom (2,04m lang)
