De startpagina voor jong en oud Welkom op dit blog met veel uiteenlopende onderwerpen.
Op rechts van deze site staan
de rubrieken en categorieën
en of u nu onderwerpen zoekt
over ziektes, oorlogen,
politiek, rampen of nieuws
en dies wat meer, u vindt
het allemaal hier op dit
blog van Eef waar u nooit
op uitgekeken raakt!
29-10-2024
Der Feldwebel
Ook dit verhaal wat ik voor jaren terug geschreven heb kan ik in mijn bestand nergens meer vinden. Zoals ik in mijn vorige stukken op Internet meerdere keren vermeld heb, schreef ik al verhalen op jonge leeftijd en veel oorlogsverhalen heb ik doorgegeven aan journalist Hennie Derksen en nadien aan de Huissense historicus Gerrit Meeuwsen. We hadden thuis een driedubbelbedrijf dat bestond uit café, winkel en bakkerij en bekwaamd heb ik me op velerlei gebied en nu op 91-jarige leeftijd en met zware gezondheidsproblemen schrijf ik nog steeds verhalen en heb ik contacten met bijna alle landen van de wereld. We leven in een benauwende tijd met veel problemen, zoals een volledige omslag van het klimaat, wereldwijde conflicten en een oorlog tussen Rusland en Oekraïne en Israël tegen HAMAS en alles bij elkaar worden de gewone burgers en mensen die overal buiten staan getroffen door de sancties en de hoge prijzen van niet alleen voeding maar ook vele andere artikelen.
Oorlogsverhaal van "Der Feldwebel: We zitten in de oorlogsjaren van 1940-1945 en het zal begin mei/juni 1942 geweest zijn. Een groep van ongeveer 30 Wehrmachtsoldaten marcheerde onder leiding van een onderofficier met voorop een soldaat, die op zijn mondharmonica het bekende oorlogslied "Und Wir fahren" speelde door de Zandse Dwarsstraat te Huissen. Ter hoogte van het huis van oom Hendrik en tante Beth werd halt gehouden. Alle militaire attributen werden afgelegd en men ging in het mooie en schaduwrijke prieeltje in de tuin van de familie R uitrusten. Toen ik die dikbuiken daar zo zag liggen, kwam deze jongen op een grandioos idee door enkele spullen die uit het zicht van de groep lagen te verstoppen: "Zo gezegd, zo gedaan!" Toen de uitgeruste soldaten de mars wilde voortzetten, waren twee manschappen hun wapen kwijt; alles in rep en roer natuurlijk! Naarstig werd overal gezocht. Op een gegeven moment werd de toestand zo benauwd en trok ik de stoute schoenen aan om de razende Feldwebel over het een en ander in te lichten, dit uiteraard met de gedachten in mijn hoofd dat de Duitsers me misschien wel mee zouden nemen naar de Wehrmachtpost tegenover café Boekhorst bij de pont in Arnhem of mogelijk erger. Terwijl ik met de de Feldwebel en de gedupeerde soldaten naar het kippenhok van oom Hendrik liep en hen de plek aanwees waar de geweren verborgen lagen, namelijk achter een broedkist van een kloek, verstilde mijn hart van angst. Mijn angst werd echter overstelpt door een hels gekakel van de verstoorde kippen en luids geschater van Duitse kant. Gelukkig hield de Feldwebel het voor "een Witze" en ik hoorde hem zeggen: "Wenn dieser mutige junge Mann ein paar Jahre älter gewesen wäre, wäre er ein gutes MItglied der Hitlerjugend gewesen." Het had ook anders verlopen kunnen zijn!"
Om onbekende reden zijn er uit mijn oude schrijfsels hier op dit blog en andere blogs 180 verhalen verdwenen en dat is natuurlijk heel vervelend. Geschreven op dit blog heb ik veel oorlogsverhalen en alles wat ik genoteerd heb, zijn mijn eigen werkjes en overgenomen heb ik van schrijvers hier uit Nederland of elders niets en wordt er iets gepend wat hier ooit iemand aan me verteld heeft, vermeld ik de bron. Het verhaal van De Kolenbonnen was al een hele tijd verdwenen, maar ik heb hier het afschrift voor me liggen en vermeld het nu voor de tweede keer, want ik vind het echt een verhaal dat iedereen hoort te weten. Van de oude garde is bijna iedereen overleden en de personen in of na de oorlog geboren die nu nog in leven zijn, kunnen er ook niet over meepraten of ze moeten deze verhalen vernomen hebben van hun ouders, vrienden of bekenden.
De Kolenbonnen: In de oorlog en ook vlak erna heerste er grote schaarste op alle gebied en waren de meeste artikelen op de bon. Naar gelang de grootte van een gezin kom men bij het distributiekantoor in eigen woonplaats bonkaarten verkrijgen. Om deze te bemachtigen voor b.v. omderduikers, werden door bepaalde ondergrondse bewegingen zelfs distributiekantoren overvallen. Hier in de buurt was dat in het Betuwse Elst het geval, hetwelk toen in een drama is geëindigd, waarvan enkele onschuldige burgers de dupe zijn geworden en door de Duitsers gefusilleerd. Soms werd er door sommige zakenlieden ook misbruik gemaakt; dit met de vooropgezette bedoeling hieruit voordeel te behalen. De volgende gebeurtenis uit die oorlogsjaren houdt me nog steeds bezig. Op een maandag in juni 1944 werd ik destijds op het matje geroepen in het kamertje van de bovenmeester. Vertegenwoordigd in de verhoorkamer waren de Huissense politieman V, een stille van de SD met een lange gabardine regenjas aan, mijn persoon en de hoofdonderwijzer. Beschuldigd werd ik ervan verlopen zondagmiddag de brievenbus vlak bij ons zakenpand in de buurt in brand te hebben gestoken, waarin niet alleen brieven zaten, máár ook aan het hoofdkantoor van de distributiedienst ingezonden kolenbonnen van een vlak bij ons in de buurt wonende kolenhandelaar. Getuigen die mij een in petroleum gedrenkte brandende lap in de gleuf van de brievenbus hadden zien stoppen, waren J de M en Pietje P-, máár omdat ik me nergens van bewust was, ontkende ik steevast alle tegen mij ingebrachte beschuldigingen, wat politieman V noopte om een geladen revolver op tafel te leggen, kennelijk met de bedoeling om mij te intimideren en tot een bekentenis te brengen. Men bleef maar dreigen en mij onder druk zetten. Op een gegeven moment werd ik zo kwaad dat ik de revolver van tafel griste en deze door het openstaande schoolraam naar buiten smeet. Hierna werd er behoorlijk wat geweld tegen mij gebruikt en ben ik naar huis gestuurd. Vanaf die dag in juni 1944 ben ik nooit meer op de Zandse school verschenen. Na de oorlog heb ik vernomen dat er helemaal geen kolenbonnen in de brievenbus lagen. Volgens dat mij verteld werd door een goede vriend was de brievenbus in brand gestoken door een bij een tuinder in dienst zijnde bestedeling met de naam Jan J die van de kolenboer een kwartje had gekregen en de zogenaamde getuigen zouden elk een 'duppie' hebben ontvangen. Na de oorlog en teruggekeerd vanuit Friesland, alwaar we geëvacueerd hadden gezeten, heb ik noodgedwongen en volledig tegen mijn zin in nog even de noodschool in de Laak bezocht. Daarna heb ik de L.S. op de Eusebiusschool te Arhem bij de Fraters van de Klingebeek verder afgemaakt. Onder aan mijn afschrift stond: UIt de bundel Echt Gebeurd van Eef Hübbers en de datum dat het stuk was ingebracht op mijn blog. Wat ik in oorlogstijd allemaal heb meegemaakt grenst aan het ongelofelijke, maar het is de waarheid!
Historische foto's van het Koninklijk Huis van Nederland
Al vanaf de Lagere School schrijf ik verhalen en sinds 1995 ook op Internet. Mijn interesses gingen nogal ver en veel verhalen zijn gebaseerd op wat ik tijdens mijn lange leven heb meegemaakt of op studies waarin ik me verdiept heb en dies wat meer. Momenteel doe ik ook nog een onderzoek samen met bekende specialisten over het heelal en hoofzakelijk gericht op asteroïden die in de toekomst een gevaar voor de aarde vormen, doordat ze op een gegeven moment in botsing met de aarde kunnen komen. Er zijn geleerden die aan het onderzoeken zijn of het veilig is om zo'n asteroïde op een of andere manier van koers te laten veranderen en ook zijn er enkele onderzoekers om een dergelijk heelalgeweldenaar in totaliteit te vernietigen. Persoonlijk ben ik daar geen voorstander van en ik denk dat als dit gedeeltelijk of geheel mislukt er onheilspellende gevolgen kunnen optreden. Op oorlogsgebied heb ik persoonlijk veel meegemaakt en op dit blog vind u meer dan duizend verhalen die gaan over de diverse oorlogen waar wij Nederland mee te maken hadden en dat zijn er velen. Er zijn ook verhalen uit mijn bestand verdwenen en van de voornaamste heb ik afschriften. Ook op fotogebied ben ik ongeveer 600 foto's kwijt en eveneens een aantal linken zijn verdwenen. Veelal waren het foto's van personen in hoge functies die wat te verzwijgen hadden, en ook heel belangrijke verhalen op politiek gebied zijn verdwenen, maar om geen onheil te stichten kom ik op mijn leeftijd van 91 jaar hier niet meer op terug. Ik heb ook nog een bepaald kennisblog en het moge vreemd klinken ook een kookblog en vroeger heb ik bij mijn ouders die een bakkerij, café en winkel hadden ook een tijd gewerkt en studies heb ik gemaakt over de voedingsleer waar ik uit ervaring ook veel over geschreven heb en U vindt al mijn verhalen op Internet en veel reclame maak ik er niet meer over, want ik neem aan dat velen in binnen-en buitenland ermee bekend zijn. Op velerlei verzoek is me de afgelopen week gevraagd wat oud fotomateriaal van ons Koninklijk Huis te brengen en hieronder dit verhaal vindt u wat interessante foto's uit een vervlogen tijd!
OOG OM OOG, TAND OM TAND betekent als je vriend of een ander persoon je beledigt of nog erger je met een mes bedreigt of een steekwond toebrengt, dan is het volgens de oeroude Wet van Mozes, vastgelegd bij de Exodus (Ius Talinis, zie Matheus 5:7) uit Egypte bij de Bergrede in Galilea geoorloofd iets wat je aangedaan is te vergelden door een tegenmaatregel. Chistenen hebben het dan over het Oude Testament, maar in het Nieuwe Testament lezen we het tegenovergestelde, want daarin staat geschreven dat we onze vijanden zelfs lief moeten hebben. Het Joodse geloof kent geen Nieuw Testament en houdt zich vast aan het aloude Testament en aan de Vergeldingswet! Het Jodendom laat zich in deze door niemand beïnvloeden om bv. in de huidige oorlogstoestand met HAMAS en andere organisaties die het op Joden begrepen hebben af te zien van de vergeldingsregel. Nu is het zo dat kerkleiders van het Chistendom ook vaak teruggrijpen naar het Oude Testament en steeds de aloude Mozeswet als maatstaf aanvaarden van hun handelingen. Ook de Moslims vinden dit de juiste manier om vijanden van repliek te dienen. Achter de stelling OOG OM OOG, TAND OM TAND staat het Jodendom, het Christendom en ook de Islam en tussen deze geloven vonden onderling door de hele geschiedenis heen al oorlogen plaats en anno 2024 zijn we er ook nog mee bezig. Onze vrome Kruisvaarders trokken in een ver verleden te vuur en te zwaard naar Palestina om die heidenen, waarmee ze bedoelden de Palestijnen, een kopje kleiner te maken en zijn nadien ook nog Heilig verklaard, terwijl het Nieuwe Testament toentertijd al sprak dat we onze vijanden lief moesten hebben! Momenteel is de hele wereld door een combinatie van nationalisme, populisme, territotoriale geschillen, mislukte diplomatie, wapenwedloop en proxyoorlogen volop in beroering en daarbij zitten we mogelijk door een klimaatomslag ook nog met een toestand waarbij extreme rampen op de loer liggen die ons ook kunnen vernietigen. Ik vraag me af waarom alles op deze manier in de wereld moet doorgaan en de machthebbers in deze wereld niet proberen om oorlogen te stoppen, zodat wij normaal ons werk kunnen doen en vredig en rustig kunnen leven! Bij dit gescheven stukje schiet me ook nog een mooi gezegde van de beroemde Franse filosoof Voltaire te binnen: "Ik citeer: "Als het om geld gaat, is iedereen van hetzelfde geloof."
