De startpagina voor jong en oud Welkom op dit blog met veel uiteenlopende onderwerpen.
Op rechts van deze site staan
de rubrieken en categorie�n
en of u nu onderwerpen zoekt
over ziektes, oorlogen,
politiek, rampen of nieuws
en dies wat meer, u vindt
het allemaal hier op dit
blog van Eef waar u nooit
op uitgekeken raakt!
29-10-2010
Herfstdictee 2010: Het Huiskamerdebat
Vlak na de installatie van het nieuwe Kabinet VVD/CDA met gedoogsteun van de de PVV van Geert Wilders was ik afgelopen woensdag op visite bij de familie Hommeles te Angeren.
In de knusse huiskamer bevond zich een gemêleerd gezelschap: aanwezig waren het bejaarde echtpaar Kees & Marie Hommeles, de oude vuurvreter en K.N.I.L. sergeant Paul Misthoorn uit een militaire verblijfsinrichting van oorlogsveteranen te Arnhem, Dries Heetijzer een ex-slager uit het grensplaatsje Mechelen bij Winterswijk, Hendrik en Willem Hajong, kleinzoons van de familie Hommeles en de gezinsverzorgster Dora Kruitdamp uit Huissen.
Aan het woord in de Tweede Kamer is onze premier Mark Rutte, die met handen en voeten zwaaiend aan het uitleggen is dat er in Nederland flink bezuinigd moet gaan worden, wat al direct de nodige wrevel opwekte bij sergeant Paul die, wijzend met zijn in verband gerolde fijtvinger, zich aangesproken voelde door het feit dat er vorig jaar in Huize Bronbeek na het kerstdiner uit bezuinigingsoverwegingen geen toetje geserveerd werd.
Marie Hommeles, die vanmorgen naar de crematieplechtigheid van haar 96-jarige zuster Toos is geweest en nog steeds de zwarte rouwhoed met lamfer draagt, wond zich toen de AOW ter sprake kwam zo op dat ze uit louter drift hoed en sluier van zich afwierp. Ondanks de verhitte sfeer en het drukke geroezemoes van door elkaar pratende mensen in de huiskamer brak er toch nog enige hilariteit uit, toen poes Mieke met deze attributen uit het openstaande vensterraam sprong. Het was slager Dries die bij elke opmerking, die bij hem niet welgevallig overkwam, zijn misnoegen uitte door knorrend en krijsend een stervend varken te imiteren.
Op een gegeven moment werd de huiskamer doordrongen van een paar kreten die me herinnerde aan het boek: ,,In het land van de Apachen, waarbij luidkeels wauw kreten klonken, uitgestoten door die twee aanwezige Mokumse hangjongeren, gevolgd door veel bijval met vreemde grimassen en capriolen, alleen al bij het in de spot zetten van Geert Wilders"- ,,Eruit met die zwansen werd er geroepen"!-, en ik had zo de idee, dat dit sloeg op de aanwezigheid van Marokkanen en andere allochtone bevolkingsgroepen in ons land.
Bijval kreeg de speech van Emil Roemer van de SP, die vond dat de bezuinigingen afgewimpeld werden bij de mensen met de minste inkomens en de vuriglijk uitziende gezinshulp Dora was in haar vreugde-en handjesgeklap gedoe zo enthousiast dat ze een theeblad met allemaal porseleinen Sèvres kopjes van het theekastje sloeg en hierna vloekend en tierend de schuld gaf aan de minister van Financiën Kees de Jager.
Kees Hommeles was kennelijk helemaal van zijn à propos en zag in Femke Halsema zijn secretaresse van vroeger uit de tijd dat hij nog voorzitter was van de vereniging 'De Blauwe Knoop' en Job Cohen versleet hij voor een oud-leerling uit zijn klas van de Mozes & Aäronschool, die nog steeds bijles in rekenen moet hebben.
Helemaal uit de hand liep het huiskamerdebat toen plotseling de bezuinigingen op Defensie ter sprake kwamen. Paul Misthoorn rukte hierbij een klewang van de muur en onthoofdde hiermee twee prachtige wajangpoppen die naast zijn fauteuil stonden en wenste ze een comfortabel verblijf op het Batoe-eiland Pini
Toen ik afscheid nam van de familie Hommeles leek de huiskamer wel een slagveld en met alle consternatie van dien had Dora de Indische hutspot, de ratjetoe, bestemd voor de aanwezige gasten, aan laten branden met een echte koloniale geur, die me deed denken aan de stank van bedorven en losgebarsten slangeneieren van een cobra.
29-10-2010 om 00:00
geschreven door Eef Hübbers
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:MEESTER EEF EN ZIJN DICTEES
Het past een beetje in deze tijd van Halloween (spookfeest, geestenbijeenkomst), dat we het ook even hebben over die mysterieuze vogel de tsjerkûle of goudûle zoals de Friezen deze roofvogel noemen. De kerkuil houdt zich op in oude verlaten gebouwen, kerktorens en boerenschuren. Vanaf allerzielen 1944 tot juni 1945 zaten we geëvacueerd in Friesland en in al die kleine kerkdorpjes zoals De Blesse, Steggerda, Peperga en Blesdijke stonden veel boerderijen en enkele kerkjes waar kerkuilen huisden. Hier in ons appartementencomplex kijken we op een stuk vrije ruimte met wat bomen en daar hoor ik nog wel eens een uil, maar na de redelijk strenge winter van 2009/2010 is het stil geworden.
De mannelijke uil kan in de baltstijd ijzingwekkende geluiden produceren en vrouwtjesuil mag daaardoor gecharmeerd raken, maar als je toevallig op een kerkhof loopt met een beetje bedompte lucht en plotseling word je geconfronteerd met dat gekrijs lopen je de rillingen over de rug en gaan er van alle rare gedachten door je weke massa.
In tegenstelling tot verschillende andere uilensoorten is de kerkuil een carnivoor die alle soorten muizen pakt die te vinden zijn. Het liefste eet de kerkuil veldmuizen, maar ook de gewone, huismuis, bosmuis, woelmuis of dwergmuis is niet veilig voor ons goudûleke.
De kerkuil is een beschermde roofvogel en we moeten er alles aan doen om deze vogel in Nederland te houden. Overal in Nederland worden boeren benaderd er wordt een gevelgat gemaakt en binnen op de oude hooizolder of boven in de spanten en balklagen worden nestkasten getimmerd. Bij strenge winters en vooral sneeuw is de kerkuil aangewezen op de boerenschuur waar binnen muizen zitten en zijn die er onvoldoende of helemaal niet, kunnen we heengaan door op de vloeren wat graan te strooien om deze beestjes naar binnen te lokken. Op die manier snijdt het mes van twee kanten!
Ja en dan nog wat: Vanmorgen is in het zeeaquarium Sea life Centre te Oberhausen de beroemde inktvis Paul overleden. Erg oud schijnt hij niet geworden te zijn en misschien is deze octopus wel zo paranormaal dat hij voor de toekomst, net als de Middeleeuwse ziener Nostradamus, zulke grote verschrikkingen ziet dat hij het leven binnen deze verwarde wereld niet meer zag zitten. Wie weet!
Onze kerkuil met een lekker muisje, of is het een mol? Deze kerkuil is iets knapper, maar het is dan ook een Spaanse! Hier ziet u zo'n getimmerde legkast voor ons tsjerkûle Hierboven ziet u de uilenballen van de kerkuil
Paul was de grootste ziener aller tijden onder de zeedieren!
De Leeuw mag dan een slaper zijn, daarentegen is de giraffe van de 24 uur die een dag telt op een klein half uurtje na continu in beweging. Bijna alle zoogdieren, waartoe wij als mens ook gerekend kunnen worden, hebben 7 nekwervels. De mannelijke giraffe, de hengst, met zijn 6 meter hoogte, 700 kg zwaar en de merrie met haar 4.30 m hoogte en 200 kg lichter, hebben wel iets langere nekwervels dan wij bezitten. De giraffe is net als het paard of de ezel van de orde der hoefdieren, ze loopt en holt met twee bewegende poten tegelijk (telganger) en ze heeft twee tenen en behoort daarom tot de evenredige hoefdieren
Met de latijnse naam heet de giraffe de Camelopardalis en in feite is er maar één soort giraffe. Wel onderscheiden de giraffen zich in kleur en patroon en kennen wij zo'n 7 modellen op dat gebied. Ze zijn verwant aan de streek of het gebied waar ze zich bevinden; zo wordt er bvb gesproken over de Rothschild, Okapi, Massai, de Angola, de Kaapse of de Tsjaad giraffe.
Het liefst verorberen giraffen de blaadjes van de acaciaboom en ofschoon die stekelige nerven hebben weten ze met hun tongetje van 40 cm, die als een soort schaar werkt, de vrije ruimtes ertussenuit te knippen. Zijn deze blaadjes niet voorhanden, dan zijn ze ook tevreden met diverse bladeren van struikgewas of als ze het tegen komen gras.
Een kameel mag zijn drankvoorraad inslaan voordat deze zich in de droge woestijn begeeft, een giraffe kan bijna een etmaal lang zonder drinken en volgens mij ligt dit aan de vele bladeren die verorberd worden, want daar zit ook veel vocht in.
Het geslacht bij giraffen is vast te stellen aan het aantal hoorntjes op hun kop. Het vrouwtje heeft er 2 en het mannetje 3 en die ene meer heeft de schepper van hierboven hem gegeven om zich te verdedigen tegen indringers en in de paringstijd word die stompen boor op zijn koppie ook gebruikt om mededingers van zich af te houden. Als een giraffe door een leeuw benaderd wordt kan dit beest met zijn lange poten zo vreselijk fel uithalen dat de koning der dieren gelijk knockout ligt en uitgeteld is.
Mevrouw giraffe is 15 maanden in verwachting en als ze werpt zijn dat in de regel geen 5 of 7 jonkies maar hooguit één en omdat ze dit staande doet krijgt het kalfje al meteen para-les en de eerste les vanuit de moederbuik is dat ze met een koprol in de lucht op beide pootjes op de grond belandt. Zo'n girafje weegt bij de geboorte 50 kg, na een paar uurtjes kan ze al staan en lopen en ook weet ze al heel vlug de 'melkweg' te vinden.
Na ruim drie jaar is de mannelijke giraffe een volwassen dier, het vrouwtje al na ruim twee jaar. Giraffen worden in het wild 18 tot 20 jaar oud en in circus Renz Berlin ben ik enkele giraffen tegengekomen die al een kwarteeuw oud waren en in de Zoo van Antwerpen vertelde een oppasser me dat pas terug een giraffe na 27 jaar het tijdelijke voor het eeuwige verwisseld had.
Maak kopie en voeg bovenstaand staatje toe aan cartotheek!
Men zou het niet denken, maar van de 24 uur die een dag telt, ligt onze leeuw 20 uur te maffen. In de 4 uur dat hij wakker is gaat de leeuw op jacht en bij voorkeur op antilopen, zebra's, kafferbuffels of herten en als die moeilijk of niet te pakken zijn schroomt de leeuw niet om andere herbivoren aan te vallen. Vroeger in het circus heb ik in Mikkenie een dompteur nog bezig gezien met die prachtige woestijnleeuwen oftewel de Berberleeuwen. Dit ras is uitgestorven en wat we nog aantreffen is de Afrikaanse leeuw in sommige delen van Afrika en in Azië (India) treffen we ook nog een leeuwensoort aan.
De leeuwin heeft een draagtijd van 15 weken en dan worden er enkele welpjes geboren. Bij de geboorte zijn deze dieren blind wat bij veel katachtigen dieren het geval is. Na drie tot elf dagen gaan hun oogjes open en kijken ze heel nieuwsgierig de wereld in. De sterfte onder deze welpjes is groot, omdat jonge mannetjesleeuwen nog wel eens de kleine vrouwelijke babyleeuwtjes verscheuren of verslinden. De leeuw staat bekend als een sterk dier en ze leven in groepen. In het wild worden vrouwtjes plm 15 jaar oud en mannetjes gemiddeld 10. Er wordt altijd wel gescholden op circussen en dierentuinen, maar de meeste van deze dieren leven over het algemeen 5 tot 7 jaar langer dan in het wild. Nu de mens bijna alle ruimte van de dieren ingenomen heeft en hun leefgebied zeer beperkt is geworden mag je als beest, nu de natuur min of meer een asiel geworden is, blij wezen als iemand zich om je bekommert en liefdevol opneemt.
Hoogst zelden komt het voor dat een leeuw een mens aanvalt en dat doet de leeuw alleen als je te dicht de groep nadert en dit vooral als moeder met haar welpjes ligt uit te rusten. De leeuw heeft 26 tanden en dat zijn er zes minder dan bij de mens; alleen heeft hij een sterk bijtvermogen en vergeet ook niet zijn klauwen met van die nagels die vlijmscherp zijn.
Leeuwinnen blijven altijd bij elkaar, maar de mannetjes zijn nog wel eens alleen op pad en na drie drie of vier jaar verlaten ze de groep. Je ziet bij leeuwen dezelfde hiërarchie als bij sommige apensoorten. De eerste die alles keurt is de sterkste leeuw van de groep, dan de rest van de mannenleeuwen, vervolgens de vrouwtjes en dan de welpen.
Het is moeilijk om alles wat ik hier geschreven heb te onthouden, daarom voeg ik een bijlage erbij die als foto af te drukken is en zo verkrijg je een soort cartotheek met dierengegevens. Ik wens u er veel plezier mee!
Het zal geweest zijn in juni 1943 dat het paard van kruidenier/bakker Borgers uit Angeren in de Zandsedwarsstraat op het Huissen-Zand op hol sloeg. Vroeger stonden op veel wegen van die grenspostjes. Je kon er met gemak lopend of met de fiets doorheen, maar niet met een paard of wagen of een auto. Met die piketjes werd aangegeven tot hoever de weg van iemand was. Ook met een handkar kwam je er niet doorheen of langs. De Zandsedwarsstraat was een toegangsweg tot veel zijpaadjes en wegggetjes en leidde naar de kerk, de school en het kerkhof. Ik stond er vlakbij toen het gebeurde en alleen de winkelkar bleef geblokkeerd achter toen het op hol geslagen paard schuimbekkend met tuig en bomen richting de Karstraat holde.
Het is misschien een vreemde vergelijking, maar in mijn ogen is half Nederland en België op hol geslagen en dit met een geldingsdrang zonder weerga. Mijn huisarts van vroeger, waarmee ik bevriend was, noemde me een brugdenker en beschouwde me als iemand die onmiddellijk de juiste link naar een bepaalde gebeurtenis of iets wat ons te wachten staat wist te leggen. In 1941 kwam tijdens de Duitse bezetting de verordening dat boven alle openbare gelegenheden, waaronder ook cafés vielen, een bordje moest hangen met de tekst: Voor Joden Verboden. In de middag aangebracht had ik dit bordje 's avonds bij het donker al bij het huisvuil achter de smeedijzeren poort achter het kolenhok liggen. Als erop gestaan had 'Verboden voor Moslims' had ik hetzelfde gedaan!
Als zoon van een zakenman wist je in die tijd meteen wie wel of niet te vertrouwen was, wel of geen partijlid of meeloper van de NSB, je was met alles op de hoogte en kende de pappenheimers wel. Vroeger waren de mensen toch wat meer verbonden met elkaar, principiëler dan vandaag en men volgde niet klakkeloos een bepaalde stroming of richting.
Na alle gebeurtenissen van de laatste tijd op politiek, maatschappelijk en ook kerkelijk gebied, zie ik het democratisch denken helemaal teloor gaan. We hebben binnen Nederland en België met een wat verouderd bestand te maken, waarbij de meeste mensen weliswaar genieten van een door hen zelf betaalde ouderdags of brugpensioen, wat na de komst van de Euro bij de eeuwwisseling de prijzen zo opgejaagd heeft dat daar nauwelijks de vaste lasten mee gedekt zijn en men zonder een opgebouwd pensioen bij een werkgever verder geen kant meer op kan. Toch heeft het lang geduurd dat de geesten zich gingen splijten en voorheen hadden we een België en Nederland wat weliswaar verdeeld was maar iedereen hield zich koest en leefde gelukkig en tevreden.
Daar is nu een einde aan gekomen, want we zijn ons aan het afzetten tegen allerlei geloofsgroepen en volgen hierbij de wegen van een bepaalde groepering of persoon, maar niet die van ons nuchter verstand en in slaap gesust geweten. Geert Wilders heeft in verschillende landen van de wereld zich gepresenteerd als een verdediger van Europa's aller goed en bezocht hierbij ook Amerika, maar heeft zich overal wel afgezet tegen de Islam die hij als een wereldbedreiging ziet.
In een eerder geschreven stukje heb ik al verwoord dat als meerdere regeringen of mensen dit denken dat het beter is om dit in internationaal verband te bespreken en daar probeert te zoeken naar een dialoog, maar niet dit alles laten verwoorden namens Nederland of België door één in opstand gekomen persoon of bepaalde politieke beweging.
We zijn in Nederland inmiddels al aangeland bij één persoon die bepaalt wie wel of niet functioneel binnen een Kabinet mag zitten, wie wel of niet burgemeester van een bepaalde gemeente mag worden en zelfs wie wel of niet benoemd gaat worden in een of andere invloedrijke functie.
Buiten onze grenzen hebben we ook van allerlei organisaties, partijen en verenigingen hiernaartoe gelokt om het misnoegen tegen de oprukkende Islam te komen verkondigen. Zo is er volgende week zaterdag op het Museumplein te Amsterdam een bijeenkomst van de EDL, een Engelse club die zegt Wilders steun te komen verlenen in zijn strijd tegen de Islam.
Beste Nederlanders, we zijn echt verkeerd bezig en als hierbij de advocatuur van een bepaalde signatuur zich ook al vastklampt aan de nieuwe stroming, dan komen mogelijk onze rechters onder hoge druk te staan en loopt echt alles uit de hand. We gaan, hoe koud het de komende dagen, weken of maanden ook mag wezen, een hete winter tegemoet en in het voorjaar van 2011 zijn we allemaal van een koude kermis thuisgekomen en dan heb je in een land met een vernietigde infrastructuur aan een goed pensioen of een vette bestuurlijke baan in het pluche en lid van de club van 'licht en donker' ook niets meer.
Elke dag gebeuren er in de wereld dingen die vaak aan ons voorbijgaan. Gaat het om rampen, dan zien we liever deze iets verderop gebeuren dan kort bij huis. Vandaag is het zondag 17 oktober 2010 en zojuist ontving ik van blogvriend Fernand Otte, zie op links van mijn blog zijn link Koivis en Yarnotte staan en ga er eens op bezoek, enkele video's.
Op de eerste video ziet u de ramp van die giftige modderstroom in Hongarije, verder ziet u het verschuiven van een berg in Italië, dan een pientere hond uit een asiel en tenslotte kijkt u naar een militaire parade op Koninginnedag van 31 augustus 1941 van ons KNIL in Nederlands-Indië. Het gekke van het geval was dat wij hier in Holland door de Duitsers bezet waren en er in onze 'Gordel van Smaragd' nog geen Duitser of Japanner te ontdekken was.
Nadat u gaat terugkeren naar mijn site of weer een ander onderwerp wenst te bekijken, dient u met uw linkermuisknop even pijl linkboven aan te klikken!
In een Rondvaartboot te Brugge op Zoek naar Guido Gezelle
Toen ik vorige week door teleurstellingen overmand al mijn politieke activiteiten liet vallen, kwam me op hetzelfde moment Brugge anno juli 2000 voor de geest en ik hoorde de Duitse geschiedenis student Heinrich, als reisleider in een rondvaartboot, gevuld met 18 toeristen het in alle wereldtalen nog zeggen: ,,Hier op rechts ziet u het geboortehuis van Guido Gezelle"! Voorheen zat ik wat afwezig te kijken naar de elektrische bedrading langs de Brugse grachtenhuizen, die open en bloot de achtergevels sierden.
Guido Pieter Theodorus Josephus Gezelle was van 1830 en een geboren bruggeling. Nadat hij de Lagere School doorlopen had ging hij voor priester studeren, eerst op het Klein Seminarie te Roeselaere en naderhand te Brugge op het Groot Seminarie. Al als jongetje was hij een echte denker en vorser, vertoefde veel in de natuur en alles wat hij waarnam verwoordde hij in zijn gedichten.
Als taalkenner werd hij na zijn priesterwijding in 1854 dan ook leraar op het seminarie te Roeselaere, in 1865 zien we Guido Gezelle als kapelaan in de St. Walburg parochie te Brugge. Toen hij zich op een gegeven moment ging bemoeien met de politieke journalistiek kwam Guido in opspraak met de magistratuur en die waren niet erg gecharmeerd van zijn radicale meningen en politieke uitspraken.
Vlak hierna wordt hij door de Bisschop van Brugge overgeplaatst naar Kortrijk. Hier had hij zijn juiste herdelijke stekkie gevonden; niet alleen kon hij zich daar als dichter uitleven, maar hier wist hij bovendien ook de harten van de Kortrijkers te beroeren en voor zich te winnen.
Je kunt geen onderwerp bedenken, of het nu over de natuur, een religieus oftewel over een of andere levensbeschouwing ging, of Guido Gezelle heeft er een gedicht over geschreven.
Op 27 november 1899 overleed deze beroemde Vlaamse priester-dichter en herdacht wordt hij in verschillende genootschappen die ook nú nog zijn mooie werken uitbrengen en ook zijn er veel plaatsen in de wereld waar in een van de dichterswijken wel altijd een Guido Gezellestraat te vinden is.
Huissen heeft lang deel uitgemaakt van een enclave van Kleef en of dat in de Tweede Wereldoorlog ook nog van betekenis geweest is, dat zou mogelijk zijn. Ik ben er in 1933 geboren en heb er tot 1996 gewoond. Sinds de samenvoeging van de gemeente Bemmel, Gendt en Huissen heet de gemeente nu Lingewaard. In de oorlog is Huissen frontstad geweest. Het begon in feite al met de geallieerde inval en landing op de Atlantische kust op 6 juni 1944. Af en aan kwamen er Duitse troepen vanuit alle gewesten vaak onverwachts dit stadje aan de Nederrijn, vlakbij de IJssel, stroomgebied Linge en in de nabijheid van De Waal en het Pannerdensch kanaal met een bezoek vereren en dit werd erger toen er in de nabijheid van Arnhem een luchtlanding plaats vond. Nadat in de nacht van 13 op 14 mei '43 om onbekende redenen er brandbommen op het stadje gevallen waren en veel historische panden in as opgingen, vond er op 17 september 1944 gelijk met de landing van geallieerde para´s in Oosterbeek, Wolfheze en nadien Driel een bombardement plaats op de pont van het loveer, een rivierverbinding met de Liemers en mogelijk een toegangsweg van Duitse troepen om van daaruit Arnhem te bereiken. Het waren raketbommen die een einde maakten aan het leven van enkele gezinnen die vlakbij de oversteekplaats woonden en bescherming gezocht hadden in een schuilkelder. Op 2 oktober 1944 was er een bombardement die de hele binnenstad en ook weer veel historische gebouwen in de as legde. Alleen al met bombardementen werden 200 Huissenaren gedood. Na het bombardement van 2 oktober zijn er ook nog evacué´s uit Arnhem Zuid getroffen door geallieerde luchtaanvallen boven het buitengebied van het Huissen/Zand. Volgens mij zijn er met de evacuatie meegerekend 240 Huissenaren, inclusief mensen van elders die in Huissen verbleven, om het leven gekomen. Toen alle Huissenaren zo tegen eind oktober 1944 allemaal op last van de Veldgendarmerie hun stadje verlaten hadden, is Huissen tot ongeveer 5 april 1945 frontstad gebleven en de Tommy´s, die het gebied binnentrokken, kwamen in een spookstad terecht vol klaprozen, gestrande militaire voertuigen, overal dood vee en her en der gesneuvelden soldaten. Het hele buitengebied van het zand met een verbinding naar de Rijksweg Elst-Arnhem was volgestouwd met landmijnen. Bij terugkeer naar hun stadje, zo tegen eind mei, begin juni 1945 troffen de mensen een en al chaos aan. Niet verwonderlijk was het dat direct hierna besmettelijke ziektes optraden en er ook veel ongelukken gebeurd zijn met achtergelaten munitie zowel van Duitsers alsmede van de Tommy´s.
Hier beneden treft u wat beelden uit die tijd en ik had aanmerkelijk heel wat materiaal op dat gebied kunnen verstrekken, maar reeds begin jaren 50 van de vorige eeuw heb ik veel historisch verzameld materiaal ter beschikking gesteld aan de Heer Derksen en Meeuwsen. Huissen is, ondanks het oorlogsgeweld, toch altijd min of meer wat Duits gezind gebleven, ofschoon ze dit niet graag bekennen. Dit alles heeft zijn oorsprong in het feit dat de inwoners nauwe verbanden hadden met Duitsland vanwege hun Kleefse achtergrond, er veel getroffenen waren van niet Duitse maar wel geallieerde bombardementen en beschietingen en men van oudsher inwoners had die er in de vooroorlogse crisistijd hun werkzaamheden vlak over de grens hadden. ook nú, anno 2010, worden door de Huissense Schuttersverenigingen en de Historische Kring nauwe banden met Duitsland onderhouden.
Aan dit geschreven stukje heb ik ook nog wat beelden van bepaalde wereldsteden toegevoegd met cijfers van omgekomen burgers, dit met de bedoeling om aan te tonen hoe doelloos bombardementen zijn en wat voor ellende er allemaal mee teweeggebracht wordt! Inzet linksboven is de bekende Mitchel bommenwerper. Vermeld zij dat Dresden gebombardeerd werd door B-17´ers! Here. a present for my friends, look at the air show and press:
Het nú vredige Loveer, maar 17 september 1944 was dat anders! HIER EEN BEELD VAN HUISSEN BEGIN 1945
Hier Londen dat bijna dagelijks door Luftwaffe belaagd werd Tijdens Tweede Wereldoorlog kwamen 25000 Hamburgers om Dresden 13/14 febr '45 35.000 stedelingen verloren hier hun leven Afgebeeld hier beneden drie Stirlings bommenwerpers
Fotoreportage bombardement Nijmegen op 22 februari 1944
In een eerder stadium bracht ik hierover ook al materiaal, maar vanwege dat ik nu meer kennis heb gekregen van het bewerken van oude foto's publiceer ik nogmaals iets hierover en dit louter zonder gebruik van enige aantekeningen. Het beeld van 22 februari 1944 heb ik weer voor mijn geest. Het was tegen een uur in de middag dat ik samen met buurman Harrie de fietsenmaker achter het land van Berend Knuiman in de verte vliegtuiggeronk hoorde en met een bij de Duitsers 'geleende prismakijker' de Banking Lancasters (B-24'ers) in de lucht zag rondzwerven, even later gevolgd door wat flinke dreunen en grote rookwolken. We wisten meteen dat Nijmegen gebombardeerd was. We hadden er ook familie wonen en het eerste wat mijn moeder ondernam was proberen contact met Nijmegen te krijgen. Een paar dagen nadien hoorde we dat Ome Koos Lintsen onverstoord in de kleermakershouding bij Van Dijk en Witte door de hulpdiensten aangetroffen was zonder een schrammetje, maar dat er in die buurt flink huisgehouden was. Ook vernamen we dat mensen brandend door de straten gelopen hadden en er op een school ergens in de binnenstad veel leerlingen de dood gevonden hadden. Zoals in die tijd de gewoonte hebben we 's avonds de vijf droevige geheimen van de rozenkrans gebeden voor de gevallen slachtoffers in Nijmegen. Voor mijn geest heb ik nog staan plaatsgenote Dora Van Deelen, die werkte bij schoenenzaak Holland en ook nog een inwoner van Huissen-Stad waar ik nu even de naam van kwijt ben. Alleen al met dit bombardement vielen er in Nijmegen 771 slachtoffers en over de hele oorlog gerekend, ook nog na de bevrijding op 22 september 1944 zijn er door andere schermutselingen en beschietingen vanuit de bezette Betuwe nog veel oorlogsslachtoffers bijgekomen en met meer dan 2000 doden is Nijmegen hiermee de zwaarst getroffen stad van Nederland.
Van de andere kant van De Waal kreeg je dit beeld
Op zoek naar slachtoffers onder puinhopen Lange Burchtstraat AchterAugustijnenkerk en V & D worden slachtoffers geborgen Hier nogmaals beeld van andere kant, wat een drama! Het zwaar getroffen Nijmeegse station en directe omgeving Hier een dame die mogelijk in de puinhopen naar familielid zoekt!
Bombardementen in Tweede Wereldoorlog op Rotterdam
In het verleden heb ik over bombardementen verschillende stukjes geschreven. Het doel van een bombardement is het vernielen van vijandelijke stellingen. Nu is het zo dat momenteel door de meer geavanceerde apparatuur de uiteindelijke doelen meer bereikt worden dan in het verleden. Ook nú worden er fouten gemaakt en met bombardementen en beschietingen veel onschuldige burgers gedood, maar dit ligt niet aan de moderne instrumenten, maar wel aan de man of tegenwoordig ook vrouw die berekenen moet waar het doel precies gelegen is, Hierbij kunnen fouten gemaakt zijn door de verkenners die het vijandelijke gebied op kaart gebracht hebben, maar ook verkeerde berekeningen door de verantwoordelijke persoon in de lucht, dus de boordschutter of bomafwerper.
Vanaf de Eerste Wereldoorlog af gerekend heb ik globaal uitgerekend hoeveel afgeschoten projectielen en bommen vanaf de grond of vanuit de lucht doel geraakt hebben, hoeveel militairen hierbij gesneuveld zijn en ook het percentage burgerslachtoffers en dan kom ik tot de volgende conclusie: In een verhoudingsom is dat 2 staat tot 3 staat tot 5, wat inhoudt dat bij het afschieten van projectielen 20 doelen geraakt worden, 30 militairen om het leven komen en 50 burgers. Bij bommen is deze verhouding 4 staat tot 1 staat tot 5. Van de 100 bommen treffen er 40 doel, hierbij vallen op 100 militairen 10 gesneuvelden en gedood worden 50 burgers.
In de Tweede Wereldoorlog, vooral met bombardementen op Nederlandse steden en dorpen lagen deze percentrages aanmerkelijk hoger, dit omdat er veel vergissingsbombardementen plaatsgevonden hebben. Oorlog voeren is sowieso al absurd en niet alleen binnen de legereenheden vallen veel slachtoffers, maar ook bij de burgerbevolking die voor 90 procent part nog deel heeft aan het hele oorlogsgebeuren.
Toen op 10 mei 1940 Duitsland ons land aanviel was de strijd na enkele dagen gestreden, op papier hadden we ons al overgegeven en toch moest op 14 mei onze havenstad Rotterdam het ontgelden. Op 31 maart 1943 waren het de B-17's van de geallieerden die een vergissingsbombardement uitvoerden. Bij het eerste kwamen plm 129 mariniers om het leven en een zestigtal andere militairen, hierbij om kwamen 750 burgers en bij het bombardement in 1943 lieten 326 Rotterdammers het leven. Onbekend is het aantal gewonden en nadien invaliden, die heel hun verdere leven niet alleen getraumtiseerd waren, maar ook lang hebben moeten sabbelen om rond te komen.
Als het om bombardementen gaat, weet ik waarover ik praat, omdat ik er verschillende heb meegemaakt en gelukkig overleefd, maar tóch word óók ik af en toe nog overvallen met vreemde gewaarwordingen en komt mijn hele lichaam en geest in opstand tegen de onzichtbare vijand die mij dan belaagt.
Op verzoek van studenten uit diverse landen breng ik hier beelden van bombardementen op de verschillende steden, ook van enkele plaatsen waar ik tijdens deze bombardementen vertoefde. Enkele van mijn oude fotoreportages over dit onderwerp uit een grijs en ver veleden heb ik eruit gelicht en vervangen door dit nieuwe beeldverslag.
DUITSE DORNIER VLIEGT BOVEN DOEL ROTTERDAM NA BOMBARDEMENT OP 14 MEI 1940 HET ZIET ER ALLEMAAL DIEPBEDROEFD UIT! Overal mensen, bedolven onder puinhopen van hun ingestort huis Verwrongen hopen staal van rails bij spoorwegemplacement Het gewone dagelijks leven is zó op deze foto te zien weer hervat Van wat voor orde ze ook zijn hulpverlening alom! 31 maart 1943: Zwaar getroffen wijk Bospolder-Tussendijken
In de vroege ochtendduren trokken op 10 mei 1940 de Duitsers ons land binnen. Ik weet me alles nog heel goed te herinneren. We woonden in die tijd te Huissen en wel in de Karstraat. Er stonden daar in de buurt enkele kazematten, bewaakt door Nederlandse militairen. De mensen in de 'vuurlinie' zijn nog een paar dagen geëvacueeerd geweest, maar na een korte schermutseling was de strijd beslist, er waren enkele gewonden en één gesneuvelde Duitser. In die eerste meidagen vlogen de Duitse jagers zeer laag over het frontgebied en ik herinner me nog goed dat ik de piloot in de cockpit vaak kon zien zitten. Ik heb ook nog een vliegtuig zien neerstorten. De Duitse inval in Nederland was niet verwacht en ons land had, evenals in 1914 bij de Eerste Wereldoorlog, zich neutraal willen houden. Hals over kop werden er reservisten opgeroepen en ik herinner me nog dat soldaat Schouten voor hij naar de Grebbeberg toog nog een pakje North State, dat in die tijd 14 cent kostte, in onze winkel kwam halen en een paar uur nadien in de strijd op de Grebbe bij Rhenen al gesneuveld was.
Ik heb nog wat fotomateriaal uit die tijd en breng het vandaag op het web. Enkele beelden had ik in een eerder stadium ook al eens gebracht, maar die waren om een of andere reden slecht van kwaliteit geworden. Ik hoop dat belangstellenden en scholieren met deze wat meer duidelijke beelden beter uit de voeten kunnen. We zitten nu in het jaar 2010 en nog altijd is er een groep militairen, en dit is internationaal, die nog steeds oorlog voeren als een spelletje beschouwen en de strijd op de slagvelden nabootsen. Het gaat er dan allemaal niet zo fel aantoe als weleer en na afloop is er nog een gezellig feestje waarbij het oerhollandse borreltje en de Duitse snaps niet ontbreken.
DUITSE PARA'S LANDEN ACHTER WATERLINIE STAFKAART GREBBELINIE HIER ONDERAARDSE BUNKERS GREBBE DIT IS EEN ZOGENAAMDE KANONSKAZEMAT 1940: NOG EEN ORIGINELE MILITAIRE VERBANDSKIST KAZEMAT OP DE CUNERAWEG TE RHENEN FOTO GENOMEN 15 MEI 1940 RUIMING SLAGVELD HIER BOVEN OP DE HELLING EREVELD DE GREBBE
De Belgische plaats Bastogne is niet alleen bekend om zijn oorlogsmuseum wat de mooie naam Historical Center Memorial du Madasson draagt, maar Bastenaken zoals de Vlamingen het noemen staat ook bekend om de beroemde jaarlijke wielerkoers Luik-Bastenaken-Luik. In de Tweede Wereldoorlog is er hard gevochten en het waren voornamelijk manschappen van de 81ste en 101ste Airborne die tegenover het 5de pantserleger stonden onder bevel van de Duitse generaal Hasso von Manteuffel. Grote bekendheid in deze strijd en in de verovering op de stad Bastogne had ook de Amerikaanse para generaal Mc'Auliffe. Koste wat het kost wilden de Amerikanen deze stad op de Duitsers veroveren en dit om hier een tussencentrum op te bouwen, een soort bufferstadje, om door te stoten tot Luik en van daaruit langs de Maas naar Antwerpen.
Bastogne maakte deel uit van het Ardennenoffensief waar ik voorheen al een uitgebreid stuk over geschreven heb, waarin veel lof toegezwaaid aan de Amerikaanse generaal Patton die het uiteindelijk lukte om de Duitsers op hun laatste adem veldtocht te stuiten.
Alleen al in de felle strijd om Bastogne vonden 7000 militairen en 3000 burgers de dood. Op diverse kleine plaatsen werden de gesneuvelden uit de strijd om, in en buiten Bastogne begraven. Tegenwoordig vinden we veel van de gesneuvelde Duitsers terug op het grote soldatenkerkhof van Sandweiler (11.000) in Luxemburg en de plaats Rencogne, kortbij Bastogne. De meeste Amerikaanse gesneuvelden rustten op het Amerikaanse oorlogskerkhof Henri-Chapelle. Grote oorlogskerkhoven met ook soldaten uit deze strijd vinden we op het Duitse ereveld te Lommel (België) en IJsselstein (bij Venraay), op Margraten lagen aanvankelijk ook veel Duitsers, maar die zijn voorzover ik weet overgebracht naar een van de genoemde centrale begraafplaatsen.
Ja, pas na de oorlog hadden we alleen maar oog voor de begraafplaatsen van de geallieerden, maar na de gesprekken ver na de oorlog en gevonden dialoog kom ik met dezelfde devotie naar elk kerkhof waar militairen rusten. Ik weet zonder in details te treden wat oorlog is en hoe een mens zich gedraagt en probeert te overleven. Ik heb me inmiddels volledig uit de politiek van vandaag teruggetrokken. Als oudere die de oorlog meegemaakt heeft en gevochten voor koningin en vaderland hebben we een hele ander visie als de mensen die na de oorlog geboren zijn. De geschiedenis zal zich op korte termijn herhalen, want halverwege de dertiger jaren waren er anderhalf miljoen Nederlanders die het met een bepaalde geloofsgroep en mensen van een ander ras ook niet zagen zitten. Dit getal steeg tot bijna 3 miljoen, maar toen men zag dat de Duitsers een nederlaag gingen lijden-zo eind 1943, begin 1944-gingen er varkens over de gemeentelijke loketten om verwijderd te worden uit bepaalde registers uit die tijd, en die waren uiterst dun geworden toen mijn kameraden van de B.S. daar ook eens een kijkje in kwamen nemen.
De hedendaagse leiders van deze partijen hebben kennelijk hier leergeld uitgetrokken en houden er geen geregistreerd ledenbestand op na. We zitten in de eeuw van chaos en ieder voor zich en God voor ons allen. Of dit een zegen is, moeten we maar afwachten en als ik nog eens ooit ergens voor aangeklaagd word, laat ik me verdedigen door niemand minder dan zijne excellentie Desi Bouterse, de president van Suriname en dan wil ik nog wel eens zien wie mij belaagt!
Globaal overzicht op kaart Hier een Stafkaart uit die tijd Hier Duitse flanken stafkaart met uitgezet plan Geallieerden trekken, nu nog ongeschonden Bastenaken binnen December 1944 zaten we in een superstrenge winter Ingesneeuwde tanks en flinke molestschade in Bastenaken Foto Bastenaken, vlak na bombardement van de Luftwaffe. Gedenkteken in Bastogne van de Amerikaanse generaal Mc'Auliffe
Morgen is het Werelddierendag en tevens vieren we dan het patroonsfeest van de Heilige Franciscus van Assisië, een groot dierenvriend, maar ook de stichter van de orde der Franciscanen. Van oudsher hebben de dieren hun eigen gebieden en veel van die woonstreken zijn door de mens in beslag genomen die het ontgonnen hebben en er zijn gaan wonen. Net als de mens heeft ieder dier een afweersysteem tegen belagers en het is altijd de slimme of de sterke die het van de zwakke wint. Gaan we op vakantie bvb naar de Hoge Veluwe lopen we te schelden als er een hert of wild zwijn de weg oversteekt en vergeten terloops dat dit hun woongebied is en niet van ons. Onbeschermd gaan we vaak de bossen in en als we dan door een teek gestoken worden of gebeten door een slang hebben deze dieren het gedaan en zouden we ze wel ik weet niet wat willen aandoen.
We gaan het nu hebben over dieren die per jaar veel slachtoffers maken, en dat kan toeval zijn, maar vaak zijn het ook de mensen die deze dieren lastig vallen door te ver hun gebied te betreden of het gevaar niet onderkennen. Veelal in Zuid-Amerikaanse landen kom je de Pijlgifkikker tegen, die hebben net als onze padden een slijmvlieslaag op hun huid zitten, met dit verschil dat je van onze padden een beetje een dol gevoel kunt krijgen, maar bij de pijlgifkikker ben je ten dode opgeschreven als je met die slijmlaag in aanraking komt. Zo heb je in Afrikaanse landen de Kafferbuffalo en de Olifant; nu als zo'n kudde op drift is en je loopt daar toevallig in de buurt, dan heb je wel te maken met beestjes van 5000 tot 8000 kilo, die je helemaal vertrappen. Per jaar zijn meer dan 600 mensen het slachtoffer.
In de dierentuin komen ijsberen schattig over, maar als ze kwaad worden of je komt te dichtbij in hun buurt, kunnen ze je met één pootzwaai onthoofden. Ook zo'n lief dier om te zien is de Australische zoutwaterkrokodil, die liggen onbeweeglijk in een grote plas en als ze voorbij komen drijven lijken ze op een groot stuk drijfhout, maar kom je vlakbij slaan ze pijlsnel toe en is het hap, slok en weg Jantje; dan zie ik toch liever pruimen hangen! Vorige week hoorde ik van een overkomende emigrant uit Amerika waar in bepaalde gebieden deze makker ook vertoeft, dat men daar stukken van zijn moerassig woongebied ontgonnen had en er villa's gebouwd en de mensen vooral 's nachts opgeschrikt werden door gekreun en gekrijs van hun huisdieren, vee en weet ik veel en de andere dag was er niets meer van terug te vinden. Dieren die verjaagd worden komen steeds terug naar hun voormalig woongebied en dat kan jaren zó doorgaan!
Vergeet ook de supersnelle Afrikaanse leeuw niet, want met zijn scherpe tanden en klauwen laat hij Jantje niet lang naar de 'pruimpjes' kijken. De Witte haai, met zijn 3000 'scheermesjes' in zijn bek, kun je als watertoerist ook beter niet ontmoeten en je wilt het geloven of niet, het zijn dieren die één druppeltje bloed op kilometersafstand ruiken. In die uitheemse wateren moet je ook geen kennis maken met Dooskwallen, want met hun tentakels en 5000 met gif gevulde 'injectienaaldjes' per lange arm, lig je binnen de kortste keren wezenloos te kijken en heeft Petrus het hemelregister al geopend klaarliggen om je te ontvangen en in te schrijven.
Wereldwijd is het de Aziatische cobra, bij lange na niet de giftigste slang, maar wél de effectiefste die per jaar 50.000 mensen voorgoed het zwijgen oplegt. Onglooflijk maar waar is het, dat de grootste killer onder de dieren een insect is en wel de malaria of tijgermug, die zorgt dat de mensheid het ieder jaar met twee miljoen mensen minder mag doen.
De meeste van de door mij opgesomde dieren vind je hier binnen de Benelux in de dierentuin, maar de tijgermug zit hier ook al volop en volgens zeggen zijn er ook mensen die hier de Pijlgifkikker waargenomen hebben; best mogelijk, maar persoonlijk ben ik deze hier in Holland of België nog niet tegengekomen.
Prachtdieren die Kafferbuffel en de olifant, de reus onder de dieren Als ie zijn bek dicht doet, lijkt het inderdaad een stuk drijfhout! Wat een mooie leeuw, maar ik ga niet met hem klaverjassen! Nou, dat ziet er geweldig lief uit, maar het oudje is zeer attent Dit is geen potvis of stekelbaarsje, maar wel een echte witte haai! Die Dooskwallen lijken wel para's die in het water zijn gevallen Als je de dwarsfluit bij je hebt gaan ze dansen, dus niet vergeten! Vorige week prikje gehad en meteen met hand in heet sodawater
Vandaag hadden we in de Rijnhal te Arnhem het CDA-congres en het hete hangijzer was dat de leden zich moesten uitspreken of het Kabinet Rutte-Verhagen met gedoogsteun van de PVV van Geert Wilders geaccepteerd kon worden. Veel oude prominenten van het CDA waren geen voorstander van een gedoogkabinet en van de demissionair zittende CDA-Kamerleden was het Kathleen Ferrier en Hirsch Ballin die tegen waren. Ad Koppejan liet zijn beslissing afhangen van het verloop van dit congres. De uiteindelijke uitslag was dat van de ruim 4500 aanwezigen die stemgerechtigd waren 68 procent Maxim Verhagen hun fiat gaven.
Tegelijkertijd hield Geert Wilders op uitnodiging van de Duitse politicus René Stadkewitz in het Hilton Hotel te Berlijn een toespraak. Voor het hotel stonden 120 demonstranten, 300 waren er verwacht en 250 politieagenten waren opgetrommeld om ongeregeldheden te voorkomen. Wilders had in een van de grote zalen van dit hotel 500 toehoorders en deed een oproep aan de aanwezigen de opkomst van de Islam met alle middelen te stuiten en vergeleek hierbij de Islam met het Communisme en Nationaal Socialisme.
René Stadkewitz is nog op zoek naar een Charismatisch persoon om zijn partij van "Die Freiheit" t.z.t. ook in Duitsland te promoten en bij verkiezingen een grote politieke meerderheid te krijgen op de Christen Democraten. De Duitse Bondskanselier Angela Merkel is fel tegen de geloofsacties van Wilders, waarbij de mensen die in Allah geloven vogelvrij verklaard worden, maar wil de vriendschapsbanden bij het doorgaan van een gedoogkabinet in Nederland blijven behouden.
De 95-jarige Piet de Jong, oud marineofficier en premier van Nederland kon, ondanks een meerderheid die voor was, het wel eens bij het rechte eind hebben. Een hetze tegen een geloofsgroep ziet hij als regelrecht afstevenen op een geloofsoorlog en politieksociaal hebben we ons nu al in een dwangbuis gehuld wat ernstige gevolgen op alle gebied zal hebben. Internationaal hebben we mijns inziens als een volwaardig democratisch land hiermede afgedaan.
Volle Rijnhal met beneden in het midden Kathleen Ferrier Hirsch Ballin fel tegenstander Gedoogkabinet, máár verlaat Kamer Maxim Verhagen spreekt volle Rijnhal CDA'ers toe Nederlandse Kruistochtvaarder tegen Islam in USA BENEDEN HILTON HOTEL IN BERLIJN Hier Heilprediker Wilders als vrijheidsspreker in Duitsland Met Duitse Angela ga je niet makkelijk door één deur Geert! Talibanleider Wali-Ur-Rehman waarschuwt Nederland!
Waarom is Nederland zo enthousiast? De plannen heb ik hiervoor me op het bureau liggen en zoals altijd zijn niet alle plannen even slecht en daarom zet ik grote vraagtekens en kanttekeningen bij die punten die ik persoonlijk niet zie zitten of asociaal vind.
Meteen begint het al bij de Wajongregeling van jong gehandicapten die afgeschaft gaat worden. Het volgende punt is de bezuiniging op de kinderopvang en zo terloops vermeldt men er ook maar even bij dat er flink gesneden gaat worden in de zorgtoeslag.
Ook zo'n fraaie nieuwe regeling is dat studiehoofden uit arme gezinnen hoge leenbedragen moeten gaan opnemen om te kunnen gaan studeren, dus het zijn straks de elitaire jonge mensen die universitaire studies mogen volgen.
Uit de AWBZ worden de loonkosten eruit gelicht en uit de gewone basisverzekering van het ziekenfonds worden talrijke elementen geschrapt, zodat de gehandicapte of zieke medemens verplicht wordt in een hoger en duur pakket zijn heil te zoeken, wat in de praktijk neerkomt dat men verstoken blijft van noodzakelijke gezondheidsvoorzieningen. Want wie met een minimuminkomen of alleen AOW kan dit betalen?
Dat buitenlanders hier in Nederland goed ingeburgerd moeten wezen, daar ben ik het mee eens, maar net als op school heb je er altijd mensen bij die niet kunnen leren of iets oppakken en die zullen nooit door het toelatingsexamen komen en iets verderop lees ik dat deze mensen dan geen verblijfsvergunning krijgen als ze zakken voor dit inburgeringsexamen.
In eerste instantie schrijft men dat er 600 miljoen bezuinigd gaat worden op defensie, een paar regels verder lees ik dat men buiten de omstreden eerste ook nog eens een tweede JSF gevechtsvliegtuig van enige miljarden wil aanschaffen. Liever had ik gezien dat hiervoor in de plaats weer de dienstplicht voor 18-jarigen ingevoerd gaat worden en dit in een geheel nieuwe stijl van dienstplichtvervulling met de nadruk op discipline en ingebouwde sociale aspecten, zoals hulpverlening aan mensen in nood en dit alles zonder een geweer in de aanslag.
Verder lees ik dat er een belastingverlaging in aantocht is voor het bedrijfsleven en ik vraag me af welke tak daar beter van gaat worden. De grootste juichende was het MKB, maar hebben die ook het grootste voordeel als ze bij de mensen die al krap zitten de regeringstekorten weghalen? Wij waren vroeger ook middenstanders en moesten het wel hebben van de gewone man. Toen waren er ook veel mensen die alles niet konden betalen en op de pof werden de boodschappen afgeleverd. Uit christelijke overweging deden we vaak een streep door de rekening, maar bij welk bedrijf doen ze dit in deze iktijd ook nog?
Tegenwoordig gaan al veel mensen hier uit deze streek in Duitsland hun boodschappen halen en op iedere 100 euro verdienen zij inclusief de rijkosten al 40 euro. Ik zie dit in de toekomst toenemen en mensen met vervoer zouden er dan goed aan doen hun mindervermogende buurman ook mee op boodschappenreis te nemen, dan zijn we dit probleem ook kwijt.
Er werd een miljard extra uitgetrokken voor bejaardenhulp en er moesten ook meer helpende handen aan de bedden komen. Ik vraag me af hoe men dit gaat regelen als men van de ene kant de zorg het grootste gelag laat betalen en anderzijds dit bedrag er ergens in wil pompen. Ik heb zo de idee dat het met dit bedrag hetzelfde vergaat als met de verdwenen integratiegelden van pakweg twee jaar geleden.
Ik denk dat de opstand onder de bevolking pas uitbreekt als de gevolgen merkbaar worden en dan zal iedereen in de gaten hebben dat men voor de zoveelste keer weer de boot is ingegaan en de heertjes in Den Haag de grote profiteurs van dit alles zijn, zelfs Wouter Bos die nu met de kinderwagen rondloopt en straks een functie krijgt van 345.000 euro per jaar en het pluche in Den Haag niet meer nodig heeft.
De pet zet ik af voor Dries van Acht, een principiële man die het als CDA'er met een Gedoogkabinet ook niet ziet zitten en als ik ooit weer mobiel word, en Dries ik hoop dat je dit leest, gaan we samen op de racefiets nog eens een tochtje door veilig Nederland maken.
