Het begint onderhand met de klimaatwisseling zo warm te worden dat de aarde te klein wordt voor mens en dier. Een grote volksverhuizing is al jaren aan de gang van mensen die gevlucht zijn voor armoe, doordat er in hun land op de droge gronden niets meer groeit, door voortdurende opstanden in hun land, door indirect of actueel oorlogsgeweld en eveneens doordat ze in hun land hun geloof niet meer kunnen belijden en anderzijds zijn er nog wel meerdere oorzaken op te noemen die nopen tot verhuizing! Met de klimaatwisseling en inpikken van hun aloude woonstreek door de mens  komen uit veel landen ook dieren hiernaartoe die zich in Nederland uitstekend op hun gemak voelen. We zien door storingen in de wereldzee�n ook vreemde waterdieren die onze kust aan het bevolken zijn. Hetzelfde is het geval met vogels en andere beestjes die op de vlucht zijn uit hun oude woongebied in Afrika en Azi� en hier in een Europees land zich gevestigd hebben of nog onderweg zijn om hienaartoe te komen. Het liedje: "Vluchten kan niet meer."-, hoor je niet meer, maar is al dat vluchten nuttig, want door de hoge temperaturen van de laatste  tijd in de wereld zijn al een paar duizend mensen omgekomen  en als temperaturen boven de 40 graden Celsius in de toekomst vaker plaatsvinden is het normale leven totaal verstoord, kan er in veel gebieden niet meer gewerkt worden, verbranden de oogsten op het land, ontstaat er hongersnood en zijn wij aardbewoners door de omstandigheden volledig gedoemd tot een afgang op allerlei gebied en zullen veel mensen sterven en weinig personen deze omstandigheden overleven. We kunnen met ons allen de biezen pakken en verhuizen naar IJsland, Alaska, Siberi� of het uiterste noorden van Canada, maar het is altijd de vraag of daar mogelijk ook iets gebeuren kan, waarmee niet te leven valt! Ik heb voor u deze keer staan een aantal dieren die hier nog niet zo lang vertoeven en hun oude leefgebied verlaten hebben en zich hier ter lande gevestigd hebben. Sinds 1900 zijn er ook veel nieuwe vogelsoorten  in Nederland komen wonen en dit begon al na de Eerste Wereldoorlog en na de Tweede Wereldoorlog zag je hier veel vogels uit het Ardennengebied, bv.  Vlaamse Gaaien en veel vinkensoorten en-ik ben hier het schrijven in het klooster van broeder Everard-en Moeder Overste hier dacht dat er ook luistervinken bij waren! Een zo'n vogeltje heb ik op de uitkijk gezet en op de foto's van de nieuwkomers-en er zijn erbij die ons alleen tot last zijn-staan ook de beschrijvingen van die nieuwelingen!

31-07-2023 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

In 1829 zat er in heel Nederland geen bever meer maar na ruim een eeuw verdwenen te zijn, zaten ze op een gegeven moment toch weer ergens in Holland en ik geloof dat dit in de Biesbosch was. Momenteel vind je de bever weer volop hier ter lande bij bijna alle rivieren en wat afgelegen kolken en andere wateren. Bevers zitten in bijna alle Europese landen en we vinden ze tevens in Noord Azië. Het zijn zoogdieren en ze behoren tot de orde der knaagdieren. Overdag slapen ze en voornamelijk 's nachts zijn ze in actie. Het zijn aardige grove beestjes met een lengte van 70 tot 100 cm die als ze volwassen zijn op een gewicht zitten van 20 tot 30 kg. Mogelijk kun je ze tegenkomen in de vroege ochtend of in de avondschemering en als je een kreunend en blazend geluid hoort ergens in de buurt van zo'n Beverburcht dan weet je dat dit dier kort bij u in de buurt vertoeft. Zo'n Beverburcht is een veste van zo'n 10 meter doorsnee en heeft soms  een hoogte van 2 meter. Voor het in elkaar zetten van zo'n burcht 'zagen' en bijten ze met hun tanden die zoals het lijkt kennelijk van ijzer zijn dikke boomstammen en takken door vlak bij het water en zo'n burcht loopt helemaal onder dat water door en daar zit ergens ook de ingang. Het zijn echte ingenieurs die bevers en zijn letterlijk en figuurlijk niet voor een gat te vangen want hun uiteindelijke leger houden ze droog  en zodra er ook maar een spatje naar binnen sijbelt zijn ze er als de kippen bij om het te dichten.  Ook in de winter weten ze bij dooi de zaak droog te houden  en door  grote blokken ijs maken ze een gang dichten deze af en door een klein gaatje voeren ze schuins naar beneden het water af. Het eten van bevers bestaat uit planten, worteltakken, twijgen, bladeren en boomschors. Moeder Bever die 103 tot 108 dagen zwanger is geweest, krijgt in juni meestal één of meerdere kleintjes en worpen van 4 en 6 zijn zeldzaam. Zo'n jonkie weegt in de regel 400 tot 500 gram en als waterbeestje heeft mama bever hun al binnen enkele dagen geleerd hoe te zwemmen. Bevers kunnen 10 jaar oud worden.

11-04-2023 om 14:53 geschreven door Eef Hübbers

Alles bijeen lopen er verspreid door Nederland zo'n 4 roedels rond, waarvan er een tweetal vertoeven op de Hoge Veluwe en een in de buurt van Emmen en in het zuiden zou ook een roedel aanwezig zijn. Zo'n roedel kan bestaan uit 4 tot 7 wolven of meerdere dieren. Ooit is er in Rusland een roedel waargenomen met 36 wolven; nu, dat is een grote uitzondering! Zo'n roedel wordt aangevoerd door een alfa-reu (heeft altijd zijn staart omhoog staan) en een Alfa-wolvin die uiterst vruchtbaar is (veelal dragend of met jonkies)-.  Zijn ze op jacht dan doen ze dat op een strategische manier, zodat het gekozen slachtoffer bv. een schaap, kalf, koe of pony geen kant meer op kan. In de tijd dat hier ter lande weer wolven aanwezig waren zijn er zo'n achthonderd landbouwhuisdieren het slachtoffer geworden, waarvan ongeveer zo'n driehonderd schapen. Zo'n beetje vanaf 1865 waren de wolven hier door een klopjacht uitgeroeid en de eerste wolf nadien werd hier in Nederland gespot in 2015. Afgelopen zondag werd door de familie Nijenhuis uit Huissen-Zand op het Zandse Vierkant een wolf waargenomen. Enkele uren nadien zou deze wolf ook rondgelopen hebben op de Zilverkamp in Huissen-Stad. Ook hier gaat het om een verkenner, waarvan er zo'n twaalftal zoekende zijn naar een plek voor hun toekomstig nageslacht of nieuwe roedel-ruimte Een wolf is een actief dier en bekend van bepaalde roedels is dat ze zich bewegen in een gebied dat ligt tussen de 200 en achthonderd kilometer. Door kwalen kom ik weinig meer buiten, maar ik hoorde net vertellen dat ook in mijn woonplaats Angeren een wolf was waargenomen en hier zitten zo'n viertal grote schapenhouders en niet uitgesloten is dat een wolf straks de Angerse polder en het gebied achterin de Kampsestraat richting de Karbrug en Bemmel als nieuwe roedelplek heeft gekozen. Ja wereldwijd houden we klimaatbijenkomsten en ook de planten-en dierenwereld heeft onze aandacht, maar het is wel zo dat de mens het leefgebied van dieren voor zo'n 50 procent heeft ingenomen om er een woonwijk te bouwen of landbouwgebied is gaan gebruiken voor industriële doeleinden. Om een vergelijking te maken: in de eerste eeuw was er bij de volkstelling in Palestina geen plek in de herberg om er te overnachten en de  H.Maria en Jozef zijn toen ergens op een veld terecht gekomen waar schapen gehoed werden en in een stal te Bethlehem is toen Christus geboren! Niet alleen de dieren zijn aan het verhuizen, ook miljoenen mensen gevlucht voor oorlogsgeweld of vertrokken uit droogte-gebieden zijn zoekende naar een nieuwe leefplek. Het komt hier op neer dat we ondanks allerlei moderne apparatuur en afgestudeerde academeci toch een verkeerde inschatting gemaakt hebben voor de toekomst van het nageslacht van mens en dier en nu met de brokstukken op velerlei gebied moeten trachten ons leven voort te zetten. 

                              verwacht een groot aantal moeilijkheden
                                            

                              

12-12-2022 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

In Oekraïne woedt een vreselijke oorlog en boven mensenleed is er ook veel dierenleed, want elke dag zijn er bv. honden die hun baas kwijt raken, omdat deze gedood is door rondvliegende scherven van een granaat en mogelijk is ook de hond gewond en dan die vele dieren die door dierengeweld om het leven komen. Met al die heden ten dage rondzwevende virussen worden ook allerlei huisdieren en vogels getroffen. Wat de meeste mensen niet weten is dat de meeste dieren door een voedselvergiftiging om het leven komen en niet omdat bv. de avocado niet deugt of dat er iets aan de chocolade mankeert, nee dat is niet het geval, want wat een mens dus wel eten mag is voor dieren vaak verboden en dat zijn heel veel voedingsmiddelen. In een huis dat bewoond is en waarin mensen verblijven, vinden van  allerlei handelingen plaats en stellen kun je  dat elk huis waar voedsel bereid wordt, gekookt of gewoon in geleefd wordt een soort laboratorium is, waar dagelijks fouten gemaakt worden bv. doordat  er in de keuken pittig sigaretten gerookt worden of gekookt wordt zonder afzuigkap, en er gebakken wordt in een voor vogels giftige pan met een teflonlaag. Ook het laten aanbranden van voedsel, het laten branden van geurkaarsen, wierook, het gebruik van fatale luchtverfrissers en ga zo maar door verfrist een keuken niet en stellen kun je dat de keuken een  'laboratorium' is waar bepaalde verbindingen gevaarlijke chemische stoffen kunnen vormen. Bij te  weinig ventilatie of soms geheel geen ventilatie zal mens en dier het benauwd krijgen en niet verwonderlijk is dat fritsje, de  kanariepiet of coco de papegaai in zo'n ruimte de verstikkingsdood sterft. Binnnenkort is het weer Nieuwjaar en in veel gemeentes is vuurwerk op bepaalde plekken verboden en zwaar vuurwerk mag sowieso niet afgestoken worden. Honden en veel andere dieren zijn bang voor vuurwerk en slaan soms op de vlucht of worden er door getraumatiseerd. Met dit alles moeten we echt rekening houden. Voor u staan heb ik in de dierenrubriek-op van uw kant bekeken-op de linkerzijde onder koningshuizen 2 rubrieken staan waar alles nauwkeurig uitgelegd wordt op een heel begrijpelijke wijze. Bent u houder van een huisdier of gewoon een dierenvriend, dan is het raadzaam dat u deze rubriek raadpleegt. U kunt ook zelf de link gevaarlijke voeding voor huisdieren invoeren  of op Internet zoeken  naar de link: wat is giftig voor vogels?

03-12-2022 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Momenteel staat de vleermuis volop in de belangstelling als mogelijk veroorzaker van het Coronavirus. Het zou waar kunnen wezen, maar het zou ook een mutatie kunnen wezen van een ander virus of afkomstig zijn van een civetkat die dit virus bij zich droeg, of ontsnapt uit een onderzoekslab waar ze dit virus opgeslagen hebben en niet uitgesloten is dat het een ABC-aanval is van een of andere mogendheid of individualist die dit Covid-19 mogelijk via een minidrone de wereld ingestuurd heeft. Virussen hebben altijd bestaan en af en toe wordt de mensheid door een pandemie getroffen die de hele wereld tot last is. Wat is momenteel de grootste oorzaak van virusverspreiding? Dat zijn het door de mens vorderen van leefgebieden van dieren, druk reis-en-handelsverkeer over de  wereldgrenzen, festivals en megabijeenkomsten en niet te vergeten de megastallen van pluimvee, varkens, koeien, geiten en schapen versterken de virusverspreidingen dit doordat juist overbrengers zoals muggen en andere insecten en dieren virussen-zowel onderling alsmede op mens en dier-kunnen overbrengen. Hier in Holland hebben we ook te maken met vleermuizen, die vooral huizen op plekken waar het rustig is, en ze niet gestoord worden. Veelal zijn vleermuizen dieren die in het nachtelijk uur actief zijn, In de tropen komen de meeste vleermuizen voor. In Noord-Amerika zitten zo'n 100 soorten en in West-Afrika vind je ongeveer 80 verschillende soorten. Met ongeveer 850 soorten zijn vleermuizen, op de knaagdieren na de grootste zoogdierengroep ter wereld. Ongeveer een van elke vier of vijf zoogdieren is een vleermuis.

Hoe vliegen vleermuizen? De vleugelvorm van vleermuizen (zie afbeelding) zegt veel over hun levenswijze. De zogenaamde  vrijstaatvleermuizen hebben een goed ontwikkelde, buiten de vlieghuid uitstekende staart en kunnen dank zij hun lange smalle vleugels grote afstanden afleggen. De insectenetende Indianavleermuis heeft korte, brede vleugels waarmee het dier zich snel kan wenden. De soorten die zich met nectar voeden 'bidden' boven bloemen en hebben vleugels die in het midden gewelfd zijn. Bij veel soorten leveren de vleugels niet voldoende stijgvermogen om de dieren in staat te stellen zich op eigen kracht te verheffen. Vrijstaartvleermuizen die hangend aan grotplafonds slapen, moeten zich ongeveer twee meter omlaag laten vallen voor ze in de lucht kunnen blijven. De Zuid-Amerikaanse vampiers (zo groot als een mensenhand) maken vooraf een luchtsprong om te kunnen opstijgen. Het zijn vooral de tropische vleermuizen die leven van nectar en stuifmeel.

Waar brengen vleermuizen de winter door? In gematigde streken kunnen insectenetende vleermuizen, net als insectenetende vogels, in de winterperiode moeilijk voedsel vinden Sommige soorten migreren over grote afstanden. De vrijstaatvleermuizen die de zomer doorbrengen in de USA, reizen vaak 1600 km naar hun winterslaapplaatsen in Mexico. Vleermuizen uit Midden-en Noord-Europa leggen honderden kilometers af. Een vleermuis die in Rusland was geringd, werd meer dan 1100 km verder, in Bulgarije, teruggevonden. De hoefijzerneus behoort tot de vleermuissoorten die in grotten een winterslaap houden. Niet elke grot is daarvoor geschikt; vleermuizen hebben plekken nodig waar de temperatuur laag, maar boven het vriespunt is en betrekkelijk constant blijft. Hun lichaamstemperatuur daalt tijdens de winterslaap en de stofwisseling wordt trager.

Wat meer over vleermuizen? Niet alle vleermuizen zijn insecteneters. Op het menu van vleermuizen uit Azië en Australië staan bananen en andere vruchten (zie afbeelding). Hazenlipvleermuizen behoren tot de opmerkelijkste soorten. Terwijl ze laag over het water scheren, grijpen ze met hun verlengde klauwen vissen. De lierneusvleermuis is gek op jonge vogeltjes, muizen, kikkers en schroomt als deze rakker honger heeft niet om zelfs zich te vergrijpen aan zijn soortgenoten. Vampiers treffen we in warme gedeelten van Midden-en Zuid-Amerika. Veelal strijken ze zachtjes neer op hun slapende slachtoffer-: een koe, een vogel of zelfs een mens. Met hun vlijmscherpe tandjes maken ze kleine wondjes in de huid, net diep genoeg om er bloed uit te kunnen drinken. Het speeksel van vampiers bevat een stof die stolling van het bloed tegengaat en de gegroefde, gespierde tong wordt gedraaid, zodat er een gootje ontstaat waardoor het bloed in de bek vloeit. De vampier zuigt niet echt bloed maar likt het razendsnel op. Een vampier kan 3,5 à 4 l bloed per jaar drinken. Op staatjes hier beneden vindt u drie rubrieken die gaan over de vraag hoe vleermuizen 's nachts hun weg weten te vinden, verder een verhandeling die beschrijft waar vleermuizen overdag mee bezig zijn en tenslotte kunt u op een staatje ook lezen hoe een vleermuis zich als moeder gedraagt.

03-04-2021 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

De laatste vier à vijf jaar horen we voortdurend dat hier in Holland wolven zijn waargenomen en gezien het aantal verdwenen schapen bij onze boeren is vastgesteld dat dit absoluut een feit is. Wolven hebben een groot leefgebied nodig dat zich uitstrekt van plm. 250 tot 2000 vierkante km. De wolven leven in roedels die meestal in grootte zo'n 7 tot 10 wolven betreft. Bij wolven is in zo'n roedel ook een rangorde. Een Alfapaartje voert de roedel aan. Als zo'n koppel eventueel uitvalt dan is er ook een bètapaartje beschikbaar om de roedel te leiden. De laagste in rang bij de wolven is de omegawolf. Wolven worden meestal naar de streek genoemd waar ze vandaan komen. Er zijn drie hoofdgroepen nl. de Timberwolf die we veelal tegenkomen in de bossen van Noord-Amerika, de Arabische wolf en de meest voortkomende de Toendrawolf die we zien rondlopen in de uitgestrekte gebieden van het Hoge Noorden, Europa, Rusland & Canada. In feite zijn er 42 soorten wolven. Je hebt de Poolwolven, de Alaskawolven, de Siberische, de Indische, de Zuid-Amerikaanse en de prairiewolf (deze is stukken kleiner en ook minder in gewicht dan alle andere soorten) Wolven die in Mexico rondlopen noemen we de Mexicaanse wolf en als ze straks volop aanwezig zijn in Nederland spreken we van de Hollandse wolf, Veluwewolf en mogelijk wordt er ook een andere naam voor bedacht. Net als een poes wordt een wolf na een drachttijd van 62 tot 65 dagen blind geboren en meestal telt de worp van een wolvin zes welpjes en een mindere worp is meestal drie van die kleintjes. Het geboortegewicht van zo'n wolf baby is 450 gram. Die jonkies lopen zo'n 1½ à2 jaar met zo'n roedel mee en zoeken dan hun eigen stekkie op bv. door een kijkje hier in Nederland te nemen. Wolven maken jacht op Elanden, Bizons, knaagdieren, hoefdieren, haasachtigen, vogels, aas en afval dat hen behaagt. Een wolf beschikt over spitse oren, waarmee hij uitstekend kan horen zonder naar Specsavers te gaan, het dier heeft scherpe tanden en nagels en verharen doet een wolf 1x per jaar. Lopen kan een wolf als een haas en als ze aan het sprinten zijn, dan lopen ze net zo hard als wielrenners die aan de laatste kilometers van een etappe bezig zijn. Een wolf kan kermen, blaffen en huilen en al die seinen hebben een betekenis die andere wolven met hun intelligentie meteen snappen. Zoals u weet is het verschil tussen een wolf en een hond slechts 0,2 %. In kleur heb je witte wolven, grijze wolven en er zijn er ook bij die bont zijn en hun vacht past zich aan bij de streek waar ze vertoeven. De wolven in de Noordpool hebben bv. een dikkere vacht als de Mexicaanse wolf. Een volwassen reu weegt tussen 20 en 75 kg en de wolvin zo tussen de 18 en vijftig kg. In de vrije natuur wordt een wolf  6 tot 10 jaar oud en in een dierentuin tussen de 15 en 20 jaar.  De wolf is een vrij schuchter dier en valt normaliter de mens niet aan. Wolven kunnen de hondenziekte krijgen, het miltvuur en diverse andere ziektes en echt gevaarlijk is een wolf die besmet is met hondsdolheid. Tussen 1580 en 1830 in Frankrijk kwamen 1200 mensen om het leven die gebeten waren door wolven die hondsdol waren. De vraag was: "Gaan wolven zich definitief in Holland vestigen?" Dan zeg ik ja, maar hierbij moet je Nederland Duitsland en België zien als één toekomstig leefgebied van die dieren en je kunt de wolf pakweg over vijf jaar zowel tegenkomen op al die plekken waar het dier zich thuis voelt en ongetwijfeld zullen hier bv. op de Veluwe en in de buurt van Emmen en in het bosrijk gebied van Limburg zich t.z.t.  een roedel vestigen. 

Zelfs leeuwen kun je in Nederland tegenkomen!

07-10-2018 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Het merkwaardige van de vogels is niet dat ze kunnen vliegen. Het meest verbazingwekkende is dat er ook een tijd geweest is dat ze hun moeizaam verkregen vliegkunst hebben opgegeven, zoals bv. de pinguïn die nadien een volmaakt waterdier werd en de struisvogel die door evolutie zich ontwikkelde  tot een vleugellamme, formidabel rennende landbewoner. Zo kennen we de gier met zijn parapluvormige wieken die eindeloos kan rondcirkelen boven de hete wildernis, wachtend op de dood van een dier of afkomend op de restanten ervan. Ook lang in de lucht blijven kan de albatros, die de grootste moeite heeft om zich uit het water los te maken: zijn zwerfgebied is de onafzienbare  woestenij van de oceaan, en zijn vleugels hebben dan ook  de vorm van reusachtige slagzwaarden, want levenslang worstelt hij tegen de harde zeewind. De Pinguïn is daarentegen een onderwaterdier met vleugeltjes die zwempoten zijn geworden. Dan hebben we de struisvogel, die al rennend zijn vlerken alleen nog maar gebruikt  om zijn balans te bewaren; de kolibrie, nauwelijks groter dan een insect, die stil hangt in de lucht en zelfs achteruit kan vliegen; en wat te denken van de arend, nota bene de voorvader van de gier, maar-in plaats van in geduldig cirkelen-gespecialiseerd is in een driftige duik die veel weg heeft van een val? Het gebruik dat een vogel van zijn vleugels maakt, bepaalt niet alleen zijn leven van dag tot dag: het is ook beslissend voor het leven en de gewoonten van zijn soort. Een hele vreemde watervogel is de goudplevier die niet eens kan zwemmen  en zonder aarzelen heel de duizelingwekkende afstand overbrugt van het bitter koude Alaska naar de zon van Hawaii, dwars over de Stille Oceaan; en dan is er de stern die onafgebroken op en neer vliegt naar een plaats waar het  om beurten  altijd licht blijft, de Noord-en  Zuidpool. Zo hebben we ook trekvogels die van de ene streek naar de andere trekken, soms niet verder dan een tiental kilometers of van land inwaarts naar de kust of omgekeerd, maar er zijn d'r ook die duizenden kilometers op en neer reizen om zowel koude als warmte te ontlopen en de meeste van die soort vogels weet veilig hun oude stekkie terug te vinden en ook hun broedplaatsen. Zo zitten hier al ruim twintig jaar scholeksters. Ze zijn nu naar elders vertrokken, maar hier op het dak van dit appartementencomplex komen ze jaarlijks terug om te broeden. De meeste van die trekvogels houden een vaste koers aan en komen niet zo maar aan in de buurt van hun oude stekkie; nee hoor vast pandoer op een en dezelfde plaats als dat jaar ervoor. De een vraagt zich af of ze zich op de afstand van de sterren oriënteren, een ander haalt het aardmagnetisme erbij, maar hoogstwaarschijnlijk is het toch de zonnestand die hun koers bepaalt. Ook insecten kunnen vliegen en we kennen ook zwevende landdieren zoals de eekhoorn en gewag wordt er ook gemaakt over vliegende vissen. Ook bv. een jaguar en een tijger kunnen zwevende sprongen maken, waarbij het lijkt dat ze vliegen. maar dat is natuurlijk niet zo. Er is mij maar één zoogdier bekend dat geen vogel is maar toch vliegen kan en dat is de vleermuis en hij gebruikt dan ook dezelfde techniek die in de oertijd werd toegepast door het vliegende reptiel de pterodactylus (zie tekening met uitleg hieronder!). Echt vliegen is alleen mogelijk met vleugels, die zó kunnen worden geplooid en bewogen dat ze zowel een lift als een voortbeweging leveren. Ontelbare eeuwen van evolutie hebben van de vogel (van mus tot Arend) een wonder van aanpassing gemaakt. Niet alleen zijn vleugels zijn bek, maar ook zijn pootjes, klauwen of dies wat meer zijn nauwkeurig aangepast aan het soort leven dat hij leidt.

KLAUWEN:

Bijlagen:
121 D Roofvogel met scherpe klauwen.jpg (208 KB)   

De laatste jaren horen we steeds dat er ergens in Nederland een wolf gespot is. Dit jaar en vorig jaar was dat op meerdere plekken het geval dat er een 'verkenner' hier poolshoogte kwam nemen of er mogelijk plaats genoeg is om hier te vertoeven. Er zijn voor-en tegenstanders. Nederland is relatief gezien een klein land en wordt doorkruist met zeer drukke wegen, die voor veel dieren een belemmering zijn om over te steken. Een wolf leeft in roedels van 8 tot 15 soortgenoten en houden er bv. net als sommige apensoorten er een rangorde op na. De wolven die ons Nederland bezocht en verkend hebben zijn na een poosje weer verdwenen. Zo'n wolf gemeenschap heeft een groot gebied nodig en het zijn in tegenstelling tot bv. leeuwen actieve beesten die altijd in beweging zijn en soms op een dag wel 150 km afleggen en krijgen ze honger, dan zitten ze meestal achter andere dieren aan, waarbij schapen wel hun meeste aandacht hebben. Hier in Holland zijn dit jaar al 65 schapen door een wolf aangevallen en weliswaar hebben de boeren deze schade vergoed gekregen maar dan nog! Stel dat op de Hoge Veluwe zich zo'n roedel vestigt. Grote gedeelten van de Veluwe zijn al afgesloten. Een wolf zou ook dit gebied kunnen bezoeken, want ondanks de wildroosters en het hekwerk zijn het de wilde zwijnen die soms overal onderdoor kruipen  en zich dan begeven naar het open gebied. Zo'n wolf kunnen we niet aan de ketting leggen en als er eenmaal een paar roedels zich hier in ons land gevestigd hebben, dan zal het schering en inslag wezen en dit tot ongenoegen van vnl. de schapenboeren die dan grote verliezen  te incasseren krijgen en op de duur iets anders voor de kost gaan doen. Het risico loop je ook als je met je hondje aan het wandelen ben zo'n wolf tegen te komen. Loop zo'n hond ongelijnd, dan heeft zo'n wolf dat beestje al direct te pakken. Heb je het beestje aangelijnd, dan druipt de wolf die toch vrij schuw is, in de regel af. Persoonlijk heb ik niks tegen wolven, maar bij logisch nadenken zie ik het hier met de algemene aanwezigheid van de wolf in Nederland niet zitten en ik denk dat we er dan een probleem bijkrijgen. OOSTVAARDERPLASSEN: Het gebied ligt tussen Almere en Lelystad. Toen voor een vijftal jaren terug hier de eerste dieren werden losgelaten was ik ook enthousiast, maar sinds afgelopen winter zet ik er toch wat vraagtekens bij. Voor Hollandse begrippen is dit moerasgebied van 5600 hectare heel groot, maar in de loop der jaren is het toch overbevolkt geraakt en de abnormale hoge sterfte van meer dan 3000 dieren heeft diverse mensen ertoe aangezet om tegen de beheerders en 'beschermers' van dit natuurreservaat te protesteren. De stemmen zijn door het mooie zachte weer van nu wat verstomd, maar ik denk niet dat dit voor altijd zal wezen. We hebben hier in Nederland een partij voor de dieren en daarnaast veel organisaties die op het welzijn van de natuur en dierenwelzijn gericht zijn, maar in de praktijk merk ik daar nog heel weinig van als ik zie hoe dieren vaak vervoerd worden en ook moet er meer aandacht zijn voor de vele proefcentra  waar dag en nacht met dieren-tot zogenaamd welzijn van de mens-geëxperimenteerd wordt.

20-04-2018 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

De Honingdas of Ratel behoort tot de marterachtigen en met de 'zondagse naam' is dit soort das bekend als de Mellivora Capensis. Je ziet ze alleen in woestijnen, savannen en bossen van Afrika en Azië. Het is geen bijzonder zwaar dier en volwassen weegt het beest 12 tot 15 kg. Het is wel een dier die van zich af kan bijten, want het heeft vervaarlijke tanden, stoere poten en messcherpe klauwen. Hun lengte is 60 tot 90 cm, ze worden tegenwoordig 12 tot 15 jaar oud. Vroeger lag die leeftijd wat hoger, maar door minder leefgebied en ziektes (ook aids) is deze levensduur wat korter geworden. Alleen goed opgepast in gevangenschap (dierentuin) kunnen ze die leeftijd van 24 jaar oud nog wel bereiken. De draagtijd van een vrouwtjesdas is 6 maanden en meestal is de worp twee tot vier jonkies De honingdas heeft haar naam te danken aan het weghalen van bv. bijennesten die ze met alles erop en eraan verslinden. Verder zijn ze ook gek op insecten, kevers, termieten, mieren, spinnen en hagedissen en ook op vele andere beestjes en weet-ik-veel. Het zijn alleseters! Dit soort das is voor de duvel of dood niet bang-zelfs niet voor een tijger, buffel of gifslang-en we kunnen deze 'snuiter' dan ook het dapperste dier der wereld noemen. Ze hebben ook een vrij dikke huid en het gif van bv. bijen, een slang e.d. dringt niet direct door tot de bloedsomloop. Beduusd van een cobrabeet bv. zijn ze zeker, maar na een goed uurtje rusten komen ze er gewoon weer van bij.  Op een staatje hier beneden vindt u ook nog een korte beschrijving van de honingdas en interessant voor mijn lezers is het misschien ook om een kijkje te nemen op een video waarop een onverschrokken Ratel in gevecht is met enkele dieren die dachten een makkie aan hem te hebben. Klik https://www.youtube.com/watch?v=aZa1aMrLpmU  en waar ook veel te lezen staat over de honingdas is op Dierenvrienden  https://fieggentrio.blogspot.nl/2015/01/dierenvrienden-speurneus-en-inbreker.html

22-03-2018 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Op 5 oktober 2017 overleed op 62 jarige leeftijd in zijn ambtswoning ten gevolge van longkanker in Amsterdam burgemeester Eberhard van der Laan. Eberhard van der Laan  werd op 28 juni 1955 geboren te Leiden. Zijn vader was van beroep huisarts. Gestudeerd aan de Vrije Universiteit van Amsterdam heeft hij voor jurist en hierna heeft hij in de hoofdstad jarenlang een advocatenkantoor beheerd dat gespecialiseerd was in letselschade. Op 7 juli 2010 werd hij burgemeester van Amsterdam en in die tijd heeft hij veel zaken naar zijn hand gesteld op een rustige en vredige manier. Bij het boodschappen doen met de fiets in Amsterdam verongelukte in 2012 zijn vrouw Luit Tabak, hetgeen de burgemeester zeer aangegrepen heeft. Na de rouwtijd kreeg de burgemeester kennis aan Femke Graas waarmee hij kort hierna getrouwd is. Eberhard van der Laan was actief lid van de PvdA. Waar hij ook verscheen Eberhard van der Laan bleef altijd zichzelf en of het nu de koningin of een gewone burger was dit alles maakte hem niets uit. Iedereen die hem ooit ontmoet heeft, praat over zijn makkelijke en amicale omgang en als je met hem in gesprek was had je meteen het gevoel dat deze man al jaren je vriend was of deed denken aan een familielid waar je graag al het lief en leed mee zou willen delen. Bij zijn overlijden was heel Amsterdam in rouw en toen hij opgebaard lag in het concertgebouw te Amsterdam zijn duizenden mensen langs de kist getrokken om afscheid van hun burgervader te nemen. Gisteren was er in het concertgebouw een bijeenkomst van genodigden en tegen enen hingen in Amsterdam alle vlaggen halfstok en onder het luiden van de klokken, het verkeer dat stilstond en het vele volk langs de route werd de kist uitgedragen en trok de stoet naar de begraafplaats alwaar deze geliefde burgemeester zal bijgezet worden. Eberhard van der Laan laat een vrouw en vijf kinderen achter, maar ook meer dan een miljoen mensen uit Amsterdam en verre omgeving die echt van deze persoon hielden en hem zullen missen.

 
  Hier twee onvergetelijke personen die er niet meer zijn:
  Johan Cruijff en Eberhard van der Laan

Hier burgervader Eberhard van der Laan met zijn Femke 

bij gelegenheid van een koninklijk vertrek en inauguratie
 

Hier koning Willem-Alexander en Eberhard van der Laan

 in het Amsterdaamse  Jordaan café De Eland 

  

 Hier in het Concertgebouw van Amsterdam ligt

 Eberhard van der Laan in een kist die gemaakt is van
 eikenhout uit het Amsterdamse Vondelpark

Eberhard van der Laan: ,,Ik neem afscheid en dit met een

opdracht aan mijn opvolger, de bewoners van Amsterdam 
en  aan iedereen die deze stad een warm hart toedraagt."

15-10-2017 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

In de loop der tijd heb ik zo'n honderdtal stukjes gebracht over allerlei dieren in moeders natuur. Vandaag heb ik voor u ingebracht enkele oude en leuke vogelprenten, die allemaal van tekst voorzien zijn. De laatste tijd treffen we in Nederland een hele andere fauna en flora aan dan voor jaren geleden. Bij plassen en sloten zie je veel wildgroei staan en daartussen bevinden zich planten die je voorheen in Nederland niet aantrof. Op die taaie wingerdplanten zijn dieren niet erg happig.
Vroeger vond je veel nesten onder het beschot van pannendaken waar vooral mussen zich happy voelden. Mussen en allerlei zangvogels zie je zelfs in deze rustige wijk  in het buitengebied van Angeren weinig of helemaal niet en mogelijk ligt dit aan het feit dat hier veel roofvogels rondzwerven en ze daarom zich schuil houden. Tegenwoordig heeft men in Nederland bepaalde ruimtes zodanig ingericht (bv in de buurt van Almere) dat daar wel veel diersoorten te bewonderen zijn. Ook vogels komen op die gebieden af en vinden daar alles van hun gade. Wat ook als een pre door natuurbescherming in deze centrale gebieden wordt gezien, is het natuurlijk evenwicht, waarbij zwakke dieren door wilde hongerige soorten geruimd worden. Toch lees je op het nieuws soms dat er in Nederland een vreemde vogel gespot is die van heel veraf ons land aan het bezoeken is en vorige week was er weer iemand die in de buurt van Arnhem een wolf gezien had. Wolven bevinden zich in een heel groot ruimtelijke gebied, leven in roedels en niet uitgesloten is dat er een verkenner over onze grens komt om te zien of Nederland ook een geschikt leefgebied is om met zijn familie daar te vertoeven. Al gauw is hij uitgekeken en bij zijn rechtsomkeert is het niet uitgesloten dat hij verhongert of onderweg verongelukt. Deze proloog over dieren heeft weinig of niets te maken met de vogelprenten die ik hier beneden heb afgedrukt, maar toch wou ik mijn gedachtegang hierover even kwijt; vandaar! Hier beneden treft u de bijzondere oude prenten aan, waarbij vermeld zij dat alleen de lepelaar hier in Nederland in de vrije natuur wel te zien is en meestal tref je deze vogels aan op natte weiden, in de buurt van sloten, slikken en op onze wadden.


         Zie inzetfoto van dit stuk, waarop een papegaai op een zwam van een boomstam rust

Bijlagen:
119 Inzet Rode lepelaar.jpg (20.5 KB)