Op verschillende eilanden op en in de nabijheid van de Indische Oceaan en hierbij doel ik op Indonesië, daar liggen de meeste vulkanen van de hele wereld. Op 17 april van dit jaar wijdde ik een heel stuk aan de vulkaanuitbarsting van de Eyjafjallajökull in IJsland; zie archief onder categorie milieu 2! Overal in de wereld had men last van rook-en aswolken. Duizenden passagiers strandden op de luchthavens, omdat het vliegverkeer vanwege rampgevaar geen doorgang kon hebben.

Kom je op Oost-Java in de nabijheid van de Gunung Bromo, dan krijg je het gevoel in een maanlandschap verzeild geraakt te zijn. We vinden er ook een enorm groot kratermeer en in deze grote plas is ook weer een vulkaan ontstaan en die heet de Gunung Batur. Op Lombok treffen we de Gunung Rinjani en op Sumatra de Tambora en tussen Sumatra en Java in de beruchte Krakatau; deze laatste was bij een eruptie in 1916 de oorzaak dat door de grote stofwolken de zon zijn licht bijna niet meer liet stralen en de mensen over de hele wereld verstoken bleven van mooi zomerweer.

Van de ruim 160 vulkanen in Indonesië is de helft niet meer actief. Sinds 26 oktober is op Java de Merapi weer in volle werking getreden en over de hele wereld wordt hiervan hinder ondervonden. Zou bvb. de Toba in Noord-Indonesië of de Krakatau ook gelijktijdig in actie komen, dan is het niet ondenkbaar dat hierdoor de zon totaal verduisterd wordt en de aarde verandert in een ijspegel! Voor 75 eeuwen geleden is er een uitbarsting geweest van de 'Semeru'-, maar deze is totaal uitgewerkt en men verwacht er geen gevaar meer van.
 
De uitbraak van de Merapi heeft inmiddels aan 160 Javanen het leven gekost en iedereen hier ter lande vraagt zich af waarom dit zo heeft moeten zijn. Je gaat toch niet kortbij een vulkaan wonen! Veilig zit je zo'n beetje op deze tectonische vlaktes als je er 10 km vandaan zit, maar dan hoef je in deze 'Gordel van Smaragd' nergens meer een optrekje neer te zetten. In de nabijheid van vulkanen tref je net als bij ons aan de zee of de grote rivieren vruchtbare gronden aan en op deze lavavelden kun je bijna alle gewassen kweken. Het risico van een vulkaanramp is net zo groot als bij een overstroming hier in Nederland.

Ik heb het er al eens een keertje over gehad dat bepaalde dieren, zoals honden en kikkers, aardbevingen voelen aankomen. Hetzelfde is het geval bij op komst zijnde erupties van een vulkaan, maar dan zijn het de driemaal zo hard groeiende bomen die in een dergelijk gebied zoiets aangeven. We hebben tegenwoordig de beschikking over geavanceerde indicatie apparatuur, maar ook hiermee gaat het wel eens mis en dan vind ik persoonlijk dat de natuur dit beter aangeeft dan wat voor onderzoeksmiddel ook!

Aardbevingen en vulkaanuitbarstingen zijn niet tegen te houden. We kunnen tegenwoordig wel zorgen dat voortijdig iedereen geëvacueerd is voordat de rampzalige gevolgen zich openbaren. We zullen wereldwijd tot een politiek onafhankelijke wereld rampenfonds moeten overgaan om effectief hulp te kunnen verlenen, zodat er geen ingezamelde voedselvoorraden en andere hulpmiddelen verloren gaan of gelden aan de strijkstok blijven hangen.

Zojuist vernam ik dat er aanwijzingen zijn dat op IJsland de vulkaan de Grimsvötn binnenkort ook van zich laat horen. Vandaag las ik in de krant over een hoop ellende met dat heen-en-weer gesjouw  van atoomafval en dat brengt me op het idee om over te gaan op geothermische energie en te proberen deze krachtbron onder de bodem van vulkanen via een geleide systeem op te vangen, te exploiteren en wereldwijd te distribueren.