De startpagina voor jong en oud Welkom op dit blog met veel uiteenlopende onderwerpen.
Op rechts van deze site staan
de rubrieken en categorieën
en of u nu onderwerpen zoekt
over ziektes, oorlogen,
politiek, rampen of nieuws
en dies wat meer, u vindt
het allemaal hier op dit
blog van Eef waar u nooit
op uitgekeken raakt!
21-01-2011
Viswijsheid uit een grijs verleden
Alle dagen ben je iets aan het zoeken en ja hoor mijn bewaardrang werd vandaag weer beloond, want in een oude map vond ik wat visgegevens van ruim een halve eeuw terug. Toen de computer er nog niet was sloeg ik alles in ordners en mappen op. Jaren hebben we ons moeten redden met zo'n pennetje die je steeds moest stippen in een inktpot, nadien schreef ik alles met de vulpen en na een jaartje goed sparen heb ik zo tegen mijn twintigte zo'n oude typemachine op de kop weten te tikken en eerlijk gezegd heb ik daar veel plezier aan beleefd en tot zo ongeveer 2002 mee gewerkt. Vanaf die tijd is er een computer in huis gekomen en zo langzaamaan heb ik daar al mijn gegevens in opgeslagen en dit apparaat is, nu ik immobiel geworden ben en practisch de deur niet meer verlaat, mijn grote vriend en toeverlaat geworden. Leuk vond ik het om die oude gegevens zoals ze er lagen op mijn site te brengen en zijn er vissers die deze stukjes over willen nemen, niemand houdt ze tegen, want je kunt bij mij, indien ge dat wenst elk stukje voor eigen gebruik overnemen. ik wens u er veel plezier mee! MOLENS
Onderhoud: Het beste is om de werpmolen uitwendig te tectyleren!
VISDRAAD
De maat van enkeldraads vislijn wordt aangegeven in honderdsten van milimeters. We kennen vislijnen met en zonder rek. 008 met rek= 0, 4 kg en zonder rek is 0,5 kg 0010 ,, = 0, 7 ,, ,, ,, ,, ,, 0,8 ,, 0012 ,, = 0, 9 ,, ,, ,, ,, ,, 1,1 ,, 0014 ,, = 1, 1 ,, ,, ,, ,, ,, 1,5 ,, 0016 ,, = 1, 5 ,, ,, ,, ,, ,, 1,9 ,, 0018 ,, = 1, 9 ,, ,, ,, ,, ,, 2,5 ,, 0020 ,, = 2, 4 ,, ,, ,, ,, ,, 2,9 ,, 0022 ,, = 2, 8 ,, ,, ,, ,, ,, 3,3 ,, 0024 ,, = 3, 3 ,, ,, ,, ,, ,, 3,7 ,, 0026 ,, = 3, 7 ,, ,, ,, ,, ,, 4,2 ,, 0028 ,, = 4, 2 ,, ,, ,, ,, ,, 5,2 ,, 0030 ,, = 5, 2 ,, ,, ,, ,, ,, 5,8 ,, 0032 ,, = 5, 8 ,, ,, ,, ,, ,, 6,5 ,, 0035 ,, = 6, 5 ,, ,, ,, ,, ,, 8 ,, 0040 ,, = 8, 2 ,, ,, ,, ,, ,,10,5,, 0045 ,, = 9, 7 ,, ,, ,, ,, ,,13 ,, 0050 ,, = 11,6 ,, ,, ,, ,, ,,15,8,, Zorg ervoor dat er geen kinken in de vislijn zitten! De drie belangrijkste haaksoorten zijn: Limmerick Aberdeen en Round-Bend. BAARS: gebruiken levend visje van 5 cm, haaksoort 6. met worm: blauwe Aberdeen, haak 8. SNOEKBAARS: visje van 8 cm, haaksoort Limmerick of Stiett 4-6. SNOEK: levend visje van 15 cm, haaksoort: Limmerick of Round-Bend nr. 4. AAL: levend of dood visje. Haaksoort: Limmerick 4-6 of Fleurhaak. BLANKEVOORN: deeg, Limmerick of Round-Bend 16, idem met worm en made RUISVOORN: vlok, Limmerick met lange steel, 2,4 en 6. KARPER: Pluim, Round-Bend, 6-10. idem met worm, verder aardappel, broodkorstjes en roggebrood. BRASEM: aas deeg of maden, Limmerick of Round-Bend 10-14. BRASEM: aas worm: Blauwe Aberdeen 6.
VISSEN MET KUNSTAAS Altijd gebruiken een onderlijntje van dun staaldraad: aan de ene kant zit een wartel, aan de andere kant een speld. De lijn wordt aan de wartel geknoopt en de speld haakt men in het oog van een lepel, duikplug. jig, spinner of twister.
HOE ZIEN DIE KUNSTAZEN ERUIT? De spinner is voorzien van een draaiend blad, een lepel lijkt op het bovenste grijpvlak van een eetlepel, plugs zijn nabootsingen van allerlei waterdieren, jigs zijn loden kopjes, voorzien van een bosje veren of haar, terwijl twisters bestaan uit een haak, een loden kopje en daarachter een gekromde staart van zacht plastic.
BLOEDKNOOP
Een lang en een kort eind aan elkaar zetten: Bij deze knoop is het namelijk niet nodig de beide uiteinden door te halen. Driemaal winden aan beide zijden. Middelste grote lus beide zijden apart doorhalen en aantrekken!
WATERKNOOP
De samen te knopen stukken in elkaars verlengde leggen. In beide stukken tegelijk een enkelvoudigeknoop (oud wijf) Niet direct aantrekken, máár eerst nog viermaal doorhalen!
LUSKNOOP
Eind van de lijn dubbel leggen en hierna er één of twee oude wijven inleggen!
KUNSTAASKNOOP
Het uiteinde van de lijn door het oogje steken, het uiteinde vijfmaal om de hoofdlijn winden, het einde door de lus bij het oogje, hierna nog eenmaal door de laatste gevormde lus en dan aaantrekken!
BLEDKNOOP
Maak een enkelvoudige lus om bled, vier tot zesmaal winden en aantrekken!
Bloedknoop voor 2 lijnen met elkaar te verbinden Waterknoop is een voorslagknoop voor onderlijnen op zee Lusknoop wordt ook veel bij zeevissen gebruikt Kunstaasknoop is voor het bevestigen van kunstaas Clinchknoop is een dubbel doorgehaalde kunstaasknoop Bledknoop wordt gebruikt voor haakjes te bevestigen
De ree is een klein soort hert met in de zomer een zandgeel tot bruinrode vacht dat in de winter grijsbruin kleurt. We kennen twee soorten reeën, namelijk de bosree en de veldree. De bosree houdt zich het liefst op in loofbossen met veel eiken en beuken, waarvan de jonge twijgjes, de eikels, beukennootjes en de boombasten voor haar of hem een lekkernij van de bovenste plank is. Verder eten ze graag allerlei vruchten, zoals bessen en bramen, gek zijn ze op bloemknoppen en ook op scheuten zijn ze dol. Op gras-en heidevelden grazen ze er alles af wat lekker is! Levert het bos onvoldoende voedsel op, dan wijkt de ree nog wel eens uit naar de akkers met landbouwgewassen. Dit doen ze bij voorkeur in de schemering als de boer zit te eten. Bosrandbewoners krijgen vaak bezoek van wilde zwijnen die hun tuin komen omploegen en reeën die de bloemetjes echt naar buiten zetten en hun maag ermee plezieren. Specifieke veldreeën houden zich in stille en uitgestrekte velden op, waar overigens wel wat schaarse begroeiing is met hier en daar een boom waar ze beschutting onder vinden. Over het algemeen zijn ze wat minder schuchter dan de bosree. De mannelijke ree wordt reebok genoemd. In bijna alle bosrijke gebieden, grote polders en landoppervlakten binnen Europa vinden we de ree; hier in Nederland vooral op de Hoge veluwe. Ondanks de goede afrasteringen, wildroosters en wildtunnels worden veel reeën in het verkeer gedood.
We kennen in Nederland, Duitsland en België wildfokkerijen waar buiten fazanten, konijnen, patrijzen en veel hoendersoorten ook reeën voor uitzet, terugfokking, de jacht en slacht gehouden worden. De zomerse bronsttijd van de ree is eind juni en de herfstbronsttijd eind september/begin oktober. De reeën die in de zomer gedekt zijn kennen een verlengde draagtijd van 150 dagen. Die eind oktober dragend geworden zijn van 144 dagen, zodat de worp van één, 2 of 3 kalfjes door beide vruchtdragers eind april/begin mei ongeveer tegelijkertijd plaatsvindt. Een ree kan maximaal 20 jaar oud worden, maar de gemiddelde sterfleeftijd ligt daar ver beneden. Vroeger vonden wij als kind zijnde jagen op wild heel gewoon, ook het slachten kwam niet vreemd over en dat kwam uit de tijd dat vooral op het platteland de bewoners allemaal wel een schuurtje hadden met kippen voor de leg en varkens en konijnen voor de slacht. Tegenwoordig loopt het emmertje over als ergens gesproken wordt over het afschieten van wild en om geen ruzie met deze fijngevoelige dierenvrienden te krijgen bind je met alles maar een beetje in en probeer je het gesprek op een andere golfllengte te krijgen. In een ver verleden was jagen op wild onnodig, omdat wolven en lynxen ervoor zorgden dat de natuur in de bossen in evenwicht bleef. Komende week ga ik met mijn vrouw samen een weekje er tussenuit om wat boslucht in te snuiven en eind december hoop ik weer wat te kunnen vertellen wat we we allemaal gezien en beleefd hebben en ongetwijfeld schieten we weer wat mooie beelden voor op ons blog. Ik wens u nu veel leesplezier en tot een volgende keer! Klik http://www.vvvhoenderloo.nl/ zoek iets wat u interesseert en kom er eens een kijkje nemen!
REEBOK OP ZOEK NAAR ZIJN VERLOOFDE MOEDER MET ZOGEND KALFJE,VADER WAAKT! TOT ZIENS IN HET BOS! NEEN WE BLIJVEN TE VELDE!
Vandaag worden de dieren thuis extra verwend. Misschien krijgen ze wel te veel van het goede!
Het houden van dieren brengt werk met zich mee en de meeste mensen hebben de consequenties hiervan niet in de gaten. Dit merken we vooral in de vakantieperioden. Met dieren is het hetzelfde als met een baby; ga je de deur uit om boodschappen te doen of aan het werk, breng je die lieverd naar een goed adres die de verzorging overneemt. In de regel is dat oma of een ander familielid en ook zijn er in bijna alle plaatsen van Nederland en België goede crèches te vinden. In de meeste gevallen worden dieren bij langdurige afwezigheid ook op een verzorgingsadres ondergebracht of door een goedwillende buur verzorgd, maar niet altijd. De zomer is weer voorbij en in de kranten en op tv waren er weer schrikbarende verhalen over achtergelaten en verlaten dieren; beestjes die vandaag deze herdenkingsdag niet meer meemaken!
Ik heb er altijd veel dieren op na gehouden en vroeger op 4 oktober, de kerkelijke verjaardag van de grootste dierenvriend aller tijden, de H. Franciscus van Assisië, namen mijn kinderen en naderhand kleinkinderen een konijn, cavia, hamster of zo'n minipapegaaitje mee naar school. De beestjes gingen van hand tot hand, werden van top tot teen bekeken en geknuffeld en als de ceremonie afgelopen was werden de kooitjes in een tochtige gang gezet en ging de meester of juffrouw door met taal of rekenen. Wat ooit gebeurd is dat daags erna een van mijn cavia's dood ging, waarschijnlijk doordat het beestje een zware kou gevat had. Al sinds jaren ben ik geen voorstander van al dat gesjouw met huisdieren en daarom zou het misschien een goed iniatief wezen als scholen op werelddierendag eens de natuur ingingen of een kinderboerderij bezochten om al deze dieren in alle rust te bewonderen en vaak is er per klas wel een ouder te vinden die veel van dieren afweet en hierover uitleg kan geven. We wensen alle dieren op deze zondag van 4 oktober 2009 een fijne dierendag!
BRANDWEERMAN REDT HOND UIT BRANDEND HUIS BAAS EN HOND LEZEN NIEUWS VAN HET THUISFRONT BOVEN HONDAAPJES-BENEDEN KONIJNTJES KINDEREN BEZOEKEN EEN KINDERBOERDERIJ LEUK! NOOIT DIERTJE BIJ WARM WEER ACHTERLATEN HIERBIJ HEB JE ECHT GEEN INTERCOM NODIG!
Ofschoon we vroeger geen tuinder waren hadden we wel de beschikking over een groot stuk land waar van alles op verbouwd werd. Ik heb zelfs nog bruine bonen en kievitsbonen daarop verbouwd, die mijn moeder in de winkel verkocht.
We aten uitsluitend groenten uit onze eigen moestuin en hadden er ook een twintigtal pruimenbomen op staan. De Reine Vick's en Elster Blauwen werden medio augustus geplukt, een gedeelte ging de weck in, van de wat mindere soort werd jam gemaakt en de rest werd uitgesorteerd en geveild.
Zelf ben ik ook nog een tijdje Keurmeester van de Warenwet geweest, en in het district waar ik zat, hadden we niet alleen te maken met groente en fruit dat in winkels verkocht werd, maar ook bezocht ik op dat gebied de grote groente en fruitveiling te Zwijndrecht.
Binnen de Wetgeving, de Koninklijke Besluiten en Verordeningen van de Bestrijdingsmiddelen wetgeving staat nauwkeurig vermeld wat er wel en niet gebruikt mag worden, zijn gebruiktijdsbepalingen opgenomen en zijn er ook strenge regels voor aanduidingen op de verpakking, de opslag, het vervoer, kortom, er kan niet maar raak gerommeld worden en ook de controle is goed geregeld.
Persoonlijk ben ik nooit een voorstander van chemische bestrijdingsmiddelen geweest en heb altijd met natuurlijke alternatieve gewassenbeschermingsmiddelen gewerkt en òf het nu om bladluis, witte vlieg, honingdauw, slakkenoverlast of wat ook ging, overal had ik mijn eigen middeltjes voor die soms tot de samenstelling en het gebruik wel heel wat nevenwerk met zich meebracht, maar tot mijn volle tevredenheid prima hun taak verrichtten.
Voor een paar jaar terug had ik als hobby nog een volkstuintje in Gendt (OB) en voor eigen consumptie hield ik daar de beste producten vanaf, zonder ooit insecticiden gebruikt te hebben.
Momenteel doet zich het feit voor dat hele bijenvolkjes uitsterven door het gebruik van het zeer giftige bestrijdingsmiddel imidacloprid, een middel tegen ondermeer bladluis en witte vlieg bvb in de bloemkool.
Bijna geen bijtje zie je meer rondvliegen en ofschoon de meeste groentetelers hier niet van wakker liggen zijn het wel de imkers, fruitboeren, parfumeurs, de honingpersers de grondstofsamenstellers van aromatische stoffen en de medische industrie die daar last van hebben en óók in uw tuintje zie je minder bloeiende bloementjes staan.
Maar, zoals het overal meegaat, heeft de fabrikant van dat middel 'een onpartijdig en onafhankelijk onderzoek' in laten stellen door de universiteit van Illinois in de USA, en die hebben vastgesteld dat de bijensterfte niet te danken is aan het gebruik van imidacloprid, maar 'waarschijnlijk' veroorzaakt wordt door een of ander onbekend virus; je moet er maar op komen!
Onze minister van landbouw Gerda Verburg heeft dit onderzoek bepalend gevonden om dit middel, dat noch carcinogeen of genotoxisch (kankerverwekkend of inwerkend op de menselijke genen) is, niet te gaan verbieden.
Ik lap dat hele onderzoek aan mijn laars en heb er een heel andere mening over en durf te stellen dat ze volkomen fout zitten, mogelijk is imidacloprid wel een goed middel voor het creëren van een sexy kleurtje bij onze haarkleurminnares Gerda, máár in de land-en tuinbouw moet het gebruik van imidacloprid ter bescherming van de bijenstand verboden worden. Weg ermee!
Er gaat geen dag voorbij of hier bij het appartementencomplex "De Pauw" zie ik vanuit het kamerraam de blauwe reiger fier en onbeweeglijk staan loeren om zijn slag te slaan.
De blauwe reiger is in Nederland de meest voorkomende reigersoort. Doordat in de loop der jaren in de buurt van plassen, brede sloten en weilanden hele stukken in beslag genomen zijn door bebouwing vind je de reiger soms midden in een grote stad waar nog een slootje of vijvertje is overgebleven waar hij dagelijks aan zijn trekken kan komen.
Vroeger waren het schuchtere vogels en moest je ver de polder in om een reiger te ontmoeten.
Reigers halen hun eten vooral uit de sloot en gek zijn ze op vissen en kikkers, maar ze vullen het dagelijks menu ook aan met mollen, ratten, muizen, salamanders en grote sprinkhanen die ze in het veld vinden. Vis is echter hun hoofdvoedsel!
Reigers broeden voornamelijk in kolonies in hoge bomen. Hier in de omgeving van Angeren waar we in de nabijheid veel rivierstroken met uitgebreide begroeiing en uitgestrekte polders en weidegebieden met waterlopen hebben, kun je dagelijks reigers en een heleboel andere vogels bewonderen.
Nog steeds reizen mensen ver weg om vakantie te houden, maar er is werkelijk geen fijner en gezonder uitgaansgelegenheid dan de fiets te pakken en als men nog goed ter been is om een wandeling te maken om in de vroege morgenuren 's herenwegen te doorkruisen en te genieten van die mooie landschappen hier in ons eigen Holland.
En overal, tot in de kleinste dorpjes aan toe, vind je wel een gezellig zitje of terrasje om even uit te rusten en een hapje te eten.
Bij reigers zien mannetjes en vrouwtjes er gelijk uit, dit in tegenstelling tot bvb zwanen waar je duidelijk dit verschil op het eerste oog wel kunt zien. Reigers worden gemiddeld ongeveer 25 jaar oud.
Hier beneden ziet u seizoenfoto's van het kikkerkolkje, ook wel kikkergat genoemd en als ludiek geheel nam ik bij schemer een foto van een overkomende luchtballon, waarin zover ik weet nog nooit een reiger als ballonvaarder gereisd heeft om zich te verplaatsen.
HIER ZUS BLAUWE EN BROER WITTE REIGER! AL VROEG IN MAART ZIE JE OVERAL REIGERNESTEN LIEVER NIET, MAAR ZOIETS KAN OOK GEBEUREN! HIER HET KIKKERKOLKJE IN HET VOORJAAR OP ACHTERGROND WEILAND EN LANDHUIS MOOI HELDER WATER, RUIMTE EN BESCHUTTING! PA EN MA EEND ZWEMMEN NAAR NESTJE WINTERPLEZIER VOOR DE BUURTKINDEREN
Onder de apensoorten die het dichtst bij de mens staan worden gerekend de chimpansees, de gibbons, de orang-oetans, de gorilla's en de bonobo's.
De meeste kwalen en erfelijke ziektes die we bij de mens waarnemen komen ook bij apen voor.
Er is nog steeds een onderzoek gaande waarom apen wel met HIV besmet kunnen raken, maar daarentegen geen AIDS krijgen, wat bij de mens dus wel geval is.
In 1871 bracht de wetenschapper Charles Darwin de hele wereld in opschudding met zijn evolutieleer, waarbij hij uitging van het feit dat de mens van de aap afstamde.
Dat hele ontstaan moeten we wel zien in een verloop van een paar miljoen jaren dat een dergelijke overgang van aap naar mens met zich meegebracht heeft.
In die tijd wist men nog niets af van genen en DNA en met de huidige wetenschap zal binnenkort mogelijk achterhaald kunnen worden of Darwin gelijk gehad heeft.
Gaan we van bepaalde geloofsovertuigingen uit, dan zal deze stelling nooit erkend worden, ook als hiervoor wetenschappelijk materiaal op tafel gelegd wordt.
Verschillende godsdiensten gaan ervan uit dat de mens door God geschapen is naar zijn beeld en gelijkenis en zullen een andere stelling nooit erkennen.
Als we in de natuur rondkijken of een dierentuin bezoeken en we ontmoeten daar ons 'halve spiegelbeeld', dan zie je bij de apen een gedragswereld gelijk aan die van de mens.
Men ontmoet daar managers, bazen, afdelingschefs, kantoorpersoneel, arbeiders, hulpen en van alles en nog wat. Er lopen ook apen bij die homo of lesbienne zijn!
De meeste apen kunnen net als wij ook kleuren onderscheiden. Daartegenover staat dat zij minder goed kunnen ruiken. Proeven hebben uitgewezen dat de kapucijnaap en de wolaap geen kleuren kunnen waarnemen, maar wel over een betere reuk en gehoor beschikken, dan hun andere soortgenoten.
Ofschoon ik een tegenstander van dierproeven ben, wordt er nog steeds in laboratoria met apen geëxperimenteerd, vooral met resusapen.
Er zijn in de wereld ruim driehonderd apensoorten en hun natuurlijk leefgebied is voornamelijk Centraal Afrika, Zuid Amerika en veel beboste landen in Azië, zo bvb Thailand en Indonesië.
Veel mensen zijn tegen het optreden van wilde dieren in circussen, maar als geruststelling kan ik u uit ervaring vertellen dat de dieren daar goed behandeld en verzorgd worden.
Wat verboden moet worden is het gezellig met een aap op de foto dat ik in Spanje ben tegengekomen. Om alle risico's uit te sluiten dat een dergelijke aap de mens aanvalt of bijt, hebben de bezitters deze apen beroofd van hun gebit.
Apen zijn er in alle gewichtssoorten. Het kleinste en lichtste aapje is de Zuid Amerikaanse dwergoeistiti (zie inzet), die nog geen pond weegt.
De meeste apen hebben een gewicht van 30 tot 60 kilo, en als hij op de bascule staat, is de gorilla met zijn 300 kilogram baas bovenbaas en zit hij of zij in een dierentuin, dan is er meestal overgewicht, tel er dan nog maar ruim 50 kilo bij!
Over apen kennen we veel uitdrukkingen en gezegden, zoals , Daar komt de aap uit de mouw", Daar komt de eigenlijke toedracht te voorschijn (boven water)!",In de aap gelogeerd zijn", bedrogen uitgekomen zijn!", Zich een aap lachen", Zich lachend & spottend ergeren of vervelen!", en een hele ouderwetse is, Hij speelt aap wat heb je mooie jongen", Hij is overdreven vriendelijk om iets te verkrijgen of goed te maken!" En als laatste nog zo'n leuk schoolgezegde : "Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding!"
GROEP CHIMPANSEES IN TCHIMPOUNGA (CONGO) HIERBOVEN EEN PAAR GIBBONS HIER EEN ORANG OETAN MOEDER MET BABY BOVEN BERGGORILLA'S-BENEDEN ETENDE GORILLA DE SEKSMANIAKKEN ONDER DE APEN DE BONOBO'S BENEDEN EEN AFGHAANSE RESUSAAP IN URUZGAN EEN SCHATTIGE MOEDER EN ZOON WOLAAP "KAPUCIJNERMONNIKEN" IN KLOOSTERTUIN
De Trachomonas Gallinae, beter bekend onder de naam "Het Geel" door de kleur van dit soort vastzittend taaislijm keelabces, is in Nederland nu ook voor het eerst aangetroffen bij merels en groenlingen.
Deze ziekte kwam in een eerder stadium uitsluitend en sporadisch voor bij duiven en roofvogels, zoals uilen en buizerds.
We kunnen nú spreken van een regelrechte vogelramp, want in Duitsland zijn de laatste drie maanden meer dan 10.000 zangvogels aan "Het Geel" overleden.
De ziekte kenmerkt zich door zware slokproblemen bij het innemen van voer en na een korte tijd stikken of verhongeren deze arme vogels.
Het Geel is een heel overdrachtelijke ziekte en besmetting is heel moeilijk te voorkomen; er is ook geen geneesmiddel voor!
Voor zover bekend is de aandoening niet besmettelijk voor de mens, ofschoon ik persoonlijk wel vind dat vogelhouders de uiterste persoonlijke hygiëne in acht moeten nemen bij de verzorging van hun vogels binnen of buiten in de volière.
Raadzaam is het dat de hokken en voederplaatsen, zowel binnen als buiten bij u thuis of op de camping, goed schoon gehouden worden en hierbij moet u oud en vochtig zaad onmiddellijk ruimen.
Merels treft u overal aan en groenlingen voelen zich tegenwoordig niet alleeen goed thuis aan bosranden of dichtbegroeide wegbermen, maar ook in een weelderige tuin of plaatsen waar rozenbottels staan zie je deze kwieke zangvogeltjes veel zitten pikken aan zaden en vruchten.
De vogelbescherming roept mensen op direct melding te maken als men verdachte vogels in-en rondom uw buurt waarneemt.
Adressen van de vogelbescherming zijn meestal te vinden in de gemeentegids of telefoonboek en heeft u internet dan drukt u "vogelbescherming" maar in en u vindt al gauw het juiste adres.
Komt u er helemaal niet uit, bel dan even naar de gemeentelijke voorlichter, die best bereid is uw melding aan de juiste instantie door te geven; dit geldt ook voor mijn lezers in België, waar nu nog niets van de vogelziekte "Het Geel" te merken is, maar waar een uitbraak in de buurt van aan Nederland grenzende bossen al gauw een feit kan wezen!
HIER ZIET U EEN AFBEELDING VAN EEN MEREL BOVEN EN BENEDEN TREFT U EEN GROENLING HIER EEN GEZOND KOPPELTJE POSTDUIVEN DE DUIF HIERONDER LIJKT ME NIET GEZOND! BUIZERD IN WEILAND KAMPSESTRAAT ANGEREN
Hier in Nederland kennen we geen gevaarlijke spinnen, ofschoon er wel steeds melding gemaakt wordt dat tussen een lading bananen of in een of ander reiskoffer wel eens een gevaarlijke gifspin was waargenomen.
De enige spin die bijt is de waterspin, maar die vindt u niet bij u in huis of in de tuin. Nota bene is de beet wel pijnlijk maar echt niet dodelijk!
Over de hele wereld gerekend zijn er 40.000 soorten spinnen die allemaal in boekwerken hierover beschreven worden, dan zijn er ongeveer 10.000 soorten die wel bekend zijn, maar waar nog geen of onvoldoende lectuur over bestaat.
Van al die soorten zijn er slechts 7 min of meer gevaarlijk en daar moet u in een land als Australië, Thailand of in een of ander Afrikaans land bvb Senegal mee oppasen.
Over het algemeen zijn gifspinnen schuchter en een beet is alleen te verwachten als je ze bedreigt in hun territorium. Voor zover ik weet kan alleen een beet van de Australische Roodrugspin dodelijk zijn en beste lezers, neem maar van mij aan dat een beet van een teek meestal gevaarlijker is dan van de meeste gifspinnen.
In mijn leven heb ik op spinnengebied de gekste dingen meegemaakt. Jarenlang heb in ons familiebedrijf van vroeger langs de weg gezeten en in ieder huis of tuin zijn wel spinnen te vinden.
Veel van die angsthazen, en het waren niet alleen vrouwen, vroegen mij om de spin te vangen en als echte dierenvriend sloot ik het beestje dan in een lucifersdoosje en liet hem of haar buiten weer los.
Ik heb eens een keer in Arnhem in een ziekenhuis gelegen waar ik in de rooksalon een mevrouw trof die haar been gebroken had, doordat ze van schrik van de trap gevallen was, omdat er een spinnetje op de leuning zat.
Een verpleegster van het Albert Schweitzer ziekenhuis in Dordrecht had het ooit meegemaakt dat er een patiënt binnengebracht was met een vermeende hartaanval. Bij onderzoek bleek dat er niets aan de hand was, maar hij bij het gieten van de bloemetjes op de vensterbank een spinnetje was tegengekomen.
Beste lezers, een spin is een heel nuttig dier en vangt in zijn web ontzettend veel insecten, vooral muggen.
Zo'n spinnenweb is al een wonderbaarlijke wereld op zich en bestaat uit een aantal niet kleverige draden die de spin als looppad gebruikt en hele kleverige draden waar de prooi die het web binnentreedt aan vast blijft zitten.
De spin zit meestal verdekt opgesteld, bvb achter een kastdeur, en met een soort signaaldraad naar het web bemerkt ze dat er wat gevangen is; je zou kunnen zeggen dat de spin de uitvinder van de antenne is!
De eerste en beste mug die bij moeke of papa spin op visite gaat sluit ze meteen in haar ecologisch huisje op en u kunt rustig zonder ongemak doorslapen of verder werken op uw computer.
Op de inzetfoto links bovenin ziet u een afbeelding van een schorpioen die ik ooit aangetroffen heb in de koffer van mijn zoon, toen hij van vakantie terugkwam van de Dominicaanse republiek.
Je kunt het geloven of niet, maar in Mexico zijn veel families die een vogelspin als huisdier eropna houden, maar ik zou dat kriebelige beestje net als mijn lieve viervoeter Tayler niet graag naast me in bed hebben liggen.
BOVEN DE WIELWEBSPIN, BENEDEN DE WATERSPIN HIER ZIET U DE ZWARTE SCHORPIOEN BENEDEN DE GIFSPIN DE TARANTULA BEN: MEXICAANSE ROODKNIE VOGELSPIN ALS LAATSTE DE AUSTRALISCHE ROODRUGSPIN
Ruim 36 jaar lang hebben we onze vakanties op de Hoge Veluwe doorgebracht.
Vele duizenden jaren geleden in het aloude oer en ijs-tijdperk is dit gebied ontstaan uit opgestuwde modderlagen toen de ijsvlakte Holland ging smelten en bewoonbaar gebied begon te worden.
Langzaamaan heeft het zich ontwikkeld tot een van de mooiste natuurgebieden van Nederland waar het voor mens en dier aangenaam vertoeven is. In september 2004 kwam een abrupt einde aan ons woongenot. Het had vele oorzaken, blijvend wonen mocht niet en bovendien werd dubbelop wonen voor onze smalle beurs te duur, waardoor we in geldnood kwamen en alles hebben moeten verkopen.
Altijd hebben we ernaar gestreefd om permanent in Hoenderloo te gaan wonen: "Het is een bosrijke streek en ik voelde me daar met mijn chronische longkwaal lekker in mijn vel zitten!"
Nú, enkele jaren verder loop ik naar lucht te snakken en ben af en toe helemaal van de kaart, want echt gezond wonen is er op het platteland ook niet bij, want overal worden er maar raak giftige stoffen langs de rivieren gedumpt waar de honden geen brood van lusten en veel mensen in onze buurt houden er van die allesbranders op na die ook zo gezellig stoffen uitblazen en vertellen me als SP'er er ook nog bij dat ze veel van hun kinderen houden en lid zijn van een of andere Groene Partij.
Om het helemaal gezellig te houden staat er op nog geen 50 meter van ons woonverblijf zo'n grote zendmast die met zijn straling van mijn lichaam een wrak gemaakt heeft.
De Regering schrijft de mensen een gezond leefklimaat voor en daar hoort toch op zijn minst bij dat mensen met chronische kwalen kunnen wonen in het bos of verblijven aan de zee.
Nee, dat alles is alleen weggelegd voor kapitaalkrachtige lieden die we voor 90 procent tot de graaiers kunnen rekenen, die ons leefklimaat kapot gemaakt hebben, zichzelf overal mee bevoordelen en ons van allerlei wetjes voorschrijven waar ze zichzelf niet aan houden.
Zelfs gemeentelijke instellingen, overal van op de hoogte, en plaatselijke gezondheidsinsatanties houden rapporten achter en laten zich de wetten voorschrijven door grote bedrijven en concerns die nú met de economische crisis óók in de gevarenzone zijn beland maar zich gesteund voelen door 'besmeurde ambtelijke wolven', gehuld in schaapsklederen, die om hun baantje niet te verliezen ze toch weer ten koste van de gewone burger uit de financiële perikelen verlossen en zich op die manier weten af te schermen van mogelijke 'klokkenluiders'!
Ik heb een hekel aan verklikkers en praat er verder maar niet over, maar als het om zaken gaat die me op geloofsgronden nopen om het stilzwijgen te verbreken, klim ik onmiddellijk in de pen.
Rapporten door mij per mail verzonden met mijn volledig adres, naam en handtekening eronder, dus niet anoniem, waarin naam en paard bekend gemaakt worden van fraudeurs, kunnen zelfs door mijn eigen partij per Tomaatnet verzonden al niet meer ontvangen worden vanwege de vele reikhalzende nekken die schijnheilig in een voor het oog verborgen kamer torenhoog in een flatgebouw in Nijmegen of Heerenveen alle in hun ogen ongewenste berichten onderscheppen en denken mij een rad voor de ogen te draaien.
Neem maar van mij aan dat ik ze binnenkort allemaal bij de lurven pak en ze als 'lange hulpnek' ga tentoonstellen in pretpark 'de Efteling' in Kaatsheuvel!
Ik ben altijd een druk en driftig baasje geweest die meer weggaf dan hij vaak verdiende en mijn vrouw Ria is uit hetzelfde hout gesneden, altijd waar nodig hulpvaardig, voortdurend bezig alles rondom ons heen netjes op te ruimen; op de camping deden we hetzelfde als thuis en ik ging zelfs zover dat ik ook nog een paar hectares bos bevrijd hield van alles wat er niet in thuishoorde.
Op zo'n camping wonen ook geen heiligen! We hebben er van alles meegemaakt: "De beruchte konijnenziekte, de Myxomatose, kleine en grote bosbranden, zware stormen, stropers uit de Randstad die 's nachts de Veluwe onveilig maakten, wilde zwijnen die bijna de hele camping omgeploegd hadden, ja spijtig dat ik het moet vertellen, zelfs dronken politieagenten nota bene op een landelijke rampenoefening, ook hebben we wel eens knullen opgevangen die uit een internaat waren weggelopen en laat in de avond of midden in de nacht door het bos doolden."
Zelfs ben ik wel eens ooit betrokken geweest bij een grote familieruzie van mannen die, terwijl hun overleden moeder nog boven de aarde stond, elkaar met jachtgeweren kwamen bestrijden, waarbij rake klappen vielen en ik als een soort bemidddelende en reddende engel overal tussenbeide kwam om moord en doodslag te voorkomen.
Och, natuurlijk ben ik niet volmaakt en had ook wel eens met deze of gene een conflictje en ben in Hoenderloo wel eens ooit dronken geweest, maar nooit terwijl ik me met een vervoermiddel op de openbare weg bevond.
Van oud-buurman en amateurfotograaf Wim van Nimwegen, die nog steeds op camping 'De Woeste Hoogte' zijn weekends en vakanties doorbrengt, ontving ik nog wat recent fotomateriaal vanuit ons geliefde Hoenderloo, waar we nog altijd een nostalgisch verlangen naar hebben, maar wel nooit meer zullen kunnen terugkeren!
DIT WAS TOEN ONZE MOOIE STANDPLAATS! ZÓ, WIM: ,,IK HOUD HET MAAR WEER VOOR GEZIEN!" BURLEND EDELHERT BRENGT LEVEN IN HET BOS HIER VANUIT DE USA EEN GROET AAN HOLLAND! PRACHTIG GESCHOTEN DIE MOOIE DAS! WILDE ZWIJNEN ALS ONDERDUIKERS OP VELUWE ROTTE ZWIJNEN MET OP VOORGROND KEILER JR. HIERONDER KEILER SENIOR KIJKT KAT UIT BOOM!
De gewone vos heeft een roodbruine vacht en wordt daarom ook wel de rode vos genoemd. Een vos moet dagelijks ongeveer een pond voedsel eten.
Soms doodt hij meer dieren om in zijn dagelijkse behoeften te voorzien dan nodig is en richt hij bvb in het kippenhok van een pluimveehouder een ware slachting aan.
De vos is een sociaal dier en leeft in kleine groepen, in holen die hij soms deelt met hazen en konijnen; natuurlijk door ze vooraf als ontbijt gebruikt te hebben.
Vossen bakenen hun leefgebied af met geursporen van urine en uitwerpselen.
Het is een nachtdier, maar als ze ongestoord kunnen leven, zoals in de Oostvaardersplassen bij Almere, jaagt hij liever overdag.
Hier in het plaatsje Angeren zitten in de bosjes en velden van dit grote rivieren en poldergebied ook veel vossen, maar de meeste ben ik toch ooit tegengekomen in de bossen op de Hoge Veluwe waar we jarenlang onze vakanties doorbrachten.
Over vossen zijn veel verhalen geschreven. Bekend is het beroemde middeleeuwse dierenepos van Reinaert de Vos.
In de Nederlandse taal kennen we een groot aantal spreekwoorden en gezegden over dit geslepen dier uit moeders natuur.
Enkele ervan zijn, Als de vos de passie preekt, boer pas op je ganzen (kippen), wat betekent, Pas op voor sluwheid achter een schijnheilig masker!'', Men moet vossen met vossen vangen, wat zeggen wil: ,,men moet slimmeriken met slimheid vangen!''
Nog een paar goede, Een vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken, wat betekent, Een mens houdt zijn aangeboren karaktertrekken onder alle omstandigheden!"
Zó praten we ook over iemand die slim is: ,,Het is een slimme vos en van een oudje die de wereld om zich heen goed weet te taxeren: ,,Het is een oude vos!"
Vroeger liepen vrouwen uit de gegoede stand met een vossenpelsje of bontstola om hun hals en was vossenbont in.
In een gesprek in de kapsalon werd dan gezegd: ,, Rosa was ook hier en kwam de kapsalon binnen met haar vosje om!"
Als je tegenwoordig met bont rondwandelt, loop je kans met een inktpistool bewerkt te worden, behalve als je circusdirectrice bent en geheel in bont gehuld over de straat loopt, wat ik ooit in Gent gezien heb, en een leeuw aan de lijn meevoert, dan laat men dit wel!
Een van onze vrouwelijke ministers had onlangs een vossenbontje uit de mottenzak gehaald en was daarmee ergens in het openbaar verschenen.
In haar mailbox heeft ze nu 5000 kwade mailtjes opgeslagen liggen als souvenir voor het nageslacht, die bij haar heengaan uit deze wereld mogelijk allemaal miljonair kunnen worden van de opbrengst uit haar nalatenschap.
Van alle diersoorten zijn de insecten met ongeveer 'n miljoen soorten het zwaarst vertegenwoordigd op deze aardbol. Een heel groot insect is het vliegend hert, waarvan gezegd wordt dat het beestje uitgestorven is. In Hoenderloo op de Hoge Veluwe waar we bijna al onze vakanties altijd doorgebracht hebben, heb ik in de zomer van 2003 nog enkele vliegende herten waargenomen. Hier in Nederland zitten veel kevers. In Hoenderloo in de bossen, en uiteraard ook elders, tref je mestkevers aan die alle ongewenste resten en uitwerpselen opruimen. In Centraal Afrika komen we de Goliathkever tegen en gelukkig dat er geen David kevers zitten, want dan was deze reuzenkever allang uitgestorven. Die Goliathkever heeft in volwassen staat een lengte van 15 centimeter en behoort tot het grootst voortkomende insect op deze aardbodem. De naam insect is afkomstig uit het Latijn; insectus betekent ingesneden wezen. Het lichaam van een insect bestaat uit drie stukken n.l. kop, borststuk en achterlijf. De kop heeft sprieten met zintuigcellen, twee facetogen (dit zijn ogen met duizenden minilensjes, waarmee het beestje alle kanten op kan kijken), daarbij nog een paar bijogen en monddelen. Het borststuk bestaat uit drie in elkaar overgaande gedeelten of te wel segmenten. Ieder insect is uitgerust met drie paar poten( 6 dus) en op de suikergasten en sprinkstaarten na ook met twee paar vleugels ( vier dus).
Een insect heeft geen longen zoals bvb een hond, een kat of kieuwen, zoals een vis. Toch moet zulk een geleedpotig wezentje kunnen ademen en dit doet hij via luchtgaatjes in zijn achterlijf, die ademopeningen genoemd worden. In het achterlijf zetelt verder nog het poepgaatje en het vrouwelijke of mannelijke voortplantingsorgaan. Om vijanden te bestrijden is bij elk insect zijn of haar borststuk goed gepantserd en beschikken veel insecten over venijnige steekwapens met giftige stoffen om de tegenpartij uit te schakelen.
In Nederland kennen wij bij benadering 20.000 soorten insecten. Bekende insecten zijn: Bijen, wespen, hommels, vliegen, muggen, libellen, kevers, mieren, vlooien, luizen en vlinders. De bijen, wespen, hommels, mieren en termieten vormen op grond van hun instinct hoogontwikkelde gemeenschappen en vormen staten met een eigen bestel.
Geen insecten, maar verwant aan hun soort zijn: spinnen, duizendpoten, teken, schorpioenen, hooiwagens en pissebedden( op z'n Huessens kelderzoegen). Insecten planten zich op verschillende manieren voort: gelijk geboorte, dat zien we bij de bladluis, eitje en dan "kleintje", dat is bvb het geval bij de sprinkhaan en via metamorfose( gedaanteverwisseling), dat zien we bij de vlinder.
Vijanden van de insecten zijn insectenetende planten en dieren als de vleermuis, de egel, de mol, de kikker, en bijna alle vogelsoorten. De boeren en tuinders zijn de grootste vijanden van het insect en wij als gewone burgers zien de meeste ook liever gaan als komen en een grote hekel hebben we aan parasiterende insecten, zoals de luizen, vlooien en muggen, die zich voeden met ons bloed en irriterende huidinfecties kunnen veroorzaken. Ook op bijen, wespen of horzelsteken hebben wij het niet begrepen. Het moge misschien gek klinken, maar imkers die bijen eropna houden en zo af en toe nog wel eens door een bijtje gestoken worden, krijgen nooit last van aandoeningen als reumatiek of ischias.
Nog steeds gebruiken mensen giftige bestrijdingsmiddelen om schadelijke insecten op te ruimen. De beste bestrijders van schadelijke insecten zijn de vogels en hele nuttige insecten zijn bvb de onzelieveheersbeestjes, die zestig luizen per dag verorberen, ook kikkers en padden houden van insecten en bij de tuinders in de kassen worden nog steeds sluipwespen gebruikt die zorgen dat de kas vrij blijft van schadelijk ongedierte.
Kleerkasten werden vroeger gevrijwaard tegen ongedierte door mottenballen, stukjes zeep en mahoniehouten blokjes.
Eenvoudige en goede luisbestrijders in huis zijn groene zeep met water verdund in een plantenspuit en voor ongedierte in de tuin is ook op water afgetrokken brandnetelsap een ideale bestrijder van insecten.
BENEDEN ZIET U VERGROOT EEN TERMIET MET DE MUG HEBBEN WE HET MEESTE TE MAKEN! HIER ZIET U EEN BIJ DE NECTAR OPHALEN DAAR HEBBEN WE DE GOLIATH KEVER! HIER HEB JE HET VLIEGEND HERT! DE WELBEKENDE ONZELIEVEHEERSBEESTJES DE NUTTIGE SLUIPWESP,VEEL GEBRUIKT IN KASSEN
Het zomerse weer van de laatste dagen heeft ervoor gezorgd dat de eikenprocessierups alom aanwezig is. Normaal ontwaren we deze rupsen pas in de tweede meiweek en de periode dat ze aanwezig zijn duurt tot eind augustus. Aan het einde van deze broeimaand is het de nachtvlinder die larven achterlaat, deze overwinteren en hierna begint de cyclus. Op het moment dat de eiken hun bladeren ontplooien komen de eitjes uit en beginnen de jonge rupsen meteen te knabbelen aan de jonge eikenblaadjes. Al heel snel ontwikkelen deze "uppies", die in het begin een oranjeachtige kleur hebben zich na een vijftal vervellingen tot volwassen rups en het zijn hun gevaarlijke brandhaartjes die irritaties veroorzaken op de onbedekte huiddelen van de mens, wat zich kenmerkt door een fel rode huiduitslag. Nesten met resthaartjes van deze rupsen kunnen vijf volle jaren nadien nog moeilijkheden veroorzaken. Bij inademing van deze minuscule haartjes kunnen ontstekingen ontstaan van het slijmvlies van neus, keel en luchtwegen, ook de ogen kunnen ontstoken raken. Het uit zich allemaal door een ontzettend branderig gevoel en je voelt je niet gelukkig en soms flink beroerd, waarbij een doktersbezoek niet overbodig is. In het buitengebied is bestrijding van deze rups gemakkelijker dan in woonwijken. Hier kan men geen zware vergiften gaan gebruiken om deze rups te bestrijden en zal de gemeentelijke bestrijdingsdienst voorzichtig tewerk moeten gaan. Ook binnenshuis kan men overlast van deze rups ondervinden als bvb eikenbomen vlak bij ramen van woningen of bedrijven staan.
Vroeger hadden we bij ons thuis een driedubbel bedrijf met ook een bakkerij erbij. We beschikten destijds over een groot stuk land waarop een dertigtal pruimenbomen stonden. Ik was een jaar of tien toen ik van mijn vader voor het eerst de rupsen in de bomen uit mocht roken. We gebruikten hiervoor een natte ovenzwabber met een lange steel waarmee we de hete resten van het verbrande takkenboshout uit de oven hielden. Hiermee rookten we de rupsen uit de bomen. Een heel tapijt van die beestjes lag dan onder de boom die behandeld was. Met de huisresten ging alles de "vurekeskuul" in, én wat voor soort rupsen dit waren weet ik niet te vertellen, maar het zullen wel geen processierupsen geweest zijn.
Beste mensen, misschien heb je er nu nog niet volop last van maar ga je met mooi weer om deze tijd of in de zomer fietsen of wandelen en kom je door bos en hei of wegen met veel bomen, dan is het raadzaam om beschermde kleding te dragen. Een luchtige lange broek, sokken en een shirtje met lange mouwen beschermt al 95 procent van uw lichaam tegen de aanwezigheid van deze rups en ook een tekenbeet, waar u alles over kunt lezen in een artikeltje door mij geschreven op 27 februari 2008.
Treft u ergens processierupsen aan, meld dit dan bij de gemeente in de plaats waar u ze gezien hebt en geef zo nauwkeurig mogelijk de locatie op. De processierups is flink in opmars en ook al aangetroffen op beuken, berken en moeraseiken; dus wees op uw hoede, en weet wat je ook nooit doen mag, dat is om zelf te proberen kolonies van deze rupsen uit te roeien!
VANAF HET BEGIN NAAR VOLWASSEN BLOOT RONDFIETSEN VRAAGT OM MOEILIJKHEDEN
Er bestaan vele soorten mezen, maar de koolmees is de grootste in Europa. Ze hebben een goed aanpassingsvermogen en kunnen handtam gemaakt worden.
In de winter eten ze vooral zaden, in de zomer insecten. Koolmezen en ook al zijn familieleden zijn dol op rupsen en zijn daardoor erg nuttige opruimers van dieren die in de moestuin schade aan kunnen richten.
Mezen kruipen het liefst in holen. Dat betekent dat hij graag in nestkastjes, oude brievenbussen of stukken regenpijp broedt. De jonge mezen krijgen tot 70 keer per dag voedsel toegediend en kunnen in één broedseizoen wel 9000 rupsen eten.
We hebben veel van onze vakanties doorgebracht in het dorp Hoenderloo op de Hoge Veluwe en hadden in de buurt van ons huisje of caravan altijd enkele nestkastjes hangen. Uren kon ik zittend in de tuin genieten van deze nijvere vogeltjes. De meest bekoorlijke soort onder de mezen vind ik het kleine en excentrieke pimpelmeesje. In tijden dat het buiten koud en guur weer was voedden wij de vogeltjes altijd bij door wat zaadkorfjes, pindasnoertjes en vetbolletjes in de bomen te hangen. Altijd een beetje beschut, want anders gingen de gaaien ermee vandoor.
De natuur heeft me altijd bekoord en ik heb in mijn leven heel wat uren door bos en hei rondgedoold en genoten van alles wat moeder natuur te bieden had en ik hoop dit nog lang te kunnen doen.
Volgens mijn vogelboek bestaan er 65 soorten mezen, waarvan ik hier beneden van de 12 bekendste soorten wat fotomateriaal geplaatst heb en ik hoop dat mijn bezoekers hier ook van genieten.
BENEDEN OP DIT BOOMSTAMMETJE DE STAARTMEES DIT IS DE ZELDZAME BRUINKAPMEES TUSSEN DAT MOOIE GROEN ZIT ONZE ROUWMEES! BENEDEN MAKEN WE KENNIS MET DE GRIJZE MEES DE BUIDELMEES VIND JE VEELAL IN ZUID LIMBURG DE AZUURMEES TREF JE VOORAL IN GRIEKENLAND
Door het zachte winterweer van de laatste tijd zijn onze padden en kikkers hier en daar weer actief geworden.
De vrouwtjespadden kruipen 's nachts uit hun holletjes, bladeren en stenen vandaan op weg naar hun vijver, sloot, poel of ven en meteen krijgen ze een liftend mannetje op hun rug die meegaat naar de plaats waar de vrouwtjes hun eitjes gaan leggen.
Het is een gesjouw van hier tot ginder en tegenwoordig worden de koppeltjes nog wel eens overreden door het nachtelijke verkeer op de weg. Nu zijn er gemeenten die in deze periode de bekende oversteekwegen van deze amfibieën afsluiten en het verkeer omleiden, zodat de koudbloedige beestjes veilig de broedplaats kunnen bereiken.
Op plaatsen waar dit niet het geval is bestaat er toch een mogelijkheid dat de diertjes niet vermorzeld worden door een preventief beschermende muur te maken. Hoe doe je dit? Je maakt een barrage en zet wat emmertjes in de grond. De padden vallen hierin en 's morgens breng je ze even naar het poeltje aan de overkant, waarnaar ze op weg waren. Wij wonen hier in Angeren in het appartementencomplex "De Pauw" met in de directe nabijheid twee poelen met stilstaand water, waarin veel padden en kikkers ieder jaar om deze tijd hun heil en zegen zoeken.
Overal zijn bordjes aangebracht met "opgelet overstekende padden"! Tóch worden hier veel beestjes doodgereden. De trektijd, paringstijd en legtijd van deze amfibieën is van eind februari tot ver in de aprilmaand. Van padden gaat het verhaal dat ze zwaar giftig zijn. Worden ze bedreigd, dan scheiden ze inderdaad een bedwelmende stof af. Ga ik in de late avond met de hond uit, dan gebeurt het nog wel eens dat hij tekort in de buurt van een padje vertoefd heeft en kort daarna een paar rare capriolen maakt. Sommige mensen willen een kikker of een pad nog wel eens in de hand nemen, wat voor deze dieren hetzelfde aanvoelt als dát wij onze hand op een gloeiende kachel zouden leggen; niet doen!
Kikkers blijven altijd kort in de buurt van water, maar padden trekken landinwaarts om zich ten goede te doen aan allerlei schadelijke insecten op tuinderijen en boerenakkers.
Zowel kikkers, evenals padden zijn beestjes die insectenlarven, wormen, pieren, slakken, kevers, spinnen, vliegen, wespen en muggen met hun specifieke tong in groten getale weten te verschalken. Het is wettelijk niet geoorloofd om ze bewust te doden.
Doe dit dan ook niet, help ze over te steken en laat ze verder ongemoeid!
WORDINGSPROCES VAN DE GROENE KIKKER GROENE KIKKER SRINGT IN EEN SPRONG RUIM 3 M! BOVEN: CONCERTMEESTER BRULKIKKER HIER ZIEN WE DE BRUINE KIKKER DIT IS DE ZELDZAME BOOMKIKKER! BOVEN GEWONE, BENEDEN RUGSTREEPPAD MOEKE PAD MET LIFTEND MANNETJE EEN ARTKELTJE VAN EEN ZEKERE RITSEMA UIT 1896
Onder de lichtgewicht dieren neemt de postduif de meest eervolle positie in. Eeuwenlang was deze sierlijke en statige vogel de beste postbode en ook nú zijn het met al die digitale controles nog steeds de vertrouwdste boodschappers die er zijn.
Afgedaan heeft deze "Dame & Heer" nog steeds niet. Duiven hebben een vliegvermogen van 60 tot 100 kilometer per uur en tevens beschikken ze over een groot uithoudingsvermogen. Ze zijn in staat om een afstand van 1000 tot 1400 kilometer bijna in één ruk te overbruggen.
Een duif die in de Eerste Wereldoorlog van 1914-1918 dood neerviel, na met een belangrijke boodschap door de hel van Verdun te zijn gekomen, werd onderscheiden met de hoogste Franse militaire orde "het Légion d'Honneur". Onder militair eerbetoon werd de duif opgezet en onder de klanken van het Franse volkslied "De Marseillaise"plechtig in een museum te Parijs geplaatst.
De duif is al sinds eeuwen uitgeroepen tot vredesboodschapper. Deze naam heeft de vredesduif te danken aan een tekst uit Genesis (8-8-12). Toen tijdens de zondvloed Noach met zijn ark was vastgelopen op de berg Arafat in Turkije liet hij een duif los, die na een tijdje buiten verpoosd te hebben, terugkwam met een olijftakje in de snavel.
Noach wist toen meteen dat de aarde weer was drooggevallen en de kust weer veilig was. Kerstmis wordt door iedereen beschouwd als een feest van vrede op aarde en in mijn gebedsboek staat erbij: "dit aan de mensen van goede wil"! In de oude profetieën staat dat er een Verlosser (van onze zonden), een Heiland (geestelijke arts) geboren zal worden die de naam Jahweh (redding) krijgt. Kerstmis betekent niets anders dan HH. Mis voor de Heer Jezus Christus. Gaan we een echte Vlaamse afleiding zoeken van woorden aan Kerstmis ontleend, dán komen we bij kerstenen wat Christelijk maken (bekeren) betekent. Heel veel oude voorspellingen, niet alleen van de oude profeten die wij kennen, máár ook gewone zieners, Nostradamus, Roland Weinland met boek God's Final Witness Etc, geven aan dat Christus binnenkort op deze aarde terug zal keren.
Ook bij verschijningen van Jezus moeder Maria in Fatima aan herderskinderen is verteld dat dit heel spoedig zal plaats vinden.
In de geschriften van de Maya's wordt vermeld dat hun scheppingsgod Tepeu het einde van het wereldlijke bestaan aangeeft op 20 december 2012 om precies 15.07 uur.
Hoe het ook allemaal wezen mag, op 25 en 26 december vieren we Kerstmis en ieder op zijn eigen manier en binnenkort stappen we óók met of zonder vuurwerk, met een sigaretje op onze lippen of een borreltje in de ene en een stok kaarten in de andere hand over naar een nieuw jaar en ik hoop dat er in de komendende crisisjaren evenals in de oorlogstijd (40-45), die wij meegemaakt hebben, de mensheid naar elkaar toegroeit en of de wereld 1000 of voor mijn part nog maar drie jaar doordraait maakt dán niets meer uit.
Ik wens u allen zinvolle dagen toe!
DUIF MET OLIJFTAKJE VLIEGT TERUG NAAR ARK SOLDATEN MET DUIVENKASTEN IN WO-1 BOVEN BETHLEHEM-BENEDEN MOOIE KERSTSTAL
Diep in de prehistorie ontdekte de mens dat stenen. speren, pijlen en bogen handige dingen waren om rivalen en lastige landsburen uit de weg te ruimen.
De oermens is dus de uitvinder van de oorlog, een tijdverdrijf waarmee de mens zich door de eeuwen heen heeft vermaakt. Op een gegeven moment ontdekte men dat dieren er ook wel bij betrokken konden worden.
De geschiedenis van soldaten te paard is even oud als die van vechtende legers. Eerst droegen de paarden slechts licht bewapende zwaard of lansvechters, maar in de volgende generaties moesten ze een steeds zwaardere last dragen.
In de Riddertijd was niet alleen de ruiter, maar ook het paard bepantserd en droegen beiden een harnas. Met de uitvinding van de musket, een voorloper van het moderne geweer, en het kanon waren de dagen van het harnas geteld.
Snellere, minder zwaargebouwde paarden werden ingezet en moesten in volle galop in het strijdperk de vijandelijke kogels voorblijven. Legers werden door de staat betaalde beroepsinstellingen, waarbij in geval van nood ook nog wel eens een beroep gedaan werd op huurlingen uit een ander land of streek. In de 19de en begin 20ste eeuw waren cavaleriepaarden een belangrijke investering voor ieder leger. In het leger werd onderwezen dat het paard belangrijker was dan de man én de verzorging van deze dieren liet dan ook niets te wensen over!
Vroeger ging ik veel vissen met een zekere Herman Nijenhuis uit Huissen, die vroeger wachtmeester bij het cavalerieregiment "De Gele Rijders" was geweest en me vaak met trots die prachtige oude foto's toonde van dit beroemde Nederlandse militaire ruitercorps.
Niet alleen in de Eerste maar ook in de Tweede Wereldoorlog speelde de cavalerie nog een grote rol. In het tijdperk van het machinegeweer, de duikbommenwerper (Stuka), de tank en het kanon, werden zowel door de Duitsers bij de invasie in Rusland in 1941, alsook door de Russen ( Kozakken ) cavaleriedivisies ingezet.
Evenals in 1918 was, na het in de sneeuw en modder vastlopen van het moderne oorlogsmateriaal, één van de laatste acties in de Tweede Wereldoorlog een charge van de cavalerie.
Eeuwenlang hebben de paarden echter ook minder heldhaftig werk verricht, namelijk als lastdier, om kanonnen en wagens met munitievoorraden, proviand, gewonden of gesneuvelden te vervoeren.
Ook de hond heeft zich op het slagveld verdienstelijk gemaakt en werd afgericht ingezet om vijandelijke ruiters die van het paard vielen een flinke knauw te verkopen én bepaalde Russische honden met een springlading op hun rug werd een kamikaze opleiding gegeven, waarbij ze de idee mee gegeven werden dat ze onder vijandelijke met motordraaiende tanks of ander militaire voertuigen van eten voorzien werden.
Honden werden ook als kabelleggers ingezet en bij het vervoer van klein militair materieel als trekhond. In bepaalde aardstreken werden tijdens oorlogen ook ossen, muildieren, kamelen of olifanten gebruikt. Kamelen associeert men meteen met oorlogsvoering in de woestijn of moeilijk begaanbare dorre streken en dat is ook zó! Voor het Arabische Bedouïnenvolk gaat evenals bij de cavalerie het welzijn van het kameel boven die van de berijder. De Arabische opstandelingen onder Lawrence of Arabica waren in de Eerste Wereldoorlog voor hun strooptochten tegen de Turken geheel afhankelijk van hun kameelkracht.
Het moge nú raar klinken, maar ook de Engelsen, Fransen en de Russen onder Trotski en Stalin hielden in hun onherbergzame koloniale oorden een kamelencorps in stand.
Een honderdtal olifanten nam in 2002 voor Christus onder de Carthaagse legeraanvoerder Hannibal al aan de strijd tegen de Romeinen deel, máár bij Zama vond deze vermaarde veldheer uit de oude geschiedenis tóch zijn Waterloo. De ouderen onder u zullen ongetwijfeld de felle jungle oorlog in Birma van 1942-1945 nog niet vergeten zijn. Dáár werden zowel door de Engelsen alsook door de Japanners olifanten als bulldozers en voor het zware transport gebruikt. Evenals voor de mens is ook voor het dier het hele leven een strijd op leven en dood geweest.
In Genesis staat geschreven dat de mens gebruik moet maken van alles wat de aarde biedt en heerser moet zijn over de vissen in de zee, de vogels in de lucht en over alle dieren op deze aarde. Nú, een pluimpje voor al haar bewoners, die zich zo keurig aan de Bijbeltekst hierover gehouden hebben en dit nog steeds op dezelfde wijze doen!
Het zou interessant wezen om op dit gebied het standpunt van de dieren eens te horen. Op de Deense Faeröer eilanden zijn louter voor het plezier van de eilandbewoners de vorige maand nog 3000 kleine walvissen afgemaakt. In Japan slacht men jaarlijks 20.000 dolfijnen en in Amerika houdt men onderwaterproeven met zeer hoge geluidsgolven, die aan duizenden oceaanbewoners het leven gekost heeft. Van onze Christelijke Regeringsleiders heb ik nog geen massaal protest vernomen! Vroeger heb ik gedurende ruim 25 jaar voor verschillende instanties in allerlei talen de betrokken regeringen aangeschreven om wat humaner met dieren om te gaan. Kennelijk hielden en houden al deze beschaafde landen zich tóch liever aan de Bijbelse vrijbrief hierover, want geholpen heeft het nooit! Inzetfoto linksbovenin Napoleons ondergang op 18 juni 1815 Charge Russische Cavalerie aan Oostfront Belgische Soldaten in Eerste Wereldoorlog met Trekhonden 1914-1918 Nederlandse Soldaten bewaken Belgische Grens Olifanten aan het werk in Birma periode 1942-1943 Duitse Soldaten ergens in een Afrikaanse Woestijn 1942-1943
We gaan terug naar een ver verleden toen ik nog een jongen van een jaar of zeven was. Bij ons thuis hadden we een driedubbel bedrijf, bakkerij, kruidenierswinkel en café. Buiten onze waakhond de Herder Max hielden we er kippen en varkens op na. De eieren werden in de winkel verkocht en ook spek, ham, bloedworst en leverworst van eigen slacht werd uitsluitend aan goede klanten voor een zacht prijsje aan de man gebracht. Zó als altijd was het haasje voor mijnheer pastoor en de rest van het varken ging de weck in. Ik verzorgde een zevental konijnen . In die tijd waren Vlaamse Reuzen in. Het waren forse beestjes en als ze slachtrijp waren, dan werden ze met Pasen of Kerstmis op tafel gebracht. In een vorig artikel, geschreven in februari heb ik verteld hoe het er in die tijd met slachten aan toeging, dús daar komen we niet meer op terug! Vroeger werden de konijnenhokken buiten hoog opgezet en getimmerd van twee duims dik hout met aan de onderzijde wat bodemspleetjes. Het dak werd regenvrij gehouden door asbestplaten(nú verboden), leien of bitumen afdekking etc. Op de bodem lag gewoon zand met daarover heen turfstrooisel, zaagsel en stro en tweemaal per week werden de hokken schoongemaakt . Langs de weg werden paardenbloemen gestoken, wij noemden deze "ketting(s)pollen" en met een oortje, sikkeltje of zeis werd gras langs de weg gehaald. Gek waren de konijnen op hooi, wortels en wortelenloof en als krachtvoer kregen ze bij mij afval en korsten van roggebrood uit de bakkerij. Tegenwoordig worden deze stoffen met diverse groentes verwerkt in zogeheten "Biks" en het gemengde voer bestaat uit maïs en andere graankorrels. Waren de konijnen aan de diarree, waarvan mijn dieren zelden of nooit last van hebben gehad, dan gaf ik ze wat verse selderij van ons land ter zuivering van hun darmpjes en na een paar dagen waren ze weer opgeknapt. Tegenwoordig gebruikt men norit of andere stopmiddelen. Konijnen eten de zogenaamde blindedarmkeuteltjes van hun uitwerpselen op, dit omdat ze bepaalde voedingsstoffen met veel vitaminen bevatten. Jaren hebben we onze vakanties in Hoenderloo op de Hoge Veluwe doorgebracht en gezien dat andere dieren dit ook deden, zó ook onze hond Tayler. Een wild konijn in de vrije natuur vreet van alles wat ze lekker vinden op en hun darmpjes zijn eraan gewend. Gaan we daarentegen een tam konijn bvb voeren met verse andijvie, spinazie, witlof of dies wat meer, bouw dit dan langzaam op, want anders ontstaan er problemen! Uiteraard moet een konijn ook altijd over voldoende vers drinkwater beschikken! Als een moor dragend is, dan moet je niet teveel vreemd volk bij haar hok laten komen, want dan raken de voedsters in paniek en eten ze na de draagtijd van 30/31 dagen én worp hun eigen jongen op. Ik deed vroeger wat zout door hun drinken, waarbij ze rustig bleven en voor de hokken spande ik wat jute zakken. Tegenwoordig zijn er zulke mooie looprennen, hokken met nachthok voorhanden én als je konijnen erop nahoudt, kijk dan niet op een paar centen, want er is zoveel fijn entouragemateriaal te krijgen, waarbij de leefnatuur van het konijn echt nagebootst wordt en de beestjes zich prettig voelen. Tot 1990 heb ik konijnen, kippen, duiven en agapornissen erop nagehouden en als we het over konijnen hebben, dan waren dat bij mij veelal Lotharingers óók wel vlinderkonijn genoemd. Als raskonijn met keurstempels in hun oortjes heb ik ook jarenlang gefokt met Belgisch Haas, verder met Gele Bourgondiërs en Franse Hangoren. Toen de kinderen nog klein waren, werden er voor hun plezier ook nog een paar Hollandertjes en Tannetjes aangeschaft, gecompleteerd met een paar kanaries, wat hamsters en enkele cavia's. Het doorsnee konijn wordt 5 tot 6 jaar oud, maar bij een heel goede verzorging kan dit oplopen tot 8 jaar. Bekend zijn enkele gevallen van Nijtjes-berggeitkonijnen, zie inzetfoto!- die 12 jaar oud zijn geworden. Het was vroeger bij ons een echte "beesteboel" en als je er op terug kijkt met alle drukte in en rondom het huis tóch reuzeleuk!
De aarde is niet alleen voor de mens maar ook voor de dieren geschapen. De echte grote gebieden waar dieren hun rijk hadden is voor driekwart door de mens in beslag genomen. Het meeste wild is in omheinde parken met wilroosters bijeen gedreven, waar ze het moeten stellen met een leefruimte die 1000 maal kleiner is dan hun oude woon-en leefgebied in Afrika, Azië of elders.Van de leeuwensoorten is bvb de Berberleeuw en de Kaapse Leeuw uitgestorven. Voor meer dan een halve eeuw terug heb ik nog een zestal Berberleeuwen in circus Mikkenie zien optreden. Het waren prachtdieren, vooral die mannetjes met hun weelderige manen tot ver over hun schouders! In Centraal Afrika schat men dat er nog ongeveer 4000 leeuwen in hun natuurlijk gebied ronddolen en dat zijn er minder dan die in nationale parken, dierentuinen of circussen verblijven. Ook van de pantersoorten zijn er enkelen uitgestorven. Van de prachtige Sneeuwpanter in Oost Pakistan schat men dat er nog een honderdtal dieren in leven is. Hoeveel zwarte panters er nog in het wild rondlopen is me onbekend. In Burgers Zoo te Arnhem heb ik voor een paar jaar terug nog een dergelijk beest met die felle oogjes en doordringend geheimzinnige blik gezien. Het best beschermde gebied van panters vinden we in Sri Lanka, wat vroeger Ceylon heette. Er zijn gegevens dat hun populatie daar nog meer toeneemt dan in de vrije zones. De meeste wilde dieren zijn vleeseters. Zebra's daarentegen behoren tot de herbivoren en hun kostje bestaat voornamelijk uit het eten van gras. Vertellen kan ik u dat bij dit ras een tiental soorten uitgestorven zijn en niet beter te weten zijn er ongeveer over de hele wereld plusminus nog 6500 Hartmann Bergzebra's en slechts een honderdtal Kaapse Bergzebra's die nog echt in het wild leven over. Giraffen die als ze volwassen zijn een schoftlengte van plm. 5 meter bezitten zijn ook echte groeneters en grazen blaadjes op de "bovenste verdieping" van hun territorium. Je ziet giraffen zelden of nooit uit een beekje of stroomgebied drinken. Weet je waarom? Ze halen het vocht allemaal uit hun eten dat uit kersverse bladeren en allerlei ander groen bestaat. Iedereen op mijn leeftijd heeft ooit wel eens iets met wilde dieren meegemaakt. Vroeger heb ik in Wassenaar verkering gehad met een dochter van een scheepskapitein op De Grote Vaart, die er twee cheeta's op nahield om de grote villa waarin ze veelal alleen vertoefde te bewaken. Als ik Laila wou knuffelen werden de in de kamer vertoevende dieren zó jaloers dat de vrijpartij meer leek op een ongevraagd stripteasenummer dan op een romantische vrijage! In 1966 stond op de Wedren in Nijmegen het Belgische circus Bouglione, waarbij de directrice tevens caissière een echte Vlaamse leeuw onder de tafel had liggen, die kennelijk beletten moest dat er een of andere onverlaat met de geldlade vandoor ging. In de Arnhemse Rijnwijk moest ik ooit eens bij een schipper wezen die een twintigtal apen in huis had lopen. De beesten dachten dat ik nog luizen uit de evacuatietijd op mijn hoofd had zitten en bleven maar aan mij zitten frunniken! Hieronder volgen nog wat mooie opnamen wáár bij deze sprekende beelden verder commentaar overbodig is. Voor u opgespoord heb ik een filmpje dat heet The Eye of The Leopard; Klik http://useloos.com/mediaplayer/?itemid=16369 Prachtig om te zien en zó gaat dat in de dierenwereld!
Heel mijn leven hebben dieren me aangetrokken en toen ik nog in de Elsstraat te Huissen woonde had ik zoveel dieren te verzorgen dat de plaatselijke fourage en dierenhandelaar me tot de grootste klanten van zijn zaak kon rekenen. Hier in het appartementencomplex "De Pauw" te Angeren is dat allemaal anders geworden en verzorgen we alleen nog ons lieve hondje Tayler. In het verleden was ik ook een fervent circusbezoeker en momenteel niet meer bestaande circussen, zoals Mikkenie, Strassburger, Muller en Sarrasani etc. heb ik allemaal zien optreden. Ik weet dat er mensen zijn die vinden dat circussen verboden moeten worden maar dat zijn op een enkele uitzondering na van die opstandelingen die overal tegen protesteren en thuis vaak helemaal overstag gaan door hun kinderen en vrouw als oud vuil te behandelen en op vakantie in Spanje naar de stierengevechten gaan kijken. Mijn ervaring is dat de circusdieren goed behandeld en verzorgd worden. Beste wereldverbeteraars en dierenbeschermers die zelf nooit dieren gehouden hebben en in feite ook geen oog voor Gods schepping hebben, maar wel overal tegen demonstreren, doen er goed aan om de natuur zuiver te houden; uit huis met al die spuitmiddeltjes voor binnen en buiten, aan de kant met die luxe wagen, weg met dat stickie op de lip, die computer, magnetron, tv, mobieltjes en wat dies meer, hul u in deze opgewarmde aardkloot in een gerecycled niemendalletje, open de deur naar nieuw geluk en treed met blijde blik naar buiten om te genieten van het door u en misschien wel door ons allen gecreëerde nieuw soort zonlicht en de fijne buitenlucht! Indien u belangstelling heeft voor mooie circusfoto's en opnamen van dieren kijk dan in mijn blog ook eens op links en rechts naar ondermeer het Duitse circus Renz_Berlin, Bouglione, Althof etc, en zoek naar de vele opnames van dieren in mijn geschreven stukken over de Veluwe etc.
Op de eerste foto ziet u het wereldberoemde optreden van onze medewerker De Haan in circus "Loopplank" Foto gekregen van de fam. De Meyer uit België:
Circus Profijt in actie! Dit is aapje Sammie uit het kleinste circus van deze aardbol
circus Knuffel Hier beneden een steenarend uit circus "Graai"
Tot ongeveer 1965 vond je bij de meeste particulieren op het platteland van Holland en België ( vnl Vlaanderen) een bonte schakering aan diersoorten.Iedereen had er wel een paar varkens liggen, overal stond er achter het huis een kippenhok, bevolkt door een aantal Barnevelders, Witte Leghorns, Rijnlanders of Wyandotters al of niet met een haan erbij en ook het houden van krielkippen was in.Een enkeling hield er een paar koeien op na, verder zag je ook nog veel konijnen, bokken, geiten, ganzen, kalkoenen, schapen en dies wat meer. Allemaal gebeurd nu de ruime vlaktes vol gebouwd zijn met rijtjeshuizen, appartementencomplexen en grote villawijken. Vroeger had je huisslachters die deze dieren tegen de grote kerkelijke feestdagen en Kermis kwamen slachten. De meeste dieren werden eerst verdoofd alvorens men ze vilde, vervolgens kwam de gemeentelijke vleeskeurmeester het varken of koetje bekijken; was de lever goed ging er al direct een stempel op en was het dier voor consumptie geschikt.Voor pluimvee gold vroeger geen enkele wet; ik heb kippen zien afmaken op de meest gruwelijke manier, ze werden dood geschopt of geslagen, op een houtblok werd de kop eraf gehakt, óók gebruikte men een soort guillotine gemaakt van een oude zinken vuilnisemmer waarvan de rand van het klapdeksel geslepen werd en die dan fungeerde als moordwapen : kip werd er met de kop ondergehouden, klak, deksel naar beneden, kip onthoofd !Bij ons thuis op "Lombok" lagen permanent vier varkens, waar er vast pandoer vlak voor de Huissense kermis één, die op het goede gewicht was, geslacht werd. Op de buitenplaats werd het varken met een vlijmscherp mes in zijn keel gestoken, waarbij ik met de grote koekenpan het bloed moest opvangen, hierna werd het varken onthaard, gekliefd, ontdaan van niet te verwerken delen en ter besterving aan een slachtladder gehangen. De andere dag 's avonds werden alle eetbare delen eruit gesneden en onder het genot van een flinke slok verwerkt. Op het land bij ons stond een houten kippenhok met een grote ren erbij, bevolkt met een veertigtal kippen. De eieren waren voor eigen consumptie en werden ook wel aan goede klanten in de winkel verkocht. Had een kip haar tijd gehad zei mijn moeder:"Eef -, haal een kip uit het hok en slacht het beest, want ik wil morgen kippensoep maken of kip eten". Bekennen moet ik dat dit karweitje ook niet altijd even diervriendelijk slaagde. Toen ik getrouwd was heb ik tot 1985 konijnen en kippen gehouden en tot 1978 deze dieren, al of niet met behulp van mijn schoonvader Dries Peters of goede visvriend Herman Nijenhuis, zelf geslacht. Toen ik zo tegen de Kerstdagen een viertal geslachte konijnen ter besterving buiten aan de waslijn had hangen en hierover moeilijkheden ondervond, ben ik met slachten gestopt.Volgens een klacht uit de buurt bij de politie zouden de konijnen levend zijn opgehangen, wat echt niet het geval is geweest. In die tijd heb ik wel mensen gekend die dit wel deden, dit om een pure wildsmaak te bewerkstelligen! Bij mijn weten heb ik me nooit aan bewuste dierenmishandeling schuldig gemaakt en de beestjes altijd goed verzorgd. Dierenleed is er vandaag aan de dag nog volop, ondanks het feit dat het particulier houden van dieren, procentueel in vergelijking met vroeger, niets meer voorstelt en men wettelijk verplicht is om wild en gevogelte bij een poelier en vee door een slager of in een slachthuis te laten slachten en bewerken. Met de komst van veel buitenlanders, met alle respect voor hun geloof, heeft ook het ritueel slachten hier binnen de Benelux zijn intrede gedaan, dit onder strikte voorwaarden gesteld door de Europese Commissie. In de nabije toekomst zullen de beschermingswetten aangescherpt worden, zeker in Holland waar sinds 2007 een poltieke partij is die speciaal opkomt voor het welzijn van het dier.
