Ik ben Dopsie/Miss Dee
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/12/1984 en ben nu dus 39 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ik hou van genieten, cultuur, wellness, dansen, diertjes en de natuur.
Ik ben miss Dee!
Ondertussen zijn we weer een paar dagen verder. Ik ben lustig de kamferpilletjes blijven innemen als verderzetting van mijn experiment. Gisteren was mijn verkoudheid iets beter, al heb ik vooral 's ochtends nog enorme niesbuien en snotaanvallen gehad. In de namiddag kon ik dan eindelijk weer functioneren zonder mijn neus er zowat af te snuiten, hoewel ik nadien weer een hoofdpijnaanval kreeg (kamfer helpt daar blijkbaar niet tegen). We zijn nu de derde dag en mijn neus is bijna vrij, maar nu begint mijn keel pijn te doen...
Heeft homeopathie tot nu toe geholpen? Misschien wel, maar eerlijk gezegd denk ik toch van niet. Een verkoudheid duurt meestal toch al niet zo lang, dus die lichte verbetering van gisteren kan niet in verband gebracht worden met de kamferpillen. Er is in ieder geval geen hard bewijs voor. Het is nu afwachten of deze pilletjes een keelontsteking kunnen tegenhouden. Een verkoudheid is sowieso voor de meeste mensen geen ernstige ziekte. Homeopathie testen op een langdurige en zware ziekte zou eigenlijk een beter experiment zijn (en nee, ik ben geen vrijwilliger :-p).
Als er nog merkwaardige evoluties zijn, laat ik het weten!
De laatste jaren/maanden wordt er flink gedebatteerd over het nut en de werking van homeopathie - tot collectieve zelfmoorden met homeopathische middelen toe. Wetenschappers beweren dat het quatsch is, gebruikers zweren dat die middeltjes hen van allerlei hardnekkige kwaaltjes hebben verlost. Zelf sta ik hier nogal sceptisch over, eerst zien en dan geloven. Vandaag ben ik echter in de gelegenheid om homeopathie zelf eens te testen. Ik zit nl. met een flinke verkoudheid en heb een collega die zo vriendelijk was mij homeopathische pilletjes te verstrekken (of beter gezegd, op te dringen ). Naar 't schijnt werkt het alleen "als je lichaam en de middelen qua samenstelling overeenkomen" (zo'n uitleg vergroot bij mij het wantrouwen over homeopathie alleen maar).
Ik kreeg een doosje met piepkleine witte pilletjes die sterk ruiken naar kamfer. Ik ben al blij dat ik nog íets kan ruiken met die verstopte neus. Ik moest er deze ochtend 4 innemen en vanmiddag ook. Om 16u en 20u moet ik nog een keer dezelfde dosissen nemen. Ik moet zeggen: het smaakt minder vies dan traditionele geneesmiddelen.We doen het echter niet voor de smaak maar voor de werking he . Die blijft tot nu toe uit. Ik zit hier te trompetteren als een olifant, mijn oor (en bij benadering mijn hele hoofd) zit "dicht" en mijn ogen voelen aan alsof ik terugkom van een begrafenis. Mijn stemming ook trouwens . Ik hou jullie op de hoogte over de verdere afloop van mijn experiment!
Eergisteren kreeg ik het bericht dat Sheba op 5-jarige leeftijd is overleden. Sheba woonde de eerste 2 jaar van haar leven bij mij, maar toen ik naar de stad verhuisde, heb ik haar laten adopteren door een liefdevolle familie zodat ze kon blijven genieten van het groene gras en de zuivere lucht. In die familie had ze twee cavia-zusjes, Ivo en Pimpernel. Ik heb haar daarna nog een paar keer een bezoekje gebracht. Ivo overleed 3 weken geleden onverwachts. Sheba raakte daar blijkbaar niet overheen of anders was ze ziek, want sindsdien ging het erg slecht met haar. Enkele dagen geleden heeft de familie haar dan moeten laten inslapen Hoewel Sheba mijn cavia niet meer was, doet me dit toch verdriet. Ik heb ook van haar gehouden. Het is voor mij een troost dat ze een heel mooi leven heeft gehad, omringd door mensen en caafjes die veel van haar hielden. Ik vind het wel erg voor Ivo, die een paar jaar jonger was en te vroeg is moeten gaan. Het is ook een tragedie voor de familie, zowel zij als ik hadden zo'n einde niet verwacht. Ik hoop dat Sheba nu op de eeuwige grasvelden herenigd is met haar mama Katrina, Cleo (die cavia waarmee ze bij mij samenleefde), Ivo en vele andere vriendinnetjes.
Ik heb hier een slideshow gepost met enkele leuke momenten uit Sheba's leven...
Het valt me op dat 2011 het jaar van de bij is. Overal zijn er campagnes om deze diersoort, die het moeilijk heeft, in de bloemetjes te zetten (dit laatste vind ik wel een zeer passende uitdrukking ). De diverse bijensoorten worden met uitsterven bedreigd door allerlei ziektes, vervuiling, het verdwijnen van bloemen, monocultuur in de landbouw enz. Dat is een probleem dat ons allemaal aangaat, aangezien bijen instaan voor de bestuiving van 90% van de gewassen. Mocht de bij uitsterven zijn er nog wel andere insecten en zelfs vogels die een beetje van de bestuiving op zich kunnen nemen, maar ver kom je er niet mee... Anderzijds: de werkgelegenheid zou een enorme boost krijgen als we mensen inzetten om al die bloemen en bloesems met een penseeltje te bestuiven - zoals in China op sommige plaatsen al gebeurt
Maar wat ik pas echt interessant vond, is de reuzenbijenkorf die in park Hof ter Saksen (Beveren) staat. De jongens van de technische school hebben het ding geconstrueerd en binnenin kan je het leven van de bij volgen. Kindjes vinden er enkele leuke bijenspelletjes maar wat op mij een enorme indruk maakte, is de bijenkast die zich boven je hoofd bevindt. Met op de achtergrond een ontzettend hard gezoem, kan je het reilen en zeilen van de bijenkolonie volgen. Je merkt dat de "werksters" hun naam niet gestolen hebben. Geen paniek: er bevindt zich glas tussen jou en de korf, dus kom je nooit in contact met onze geelzwarte vriendjes. Bijen zijn overigens niet echt agressief (tenzij je er met je lompe voeten op gaat staan zoals ik eens deed als kind). Buiten de reuzenbijenkorf staan nog meerdere open bijenkasten en geen enkele bij heeft me lastig gevallen, ook al droeg ik een zeer aanlokkelijke bloemetjesjurk .
Hieronder nog enkele tips om de bijen te helpen:
- ban die smerige pest- en insecticiden - zaai zoveel mogelijk verschillende bloemen en plantensoorten - maak een bijenhotel - heus niet moeilijk en het is nog plezant ook!
Het land is nog niet goed en wel gesplitst of enkele Vlaamse politici beginnen de Vlaamse kaart al te hertekenen. Gisteren konden we in het nieuws een "denkoefening" zien waarin Vlaanderen wordt herschikt in 9 nieuwe provincies. Mijn oude gemeente Beveren zou dan gaan behoren tot de provincie Antwerpen. Als inwoner van 't Stad - weliswaar met Beverse roots - voel ik me zowel Antwerpenaar als Beverenaar maar het idee van een Anschluss, daar moet ik toch even aan wennen. Wat de andere herverdelingen betreft, daar kan ik geen commentaar over geven, maar dat Beveren ooit tot de provincie Antwerpen gaat behoren, daar zie ik ergens nog wel enige logica in. De stad breidt zich tenslotte elk jaar een beetje uit en ooit zal ze zich als een inktvlek beginnen verspreiden over de Vlaamse landkaart. Dat lijkt me maar een natuurlijke evolutie, zo gebeurt het tenslotte met de meeste grote steden. Ik zie het in de verre toekomst nog wel gebeuren dat Antwerpen tot aan de grens van Beveren (en andere randgemeenten in de provincie Antwerpen) reikt en haar tenslotte zal opslokken. Misschien zit er zelfs een megapolis van St-Niklaas over Mechelen tot Antwerpen in.
Ik moet toegeven dat er ook nu al een hechte band is tussen Beveren en de stad Antwerpen - denk maar aan de haven die ons onlosmakelijk met elkaar heeft verbonden . Maar de lokroep van de stad is in Beveren gewoon ook veel luider dan die van andere, Oost-Vlaamse gemeentes. Ik ben altijd letterlijk naar de stad toegezogen, alleen al door de zeer regelmatige busverbindingen. Vanuit Beveren zijn veel meer busverbindingen naar Antwerpen dan naar pakweg St-Niklaas, en verbindingen naar andere Oost-Vlaamse gemeentes zijn zowat onbestaande. Een uitstapje naar de zuidelijke buurgemeentes Temse of Kruibeke met het openbaar vervoer? Vergeet het! Dan moet je eerst de bus naar St-Niklaas of Linkeroever nemen, om daar over te stappen. Uren ben je daaraan kwijt, terwijl het in vogelvlucht niet meer dan 10 km kan zijn. Terwijl je vanuit Beveren met het openbaar vervoer heel gemakkelijk in Antwerpen geraakt. Sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat ik uiteindelijk om die reden in 't Stad terechtgekomen ben. Aangezien ik een complete autokluns ben, moest ik me maar behelpen met de beste buslijnen om ergens te geraken he
Goed, de band tusen Beveren en de rest van Oost-Vlaanderen is aanzienlijk verslapt. Wat nog geen reden is om de kaart helemaal te herschikken. Als ik het mij goed herinner, ligt Beveren nog altijd ten westen van de Schelde, en in de middeleeuwen vormde die rivier de grens tussen twee verschillende landen. Als we van die situatie uitgaan, zou ik eerder geneigd zijn te eisen dat Zwijndrecht, Burcht en Linkeroever terug naar Oost-Vlaanderen worden overgeheveld!
Zoals elk jaar speelt toneelvereniging De Kleine Kunst ook nu weer een kinderstuk, nl "De prinses en het vuur". Met als hoofdrolspelers een kruidenheks, een knappe prins (oelala... ) en een bevallige prinses. Een toneelstuk geschikt voor jong en oud!
Praktische info: De opvoeringen gaan door in zaal de Kring, Pastoor Steenssensstraat 39, Beveren. Speeldata : za 26, zo 27 maart om 15 uur, vr 1 april om 19 uur, za 2 en zo 3 april om 15 uur. Kaarten verkrijgbaar aan 5,00 (volwassenen 6,00) via 03/775 38 94
Voor meer info kan je terecht op de facebookgroep van DKK (check "toneelvereniging De Kleine Kunst).
Categorie:toneel Tags:De Kleine Kunst, Beveren, kindertoneel
Een verhaal dat me erg geraakt heeft, is dat van Eveline Verheyen, een studente diergeneeskunde uit Beveren. Ze is nog geen 20 jaar maar heeft al een eigen vzw opgericht, nl. knaagdierenasiel Het Knabbelthuisje. Ze vangt knaagdieren en konijnen op waarvoor de mensen niet meer kunnen/willen zorgen, maakt ze lichamelijk weer tiptop in orde (want vaak zijn de beestjes verwaarloosd), en probeert ze dan zo veel mogelijk te herplaatsen in nieuwe adoptiegezinnen. Een lovenswaardig initiatief, want caafjes, nijntjes enz worden nog te vaak gewoon in het park achtergelaten terwijl de meeste asielen alleen honden en katten opvangen.
Nu moet deze jongedame wel erg veel hooi op haar vork nemen: het runnen van haar asiel, de steeds groter wordende groep konijnen en een zware studie... Er worden steeds meer konijntjes en knaagdieren afgeleverd (of zelfs gewoon gedumpt), zodat er altijd een grote nood is aan adoptiegezinnen. Wie overweegt om een konijn of een ander knaagdier aan te schaffen, kan dus evengoed langs gaan bij het Knabbelthuisje. Het kost weliswaar ietsje meer, maar je weet dan ook zeker dat je huisdier helemaal gezond is en geen verborgen gebreken heeft of zelfs zwanger is. Er wordt natuurlijk wel van je verwacht dat je de diertjes goed soigneert; het heeft weinig zin om dieren uit de ellende te halen om ze daarna te herplaatsen in nog slechtere omstandigheden.
Wie op zoek is naar een band die sfeervolle, jazzy muziek brengt, moet maar eens surfen naar de website van Tea Time Combo: http://www.teatimecombo.be/index.html. Je kan deze band, waarin de vader van ondergetekende drummer is, boeken voor feestjes, recepties of gewoon voor een gezellig optreden op café. De band heeft me alvast een leuke avond bezorgd met hun optreden op de valentijnsavond in Brasserie De Pomp in Beveren.
Tea Time Combo is ook op facebook te vinden. Op hun fanpage vind je alvast veel foto's van de band!
Kennen jullie de film The Bucket List? In deze film werken Jack Nicholson en Morgan Freeman een lijstje af met dingen die ze nog willen doen voor ze sterven, en beleven ze op die manier een hele mooie tijd samen. Ik heb de film nooit gezien en het lijkt me nogal tragisch, maar het idee van een bucket list vind ik zeker niet slecht gevonden. Alleen hoef je niet terminaal te zijn om een bucket list samen te stellen én af te werken. Je moet het doen wanneer je er nog echt van kan genieten! Je weet immers nooit wat je nog kan overkomen in het leven. Als ik zo'n bucket list zou samenstellen, wat zou er dan opkomen?
Ongetwijfeld heel veel reizen, want daar leef ik echt voor. Ik wil graag:
- door heel Egypte reizen, incl. de woestijnen (ligt momenteel wat moeilijker natuurlijk) - de big five zien - eens een stam Bosjesmannen ontmoeten - de Mayasteden van Mexico bezoeken
Andere plaatsen waar ik zeker nog eens wil komen:
- Costa Rica, Namibië, Cambodja, Japan, India, Indonesië en Madagascar - steden die volgens mij nog een bezoekje van mij waard zijn: Wenen en Cordoba - de maan, maar is dat niet wat onrealistisch ?
Maar ik wil ook graag de wereld op een andere manier verkennen. Vooral de onderwaterwereld, sinds het beter gaat met mijn watervrees. Zo wil ik echt:
- nog eens snorkelen - sinds ik het een keer geprobeerd heb, wil ik meer weten over de wereld onder de waterspiegel - met walvissen zwemmen, dat moet een unieke ervaring zijn!
Grootse plannen, maar toch moet er op zo'n lijst ook plaats zijn voor ludieke dingen. Zoals:
- eens een fles met een boodschap in de zee gooien (nu nog denken over een geschikte tekst) - een papieren vliegertje vanaf het dak van een enorme wolkenkrabber naar beneden gooien - waar zou dat terechtkomen?
Sheba raakte daar blijkbaar niet overheen of anders was ze ziek, want sindsdien ging het erg slecht met haar. Enkele dagen geleden heeft de familie haar dan moeten laten inslapen 
Het is voor mij een troost dat ze een heel mooi leven heeft gehad, omringd door mensen en caafjes die veel van haar hielden. Ik vind het wel erg voor Ivo, die een paar jaar jonger was en te vroeg is moeten gaan. Het is ook een tragedie voor de familie, zowel zij als ik hadden zo'n einde niet verwacht. 
). De diverse bijensoorten worden met uitsterven bedreigd door allerlei ziektes, vervuiling, het verdwijnen van bloemen, monocultuur in de landbouw enz. Dat is een probleem dat ons allemaal aangaat, aangezien bijen instaan voor de bestuiving van 90% van de gewassen. Mocht de bij uitsterven zijn er nog wel andere insecten en zelfs vogels die een beetje van de bestuiving op zich kunnen nemen, maar ver kom je er niet mee... Anderzijds: de werkgelegenheid zou een enorme boost krijgen als we mensen inzetten om al die bloemen en bloesems met een penseeltje te bestuiven - zoals in China op sommige plaatsen al gebeurt 
. 
