De startpagina voor jong en oud Welkom op dit blog met veel uiteenlopende onderwerpen.
Op rechts van deze site staan
de rubrieken en categorie�n
en of u nu onderwerpen zoekt
over ziektes, oorlogen,
politiek, rampen of nieuws
en dies wat meer, u vindt
het allemaal hier op dit
blog van Eef waar u nooit
op uitgekeken raakt!
15-10-2017
Herinneringen aan Amsterdamse burgervader Eberhard van der Laan
Op 5 oktober 2017 overleed op 62 jarige leeftijd in zijn ambtswoning ten gevolge van longkanker in Amsterdam burgemeester Eberhard van der Laan. Eberhard van der Laan werd op 28 juni 1955 geboren te Leiden. Zijn vader was van beroep huisarts. Gestudeerd aan de Vrije Universiteit van Amsterdam heeft hij voor jurist en hierna heeft hij in de hoofdstad jarenlang een advocatenkantoor beheerd dat gespecialiseerd was in letselschade. Op 7 juli 2010 werd hij burgemeester van Amsterdam en in die tijd heeft hij veel zaken naar zijn hand gesteld op een rustige en vredige manier. Bij het boodschappen doen met de fiets in Amsterdam verongelukte in 2012 zijn vrouw Luit Tabak, hetgeen de burgemeester zeer aangegrepen heeft. Na de rouwtijd kreeg de burgemeester kennis aan Femke Graas waarmee hij kort hierna getrouwd is. Eberhard van der Laan was actief lid van de PvdA. Waar hij ook verscheen Eberhard van der Laan bleef altijd zichzelf en of het nu de koningin of een gewone burger was dit alles maakte hem niets uit. Iedereen die hem ooit ontmoet heeft, praat over zijn makkelijke en amicale omgang en als je met hem in gesprek was had je meteen het gevoel dat deze man al jaren je vriend was of deed denken aan een familielid waar je graag al het lief en leed mee zou willen delen. Bij zijn overlijden was heel Amsterdam in rouw en toen hij opgebaard lag in het concertgebouw te Amsterdam zijn duizenden mensen langs de kist getrokken om afscheid van hun burgervader te nemen. Gisteren was er in het concertgebouw een bijeenkomst van genodigden en tegen enen hingen in Amsterdam alle vlaggen halfstok en onder het luiden van de klokken, het verkeer dat stilstond en het vele volk langs de route werd de kist uitgedragen en trok de stoet naar de begraafplaats alwaar deze geliefde burgemeester zal bijgezet worden. Eberhard van der Laan laat een vrouw en vijf kinderen achter, maar ook meer dan een miljoen mensen uit Amsterdam en verre omgeving die echt van deze persoon hielden en hem zullen missen.
Hier twee onvergetelijke personen die er niet meer zijn: Johan Cruijff en Eberhard van der Laan Hier burgervader Eberhard van der Laan met zijn Femke bij gelegenheid van een koninklijk vertrek en inauguratie Hier koning Willem-Alexander en Eberhard van der Laan in het Amsterdamse Jordaancafé De Eland Hier in het Concertgebouw van Amsterdam ligt Eberhard van der Laan in een kist die gemaakt is van eikenhout uit het Amsterdamse Vondelpark Eberhard van der Laan: ,,Ik neem afscheid en dit met een opdracht aan mijn opvolger, de bewoners van Amsterdam en aan iedereen die deze stad een warm hart toedraagt."
Geen aandacht voor seksueel misbruik in vroegere tijden
Als je als kind op school, thuis of als lid van een of andere vereniging, op het internaat of anderzijds seksueel was misbruikt en je vertelde dit aan jouw ouders, de klasse meester, tegen de politie of wat voor vertrouwenspersoon ook, dan werd je in vroegere tijden gewoon niet geloofd. Het is dan ook helemaal niet vreemd dat sommige gevallen van seksueel misbruik nu sinds enkele jaren wel bespreekbaar zijn en tegenwoordig zijn er verschillende instanties waar u zich met uw klachten kunt vervoegen. Je kunt tegenwoordig geen blad of krant meer openslaan of je leest iets over seksueel misbruik en veelal gaat het vooral over Room-Katholieke priesters die op het internaat, op school of gewoon binnen de parochie-soms al voor een halve eeuw terug-zich vergrepen hebben aan jonge studenten of meisjes. Van hoog tot laag binnen de priesterstand heeft dit gebeuren plaats gevonden. Ook bij andere geloofsgemeenschappen zijn er uitwassen op seksueel gebied geweest. Wat niet aan de orde komt en waar tot op heden weinig over gesproken wordt is dat seksmisbruik ook plaats vond binnen het gewone burgerlijk gebeuren, zoals op het werk, in de vriendenkring en stellen kun je dat seksmisbruik in alle lagen van de bevolking plaatsvindt. Het aantal misbruiken hier in Nederland door priesters gepleegd loopt in de duizenden. In België werd onlangs bekend dat de laatste vijf jaren plm. 1100 gevallen van misbruik van priesters bij de meldposten zijn binnengekomen. Vroeger hadden we een grote zaak met een uitgebreide klantenkring en alhoewel ik niet tot de braafste jongelingen behoorde is mij het veelvuldig overkomen dat ik ten onrechte ergens van beschuldigd werd, zo bv. van het in brand steken in oorlogstijd van een brievenbus, waarin kolenbonnen zaten en ook ben ik enkele keren seksueel misbruikt. Aanhoord werd ik nooit. Bij zowel bij het eerste alsmede tweede geval werd ik door de politie als 11-jarige jongen verhoord, hierbij als fantast en leugenaar betiteld en in elkaar geslagen. Mijn ouders durfden niets te zeggen, want in die tijd was het gezag verblind corrupt en de klant koning. Door heel mijn leven is daardoor een rode draad gelopen en als ik dan lees dat dergelijk onverlaten die destijds zoiets geflikt hebben ook nog wegens buitengewone diensten verheven worden in de orde van Oranje Nassau, dan komt er een bron van agressie bij mij ten boven, zelfs nu ik al ruim de tachtig gepasseerd ben. Hier voor me liggen heb ik een bidprentje van een pastoor van de parochie van de Heilige Martelaren van Gorkum van het Huissen-Zand. Deze priester (pastoor bij ons tussen 1971-1976) is in 1979 overleden. Voor plm. 5 jaar terug kreeg ik via mijn mailadres klachten van deze parochieherder binnen m.b.t. seksueel misbruik dat door hem gepleegd was te (Hengelo(O) waar hij ook een tijdje pastoor is geweest. Op zijn bidprentje wordt hij met alles de hemel in geprezen, terwijl de man uiteindelijk in de hel thuishoort. Persoonlijk heb ik deze priester die min of meer door zijn indrukwekkende preken het geloof niet bracht maar verkocht nooit erg hoog geacht. Toen ik in de zeventiger jaren zwaar overspannen raakte en helemaal vastgelopen was, heb ik zijn hulp ingeroepen en hij beloofde met me te komen praten wat uiteindelijk nooit gebeurd is.
Beide landen kennen als algemene feestdagen Nieuwjaarsdag, Pasen, Hemelvaartsdag, Pinksteren en Kerstmis. Daarbij vieren we in Nederland op 27 april Koningsdag en op 5 mei Bevrijdingsdag. Onze Belgische vrienden beschouwen op 15 augustus de Hemelvaart van Onze-Lieve-Vrouw ook als een zondag, hun nationale Feestdag is op 21 juli en op 1 november is Allerheiligen voor onze Zuiderburen ook een erkende Feestdag. In België wordt het 'einde'-de dag van de Wapenstilstand-van de Eerste Wereldoorlog op 11 november ook als Nationale Feestdag gevierd en tevens herdenkt men dan de oorlogsslachtoffers uit de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Vroeger waren er ontelbare, vooral kerkelijke Feestdagen, die ook als zondag gevierd werden, zo bv. St. Valentijnsdag op 14 februari, het St. Jansfeest op 24 juni, het Sint Hubertusfeest op 3 november, St. Maarten op 11 november, het naamfeest van de Heilige Jozef op 19 maart, Maria Boodschap op 25 maart, bij de protestanten de Biddag voor het gewas op de eerste woensdag in maart, ook Goede Vrijdag was voor de protestanten een zondag en werd er niet gewerkt. Verder vierden al onze Christelijke broeders op de 2e woensdag van november de Dankdag voor het gewas en op 8 december vierden de katholieke gemeenschap het feest van Maria's Onbevlekte Ontvangenis. Streeksgewijze werden nog heel wat meer plaatselijke en kerkelijke feestdagen eropna gehouden. Momenteel herbergt België en Nederland verschillende bevolkingsgroepen, ieder met een eigen geloof en gebruiken, en zouden we allemaal met deze dagen meedoen, dan hoeft er niet meer gewerkt te worden. Wel vind ik dat we de Algemene Feestdagen die er nu nog zijn moeten behouden en uit respect voor de diverse geloofsgroepen op zijn minst op de Christelijke Feestdagen deze wat meer stichtend doorbrengen en storend vind ik op deze dagen dat overal de winkels geopend zijn en de commercie geen enkel respect heeft voor deze heilige dagen. In onze multiculturele samenleving moeten we als werkgever ook rekening houden met onze allochtone werknemers die op bepaalde dagen eveneens opdracht willen geven aan hun geloof en volgens bv. de Koran of anderzijds op bepaalde dagen niet mogen werken. Ik vraag me af of we niet teveel regelingen, normen en waarden overboord gegooid hebben en dit alles de maatschappij wel ten goede komt. Hoe het ook zij en hoe de maatschappij ook op hol geslagen is, aanstaande zondag is het Pasen en hier vanaf dit blog wens ik al mijn lezers alvast fijne, vredige en gezellige paasdagen en tot een volgende keer maar weer.
50ste Herdenkingsdag van moord op John Fitgerald Kennedy
John Fidgerald Kennedy, ook wel bekend onder zijn initialen JFK, was van 20 januari 1961 tot en met 22 november 1963 namens de Democratische Partij de 35ste president van Amerika. Hij werd, 46 jaar jong, in Dallas vermoord door Lee Harvey Oswald. In zijn korte regeringsperiode had JFK te maken met de Cubacrisis en de steeds sterkere Amerikaanse inmenging in de Vietnamoorlog. Kennedy bezocht op 26 juni 1963 Berlijn dat door een muur gescheiden was in een oost-en westgedeelte en tot de enthousiaste menigte die zich bij de muur verzameld hadden, sprak hij de historische woorden: ,,Ich bin ein Berliner"! Kennedy was in zijn tijd vooral bekend toen hij aankondigde dat er op korte termijn Amerikaanse astronauten een reis naar de maan gingen ondernemen. Wat zijn gezondheid betrof was Kennedy een kwakkelig persoon die behept was met van allerlei kwalen. Thuis liep hij vaak op krukken, maar als hij hier of daar in het openbaar verscheen dan zag je een frisse jonge kerel waar de energie van afstraalde. Getrouwd was Kennedy met de journaliste Jackie Bouvier, die hem 4 kinderen schonk waarvan er al één vroegtijdig overleed en ook zijn zoon en naamgenoot JFK junior is in een later stadium door een vliegtuigongeluk om het leven gekomen. Voorzover ik weet leeft dochter Caroline nog wel en onlangs is zij benoemd tot Amerikaans Ambassadrice in Japan. President Kennedy ligt begraven op het militaire ereveld Arlington in Washington. Gisteren bezocht president Obama in gezelschap van oud-president Clinton en andere prominenten zijn graf. Morgen vindt de nationale herdenking plaats en zijn er wereldwijd overal bijeenkomsten bij de monumenten van JFK die niet alleen in zijn tijd, maar ook nu nog gezien wordt als de populairste president die Amerika ooit gehad heeft.
Lee Harvey Oswald, dader moord op JFK, werd twee dagen later doodgeschoten door de nachtclubeigenaar Jack Ruby. Nog steeds zijn er van allerlei complot-theorieën, die een hele andere mening hebben over het gebeuren van 22 november 1963 en de moord op John Fidgerald Kennedy nog steeds als onopgelost beschouwen. Vlag die kist bedekte tijdens begrafenis
Op maandag 2 september in Hattem en vandaag op zaterdag 7 september in Roermond werden de gevallen Nederlandse militairen in Nederlands-Indië, Nieuw Guinea en Korea herdacht. Op mijn oorlogssites vindt u uitgebreide verslagen van de gevoerde strijd van deze dappere mannen die zich voor Koningin & Vaderland en voor het algemeen vredesbelang hebben ingezet, hierbij gewond raakten, trauma's overhielden en zelfs veel kameraden verloren die in een soms bittere strijd hun leven lieten. Vandaag werd voor de 67ste keer 's-werelds grootste eendagse wandeltocht gelopen, die wereldwijd bekend staat als de Airborne mars. Afscheid werd genomen van Pouwel Vos die 27 jaar marsleider is geweest en vandaag deze taak overgedragen heeft aan Wilma Luckel. Vanaf het begin van deze wandeltocht was het de politiesport vereniging uit Renkum die de leiding over deze mars voerde. Wilma is de eerste burgervrouw die deze mars vanaf nu gaat leiden. Ze is geen vreemdeling in de bijt, want meer dan dertig jaar was ze in allerlei functies bij dit sportevenement betrokken. Meer dan 32000 wandelaars zijn vanmorgen aan deze mars begonnen en het merendeel van de wandelaars heeft de tocht ook voltooid. Onderweg was er een incident met een van de lopers die overvallen werd door een hartaanval en gereanimeerd moest worden, ook zijn er een paar wandelaars flauw gevallen wat mogelijk te wijten was aan een verkeerd voedingspatroon. Verder is de tocht prima verlopen. Iedereen kent het verhaal van de Britse en Poolse soldaten die in setember 1944 een dappere strijd hebben gevoerd tegen een Duitse overmacht en omdat er niet snel genoeg hulp van troepen uit het zuiden kwam terug moesten trekken. In deze strijd hebben 1800 dappere mannen voor onze vrijheid hun leven gelaten. Ik heb wat fotomateriaal uit die tijd aangebracht en als u intens met die airbornemars meeleeft ga dan naar http://www.airbornewandeltocht.nl U vindt er van alle interessante beelden, adressen en linken naar sites die allemaal betrekking hebben op het gebeuren uit die tijd. Veel over de Operatie Market Garden c/q De Slag om Arnhem kunt u eveneens vinden in het archief van mijn oorlogsverhalen in de rechterkolom van deze site.
Als een soort kerstgeschenk kwam hij in de beginjaren 1900 vanuit Duitsland in de Kampsestraat te Angeren terecht en een buurjongen was hij van mijn moeder Mieneke Reijmers en het toeval wil ook dat hij samen met mijn moeder en schoonvader Dries Peters in Angeren op school gezeten heeft bij Meester en Juffrouw Zahn. Zijn naam is Jan van Onna. Begin jaren 1930 is Jan getrouwd en in het stadje van plezier Huissen terecht gekomen. Hier was hij oprichter-& medeoprichter van verschillende verenigingen en vlak na de oorlog van een Kermiskabinet, in 1949 van het orkest de Bietenrooiers en in 1956 komen we Jan van Onna ook tegen als buutreedner bij de Carnaval. Als componist en als orkestleider Lasje Toscanini van de Bietenrooiers heeft hij in binnen-en buitenland veel roem vergaard met eigen composities, waarvan de 'Schuu'mlaepelrapsodie' een van de bekendste was. Toen ik nog kastelein van café 'Lombok' was kwam hij met de Huissense kermis met zijn 'Kabinet' altijd even langs en steevast moest ik zijn oude buurmeisje, mijn moeder Mieneke, roepen, waarmee hij dan samen proostte en een borreltje dronk. Op 11-11-11 werd in Huissen als afscheidsgeschenk ter gelegenheid van zijn prinsenschap door Ignace Hoen van Carnavalsvereniging de Kraonige Zwaone in de Walstraat te Huissen een standbeeld van deze historische figuur en beroemdheid onthuld. Er is daarvan een filmpje gemaakt dat u kunt bewonderen door te klikken op: http://www.youtube.com/watch?v=xDPFXDzYhJs Hieronder ook enige foto's van dit gebeuren die me ter beschikking zijn gesteld door Marlies van Onna. Op de bijlage uit 1966 kunt u ook nog een foto van het kermiskabinet bewonderen. De persoon met het vlinderstrikje is Jan van Onna.
Beneden Familie Van Onna vergaderd en vereeuwigd rondom beeld Vergroot inscriptie of zie wat hier staat op filmpje wat duidelijker!
Generaal Maczek werd geboren op 31 maart 1892 en kwam op 11 december 1994 op 102-jarige leeftijd te overlijden in Schotland. Hij was tijdens de Tweede Wereldoorlog de leider van de 1ste Poolse Pantserdivisie en een groot veldheer. Veel plaatsen in Europa en ook hier in Nederland werden bevrijd door zijn divisie en als de mogelijkheid aanwezig was dit alles zonder veel schade toe te brengen aan het te bevrijden gebied. Breda is bijna in geheel ongeschonden staat door de Polen bevrijd. De gebouwen in de stad die wel oorlogschade ondervonden hadden dit te danken aan fel afweervuur van Duitse zijde uit de wijde omgeving. Een snelle doorstoot in de laatste oktoberdagen van 1944 naar elders heeft ook in de omringende plaatsen geleid tot over het algemeen beperkte schade. De Polen hebben grote verliezen ondervonden in Frankrijk, Italië, België, Wilhelmshaven (Dlnd) en ook in ons land zijn er veel gesneuveld.
Gisteren waren wij leden van de 1ste Poolse Pantserdivisie op het Ereveld aan de Ettense Baan te Breda bijeen om zijn sterfdag te herdenken. Vooraf was er een Poolse Heilige mis in de Laurentiuskerk te Ginneken, waar aan de Vogelenzanglaan ook een Pools ereveld is, maar hier hadden we op 31 oktober j.l. al een uitgebreide herdenking gehouden in combinatie met de festiviteiten met betrekking tot de bevrijding van Breda.
Na de plechtigheden op de begraafplaats was er een vergadering van de leden van onze vereniging en de bezoeken worden steeds minder. Van de veteranen waren er drie op de erebegraafplaats aanwezig en nadien 5 tijdens de vergadering en aan een drietal van onze oud-strijders werd nog een hoge Poolse onderscheiding uitgereikt voor moed, beleid, trouw en volharding in de strijd die ze gestreden hebben om ons te bevrijden.
Onder een beperkt aantal burgers en militairen leeft deze herinnering nog. We mogen dit nooit vergeten en daarom beste lezers verzoek ik u kennis te nemen van deze tijd. Utgebreid op rechts van mijn blog vindt u alles over de de Tweede Wereldoorlog en speciaal is er een volledige rubriek gericht op onze Poolse bevrijders van weleer. Wilt u alles over Generaal Maczek weten, kijk dan in het archief naar het geschreven artikel van mij over deze grootse generaal d.d. 29/11/2009 of raadpleeg de categorie "Oorlogen Algemeen" In mijn geschreven oorlogsverhalen vindt u over alle Poolse acties berichten, óók over de landing bij het Nederlandse Driel tijden de Operatie "Market Garden"!
Mensen die zich betrokken voelen bij deze strijd of mogelijk zonen en dochters van oud-strijders kunnen lid van onze vereniging worden, want binnenkort zijn alle oud-strijders overleden en wie houdt deze dappere mensen dan nog in hun herinnering? Kijk op rechts naar het web van de 1ste Poolse Pantserdivisie en geef u als lid op! Het lidmaatschap kost slechts 15 euro per jaar en u steunt hierbij onze vereniging. Wij verzorgen daarvoor de herdenkingen en leggen bij gelegenheden bloemen op de graven van de gesneuvelden, vaak nog jonge kerels in de leeftijd van 18 tot 25 jaar, die hun leven gegeven hebben om ons te bevrijden en dat mag nooit vergeten worden!
Hier Oud-Strijders en leden 1ste Poolse Pantserdivisie bij rede voorzitter Een der oud-strijders krijgt krans aangereikt om op graf te leggen Kranslegging op het graf van generaal Maczek Op de achtergrond liggen zijn manschappen begraven Er wordt nog even nagepraat en Eef sluit voor vertrek kraag van zijn jas HIER BENEDEN IN HOTEL DE TOERIST TE BREDA HIER DE STRIJDERS DIE ONDERSCHEIDEN WERDEN
We hebben in ons leven altijd met dieren te maken gehad. Vroeger bij ons thuis, en dan spreek ik over mijn jeugdjaren die begonnen in 1933, hadden we ter bewaking van ons bedrijf een Duitse herder, hielden we een zestal varkens, liepen er 40 scharrelkippen rond voor eitjes in onze winkel en zaten in door mij getimmerde hokken ook nog een stuk of tien konijnen. Na de Tweede Wereldoorlog heb ik nog lang plezier gehad van mijn straatmakker Tippy, in onze trouwdag, in afwachting van onze eerste baby, kwam de boxer Nimsor en nú is het Tayler.
In Huissen in de Elsstraat leek het bij mij wel een grote boerderij met al die kippen, konijnen, agapornissen en in huis nog een cavia, wat hamsters en een kanariepietje, maar daar is een einde aan gekomen toen we in 1996 verhuisd zijn naar Angeren. Bij mijn vrouw Ria thuis hadden ze een gemengd bedrijf en hielden er een pony, twee koeien, een paar honderd kippen en wat varkens op na; wat boerenbloed is er bij ons altijd blijven hangen!
We hadden geenszins de bedoeling om nog een hond aan te schaffen, maar Tayler is hier terecht gekomen door toedoen van mijn zoon Gerbert, die destijds eenzaam en alleen in Huissen-stad woonde en graag een huisdier wilde hebben. Na nog geen week zat het lieve dier bij ons in huis, want als puppy kun je geen baas hebben die dag en nacht aan het werk is.
Tayler is een kruising tussen een Midland Pincher en een Yorkshire Terriër, zij is van het vrouwelijk geslacht en van huidskleur Black Tan. Geboren werd ze op 21 november 2002. Binnenkort is ze dus jarig en in hondenjaren omgerekend naar mensenleeftijd 56. Het beste was zij in haar element in het bosrijke Hoenderloo, waar ik vanwege mijn longkwaal vaak vertoefde op camping 'De Woeste Hoogte' waar we veel verbleven in onze stacaravan. Eind 2004 hebben we deze tweede behuizing vanwege de hooggerezen kosten van de hand moeten doen. De bedoeling was geweest om de huur van ons huis op te zeggen en daar in Hoenderloo voorgoed in onze caravan te verblijven, maar dit werd onmogelijk omdat de wetgeving tot permanent verblijf in een caravan aangescherpt werd tot hooguit een seizoenverblijf.
Op de camping ging ik dagelijks met Tayler op pad en heb ik haar ook wat afgericht en het enige wat ze ervan overgehouden heeft is dat ze niet meer te houden is, als ze wiet ruikt en aldoor blijft snuffelen bij auto's waarin dit verborgen ligt of fietstassen waarin wat van dat spul aanwezig is. Sinds januari 2009 ben ik mijn mobiliteit door een of andere geheimzinnige kwaal verloren en is het mijn vrouw die haar uitlaat. Niet alleen Tayler is hierdoor wat dikker geworden maar ook ik en hieruit blijkt dat beweging goed is voor zowel mens als dier, maar men moet er wel toe in staat zijn. Overdag zit ik veel achter de computer en ligt Tayler af en toe aan mijn voeten en 's nachts kruip ze aan mijn kant onder de dekens en ga ik naar het wc, dan rest me als ligplaats alleen nog de bedrand. Het is me er eentje, maar wel onze beste vriendin, waarvan we heel veel houden!
OP DE BANK IN ONZE CARAVAN TE HOENDERLOO Hier thuis in Angeren op de schoot van mijn vrouw Ria Uit de zon en achter de rododendrons op de camping in Hoenderloo Onze kleinzoon op visite in onze caravan aan de knuffel met Tayler Hier in Ameland speel ik op mondharmonica wat zeemansliederen Hier Ria en Tayler vroeg in de morgen op het strand te Zoutelande Dansend trio in vakantiehuisje te Biggekerke Vader, zoon en Tayler zittend op de Molenweg te Biggekerke
Alles wat zich niet meer weren kan op de schopstoel!
Als je de geschiedenis doorvorst, dan kom je al vanaf het begin van het ontstaan der wereld jaren van voorspoed en jaren van grote ellende tegen. Bemerkt heb ik dat in tijden van tegenspoed overal gezocht wordt naar groeperingen of individuen die de schuld hebben van bepaalde zaken die misgelopen zijn. Momenteel zitten we in een tijdperk van constructies waarbij door pientere personen met goedvinden van alle Europese en wereldleiders machtsimperia opgebouwd zijn, zodat er een grote discrepantie ontstaan is tussen rijk en arm. Gisteren hoorde ik op tv dat er in de stad Moskou 20.000 miljonairs woonden en om maar een klein voorbeeldje te noemen in het arme Mexico er zelfs een miljardair was met een bezit van 55 miljard dollar; een man die we beslist naar Nederland moeten halen, waarbij hij ons met zijn goede hart de helft van zijn bezit afgeeft, zodat wij in de toekomst niet 20 jaar lang onze buikriem hoeven aan te halen. Wat we steeds merken is dat er door ontevredenheid onder de mensheid voortdurend aangeschopt wordt tegen gebeurtenissen uit een ver verleden en men dagelijks over pietluttigheden van nul en generlei waarden valt. Je komt tegenwoordig geen tevreden of rustig mens meer tegen en het lijkt wel of er een tijdbom onder het mensdom gelegd is . Met een grote knal is de wereld ontstaan en volgens mij zal die aardkloot binnenkort met nog een luidere knal naar de bliksem gaan!
Door alle niet door-de-beugel kunnende gebeurtenissen van de laatste tijd, binnen de Rooms-Katholieke Kerk, heeft een zekere Cor Mennen, bisschoppelijk censor van het bisdom Den Bosch, weer een nieuwe uitvinding gedaan om de laatste kerkbanken te ontvolken door 17 mooie kerkelijke liederen te schrappen. Er zijn erbij die al meer dan 20 jaar in alle kerken ter wereld gezongen mogen worden. Het merendeel van de verboden en geschrapte liedjes is gecomponeerd door de binnen de Kerk verstoten priester Huub Oosterhuis. Ik heb een zuster in Oud-Beijerland wonen die een kerkkoor gedirigeerd heeft en ook componist was van geestelijke liederen. Al voor jaren terug heeft zij van de bisschoppelijke censor van Rotterdam toen te horen gekregen dat haar liedjesteksten te populair en te menselijk waren en hebben ze haar voorgoed het zwijgen opgelegd en haar beroofd van haar grote kerkelijke hobby. Ook zoiets fraais! Nú onze regering gevallen is, zijn de afgetreden dames en heren regeringsleiders (lijders) voor de aanvang van de verkiezingen op 9 juni aanstaande al bezig grote schoonmaak te houden door noodwetjes in elkaar te flansen, die neerkomen op een aanmerkelijke lastenverzwaring waarbij er per persoon 1750 euro per jaar extra opgehoest moet worden. Veel mensen zullen hierdoor aan de bedelstaf geraken! Mijn vrouw is 66 en voor 80 procent niet meer fit en ik ben 76 en voor 100 procent immobiel. We hebben het door onze gezondheidstoestand, verval van verschrikkelijk veel afschrijfposten m.b.t. belastingdienst en sowieso door ons geringe inkomen financieel heel moeilijk en af en toe denken we er wel over om bij de huisarts een spuitje te halen die ons verlost van al die pijnen, angst en zorgen.
België voerde in 2006 een nieuwe wapenwet in en hier in Holland zijn we al jaren gebonden aan een wet waarbij je nog geen tafelmes onderhand in je bezit mag hebben. Nú, hier in Nederland hebben we ongeveer een half miljoen vergunninghouders die wapens in huis mogen hebben, in België ongeveer hetzelfde aantal en in zowel Holland, alsmede België zitten per land ongeveer 2 miljoen clandestiene wapens, maar je vindt ze meer onder de gegoede middenstand, vertegenwoordigers en onder de 'criminele' jeugd! Ook hier geldt weer dat de armoedzaaier bij het komende "Palingoproer" machteloos toe moet zien als de zaak escaleert en ik mijn gezin moet verdedigen met de loopstok die ik in mijn 'tank' de rollator heb staan om de vijand op de vlucht te jagen. Ave België, ave Holland, alle armoedzaaiers zijn bereid voor onze leiders en verdedigers van de democratie te sterven!
Vannacht was het dan zover en zowel een Nederlandse alsook een Belgische bezoeker viel de eer te beurt om genoteerd te kunnen worden als mijn 50.000ste bezoeker van mijn website. Uit Den Haag was het Jan Hoed, een echte en geboren Hagenees, die tegelijkertijd op mijn site aanwezig was samen met de Belgische Danielle Thomas. Jan, hij noemt zich 'Janja' heeft een prachtige website bij Bloggen be met allemaal verhalen over bekende Haagse barretjes, cafeetjes, bepaalde buurten en ludieke of beruchte figuren. Jan is een grote fan van de Haagse voetbalclub ADO, welke vereniging ook wel het Haagse Liverpool wordt genoemd. en die als clublogo een ooievaar hebben staan. Jan zijn blog heet 'Oud Haags' en klik eens op deze link: http://www.bloggen.be/oudhaags/ en het is niet overdreven als ik vertel dat je hier een van de mooiste sites bezoekt met bovendien veel uniek fotomateriaal; echt een aanrader!
Danielle Thomas heeft een soort dieetsite, dat heet : Gezondheid, Vitaliteit, Welzijn en Sportvoeding en is te bereiken door te klikken op: http://www.bloggen.be/alegria/ Zij is een echte dame met veel energie die ze legt in haar grote hobby Salsadancing. Op de inzet linksbovenaan op mijn blog ziet u zo'n acrobatische houding bij het salsa dansen! Ik ga dit op dit late uur met de laatste oliebollen en een glühweintje erbij samen met mijn vrouw Ria ook eens uitproberen. Met dit gladde weer buiten kun je op de stoep ook goed je nek breken, maar met dat verschil dat je dan buiten in die bevroren sneeuw komt te liggen en binnen lekker warm op de bank.
Gemaild en geprezen om mijn geschreven stukjes werd ik het meest door Rebecca van het blog 'Friendship' http://www.bloggen.be/friendship_betty/ Mijn website heette eerst: Eef Met Van Alles En Nog Wat, nadien met Herinneringen & Ervaringen, en nú Eef met Nieuwsflitsen, Herinneringen & Ervaringen. Deze veranderingen heb ik in verband met bepaalde moeilijkheden moeten doorvoeren. Op mijn site staan ontzettend veel linken naar werkelijk van alles en nog wat en slaagt u er niet in om op mijn blog aan uw trekken te komen, dan weet ik zeker dat u bij mijn vele blogvrienden wél zult slagen. Zij die nog niet op mijn blog staan en graag een link naar hun site bij mij willen zetten, dienen hun blogadres op te geven en dit aan mij kenbaar te maken.
Door mijn chronische kwalen die wat verergerd zijn, wilde ik met het schrijven van stukjes ophouden, máár heb nu besloten, om voor zover in mijn vermogen, nog een tijdje door te gaan. Alle bezoekers en vrienden van mijn site bedank ik voor de ondersteuning die ik van iedereen mocht ontvangen tijdens periodes dat ik het helemaal niet meer zag zitten. Er waren erbij die zelfs voor mij gebeden hebben! Iedereen was ontzettend aardig en lief voor mij en dat heb je als je naar de 8 kruisjes toe wandel écht wel nodig!
Gouden poortje ging automatisch open voor Jan & Danielle!
Al jarenlang vieren we op de tweede zondag in mei Moederdag.
Alle moeders worden in het zonnetje gezet, krijgen een leuke attentie van echtgenoot of kinderen aangereikt en vast pandoer zijn duizenden mensen op pad om hun moeder op te zoeken.
Toch zijn er moeders die op Moederdag eenzaam in hun huis zitten en verlangend uitzien naar hun zoon, dochter of echtgenoot die haar komen verwennen.
Ook zijn er moeders die smachtend wachten op een telefoontje of mailtje uit het buitenland van hun geëmigreerde kinderen of in wat voor verhouding ook, maar teleurgesteld in eenzaamheid gewoonweg vergeten worden.
In deze gespleten wereld zijn er ook moeders die hun kinderen om een of andere reden in de steek hebben gelaten en ook niets meer van zich laten horen.
Beste mensen en lezers van mijn blog: 'Hoe moeten deze moeders en kinderen zich vandaag voelen?'
We kunnen, als een of andere verhouding niet goed is, altijd wel een schuldige aanwijzen, maar wat schieten we daarmee op?
Jarenlang heb ik op de weg gezeten en van alles en nog wat ondervonden, ook huilende kinderen die bij de dood van moeder nog het een en ander goed wilden maken, maar moeder was niet meer en ook omgekeerd ben ik zulke situaties tegengekomen.
In elke moeder ligt een natuurlijke verankering opgesloten met betrekking tot het gevoel voor haar kind en ook omgekeerd is dit het geval.
Het is daarom nooit te laat om iets goed te maken en dat kunt u doen door vandaag op Moederdag de auto, bus, de brommer, de fiets of per pedes apostolorum op pad te gaan naar je moeder.
Een groot cadeau voor haar zou het al wezen dat ze een flinke knuffel van jou krijgt; haar dag kan niet meer kapot!
Toch zijn het niet alle moeders die dit geluk ten deel zal vallen.
Ik zou deze moeders allemaal graag een bloemetje willen bezorgen en een dikke knuffel willen geven en ik hoop dat deze virtuele hulde aan al die verlaten moeders en verlangend uitziende kinderen op deze dag een klein beetje warmte in hun hart brengt.
Angeren is een dorp dat deel uitmaakt van de Gemeente Lingewaard. Het plaatsje ligt verscholen tussen Arnhem, Nijmegen, het Pannerdensch Kanaal en de Linge.
Kom je via de A 15 af van Nijmegen, dan volg je op het uiteinde van deze weg het verkeersbord richting Huissen en 2 kilometer verderop op rechts ligt Angeren. Het dorpje telt 3200 inwoners. Vroeger vonden de inwoners hun werk vnl. op de steenfabrieken gelegen binnen dit grote rivierengebied. Tegenwoordig vinden ze hun werk bij plaatselijke tuinbouwbedrijven, boerderijen, transporteurs en bij de vele kleine industrieën in de buurt.
Het dorpje telt een dertigtal varkenshouderijen, die gelegen zijn aan de Boerenhoek, de Kampsestraat en Kamervoort. Dwars door een van de oudste dorpskernen van Nederland, de Boerenhoek, loopt de Betuwelijn onder het Pannerdensch Kanaal met een tunnel richting Duitsland.
Bekend is het dorp, doordat het de geboorteplaats is van een van onze grootste sociale voorvechters Dominee Talma. Zijn geboortehuis staat nog steeds naast de Protestantse kerk van Angeren.
Talma wordt ook wel de "Rode Dominee" genoemd en zou evenals de priester Huub Oosterhuis, als hij een man van deze tijd zou zijn geweest, lid van de SP zijn. Angeren heeft een bloeiend verenigingsleven wat te vergelijken is met Volendam.
In iedere huishouding zijn gemiddeld twee gezinsleden lid van een of andere club; liefst 25 verenigingen! Bekend is het dorpje ook van de jaarlijkse carnavalsoptocht, die tot een van de mooiste in Nederland gerekend kan worden.
Ook het jaarlijkse Kinderdorp voor de jeugd heeft landelijke bekendheid.
Angeren heeft over de hele wereld groot nieuws gebracht door de actiegroep Strijdbaar Angeren, die op de bres staat voor doelstellingen zoals dominee Talma (1864-1916) ze destijds als Tweede Kamerlid en nadien als Minister van Arbeid naar voren bracht; Sociale gerechtigheid, gelijkheid van behandeling en leefbaarheid, óók voor de kleinere woonkernen binnen een gemeente.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog lag de vliegroute van zowel de Duitsers alsook de Engelsen over dit gebied en het is dan ook niet verwonderlijk dat er zoveel crashes van vliegtuigen hebben plaatsgevonden.
In deze oorlog was het tevens frontplaats en zijn in verband met het extreme oorlogsgeweld vanaf medio oktober 1944 tot de eerste week van juni 1945 de inwoners geëvacueerd.
In de eerste reeks over Angeren een inzetfoto van dominee Talma, een goederentrein van de Betuwelijn en wat leuke foto's van een vereniging die op 1 december 2008 haar tienjarige bestaan vierde met een gezellig samenzijn.
Op maandagmorgen 22 december verzorgt dit fantastische koorgezelschap Zang en Vreugde een Koffieconcert in Huize Lidwina te Bemmel.
BOVEN GOEDERENTREIN KOMEND UIT TUNNEL HEERLIJKE SNACKS, SCHOTELS EN FRUIT HET ZIET ER ALLEMAAL VERS, FRIS EN LEKKER UIT! KOORLEDEN AAN DE KEUVEL IN HET DORPSHUIS DE DAMES BLIKKEN RICHTING FOTOGRAAF LINKS JONGE PIANIST TUSSEN OPGEWEKTE DAMES HET 35 LEDEN TELLENDE KOOR VOCAAL IN ACTIE!
Een paar miljoen mensen gingen eind oktober 1983 overal in West-Europa de straat op om te protesteren tegen de ophanden zijnde plaatsing van de Amerikaanse kruisraketten.
Zo verzamelden zich op 29 oktober naar schatting 550.000 mensen voor de grootste vredesdemonstratie ooit in Nederland gehouden.
Een onverwachte spreekster op het Malieveld was prinses Irene. Ze zei onder andere: 'Als je niet in jezelf gelooft, heb je instrumenten nodig, die je beschermen tegen de angst, tegen de schaamte om jezelf."
Evenals elders in Europa had de demonstratie een vreedzaam verloop en vonden er geen incidenten plaats. Mijn dochter Sabine zat in die tijd op de détailhandelsschool te Arnhem en droeg tijdens de Kerstbijeenkomst van 1983 in de aula van deze school onderstaand Kerstgedicht voor.
Als we dit alles afzetten tegen de tijd van vandaag is er nog niet veel veranderd in de maatschappij en kunnen we zeggen dat de gezapigheid van de mensen is toegenomen, én dat de mensheid zich bijna nergens meer tegen verzet als het om punten en doelstellingen van levensbelang gaat. Men maakt zich tegenwoordig in buurten wél druk om futiliteiten van nul en generlei waarde!
Ondanks het feit dat wij geboren Middenstanders waren, was het bij ons thuis gebruikelijk dat versleten boorden van sporthemden en gerafelde mouwen weer gerepareerd werden. Gedragen kleding wat te klein geworden was, werd bewaard, aan broertjes of zusjes doorgegeven en als het niet paste was er in de buurt altijd wel iemand te vinden die het graag wou hebben. Tegenwoordig wordt tweedehands kleding bijna niet meer gedragen en loopt men te pronken met dure merkkledij. Aan wat men aanheeft kan men zien of men rijke of arme ouders heeft en ook zijn er groeperingen, die bepaalde kleding dragen om stoer over te komen; het is een uitdagende wereld geworden! Vroeger ging men met alles zuinig om en zag men geen oude meubels, kledij of voetselresten langs de weg of op de vuilnishoop (tegenwoordig in vuil of GFT-container) liggen; alles werd verwerkt, bewaard of weggegeven aan de minder bedeelde. In 1961 had ik een oude groenkleurige overjas bij Palthe laten stomen en verven. Het zal zo medio maart/april geweest zijn dat ik als Keurmeester van de Warenwet te Dordrecht door de Rijkspolitie ter hoogte van het plaatsje Groot-Ammers aangehouden werd. Wat was het geval? Een of andere bakker of melkboer had de politie opgebeld dat er in hun bedrijf een op een zwerver lijkende man, die zich voor keurmeester uitgaf, op bezoek was geweest om hun winkel en opslagplaats te controleren. Toen de Politie mij getraceerd had en ik mijn legitimatiebewijs aan de dienders toonde, geloofde men pas echt met een Keurmeester van de Warenwet te maken te hebben. Wat was er gebeurd? Door de enorme regenval was de blauwgeverfde jas helemaal doorlopen en in mijn gezicht leek ik meer op Zwarte Piet dan op een nette beambte. De controlewerkzaamheden zaten er die dag al heel gauw op en in mijn kosthuis ben ik uren bezig geweest om mezelf weer toonbaar te krijgen. De vraag is: ,, Ben je er anders door geworden"? Dit moet ik ontkennend beantwoorden, want nu, 47 jaar later, draag ik nog steeds tweedehands kleding. Momenteel heb ik bij mijn zus in Oud-Beijerland een zestal pantalons in reparatie, waarvan de broekspijpen korter gemaakt moeten worden. Deze mooie broeken heb ik van een mevrouw gekregen waarvan onlangs de man is overleden. Anno 2008 is onze Christelijke Regering met hun beleid zover gegaan dat mensen met een smalle beurs helemaal geen kant meer op kunnen. Met eten en drinken zijn velen op de voedselbank aangewezen, kleding kopen ze tweedehands bij een uitdraagwinkel, is er iets in huis stuk of is bvb de wasmachine aan vervanging toe mogen ze van geluk spreken dat ze goedgeefse buren, kennissen of familieleden hebben die deze dingen gratis aan hen ter beschikking stellen. Ouderen stappen voor hulp niet gauw naar de Sociale Dienst van hun gemeente! Als ze helemaal geen uitzicht meer hebben op een redelijk en menselijk bestaan, kunnen ze door de grote ontstane moeilijkheden en schulden nog altijd gratis suïcidaal op pad over de door de Regering aangelegde weg van de "Acht Zaligheden" naar het hiernamaals waar ze met veel elan door Petrus ontvangen worden om in het Hemelrijk te worden opgenomen. Op een verjaardagspartijtje van enkele jaren geleden werd ik vanwege mijn perfecte kledij met complimentjes overladen door het aanwezige vrouwelijk schoon. Op de vraag waar ik mijn mooie pantalon en dat leuke colbertjasje gekocht had vertelde ik de dames dat de broek afkomstig was van een belastinginspecteur en het blitse jasje van een deurwaarder. Grote hilariteit natuurlijk, máár het was echt de waarheid!
Mijn archief wordt per week aangegeven en de laatste 30 geschreven artikelen vindt u altijd meteen op deze site! Zoals de titel van mijn blog aangeeft, schrijf ik over "Van Alles En Nog Wat" en dat is een vrij uitgebreide materie! Op speciaal verzoek van mijn lezers uit de Gemeente Lingewaard, oude kameraden uit mijn Militaire Diensttijd en de kinderen van enkele Huissense emigranten in Australië, Nieuw-Zeeland, Canada en Amerika hier een index van de oorlogsstukken uit mijn jeugd en alles wat daar mee samenhangt. Veel van die geëmigreerde opa's en oma's waren leeftijdgenoten van mij en de meeste kinderen en kleinkinderen van hen lezen graag stukken over gebeurtenissen, die hun ouders meegemaakt hebben. Allemaal de hartelijke groeten en dan denk ik speciaal aan de kinderen, kleinkinderen, vrienden en kennissen van Nol Jeurissen en Coba Kruis(beiden overleden),Tonnie en Piet Doorman, Cherrie Kersten(ovl), Huub Meeuwsen, Paul ten Westeneind, Piet en Truuske Witjes en mijn nicht Rosalin, haar man Abe en schattige kinderen in Amerika. Allemaal ook de groeten van Eefs vrouw Ria, én de familie Doorman moet ook de groeten hebben van de familie van Bon uit de Pastoor Versteegstraat uit Angeren. Noteer in jullie agenda mijn blognummer en raak het niet kwijt! Ga naar het bekende in uw bezit zijnde website adres dat u is toegezonden en met een beetje downloadgeduld kom je al heel gauw bij die "oude rakker" terecht! Hieronder vindt u de verschillende data van de vertelsels. Klik op de bewuste archiefweek en dan komt alles best in orde! Om in de lijn van al die gebeurtenissen te komen heb ik aan deze indexering ook wat oude foto's uit het verleden van de schrijver toegevoegd. 24-02-2008: Der Feldwebel, De Kerkgang van ons Moeder, en de Knipkaart 25-02-2008: De Kolenbonnen, Onverveerd, Op de Pof, en Vissende Jagers 01-03-2008: Het Circuspaard, Dierenleed, en 02-03-2008 in de Brand uit de Brand 03-03-2008: Duitsland tegen Holland, John Steed en 05-03-2008: Onze Bevrijders 06-03-2008: De Zendwagen en Betuwse Jongen bevrijd in het verre Friesland 07-03-2008: Evacuatietocht, Jeugd en Oorlog en 08-03-2008: De Roa-Rus 08-03-2008: Het Vervloekte Volk Gods en 09-03-2008: De Vlieger & De Wonderteil 12-03-2008: Circus Dorinthia, Na-oorlogse spelletjes en 13-03-2008: Wilhelmientje 13-03-2008: Het Vogelnest, 14-03-2008: Moeder des Vaderland en 15/03 De Ritselavond 17-03-2008: Deutsche Kriegsmarine, 26-03-2008 enkele Natuurstukken 01-04-2008: Jan & Klaas, 06-04-2008: Het Gebit en 12-04-2008: Dictee "De Linkerds" 02-05-2008: De Voet, 07-05-2008: Het Mankement, en 08-05-2008: De Binnenwegen 27-05-2008: De Verstopte Put,en 02-06-2008: Herinneringen uit een ver verleden 08-06-2008: Oud Fotomateriaal uit Huissen, en 11-06-2008: Religie binnen onze Familie 12-06-2008: Herinneringen aan vroeger en 20-06-2008: Onze Eerste Campingjaren 24-06-2008: Veldwachter Spruyt, 18-07-2008: pruimpje Tabak en 20-07: Geestelijk Adviseur Op foto 1 kiekje uit 1936: Dinie en Eef met papa Hübbers, foto 2 is de katholieke kerk uit onze evacuatieplaats Steggerda, 3 is een foto met de daar bij "Reintje" bruiloft vierende seminarist Eef genomen in 1947 achter hotel "De Gouden Engel", beeld 4 is een retraite bij de paters Redemptoristen in Amersfoort, en 5, 6, en 7 zijn Dienstfoto's, 8 is het "wapenschild" van mijn verblijfplaats in Angeren, op foto 9 zie je Eef en Ria met Tayler op het strand van Nes en de inzet is een mooi kiekje van mijn Eerste Communie in 1941.
Mijn Pa is 4 nov. 1945 overleden en mijn zus Dinie 9 jan. 1999 Boven kerk Steggerda, herinnering uit evacuatietijd Tegen huis op wielen? Retraitefoto uit 1952 met veel bekenden van het Huissen-Zand
Boven op een na laatste rij in het midden zie je mij staan! Boven Vierdaagse 1953, van R uit 2de rij, 4de man L is Eef Met Velthuyzen samen houden we hier de vijand op afstand! De stilte aan het strand wordt verstoord door een deuntje muziek!
Dit verhaal speelt in de tijd dat voetbalclub Jonge Kracht nog predicatief aangeduid werd met RK en de jongens van Johny Sorland en Peter Sinclair Engels voetbal speelde waar de stukken vanaf vlogen. In een geweldige opmars was de club in enkele jaren tijd van de Vierde Klas KNVB naar de Eerste Klas verhuisd. Een in 1957 opkomende generatie spelers als Frits Reijmers (Billey), Berend Vermaas, Gerard Arends, "Breudje" Melghers, Geert "De Mop" met enkele oude knarren en routiniers als Henk Jansen, Toon Demon (De Schipper), Bart van Geelen en Jo van Bon nog in de goal vormde de hoofdmoot van dit elftal. In die tijd hadden vanwege de slechte prestaties van de andere Huissense club RKHVV de ludieke gebroeders Nijenhuis, beter bekend onder de naam "De Oetjes" hun blauwe sjaaltjes ingeruild voor de rode van Jonge Kracht. Voetballen was in die tijd een echte mannenaangelegenheid en hooguit de spelersvrouwen stonden met een groepje bij elkaar naar de prestaties van hun verloofde of echtgenoot te kijken. Had je in die tijd chagrijn over een bepaalde gebeurtenis, dan was er niemand die je het kwalijk nam als je af en toe een slokje nam om je verdriet te boven te komen. Op het oude Voetbalveld van Jonge Kracht op de Polsche Weg kon je aan de Noord -en Oostkant ongestoord een plasje doen en als het koud was nam je tevens een versterkend middeltje om je op te warmen. Alle vreugde , kommer en kwel werd in die periode met een paar maatjes sterke drank, uit een flesje, opgeborgen in de binnenzak van je jas of vanuit de fietsentas, afgedronken. Zó had ik als kastelein van café Lombok in die goeie oude tijd tot ver in de zestiger jaren van de vorige eeuw nog heel veel klanten die hun "hinkelman" vulde met bier of jenever en dit meenamen naar hun werk of voor onderweg op de fiets. Ria en ik waren nog niet getrouwd toen we op een zondagmiddag vanaf een ziekenhuisbezoek vanuit Arnhem naar Angeren rijdend onder aan de Huissense dijk een hele meute volk zagen staan; daar is kennelijk een ongeluk gebeurd, zeiden we tegen elkaar! Ter plaatse aangekomen zagen we twee artsen en enkele politieagenten om de man heen staan en verder heel veel nieuwsgierigen. De man is stervende, hier is niets meer aan te doen, hoorden wij een der doktoren mompelen. Kent u deze man vroeg een der doktoren aan mij? Mag ik even dichterbij komen, dan kan ik u mogelijk vertellen om wie het gaat! Terwijl ik de stikkende man het pruimpie tabak achter uit zijn keel haalde en hij daarop met zijn ogen begon te knipperen en ik hem weer opkikkerde met een slokje zei ik tegen de aanwezigen:,, Dat is Wimke M, de vader van een bekende Jonge Kracht-voetballer die kort in de buurt van het voetbalveld op de Polsche Weg woont" ,, Over een poosje is hij weer springlevend en kan dan gemakkelijk op eigen kracht thuiskomen"! Iedereen verbouwereerd achterlatend vervolgde ik met mijn vriendin Ria onze weg richting Angeren.
Als je achter de toog staat krijg je van alles en nog wat te horen. Mijn buurman, Harry de fietsenmaker vertelde me in café "Lombok" het volgende verhaal: De politieman Spruyt was anno 1880 niet alleen een goede veldwachter, die niet alleen bekeuringen gaf voor het niet in het bezit hebben van het fietsenplaatje al of niet met ponsgaatje erin, maar als een echte rechercheur ook achter de smokkelaars , spiritusdrinkers, eerbaarheidschenners en landlopers aanzat. Op een zonnige dag in juli liep Spruyt door de Huissense uiterwaarden langs de Rijn toen hij plotseling langs de waterkant in de verte twee bruine veulens ontwaardde. Laat ik daar maar eens heengaan, het lijkt me dat ze door de moeder verlaten zijn. Naderbij gekomen zag hij te maken te hebben met een paartje dat geheel naakt met elkaar bezig was de geslachtsdaad te plegen. Zó, beste jongelui:,, jullie zijn wettelijk in overtreding met de Wet van de Eerbaarheid en ik zal een proces-verbaal wegens naaktloperij en te ver gaande onoorbare sensuele handelingen moeten opmaken"! Je doet maar diender was het antwoord van het meisje die door haar vriend met honneponnetje werd aangesproken. Van brutaliteit houden politiemensen niet, was het antwoord van Spruyt. Dat kan allemaal wel zo wezen, máár je moet er wel rekening mee houden dat mijn vader baron is en veel in de melk te brokkelen heeft, zei Ponnetje hem terug. Nadat onze veldwachter zijn bonboekje die avond bij de burgervader van Huissen , die ook van een adellijke familie afstamde, had ingeleverd toog hij huiswaarts, omdat zijn dienst erop zat. 's Anderendaags in de vroege ochtend kwam de postbode bij hem langs met een aangetekende brief van de burgemeester persoonlijk met de mededeling dat hij op staande voet oneervol ontslagen was als veldwachter van de stad Huissen. Van deze mededeling moet onze plichtsgetrouwe wetsdienaar met de nodige dienstjaren wel haast volslagen mesjokke geworden zijn. Kort na dit gebeuren heeft hij met de stille trom Huissen verlaten en niemand heeft ooit daarna nog iets van de man vernomen.
Als kastelein kom je met allerlei mensen in aanraking, soms met hele fijne en ook onaangename lieden. In ons café te Huissen hadden we onze vaste klanten die minstens driemaal per week of vaker hun stamcafé aandeden om gezellig te kaarten, te biljarten of met elkaar te praten aan de bar. Bij Lombok, zoals ons staminee heette liep van alles; zo heb ik Minister Marga Klompé destijds binnen mijn deuren gehad die haar lunchpakketje bij zich had en dit verorberde met een glas warme melk erbij, een notaris die 12 maal op geweest was om zijn rijbewijs te halen en prompt steeds zakte voor de praktijk en om op verhaal te komen zijn verdriet zocht in het nemen van een goede slok en verder zeer veel prominenten, zelfs van adellijken afkomst. Vaste klanten in onze kroeg waren ook de gebroeders Jansen( De Olieslagers) die nogal eens vergezeld waren van bijzondere gasten, zoals Toon Stuart-boer en kastelein van de Gouden Appel uit Bemmel- en Martin Schröder, die destijds met zijn Pipercup grote akkers in de Noordoostpolder bespoot en later oprichter was van de bekende luchtvaartmaatschappij Martin Air. Ook enkele gemeenteraadsleden deden veelvuldig ons gezellig café aan. Een van de kleurrijkste bezoekers was gemeenteraadslid Jos Martens van het Looveer. De grootste aanhang van Jos zijn partij vond je in het Huissense Horecacircuit. Jos Leus was:,, De trossen los-stem op Jos"! Na de uitbreiding van het Zandse Vierkant kwam Jos op het weekend veelvuldig bij ons langs met het besloten gemeenteraadsverzoek om vanwege stankoverlast de mestvaalt op ons land en de varkens van mijn stiefvader Gerrit te ruimen. Na een paar stevige pikketanisjes werd er alleen maar over gelachen en nergens meer over gepraat. In 1969 hebben we ook kennis mogen maken met de ministeriële afgevaardigde Stemerding, de man met de dikke brillenglazen, die met enkele wethouders destijds het nieuwe woonwagenbeleid in Huissen kwam uitstippelen en hierbij kennis maakte met de gewoonte dat in Huissen alleen met een goede sterke slok erbij de zaken werden geregeld en beslist. Heel vroeger kwamen er ook spiritusdrinkers, landlopers, zwervers en woonwagenbewoners bij me langs. Sommige van deze lieden hielden zich bezig met het slopen van autowrakken, het aan de deur slijten van vloerkleden, horloges, het slijpen van messen, scharen of zagen en soms werd er ook wel eens een uit België op de kop getikt "blaffertje" verpatst. Een bekende zwerver uit de vijftiger jaren van de vorige eeuw was Jan Roes, bijgenaamd Jan de Zagenslijper.(foto linksboven) Deze man was vroeger aannemer in Renkum geweest en en aan het zwerven geslagen toen zijn vrouw hem verlaten had. Als je werkelijk een interessant en vaak intellectueel gesprek wilt voeren, dan moet je eens met een zwerver aan de praat gaan! Als herbergier ben je vaak biechtvader, pastoor, dominee, huwelijksmakelaar en klaagmuur. Het is een vak waar je geknipt voor moet zijn, anders heb je geen klandizie en kun je de tent beter gesloten houden. Niet alleen aan geestelijken en psychiaters worden geheime zaken toevertrouwd, ook een barkeeper of kastelein hebben hier vaak mee te maken. Nu op mijn vijfenzeventigste worstel ik nog vaak met met mijn geweten en denk ik wel eens:,, Had ik dit of dat niet aan de bevoegde instanties moeten melden òf heb ik er toch goed aan gedaan dit te verzwijgen"? Dat vandaag aan de dag de wereld zo onverdraagzaam is geworden, ligt ook een beetje aan het feit, dat de ouderwetse kroeg van vroeger helemaal afgedaan heeft en de mensen elkaar te weinig met respect benaderen en niets meer van elkaar kunnen verdragen. Vaak kunnen ze nergens hun verhaal meer kwijt en worden dan opstandig. Op de foto hier beneden, genomen door kastelein Eef, zie je achter de tapkast Bartje Roelofs en Gerrit "De Bakker", ervoor staan van links naar rechts Ben Helsen, Th. Peters, De Schout, Frans van Wissen, Halle Leenders, Wim Roelofs van de Geer en Geert Jansen "De Stop" Op de foto van het Kermiskabinet met plaat in de hand zijn Th. Keller en Eef Hübbers. Straatmuzikant Duyts uit Nijmegen, De lange van Straatman, Moesje Balk, Gerrit Roelofs, Baas Derksen, Lasje van Onna en "Teuje" Jeurissen zijn allen overleden. Je ziet deze bijzondere en vrolijke Huissenaren van links naar rechts op de groepsfoto staan.
Een zondagochtend in 1959 aan de bar in café Lombok Vanuit de Hoogmis naar... 1953 Eef met Sander Lentjes en Hentje Bon Boven het Kermiskabinet uit 1964 bij Lombok voor de deur Mieneke, Eef en Gerrit achter de bar met de kermis van 1959 Boven dansen in onze feestzaal-beneden foto van bakkerijoven Beneden kijkje in onze winkel met zus Nellie achter toonbank
Het is bijna rust bij Oostenrijk-Kroatië, hier in Angeren is de temperatuur 27 graden Celsius. Een familielid was van plan om morgen naar Oostenrijk af te reizen, maar is een beetje in twijfelzucht geraakt door het fluitsignaal van onze Hollandse Scheidsrechter Vink die na drie minuten spelen Kroatië een strafschop toekende wegens een Oostenrijkse overtreding van artikel 8 van de voetbalregels. Na een drietal keren de situatie goed bekeken te hebben moet ik bekennen dat ons fluitend vinkje het allemaal juist gezien heeft. Jammer dat ons Holland morgen met een lam linkervleugeltje tegen Italië moet aantreden. Zowel Babel alsmede Robben zijn geblesseerd en daardoor zal Nederland het in de eerste wedstrijd van hun Europees kampioenschap tegen de Azuri's erg moeilijk krijgen. De bedoeling was dat ik direct weer verder kijk naar de wedstrijd en nú de oude foto's ga plaatsen, die u hieronder kunt bezichtigen. Inzet boven: Op een oefenveldje bij ADO Den Haag was Eef in 1955 met de kop er goed bij!
H. Schrijver-Koos Jeurissen-Geurt Maters en Harrie Hübbers- foto uit 1927 Foto elftal Jonge Kracht 1951 bij thuiskomst Hentje Kruis uit Nederlands-Indië Retraitefoto uit 1952 van Huissenaren in Amersfoort Eef in training voor wedstrijd tegen Europees kampioen Jan van der Laan in 1954 Dit is een foto uit de zestiger jaren met in de zegekar het kampioenselftal van Jonge Kracht
Rijwielzaak van Harrie Reijmers begin jaren 1960-nú anno 2008 allemaal weg! Trouwfoto uit 1964 van HVV-keeper Theo Lentjes met Dinie van Aalten
Tegen huis op wielen?
Vanuit de Hoogmis naar...
