Het past een beetje in deze tijd van Halloween (spookfeest, geestenbijeenkomst), dat we het ook even hebben over die mysterieuze vogel de tsjerkûle of goudûle zoals de Friezen deze roofvogel noemen. De kerkuil houdt zich op in oude verlaten gebouwen, kerktorens en boerenschuren. Vanaf allerzielen 1944 tot juni 1945 zaten we geëvacueerd in Friesland en in al die kleine kerkdorpjes zoals De Blesse, Steggerda, Peperga en Blesdijke stonden veel boerderijen en enkele kerkjes waar kerkuilen huisden. Hier in ons appartementencomplex kijken we op een stuk vrije ruimte met wat bomen en daar hoor ik nog wel eens een uil, maar na de redelijk strenge winter van 2009/2010 is het stil geworden.

De mannelijke uil kan in de baltstijd ijzingwekkende geluiden produceren en vrouwtjesuil mag daaardoor gecharmeerd raken, maar als je toevallig op een kerkhof loopt met een beetje bedompte lucht en plotseling word je geconfronteerd met dat gekrijs lopen je de rillingen over de rug en gaan er van alle rare gedachten door je weke massa. 

In tegenstelling tot verschillende andere uilensoorten is de kerkuil een carnivoor die alle soorten muizen pakt die te vinden zijn. Het liefste eet de kerkuil veldmuizen, maar ook de gewone, huismuis, bosmuis, woelmuis of dwergmuis is niet veilig voor ons goudûleke.

De kerkuil is een beschermde roofvogel en we moeten er alles aan doen om deze vogel in Nederland te houden. Overal in Nederland worden boeren benaderd er wordt een gevelgat gemaakt en binnen op de oude hooizolder of boven in de spanten en balklagen worden nestkasten getimmerd. Bij strenge winters en vooral sneeuw is de kerkuil aangewezen op de boerenschuur waar binnen muizen zitten en zijn die er onvoldoende of helemaal niet, kunnen we heengaan door op de vloeren wat graan te strooien om deze beestjes naar binnen te lokken. Op die manier snijdt het mes van twee kanten!

Ja en dan nog wat: Vanmorgen is in het zeeaquarium  Sea life Centre te Oberhausen de beroemde inktvis Paul overleden. Erg oud schijnt hij niet geworden te zijn en misschien is deze octopus wel zo paranormaal dat hij voor de toekomst, net als de Middeleeuwse ziener Nostradamus, zulke grote verschrikkingen ziet dat hij het leven binnen deze verwarde wereld niet meer zag zitten. Wie weet! 

Onze kerkuil met een lekker muisje, of is het een mol?