"De enige in onze Provincie"

Als je geen voorstander was van wandelen in groep aan een bepaald tempo maar toch wilde gaan wandelen in West-Vlaanderen moest je de verplaatsing maken naar Marke daar het de enige wandeling is vandaag in deze provincie. Opgehaald door één van de medewerkers aan het station naar de startzaal opgemerkt dat er toch nieuwe wandelaars willen proeven van het Euraudax concept. Op het menu vandaag: 2 lussen van 25km(of afzonderlijk mee te doen), wandeltempo van 6km/u, toffe sfeer & zonnig wandelweer in de loop van de dag. Totaliteit zullen we met 67 zijn als we gestart zijn tussen de voortrekkers Monique V. / Marc D. & laatste man Didier D. hebben ze bij de verkenning een onverhard smal paadje gevonden pal naast de drukke weg slingerend als een lintworm wachtend zodat we tegelijkertijd de drukke baan kunnen oversteken. Wist je dat één van de baankapiteins lid is van de plaatselijke wandelvereniging WSK Marke, dat in vroegere tijden nog een 100km ingericht hebben, maar dan spreken we al van bijna 20 jaar terug. Ondertussen wandelen we door het stadsgroen De Marionetten uitkijkend op het grote ziekenhuis naar het dorp Aalbeke met zijn Hoogmolen als zijn kasteel. Het is tijd om te rusten / hydrateren in de kantine van voetbalclub K.F.C. Aalbeke Sport alsook van de nodige kleren op te bergen want de zon doet volop zijn werk. Na de rust flirtend we met de grens de bedevaartstraat in waar men niet in Zeebrugge moet zijn om containertorens te zien. Zoekend naar de juiste ingang van het onverharde paadje waar de medewerkers terug staan om ons te bevoorraden. Het laatste stukje van de 1^ste lus hadden we een passage door het Preshoekbos waar we niet verwachtend zand onder onze voeten krijgen maar zand is plezant. Ondertussen hadden we te maken gekregen met een opgever net we via het gemeentepark met kasteel Blommegem terug in Marke belanden daar waar Josse V. beloond wordt door het behalen van zijn 2^de schelp.

Met een 20tal wandelaars minder starten we om 14:20u voor de 2^de lus terug wandelend naar het gehucht Marionetten(stadsgroen) met zijn Libelle de overbrugging makend naar Bellegem. De zon krijgt het alsmaar moeilijker om zijn werk te doen, begrijpend want de avond komt dichter. In Rollegem maken we tegenover de kerk, in het plaatselijk café , nog even tijd om te pauzeren vooraleer we gestalkt worden door ijskar ‘Snuffelijs’ waar zijn deuntje niet helpt want wij stoppen alleen maar een paar kilometer verder terug aankomend in Marke.

Aantal deelnemers: 67

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.euraudax-belgium.be   
http://www.wandelblog.com   
https://photos.app.goo.gl/d7tDqiRZQB3NQvj29   

"Je moet niet van de streek zijn om de weg te weten!"

Zeldzaam & ongewoon zijn ze te vinden onder de ultrawalkers als we het hebben over de afstand 125km. Dit kan alleen maar van toepassing zijn als je komt meewandelen in groep bij één van de Euraudax-organisaties, dus moeten we de verplaatsing maken via Sint-Niklaas naar Hamme waar Frank Rottiers zijn thuisgrond Merksem dus heeft omgeruild. Als 125km te veel was voor u kon je ook kiezen voor de 25, 50, 75 of 100km. Daar waar vorig jaar nog te maken kregen met vrieskou, zullen we vandaag eerst door de wind moeten beuken. Met velen, 131 wandelaars in zijn totaliteit over deze organisatie, zijn we gestart vanuit café Rico’s zaterdagochtend 11u waar hier dichtbij ook de Oude Durme loopt het onverharde op kronkelend voor een eindje. Ons landje is dik bezaaid met kapelletjes waar wij dus ook zullen tegenkomen op ons traject en de barokke Sint-Jozefkapel met houtsculpturen is er één van die staat in het gehucht St-Anna. Via Zele maken we de verbinding naar Zogge voor de 1^ste caférust in het supporterslokaal van crosser Kevin Pauwels. We wandelen recht naar de O.L.V. Hulp der Christenenkerk waar daarvoor er een diertje staat met toepasselijke titel 'Zogge Ku(n)st' waar de plaatsnaam Zogge wordt gelinkt aan de benaming zeug voor een vrouwelijk zwijn. Dit dier komt trouwens ook voor op de Zogse feestvlag.  Het varken heeft gouden lippen in bladgoud op het varkenslijf. Op het plateau staat volgend geschrift: "Om je gemoed te sussen, moet je mijn billen kussen. Want zonder zorgen of schulden worden je lippen verguld". De felicitatie kussen zijn voor morgenmiddag pas want we hebben nog een hele karwei te gaan. 1010 padden hebben dankzij de nodige aanpassingen van de gemeente een veilige oversteek gekregen beter dan vroeger toen hier nog de oude spoorwegbedding liep naar Hamme. 1/4^de van het traject hebben we achter de rug nadat we ons broodje hebben opgegeten alsook de fluohesjes hebben aangetrokken al is het nog niet donker maar des temeer we meer opvallen in het verkeer. Startend waar we geëindigd zijn, met de oude spoorwegbedding dus wandelen we door het industriecomplex om even halt te houden aan het blauwe kapelletje voor de WR te Moerzeke. Er bestaan in dit landje waar tussen 2 gemeentenamen slechts één letter verschillend dat is ook van toepassing voor Grembergen. Het is eindelijk donker geworden als we door de Grembergse Broeken wandelen met een zeldzame witte reiger. 50km (op papier) achter de rug dus tijd voor het avondmaal die bestaat uit een worst met groentenstoemp. Het is nog altijd zaterdagavond om precies te zijn 21:30u als we vertrekken voor de lus geheel in het donker waar de Schelde ons zal vergezellen. Eens de eerste druppels neer dwarrelen komen we meerdere keren naambordjes van Hamme tegen, wellicht hebben ze ere te veel aangekocht. Tijd om na het kommetje soep om regenbescherming mee te nemen want tijdens deze lus is er volgens de meeste apps kans op regen. Gelukkig bleek het niet erg te zijn naar en terugkerend van Moerzeke. Ondertussen is het zondagmorgen geworden wanneer we het ontbijt achter de rug hebben waar we dus de hesjes weer mogen opbergen in de valiezen. We zijn al over de 100km maar toch wacht er nog een laatste lus waar de Durme een grote rol zal zijn zowel in het begin als het einde. We wandelen de Durme over via de Mirabrug die haar naam en bekendheid kreeg dankzij de speelfilm Mira, de verfilming uit 1971 van het boek De teleurgang van de Waterhoek van Stijn Streuvels. Doorheen de koolputten waar gewerkt wordt zien we eventjes verder voor ons de Sint-Rochuskerk te Sombeke waar ook een beeld staat van kunstschilder Edmond Verstraeten tegenover café Roxy die speciaal voor ons open hebben gedaan. We wandelen nu langs de chickere villa’s van het dorpje Waaswunster om met een passage door het Eekhoekbos eindelijk weer een stukje onverhard tot aan de wagenrust. Naast ons rijden hier ook mountainbikers vandaag een tochtje en word er veel vaak “fietsers” omgeroepen om iedereen te verwittigen. Dit doen ze net als ons op de oude spoorwegbedding waar nu niets meer van te herkennen is op het naambordje na. Stilletjes aan verlaten we Waasmunster waar hier vandaag een andere Wandelsport Vlaanderen- wandeltocht doorliep, te herkennen aan hun pijltjes, om de Durme weer op te zoeken die we een tijdje zullen volgen met onderweg nog de laatste bevoorrading vooraleer de Mirabrug weer te nemen richting de Kaaiplein om eventjes verder de startzaal te bereiken.

Aantal deelnemers: 131

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.euraudax-belgium.be   
http://www.wandelblog.com   
https://photos.app.goo.gl/maiFhruDZD7LDogG6   

"Ik ben er niet alleen!"

Het is weer lente in de ogen…… van de vele wandelaars die vandaag zich hebben bevonden naar Munkzwalm waar de voornamelijk jonge medewerkers van wandelclub ‘Op stap Zwalm’ ons begroeten. Daar in Nederland de “11- stedentocht” het heiligdom gaan we vandaag er ook een versie van doen maar dan in onze wandelschoenen. Voor de 50km stappers zal dit van kracht zijn met passages door Weylegem, Sint-Denijs-Boekel als beginstuk. Het was de bedoeling dat we daar een plaatselijke lus gepland was maar daar werd ik na deze tocht op de hoogte gebracht door anderen met als reden te modderig of geen bepijling dus een goede 5km minder. Dus verder wandelen naar Sint-Maria-Horebeke, Elst, Michelbeke, Rozebeke & Roborst waar ik na geruime tijd eindelijk wandelaars zie. Wandelend naast de Zwalmbeek wandelen we terug naar de startzaal. Nu zal het krioelen van wandelaars waar we een vervolg brengen via het oneffen pad naast de Zwalmbeek naar Sint-Maria-Latem waar de kleinste afstanden terug keren. De rest wandelt nog naar Beerlegem waar voor sommigen ook een plaatselijk lusje is naar natuurgebied de Kaaimeersen gevolgd met een klein stukje naast de schelde om via het educatief centrum de Kaaihoeve te Meilegem terug keren naar de rustpost te Beerlegem. De laatste dorpjes die we aandoen zijn Gavere, Dikkelvenne & Hundelgem om terug te belanden in Munkzwalm. Je zou het niet verwachten voor een normale wandeling maar vandaag waren er 3968 wandelaars(waaronder 1132 niet-federatieleden)die hebben genoten van de mooie inrichting.

Aantal deelnemers: 3968

Bijlagen:
http://wandelblog.com   
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://photos.app.goo.gl/hHGcy3JwVq4E73z77   

"Het zonnetje in huis!"

Euraudax- wandelingen rond Gent zijn heel populair zodanig dat er vele wandelaars naartoe zich bevinden. Het speciale is dat het ook de 1^ste organisatie is van ‘Euraudax Gent’ o.l.v. Veerle & Josse startend vanuit St.-Amandsberg in lenteachtige omstandigheden. We zetten ons op gang naar het park Westveld rond de vijver hier dichtbij de riante villa’s. Richting Destelbergen passeren we het bedevaartsplaats Bergenkruis zoekend naar de dorpskern met zijn riante gemeentehuis. Gelegen bij het stadspark, ideaal om door te wandelen horen we de ouders supporteren voor hun kapoenen op de talrijke voetbalpleintjes pauzeren we in de sportbar ’t Meer. Even voorbij de klok van 12u trekken we ons terug op gang waar we een tijdje naast de Damvalleimeer wandelen op de voet volgend door het gebied Meersakker met zijn houten wandelbruggetjes ideaal om de voeten droog te houden al moeten we daar met behulp van de hier door de organisator gelegde houten balken, dit te verwezenlijken. Door deze hindernis is de groep een uitgerekt elastiek geworden dus hop naar voren om de baankapitein Veerle op de hoogte te brengen om even te temporiseren zodat de groep weer compacter wordt na de oversteek van de E17. In Laarne, waar we nu zijn, vind men het natuurgebied Damvallei waar we een stukje van het Laarzenpad volgen vooraleer te pauzeren aan de WR(wagenrust). Linksaf om de Scheldedijk op te wandelen met voor ons als uitzicht de torens van Gent geassisteerd door de vele fietser hier. Aan het schippershuisje verlaten we de dijk om stilletjes aan de dorpskern van St.- Amandsberg weer terug te zien maar eerst nog passerend aan het zwembadgebouw waar we ons oriënteren op de kerk want daarbij is ook het Parochiaal centrum Westveld van waaruit we gestart zijn. Na de tocht mogen we proficiat wensen aan Lieve(2^de schelp), Rudy(2^de schelp) als Monique(7^de schelp)die 1000km hebben verwezenlijkt over tochten van 25 of 50km.

Aantal deelnemers: 84

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.euraudax-belgium.be   
https://photos.app.goo.gl/5DLZPyKzV1WcQyUc6   

"Ik weet niet waar ik sta!"

Verlost van mijn zere knieën ben ik toch nieuwsgierig of ik al klaar ben voor de 1^ste ultrawalk in het kalenderjaar 2019. Ook nieuwgierig ben ik naar de 1^ste editie van de 125km Euraudax- wandeltocht ingericht door Frank Druyts & Günter Luypaerts vandaag en morgen rond de vertreklocatie Sint-Job-in-‘t-Goor al was ik maar juist daar aangekomen of ze vertrokken zo goed als. Een grote groep weer met maar liefst 67 voor de volle pot wandelen we de koude in direct rechts bosdomein De Welvaert de bospaden volgend naar de Abdij van Westmalle voor de 1^ste WR. Diegene die ik nog niet gezien heb kan ik nu goedendagzeggen nu we daar de tijd voor hebben. We doorkruisen de dorpjes Malle & Brecht rond de Hoofsweer meestal uitkijkend naar de grond toe met al die verdoken boomwortels die verraderlijk zijn. Door die single tracks is de groep natuurlijk ook heel uitgerekt, misschien ook door het tempo die we aan het einde van de lus eens zullen bekijken. De WR heeft daar niet veel aan geholpen want kort erna is de rekker weer uitgestrekt op weg naar de startzaal om te genieten van ons broodje waar we dus opmerken dat de afstand wel klopt maar het normale gemiddelde staptempo werd opgedreven naar 6,6km/u. Het vertrek van het 2^de lusje is quasi hetzelfde als de vorige lus weliswaar nu de Abdij van Westmalle in het avondlicht is gedecoreerd. Als we op de Vaartdijk naast het Kempisch kanaal wandelen reflecteert het water de prachtige zonsondergang voor ons. Tijd dus om het fluohesje aan te doen bij de wagenrustlocatie aan het politiebureau van Brecht. Ik krijg het gevoel dat we al ruime tijd s ’nachts aan het wandelen zijn weliswaar het maar 19:00u is geworden. Nadat we Brecht zijn doorgewandeld maken we de verbinding naar Zoersel terugkerend naar de startzaal voor het avondmaal. Nu staat er een lus van 50km voordat we weer kunnen gebruik maken van onze bagage. Günther heeft zijn taak van baankapitein doorgegeven aan zijn makker Frank waar we een heel eind wandelen op het jaagpad naast het Kanaal Dessel-Turnhout-Schoten met al zijn sluizen. We zijn beland op het marktplein van Schoten waar we onder het goed oog van Tijl Uilenspigel kunnen genieten van een eclair. De dorpskern uit wandelend door het gemeentepark met het kasteel- Valkentoren zoeken we de Schelde op die we ook oversteken in één rechte lijn naar Deurne. Er is veel lawaai op de Ring in tegenstelling tot bij ons groepje daar het een pak stiller is toen we aan deze tocht begonnen. Via Wilrijk wandelen we naar het mooie zaaltje Accordeon te Edegem waar we kunnen genieten van een hotdog. Het is hier dat Lucia vraagt of ik haar taak wil overnemen daar ze na een nachtshift het welletjes vindt na 75km. Om 02:00u zondagmorgen hebben we de grootste blok dus achter de rug maar zal het wel moeten gebeuren nu in de diepvries van groot Antwerpen waar we de luchthaven van Deurne passeren en plots de grootste groep kwijt zijn geraakt. Gelukkig is Günther nog bij ons zodat hij de weg weet alsook Frank een telefoontje geeft dat we op weg zijn naar de WR te Wommelgem net over de brug. Wandelend door het sluizengebouw doorkruisen we de villa’s te Schilde naar Gravenwezel terug de startzaal opzoekend voor het ontbijt. Nu vallen er een pak wandelaars, niet door de vermoeidheid maar voor diegene die gekozen hebben om maar 100km te doen. De diehards bijten nog even op hun tanden voor het laatste lusje van 25km beginnend, stilletjes aan in daglicht,  terugwandelen naar Gravenwezel waar de groep definitief in tweeën is gebroken waar de 2^de groep aan de WR een achterstand heeft van 12 minuten. Op de Oude spoorweg wandelend naast het licht bevroren water moeten wij als eerste groep ook even halthouden daar er iets in Willy’s zijn rug is geschoten. Assisterend door 2 makkers is het gelukkig niet meer ver tot aan camping Denneblad waar een auto van de medewerkers moet terugkeren daar er ook iemand uit de andere groep per total is net aan de ingang van de camping. Na de caférust, met 2 wandelaars dus minder wandelen we het stukje kanaal die we gisterenavond ook hebben gedaan voor een kort eindje de verharde wandelpaadjes opzoekend tussen de huizen terug naar de dorpskern van Sint-Job-in-‘t-Goor.

Aantal deelnemers: 111

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://photos.app.goo.gl/TRJqSAS8YUWqfFLT7   

"Beginnen zoals we geëindigd zijn!"

Met een beetje pijn aan de knie moet ik de 2uur durende verplaatsing maken naar Heist om toch al 50km op mijn teller te hebben. Het is niet meer de enige Euraudax wandeling aan de kust daar ik sinds vorig jaar ook één organiseer. Traditioneel staat er een 2x 25km op de agenda in Heist vertrekkend vanuit Chalet Suisse. Met zen 70 zijn we vertrokken voor de 1^ste lus vertrekkend door het Dir. Generaal Willemspark, alias het bosje van Heist genoemd. Een passage door Park 58 als rond het Duinenwatermeer hoort er ook bij herkennend aan de watertoren. De paadjes nemend tussen de villa’s van Knokke leidt ons naar de zeedijk, een klein stukje maar, want aan de voorkant van het toerismekantoor ouden we halt voor de 1^ste wagenrust. In deze gemeente ligt ook de natuurreservaat Zwinduinen en – polders juist op de grens met Nederland, die we door wandelen naar de volgende WR te ’t Zoute. Oplettend dat we geen golfballen op ons hoofd krijgen wilt zeggen dat we op de Caddiespad wandelen tussen de golfcourts. We zoeken terug het centrum op waar hier ook een kerstmarkt met ijspiste is ingepalmd maar daar hebben we geen tijd voor. Via de zeedijk waar we op de Nieuwe Wandelaar een ver uitzicht hebben rest er ons nog te wandelen rond de krabbenvijver om via het parkje terug te komen aan de startzaal. Om 14:10u vertrekken we nog met 53 man de andere kant uit startend met de dijk op wandelend tot helemaal tot het uiteinde die overloopt in een brugje over de trambaan die toegang heeft aan natuurgebied Sashul en Vuurtorenweiden. Eens eruit zijn we zo goed als in de haven van Zeebrugge beland met al zijn containerschepen. Aan de ingang van het station Zeebrugge-strand wacht er ons de laatste bevoorradingspunt. Deze zeedijk is een heel ander contrast met die van Knokke met geen appartementen&winkels maar nog met huizen. Aan het uiteinde vindt men natuurgebied de Fonteintjes die de grens is tussen de drukke baan & het strand waar we een klein stukje van meepikken. Nu keren we terug via de andere kant van de trambaan terug naar de haven voor de traditionele stop in tearoom Rembrandt waar het al donker is geworden. De resterende 5 kilometers brengt ons nog naar Zeebrugge-dorp als ook het centrum van Heist vooraleer we het ondergrondse tunneltje nemend teug naar de startzaal.

Aantal deelnemers: 70

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://photos.app.goo.gl/hz93DDaP1fVEYsRC9   

"De allerlaatste!"

Heeft het iets te maken daar sommigen een brugdag hebben tijden de laatste dagen van het jaar omdat er nog nooit zoveel wandelaars, met maar liefst 93, zich hebben verzameld in café Heidelberg te Torhout voor de laatste Euraudax wandeling van 2018. Waaronder ook enkele nieuwelingen die willen proeven van dit concept daar ze nog nooit van hebben gehoord. Voor wie het nog niet weet maar wandelen op Euraudax wandelingen wilt zeggen dat we wandelen in groep over afstanden variërend tussen de 25km & 200km met een wandeltempo van 6km/u met onderweg een bevooradingspunt. We zijn gestart achter de baankapitein Ronny Debeuckelaere richting het station gevolgd door een stukje centrum meepikkend naar het sportcomplex Benny Vansteelandt. Van hieruit kan men in grote lijn de Groene 62 volgen tot aan Stene (Oostende) maar wij verkiezen maar tot aan het vroegere stations punt Wijnendale. Ook voor velen bekend vindt men hier het Kasteel als ook het gelijknamige bos. Nadat we even hebben uitgerust aan de bevoorradingspost ter hoogte van de parking gaan we niet door het bos heen, dat is iets voor een andere inrichting, maar wandelen we richting St.-Henricus. Niet helemaal tot daar of we hebben meer dan de voorgestelde 25km op onze teller staan. Naast het Moereveld wandelen de dorpskern weer in, niet de fluo groene pijltjes volgend want dit is voor de wandeltocht van morgen. Nog even door het stadspark Ravenhofpark vooraleer we de Grote Markt doorkruisen terug via het staionscomplex naar de startzaal. Speciaal voor diegene die vandaag dus voor het eerst hebben kennis gemaakt hebben met Euraudax is er speciaal ook gestopt naar 16km maar dit telt wel niet meer voor het behalen van een ‘Schelp’ of ‘Arend’. Zo is het dus dat we na het nemen van een groepsfoto nog met 75 wandelaars de laatste 9km doen de andere kant op naar het Groenhovebos die de laatste jaren verfraaid is met speelpleintjes. Achter elkaar het wandelpaadje nemend met onderweg het kapelletje brengt ons terug naar de startzaal waar we na vandaag een eindbalans kunnen maken met allerlei statistieken voor 2018.

Aantal deelnemers: 93

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.euraudax-belgium.be   
http://www.wandelblog.com   
https://photos.app.goo.gl/cv7yPM7daHwDf9d88   

"Eens iets anders dan jaarlijks gewoonte!"

Ieder jaar is op de zaterdag tussen kerst en nieuw een de winterwandeling plaats in mijn gemeente maar daar er al een 3tal jaar hetzelfde parcours is heb ik gekozen voor de Euraudax wandeling. Nog nooit hebben zoveel wandelaars dit jaar deelgenomen aan een Euraudax wandeling dan vandaag. Maar liefst 129 wandelaars hebben de verplaatsing gemaakt naar Luik om daar gezellig in groep deel te nemen aan een wandeling van 25km. Vertrekkend doen we het station complex door, één van de mooiste van België om een voorproefje te krijgen onder onze voeten met name een trappenpartij, bekend voor deze inrichting. Via de buitenwijken van de provinciehoofdstad wandelen we naar het dorpje Ans met zijn Église Sainte-Marie. Vroeger liep er hier ook een spoorlijn maar nu is het een fiets- en wandelpad met onderweg nog de oude restanten van het oude station van Rocourt. Ondertussen hebben we even gepauzeerd voor een bevooradingpunt vooraleer we een tussenpassage hebben door het dorpje Voroux-Lez-Liers, meteen het verste punt van deze wandeltocht. Gedurende een 15- tal minuutjes hebben we nu een ongewone passage als we door het 20ha grote begraafplaats van Sainte-Walburge (cimetière de Sainte-Walburge) waar ieder stukje grond wordt ingepalmd met al dan niet overwoekerende grafzerken, vooral familiegraven,  waar ook bekendheden liggen zoals Berthe Bovy(actrice) als Georges Truffaut(politicus). Veel gepraat horen we de komende tijd niet maar meer gehijg als het stilletjes aan bergop gaat richting de top van de Citadel waar het een tijdje duurt wanneer de laatsten aankomen aan de bevoorradingslocatie. Boven hebben we een mooi panoramisch uitzicht over de stad Luik. Weet je nog dat ik in het begin van dit verslagje had over een trappenpartij? Wel, hier in Luik bevindt zich ook de beroemde straat ‘Montagne de Bueren’ weliswaar bekend om zijn vele trappen. Je moet niet eens aan beginnen tellen hoeveel er zijn maar eens opgezocht op het internet waar ik kon lezen dat er 374 stuks zijn. Gelukkig doen we deze al dalend vanaf het Monument et point de vue richting het centrum. Net zoals in vele steden is er hier ook een kerstmarkt gebouwd die we vinden op de Place Saint-Lambert. Naast de vele kersthutjes rond het reuzenrad kan men ook het stadhuis als het Prins bisschoppelijk Paleis vinden waar op 13 december 2011 Nordine Amrani 5 mensen doodde en verwondde 123 anderen. Men kan dit zien aan de herdenkingsplaat die men hier vindt aan het andere kant van het plein ter hoogte van de bushaltes. Het is hier op deze plaats dat ook deze wandeling officieel ten einde is. Voor de mensen die de weg niet weten naar de startzaal wordt er na een 30tal minuutjes weer verzameld om via de winkelstraatjes rond de Kathedraal te wandelen het centrum uit. Ter hoogte van de Albertbrug vind men ook beeld dat door de lokale bevolking Li Torê genoemd word en één van de meest controversiële beelden is van Luik. Dit met name door de naaktheid van het beeld. Het beeld is geadopteerd door de plaatselijke studentenverenigingen. Deze vieren nog ieder jaar het ‘Saint-Tôre’ ; feest ter ere van de stierenvechter. De kloten van de stier worden met enige regelmaat in allerlei felle kleuren geverfd. Nog een paar metertjes te gaan vooraleer we weer belanden op de startlocatie vooraleer we de verplaatsing kunnen maken naar huis toe.

Aantal deelnemers: 129

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.euraudax-belgium.be   
http://www.wandelblog.com   
https://photos.app.goo.gl/ND31GPpTLcc2cjnv5   

"De laatste loodjes!"

Nog 3 wandeltochten resteren me in 2018 nog beginnend met de Geeraerttocht te Nieuwpoort. De komende wandelingen zullen de afstanden rond de 25km bedragen om de afgelopen schade in te lopen alsook aan de conditie werken. We zijn gestart vanuit de vismijn voor een plaatselijk lusje waar we richting het Albert-I Monument wandelen waar erachter ook de sluizencomplex Ganzepoot ligt. Een smal onverhard paadje naast de Veurnevaart brengt ons naar de Koolhofput waarna we terug keren door de straten rond de Grote Markt tot weer we aan de vismijn zijn. Nu gaan we de andere kant de havengeul op waar we blokjes om wellicht om aan de afstand te komen. Komen doen we ook aan zaal Ysara voor de rustpost. Samen met de 14km is er hier ook een plaatselijk lusje uitgestippeld waar we via de winkelstraat de zeedijk bewandelen tot aan het uiteinde. Nu volgt het mooiste stukje onverhard van de dag & die is dan ook nog eens zéér kort. Een kleine passage op het strand die overloopt door het domein Ter Yde waar we het nog harde zandgedeelte opzoeken waar die een licht vrieslaagje hebben. De rest is verhard waar we terug de winkelstraat doorwandelen naar de rustpost. We maken nu de verbinding naar Nieuwpoort-Bad via de oude Ysermonde site rechttoe rechtaan naar het sportcomplex waar ook het kaartenhuisje bevindt waar ieder wandelaar een gratis glühwein of warme chocomelk krijgt. Nog een goede kilometer wacht er ons waar we door de kerstmarkt wandelen met zijn ijspiste op de Grote Markt vooraleer we terugwandelen naar de vismijn.

Aantal deelnemers: 2003

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://photos.app.goo.gl/ommobqQ598pZHN2W8   

"Van het ene naar het anderen uiterste punt!"

Limburg is niet te doen als je met de trein moet afkomen vanaf de kust, zeker als je een grote afstand wilt doen. Gelukkig is er vandaag een bus uitstap gepland met mijn wandelclub daar we om en bij de 2:30u de verplaatsing een pak korter is. Even gekeken op het afstandenblaadje blijkt dat de afstand van 42km, in werkelijkheid zal het 44km zijn waar we verbindingslussen zullen hebben van 10km of 12km, voor de meeste wandelaars misschien toch wat te veel. We zijn vertrokken vanuit het mistige Limburgse Tessenderlo waar we ons op gang trekken om enige tijd te kronkelen op single- tracks in het domeinbos Gerhagen waar er zelfs de Grot van Schoot zich bevindt. Uit het bos de bebouwing in van Laakdal om vooraleer de rust te bereiken nog eerst nog door natuurreservaat De Werft (met zijn lange houten wandelbruggetjes)te wandelen. De rust is gelegen in de basisschool op het gemeenteplein van Veerle. Straks komen we hier nog eens terug maar eerst nog een lusje wat me dit dorpje bekend over kwam daar ik hier ook voorbijkwam een paar maanden terug met de Gildentocht. Het plaatselijke lusje nu dus die loopt door de gebieden Varendonk & De Roost. Veerle verlatend wandelen we het stukje voor de rustpost terug om kennis te maken met het zand van de Vennen in Veerle-Heide. Als we in het begin door domeinbos Gerhagen ruimschoots wandelden is het nu een kortere versie met onderweg de Mijmerbank, naar de startzaal maar dit is nog niet het einde van ons traject. We hebben nog ruim 10km voor de boeg en dit is exact ook het parcours van deze afstand lus. We wandelen het dorpje uit en vinden het enige stukje (onverhard) bergop die ze hier de Wetsberg noemen. Nog even een passage door Vorst met de grootste aardbeienkweker van de streek wellicht vooraleer we terug in de startzaal belanden.

Aantal deelnemers: 1406

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/TJS4pn5squWajNTQ6   

"Niets betalen om meerdere keren de tram te nemen!"

Wandelen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest vermoed je dan dat het in het drukke verkeer zal zijn. Gelukkig kan men de mooiste plekjes vinden aan de rand van de hoofdstad. In laatste instantie moest de wandelclub ‘Section Marche S.T.I.B.’ op zoek naar een nieuwe startlocatie voor hun 30^ste Metrabus & dit vonden ze in het Museum voor het stedelijk vervoer waar ik met mijn wandelclub een bus uitstap van maakten. Ik als 36km- wandelaar vandaag begint met het traject van de 4km waar aan de overkant van de straat een passage hebben door het Woluwepark waar vele joggers als scoutslui plezier leven. Samen met de resterende afstanden wandelen we door het Parmentierenpark om via de villa’s de verbinding te maken naar het Fazantenpark waar de rustpost plaats vindt in een bus van de Waalse vervoersmaatschappij. De hoofdbrok speelt zich vandaag af voor een hele tijd in het Zoniënwoud, ook vandaag als Dag van het Zoniënwoud. Dat wil dus zeggen vele wandelaars, fietsers alsook vandaag trailrunners die hun evenement hier ook door loopt. Het 4400 ha strekt zich uit over de 3 Gewesten en maakt uit van het Unesco-Werelderfgoed. De rustpost in het chaletje vindt er ook plaats (zelfs 2x voor de grotere afstanden). Wanneer we uit het bos zijn te Oudergem/Auderghem zoeken we het Tenreukenpark direct overgaan in het Senypark. Eventjes wandelen we tussen de bebouwing en dit voor de laatste controle in het wijkcafé vooraleer we het metrostation induiken. We moeten toch niet de metro nemen?, vraag ik mij af. Maar néé hoor, het is om de bovengrondse straat over te steken wat het veel veiliger maakt. We sluiten het sportieve gedeelte af net zoals in het begin met een passage door het Woluwepark. We hebben nog ruimschoots de tijd om het museum te bezoeken.

Het museum werd in 1982 opgericht door de leden van de Maatschappij voor intercommunaal vervoer van Brussel (MIVB)en enkele liefhebbers die gepassioneerd bezig waren met het openbaar vervoer. Het is gevestigd in de huidige stelplaats van de trams nog waar men de bezoeker meeneemt naar het verleden toen ze nog reden met paarden, gevolgd door de Belle Epoque tijd rond Expo 58 tot hoe de tram nu rondrijdt met zelf al een kijk op de toekomstige Metro die hier ook al staat. De trams van vroeger met geen ramen als beperkte zitplaatsen zijn erop veranderd maar ik denk dat ze vroeger wel op tijd reden. Over tijd gesproken, is het nu verzamelen geblazen om op de juiste bus te stappen (niet op deze van de wandelclub uit Mons) om terug te keren naar de kust.

Aantal deelnemers: ???

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/Dkn2YSpvE5cNzXZM9   

"Je maakt iets mee wat een beetje ongewoon is!"

Het is een heel tijdje geleden dat ik nog een keer te gast was bij Euraudax tot vandaag waar ik te gast ben te Lokeren. Enkele leden van wandelclub Schooiers-Wichelen met vandaag André als baankapitein hebben een bende gevormd onder de naam ‘Euraudax Lede’. Met zen 64, waaronder een paar nieuwe gezichten zijn we vertrokken vanuit de cafetaria van de fitness naast het spoor richting de Hagemeersen. We zijn nog geen 2 kilometer verder of we hebben al 4 lossers, wellicht is het tempo van 6km/u te hoog voor hen of een mindere conditie. We kunnen niet op ze blijven wachten, hopend dat ze de weg terugvinden terwijl we het natuurreservaat Molsbroek intreden terugkerend naar Lokeren City. Terwijl de wedstrijdvissers hopend op goede vangst blijven we de Durme volgen richting wijk Heirbrug vooraleer eerst een rustpauze in te lassen te Puttenen. Het houten bruggetje geeft toegang tot de Lokerse Moervaartmeersen die op onze weg bevindt naar de wijk Daknam waar de boterhammetjes benuttigd worden. Op initiatief van ACV Daknam en het Daknamse verenigingsleven werden dieren in staalplaten ontworpen door Riet Fransen, hier door de VTI-leerlingen geplaatst waar het lijkt dat we in de Zoo zijn. Daknam-Dorp uit volgen de voeten naar het stadspark ‘Verloren Bos’ met zijn kasteel net naast het reservaat Buylaers. Voor het slot van de wandeling trekken we terug naar het centrum van Lokeren met zijn Sint-Laurentiuskerk om nog eventjes halt te houden voor iets heel bijzonder. Nadat een mededeelneemster Veerle D’Hoker haar trofee kreeg voor behalve van 1^ste schelp (=1000km afgelegd over tochten van 25 en/of 50km) zag ze dat haar ventje op zijn knieën ging om haar ten huwelijk te vragen & dit op nog geen 500m van de aankomstplaats.

Aantal deelnemers: 64

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.euraudax-belgium.be   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/kreftC2NaVDvqZju6   

"Zeker voor herhaling vatbaar!"

11 tochten van 100km of meer zal ik gedaan hebben in 2018 afsluiten met die van vandaag te Fosses-la-Ville die voor mij totaal nieuw is. Na 4uur verplaatsing haal ik mijn startdocumenten af om ook op zoek te gaan aan de startlijn naar mijn vaste wandelbendje. We zijn vertrokken waar het al warm was in de zaal direct bergopwaarts dus opgewarmd zijn we dus ten volle 100%. Het dorpje Aisemont is het eerst dat we passeren niet meer in grote groepen want ieder zoekt zijn eigen tempo op dit terrein. We wandelen geruime tijd op de oude spoorweg richting Lesve waar de verzorgers goede zelfgemaakte cake hebben gebakken want het blijft niet bij één stukje hoor. Via de bossen van Besine alsook Neffe, waar we daarin rustig de afdaling nemen komen langs de rustposten die we straks nog een keer aandoen. Lange beklimmingen waar we achter ons rijtjes zaklampen ziet wat toch zijn charme geeft wandelen we terug een oude spoorweg op waar men ook met een soort van go-cart plezier mee kan hebben. De Côte de Maredsous moeten we doen vooraleer we aan het uiterste punt komen van het traject met name de Abdij van Maredsous.

De Abdij van Maredsous werd in 1872 door benedictijnenmonniken gesticht in de vallei van de Molignée. Ze is een typisch voorbeeld van de neogotiek en past harmonieus in de beboste en glooiende omgeving van de streek. De gebouwen van de abdij van Maredsous ademen spiritualiteit, in een sfeer van rust en toewijding die niemand onverschillig kan laten. De kerk die boven het klooster uittorent, het klooster zelf en de bibliotheek, de bijgebouwen, waaronder de oude kunstnijverheidsschool, het Onthaalcentrum Saint-Joseph, vormen een harmonieus geheel dat de bezoeker uitnodigt tot wandelingen en bezinning. Net als de Cisterciënzers of de Trappisten leven ook de monniken van de Abdij van Maredsous de regel van de heilige Benedictus na. Deze gedragslijn deelt het leven van de monnik op tussen gebed, werk en gastvrijheid.

Tijd hebben we echter niet om deze te bezoeken want we moeten nog een 30tal kilometer doen weliswaar nu in daglicht. Na het plaatselijk lusje rondom hier gaan we voor het laatst echt bergop op zoek naar het kasteel van Bossière waar tegenover het gratis plaatselijk biertje kan genuttigd worden. Bij het water van de Grand Etang de Fosses zijn ook de zaterdagstappers bij ons om de laatste meters van het traject te volgen die grote onderscheiding krijgt van me.

Aantal deelnemers: 202

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/Axh2ovJAyUgC852D7   

"Weg beton, leve de natuur!"

De komende 2 weekends ruil ik het vol gebetonneerde Vlaanderen voor de meer natuurlijke omgeving van Wallonië te beginnen met de ‘35^e Marche du Val de Verne’ ingericht door de gelijknamige wandelclub. Mensen die houden van lange afstanden zijn hier welkom als ze 50km peanuts vinden, al zijn de andere afstanden zeker de moeite waard om te doen vandaag, zal later blijken. Vanuit de gemeenteschool zoeken we al snel het centrum op met zijn verouderde huizen geafficheerd met de verkiezingskandidaten. De passage van de Forêt Domaniale de Bon-Secours is onze 1^ste natuurpareltje waar je gerust kasteelpark mag zeggen die een stuk in beide landen ligt en waar men nog het kasteel van de familie vindt van de familie Croÿ. We wandelen naar het centra gedeelte van dit dorpje die gebouwd is rond de Basiliek van O-L-V van Goede Bijstand die zeker een bezoekje waard is vandaag vooraleer de rustpost binnen te treden. Direct duiken we Het Natuurpark van de Plaines de l’Escaut waar men zeker een dagje uit van kan maken voor zen vele kilometers bewegwijzerde paden. De Grote afstanden wandelen naar het stadje Blaton waar we langs het water lopen die verbinding maakt naar het Grande Bruyère de Blaton, de voormalige zandgroeve. Als je sluiswachter bent op het kanaal Blaton-Ath te Grandglise moet je goede conditie hebben want de vele sluizen moeten met de hand bediend worden over enkele hectometers. Tijdens de passage van de vele onverharde(bos-)paden, al dan niet goed onderhouden, kom ik de eerste wandelaars van de 50km tegemoet om even te pauzeren in de kantine van natuurreservaat Sable Mer om daarin ook door te wandelen. We wandelen naar het dorpje Harchies die vroeger afhankelijk werd van steenkoolontginning (te weten gekomen door de mijnlamp als wagon in het dorp) maar nu al vele jaren bekend staat voor zijn uitgerekte moerassen waar wij helemaal rondwandelen. Daar waar de afdaling langer duurt dan de klim weet je dat we een steil stukje hadden hier. Terwijl de jagers geconcentreerd uitkijken naar wild wandelen we terug het natuurpark door die we in het begin ook deden. Nog even een passage door het centrum van Péruwelz met zijn Grote Markt als stationsgebouw kijken de 700 deelnemers zéér tevreden terug naar deze mooie natuurpareltje vooraleer de reis terug te vatten met eender welk vervoersmiddel.

Aantal deelnemers: 700

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/cSRvxBctjRVACnyU7   

"Terug in de boterstad!"

25 edities bestond de ‘Boterronde’ nog uit een fiets- en wandelhappening maar wegens de magere opkomst van de fietsers is het nu de 3^de editie al waar alleen de wandelaars in de kijker staan. De Tervaete Stappers Keiem hebben sinds een 3-tal jaren de organisatie op hun genomen om het begrip ‘Boterronde’ te laten bestaan daar het de naam zegt een rondje maken rond de boterstad Diksmuide. Niet meer startend vanop de Grote Markt maar vanuit feestzaal De Loft niet ver van het station vandaan. Een keuze gemaakt uit een 6-tal afstanden heb ik gekozen om de grootste te doen. Gestart doen we door de industriezone Heernisse waar we al vlug kunnen pauzeren in zaal Sint-Sebastian voor de rustpost nu als ook straks. De brug nemend om een tijdje de IJzer te volgen waar we kapel voor de militaire slachtoffers 'Calvarieberg' tegenkomen om via de Stiltepad te wandelen naar de Frontzate. Ieder zijn eigen kant genomen wandelen we naar het dorpje Oostkerke waar ook hier medewerkers van de inrichtende club ons verwelkomen. Wij, als grootste afstand moeten hier een plaatselijk lusje doen via de oude zeedijk (waar we ook hebben gewandeld tijdens de 4-Daagse v/d IJzer), de oude Aa-vaart volgend via Rousdamme terugkerend naar Oostkerke. Terug het polderlandschap in waar de IJzertoren als oriëntatiepunt kan gediend worden wandelen we op de Grote Beverdijk naar de oude spoorweg die ons halt doet houden niet alleen eventjes aan de IJzertoren voor het nemen van een paar foto’s maar ook binnen in de rustpost dezelfde als die aan het begin van deze tocht. De Handzamevaart die overloopt in de Kleine dijk maken we een boog rond het centrum om via het stadspark aan het station complex opnieuw de startzaal te bereiken. De Tervaetestappers danken de 987 wandelaars voor hun deelname & nodigen ons uit voor hun nieuwe Herfsttocht op 03/11 te Beerst.

Aantal deelnemers: 987

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/vPqdUMEc7Xs5FttB7   

"Weer een nieuw experiment!"

De wandelaars die al jaren houden van de lange afstand te doen weten dat er ook in Doornik (Tournai)een mooie 100 kilometertocht is met name "100km des 5 clochers".  De naam staat voor de 5 torens die op de kathedraal van Doornik staan. Ze maken indruk en kenmerken de binnenstad. Vrijdag waren we echter niet naar Doornik getrokken om er de kathedraal te bezoeken. We zouden ons ook niet met de geschiedenis van die stad bezighouden. Of toch? Clovis veroverde vanuit Doornik het gebied dat we nu Frankrijk noemen. Zouden we in zijn voetstappen treden? We kwamen naar Doornik om een lange tocht te stappen o.l.v. de wandelclub 'Mont-Marche' die het inrichtte. Zij mogen met deze 3^de uitgave van de 100km feest vieren daar zij dit jaar 20jaar bestaan. We stonden met 156 wandelaars te wachten achter het lint tot een jongen de koebel aangreep en voluit luidde om ons te laten vertrekken vanuit de startzaal. Het was al donker bij de start met de lantaarnlichten die de fluo-pijltjes makkelijker ons de weg zou aanwijzen over de brede wegen op weg naar de 1^ste rustpost na een 7-tal kilometer te Willemeau. Voor deze editie hebben ze er een mini Paris-Roubaix van gemaakt daar er vele kasseistroken werden aangedaan met als bekendste die van Pavé Gilbert Duclos Lasalle te Cysoing, Bourghelles & de al bekende Le Carrefour de l’Arbre met zijn 2100m de langste tijdens onze tocht. De helft al achter de rug de laatste restanten van de nachtsfeer tegemoet wandelen we rond het Lac du Héron terugwaarts naar Templeuve met zijn kasteel. Hier was er enkel een minpunt naar bepijling toe daar menige wandelaars verkeerd liepen. Al ligt Doornik links toch moeten we voor het eerst een stukje vals plat doen toevallig naar het dorpje Froidemont. Eindigen doen we met een passage door het centrum van Doornik met zijn park, belfort, Grote Markt waar men ook het monument vindt ter ere van Marie-Christine van Lalaing, die verdedigde Doornik tegen de hertog van Parma, Alessandro Farnese in 1581 in Tournai. De zijkant van de kathedraal alsook de Pont des Trous brengt ons terug naar de startzaal. Nu nog snel recupereren alsook zoveel mogelijk slaap want vanavond(zaterdag)start ik nog voor een Euraudax-wandeling van 75km te Torhout.

Aantal deelnemers: 156

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/ysg4db6kZEGVHcY86   

"Alles moet wijken voor die 4 dagen!"

Aan het einde van de zomervakantie staat er een wandel meerdaagse op het programma die op één jaar na sinds mijn 8^ste telkens op de agenda staat met name de ‘4 Daagse v/d Yzer’. Het is niet meer zoals vroeger toen er meer militairen waren die meeliepen, nu zijn ze nog sporadisch te vinden. Hierbij doe ik verslag van al de 4 dagen met daarbij behorende foto’s, op die van Diksmuide na.

Dag 1: Al enkele jaren slaap ik eerst uit voordat ik begin aan mijn 4-daagse kwestie van de komende dagen steeds vroeg uit de veren moet alsook de meeste wandelaars dan al op route zijn & zo niet in de weg lopen. Inschrijven moet ik wel nog doen deze ochtend dat weliswaar na ruime tijd wachten is kan starten om 10.42u aan de eerste 32,90km. We verlaten het Sint-Niklaasplein om de hele straat te doen die ons brengt naar de kustlijn waar men kan kiezen om oftewel op het strand of zoals ik de passage van de Zeebermduinen te doen richting Groendijk of dan het zand te ruilen voor de ganse zeedijk die gevolgd word door de Havengeul tot in Nieuwpoort-Stad. Aan de vismijn, met zijn lelijke groendecors, nemen we afscheid van de 16km die snel de Grote Markt opzoeken terwijl wij als grootste afstand wandelen rond de Nieuwe Jachthaven de Ijzermonding door waar wachters aan de poort ons begroeten om een passage te hebben door het Kwartier Lombardsijde waar veel gekronkeld wordt om steeds quasi op hetzelfde punt te komen. Een kort stukje strand pikken we nog mee om rechts af te slaan om de kaart voor het eerst te scannen. Vroeger was er hier camping Cosmos maar dit is al geruime tijd niets meer van te zien. Aan de overkant is er wel Kompas camping waar wellicht door sponsoring verplicht werd een passage te hebben langs de caravans, tenten,… tot we weer de stappers van de 24km oppikken net voor de sporthal van Lombardsijde. Boven ons vliegt steeds de seaking om de parachutisten te laten springen daar er een locatie voor hen is aangewezen dichtbij de bunkers van de Bamburg. Even alleen wandelend zoeken we het kanaal Plassendale-Nieuwpoort op tot aan het sluizencomplex met het monument van Albert I. Terug in Nieuwpoort zoeken we net zoals de aangesloten 24km van daarnet de stappers van de 16km om samen te wandelen naar de Grote Markt waar de reuzen zijn opgesteld. De Koolhofput hebben we vorig jaar gedaan dus daar niet naar toe maar de Pelikaanbrug af om te wandelen naar Sunparks waar ons het jaarlijks terugkerende garnaalsoep op ons wacht. Al de afstanden weer samen = meer trage wandelaars die denken dat heel de weg van hen is net nu we een passage te hebben door de Oostvoorduinen vooraleer het binnenplein van het Visserijmuseum te betreden als aankomst van de 1^ste wandeldag.

Dag 2: De dag van Diksmuide is zoals altijd de saaiste dag daar en niet veel te zien is buiten koeien, macadamwegen & de IJzer natuurlijk. Daarom heb ik besloten om van deze dag te oefenen op snelheid zodat ze eerder hoe snel voorbij is. We zijn na een jaar onderbreking opnieuw gestart op de Grote Markt waar we al snel wandelen naar de Ijzetoren waar er ons een Diksmuidse boterkoek wordt aangereikt. Het beginstukje is hetzelfde als vorig jaar tot aan de kerk van Sint-Jacobs-Kapelle waar daarna gewandeld wordt via Oudkapelle naar Lampernisse. Goed op tempo ben ik in Pervijze beland via het fietspad waar aan de Scheve uitkijktoren gescand hebt en al over halfweg ben. De Frontzate de stappers van de 24km tegemoet wandelen gaat het linksaf naar Stuivekenskerke voor een passage doorheen de Vicognia kleiputten. Wandelen naast de IJzer gaat het naar Oud-Stuivekenskerke waar ook al de afstanden weer bijeenkomt. Mijn tempo zal nu niet meer gelijklopend zijn door al die wandelaars terwijl we naast de IJzer(terug)volgen om de mogelijk hebben om door de Dodengang te gaan of erop te wandelen, we komen sowieso aan hetzelfde punt bijeen. De stappers van de 2 grote afstanden moeten nog extra meters doen & dit doen ze door de Frontzate terug te bewandelen via Kaaskerke verder lopend naar de Ijzertoren. De brug onder als over via de jachthaven de vismarkt opzoeken die niet ver van de Grote markt is die ik bereik om 11:40u wat toch een goed tempo is.

Dag 3: We zijn in Poperinge voor de langste wandeldag met zijn 33,6km vertrekkend vanuit het station complex die ik bereikt heb met de transportbussen vanuit Oostduinkerke. Gestart al heel snel weer alleen lopers rond mij verlaten we de hoppestad richting het Lijssenthoek Military Cemetery, het 2^de grootste kerkhof met de grootste graven na die van Tyne Cot in Passendale. Het is tijd om te wandelen op de landgrens of de Schreve zoals we hier zeggen waar ook het dorpje Abele. Afscheid genomen te hebben van de 24km bewandelen een heel lang stuk beton naar Rattekot misschien hebben de ratten dorst daar er een waterinstallatie staat. Rechts zien we al de brouwerij van St.- Bernardus maar vooraleer naar daar hebben we eerst een passage door een firma ‘Made in Innox’ die gelegen is op grondgebied Watou die we bereiken nadat we gewandeld hebben door een boomkwekerij recht tegenover het Watouplein. De straat over worden we getrakteerd op een Hommeltje of een frisdrank. Het zal niet lang duren voor we die andere aangeboden krijgen die toepasselijk ligt in de Trappistenweg en dan hebben we over de brouwerij die we daarnet in de verte al gezien hebben, jawel Bernardus. Naast een hoppeveld wandelend gaat het vals plat naar de ingang van het Helleketelbos daar wanneer die op het einde van een tocht is meer volk aantrekt. Nu hebben we pas een goede 25km achter de rug dus nog een goed uur wandelend. Het vrijheidsbeeld passeren wacht ons nog het druk bevolkte paadje naast de Vleterbeek quasi steeds rechtdoor tot aan het station complex.

Dag 4: We zijn alweer aan de laatste dag steeds Ieper die de 4-daagse mag uitzwaaien. Wegens 2 andere evenementen met name koers als receptie vredesmanifestatie is de start ditmaal al om 08:00u vanop de Grote Markt waar we al snel het park opzoeken dicht bij het station. Het paadje naast het kanaal Ieper-Komen volgend wandelen we naar Voormezele waar we afscheid nemen van de 16km. De anderen wandelen nog verder naar het Kampagnebos te Wijtschate bekend van de reeks Eigen Kweek. De stappers van de 24km zien we straks terug maar eerst wandelen we naar het kleinste stadje van het land met name Mesen die we bereiken nadat we het New Zealand Memorial als het Ierse Vredespark met zijn centrale toren. Het bordje van de 15km passeren we nog net voor de scanning die opgesteld is in een veldweg. Op het dorpsplein van Mesen hebben we het verste punt bereikt en keren we nu terugwaarts naar Ieper. We pikken de wandelaars van de 24km op om gezamenlijk te wandelen naar domein Palingbeek wat al meerdere keren op het menu stond de laatste dag. Om de oorlog te herdenken hebben ze hier een buitenexpo ‘ComingWorldRememberMe’ met kleien beeldjes een strook ingepalmd. Laverend tussen de vele wandelaars trekken we naar Zillebeke met traditioneel de vijver als slotstuk van deze passage vooraleer naar de wijk Torrepoort te trekken om onze medaille in ontvangst te nemen. We noteren ook al 20 t.e.m. 23 Augustus 2019 in onze agenda voor de 47^ste editie.

Aantal deelnemers: ???

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://photos.app.goo.gl/N1R7Dnkbnnv4gYcZ9   
https://photos.app.goo.gl/RBupzYz5tDy2D1Hs6   
https://photos.app.goo.gl/RiJLzsjNHYR4ueGDA   

"De laatste of toch nog over een paar jaar opnieuw!"

Een pak kleinschaliger dan de Dodentocht vorige week maar nu met de ééndagsvliegen achterwege staan de ervaren ultrawalkers paraat in Torhout voor de 3^de editie van ‘Door Vlaamse Velden’, tevens ook de laatste keer begonnen 4jaar geleden. Wie weet komt er nog een editie in 2039 n.a.v. de gruwelijke 2^de Wereldoorlog te herdenken. Voor wie de 101km te veel is kon ook kiezen uit de afstanden 7/ 12 of 20km maar ik ben hier langer wakker te blijven. We zijn in groep begonnen aan de eerste hectometers onder begeleiding van de politie wegens het drukke verkeer, losgelaten de oude spoorweg op naar het kasteel van Wijnendale die we rondwandelen. De maan is vroeg van de partij waardoor het al snel donker word te Edewalle. Werken moeten we doen tijdens deze inspanning toepasselijk te Werken, één van de voordorpjes van Diksmuide die we niet doorwandelen. Het gaat via Klerken met zijn Vredesmolen naar Houthulst. Daar vind je naast het bos (met zijn Lourdesgrot) ook het Belgisch militaire begraafplaats waar 1.723 Belgische en 81 Italiaanse doden zijn begraven. Het varken van Madonna is nergens te bespeuren enkel sporadische wandelgenoten die ook voet zetten naar de hoofdpost te Sint-Jan. In tegenstelling tot 2 jaar geleden wandelen we nu via de Lakenhalle naar de Menenpoort in het centrum te Ieper. Na een passage door de verdronken weide, de vijver rond Zillebeke als Zonnebeke verlaten nu stilletjes aan klimmend naar Passendale met het Tyne Cot Cemetery, de grootste begraafplaats van de Westhoek. 11.596 soldaten van het Gemenebest en ook enkele Duitse gesneuvelden liggen hier begraven. Op de muur achteraan de begraafplaats staan de namen gegrift van 34.957 vermiste soldaten. Het stuk die ons doen herdenken aan de oorlog is voorbij want dalend naar Oostnieuwkerke & Hooglede komt de aankomst dichterbij. In het gehucht St.-Henricus komen de zaterdagwandelaars ons bijvoegen net zoals de donkere wolken boven ons terwijl we wandelen op het moereveld, het laatste stukje onverhard. Met een passage door het gemeentepark beginnen de eerste druppels te vallen juist op tijd zou ik zeggen daar we gewoon nog even door het centrum moeten wandelen met zijn kermisattracties tot aan de sportzaal waar we de bel kunnen luiden.

Aantal deelnemers: 908

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/yoVqGfFh2qaQXTNp7   

"Na een periode inactiviteit voel je het toch hoor!"

Onder leiding van voorzitter José Deschaumes staan de 57 medewerkers van wandelclub Hanske De Krijger klaar om de duizenden wandelaars te begroeten in de stad waar De Ronde thuis is niet alleen voor de coureurs maar ook voor de wandelaars vandaag. Een nieuw concept dit jaar is dat de stappers (een 500tal) van de 24&30km met een bus worden vervoerd naar Kerkhove zodat ze ook de echte finale van de wielerklassieker kunnen meemaken. De rest van de afstanden zijn vertrokken vanuit de startzaal naar het Liedtspark met zijn volkstuintjes om afscheid te nemen van de kleinste afstand die naar het centrum trekken. De anderen gaan de voetgangersbrug over, en wandelen langs de jachthaven rond de stad van Adriaan Brouwer naar het dorpje ernaast met name Leupegem voor de rustpost. Dit is ook de voet van de heuvelzone waar de grootste afstanden kennis mee maken beginnend met een passage door het Koppenbergbos naar het oud kapelleke van Melden waar medewerkers ons bedienen. Wandelend met de naar hier met bus gebrachte wandelaars wandelen we langs een oude Scheldearm te Meerse nu nog relatief vlakke stukken vooraleer het zware werk met de beklimming van de Oude Kwaremont naar het dorpsplein. De 30 & 45km- stappers dokkeren over de gehele strook net zoals de wielrenners maar nu zonder die megatenten gevolgd door de Ronde van Vlaanderenstraat waar de oud-renners op de grond zijn aangebracht alsook het monument van Karel van Wijnendaele, de stichter van de Wielerronde te bekijken is. We steken de taalgrens over om te kunnen genieten van de passage door het Kluisbos vooraleer onze weg terug te vatten omhoog net zoals vele mountainbikers die vandaag hun Ronde van Vlaanderen racen, waar we natuurlijk respect hebben voor elkaar, naar de rustpost van daarnet op het dorpsplein. Hier in de streek liggen er ook nog 2 puisten die beklommen moeten worden met name de Patersberg alsook de Koppenberg (de reus van melden) elk op zijn eigen tempo natuurlijk. Nu is het allemaal vlak wandelend naast de Schelde terug naar het centrum waar we eventjes wachten tot de brug weer beneden is vooraleer via de Grote Markt dichtbij het bezoekerscentrum Ronde van Vlaanderen nog eventjes wandelen doorheen recreatiedomein De Donk naast de spoorlijn terug naar de startzaal waar Herman de Croo de inrichtende club een bezoekje heeft gebracht. Met een deelnemersaantal van 2296 kunnen ze tevreden terugblikken op een geslaagde editie.

Aantal deelnemers: 2296

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/DT3FGAGPX5Kih9sf9   

"Schade inhalen na doktersinactiviteit!"

De zomer is eindelijk letterlijk gearriveerd en hopelijk voor lange tijd maar in dit landje weet je nooit hoelang het zal duren. Daarnaast zijn wij ook de kampioenen van de stakingen, maar gelukkig geen hinder ondervonden op mijn traject naar Nederbrakel waar Euraudax Brakel o.l.v. de 2 Danny’s hun jaarlijkse 100km- tocht organiseren. We vertrekken gezamenlijk (wat dit is het concept van Euraudax) in groep vanuit sport- en jeugdcentrum De Rijdt met meer dan 50 collega’s de grootste supporter (opgeblazen pop) van de  Rode Duivels tegemoet waar we het onverharde zoeken om even te stoppen want door de warme temperaturen heeft de organisatie extra waterstops ingelast. Koelte hebben we als we door het Brakelbos inwandelen waar we een stukje van het tweebossenpad verkennen die ook een stukje langs Waals grondgebied loopt. Aan de radar van het Livierenbos is het smukkelen geblazen aan een kippenborst, een weerkerende bevoorrading van deze inrichting. Handjes gewassen keren we terug het bos in waar we vreemde taferelen op onze weg tegen komen atypisch zomeromstandigheden zoals omgevallen bomen alsook een grote waterplas. Stof trotserend met voor ons de Verrebeekmolen houden we nog even halt aan de Sint- Martinuskerk te Opbrakel vooraleer terug te keren naar de startzaal om tijd te maken om ons broodje te verorberen. Ingesmeerd als voldoende water (of enige vorm ervan) ingeslaan vertrekken we voor de 2^de lus waar we wandelen naar Opbrakel terug, niet ver hier vandaan, schaduw opzoekend in het bos Henegouwen in om bij de Kapel La Caplette op La Houppe (Vloesberg) even te temporiseren zodat de achtergeblevenen kunnen aansluiten. Rustig van het aangeboden ijsje kunnen genieten aan de andere kant van het bos zit er niet in met deze hitte want voor je het weet is hij gesmolten. We verlaten de provincie Henegouwen door middel van afdaling via het Bos ter Bijst in Schorisse. Als je wilt genieten van elkaar kan dit in het Knuffelbos al moet je eerst een keer omhoog om er te komen. Medewandelaars Jos, Jean Paul & Wim trakteren ons omdat ze een Gouden Arend behalen dus maken we daar eerst tijd voor vooraleer we wandelen door natuurgebied Het Burreken vlak naast de relaxerende koeien die vreemd toekijken. Een voordeel van te beginnen aan een wandeling even voor de middag is dat het alleen maar zal afkoelen naarmate de dag vordert. Over warm besproken, het is tijd voor ons avondmaal maar nog niet voor het dessert. Iedereen zijn fluomateriaal mee want als we over 10km hier terugkomen is het ondertussen donker geworden. We wandelen naar de dorpskern waar menig massa is verzameld voor de kermis waar wij ons doorheen murwen op zoek naar de ‘Dwars door Brakelpad’ (een cadeautje van het gemeentebestuur aan de gelijknamige wandelclub) die ons brengt naar de Toepkapel. Nadat we in de startzaal genoten hebben van het rijsttaartje is het nog niet gedaan met klimmen want er wacht ons nog de Valkenberg als halve Berendries te Michelbeke vooraleer binnen te wippen in het stamcafé ‘The Corner’ van ons Danny. In deze café zei hij dat het nu alleen maar bergaf is maar zijn kameraad/medeorganisator heeft daar zijn bedenkingen bij want de Elverenberg heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 3,7%. Via het rondpunt met de kippen wandelen we terug de binnenstad in naar de startzaal met de kermis die nu gesloten is, waar de kindjes rustig liggen te slapen terwijl wij genieten van het ontbijt. De nacht wordt stillaan niet meer donker als we beginnen aan de laatste lus van om en bij de 25km waar een vervolg brengend aan het typische landschap, vals plat dus naar Rozebeke voor de gratis drink van Raymond. Wanneer we aan de volgende stop zijn, tevens de laatste is de zon aan het opkomen wat een mooi beeld heeft tussen de velden waar menig wandelaars eventjes stoppen om een foto te nemen. De kasseien van de Haaghoek nemen we eventjes onder de voeten die gevolgd word door de Kleiberg. De stof waait op gevormd door al de wandelaars die stilletjes aan moeite hebben om hun voeten nog op te heffen. Te Elst waar we nu zijn is het nog even kijken naar de voeten/schoenen van on ze voorligger omwille van het oneffen paadje die bergop loopt waar boven gewacht om gezamenlijk via het recreatiedomein de Rijdtmeersen pal ernaast de startzaal in te wandelen. Naast iedereen te feliciteren krijgen Johan Braeckman (5^de schelp), Fassler Lydia (1^ste Gouden Arend), Capiau Wim (2^de Gouden Arend), Van Poucke Marc (18^de Gouden Arend), Pierrot De Jaegher (5^de Gouden Arend) & mede organisator Jean-Paul De Vleeschauwer (6^de Gouden Arend) een extra applaus.

Aantal deelnemers: 67

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.euraudax-belgium.be   
https://photos.app.goo.gl/15JwsoB3ACZ4iWn18