"Eens iets anders dan jaarlijks gewoonte!"

Ieder jaar is op de zaterdag tussen kerst en nieuw een de winterwandeling plaats in mijn gemeente maar daar er al een 3tal jaar hetzelfde parcours is heb ik gekozen voor de Euraudax wandeling. Nog nooit hebben zoveel wandelaars dit jaar deelgenomen aan een Euraudax wandeling dan vandaag. Maar liefst 129 wandelaars hebben de verplaatsing gemaakt naar Luik om daar gezellig in groep deel te nemen aan een wandeling van 25km. Vertrekkend doen we het station complex door, één van de mooiste van België om een voorproefje te krijgen onder onze voeten met name een trappenpartij, bekend voor deze inrichting. Via de buitenwijken van de provinciehoofdstad wandelen we naar het dorpje Ans met zijn Église Sainte-Marie. Vroeger liep er hier ook een spoorlijn maar nu is het een fiets- en wandelpad met onderweg nog de oude restanten van het oude station van Rocourt. Ondertussen hebben we even gepauzeerd voor een bevooradingpunt vooraleer we een tussenpassage hebben door het dorpje Voroux-Lez-Liers, meteen het verste punt van deze wandeltocht. Gedurende een 15- tal minuutjes hebben we nu een ongewone passage als we door het 20ha grote begraafplaats van Sainte-Walburge (cimetière de Sainte-Walburge) waar ieder stukje grond wordt ingepalmd met al dan niet overwoekerende grafzerken, vooral familiegraven,  waar ook bekendheden liggen zoals Berthe Bovy(actrice) als Georges Truffaut(politicus). Veel gepraat horen we de komende tijd niet maar meer gehijg als het stilletjes aan bergop gaat richting de top van de Citadel waar het een tijdje duurt wanneer de laatsten aankomen aan de bevoorradingslocatie. Boven hebben we een mooi panoramisch uitzicht over de stad Luik. Weet je nog dat ik in het begin van dit verslagje had over een trappenpartij? Wel, hier in Luik bevindt zich ook de beroemde straat ‘Montagne de Bueren’ weliswaar bekend om zijn vele trappen. Je moet niet eens aan beginnen tellen hoeveel er zijn maar eens opgezocht op het internet waar ik kon lezen dat er 374 stuks zijn. Gelukkig doen we deze al dalend vanaf het Monument et point de vue richting het centrum. Net zoals in vele steden is er hier ook een kerstmarkt gebouwd die we vinden op de Place Saint-Lambert. Naast de vele kersthutjes rond het reuzenrad kan men ook het stadhuis als het Prins bisschoppelijk Paleis vinden waar op 13 december 2011 Nordine Amrani 5 mensen doodde en verwondde 123 anderen. Men kan dit zien aan de herdenkingsplaat die men hier vindt aan het andere kant van het plein ter hoogte van de bushaltes. Het is hier op deze plaats dat ook deze wandeling officieel ten einde is. Voor de mensen die de weg niet weten naar de startzaal wordt er na een 30tal minuutjes weer verzameld om via de winkelstraatjes rond de Kathedraal te wandelen het centrum uit. Ter hoogte van de Albertbrug vind men ook beeld dat door de lokale bevolking Li Torê genoemd word en één van de meest controversiële beelden is van Luik. Dit met name door de naaktheid van het beeld. Het beeld is geadopteerd door de plaatselijke studentenverenigingen. Deze vieren nog ieder jaar het ‘Saint-Tôre’ ; feest ter ere van de stierenvechter. De kloten van de stier worden met enige regelmaat in allerlei felle kleuren geverfd. Nog een paar metertjes te gaan vooraleer we weer belanden op de startlocatie vooraleer we de verplaatsing kunnen maken naar huis toe.

Aantal deelnemers: 129

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.euraudax-belgium.be   
http://www.wandelblog.com   
https://photos.app.goo.gl/ND31GPpTLcc2cjnv5   

"De laatste loodjes!"

Nog 3 wandeltochten resteren me in 2018 nog beginnend met de Geeraerttocht te Nieuwpoort. De komende wandelingen zullen de afstanden rond de 25km bedragen om de afgelopen schade in te lopen alsook aan de conditie werken. We zijn gestart vanuit de vismijn voor een plaatselijk lusje waar we richting het Albert-I Monument wandelen waar erachter ook de sluizencomplex Ganzepoot ligt. Een smal onverhard paadje naast de Veurnevaart brengt ons naar de Koolhofput waarna we terug keren door de straten rond de Grote Markt tot weer we aan de vismijn zijn. Nu gaan we de andere kant de havengeul op waar we blokjes om wellicht om aan de afstand te komen. Komen doen we ook aan zaal Ysara voor de rustpost. Samen met de 14km is er hier ook een plaatselijk lusje uitgestippeld waar we via de winkelstraat de zeedijk bewandelen tot aan het uiteinde. Nu volgt het mooiste stukje onverhard van de dag & die is dan ook nog eens zéér kort. Een kleine passage op het strand die overloopt door het domein Ter Yde waar we het nog harde zandgedeelte opzoeken waar die een licht vrieslaagje hebben. De rest is verhard waar we terug de winkelstraat doorwandelen naar de rustpost. We maken nu de verbinding naar Nieuwpoort-Bad via de oude Ysermonde site rechttoe rechtaan naar het sportcomplex waar ook het kaartenhuisje bevindt waar ieder wandelaar een gratis glühwein of warme chocomelk krijgt. Nog een goede kilometer wacht er ons waar we door de kerstmarkt wandelen met zijn ijspiste op de Grote Markt vooraleer we terugwandelen naar de vismijn.

Aantal deelnemers: 2003

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://photos.app.goo.gl/ommobqQ598pZHN2W8   

"Van het ene naar het anderen uiterste punt!"

Limburg is niet te doen als je met de trein moet afkomen vanaf de kust, zeker als je een grote afstand wilt doen. Gelukkig is er vandaag een bus uitstap gepland met mijn wandelclub daar we om en bij de 2:30u de verplaatsing een pak korter is. Even gekeken op het afstandenblaadje blijkt dat de afstand van 42km, in werkelijkheid zal het 44km zijn waar we verbindingslussen zullen hebben van 10km of 12km, voor de meeste wandelaars misschien toch wat te veel. We zijn vertrokken vanuit het mistige Limburgse Tessenderlo waar we ons op gang trekken om enige tijd te kronkelen op single- tracks in het domeinbos Gerhagen waar er zelfs de Grot van Schoot zich bevindt. Uit het bos de bebouwing in van Laakdal om vooraleer de rust te bereiken nog eerst nog door natuurreservaat De Werft (met zijn lange houten wandelbruggetjes)te wandelen. De rust is gelegen in de basisschool op het gemeenteplein van Veerle. Straks komen we hier nog eens terug maar eerst nog een lusje wat me dit dorpje bekend over kwam daar ik hier ook voorbijkwam een paar maanden terug met de Gildentocht. Het plaatselijke lusje nu dus die loopt door de gebieden Varendonk & De Roost. Veerle verlatend wandelen we het stukje voor de rustpost terug om kennis te maken met het zand van de Vennen in Veerle-Heide. Als we in het begin door domeinbos Gerhagen ruimschoots wandelden is het nu een kortere versie met onderweg de Mijmerbank, naar de startzaal maar dit is nog niet het einde van ons traject. We hebben nog ruim 10km voor de boeg en dit is exact ook het parcours van deze afstand lus. We wandelen het dorpje uit en vinden het enige stukje (onverhard) bergop die ze hier de Wetsberg noemen. Nog even een passage door Vorst met de grootste aardbeienkweker van de streek wellicht vooraleer we terug in de startzaal belanden.

Aantal deelnemers: 1406

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/TJS4pn5squWajNTQ6   

"Niets betalen om meerdere keren de tram te nemen!"

Wandelen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest vermoed je dan dat het in het drukke verkeer zal zijn. Gelukkig kan men de mooiste plekjes vinden aan de rand van de hoofdstad. In laatste instantie moest de wandelclub ‘Section Marche S.T.I.B.’ op zoek naar een nieuwe startlocatie voor hun 30^ste Metrabus & dit vonden ze in het Museum voor het stedelijk vervoer waar ik met mijn wandelclub een bus uitstap van maakten. Ik als 36km- wandelaar vandaag begint met het traject van de 4km waar aan de overkant van de straat een passage hebben door het Woluwepark waar vele joggers als scoutslui plezier leven. Samen met de resterende afstanden wandelen we door het Parmentierenpark om via de villa’s de verbinding te maken naar het Fazantenpark waar de rustpost plaats vindt in een bus van de Waalse vervoersmaatschappij. De hoofdbrok speelt zich vandaag af voor een hele tijd in het Zoniënwoud, ook vandaag als Dag van het Zoniënwoud. Dat wil dus zeggen vele wandelaars, fietsers alsook vandaag trailrunners die hun evenement hier ook door loopt. Het 4400 ha strekt zich uit over de 3 Gewesten en maakt uit van het Unesco-Werelderfgoed. De rustpost in het chaletje vindt er ook plaats (zelfs 2x voor de grotere afstanden). Wanneer we uit het bos zijn te Oudergem/Auderghem zoeken we het Tenreukenpark direct overgaan in het Senypark. Eventjes wandelen we tussen de bebouwing en dit voor de laatste controle in het wijkcafé vooraleer we het metrostation induiken. We moeten toch niet de metro nemen?, vraag ik mij af. Maar néé hoor, het is om de bovengrondse straat over te steken wat het veel veiliger maakt. We sluiten het sportieve gedeelte af net zoals in het begin met een passage door het Woluwepark. We hebben nog ruimschoots de tijd om het museum te bezoeken.

Het museum werd in 1982 opgericht door de leden van de Maatschappij voor intercommunaal vervoer van Brussel (MIVB)en enkele liefhebbers die gepassioneerd bezig waren met het openbaar vervoer. Het is gevestigd in de huidige stelplaats van de trams nog waar men de bezoeker meeneemt naar het verleden toen ze nog reden met paarden, gevolgd door de Belle Epoque tijd rond Expo 58 tot hoe de tram nu rondrijdt met zelf al een kijk op de toekomstige Metro die hier ook al staat. De trams van vroeger met geen ramen als beperkte zitplaatsen zijn erop veranderd maar ik denk dat ze vroeger wel op tijd reden. Over tijd gesproken, is het nu verzamelen geblazen om op de juiste bus te stappen (niet op deze van de wandelclub uit Mons) om terug te keren naar de kust.

Aantal deelnemers: ???

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/Dkn2YSpvE5cNzXZM9   

"Je maakt iets mee wat een beetje ongewoon is!"

Het is een heel tijdje geleden dat ik nog een keer te gast was bij Euraudax tot vandaag waar ik te gast ben te Lokeren. Enkele leden van wandelclub Schooiers-Wichelen met vandaag André als baankapitein hebben een bende gevormd onder de naam ‘Euraudax Lede’. Met zen 64, waaronder een paar nieuwe gezichten zijn we vertrokken vanuit de cafetaria van de fitness naast het spoor richting de Hagemeersen. We zijn nog geen 2 kilometer verder of we hebben al 4 lossers, wellicht is het tempo van 6km/u te hoog voor hen of een mindere conditie. We kunnen niet op ze blijven wachten, hopend dat ze de weg terugvinden terwijl we het natuurreservaat Molsbroek intreden terugkerend naar Lokeren City. Terwijl de wedstrijdvissers hopend op goede vangst blijven we de Durme volgen richting wijk Heirbrug vooraleer eerst een rustpauze in te lassen te Puttenen. Het houten bruggetje geeft toegang tot de Lokerse Moervaartmeersen die op onze weg bevindt naar de wijk Daknam waar de boterhammetjes benuttigd worden. Op initiatief van ACV Daknam en het Daknamse verenigingsleven werden dieren in staalplaten ontworpen door Riet Fransen, hier door de VTI-leerlingen geplaatst waar het lijkt dat we in de Zoo zijn. Daknam-Dorp uit volgen de voeten naar het stadspark ‘Verloren Bos’ met zijn kasteel net naast het reservaat Buylaers. Voor het slot van de wandeling trekken we terug naar het centrum van Lokeren met zijn Sint-Laurentiuskerk om nog eventjes halt te houden voor iets heel bijzonder. Nadat een mededeelneemster Veerle D’Hoker haar trofee kreeg voor behalve van 1^ste schelp (=1000km afgelegd over tochten van 25 en/of 50km) zag ze dat haar ventje op zijn knieën ging om haar ten huwelijk te vragen & dit op nog geen 500m van de aankomstplaats.

Aantal deelnemers: 64

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.euraudax-belgium.be   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/kreftC2NaVDvqZju6   

"Zeker voor herhaling vatbaar!"

11 tochten van 100km of meer zal ik gedaan hebben in 2018 afsluiten met die van vandaag te Fosses-la-Ville die voor mij totaal nieuw is. Na 4uur verplaatsing haal ik mijn startdocumenten af om ook op zoek te gaan aan de startlijn naar mijn vaste wandelbendje. We zijn vertrokken waar het al warm was in de zaal direct bergopwaarts dus opgewarmd zijn we dus ten volle 100%. Het dorpje Aisemont is het eerst dat we passeren niet meer in grote groepen want ieder zoekt zijn eigen tempo op dit terrein. We wandelen geruime tijd op de oude spoorweg richting Lesve waar de verzorgers goede zelfgemaakte cake hebben gebakken want het blijft niet bij één stukje hoor. Via de bossen van Besine alsook Neffe, waar we daarin rustig de afdaling nemen komen langs de rustposten die we straks nog een keer aandoen. Lange beklimmingen waar we achter ons rijtjes zaklampen ziet wat toch zijn charme geeft wandelen we terug een oude spoorweg op waar men ook met een soort van go-cart plezier mee kan hebben. De Côte de Maredsous moeten we doen vooraleer we aan het uiterste punt komen van het traject met name de Abdij van Maredsous.

De Abdij van Maredsous werd in 1872 door benedictijnenmonniken gesticht in de vallei van de Molignée. Ze is een typisch voorbeeld van de neogotiek en past harmonieus in de beboste en glooiende omgeving van de streek. De gebouwen van de abdij van Maredsous ademen spiritualiteit, in een sfeer van rust en toewijding die niemand onverschillig kan laten. De kerk die boven het klooster uittorent, het klooster zelf en de bibliotheek, de bijgebouwen, waaronder de oude kunstnijverheidsschool, het Onthaalcentrum Saint-Joseph, vormen een harmonieus geheel dat de bezoeker uitnodigt tot wandelingen en bezinning. Net als de Cisterciënzers of de Trappisten leven ook de monniken van de Abdij van Maredsous de regel van de heilige Benedictus na. Deze gedragslijn deelt het leven van de monnik op tussen gebed, werk en gastvrijheid.

Tijd hebben we echter niet om deze te bezoeken want we moeten nog een 30tal kilometer doen weliswaar nu in daglicht. Na het plaatselijk lusje rondom hier gaan we voor het laatst echt bergop op zoek naar het kasteel van Bossière waar tegenover het gratis plaatselijk biertje kan genuttigd worden. Bij het water van de Grand Etang de Fosses zijn ook de zaterdagstappers bij ons om de laatste meters van het traject te volgen die grote onderscheiding krijgt van me.

Aantal deelnemers: 202

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/Axh2ovJAyUgC852D7   

"Weg beton, leve de natuur!"

De komende 2 weekends ruil ik het vol gebetonneerde Vlaanderen voor de meer natuurlijke omgeving van Wallonië te beginnen met de ‘35^e Marche du Val de Verne’ ingericht door de gelijknamige wandelclub. Mensen die houden van lange afstanden zijn hier welkom als ze 50km peanuts vinden, al zijn de andere afstanden zeker de moeite waard om te doen vandaag, zal later blijken. Vanuit de gemeenteschool zoeken we al snel het centrum op met zijn verouderde huizen geafficheerd met de verkiezingskandidaten. De passage van de Forêt Domaniale de Bon-Secours is onze 1^ste natuurpareltje waar je gerust kasteelpark mag zeggen die een stuk in beide landen ligt en waar men nog het kasteel van de familie vindt van de familie Croÿ. We wandelen naar het centra gedeelte van dit dorpje die gebouwd is rond de Basiliek van O-L-V van Goede Bijstand die zeker een bezoekje waard is vandaag vooraleer de rustpost binnen te treden. Direct duiken we Het Natuurpark van de Plaines de l’Escaut waar men zeker een dagje uit van kan maken voor zen vele kilometers bewegwijzerde paden. De Grote afstanden wandelen naar het stadje Blaton waar we langs het water lopen die verbinding maakt naar het Grande Bruyère de Blaton, de voormalige zandgroeve. Als je sluiswachter bent op het kanaal Blaton-Ath te Grandglise moet je goede conditie hebben want de vele sluizen moeten met de hand bediend worden over enkele hectometers. Tijdens de passage van de vele onverharde(bos-)paden, al dan niet goed onderhouden, kom ik de eerste wandelaars van de 50km tegemoet om even te pauzeren in de kantine van natuurreservaat Sable Mer om daarin ook door te wandelen. We wandelen naar het dorpje Harchies die vroeger afhankelijk werd van steenkoolontginning (te weten gekomen door de mijnlamp als wagon in het dorp) maar nu al vele jaren bekend staat voor zijn uitgerekte moerassen waar wij helemaal rondwandelen. Daar waar de afdaling langer duurt dan de klim weet je dat we een steil stukje hadden hier. Terwijl de jagers geconcentreerd uitkijken naar wild wandelen we terug het natuurpark door die we in het begin ook deden. Nog even een passage door het centrum van Péruwelz met zijn Grote Markt als stationsgebouw kijken de 700 deelnemers zéér tevreden terug naar deze mooie natuurpareltje vooraleer de reis terug te vatten met eender welk vervoersmiddel.

Aantal deelnemers: 700

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/cSRvxBctjRVACnyU7   

"Terug in de boterstad!"

25 edities bestond de ‘Boterronde’ nog uit een fiets- en wandelhappening maar wegens de magere opkomst van de fietsers is het nu de 3^de editie al waar alleen de wandelaars in de kijker staan. De Tervaete Stappers Keiem hebben sinds een 3-tal jaren de organisatie op hun genomen om het begrip ‘Boterronde’ te laten bestaan daar het de naam zegt een rondje maken rond de boterstad Diksmuide. Niet meer startend vanop de Grote Markt maar vanuit feestzaal De Loft niet ver van het station vandaan. Een keuze gemaakt uit een 6-tal afstanden heb ik gekozen om de grootste te doen. Gestart doen we door de industriezone Heernisse waar we al vlug kunnen pauzeren in zaal Sint-Sebastian voor de rustpost nu als ook straks. De brug nemend om een tijdje de IJzer te volgen waar we kapel voor de militaire slachtoffers 'Calvarieberg' tegenkomen om via de Stiltepad te wandelen naar de Frontzate. Ieder zijn eigen kant genomen wandelen we naar het dorpje Oostkerke waar ook hier medewerkers van de inrichtende club ons verwelkomen. Wij, als grootste afstand moeten hier een plaatselijk lusje doen via de oude zeedijk (waar we ook hebben gewandeld tijdens de 4-Daagse v/d IJzer), de oude Aa-vaart volgend via Rousdamme terugkerend naar Oostkerke. Terug het polderlandschap in waar de IJzertoren als oriëntatiepunt kan gediend worden wandelen we op de Grote Beverdijk naar de oude spoorweg die ons halt doet houden niet alleen eventjes aan de IJzertoren voor het nemen van een paar foto’s maar ook binnen in de rustpost dezelfde als die aan het begin van deze tocht. De Handzamevaart die overloopt in de Kleine dijk maken we een boog rond het centrum om via het stadspark aan het station complex opnieuw de startzaal te bereiken. De Tervaetestappers danken de 987 wandelaars voor hun deelname & nodigen ons uit voor hun nieuwe Herfsttocht op 03/11 te Beerst.

Aantal deelnemers: 987

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/vPqdUMEc7Xs5FttB7   

"Weer een nieuw experiment!"

De wandelaars die al jaren houden van de lange afstand te doen weten dat er ook in Doornik (Tournai)een mooie 100 kilometertocht is met name "100km des 5 clochers".  De naam staat voor de 5 torens die op de kathedraal van Doornik staan. Ze maken indruk en kenmerken de binnenstad. Vrijdag waren we echter niet naar Doornik getrokken om er de kathedraal te bezoeken. We zouden ons ook niet met de geschiedenis van die stad bezighouden. Of toch? Clovis veroverde vanuit Doornik het gebied dat we nu Frankrijk noemen. Zouden we in zijn voetstappen treden? We kwamen naar Doornik om een lange tocht te stappen o.l.v. de wandelclub 'Mont-Marche' die het inrichtte. Zij mogen met deze 3^de uitgave van de 100km feest vieren daar zij dit jaar 20jaar bestaan. We stonden met 156 wandelaars te wachten achter het lint tot een jongen de koebel aangreep en voluit luidde om ons te laten vertrekken vanuit de startzaal. Het was al donker bij de start met de lantaarnlichten die de fluo-pijltjes makkelijker ons de weg zou aanwijzen over de brede wegen op weg naar de 1^ste rustpost na een 7-tal kilometer te Willemeau. Voor deze editie hebben ze er een mini Paris-Roubaix van gemaakt daar er vele kasseistroken werden aangedaan met als bekendste die van Pavé Gilbert Duclos Lasalle te Cysoing, Bourghelles & de al bekende Le Carrefour de l’Arbre met zijn 2100m de langste tijdens onze tocht. De helft al achter de rug de laatste restanten van de nachtsfeer tegemoet wandelen we rond het Lac du Héron terugwaarts naar Templeuve met zijn kasteel. Hier was er enkel een minpunt naar bepijling toe daar menige wandelaars verkeerd liepen. Al ligt Doornik links toch moeten we voor het eerst een stukje vals plat doen toevallig naar het dorpje Froidemont. Eindigen doen we met een passage door het centrum van Doornik met zijn park, belfort, Grote Markt waar men ook het monument vindt ter ere van Marie-Christine van Lalaing, die verdedigde Doornik tegen de hertog van Parma, Alessandro Farnese in 1581 in Tournai. De zijkant van de kathedraal alsook de Pont des Trous brengt ons terug naar de startzaal. Nu nog snel recupereren alsook zoveel mogelijk slaap want vanavond(zaterdag)start ik nog voor een Euraudax-wandeling van 75km te Torhout.

Aantal deelnemers: 156

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/ysg4db6kZEGVHcY86   

"Alles moet wijken voor die 4 dagen!"

Aan het einde van de zomervakantie staat er een wandel meerdaagse op het programma die op één jaar na sinds mijn 8^ste telkens op de agenda staat met name de ‘4 Daagse v/d Yzer’. Het is niet meer zoals vroeger toen er meer militairen waren die meeliepen, nu zijn ze nog sporadisch te vinden. Hierbij doe ik verslag van al de 4 dagen met daarbij behorende foto’s, op die van Diksmuide na.

Dag 1: Al enkele jaren slaap ik eerst uit voordat ik begin aan mijn 4-daagse kwestie van de komende dagen steeds vroeg uit de veren moet alsook de meeste wandelaars dan al op route zijn & zo niet in de weg lopen. Inschrijven moet ik wel nog doen deze ochtend dat weliswaar na ruime tijd wachten is kan starten om 10.42u aan de eerste 32,90km. We verlaten het Sint-Niklaasplein om de hele straat te doen die ons brengt naar de kustlijn waar men kan kiezen om oftewel op het strand of zoals ik de passage van de Zeebermduinen te doen richting Groendijk of dan het zand te ruilen voor de ganse zeedijk die gevolgd word door de Havengeul tot in Nieuwpoort-Stad. Aan de vismijn, met zijn lelijke groendecors, nemen we afscheid van de 16km die snel de Grote Markt opzoeken terwijl wij als grootste afstand wandelen rond de Nieuwe Jachthaven de Ijzermonding door waar wachters aan de poort ons begroeten om een passage te hebben door het Kwartier Lombardsijde waar veel gekronkeld wordt om steeds quasi op hetzelfde punt te komen. Een kort stukje strand pikken we nog mee om rechts af te slaan om de kaart voor het eerst te scannen. Vroeger was er hier camping Cosmos maar dit is al geruime tijd niets meer van te zien. Aan de overkant is er wel Kompas camping waar wellicht door sponsoring verplicht werd een passage te hebben langs de caravans, tenten,… tot we weer de stappers van de 24km oppikken net voor de sporthal van Lombardsijde. Boven ons vliegt steeds de seaking om de parachutisten te laten springen daar er een locatie voor hen is aangewezen dichtbij de bunkers van de Bamburg. Even alleen wandelend zoeken we het kanaal Plassendale-Nieuwpoort op tot aan het sluizencomplex met het monument van Albert I. Terug in Nieuwpoort zoeken we net zoals de aangesloten 24km van daarnet de stappers van de 16km om samen te wandelen naar de Grote Markt waar de reuzen zijn opgesteld. De Koolhofput hebben we vorig jaar gedaan dus daar niet naar toe maar de Pelikaanbrug af om te wandelen naar Sunparks waar ons het jaarlijks terugkerende garnaalsoep op ons wacht. Al de afstanden weer samen = meer trage wandelaars die denken dat heel de weg van hen is net nu we een passage te hebben door de Oostvoorduinen vooraleer het binnenplein van het Visserijmuseum te betreden als aankomst van de 1^ste wandeldag.

Dag 2: De dag van Diksmuide is zoals altijd de saaiste dag daar en niet veel te zien is buiten koeien, macadamwegen & de IJzer natuurlijk. Daarom heb ik besloten om van deze dag te oefenen op snelheid zodat ze eerder hoe snel voorbij is. We zijn na een jaar onderbreking opnieuw gestart op de Grote Markt waar we al snel wandelen naar de Ijzetoren waar er ons een Diksmuidse boterkoek wordt aangereikt. Het beginstukje is hetzelfde als vorig jaar tot aan de kerk van Sint-Jacobs-Kapelle waar daarna gewandeld wordt via Oudkapelle naar Lampernisse. Goed op tempo ben ik in Pervijze beland via het fietspad waar aan de Scheve uitkijktoren gescand hebt en al over halfweg ben. De Frontzate de stappers van de 24km tegemoet wandelen gaat het linksaf naar Stuivekenskerke voor een passage doorheen de Vicognia kleiputten. Wandelen naast de IJzer gaat het naar Oud-Stuivekenskerke waar ook al de afstanden weer bijeenkomt. Mijn tempo zal nu niet meer gelijklopend zijn door al die wandelaars terwijl we naast de IJzer(terug)volgen om de mogelijk hebben om door de Dodengang te gaan of erop te wandelen, we komen sowieso aan hetzelfde punt bijeen. De stappers van de 2 grote afstanden moeten nog extra meters doen & dit doen ze door de Frontzate terug te bewandelen via Kaaskerke verder lopend naar de Ijzertoren. De brug onder als over via de jachthaven de vismarkt opzoeken die niet ver van de Grote markt is die ik bereik om 11:40u wat toch een goed tempo is.

Dag 3: We zijn in Poperinge voor de langste wandeldag met zijn 33,6km vertrekkend vanuit het station complex die ik bereikt heb met de transportbussen vanuit Oostduinkerke. Gestart al heel snel weer alleen lopers rond mij verlaten we de hoppestad richting het Lijssenthoek Military Cemetery, het 2^de grootste kerkhof met de grootste graven na die van Tyne Cot in Passendale. Het is tijd om te wandelen op de landgrens of de Schreve zoals we hier zeggen waar ook het dorpje Abele. Afscheid genomen te hebben van de 24km bewandelen een heel lang stuk beton naar Rattekot misschien hebben de ratten dorst daar er een waterinstallatie staat. Rechts zien we al de brouwerij van St.- Bernardus maar vooraleer naar daar hebben we eerst een passage door een firma ‘Made in Innox’ die gelegen is op grondgebied Watou die we bereiken nadat we gewandeld hebben door een boomkwekerij recht tegenover het Watouplein. De straat over worden we getrakteerd op een Hommeltje of een frisdrank. Het zal niet lang duren voor we die andere aangeboden krijgen die toepasselijk ligt in de Trappistenweg en dan hebben we over de brouwerij die we daarnet in de verte al gezien hebben, jawel Bernardus. Naast een hoppeveld wandelend gaat het vals plat naar de ingang van het Helleketelbos daar wanneer die op het einde van een tocht is meer volk aantrekt. Nu hebben we pas een goede 25km achter de rug dus nog een goed uur wandelend. Het vrijheidsbeeld passeren wacht ons nog het druk bevolkte paadje naast de Vleterbeek quasi steeds rechtdoor tot aan het station complex.

Dag 4: We zijn alweer aan de laatste dag steeds Ieper die de 4-daagse mag uitzwaaien. Wegens 2 andere evenementen met name koers als receptie vredesmanifestatie is de start ditmaal al om 08:00u vanop de Grote Markt waar we al snel het park opzoeken dicht bij het station. Het paadje naast het kanaal Ieper-Komen volgend wandelen we naar Voormezele waar we afscheid nemen van de 16km. De anderen wandelen nog verder naar het Kampagnebos te Wijtschate bekend van de reeks Eigen Kweek. De stappers van de 24km zien we straks terug maar eerst wandelen we naar het kleinste stadje van het land met name Mesen die we bereiken nadat we het New Zealand Memorial als het Ierse Vredespark met zijn centrale toren. Het bordje van de 15km passeren we nog net voor de scanning die opgesteld is in een veldweg. Op het dorpsplein van Mesen hebben we het verste punt bereikt en keren we nu terugwaarts naar Ieper. We pikken de wandelaars van de 24km op om gezamenlijk te wandelen naar domein Palingbeek wat al meerdere keren op het menu stond de laatste dag. Om de oorlog te herdenken hebben ze hier een buitenexpo ‘ComingWorldRememberMe’ met kleien beeldjes een strook ingepalmd. Laverend tussen de vele wandelaars trekken we naar Zillebeke met traditioneel de vijver als slotstuk van deze passage vooraleer naar de wijk Torrepoort te trekken om onze medaille in ontvangst te nemen. We noteren ook al 20 t.e.m. 23 Augustus 2019 in onze agenda voor de 47^ste editie.

Aantal deelnemers: ???

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://photos.app.goo.gl/N1R7Dnkbnnv4gYcZ9   
https://photos.app.goo.gl/RBupzYz5tDy2D1Hs6   
https://photos.app.goo.gl/RiJLzsjNHYR4ueGDA   

"De laatste of toch nog over een paar jaar opnieuw!"

Een pak kleinschaliger dan de Dodentocht vorige week maar nu met de ééndagsvliegen achterwege staan de ervaren ultrawalkers paraat in Torhout voor de 3^de editie van ‘Door Vlaamse Velden’, tevens ook de laatste keer begonnen 4jaar geleden. Wie weet komt er nog een editie in 2039 n.a.v. de gruwelijke 2^de Wereldoorlog te herdenken. Voor wie de 101km te veel is kon ook kiezen uit de afstanden 7/ 12 of 20km maar ik ben hier langer wakker te blijven. We zijn in groep begonnen aan de eerste hectometers onder begeleiding van de politie wegens het drukke verkeer, losgelaten de oude spoorweg op naar het kasteel van Wijnendale die we rondwandelen. De maan is vroeg van de partij waardoor het al snel donker word te Edewalle. Werken moeten we doen tijdens deze inspanning toepasselijk te Werken, één van de voordorpjes van Diksmuide die we niet doorwandelen. Het gaat via Klerken met zijn Vredesmolen naar Houthulst. Daar vind je naast het bos (met zijn Lourdesgrot) ook het Belgisch militaire begraafplaats waar 1.723 Belgische en 81 Italiaanse doden zijn begraven. Het varken van Madonna is nergens te bespeuren enkel sporadische wandelgenoten die ook voet zetten naar de hoofdpost te Sint-Jan. In tegenstelling tot 2 jaar geleden wandelen we nu via de Lakenhalle naar de Menenpoort in het centrum te Ieper. Na een passage door de verdronken weide, de vijver rond Zillebeke als Zonnebeke verlaten nu stilletjes aan klimmend naar Passendale met het Tyne Cot Cemetery, de grootste begraafplaats van de Westhoek. 11.596 soldaten van het Gemenebest en ook enkele Duitse gesneuvelden liggen hier begraven. Op de muur achteraan de begraafplaats staan de namen gegrift van 34.957 vermiste soldaten. Het stuk die ons doen herdenken aan de oorlog is voorbij want dalend naar Oostnieuwkerke & Hooglede komt de aankomst dichterbij. In het gehucht St.-Henricus komen de zaterdagwandelaars ons bijvoegen net zoals de donkere wolken boven ons terwijl we wandelen op het moereveld, het laatste stukje onverhard. Met een passage door het gemeentepark beginnen de eerste druppels te vallen juist op tijd zou ik zeggen daar we gewoon nog even door het centrum moeten wandelen met zijn kermisattracties tot aan de sportzaal waar we de bel kunnen luiden.

Aantal deelnemers: 908

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/yoVqGfFh2qaQXTNp7   

"Na een periode inactiviteit voel je het toch hoor!"

Onder leiding van voorzitter José Deschaumes staan de 57 medewerkers van wandelclub Hanske De Krijger klaar om de duizenden wandelaars te begroeten in de stad waar De Ronde thuis is niet alleen voor de coureurs maar ook voor de wandelaars vandaag. Een nieuw concept dit jaar is dat de stappers (een 500tal) van de 24&30km met een bus worden vervoerd naar Kerkhove zodat ze ook de echte finale van de wielerklassieker kunnen meemaken. De rest van de afstanden zijn vertrokken vanuit de startzaal naar het Liedtspark met zijn volkstuintjes om afscheid te nemen van de kleinste afstand die naar het centrum trekken. De anderen gaan de voetgangersbrug over, en wandelen langs de jachthaven rond de stad van Adriaan Brouwer naar het dorpje ernaast met name Leupegem voor de rustpost. Dit is ook de voet van de heuvelzone waar de grootste afstanden kennis mee maken beginnend met een passage door het Koppenbergbos naar het oud kapelleke van Melden waar medewerkers ons bedienen. Wandelend met de naar hier met bus gebrachte wandelaars wandelen we langs een oude Scheldearm te Meerse nu nog relatief vlakke stukken vooraleer het zware werk met de beklimming van de Oude Kwaremont naar het dorpsplein. De 30 & 45km- stappers dokkeren over de gehele strook net zoals de wielrenners maar nu zonder die megatenten gevolgd door de Ronde van Vlaanderenstraat waar de oud-renners op de grond zijn aangebracht alsook het monument van Karel van Wijnendaele, de stichter van de Wielerronde te bekijken is. We steken de taalgrens over om te kunnen genieten van de passage door het Kluisbos vooraleer onze weg terug te vatten omhoog net zoals vele mountainbikers die vandaag hun Ronde van Vlaanderen racen, waar we natuurlijk respect hebben voor elkaar, naar de rustpost van daarnet op het dorpsplein. Hier in de streek liggen er ook nog 2 puisten die beklommen moeten worden met name de Patersberg alsook de Koppenberg (de reus van melden) elk op zijn eigen tempo natuurlijk. Nu is het allemaal vlak wandelend naast de Schelde terug naar het centrum waar we eventjes wachten tot de brug weer beneden is vooraleer via de Grote Markt dichtbij het bezoekerscentrum Ronde van Vlaanderen nog eventjes wandelen doorheen recreatiedomein De Donk naast de spoorlijn terug naar de startzaal waar Herman de Croo de inrichtende club een bezoekje heeft gebracht. Met een deelnemersaantal van 2296 kunnen ze tevreden terugblikken op een geslaagde editie.

Aantal deelnemers: 2296

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://photos.app.goo.gl/DT3FGAGPX5Kih9sf9   

"Schade inhalen na doktersinactiviteit!"

De zomer is eindelijk letterlijk gearriveerd en hopelijk voor lange tijd maar in dit landje weet je nooit hoelang het zal duren. Daarnaast zijn wij ook de kampioenen van de stakingen, maar gelukkig geen hinder ondervonden op mijn traject naar Nederbrakel waar Euraudax Brakel o.l.v. de 2 Danny’s hun jaarlijkse 100km- tocht organiseren. We vertrekken gezamenlijk (wat dit is het concept van Euraudax) in groep vanuit sport- en jeugdcentrum De Rijdt met meer dan 50 collega’s de grootste supporter (opgeblazen pop) van de  Rode Duivels tegemoet waar we het onverharde zoeken om even te stoppen want door de warme temperaturen heeft de organisatie extra waterstops ingelast. Koelte hebben we als we door het Brakelbos inwandelen waar we een stukje van het tweebossenpad verkennen die ook een stukje langs Waals grondgebied loopt. Aan de radar van het Livierenbos is het smukkelen geblazen aan een kippenborst, een weerkerende bevoorrading van deze inrichting. Handjes gewassen keren we terug het bos in waar we vreemde taferelen op onze weg tegen komen atypisch zomeromstandigheden zoals omgevallen bomen alsook een grote waterplas. Stof trotserend met voor ons de Verrebeekmolen houden we nog even halt aan de Sint- Martinuskerk te Opbrakel vooraleer terug te keren naar de startzaal om tijd te maken om ons broodje te verorberen. Ingesmeerd als voldoende water (of enige vorm ervan) ingeslaan vertrekken we voor de 2^de lus waar we wandelen naar Opbrakel terug, niet ver hier vandaan, schaduw opzoekend in het bos Henegouwen in om bij de Kapel La Caplette op La Houppe (Vloesberg) even te temporiseren zodat de achtergeblevenen kunnen aansluiten. Rustig van het aangeboden ijsje kunnen genieten aan de andere kant van het bos zit er niet in met deze hitte want voor je het weet is hij gesmolten. We verlaten de provincie Henegouwen door middel van afdaling via het Bos ter Bijst in Schorisse. Als je wilt genieten van elkaar kan dit in het Knuffelbos al moet je eerst een keer omhoog om er te komen. Medewandelaars Jos, Jean Paul & Wim trakteren ons omdat ze een Gouden Arend behalen dus maken we daar eerst tijd voor vooraleer we wandelen door natuurgebied Het Burreken vlak naast de relaxerende koeien die vreemd toekijken. Een voordeel van te beginnen aan een wandeling even voor de middag is dat het alleen maar zal afkoelen naarmate de dag vordert. Over warm besproken, het is tijd voor ons avondmaal maar nog niet voor het dessert. Iedereen zijn fluomateriaal mee want als we over 10km hier terugkomen is het ondertussen donker geworden. We wandelen naar de dorpskern waar menig massa is verzameld voor de kermis waar wij ons doorheen murwen op zoek naar de ‘Dwars door Brakelpad’ (een cadeautje van het gemeentebestuur aan de gelijknamige wandelclub) die ons brengt naar de Toepkapel. Nadat we in de startzaal genoten hebben van het rijsttaartje is het nog niet gedaan met klimmen want er wacht ons nog de Valkenberg als halve Berendries te Michelbeke vooraleer binnen te wippen in het stamcafé ‘The Corner’ van ons Danny. In deze café zei hij dat het nu alleen maar bergaf is maar zijn kameraad/medeorganisator heeft daar zijn bedenkingen bij want de Elverenberg heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 3,7%. Via het rondpunt met de kippen wandelen we terug de binnenstad in naar de startzaal met de kermis die nu gesloten is, waar de kindjes rustig liggen te slapen terwijl wij genieten van het ontbijt. De nacht wordt stillaan niet meer donker als we beginnen aan de laatste lus van om en bij de 25km waar een vervolg brengend aan het typische landschap, vals plat dus naar Rozebeke voor de gratis drink van Raymond. Wanneer we aan de volgende stop zijn, tevens de laatste is de zon aan het opkomen wat een mooi beeld heeft tussen de velden waar menig wandelaars eventjes stoppen om een foto te nemen. De kasseien van de Haaghoek nemen we eventjes onder de voeten die gevolgd word door de Kleiberg. De stof waait op gevormd door al de wandelaars die stilletjes aan moeite hebben om hun voeten nog op te heffen. Te Elst waar we nu zijn is het nog even kijken naar de voeten/schoenen van on ze voorligger omwille van het oneffen paadje die bergop loopt waar boven gewacht om gezamenlijk via het recreatiedomein de Rijdtmeersen pal ernaast de startzaal in te wandelen. Naast iedereen te feliciteren krijgen Johan Braeckman (5^de schelp), Fassler Lydia (1^ste Gouden Arend), Capiau Wim (2^de Gouden Arend), Van Poucke Marc (18^de Gouden Arend), Pierrot De Jaegher (5^de Gouden Arend) & mede organisator Jean-Paul De Vleeschauwer (6^de Gouden Arend) een extra applaus.

Aantal deelnemers: 67

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.euraudax-belgium.be   
https://photos.app.goo.gl/15JwsoB3ACZ4iWn18   

"Wijken voor de invasie katten!"

De Kattenstoet die om de drie jaar plaats vind in Ieper daar wijken ze hun schema voor om niet in de problemen te raken op de traditionele zondag wandeling van het Hemelvaartsweekend waar telkens de ‘100km van Ieper’ op de agenda staat al moeten ze ook de concurrentie aan met Omloop Kluisbergen. Door die datawijziging kan ik eindelijk een keer deel nemen aan het traject van 50km die normaal gezien altijd op zaterdag plaats vind dat moeilijker bereikbaar is als je afhankelijk ben van het openbaar vervoer. Het is juist nog geen acht uur dus kan ik mij nog inschrijven voor de langste afstand van deze 3-daagse. We starten via het voetgangersbrugje om de Vesten op te wandelen boven de Rijselpoort richting het stationsplein waar er net naast de 1^ste rustpost is gepland. Naast de Vijverbeek wandelend nemen we afscheid van de 2 kleinste afstanden telkens apart waar ze terug keren naar Ieper. Wij wandelen verder naar het dorpje Dikkebus om straks nog een keer terug te komen voor dezelfde rustpost. Een heel klein stukje meepikkend van Dikkebusvijver vooraleer de eerste van de talrijke begraafplaatsen die hier zijn tegenkomen met name de ‘Kemmel No 1 French Cemetery’. Voor ons zien we het landschap van het Heuvelland al, al merk ik ook op dat er veel wandelaars zijn die minstens 30km doen. We zijn in Kemmel-dorp beland waar we na de rustpost het eerste stukje onverhard van het traject krijgen richting het gemeentepark met het stadhuis Warande. Het schijnt dat er hier ook een bekend bergske ligt die we langs de zijkant trotseren op het onverharde als ook niet helemaal op de top, dus geen kasseien als het steilste stuk. De stappers van de 30km gaan rechts van ons weg om via het begraafsplaats verder af te dalen, niet voor lang weliswaar want nadat we het Locre No. 10 Cemetery nemen we tijd voor een melkdrankje met bijhorende peperkoek. Wandelend door het Douvevallei&Eeuwenhout is het stilletjes aan weer klimmen dat we doen naar de top van de Zwarte Berg waar we na de rustpost afscheid nemen van de 40km. Ondertussen wandelen we in Frankrijk waar gedaan word aan hoppe- of wijnteelt daar we het nog niet kunnen uitmaken daar de ranken nog in zijn beginfase is. Links zien we in de verte de Catsberg met zijn abdij maar naar daar wandelen zou de afstand een pak meer maken maar niet getreurd klimmen zal nog een vervolg krijgen. Hier noemen ze het de Mont Kokereel waar we ook quasi dezelfde kleur andere pijltjes zien maar dit is voor de wandeling te Godewaersvelde aanstaande zondag. We keren terug België binnen waar juist over de grens ons een bevoorrading wacht met precies nog 20km op de kop te merken aan het afstand blaadje. De Vidaigneberg laten we letterlijk rechts liggen maar pal ernaast ligt de Rode berg die we samen wet de wandelaars van de 40km beklimmen tot aan de niet meer opgefleurde lijstermolen. Die berg moeten we ook dalen natuurlijk en dit doen we onverhard waarna we genieten van een melkdrankje naast de Scherpenberg meteen ook het einde van de passage Heuvelland. De afstand 30km voegt ons terug toe waar we samen terug wandelen naar Dikkebus met zijn Dickebusch New Military Cemetery alsook dezelfde rustpost als in het begin. Stilletjes aan kunnen we de skyline van Ieper zien maar vooraleer we daar zijn hebben we nog tegoed aan een frisco aan de ingang van het Tortelbos. Met al de afstanden nu rest ons nog te wandelen naast de vaart Komen-Ieper om de laatste meters af te leggen naast de Ieperse stadsgracht.

Aantal deelnemers: 1642

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://photos.app.goo.gl/9vfB2j7MZFAykyY62   

“Vandaag de andere kant op!”

Telkens hetzelfde concept tijdens de Int. 2-Daagse van Blankenberge waar men op dag 2 de andere kant naartoe wandelen. Hopelijk krijgen we minder betonwegen onder de voeten want gisteren was dit in overvloed. Na de richting naar Zeebrugge gisteren gaan we vandaag richting De Haan. Vanuit de Grote Markt ben ik weer vertrokken voor de grootste afstand waar we al snel rond de jachthaven wandelen tot net niet aan het strand. Tussen het strand & de trambaan loopt een fietspad met onderweg de houten brug ‘wrakhout’ die je naar Wenduine brengt, dat doen we dus ook nu. Terwijl ik op de dijk wandel kom ik de 1^ste peloton militairen tegen, niet één van die Duitse van gisteren, maar Nederlanders. Het einde van de dijk bereikt bewandelen we eventjes het voetwegeltje rond de uitkijktoren om al snel weer de zeelucht op te snuiven waar we eindelijk een (zeer korte)passage hebben op het strand om een passage te hebben door domeinbos De Haan-Vlissegem met nog een stukje door het centrum. We zoeken het polderlandschap op, op weg naar Vlissegem, Stahille, Houthave om eindelijk net voor het binnenwandelen van Meetkerke nog een stukje onverhard te hebben met name de Meetkerkse Meersen. We passeren  een molen om dankzij een politieagent een zeer drukke baan over te steken waar we free take away een peperkoek kunnen meenemen vooraleer naast de sloot te wandelen die leid naar het Hagebos. Samen met de 24km hebben we de intrede door Zwevegem waar er een rommelmarkt plaats vind waar we dus tussen de mensen moeten laveren. De wandelaars van de 12km  zijn ons bijgevoegd net voor we wandelen naar het bezoekerscentrum Uitkerkse Polders. We moeten nog naar het dorp van de 2-Daagse dit jaar, Uitkerke dus voor de laatste bevoorrading met een hele boterham dus in vergelijking met gisteren. Het laatste eindje doen we naast de spoorlijn tot aan de voorkant ervan om nog door de Belle Epoquewijk te wandelen tot we terug op de grote markt zijn.

Aantal deelnemers: 5090

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://photos.app.goo.gl/sBJsvGAhfcMM8VUA8   

“Van her en der komen ze naar Blankenberge”

Het eerste weekend van Mei word Blankenberge overspoeld met wandelaars die niet een dagje van maken, maar om deel te nemen aan de Int. 2-Daagse van Blankenberge. Hoofdzakelijk Nederlanders, Britten&Duitsers maar ook Aziaten komen er dankzij de IML of de bekendheid ervan. 49 edities word er telkens jaarlijks afwisselend het concept genomen van eerst richting Zeebrugge te wandelen om de dag erna richting De Haan of andersom. Maat steeds word er gestart vanaf de Grote Markt om al snel de dijk op te zoeken voor vandaag richting Zeebrugge. Een klein stukje dijk wandelend om heen en weer te wandelen naar de pier en dit om alleen de kaart te laten knippen. Via he wandelpaadje aan het einde van de dijk wandelen we de trambaan tegemoet om die over te steken om een passage te hebben door provinciedomein Zeebos om daar afscheid te nemen van de 15km daar wij het fietsgrindpad nemen richting Zeebrugge. Net voor we de haven in wandelen splitsen de wegen van de 24km en onze afstand waar we een passage hebben langs de werfkaai. Zeebrugge is niet alleen een jachthaven maar heeft ook een woongedeelte dus bestaat er ook Zeebrugge-dorp. De bruggen over wandelen we naar het gebied Sashul & Vuurtorenweiden die de verbinding maakt naar de dijk van Heist om even de cafetaria van het zwembad binnen te gaan voor de controleknip. Daar pal achter ligt het Generaal Willemspark waar we de uitgang snel zoeken om dan te kriskrassend op de verschillende paadjes. Wat ook mij opvalt vandaag terwijl we naast het station van Duinbergen wandelen hoeveel Duitse militaire pelotons al heb voorbij gestoken maar er zullen er nog komen, dit is wat anders dan de Vierdaagse v/d Yzer de afgelopen jaren. Onverhard hebben we nog niet gezien wat toch teleurstellend is ook tijdens de volgende kilometers wandelend naar Ramskapelle. Alles is nog in vergelijking qua parcours als de vorige jaren nog steeds hetzelfde dus staat ook wandelen naast het Leopoldkanaal weeral op het brug om de overbrugging te maken naar Dudzele dit via de nog niet lang aangelegde fietspad dichtbij de spoorlijn. Dudzele dorp, met nu pas de 1^ste gratis bevoorrading op de hoeve,  achter de rug wandelen we terug zonder eerst nog een ommetje(hoekje) te doen om de extra kilometers te tellen waar de brug juist open zal gaan als ik deze ben gepasseerd om langs het Boudewijnkanaal de wandelaars van de 24km op te mikken om te wandelen naar Lissewege waar op de kerkplein de cafés wellicht de beste omzet dag van het jaar hebben. Een appel nemend even buiten het dorp wandelen we het bordje Blankenberge voorbij naar het dorp van de 2-Daagse die dit jaar is gevestigd is aan de kerk van Uitkerke waar springkastelen staan als een speeldorp voor de allerkleinsten. Het is hier dat we de laatste bevoorrading krijgen met name een halve boterham met een soort smeerpasta van speculaas of chocolade. Al de afstanden wandelen nu richting Blankenberge op zo’n 2 kilometer van hier waar we wandelen via de woonwijken naar de trambaan om links naar de Grote markt te wandelen om onze flesje bier op te halen eventueel met een vers gebakken visje erboven op. Morgen wacht er hopelijk een mooiere parcours met minder beton de andere kant op nu.

Aantal deelnemers: 5508

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://photos.app.goo.gl/x2C0euzEVV8QxbGG3   

"Het vergt teveel tijd!"

Het rijtje inrichters bij Euraudax krijgt er binnenkort weeral er ééntje bij als Euraudax Herdersem eind September hun laatste inrichting organiseren. Jaren hebben het team van Lucia&Geert duizenden wandelaars verwend met al hun variërende afstanden. Net zoals vorig jaar richten ze een beetje op aandrang toch een 150km- toch al stond deze niet normaal in hun agenda. Het is ook de (voorlopige)laatste van deze afstand die in België vind dus moeten we onze slaap- als daguren van totaal 30h overwinnen in en om Zottegem. Het is ook na vandaag gedaan met jeugdherberg Populier daar deze zal verdwijnen voor een ander doeleind. Nog iets speciaal is dat maandag a.s. weer paraat moeten staan voor de 100km ‘Gildentocht’ maar eerst deze nog van vandaag. We zijn gestart waar achter de zaal een beekje loopt aan het waterbekken om het voetbalveld van Strijpen te passeren. Voor de eerste maal wandelen we naar de stad waar Edmond heeft geregeerd, dan spreken we dus over Zottegem met zijn bibliotheek waar niet alleen literaire maar ook aan kunst word gedaan al moet je deze zien aan de buitengevel aan de achterkant. Het wegeltje dat we nu opwaarts betreden zal worden beloond met de 1^ste bevoorradingspost waar we getrakteerd worden met een boterham,  aan de overkant van de drukke baan waar ook de kerk van Hillegem staat. In Sint-Lievens-Houtem wandelen we door een bos waar we de beentjes extra moeten heffen voor de boomstammen om vervolgens eens terug uit het bos halt te houden voor de rust te Oombergen niet ver van de Mariagrot. In de vallei van de Cotthembeek worden we weliswaar aangevallen door een kolonie van vervelende zwarte beestjes waar de seingevers in plaats van wandelen aan het tennissen zijn met hun c3-bordje. Op de Oranjedreef die we nu bewandelen zien we voor ons het kasteel van Leeuwergem, een ideale locatie voor een feest. In de Vlaamse Ardennen horen ook natuurlijk kasseien dus moeten we deze ook trotseren met de Lippenhovestraat als opwarmertje met als doel een belegd broodje in de startzaal. Om 16u vertrekken we naar de dorpsplein  om een vervolg te brengen aan het licht golvend landschap richting waar er bemesting à volonté word gedaan door de plaatselijke boeren. Brandnetels schijnt gezond te zijn maar toch gevloek voor de collega’s die een korte broek hebben aangedaan onder vele gestem van ‘pas op, pas op!’ voor de stamuitstulpingen die er liggen net voordat we de Berendries afdalen. De oude spoorwegbedding waar ooit de spoorlijn Zottegem-Ronse reed brengt ons naar de Boembekemolen waar ook een wagenrust is gezet. Slangenbewegingen makend op de Hostelerie(max. 8%)moeten we deze natuurlijk ook afdalenwaar in Strijpen de zon alsmaar moeilijker heeft om zijn volle kracht te benutten. Krachten zullen wij echter nu opdoen door het avondmaal in de startzaal perfect om op de kasseien van de Paddestraat over te dokkeren om een plaatselijk lusje van 8km te doen om plaats te maken voor het dessert bestaand uit een eclair. Zottegem by night moeten we ook eens doen natuurlijk, dus trekken we naar het centragedeelte als het station complex. In Bevegem wandelen we rond de kerk waar de seingevers meermaals ‘op het voetpad’ moeten zeggen tegen de groep. Er word niet veel gebabbeld als we van Godveerdegem terug keren naar de startzaal voor een sneetje gehaktbrood met kriekjes. De nachtmist maakt dat het een beetje frisser is als we bezig zijn aan de 4^de lus om ook in Gavere keitjes van de Lange Munte te doen waar de zijkanten ervan toch door de dauw een beetje glad erbij liggen. Tijdens het ontbijt worden Arnaud & Maike beloond voor het behalen van hun 1^ste & 4^de Gouden Arend. Er zijn er velen die al dan niet met het oog op de Gildentocht bewust hebben gekozen om maar 100km te doen waar wij nog 50km moeten doen. Tijdens de voorlaatste lus wandelen we naast het spoor  naar het station van Hillegem om nog verder te wandelen naar nog steeds in de regen naar het dorpje Velzeke, thuisbasis van Lucia, met zijn burcht in het gemeentepark. Via Leeuwergem keren we terug naar de startzaal om een goed uurtje later te beginnen aan de laatste lus waar de zwalmbeek voor een groot gedeelte gevolgd zal worden tot aan het dorpje Munkzwalm voor de enige caférust van deze tocht. Nu moeten we niet ver meer maar door de regen is het een beetje troosteloos om zo te eindigen aan deze tocht.

Aantal deelnemers: 103

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.euraudax-belgium.be   
https://photos.app.goo.gl/TJGLNnbJe8p6D5ne7   

"Al een keer gaan verkennen voor later!"

Gelukkig is de vakantie al voorbij met dit zomer weer of het krioelde van de mensen te De Panne waar de Buencamino wandelclub is afgesprongen met hun weekdagtochten vanuit Koksijde. Ze hebben zich toegespitst dit jaar op 2 zaterdagtochten telkens startend vanuit De Boare dicht bij de natuur dus. Van de vermelde 30km in de Walking in Belgium is er geen sprake toen ik binnen in de zaal de afstandeninformatie zagen. Het zijn 3 lussen van telkens 6km met daarbij ook ééntje van 7km met telkens de aanduiding in een ander kleurtje. Beginnend doen we met de oranje lus waar we wandelen door de Sint-Pieterswijk die leidt naar de Oosthoekduinen, het makkelijke deel weliswaar tot aan de sporthal. Een beetje verder keren we aan de andere ingang terug die duinen in wandelend naast het kerkhof. We wandelen aan de buitenzijde van het Calmeynbos naar de Sint-Pieterskerk die niet ver van de startzaal staat. Direct beginnend de andere kant uit met de rode lus de parking passerend om te wandelen rond de villawijk om nog eventjes een snelle goedendag te zeggen tegen de wandelaars van de blauwe pijltjes want we duiken het zand van natuurdomein De Westhoek in richting het vissersdorp om nog een klein stukje verder te wandelen naar de zee toe. Eerst op het asfaltgedeelte om dan toch op de schelpen te wandelen tot aan het uiteinde van de dijk. Gedaan met het onverharde gedeelte waar we de groene pijltjes tegemoet wandelen naast de winkelstraat naar de Grote Markt om een blokje om te maken daar grote renoveerwerken aan de gang zijn vooraleer via het gemeentehuis terug op het Koningsplein aan te komen. De voorlaatste lus is die van de blauwe pijltjes terugwaarts naar die kerk van daarnet om er tegenover het Calmeynbos in te wandelen tot aan het splitsingspunt van daarnet aan de ingang van domein De Wersthoek. Nu dalen we af om terug het bosgedeelte op te zoeken waar we slingerend extra meters afleggen met een klein vervolgje aan de andere kant samen met het stukje die we ook deden aan het slot van het eerste lusje nu ook hetzelfde is. De laatste lus is aangebroken waar we de groene pijltjes nog moeten volgen. Via de bibliotheek wandelen we juist (nog)niet door de Dumontwijk maar nemen de trappen naar het hoogste punt van deze badstad wellicht. Via de Grote Markt gaan we ook nu niet de winkelstraat door maar gaat het via de drukke parkeergelegenheden er helemaal rond om nog even voorrang te geven aan de tram vooraleer de schaduw op te zoeken van de dijk waar het een pak frisser aanvoelt. De dijk leggen we hellemaal af met nog een extra blokje om wellicht om aan de nodige kilometers te komen. Steken opnieuw de trambaan over om dan toch door de Dumontwijk ook blokje te maken met als eindresultaat de startzaal.

Aantal deelnemers: 681

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://photos.app.goo.gl/oClEsbeVWGBXpQ0g2   

                                                                                                                               "Een zware dilemma"

100x een wandeltocht organiseren na zovele jaren, je moet het maar doen. De mensen van Euraudax Kuurne-Ieper willen dit vieren met hun laatste editie waar ze helemaal terug keren naar de allereerste keer toen ze deze uitdaging aangingen om te wandelen van Kuurne naar Ieper en terug. Het parcours op een paar aanpassingen na door de wegen die anders zijn dan weleer, blijft hetzelfde tevens ook de afstand van 100km. Al hebben ze de concurrentie met die ultra walk van Mortier, deze vindt maar één keer meer plaats waar die andere weer over 2 jaar plaats vindt. We verzamelen op een ongewone startuur voor een 100km- tocht met name 14:00u buiten aan de kantine van het plaatselijke sporthal met zwembad waar we op gang zijn met zen 48 richting de hippodroom waar elke jaar die bekende wielerklassieker van het openingsweekend van start gaat. Nu staan er geen massa’s mensen ons op te wachten waar we dus verder wandelen naar het gehucht Sint-Katharina. Wanneer we het plaatsnaambord van het dorpje moeilijk uitsprekend voor de West-Vlamingen met name Gullegem staan de mensen van het bevoorradingsteam voor de 1^ste maal ons op te wachten. Een arm geitje zit te mikkeren omdat die was verdwaald is gelopen van zijn familie aan de overkant maar gelukkig zijn er twee van ons om dat arm schaap(geitje)vast te pakken om terug te herenigen met zijn familie. Al is dit wegeltje hier zo smal en rustig het is wel een sluipweg want met al die auto’s die hier massaal passeren wordt er merendeels op het fluitje geblazen om de anderen te verwittigen. Nadat we genoten hebben van een banaan aan een plaatselijke serre zijn we ondertussen in Sint-Eloois-Winkel waar er ook een parachuteclub is waar ze nog profiteren van het goede weer om nog enkele sprongen uit te voeren. Didier&Monique schotelen nog voor het donker is ons plaatselijke tractorwegen voor op weg naar het dorpje waar ik nog nooit van gehoord heb. Dan heb ik het over Slypskapelle waar wie het al nodig heeft gebruik kan maken van zijn/haar bagage terwijl we genieten van het broodje op kilometerpaal 24. Stilletjes donker aan het worden ideaal voor hekserij toepasselijk terwijl we Beselare toe wandelen niet het centra zelf die we links laten liggen op de wegen te zoeken naar Zonnebeke. Het is alsof er nu hekserij mee gemoeid is maar boven ons is het lichtjes beginnen regenen wat later wij te rekenen krijgen met een echte onweersbui met alles erop en eraan, nu juist jammer dat er een traktatie is n.a.v. van die jubeleumeditie op de parking voor de Memorial museum Passchendaele. Gelukkig hebben we een paraplu mee dus nog even doorbijten waar we ook kennis maken met het golvend landschap waar we in de verte de 1^ste kerken van Ieper kunnen herkennen vanuit de Ieperboog. Na het avondmaal wandelen we door de half verlichte Menenpoort door nog steeds de paraplu open richting Zillebeke vijver. Morgen passeert er hier ook een tocht, hoe we dit weten? We zien de pijltjes hangen van de Drevestappers die wij een gedeelte hetzelfde traject volgen via de Gasthuisbossen waar de regenvloed van afgelopen tijd gezorgd heeft dat het herschapen is her en der door modderstroken. Een boer heeft zijn gouden hart getoond zodat we even kunnen verschuilen in zijn hangar te Zonnebeke terwijl we onze eclair laten benuttigen. Er zijn gehuchten met een speciale naam waar je echt niet mee aan de ‘stok’ wilt krijgen, zeker in dat gehucht Stok. Menen dat we de laatste regen hebben gekregen terwijl we via de brug over de Leie halthouden bij de wagenrust. De Leie zullen we nu een stukje volgen die door Lauwe loopt om te wandelen naar de stamkroeg van deze organisatie met name café ’t Schuttershof te Marke waar het tijd is voor het ontbijt. Even na 6u zondagmorgen vertrekken we terug via de kerk om het dorp te verlaten in het ochtendgloren langs de grote vestigingen die elk zijn bouwkarakter hebben. Met de vrees voor slechte modderstroken heeft Didier besloten om niet door de kleiputten te wandelen en daarom er naast wandelen waar aan de uitgang het bevoorradingsteam ons wacht. De windmolens tegemoet wandelen om te merken dat de groep een grote ketting is geworden waar enkele schakels ertussen zijn verdwenen ook mede door de brug over de Leie om aan de overkant te wandelen waar in Harelbeke vandaag een roeiwedstrijd zal plaatsvinden. Aan de wagenrust, immers de laatste worden we getrakteerd door Annick&Jan omdat ze hun 1^ste Gouden Arend behalen. Eens weer vertrokken staan we even verder weer stil daar de trein voorrang heeft op ons voordat we door het provinciedomein De Gavers waar er ook zondagsjoggers hun weg vinden. Aan de rode lichten zien we na vele kilometers de aanduiding naar Kuurne terug die ons nog een laatste inspanning laat doen door de brug te nemen over de Leie op weg naar de binnenstad. Een einde van de wandeling maken doen we nog met een passage door hoeve Vandewalle die vlak voor de kantine van de sporthal waar nog 8 mensen gehuldigd worden voor het behalen van hun 1^ste, 3^de, 6^de, 20^ste of 72^ste Arend.

Aantal deelnemers: 48

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.euraudax-belgium.be   
https://photos.app.goo.gl/r3vl1hNqnr9Qo1DF2   

"De geboorte die zal verassen!"

Vandaag geboren worden in dit landje maak je in de vroege ochtend al vloekende woorden als je naar buiten kijkt en ziet dat het regent, typisch Belgisch. Het is de grote dag dat mijn koepelvereniging van de Euraudax- familie met name “EURAUDAX WESTKUST” boven het doopvond beland. Maanden voorbereidingen, aanpassingen, onderhandelingen&publiciteit maken staat nu voor mij het grote examen met zijn ‘1^ste Zandlopertocht’ gepland. Ik begroet de mensen niet vanuit het oorspronkelijke startlocatie maar een paar honderden meter verder in de tearoom van vakantieverblijfpark ’t Liefoord. Als proefstuk alsook goedkeuring van mijn makkers beginnen we het klein matig met de groepstocht van 25km die start om 10:00u met het groepje van 18wandelaars achter me. Wellicht heeft het te maken met de slechte datakeuze dat er een klein groepje is maar niettemin plezanter en minder werk voor de seingevers Maaike, Lucia&Kristof. Hopelijk zijn ze goed opgewarmd want ik heb kort na de start al voor de eerste inspanning gezorgd met name de beklimming naar de Albertduin, bekend voor de veldritfans onder ons. Dit kan tellen als begin, maar dit zal niet de laatste (makkelijke)klimmetje van de dag zijn. De startzaal weer passerend hebben we zo goed als al één kilometer achter de rug. De natuur zal een heel grote rol spelen vandaag waar we het natuurdomein Noordduinen als aperitiefje krijgen langs beide kanten van de legerbasis. De drukke baan overstekend zien we achter Baaldjes Kruis de ruïnes van de Duinenabdij waar je rond kan wandelen door het parkje wat wij ook doen. We passeren het herdenkings-monument van de Geallieerde Vliegers te Koksijde die voor de Zuid-Abdijmolen staat. Een laatste stukje van de Noorduinen nog verkennen door de graaszone waar we de grazers zien vooraleer we halthouden aan de 1^ste bevoorradingspunt. Ik heb deze cryptisch omschreven waar ik jullie bij het lezen van dit verslag ook een keer kan nadenken. Als je de oplossing wilt weten kan je het vinden onderaan dit verslagje. Het raadseltje waar de 1^ste bevoorradings-locatie is gevestigd luid: “Daar hij aan zijn poten pijn heeft van al dat geroei gaat hij nu liever naar zijn plaatselijke bed! RARARA?”  We zijn weer vertrokken of we pikken een beetje kunst mee langs de beelden rond het Keunekapel(tentoonstellingslocatie) om stilletjes aan de zeelucht al op te snuiven. We zijn beland in het deelgemeente St.-Idesbald waar we het strand op wandelen naast het infokantoor maar opmerken dat het toch een beetje frisser aanvoelt dan in het binnenland. Toch zijn er nog vele toeristen die ook het beeld van de uitzichter op het strand zien n.a.v. ‘Beaufort 2018’. We ruilen het zand in voor het harde gedeelte van de zeedijk die in renovatie is waar we onderweg Euraudax- collega’s Geert&Conny begroeten die hier een weekendje zee hebben gepland met de kleinkinderen. We wandelen gans de dijk af om te kiezen voor het zand die ons brengt naar de Schipgatduinen waarin men prachtige panoramische landschappen zien al moet men soms op en neer gaan over de zandheuvels. Nog eventjes dit trotseren want dit wordt beloond met de volgende rustpostlocatie die de volgende cryptische omschrijving heeft: “Daar in 1989 meer dan honderdduizenden kwamen kijken niet naar de kindervriend maar naar een volgeling van Mocha Dick die haar lievelingssong zong waar zij een beetje verliefd was! RARARA? Als je aan de kust wandelt moet je natuurlijk op het strand wandelen dus schotel ik jullie nog het laatste stukje voor voordat we de dijk van garnavaalvissersdorp Oostduinkerke verkennen. Het zal een beetje apart zijn daar er een zeemist als fijne mistlaag over het landschap heerst. Het wandelpad overlapt de stenen van de zeedijk tot het uiteinde die wordt overspoeld door de Zeebermduinen waar zelfs nog restanten van bunkers voor altijd zullen overwinnen. We keren de zee de rug toe net als het 1^ste wandelgedeelte, tijd dus om niet verder te wandelen maar de terugreis aan te vatten. We dalen naar het reservaat Ter Yde waar de wind meestal geen kans krijgt waar je het gevoel krijgt dat je in de woestijn wandelt als de zon schijnt. Even verpozen van het 1^ste zandstukje door iedereen op te wachten voor een mededeling dat aan de overzijde het lastigste stukje het traject nu jullie voorgeschoteld krijgen met onderweg een helling die moeilijk te beklimmen is maar dat is voor straks. Grotendeels wordt er achter elkaar gewandeld om een voorproefje te krijgen want wanneer we richting het bosgedeelte wandelen die we links laten verschijnt achter een bocht 3 zandklimmingen maar welke zal het zijn. In de verte zou je denken dat die middelste wel te doen zal zijn maar hoe dichter men erbij komt hoe verschietend hij werkelijk is. Nog nooit meegemaakt bij Euraudax en nog minder bij een 25 kilometertocht maar de meesten moeten zelfs op hun handen steunend op het zand de steile helling bedwingen wat met niet kwetsende gelach wordt begeleid. Nog even het golvend gedeelte van de Plaatsduinen waar we bezig mee zijn vooraleer we terug het asfalt bewandelen. Nu het nog even kan kunnen we het laatste raadsel van de laatste locatie oplossen want het is aan het komen, Waar is het? Het is niet verwonderlijk dat hij zijn kopje laat hangen als de snooze-knop nog altijd defect is!!!RARARA? Na de aangeboden glas cava (n.a.v. de geboortenis) met bijhorende belegde broodjes hebben we genoeg gerust even na 14:00u hopelijk want ik weer iets voor hen in petto. Wie de streek een beetje kent weet dat voor de zaal Witte Burg een hoog zandheuveltje al jaren ligt maar we zijn het toch al gewoon dat klimmen dus kan dit geen moeilijke hindernis zijn. De Witte Burgduinen net achter de kiezen of daar wachten de volgende zandkorrels van natuurreservaat Doornpanne ons waar niet veel wordt aangedaan door andere wandeltochten. In plaats van op de drukke baan te wandelen loopt er een paadje naast om toegang te schaffen naar het bezoekerscentrum. Wandelend op de aangestampte schelpen wacht er nog één zware beproeving de al bekende Hoge Blekker al doen we deze via de straat hetend Steile Weg. Nog altijd omringd door de mist kunnen we boven niet ten volle genieten van de vergezichten dus kunnen we nu al de afdaling aan te vatten van de hoogste duin aan de Belgische Kust. De sportfaciliteiten gepasseerd heb ik nog een verassingspassage voor hen die een deel van mij vrijetijdsleven word openbaart. Ik geef ze de kans om door de brandweerkazerne te laten wandelen langs de voertuigen daar ik vrijwillig de hete vuren bestrijd en dit voor velen niet verwacht hadden. Ondertussen zijn we aan de laatste kilometer begonnen waar ik iedereen nog een eventuele uit-tip geef daar er op een hoek van de straat een museum is waar skeletten worden tentoongesteld van vele soorten dieren met als uitblinker een opgesteld olifantenskelet. Als je gedacht hebt dat je alle zand achter de rug had moet ik ze nog voor het laatst teleurstellen want om aan de startzaal te komen moeten men de laatste zandwegel betreden om terug te belanden in het vakantieverblijfpark ’t Liefoord. Wat jullie nog te goed hebben van mij zijn de oplossing van de cryptische omschrijvingen. Die waren als 1^ste: Reigersnest, als 2^de St.-André om te eindigen met Sint-Niklaaskerk als oplossing voor de 3^de locatie. Na overleg met mijn makkers heb ik de garantie gekregen dat ik volgend jaar opnieuw een tocht mag inrichten. Wanneer?, dat is nog een geheim maar daar ik goed bevonden ben voor deze dag zullen ze zeker terug willen deelnemen al zullen dan de schoonheidsfoutjes eruit zijn.

Aantal deelnemers: 19

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.euraudax-belgium.be