Een medische schets
Ik krijg veel vragen over wat nu juist gebeurd is - of ik nog kan/mag sporten. Vandaar dat ik eens een volledig overzicht ga geven, waarom dat gebeurd is en wat de (niet) gevaren zijn van verder sporten voor mij.
Voorgeschiedenis
In 2005 heb ik een vrij ernstig hartinfarct gekregen wat mijn hartpompfunctie naar amper 30 à 35 procent liet dalen. Toen heb ik mijn 'losbandig leven' achter mij gelaten en heel intensief en op een verstandige manier beginnen sporten. Vanaf dan ben ik ook een gans andere levensstijl (zonder frieten, alcohol, sigaretten) aangenomen. In 2015 had ik de 'pech' (een andere omschrijving is er niet voor) van een herseninfarct te maken. Daarna ben ik toch nog blijven (minder intens) sporten en heb ik mij nog meer toegelegd op het begeleiden van recreatieve joggers (iets wat in onze gemeente meer dan goed gelukt is).
Recente gebeurtenissen
Op een echo bij een controle-onderzoek was visueel te zien dat mijn hartpompfunctie gedaald was naar ongeveer 25 à 30 procent. Er werd toen beslist om een defibrillator te plaatsen. Een nucleaire scan wees echter uit dat de pompfunctie nog 46 procent was. Daarom werd besloten om eerst bijkomende onderzoeken te doen. Bij dit onderzoek waarbij men hartritme-stoornissen probeert op te weken waren en enkele 'goedaardige' hartritme-stoornissen maar ook één 'kwaadaardige'. Dit is een toestand waar het hart ongecontroleerd begint samen te trekken en waar er eigenlijke geen hartslag meer is. Dit duurde ongeveer 8 seconden. Toen is besloten een VVI-ICD-device te plaatsen.
Operatief ingrijpen
Voor het plaatsen van dat device was er een opname in het ziekenhuis noodzakelijk. Het device (van ongeveer 3 cm) werd geplaatst een paar centimeter onder het sleutelbeen aan de linkerkant. Dit gebeurt gedeeltelijk onder plaatselijke verdoving en mag op sommige momenten toch als vrij pijnlijk worden omschreven. Ook worden er drie 'draden' getrokken van dat ingeplante toestel naar het hart. Dit gebeurt langs een ader die net onder het sleutelbeen loopt. Toen hoorde ik ook een techneut de aanwijzingen geven we zitten aan zoveel ohm (moet nog wat stijgen) - het voltage is in orde (om maar aan te geven dat het niet enkel een biologisch maar ook een 'technisch' ingrijpen was). De volgende namiddag mocht ik het ziekenhuis verlaten.
Wat is de functie van VVI_ICD
1. een pacemaker - zorgt voor correctie en ondersteuning als het hartritme niet verloopt zoals het hoort te verlopen
2. defibrillator: grijpt in door het geven van impulsen als het hart hetzij volledig op hol slaat of stopt met werken
3. het registreert gedurende gans de dag alle gegevens van je hart.
Die derde functie is voor mij heel belangrijk en werd door de aanwezige medici omschreven als mijn 'beschermengel' tijdens het sporten. Het is ook een voorbeeld van het enorme technische vernuft van de 'huidige tijd'. Dus dit toestel (dat in mijn lichaam is ingeplant) houdt alle info van mijn hart bij gedurende de dag. Ik heb thuis een toestel staan (zie foto hieronder) dat 's nacht 'op zoek gaat' naar 'mijn device' en de gegevens uitleest en doorstuurt naar UZ St. Lucas. Daar worden de volgende morgen de gegevens geanalyseerd en bij eventuele 'abnormale' metingen word ik gecontacteerd.
Een voorbeeld uit de praktijk zou kunnen zijn: als ik loop/stap zal mijn hartslag omhoog gaan en wordt dit geregistreerd maar dit zal een normale registratie zijn. Het is logisch dat uw hartslag dan omhoog gaat. Moesten er echter tijdens het lopen 'abnormale' pieken zijn zal dit als 'abnormaal' worden geregistreerd, zal dat de volgende morgen vastgesteld worden en zal ik gecontacteerd worden met de melding om dergelijke inspanningen te mijden of om binnen te komen voor onderzoek. Let wel bij ernstige afwijkingen grijpt het toestel direct in zoals beschreven bij (1) en (2).
Men stelde mij de vraag of het niet 'creepy' was dat er gegevens van uit mijn lichaam worden uitgelezen en doorgezonden. Mss wel maar als men er bij stil staat is dit identiek hetzelfde als wanneer men zijn gegevens vanop 'een garmin' gaat overzetten met dit verschil dat een loopuurwerk op de pols zit en dit device onder de huid zit.
Wat ook opvalt is dat midden de jaren 80 een opslag-device zo groot was als een schoendoos. En men nu in een relatief klein toestel verschillende functies kan steken en dat dit dan nog voor opslag van gegevens zorgt ook. Wat we beginnen de jaren 80 in Star Trek zagen wordt/is nu realiteit.
De eerste paar weken ga ik het nog kalm aan doen (en de wonden laten genezen) en zoals steeds mij inzetten voor het begeleiden van de lopers en in het bijzonder onze 'star to runners'. Maar daar ik nu steeds een 'beschermengel' bij mij heb ...kan ik mss al andere plannen beginnen maken...... maar dat is voor de toekomst. Nu eerst de starters naar de '5 km' loodsen.
Start To Run
Zoals aangekondigd gaat het op de donderdagtraining voor de tweede maal over blessures en hoe ze voorkomen en wat er aan doen:
- spierpijnen
- hielspoor
- scheenbeenvliesontsteking
- pijnlijke achillespees
- knieproblemen
Zie hierbij alvast een foto van enkele 'hulpmiddelen' 
Vanaf volgende zondag worden de starters ook verwacht op het zondagsloopje (als ze dat zien zitten natuurlijk). Dit zal vanaf nu telkens doorgaan aan de Sporthal (ook voor de anciens). De starters doen hun minuutjes op de Finse Piste en de anciens lopen volgende zondag richting Prullenbos. Vergeet ook niet het uurwerk te verzetten tss zaterdag en zondag.
Op 1 november gaat de loopavond door, zowel voor de starters als voor de anciens, en dit op het normale uur van 19u30
25-10-2018 om 18:10
geschreven door danny 
|