Met de Veldmeersrunners gaan we de herfst in en zullen dat doen op een zo veilige manier doen want het is een lange donkere periode.  Die veiligheid zal zeker ook naar de keuze van parcoursen ingebouwd worden maar ook naar 'het gezien' worden moeten we toch voldoende alert zijn. Want van zowel van binnen als buiten de groep krijgen ik nog opmerkingen dat 'zichtbaarheid' nog beter kan (let wel: er wordt bijgezegd dat er weinig sportgroepen zijn die al zo begaan zijn met het 'gezien' worden). Daarom toch aandacht voor de volgende puntjes:

- iedereen loopt langs dezelfde kant van de weg (neem de best verlichte zijde)

- zorg dat de 'best verlichte' lopers vooraan en achteraan de groep lopen

- loop zeker in groep maar.... laat een metertje afstand

- wijs er elkaar op als de verlichting aan het 'doven is'

Vanuit de club zijn we aan het bekijken of er manieren zijn om kwalitatieve verlichting aan een goedkope manier aan te komen. Binnenkort meer hierover.

Moet het ook gezegd worden! Bij de val van Carine is alles nadien volgens het boekje verlopen. Er is een seintje gegeven en zo kon men vanop een centraal punt iemand als 'ophaaldienst' laten fungeren. Eens aan de sporthal kond de zaalwachter al een eerste 'verzorging' geven (een laksken en wat roodsel). Ook konden de papieren van de verzekering al worden meegegeven en kon 'aangestuurd' worden op een doktersbezoek - ook was volgende dag al alles geregeld qua verzekeringspapieren. Kan meegeven dat de 'schade' meeviel. Het is natuurlijk altijd beter dat er niemand valt maar op deze manier kan 'alles vlot verlopen' en kan er ook direct overleg gepleegd worden over de 'veiligheid' van een bepaald parcours.

Wel wil ik wel nog vragen dat iedereen telkens een copy van zijnen 'pas' bij hem heeft want ik denk dat de meesten (ik ook trouwens) al vergeten zijn dat dit eigenlijk verplicht is.

Infomoment: blessures (deel 1)