Het werd een zenuwsloopend dagje. Men zou me om 10:00 uur 'vervoeren' van AZ St.-Lucas naar UZ Gent maar door een communicatiefout was het 13:00 uur voor men mij kwam ophalen en dat wachten is niet zo aangenaam natuurlijk. Eens in UZ Gent aangekomen was het vrij vlug 'mijn beurt'. Het eerste gedeelte van de ingreep (plaatsen device en aanbrengen van de draden (dit gebeurde via een ader net onder het sleutelbeen)) verliep vrij pijnloos en deed de 'plaatselijke verdoving' goed zijn werk. Toch raar als je bij een operatief ingrijpen in een menselijk lichaam de volgende termen hoort: Ohm - Volt.. Ik dacht dat ik in de les natuurkunde was. Toen men echter ook een batterij op zijn plaats moest 'zetten' was dat veel minder pijnloos (en ook al had ik mijn gebit niet in...het was toch op de tanden bijten om te pijn te verbijten). Ook het gevoel van een hartoverslag (men verwittigde mij wel) was heel raar. Het einde van de operatie was dan wel onder volledige verdoving (omdat men enkele elektrische 'schokken' door je lichaam stuurt als test). Na een tweetal uur was alles achter de rug.