Nog 60 dagen. En het is weer carnaval in Oilsjt!!! Carnavalist en copain tout court LR wees me er deze morgen op Facebook op, met een 'kalenderfotootje'. Het aftellen is nu echt begonnen, de nervositeit stijgt ten top.

Als 'inwijkeling', als 'vreemde', als 'buitenstaander' kijk ik er toch elk jaar opnieuw van op, kijk ik er telkens toch naar uit. De originaliteit die de verschillende groepen - van klein tot groot, los of vast - telkenmale naar voren brengen, uitbeelden, met liedjes en dansjes voorzien, kostuums en noem maar op.... Chapeau. Klasse. Onnavolgbaar. Nergens vind je dat terug, zeker niet die spotterij, dat lachen met alles en nog wat, een Aalstenaar zo eigen. In een stoet van 70 of meer groepen, telkens anders, altijd verschillend, steeds origineel. Zoals carnaval eigenlijk moet zijn.... Zegt, schrijft een (van origine) Limburger.

Nog 60 dagen. De nervositeit zal langzaamaan ten top stijgen. In de carnavalshallen, in de hangars, de grotere garages van groot-Aalst. Waar kunstenaars - ook al hebben ze officieel die naam niet - werken aan de wagens, aan de koppen, aan een ik-weet-niet-welk mechanisme om toch maar anders uit de hoek te komen dan de anderen, dan de 'concurrentie'. Op 7 februari kunnen we het resultaat zien, in de stoet, op tv.

De zenuwen beginnen stilaan gespannen te staan. Bij sommige groepen misschien 'te' gespannen. Meningsverschillen tussen leden onderling, werkers en meelopers. Over onderwerp, over van alles en nog wat. Zaken die al langer onderhuids in de rangen slopen, komen nu plots boven. De stress? Naijver? Nefast alvast voor de sfeer, vrees ik.

Nervositeit ondertussen ook in verschillende huiskamers, waar de schatbewaarder van de groep duchtig elke euro omdraait, bekijkt. Verdiend op een eetfestijn, een bingo-avond, een quiz, een fuif, noem maar op. Vloekend als er weer een of andere naaister van de kostuums, leverancier van de stoffen, van de isomo, van.... een rekening binnenbrengt. Al dat werk van de leden, tijdens al die verschillende organisaties, de lidgelden, het moet allemaal goed besteed worden. Om een paar dagen plezier te maken, in de schijnwerpers te staan. Voor de glorie van de groep.

Nog 60 dagen, jongens en meisjes. En dan, op zondag 7 februari, kijken weer tienduizenden in de straten van Oilsjt reikhalzend uit naar jullie kunststukjes, naar jullie spot. Met een pint in de hand, goed ingeduffeld als het moet, maar vooral genietend. Jullie in de stoet ook, hoop ik.