Een welgemeend dank u wel aan de Belgische politiediensten. Heeft een schrijver eens geen inspiratie voor zijn blog, dan krijgt hij plots twee mooie voorzetten. Met dank aan het 'blauw op straat'.

Brussel vandaag. De Turkse president Erdogan is op staatsbezoek en terwijl meneer zijn plichtplegingen volbrengt, wil mevrouw wel eens gaan winkelen. Op de Avenue Louise natuurlijk. Oesje, heel gevaarlijk, er moest maar eens.... Dus voor en achter madam Erdogans wagen de nodige bewaking, bodyguards en Brusselse politie. Dat het verkeer meteen in de soep draait, dat de gewone man/vrouw niet op bureau, werk geraakt? Pff, wie trekt zich dat nu aan. Madam zal misschien wel de nodige Turkse lira's laten rollen hebben, maar ook de handelaar op de Louiselaan was er niet echt gelukkig mee. De gewone, vaste klant bleef weg, kon er niet geraken.

Een kleine 20 km naar het oosten, Leuven. Een gevangene moest voor de onderzoeksrechter verschijnen en toen de politie hem terug naar hun voertuig wou begeleiden, rukte hij zich los en zette het op een lopen. "In blauw trainingspak en handboeien aan de voorzijde." En plots was hij verdwenen. "We zagen hem niet meer...." Helikopter de lucht in, politie op elke straathoek (sic), maar meneer was weg.

Tuurlijk meteen grote spot op Facebook. Ook ik moest (groen) lachen. En dan een reactie van een agente - zo liet ze het toch uitschijnen: "Jullie weten niet wat we elke dag meemaken, zo lang Brussel geen extra geld voor ons heeft, zal dit blijven gebeuren." Wablieft? Ook al mogen jullie meer willen verdienen - dat wil iedereen toch?, misschien wel terecht - dan is het nog jullie eerste taak om uw job te doen. En is dat die dag een gevangene bewaken, escorteren naar en van de rechtbank, dan moet je dat doen. Heb je een dag de opdracht om boetes aan foutparkeerders, roodlichtrijders of andere verkeersdelictplegers uit te delen, doen jullie het ook. En dan nog meestal met een grijnslach.

Nee, goede punten hebben de 'mensen in het blauw' vandaag niet gescoord in Brussel en Leuven, daarbuiten evenmin. De eersten omdat ze niet anders konden/mochten, de tweeden omdat ze faalden. Ja toch?