Ik ben terug, op mijn blog. Verhuisperikelen en daarna even bekomen in Friesland, maakt dat ik bijna een maand 'afwezig' was, buiten af en toe op Facebook een melding. Maar vanaf nu vliegen we er terug in.

In het verleden schreef ik al over de mogelijke plannen van de stad Aalst met onze deelgemeente Erembodegem. Vier studiebureaus krijgen de kans, zijn aangeduid om hun ideeën, hun plannen met 'ons dorp' voor te stellen aan het stadsbestuur. Lijkt me geen slecht idee, ik wil het kans op slagen geven. Schreef ik eerder al, met de vrees dat alles weer 'achter onze rug zou geregeld worden'. Maar.....

Deze middag aangesproken door Nederlanders, op een terrasje op de Plesj. Niet alleen, samen met mijn tafelgenoten. Bleek dat zij werken voor één van die kandidaat-bureaus. Gewapend met microfoon en camera - niet voor tv hoor (oef) - vroegen ze onze mening over wat mis is, wat beter kan en wat zeker niet moet veranderen. Ik ben eerlijk geweest, heb herhaald wat ik al eerder op deze blog neerpende. Dat een multifunctionele zaal in Erembodegem - voor de toneelverenigingen, muziekfanfares en -groepen, voor eetfestijnen - zeker welkom zou zijn, maar dat vooral iets moet gedaan worden aan het verkeersprobleem, aan het 'afsnijden'. "De ring rond Aalst is nooit doorgetrokken", merkte die Nederlander (terecht) op. "Dat is van voor mijn tijd hier - ik ben pas in 1992 geland - maar ik vind dat ook spijtig", antwoordde ik eerlijk. "Maar blijkbaar is dat nu onmogelijk om 'groene' redenen." Dat het een oplossing zou kunnen zijn voor de verkeersoverlast in Erembodegem, staat buiten kijf.

Oké, één van de vier adviesbureaus is dus dezer dagen op pad, blijkbaar zijn er mensen (handelaars en anderen) uitgenodigd op een vergadering, wordt er morgen nog gepraat met SK Erembodegem en andere organisaties, als ik het goed begrepen heb. Ik kan dat alleen maar toejuichen, aanmoedigen. Ik hoop dat iedereen vrij zijn mening zegt en mag zeggen en dat er ook rekening mee gehouden wordt, natuurlijk met de nodige compromissen, we zijn in Vlaanderen hé. En als iemand die vaak en graag gaat herbronnen bij onze noorderburen, hoop ik dat deze Nederlanders het goede van in hun steden en dorpen hier kunnen aanpraten aan het stadsbestuur.

Oh ja, wat er zeker niet mag veranderen in Erembodegem volgens mij? De gezelligheid, het thuisgevoel dat ik hier heb. Nu al 24 jaar. Met de groeten van een Limburgse inwijkeling.