Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
05-05-2016
Vertrek uit
Beste Lezers,
Voorwoord
Ik heb begrepen dat mijn lettergrootte niet voldoende is. Wel, ik heb al van alles geprobeerd maar het lukt niet. Toch wil ik verder werken met het systeem van mijn tekst (en foto's) eerst voor te bereiden en dan alles in te voeren via bloggen. Mijn vingers zijn minder geschikt om op een klein klaviertje te tokkelen. Vorig jaar heb ik meerdere keren mijn tekst (of iets dat er nog op geleek) moeten overdoen. Blijkbaar zijn er een aantal automatische toets verbindingen die ervoor zorgen dat je alles kwijtraakt. En dat is best frustrerend.
Dus,als de tekst ietsepietsie te klein is, met ctrl en scroll kan je die nog altijd aanpassen aan je scherm. Als je nu moest weten hoeveel keer ik al heb moeten corrigeren, amai....
Vanaf nu copy en paste!
Beste Lezers,
Gisteren ben ik met goed weer vertrokken. Carlos heeft me nog twee uur vergezeld, hij moest dus ook een eindje terug, ik denk dat hij niet voor twaalf aan tafel zat. Bedankt C.
Het weer werd steeds beter en de wegen waren uitstekend, klein en fijn. Tot Rebecq ging het dus prima, daar ben ik waarschijnlijk weer een weg vergeten. Niet getreurd zeg ik dan maar, sGravenbrakel is ook al een goed eind op weg. Het stappen ging prima maar de zon begon al wat lager te staan en dus was het tijd voor nachtrust.
Een kleine vaag buiten Braine le Comte leek geschikt voor een tentje. De persoon die nog in de tuin was, er recht over, dacht dat het van een boer iets verderop was. Hij dacht wel in het Engels, dus no problems. De tent was vlug opgezet, de bodem was wel niet optimaal maar het zou wel volstaan.
Zoals de bodem was dan ook de rust. Niettemin heb ik nog heel wat uurtjes geslapen.
De morgenstond had nu wel degelijk ijs in de mond. Het had goed gevroren, zelfs de binnenkant van het zeil was wit.
Grtjs
Hugo Pellegrino
Fotos: Selfie bij het vertrek in de buurt van Ninove; Ninoof; Heikruis, Adieu Vlaanderen; Rebecq, niet ver genoeg; sGravenbrakel dan maar; Mijn stokken vallen op! Mag niet meer gebeuren!
Extra nieuws, blijkbaar lukt het nu wel via de mini PC van Roel. Hoera dus!
Vandaag goed aangekomen, niet in omvang, wel in Pamel. TV Oost zei Ninove, eigenlijk is het Roosdaal, gelegen in Vlaams Brabant. Voor het gemak en omdat iedereen het weet liggen is Ninove makkelijker en het is tevens de oudste, stoutste en wijste stad van het land.
Zonder regen en onder begeleiding van Ann en Carlos ging het goed vooruit. Wel is het gevoel van gisteren in mijn rechter grote teen vandaag bewaarheid geworden. Een blein heeft zich aan de binnenkant gevormd, geeft geen pijn maar het is best dat het zo rap mogelijk weg is. En dank zij de goede zorgen van Myriam én met behulp van Bactroban (nu is het Neobacitracine!) is het euvel tegen maandag achter de rug. Anders kan je nog steeds doen alsof de blein er niet is. (Helpt altijd!)
Heb deze middag een klein dutje gedaan van 2 uur, dus eigenlijk overslapen. Moet je maar kunnen overdag.
Vanavond een heerlijke schapen stoofvlees met dillesaus en wortelstoemp gegeten. En natuurlijk mag een blonde Witkap hier niet ontbreken.
Voor 1 mei is er traditiegetrouw mooi weer voorspeld voor de sossen. Het is dus al precies een jaar geleden dat ik naar Santiago ben vertrokken. Tempus Fugit.
Grtjs
Hugo Pellegrino
Foto's: Nog niet ingetreden, ook niet gedronken in Affligem; Ik kan nog wel Pap zeggen; Aan de Dender, bye Ann; Aan de Dender Hi Carlos; Witkap; Bleinen in goede handen.
Beste Lezers,
Gisteren schreef ik over D-Day, Today schrijf ik over vandaag.
Vanmorgen toen de deur achter me dichtviel, na nog een bezoekje aan Esthelle en Paul, viel direkt mijn oog op de mobiele kraan. (De kraan kwam van De Brandt uit Baasrode. De firma is gevestigd juist naast de overzet.) De collector zal normaliter vanavond al op zijn plaats zitten, voor eeuwig en 30 jaar.
Ik zal het niet meer meemaken dat die nog eens aan de oppervlakte komt. Alhoewel als die nu toch eens scheef zou zakken in de blurp. Maar nee, de houten palen en het beton houden het wel een tijdje, de OLV kathedraal rust wel op koeienvellen. Vanaf nu genoeg over de riolen, we schenken klare wijn.
Vanmorgen dus, eerste taak, geld afhalen en daarna naar het groentekraam om fruit. Om negenen kwamen we binnen bij Rita, zoals beloofd om een laatste Palmke te degusteren. De man van TV-Oost zou langskomen voor nog een kort interview, dat gisteren avond nog telefonisch was aangevraagd. Waarom zou ik dit weigeren, het geeft naam bekendheid voor ATOR en zijdelings natuurlijk ook voor KOTK. Dat er door dit TV optreden eventueel meer sponsor geld binnen komt is dan ook mooi meegenomen.
Het opnemen verliep wel enigszins anders dan voorgesteld. Door de werken in de gemeente was de reporter al later. Tot overmaat van ramp kon hij uiteraard niet parkeren op de markt. Toen ik al bij Digna stond op AC De Zaat kwam de arme man aangelopen. Uiteraard diende er het een en ander over gedaan te worden. Zo natuurlijk mogelijk plaatste Digna haar stempel en paragraaf opnieuw in mijn boekje en wenste de gemeente secretaris me het beste op mijn verre voettocht naar Rome.
En natuurlijk zou reporter laat ook graag nog wat filmen bij Rita, dus terug naar de markt, voor nog een laatste Palmke en enkele interviews ter plaatse.
Afijn, de hele circ nam nogal wat tijd in beslag en de uit wuivers stonden te wachten op AC De Zaat. Gelukkig heeft het gemeentebestuur in de tijd van de verbouwing heel scherp vooruit gezien. Dankzij de imposante hal konden alle afscheid nemers in den droge op me wachten.
En ik moet zeggen dat het toch weeral een mooi gebeuren was. Zelfs vanuit Schoten en Schelle waren er vrienden gekomen. Ook het gemeentebestuur was goed vertegenwoordigd met twee schepenen en de al eerder vernoemde secretaris. En ik vind het tof dat de PIN TEMSE Stroomopwaarts nu op mijn rugzak prijkt. Overal kan ik nu vertellen over de gouden sleutel van St-Pieter, niet alleen deze op de pin maar ook deze op het schild van de vereniging AIVF.
Al met al ben ik een dik half uur later vertrokken, juist op tijd om te laat te zijn aan de overzet in Tielrode. Weer een half uurtje wachten, tijd voor een banaan en een drankje. De overzet in Baasrode was dan weer juist gepast.
Samen met kozzen Eric ging het goed vooruit zodat we om 14u48 aan de kerk stonden in Lebbeke. Moet het toch wel lukken dat de bus naar St-Niklaas om 14u53 al voorreed. In plaats van misschien nog een laat . P een korte begroeting en Eric verdween met een busvaart achter de hoek.
Ondanks de wind en de regen op een normaal uur aangekomen (16u40) in den Boomgaard te Moorsel.
Na een verkwikkende douche heb ik nog de was gedaan zodat ik morgen vroeg weer in orde kan vertrekken. De eerste dag is voorbij, de kogel is door de kerk, er is geen weg meer terug. Mede dankzij een kompas met thermometer (dat naast de pin hangt) kan ik nu niet meer van het rechte pad afwijken.
Ook nog dit, vanmorgen ging het over alleen zijn. Wel zie, even voor Moorsel stopt een auto naast me en vraagt de chauffeur me of ik Nordic walking doe. Als ik negatief antwoord kent de man opeens het verschil. Dat Nordic gedoe was gewoon een aanleiding om even te vragen waarheen de tocht leid. Even later in een klein restaurantje zit ik naast een ouder koppel. Voor je het weet ben je aan het vertellen. Ook de man zijn beide schoonbroers zijn al naar Compo geweest, wel met de fiets en hij was volger met de wagen. Voila, nooit alleen!
Grtjs
Hugo Pellegrino
Fotos: Mobiel kraantje van De Brandt; 1e Stempel; Poseren, ook voor TV; Temse Stroomopwaarts opgespelt; (voor)Laatste Palmke; NIET de laatste keer; Met de kozzen; En Weg.
Men vraagt me regelmatig hoe het is om zo lang alleen te zijn. Het antwoord is vrij eenvoudig, men is nooit alleen. De dagen dat ik niemand tegenkom en een klein woordje zeg zijn zeldzaam. Ook ben ik in gedachten nooit alleen, Agnes, Jorg en Evert, familie, vrienden en kenissen reizen als het ware met me mee.
Ook de gedachte aan de mensen, die dit geluk niet kunnen meemaken, helpen me vooruit. Bij deze wens ik dan ook het beste aan allen die met Kanker in aanraking zijn gekomen. Annemie, Jamie, Eddy, Kristine, Rita, Paul, Agnes, Staf, Maria, Christianne, Lilliane en ... zijn allemaal patienten uit de familie of kennissenkring.
De doelstelling van de tocht is dan ook religieus in de zin van verbondenheid en de helpende hand tussen mensen onderling.
De regen die nu valt maakt het pad proper, denk ik maar. Na regen komt Zonneschijn.
Goedendag nog thuis, aan de katjes en hop, schoenen aan en op weg.
Vandaag is het bijna D-Day, nochtans is de beslissing al lang gevallen. Morgen begint dus de pelgrimstocht naar Rome, de Via Francigena.
Wat het weer ook is, morgen om 09u30 vertrek ik. Niet zoals vorig jaar, toen de deur achter me dichtviel, maar wel vanaf het Frans Boel plein. Het is de bedoeling om via Rita, voor een laatste Palmke, naar de burgerlijke stand te gaan om mijn eerste stempel in mijn boekje te laten plaatsen.
Daarna is het richting Tielrode, om de overzet naar het land van de Zeeldraaiers te nemen. Dan volg ik de Schelde tot St-Amands en ga door de polder tot de overzet van Baasrode. Vandaar is het bijna recht naar beneden (op de kaart dan toch) over Lebbeke naar Moorsel. Daar zal na 26 km het eerste rustpunt welkom zijn. De eerste loodjes wegen bij dergelijke ondernemingen namelijk het zwaarst. Over ongeveer tien dagen zullen de spieren over gans mijn lichaam zich hebben aangepast, zullen de voeten wel of geen mankementen vertonen en zal het weer al wat beter zijn.
Nu nog alles op zijn plaats krijgen in de rugzak en morgen fris weer op, op weg voor enkele weken.
Ik heb al een kandidaat om een eindje mee te stappen, tot Baasrode. Zaterdag is er ook al een fietser kandidaat om me een eindje te vergezellen. Veel zal afhangen van het weer.
Nog eventjes iets over de werken, in de put aan de Vrijheidsstraat is de kwelp zodanig dat voor elke afgegraven decimeter men de damplanken naar beneden moet krijgen. Als men onder de pas zit kan met houten palen in de grond duwen. Hierop komt dan een betonlaag waardoor de draagkracht van de bodem voldoende moet zijn voor de collector. Deze zou dan morgen iets voor- of op de middag op zijn plaats gezet worden door middel van een serieuze mobiele kraan.
Ik zal er dus geen fotos van kunnen maken, jammer voor het nageslacht.
Grtjs
Hugo Pellegrino
Foto's: Afgraven kwelp; Niet betrouwbare ondergrond; Boomstammen als fundatie; Betonnen vloer boven de bomen; Riool Kouterstraat; Vrijheidsstraat is geveld.
Ik ga hier nu niet beginnen zagen over het weer. Het komt zoals het wil, de weergoden doen toch hun goesting en ik kan me daar goed in schikken.
Zoals het vandaag al is geweest heeft het ook weeral een voordeel, deze morgen zijn we niet gewekt door de graaf en andere machines. Tot 08u heb ik in mijn bed gelegen en redelijk goed geslapen. De pijn in mijn nek is drastisch verminderd, ik kan terug zowel op mijn linker en rechterzijde slapen. Tegen vrijdag verwacht ik dat er geen problemen meer zullen zijn, wel zal ik nog een tijdje de nodige voorzorgen dienen te nemen. Warm houden is er een van. En niet te bruusk omkijken, dus voorzichtig met het lijf naar links en rechts loeren alvorens de weg over te steken.
Vriend Raoul heeft mijn blog meer bekendheid gegeven door de leden van de 4Kronen van mijn pelgrimstocht op de hoogte te brengen. Alvast mooi meegenomen, kwestie van de sponsoring hé!
Sinds vorige week dinsdag heb ik geen stap meer gedaan met de rugzak. Vermits ik al van vorige donderdag problemen ondervond met de soepelheid van de nek vond ik het raadzamer om ook niet meer te spitten in de tuin. Jammer, ik hoop dat andere jonge krachten het karweitje kunnen afwerken.
In de straat gaat het wel goed vooruit. Ondanks de 1e regendag sinds begin van de werken denk ik dat de eerste vertraging gisteren is vast gesteld.
Vorige vrijdag is men begonnen om het kruispunt Vrijheidsstraat open te leggen. Om de collector in de plaats te krijgen van de bestaande buizen dienen deze uiteraard verwijderd te worden. Om inkelven van de wanden te voorkomen plaats men stalen wanden. Het blijkt dat de onderliggende grond niet stabiel genoeg is om het gewicht van de collector te dragen. Volgens een peiling met een houten balk, die met behulp van een graafmachine in de grond werd gedreven, blijkt die 'harde' nog wel eventjes dieper te zitten.
Om eventuele verzakkingen in de toekomst te vermijden dient er dus verder gegraven te worden tot op de 'harde' en de blubber vervangen te worden. Ik hoopte de werkzaamheden van het plaatsen van de betonnen bak te kunnen meemaken, helaas pindakaas.
Het vertrek vrijdag nadert met zeven mijls laarzen. En die heb ik niet, dus nog even alles grondig controleren, wegen en afwegen, de route nog eens doornemen, enz. enz. De rugzak pakken is niet zo'n probleem, alles in een zak en ok. Nog een beetje plaats overlaten voor de ravitaillering is zeker zo belangrijk. En het weer, dat is zoals in het begin aangehaald onberekenbaar.
grtjs
Hugo Pellegrino
Foto's: Boordstenen aan 'mijn' kant vanaf de Ph Haumanstraat tot aan de Apotheker; Doorrit vanaf de G Gezelleplaats naar de Ph H-straat al in gebruik; ; Overpompen afvoer water vanuit Kouter en Scheldestraat naar A Wautersstraat (2x); Plaats waar de collector moet komen; Problemen met ondergrond-peilstokje; Geen bedrijvigheid = Regendag = Rust; Francigena komt vlug naderbij.
Kan het niet laten, blijkbaar. Maar dit is om te oefenen op de mini laptop Packard Bell, getuned door Raoul. Nog eventjes wat foto's van de werken in de straat. Het is nu definitief, geen verkeer meer op het kruispunt van de assen August Wauters- / Kouterstraat en de Vrijheid- / Scheldestraat. Toch wou er nog eentje doorheen en langs Maria Speleman in de Scheldestraat, pech, rechtsomkeer. Het voorlopig traject dient men wel voorzichtig op te rijden, kwestie van de voorbumper te sparen.
Zeg dat ik het gezegd heb!
grtjs
Hugo Pellegrino
Foto's: Elke avond platwalsen (niet walzen); Volledig gesloten, voorlopige baan in gebruik genomen; Kruispunt opbreken; In de A Wautersdreef; Bijna alleen in de stoffige woestijn; Alles nieuw!; Toegang tot No 26, met extra trapje!
Als iemand het over 'mijn straat' heeft bedoeld die persoon meestal de straat ' waar ik woon'.
Ik woon nu in 'mijn wegel', maar het dient gezegd, zolang het niet te veel regent valt het wel mee, elke uur de gang uitvagen is makkelijker dan de modder afschrapen.
Langs 'mijn kant' van de straat, de pare kant, zijn de aansluitingen gerealiseerd tot de Imwo Gaanderij. Ik vermoed dat men wacht met aanleggen tot de grote betonnen collector op zijn plaats is gebracht. Hiervoor moeten nog enkele werken gebeuren. Vooreerst heeft men op de kruising Pastoor Boelstraat en Paterstraat de riool richting Kouter dicht gemetst. Het water dat van de Schoolstraat en de Eeckhoutdriesstraat komt wordt afgeleid via de Paterstraat. Het kruispunt August Wauters-, Schelde-, Kouter- en Vrijheidsstraat wordt volledig afgesloten deze avond. Enkel het verkeer van en naar de Scheldestraat kan via een tijdelijke weg. Deze weg loopt als het ware doorheen de Martex, Lilly-Marleen en de tabakswinkel van Bressinck. De Philemon Haumanstraat blijft eenrichtingsverkeer maar wel in de omgekeerde richting, dus naar de Kasteelstraat. In de Boodstraat blijft het parkeerverbod geldig.
Tot daar de werken.
Dinsdag ben ik op een laatste oefentocht getrokken richting Haacht. De Jan (Voetstappen in Vaderlandsche Bodem) en de Ronny waren ook van de partij. En als je Ronny zegt is ook zijn brave viervoeter de Catsjoe present. Het beestje stond ons al op te wachten, ook zij heeft er veel plezier aan, wandelen en spelen in het bos.
Op de start en aankomst plaats Rijmenam namen we rond elf uur de start. Als je de verplaatsing met de auto doet, dien je in tijden van de ochtendspits er rekening mee te houden dat voor een afstand van een goeie vijftig kilometer je zeker anderhalf uur nodig hebt. (met de trein ...)
We volgden de Dijle tot de Hansbrug waar de bokes werden doorgespoeld met een frisse witte wijn. Verder volgden we het Antitankgracht tot aan de meersen. Doorheen dit drassig gebied voor Wespelaar zijn voetbruggen aangelegd.
Het antitank kanaal (een onderdeel van de KW-linie -Koningshooikt-Waver) kwam klaar in mei 1940 en moest er voor zorgen dat Antwerpen beschermd was tegen de zware tanks van de Duitsers. Deze trokken er gewoon met een boog omheen. Het belang van deze werken blijkt nu, het is een mooi stukje natuur waar het goed wandelen is. De rivier de Dijle voedde deze grachten gordel van water via een sluizen systeem. Ook de Dijle is een getijde rivier waar tweemaal daags het water in een andere richting stroomt. Wij gingen dus stroom opwaarts ofwel op de Linkeroever.
In Wespelaar bleek er maar één café open om onze dorst te lessen. Jammer genoeg tapte men er Jupiler. Dus werd het voor mij een donkere Westmalle, ook niks mis mee natuurlijk. Verder langs bos en af een toe een stukse baan bereikten we tegen 18u45 terug Rijmenam. In café Bleekhofje (onder den toren) bleek men wel een goede Primus 33er te kunnen degusteren, wat ik dan ook deed.
Nog deze wijsheid om af te sluiten. Bij de vraag aan een herder, die op de dijk van de Dijle liep met vijf honden en een kudde schapen, "Hoeveel schapen heb je hier lopen? " kwam volgend antwoord: "Eens zoveel als de helft!". En op dezelfde lijzige langzame monotone toon kwam even later het vervolg: "En der is er nie een van geloochen".
We lagen in een deuk. Ik wou nog vragen hoeveel honden hij had maar we konden niet meer van het lachen. Ik zou wel graag hebben gehoord dat hij "twee eneen halve hoond hat".
Grtjs
Hugo Pellegrino
Foto's: De voorlopige afvoer; Oeps, vergeten dat de wasmachine nog draait; Leidingen even een beetje optillen; Bij buren liggen de afvoeren meer dan twee meter diep, net mijnwerkers aan de slag; Aansluiting nr 26 gerealiseerd, rood vuilwater, grijs hemelwater; Aanleg voetpaden; Aanleg parkeerplaatsen; Alles dicht, voetpaden opgeruimd.
Gisteren heb ik me een eenvoudig digitaal cameraatje aangeschaft. Hiermee zijn de foto's die ik op mijn blog plaats wellicht beter van kwaliteit dan deze gemaakt met mijn gsm. Alles voor de geachte lezer!
Het is een Sony, DSC-W810 en weegt maar 127 grammekes. Het kan 20.1 Mega pixels aan met een 6x zoomlens. En de afmetingen (50x22x54 mm) maken dat het perfect in de hand ligt.
Ik dien ook maar één draadje mee te nemen want de batterij kan opgeladen via mijn ander materiaal.
Volgende week doe ik nog een dagtocht met volledige bepakking. Ik denk wel dat alles dan in orde komt, de tocht van deze week was de volgende dag al verteerd.
Toen ik vorig jaar de intentie verklaarde naar Santiago op bedevaart te trekken kreeg ik vanuit meerdere hoeken de raad mee een blog te beginnen. Hierdoor bleef het thuisfront op de hoogte en kon ik mijn verhaal kwijt. Wat ik allemaal heb moeten leren, sinds de beslissing om een blog te starten was genomen, wilt ge niet weten. Beklaag ik me dat, bijlange niet. Wel had ik nooit gedacht dat er een aantal mensen mijn blog zou blijven volgen. Vorig jaar augustus zei ik nog de blog een tijdje aan te houden tot na de Dodentocht. Later werd dat nog tot al de spaarpotjes zouden zijn opgehaald zodat ik het resultaat bloggewijs nog kon meedelen. (nog steeds een beetje van onder de indruk!)
Nu zijn we al een jaar later en heb ik nog steeds de blog en hou deze regelmatig bij. Met als ongelooflijk resultaat dat ik vorig week zaterdag de kaap van de 10000 bezoekers heb gehad.
En het toeval (echtigentechtig) wil dat mijne vriend Raoul de gelukkige winnaar is geworden van het 10000 ste bezoeker kado. Dit zal ik hem dan ook persoonlijk gaan overhandigen.
Ook heb ik al reactie mogen ontvangen van een trouwe bezoektster. Aan haar verzoek om bij de Trevi fontein een klein gebaar te maken zal ik zeker voldoen.
Ook heb ik een verwijzing mogen ontvangen van Eric, die leidt naar hetgeen ik altijd zeg: no worries mate. Het gaat over de Trial Magic of de Trail Angels, wat er ook gebeurd, een oplossing komt altijd als de nood het hoogst is.
Gisteren heb ik, ondanks een super drukke week, toch de tijd genomen om mijn nieuwe schoenen én nieuwe steunzolen in te lopen. Samen met de 'Bende' zijn we erop uitgetrokken naar Landegem. We hebben er een aantal routes gewandeld, voornamelijk deze van de 'Oude Kale'. (Of dit nu speciaal voor mij was voorzien weet ik niet.) Wel weet ik dat het schoeisel en dito materiaal er mee door kunnen. Ik voorzie geen problemen. De rugzak en wandelstokken zijn tezelfder tijd opnieuw uit de kast gehaald (met volle bepakking). Ook deze oefening was bevredigend. Wel is het natuurlijk weer een beetje wennen.
Om vandaag nog te eindigen: de werken in de straat gaan hun gangetje, de bunker op de hoek van de straat is al een deel gegoten. En vanaf de Guido Gezelle plaats is men al begonnen met de aanleg van goten, nu in beton.
grtjs
Hugo Pellegrino
foto's: Mooie wandelpaden; Rustig dorp (max 30/u); Energie aan huis; De Oude Kale gedicht, ook nog!; Stof geblust na de hagelballen van dinsdag; Iemand nog een roosterke?; Nieuw/oud (20 jaar geleden) en nieuw; Begin heraanleg goten; Wat een bak!.
De titel slaat in dit geval wel degelijk op het polderdorp Doel. Al jaren lang ga ik daarheen voor een wandeling door de polders. En ik bedoel wel degelijk jarenlang. Sinds mijn jeugd ben ik, ik durf het woord node te gebruiken, verliefd op de polders van de Arenberg en Emmapolder. Dat laatste ligt dan wel in Nederland en is praktisch volledig eigendom van een (Frans sprekende) Vlaming, niettemin is het er fantastisch om er te wandelen (of fietsen). Langs de dijk van de 'majestueze' Schelde wandelen, waarop die 'majestueze' schepen varen, in elk jaargetijde, heerlijk. Of gewoon stappen doorheen de polder, van Doel via Prosperpolder, Emmapolder en terug via Nieuw Namen en Kieldrecht.
Ik heb vanavond gekeken naar 'Oratorium zonder Doel' op Canvas. Hoe is het mogelijk dat een kleine gemeenschap op vijftig jaar tijd zo doelgericht (sic) naar de vaantjes wordt geholpen door verkozenen des volks. Ik weet wel dat de haven belangrijk is en dat de uitbreiding naar de linker oever op een bepaald ogenblik een noodzaak was. Maar dat men omwille van politiek getrek, Antwaarpen en de rest van t'land, niet de wil én de moed heeft getoond, om reeds in de jaren zestig van vorige eeuw, de lijnen duidelijk te trekken is nog steeds iets waar Vlaanderen zeker niet fier kan op zijn. Heden ten dage zijn de economische belangen er zeker niet op verminderd. De haven is nog steeds een immense werkgever. Maar de scheepvaart en traffic wijzigt snel. Snel betekent in onze tijd dat container schepen in record tempo aanmeren, met zoveel mogelijk kranen lossen en laden, en liefst enkele uren later al terug de Schelde afvaren. Dat betekent ook dat de tijd nodig om door de sluizen te varen voor de rederijen 'verloren tijd' is. Daarom zijn dan ook Schelde terminals ontworpen en gebouwd. De rederij die het leeuwen aandeel verzorgd van de container traffic van Antwerpen is MSC. Die heeft nog geen toegang voor al zijn schepen aan deze Schelde terminals of de Deurganckdok. Het is vooral deze rederij die aandringt om een bijkomende getijde dok te bouwen. Dat hierdoor Doel verdwijnt en de leefbaarheid van Prosperpolder in het gedang komt moet men erbij nemen. Terwijl aan de overkant het Delwaidedok nu al voor bijna de helft leeg ligt. Zijn hier geen mogelijkheden om een gedeelte van kanaaldok B2 om te vormen tot een getijdedok. Hier zou men wel eens een studie van kunnen maken. Niet eenvoudig, weet ik wel, maar nieuwe kaaimuren kosten misschien minder dan de huidige van B2 te versterken en bepaalde gedeeltes te verdiepen?
Zijn er geen mogelijkheden meer op de Schelde zelf om container kaaien te voorzien?
En dan is er nog het probleem van onze natuurvrienden. Wellicht moeten ze met hun handen schepen lossen voor hun inkomen. Natuur, waar ik enorm van hou, kan je niet kunstmatig creëren. Ik begrijp de zin niet om boeren van vruchtbare akkers te verdrijven (door noeste arbeid gewonnen op de Schelde). Het verdronken land van Saeftinghe zal wellicht oorspronkelijk groter zijn geweest. Maar was niet de helft van Vlaanderen, voor de inpoldering, al niet drassig. Het probleem van de haven zijn niet alleen de dokken maar ook de Ring! Men kan nooit eens tot een besluit komen zonder belasting geld te verspillen aan studie's en ontwerpen én het oprichten van Tijdelijke Verenigingen met een uitgebreide (dik betaalde) direkties. Om te zwijgen van het creëren van schadeclaims en de onwil Zeebrugge als een volwaardige haven te beschouwen. Gelukkig is de spoortunnel al in gebruik.
Het is immens triestig als je door de jaren heen het verval van Doel hebt gezien. Ik denk dan ook aan de Rechter Oever, het 'Terug naar Oosterdonk' TV feuilleton. Vooruitgang moet er zijn, offers dienen daarvoor gebracht. Maar de mens moet ook nog leven! En liefst in een leefbare omgeving én vooral met duidelijkheid voor de toekomst.
Beste Lezers, Net als vorig jaar ga ik op pelgrimstocht. Dit jaar is het ietske minder ver (ongeveer 1900 km), Rome is de bestemming. Het vertrek is gepland op 29 april 2016 om 09u30 aan AC De Zaat, voor mijn eerste stempel. Ergens halfweg juli hoop ik gezond en wel het St-Pietersplein te bereiken. De Via Francigena is een oude pelgrimsroute die loopt van Canterbury naar Rome, en onderweg Frankrijk, Zwitserland en Italië aandoet en over de bergruggen van de Jura, de Alpen en de Apennijnen loopt. De weg is beschreven door een Engelse aartsbisschop Siegeric in het jaar 990. De route is in 2004 door de Raad van Europa uitgeroepen tot een belangrijke Culturele Route.
Je kan me ondersteunen voor het goede doel: de strijd tegen kanker. Iedereen kent in zijn omgeving wel iemand die met deze ziekte in aanraking is gekomen.
Gelukkig kan de medische wetenschap de ziekte vaak genezen of bedwingen door middel van een operatie, chemotherapie of bestraling.
Maar wat gaat er om in je hoofd? Hoe moet je verder met de angst of onzekerheid? Hoe kan je de zware periode van de behandeling doorkomen? Hoe gaat je partner hiermee om? Hoe kan je gezin verder functioneren? En wat als je genezen bent, hoe moet je dan terug meedraaien in het dagelijkse leven? Hoe kan je zo gezond mogelijk leven en eten tijdens en na de behandeling?
A touch of Rose kan een belangrijke aanvulling betekenen op de klassieke medische therapie om er zo voor te zorgen dat de patiënt en zijn of haar familie die met kanker geconfronteerd worden, hier extra kracht kunnen uit putten om de strijd ten volle aan te gaan of zo goed mogelijk verder te leven met deze ziekte.
Als u mijn tocht ten voordele van A touch of Rose wil steunen door middel van een gift, kan dit door storting van het door U gewenste bedrag aan:
A touch of Rose rekeningnummer:
BE56 0016 4511 9188 (BIC GEBABEBB).
Graag vermelding Gift A touch of Rose en uw naam. (subvermelding pelgrim Hugo)
Ook de Koning Boudewijnstichting verleent haar medewerking aan ATOR.
De giften aan de Stichting zijn fiscaal aftrekbaar vanaf 40.
Als u dus een fiscaal attest wenst stort dan uw gift best op projectrekening:
BE 10 0000 0000 0404 (BIC BPOTBEB1) met vermelding van de volgende gestructureerde melding 128/2513/00049 . Uw gift komt dan langs deze weg ook integraal bij A touch of Rose terecht !
Vorig jaar heb ik ondertekend in het Latijn met Peregrinus. Vermits er in Italië ook een San Pellegrino bestaat, een gemeente in de provincie Perugia, kies ik dit jaar voor de Italiaanse spelling. Niet alleen klinkt het mooi, op deze wijze kan ik me ook niet vergissen als ik water vraag onderweg. Ik weet wel dat bedoelde water met San begint. Maar om dat te bereiken is er nog veel werk voor de .... voet.
Het schiet goed op, op een week tijd zijn tot halfweg (nr 26), aan de pare zijde van de straat, de afvalwater aansluitingen gemaakt én de buizen voor het hemelwater gelegd. Ten huize nummer 26 kan er dus weeral rustig vuil water naar het zuiverings station worden geloosd. Ook de collector in aanbouw, op de hoek van de Vrijheidsstraat schiet goed op. De binnen bekisting en het ijzerwerk van de wanden zijn al gereed.
Eigenlijk is het al een beetje jammer dat ik einde van de maand al weg ben. Nu ik eens thuis ben en dergelijke werken van dichtbij kan meemaken. Vooral de werken aan de collector zouden wel eens spectaculair kunnen worden. Ik vermoed dan ook dat op het kruispunt Vrijheids-, August Wauters-, Kouters- en Scheldestraat het meest te beleven zal zijn.
De foto's van vandaag geven een beetje een beeld van de ondergrond. Ik heb nog niks gezien van water-, gas- of electriciteids leiding, om nog te zwijgen van de KABEL. Het is de levens ader waarmee we nog in contact zijn met onze medemensen en onze avonden doorkomen. Zie me hier maar prediken, ik gebruik hem zelf à volonté.
grtjs
Hugo Pellegrino
Foto's: Nog resten van de vorige, gemetste riool; Weeral drie meter propere buis; Afvoer nr 26 is links, nog eens getest!; Een beetje aanstampen; Rechtover nr 26 komt een inspectiebuis; Et voilà, alles is weg; Ook opruimen hoort erbij; Den 1ste die vastzit (heb wel geholpen hé met spade en duwen, uiteindelijk eruit getrokken.
Zoals beloofd nu iets meer info over de vereniging onder wiens auspiciën ik mijn bedevaart naar Rome ga doen. Waarom onder begeleiding?
Als officieel lid krijg je een geloofsbrief, een stempelboekje, een tweetal stickers, een overzicht van alle plaatsen waar je kan overnachten (met telefoonnummers en mail adressen enz.) en een kenteken dat je op je rugzak kan bevestigen of rond je nek hangen. Je kan ook nog een aantal route beschrijvingen kopen, hardware of apps voor gsm of computer.
Zoals jullie wellicht al weten, kies ik voor de klassieke manier, kaart en kompas en een goede wegbeschrijving. Wel heb ik een boekje aangeschaft om van Pontarlier naar de Grand-Saint-Bernard te gaan. Hierin staan de verschillende sectie's beschreven met aangepaste kaarten. Dit gedeelte loopt doorheen Zwitserland en daar wil ik toch niet te veel riscico's nemen. In Frankrijk voorzie ik geen problemen (tenzij het gebrek aan winkels) en vanaf Italië is de VF uitgepijlt.
De geloofsbrief noemt in 'Titaljaans' Credenziali en is in tegenstelling tot de brief van de Compostela Genootschap nu in bankkaart vorm. Dit pasje geeft toegang tot de voor pelgrims voorziene overnachtingsplaatsen én aan pelgrims prijzen. Ik heb ook al iets gelezen van Menu Pellegrino, dat belooft al iets. Omdat ik vanaf België vertrek voorziet de AIVF twee stempelboekjes, ik zal dus werk hebben om die vol te krijgen. (er kunnen 48 stempels per boekje).
Het kenteken is in een ronde vorm en draagt een gouden en een zilveren sleutel. Zie foto's in bijlage.
En de werken ter hoogte van de Philemon Haumanstraat zitten al op riooldiepte. Zie foto's.
De werkzaamheden in de straat gebeuren niet in stilte. Wat dan ook normaal is. Regelmatig trilt en davert het hele huis. De brokstukken die in een laadbak van een vrachtwagen worden gestort doen beide met het huis. De kraanmannen zijn goed geoefend, hoe die draaien, keren en rijden, hoedje af. Maar ik denk dat de "Lente Kriebelt" vlaggen bij deze mensen iets anders doet kriebelen. Deze vlaggen zijn pas enkele weken geleden (de week na het carnaval, dus begin maart) terug opgehangen. Goed wetende dat eind maart de werkzaamheden een aanvang zouden nemen. Van goede planning gesproken. Nu hebben we niet alleen overdag de nodige (over)last, die we de'r graag bijnemen, maar tijdens de nacht ook. Een firma heeft afgelopen nacht de vlaggen verwijderd met een spinnekop op rupsen. (hoogtewerker) Dus, nachtlawaai is toegestaan!
Rome.
Wel, dat komt in orde. Vanmorgen de nodige dokumenten ontvangen van de Association Internationale Via Franciga. Ik ben dus nu officieel lid van deze Zwitserse vereniging.
Ik vertel hierover meer in volgende bericht.
grtjs
Hugo Pellegrino
Foto's: Druk in de straat, ook de Vrijheidsstraat; Vlaggen in de weg voor de kraanvoerders!; Niet te groot hé; Voetpaden in het gedrang; Voorbereiden voor de nacht; Stille hoogwerker hoorbaar tot binnen!.
De WEG naar Rome staat erop, rechter kolommen onder vermelding Via Francigena I Temse - Craonelle, enzoverder. Per hoofding kan ik 10 URL's plaatsen en dus bestaat elke titel uit tien routes. Zo stel ik nu vast dat er twee VII 's staan genoteerd. Dus werk aan de winkel en van de laatste groep een VIII maken. Mijn blog zal ik her en der nog wel een beetje aanpassen. De hoofdtitel "Tempus Fugit" blijft uiteraard behouden. De ondertitel, die uitermate geschikt is, zal ik proberen te vervangen door een andere 'nog' geschiktere. Misschien zou ik het iets meer op het land moeten zoeken, alhoewel de wind nog steeds een belangrijke invloed kan hebben.
Maar of ik nu effectief alle voorgestelde routes ook op één dag ga lopen weet ik niet. De toestand van het moment bepaald hoe ver ik ga. Als het veel regent is het goed mogelijk dat ik een B&B of klein hotelletje opzoek. Als er eentje in de buurt is. In de Alpen zijn de dagroutes vrij kort. Is het goed weer kan ik wellicht hier al één of twee dagen sneller. Ook mogelijk dat ik voor meerdere dagen vastzit op de Grand Bernard. Wat het ook zij, de tijd gaat vlug maar staat aan mijn kant, ik ben niet gehaast. En de datum van de DDT zal ik ook met tegenslag makkelijk halen. Dus weeral: no worries mate!
Bij deze de installatie van de routes zoals uitgezet met Google Maps. Als je een bepaald traject aanklikt verschijnt de betreffende weg. Wel even het voetgangertje aanklikken, anders zijn de afstanden wel iets te groot. Het is ook zo dat de aangegeven weg maar een indikatie is, goed mogelijk dat ik andere weggetjes of kleine baantjes in de buurt van de route volg. In ieder geval neem ik mijn tent mee zodat ik zeker niet altijd in de 'traject' stad zal overnachten.
Vanaf Laon, zoals nu al geplaatst, vervoeg ik de Via Francigena. De rest van de weg volgt later nog.
Het is 20 jaar geleden dat de straat volledig heeft opengelegen. Toen was het niet nodig om het gescheiden riolerings stelsel te leggen. Vanaf vandaag zijn de werken dan gestart om dit alsnog uit te voeren conform Vlarem II van 1 augustus 2008. Dit bepaald dat het regenwater dient afgekoppeld te worden van het afvalwater. Indien onmogelijk wegens, bijvoorbeeld woning gebouwd voor 1999, mag je als eigenaar nog wel je hemelwater lozen in het gescheiden rioleringsstelsel vanaf het moment dat dit is aangelegd. Uiteraard kunnen er nog andere regels zijn, opgesteld door gewestelijke stedebouwkundige verordeningen en andere referentiekaders en uitzonderingen.
Enkel het afvalwater mag nog naar het zuiveringsstation. Dit is dan ook dringend nodig om deze dure installaties op een aanvaardbaar rendement te laten draaien. Nu is het water te proper en dient men dure technieken en middelen in te zetten om de 'nodige beestjes' van eten te voorzien.
De werken voorzien in een aantal ongemakken. Mijn straat zal voor enkele maanden moeilijk bereikbaar zijn. Vuile schoenen en dito gang zullen mijn (ons) deel zijn. Grote verhuisplannen zullen duidelijk in overleg met de aannemer(s) dienen te gebeuren.
Voor mij zal het dan nog meevallen. Op 29 april vertrek ik op een voettocht naar Rome. Als ik dan zo medio juli terugkeer zal het ergste al achter de rug zijn. (Het is zeker niet zo gepland, het valt toevallig samen.)
grtjs
Pellegrino Hugo
Foto's: Verboden straat; Gevel nog in orde; Parkeren vanaf nu gratis; Bomen rooien;
Vorige vrijdag maakte ik me de bedenking : hoe is het mogelijk? Als ik een verkeerde scheet laat, niet tijdig betaal, kortom elke kleinigheid die niet honderd procent strookt met de regeltjes, dan ben ik de klos. Toch zijn de bobo's uitermate tevreden en gaan ze klinken als ze een kleine garnaal vangen, die nota bene vlak voor hun neus rondliep. Dat dergelijke sujetten dan ook nog een dure advocaat kunnen krijgen, die vooral hoog van de toren moet blazen, tja, dan ben ik teleurgesteld in onze maatschappij. Ook van het gerecht denk ik al lang het mijne. De ivoren toren, weet je wel. De glazen van de ramen van deze toren zijn al lang niet meer gekuist (besparing bij justitie - gewild of niet?). Het zicht op de wereld ver beneden is dan ook vertroubeld. Ik denk dat men van daarboven ook niet meer precies weet of het nu de zon is die rond de aarde draait of omgekeerd. In ieder geval, ook de politieke partijen en hun satelieten (zieken- en vakbonden) hebben hun steen(tje) zeker bijgedragen. Ik verwonder me nog steeds hoe, lang geleden, onze brave medeburgers die een andere taal spreken plots een eigen loket kregen. Ze werden zelfs ontvangen met alle egards op het bureel van de chef. Hier kwam je als gewone burger om minder goed nieuws te ontvangen. (geen uitkering meer)
Elke burger is gelijk heeft in België mijn inziens een toch ietwat andere betekenis. Sommigen zijn (zonder onderscheid van ras of geloof) iets gelijker dan anderen. En het begint ook in 't klein. Als je kijkt naar de openbare administraties en vast steld dat ook hier de ongelijkheid troef is, tja, wat wil je dan als gemeenschap. En om te eindigen, ook diegenen die de enige waarheid claimen, zijn niet minder schuldig.
Ik heb er enkele dagen mee rondgelopen maar het moest eraf. Niet iedereen en alles is verkeerd en slecht, gelukkig maar, de wereld zal nog wel eventjes verder draaien.
