Oeps, het is al de vierde maand.
Inhoud blog
  • nieuwe blog
  • vote
  • Rode lantaarn
  • Druk
  • Gazet
    Archief per maand
  • 07-2024
  • 06-2024
  • 05-2024
  • 04-2024
  • 03-2024
  • 02-2024
  • 01-2024
  • 12-2023
  • 11-2023
  • 10-2023
  • 08-2023
  • 07-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 11-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 08-2021
  • 07-2021
  • 06-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 11--0001
    Tempus Fugit
    Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden.
    Hugo Peregrinus
    27-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.september
    Beste Lezers,  

    Na een lang weekend in Holsthum was mijn Duitse spraakkunst weer een (heel klein) beetje op peil. Als je weet dat met ‘peil’ ook al weer niet te veel mag verwacht worden kan je rustig spreken van ‘camping Duits’. Maar dat volstaat blijkbaar toch wel, het plezier is er niet minder om.  
    Het weekend in Holsthum stond ook in het teken van de jeugd brandweer. 
    In Duitsland is de jeugd brandweer zeer verspreid. Jaarlijks worden er ook wedstrijdjes gehouden binnen een Verbond, en dat gaat met voorrondes tot een finale. Dit jaar werd de finale van het Eifelverbond te Holsthum gehouden. Jammer genoeg was de eigen jeugd er niet in geslaagd hieraan deel te nemen. Maar daarom wel de vertegenwoordiging van enkele oud-leden van jeugd brandweer Kruibeke.  

    Bij een bezoekje aan een ‘moderne’ boerderie weer een en ander opgestoken. Vooral dat de koeien van nu veel slimmer zijn. Wel staat er tegenover dat die beesten niet meer buiten komen. Alles wordt geregeld via computer, zelfs de melkmachine werkt volledig autonoom. Een koe die het melken fijn vindt wordt (als ze te vlug terug keert naar de machine) gewoon wandelen gestuurd en krijgt geen snoepje.  

    Gelukkig heb ik een partner die nog in Duitsland op school is geweest. En die Spräche is wel wat beter dan de mijne. Dat kwam goed van pas want vorig weekend zijn er Duitse gasten op bezoek geweest, ook voor een lang weekend. 
    Die gasten zijn Gisele en Peter, die ik heb ontmoet in Les Landes tijdens mijn eerste camino. Als je terug gaat naar het verslagje van 8 juni 2015 kan je de foto van hun camper nog eens bekijken en vergelijken met deze hieronder. Ja, inderdaad, er is niks veranderd. Vorig jaar is er een klein incidentje geweest met de camper: er kwam rook vanonder het handschoenkastje. Peter heeft met een deken de beginnende brand gedoofd en erger voorkomen. De bedrading onder de ‘plong’ kast was gesmolten. 
    Na te zijn afgesleept heeft hij bij een bevriende garagist het boeltje laten herstellen. Dat kan nog met zulke auto’s. Dit jaar hebben ze weer hun uitstap van een zestal weken door Frankrijk gemaakt. En nu in september hebben ze nog een viertal weken door Duitsland, Friesland, Nederland en België gereden. In Duits Friesland hebben ze de Meyer Werft in Papenburg bezocht. En ze waren onder de indruk. Ik zou het ook zijn, enorme cruise schepen die binnen worden gebouwd! Misschien wel eens een uitstap met Op Stoapel waard. 
    Afijn, de steden Brussel en Antwerpen lieten ook een grote indruk op hen na. Bij een boottocht in de haven kon ik hen toch nog één en ander bijbrengen over schepen, haven en containers. Op zaterdag avond kon ik hen meenemen naar het jaarlijkse eetfestijn van Brandweer Kruibeke. Ook dit was voor hen alweer een fijne ervaring. Ondertussen zijn ze alweer veilig thuis in Ettlingen. 

    Die partner waarvan sprake in voorgaande tekst wordt vanaf 1 oktober officieel op rust gesteld. Maar haar laatste werkdag was al vorige week woensdag. Het afscheid werd ietsje verzacht met een glazeke champieter met de collega’s. Morgenavond is er dan het officiële afscheid tijdens een diner ter hare ere. 

    Voor mij zal het zeker ook aanpassen worden. Hoewel, begin oktober trekken we er al samen op uit, een weekje naar Les Landes. Vorig jaar mocht ik al eens proeven van een verblijf in de chalet van Thérèse in Longarisse, 85 km van Bordeaux. Met blijdschap verwelkomt ze ons beiden dit jaar weer. Ik hoop op terug een ‘été indien’, warme nadagen in het prachtige decor van bossen, duinen, strand én vooral de stilte.(zie blog van 1/6/15)

    Door de drukke bezigheden kon ik jammer genoeg niet aanwezig zijn bij de voordracht over de ballonvaart in Sint-Niklaas begin september. Gelukkig kon ik nog de prachtige brochure ‘UIT DE WERELD VAN DE LOMBAL’ van de hand van Eddy Allcock verkrijgen. Deze brochure begint met ne schone sinikloase zin:
    “ ’t ieste weekengd va september kunde wael al ies ne lombal zien op de mart!’. Ne lombal kunde nog altijd zien dat ieste weekengd. 
    De brochure gaat over veel meer natuurlijk. De geschiedenis van het ontstaan van de ballon, andere ballonnen (o.a. Zeppelins), ballonnen in het land van Waas vanaf 1866, na WOII, Special Shapes en sterke verhalen zijn hoofstukken die in de brochure worden behandeld. Het doet me, als ‘halve Sint-Niklazenoar’, veel plezier dit stukje ‘erfgoed’ geschiedenis te kunnen lezen. Bedankt Eddy! 

    Grtjs

    Hugo 

    Foto’s: In Holsthum is het hop oogst, voor de Bitburger Pils; Automatisatie ten top!; Muttes zijn er niet meer, als ze honger hebben kunnen ze bellen!; De oefenwagen van de jeugd brandweer; Eén van de proeven, met een aantal personen op een zo klien mogelijk gemaakt zeil gaan staan; Prachtige morgen in Holsthum; Deze Fiat is onverslijtbaar; Frans spelletje met Duitsers! Moet kunnen; Indrukwekkend op iedereen.


















    27-09-2018 om 15:11 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    12-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Begin september
    Beste Lezers,  

    Met Ronny heb ik een bezoekje gebracht aan onze stapmaat Jan. Buiten het feit dat hij een beetje loens kijkt is er al veel beterschap met zijn zicht. Het dieptezicht ontbreekt nog een beetje, maar met twee handen kan hij het glas goed vasthouden. En als hij zijn hoofd een beetje zijwaarts knikt is het precies of hij doorheen een duikbril kijkt die half gevuld is met water. Dus, nog enkele weken en we kunnen terug tesamen op pad. 

    Op pad dezer dagen gaan de vele mensen die zich kandidaat hebben gesteld om op een lijst te staan voor de komende gemeentelijke verkiezingen. 

    Zo ook op zondag, op de verkeers happening rond AC De Zaat, was het een gezellige drukte. Aan de stand van het BCG kon je uw ingezamelde dopjes afleveren. Ik kwam aanzetten met een volle zak, bijeen gespaard door velen: geburen, kennissen, en de brandweer vrienden uit Kruibeke.  
    Verbazend hoeveel al die kleine beetjes opleveren. (zie foto onderaan)  

    Zaterdag heb ik er een trits gezien tijdens de braderij, die ook nog steeds in mijn straat plaats vindt. Volgend jaar is men aan de 40 editie toe. Ten huize August Wautersstraat 26 is men dan toe aan de 34e uitgave. Ook niks mis mee. Wel heb ik een enorme verandering vastgesteld.  
    In vroeger jaren was mijn straat nog een winkelstraat en bijgevolg was er veel te doen. Regelmatig stonden er dan ook allerlei verenigingen hun activiteiten te belichten, onderwijl een graantje meepikkend door middel van de verkoop van drank en spijs. Zelfs de brandweer heb ik enkele malen mogen verwelkomen. 

    Met het verdwijnen van de winkels (en cafe’s) zijn ook de activiteiten sterk afgenomen. Voorbije aflevering was er een drumband voor één café en stonden er een hele rits auto’s opgesteld. Animositeit zit er voor ons niet meer zo veel in, vroegen kon je tot middernacht meetrillen me de gebrachte muziek. 
    Enkel het bezoek van Roel Vanderstukken (ik heb hem toch wel gemist zekers, niet goed opgelet!), vergezeld van de Strooien Hoedjes en de Merchtemse Steltenlopers, bracht wat volk voor de deur. 

    De Strooien Hoedjes zijn al een eeuwigheid vaste gasten op de braderij, familieleden zijn er al jaren muzikant en/of dirigent. 

    Grtjs 

    Hugo 

    Foto’s: De Braderij en Verkeers Happening












    12-09-2018 om 16:35 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    08-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Jan
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Beste Lezers, 

    Onze stapmaat de Jan is deze week gestopt op de Camino. Hierbij zijn verhaal van het waarom. 

    “Om even de twijfel bij m'n geliefde bloglezers weg te nemen geef ik even een kort relaas weer waarom ik ben moeten stoppen. 
    Kijk : Een 10-tal dagen na mijn vertrek merkte ik opeens dat er een klein stukje gezichtsveld weg was links onderaan m'n rechteroog. Ik maakte me zo direct geen zorgen en stapte verder voort. Rond 1 september was ineens weer een hapje weg, 3 september werd het de helft en toen ik op 4 septtember opstond was meer dan de helft weg. en ben ik in één trek; 40 paaltjes, tot in Porto doorgestapt. Ik wilde immers Charlotje nog treffen. 

    's Avonds naar de spoed waar men oordeelde dat ik dringend geopereerd moest worden. 
    Op 5 september ben ik dan het hospitaal binnengegaan voor opname. Het was ellendig. De taal niet kunnen spreken, van het kastje naar de muur gestuurd worden, de angst om het zicht te verliezen, de letters van je gsm niet kunnen lezen, zelfs m'n wandelgps niet meer kunnen gebruiken en verloren lopen in de straten van Porto ...pfft 
    Daar in dat hospitaal moest ik opnieuw getest worden door een dokter. Zelfde resultaat : opereren ! Dat kon vandaag of morgen gebeuren. Maar ... eens gedaan moest je 2 tot 3 weken wachten vooraleer je mag vliegen. Je mocht maar 1 dag in de kliniek blijven en als het misliep met de operatie kon je 14 dagen moeten blijven. Je hebt nazorg nodig en wat ik nu allemaal weet zou dat onmogelijk geworden zijn gezien de gebrekkelijke huisvesting, geen toegang tot vervoer, medicatie plus er alleen voor staan terwijl je zorgbehoevend bent... pffft weeral. 
    Voor de reisverzekering moest er dan weer een officiele verklaring komen van de geneesheer en daarvoor moest ik weer 2 uur in de wachtrij gaan staan. Ik was het haar kort tevoren vergeten te vragen. ... pffft.
    Verrekt daar, ik wil naar huis ! 

    Gelukkig met de hulp van m'n zoon Kristof die professioneel bemiddeld heeft tussen de reisverzekering ben ik nog op 5 september 's middags kunnen terugvliegen vanuit Porto naar Zaventem waar hij me opgepikt heeft.

    Gisteren 6 september om 8 uur mocht ik me al aanbieden voor de oogchirurgie. Die is nog dezelfde dag uitgevoerd na uitvoerige testen door topspecialisten. 
    Als ik even de medische oogzorg in Portugal afweeg .... pffft. Daar diagnostikeerde men me een loslatend netvlies. Dit verdict kwam er na 1 minuutje onderzoeken. Nee, er zaten 3 scheuren in. Aftandse medische apparatuur versus high tech equipment. Een minachtende en hautaine dokteres die met 'Dottore' diende aangesproken te worden in het Santa Antoniohospitaal in Porto tegenover een vriendelijk en uiterst bekwaam team van medici en verpleegkundigen in het Middelheim ziekenhuis. Krijg ginder maar eens iets voor ! 

    Ondertussen ben ik geopereerd en de prognose is voorlopig zeer positief. Het duurt toch nog een 3 tal weken tot ik mijn volledig zicht terug heb. Nu is het behelpen met bril en vergrootglas en een lui oog. We nemen de draad wel terug op als m'n gezicht weer hersteld is ! De klompjes van Sanne moeten nog gedropt worden maar uit Fatima heb ik alvast 2 mooie engeltjes voor haar meegebracht. Ik heb dan toch aan haar en de kindjes gedacht.” 

    Beste Jan,  
    Ondanks de pech en het stoppen van de camino is het goed verlopen. Bedankt ook voor je relaas, het is een antwoord op vele vragen. Nog sterkte en tot binnenkort. 

    Beste Lezers,  
    Zoals je kan lezen, de camino blijft hoe dan ook altijd een beetje avontuur, niks is zeker. Het gezegde dat het op de camino altijd goed komt blijft wel overeind: Jan is veilig thuis en omringd met goede zorgen, zowel op medisch als mentaal vlak. 

    Grtjs 

    Hugo

    08-09-2018 om 19:45 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)


    Blog als favoriet !

    Gastenboek
  • Mooi
  • Om tmoeting
  • Ontmoeting
  • recht gezet
  • Foutje in link naar foto's

    Meningen, gedachten, bemerkingen , hier allemaal welkom.


    Zoeken in blog


    Blogs van Vrienden
  • Voetstappen in Vaderlandsche Bodem
  • Blog van Kozzen
  • Stoomopwaarts wandelen langs waterlopen



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs