Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
31-12-2015
2016
Beste Lezers,
De titel verwijst al naar het volgende jaar waar we over enkele uurtjes aan beginnen. Niet voor niks heeft de hoofdtitel iets met de tijd te maken. Nu heb ik mijn ondertitel ook weer aangepast. Vermits ik graag eens een Latijnse spreuk of gezegde gebruik, het staat "bello", is dit voor de ondertitel nu ook zo. Enkele weken geleden heb ik mijn blog al een meer herfstig kleurtje meegegeven. Als er bemerkingen over zijn reageer gerust.
Als je niet weet naar welke haven je vaart, is geen enkele wind gunstig.
Voor mijn boetetocht was dit eigenlijk ook zo. De doelstelling was op voorhand vastgelegd, de route was eigenlijk eenvoudig, eerst naar het Zuiden en aan de Pyreneën naar het westen. Het klinkt nu "te" eenvoudig en simpel en er kwam wel iets meer bijkijken maar de richting en het einddoel waren dat wel, klaar en duidelijk.
Zo heb ik veel goed bedoelde raadgevingen gekregen in verband met GPS'en, telefonie, kaarten, route's, overnachtings plaatsen enzovoort. Maar eigenlijk komt het erop neer om zo weinig mogelijk ballast mee te sleuren. Ballast in de betekenis van gewicht maar ook in de betekenis van geestelijke ballast. Of ik nu links of rechts afsloeg, een pad of een dreef volgde, vroeg of laat vertrok en wanneer ik stopte en waar, het maakte niks uit. Carpe Diem, wat zalig!
Ik herinner met nog dat ik op de grensovergang van België en Frankrijk begot niet meer juist kon bepalen waar precies ik was. Maar als je weet dat alle wegen naar Santiago de Compstela gaan, no worries mate!
Niks geen stress met TIJD of planning.
Bij deze, Beste Lezers, een gezond en wel én tevreden 2016 toegewenst.
Een nieuwjaarsbriefje schrijven is al lang geleden. Briefjes of kaartjes daarentegen is nog steeds niet afgeleerd. Wij, ik en Agnes, houden er nog steeds aan om wenskaarten rond te sturen of brengen. Want als het adres in Temse of omstreken is doe ik het zelf. Als postbode te voet hou ik er nog mooie wandelingen aan over. Is het ietsje verder dan ben ik fietsende postbode. En ook hier kan ik me goed mee amuseren/trainen. Vorige week was er de strakke wind en dan deed het met de gewone fiets wel een beetje pijn aan mijn achterste. Maar dat leed is gauw geleden als je her en der eens kan rusten.
Vorige zaterdag heb ik nog een stuk van de Weg-om in marstempo afgemaald en dan deed een fris Palmke bij Rita weeral deugd.
Gisteren zijn we op begeleid bezoek geweest op 't Schoon Verdiep. Het gebouw bestaat 450 jaar en dit was een reden om een heel jaar de deur open te zetten. De Nauwe Band, waar we mee zijn geweest, had al over een drie kwart jaar terug een afspraak gemaakt. In eerste instantie was de planning om dit in augustus te doen. Gelukkig zijn we nu kunnen gaan èn dan nog omdat een andere groep had geannuleerd. Wegens overweldigend succes zal het gemeentebestuur wellicht beslissen om deze actie nog enkele maanden te verlengen.
Na het bezoek heb ik mijn zuster nog een bezoek gebracht en zijn we op restaurant geweest in het Stuivenberg.
Vandaag heb ik me nog eens kunnen uitleven: een stelling plaatsen aan de voorgevel voor een kleine herstelling aan de dakgoot. Een tweetal weken terug, bij de storm, kwam er een deeltje van de bekleding naar beneden. De volgende dag belde een dame aan de voordeur met nog twee stukken in haar hand. Vanuit de dakgoot kon ik vaststellen dat de rest nog goed vast zat. Maar dergelijke zaken dien je toch zo vlug mogelijk te controleren en herstellen. Gelukkig heb ik hiervoor fantastische hulp gekregen (onder andere de stelling) van Filip. Eens de stelling geplaatst verliepen de werkzaamheden gelukkig voorspoedig. Hier en daar een nagel extra zodat de voorplaat van de bekleding terug degelijk vastzit. Even met een vod alles nog eens afkuisen, hier en daar wat silicone, en iets na de middag was de klus geklaard. Als het nu nog eens 26 jaar goed blijft ben ik tevreden om dit mee te maken. Zelf herstellen zal er dan wellicht niet meer bij zijn.
grtjs
Hugo
Foto's: enkele foto's vanuit de velden, op één ervan kan je twee kerktorens onderscheiden; 't Stad; mijn zuster; stelling
Een witte kerst zal voor een andere keer zijn. Voor volgers van mijn blog zal het duidelijk zijn dat ik geen hoge pet op heb in verband met de evolutie van onze dierbare planeet aarde.
Ik wil niet gezegd hebben dat er geen winters meer zullen komen maar het opschuiven van de seizoenen voorspelt voor de nabije toekomst niet veel goeds. Alles wat ook maar iets afhankelijk is van de jaargetijden is in de war. Wij, het mensdom, denken dat de wereld eeuwig rekbaar is, zich altijd wel zal aanpassen. Zeker is dat zo. Alleen gaat het nu zo verdomd hard dat we onszelf al diersoort buiten spel zetten. Niet dat we met zijn allen zullen verdwijnen. Maar binnen enkele (?) jaren zullen we ons mensbeeld deftig moeten bijstellen. Misschien zien we er als diersoort totaal anders uit, is ons velletje rose. Eten we iets waar we nu geen idee van hebben. Foies Gras, naar kaviaar smakende smurrie of iets dat op kikkerbilletjes lijkt zal er hoogstwaarschijnlijk niet meer op het menu komen. Ook zullen taal en spraak totaal anders zijn. Communiceren we enkel nog via op gsm lijkende toestellen of zit er een print in ons lijf waardoor gedachten en gevoelens onmiddelijk door anderen geregistreerd worden.
Ge ziet, ik weet er ook helemaal niks van, en misschien maar best zo. Onze tijd op de aardkloot is beperkt en laten we er daarom maar het beste van maken.
Voor alle volgers en hun geliefden in het bijzonder, maar zeker voor de hele mensheid wens ik allen een gezond en vreugdevol én vooral vredevol 2016 toe.
FANTASTISCH is het enige woord dat past bij het resultaat van de actie Duwmee. En of er meegeduwd werd, het resultaat "38760" is niet minnekes. De voettocht, die aan de VTS in Sint-Niklaas vertrok maakte een eerste tussenstop aan de Kaailopers op de Wilfordkaai. Hier starte de kinderetappe, die met veel plezier de Haka en het bijhorende liedje instudeerden. Het sponsor geld werd op elke plaats geteld en het resultaat (van zowel S/N als Leuven) overtrof toen al ruim het resultaat van vorig jaar, 15000. De tocht kon dan ook onder de best mogelijke omstandigheden aanvatten. Het tempo lag begrijpelijker wijs aan de eerder lage kant maar ik geloof dat dit ook voor vele groteren als welkom werd ervaren.
Volgens schema kwam de groep aan de volgende stop: De Blauwe Koe te Hingene. Hier werd een grote pauze voorzien zodat de spieren even konden rusten en de nodige krachten opgeslagen. De "Band of Eli" verzorgde naast den haard de muzikale omkadering. Alvorens afscheid te nemen van de allerkleinsten werd het tussen resultaat meegegeven. Weeral verbazing alom : bijna 25000 eurokes opgehaald, (Jawadde III)
Bij het invallen van de duisternis arriveerden we terug op de dijk om via het sas het Zeekanaal Brussel Schelde te volgen. Het deed eigenlijk wel deugd voor mijn benen om op stap tempo naar de volgende tussen stop te kunnen marcheren. Te Ruisbroek aangekomen werd het eetcafé Chlotilde aan de Hellegatstraat (!) overrompeld. Hier vlogen de Croque-messieurs vlotjes naar binnen, de laatsten welliswaar juist op tijd voor het vertrek. Hier was het aangenaam zitten op een bank aan het water, stel je voor, op 19 december om 19u!
Ik zat hier samen aan de tafel met een koppel met twee jonge kinderen die de hele tocht hebben meegemaakt. De voetjes (van de kids) deden wel een beetje pijn maar met wat massage verliep het laatste korte gedeelte tot in Boom zonder problemen. Het tussen resultaat overtrof ook hier weer alle verwachtingen: bijna 32000. De wens was om dan deze kaap te overschrijden.
Even voor we de Schorre betraden kwamen de beide groepen bij elkaar en werden vergast op een optreden van een plaatselijke muziek/majoretten korps bij het nuttigen van een Jeneverken. De sfeer, die al goed zat, kwam hierdoor uiteraard op een hogere temperatuur, wat menige muts en sjaal naar de rugzak verwees.
De apotheose kwam er dan op de Schorre. Het gevoel van samenhorigheid en het FANTASTISCHE resultaat toverden niks dan blije gezichten.
Proficiat aan de organisatie, die was perfect. Aan alles was gedacht (eten&drinken, timing), ook aan de veiligheid. Om met een omvangrijke groep (ongeveer 200 personen vanuit S/N en 250 vanuit Leuven) veilig over de wegen te lopen, en niet alleen jaagpaden, is geen sinicure. Ook daarvoor proficiat. Het terugkeren (met de bus) verliep georganiseerd en op het juiste tijdstip zodat iedereen safe en wel op tijd in bed kon.
Het was een fijne dag en niet in het minst omdat er zo een groot bedrag kan worden overgemaakt aan een schoon en zeer nuttig project: www.mobileschool.org
Proficiat aan de organisatie, Luc Vancoillie voor S/N en Arnaud Raskin voor zijn inzet voor de mobiele school. (zie ook "Als je zoon er plots niet meer is")
Juist voor de Notelarendreef, voor je afdaalt van de dijk, hangt een paraplu aan een signalistie bord. Wel, dat is de mijne. Ik zal vandaag eens gaan kijken of ie er nog hangt.
grtjs
Hugo
Foto's: Enzo met zijn peteren en nicht, Luc, Arnoud, deelnemers op de Wilfordkaai, de Mobiele school, kinderwandelin, op den dijk, de DJ's Linde, Siska en Eva, op podium met 38760 .
Na ontspanning en leute mag er ook een beetje ernst in het leven zijn. De actie van Studio Brussel "Music for Live" staat o.a. in het teken van de MOBIELE SCHOOL. De Belgische organisatie Mobiele School zet zich wereldwijd in voor straatkinderen, kinderen die anders geen enkele vorm van opleiding krijgen, dus ook niet lezen of rekenen. Ga gerust eens kijken naar www.mobileschool.org en ontdek welk geweldig werk deze organisatie doet.
In het Waasland heb ik kennis gemaakt met deze actie door een spijtig ongeval. Bij het naar huisrijden na schooltijd komt op, een onbewaakte overweg, een jonge man onder de trein terecht. Ik passeer de plaats van het ongeval enige tijd later en denk, bijzonder jammer en mijmer over leven en dood. Enkele uren later komt het drama dichterbij, de oom én peteren van de jonge is een goede kennis van ons. Ook het verdriet en de pijn van afscheid nemen komt dichterbij. Omdat we eigenlijk de familie wel iets beter kennen en willen steunen in hun verdriet zijn we aanwezig op enkele emotionele momenten.
We komen al vlug te weten dat de omgekomen jongeling zeer veel interesse toonde en met veel vuur sprak over de Mobiele School. Zo is het idee binnen de familie ontstaan om als nagedachtenis een actie op te zetten die geld zou inzamelen voor deze organisatie.
De DUWMEE actie bestaat in een voettocht, met mobiele schoolkar, vanuit Leuven of Sint-Niklaas naar Boom. Je kan je hiervoor laten sponsoren (of zelf sponsoren) en bij aankomst in de Schorre kan je nog genieten van de DJ's Siska Schoeters, Linde Merckpoel en Eva de Roo.
Als je alsnog een donatie wil doen en een plaatje aanvragen surf dan De Warmste Week.
Een weekend weg geweest, op proeverij. Zoals het in deze tijd van het jaar al een kleine traditie is om naar de Champagne streek te trekken. Meer bepaald het dorp Chavot-Courcourt is al vele jaren onze vaste stek. We zijn uiteraard niet alleen, met zo'n tien à twaalf personen bezoeken we een aantal wijn(champagne)boerkes. En meestal worden er wel enkele doosjes gekocht. Zelf koop ik een kleine hoeveelheid bij mijn favoriete "viticulteur". En die woont in het dorpje Binson-Orquigny, een kleine twintig kilometerkes van Eperney, via de D3 richting Château-Thierry.
De Brut van Soulliez-Chatelain is volgens mijn smaak de beste en toevallig ook nog de prijselijkste. Niettemin breng ik ook steeds een doos 3-cépages mee, kwestie van iedereen tevreden te houden.
Tijdens de avonden vinden er, buiten het degusteren van champagne, ook activiteiten plaats, meestel de verkiezing van slimste mens van Chavot-Courcourt. Dat dit gepaard gaat met veel gelach en felle discussies zal wellicht niemand verbazen. Voor mezelf moet ik toegeven er na vele jaren nog steeds niet in geslaagd te zijn de titel een jaar lang te mogen dragen. Voor degenen die dit wel konden of kunnen, proficiat, het bewijst vooral dat je alcohol bestendig bent.
Ook andere soorten drank en voedsel worden op matige wijze geproefd. En hier is ook al weer een traditie ontstaan, op zaterdagmorgen verzorg ik met mijn fiets/stapmaat Raoul het ontbijt. En dat is een full breakfast met inbegrip van een goede Irish of Scottish Whisk(e)y.
Dit jaar had ik ook een meer smokey meegebracht. Niet iedereen kan/kon dit verdragen op de nuchtere maag. Maar het eten ging wel goed naar binnen hoor.
Het is weeral voorbij, ook het jaar is bijna om. Hopelijk is het volgend jaar voor iedereen champagne feest. Op de feesten in Epernay werd iedereen gefouilleerd alvorens op de Avenue de Champagne te mogen komen. En overal was de "gendarm" duidelijk aanwezig. De sfeer was wel goed, de meeste huizen hadden echter de grote middelen niet ingezet zoals grote tenten of bezoekers ruimten voor het publiek. De atracties daarentegen waren weer groots. Alleen het grote vuurwerk als apotheose werd achterwege gelaten.
Vandaag kon je het brandweerkorps van Temse zien en horen bij hun jaarlijkse festiviteit, het feest van Barbara. Ikzelf was daar niet bij. Toch heb ik als ere-brandweerman het gebeuren wel meegemaakt. De collega's van Kruibeke vonden het eigenlijk normaal dat ik met hun mee zou feesten. Ik kom al enkele jaren regelmatig in hun kazerne, ken er al heel wat volk en het klikt goed. Zodoende ben ik met een Temses brandweer verleden ingeburgerd in de Hulpverleningszone Waasland, post Kruibeke. Het moto van de dag is : kamaraadschap en gezelligheid.
Het programma omvat twee delen: tegen de middag samenkomst in uniform in de kazerne, daarna het middagmaal in de "Lusthof" (stoofvlees&friet). Rond 14u30 is er in de kazerne dan een bezinningsmoment. Dit jaar werd dit gevolgd door de doopplechtigheid van twee nieuwe wagens, de K26 en de K4.
Na het ernstige gedeelte was het dan tijd voor het bezoek aan de plaatselijke herberg. Dit jaar trokken we met de bende naar Rupelmonde waar een tweetal kroegen met een bezoek werden vereerd. (café Scheldeland en café De Valk)
Met ons ploegje hebben we goed kunnen kaarten, regelmatig onderbroken natuurlijk.
Een aangepast mini bandje zorgde voor de nodige muzikale ambiance, kortom het was inderdaad gezellig.
Tussen 18u30 en 19u30 werd iedereen op de kazerne verwacht voor het avondmaal. Ik zou het meer een feestmaal benoemen. Traiteur Bauwmans had zijn beste beentje(s) voorgezet en het liet zich dan ook goed smaken. Daarna werden de stijve knoken onder handen genomen op de dansvloer met behulp van Discobar "Ambiance".
De SPEF, sport-spel-en-feesten, heeft het gebeuren goed voorbereid en uitgewerkt. Alles klaarzetten, zaal en garage versieren,de gepaste dranken aanzeulen, het moet allemaal gebeuren met een aantal mensen, proficiat daarvoor. Ik schrok me dan ook een hoedje toen ik gisteren morgen rond tienen terug ter plaatse was om te helpen opruimen en moest vaststellen dat het hele zaakje al aan de kant stond! Nog nooit meegemaakt!
Afijn, bij deze aan de Spef en alle medewerkers: proficiat!
Vandaag bij het fietsen was de konditie maar zus en zo, wel goed gezweet en dat helpt.
Voor den tijd van het jaar... is het veel te warm. Het is altijd zo geweest ... maar beperkt zich dat niet tot de laatste tweehonderd jaar? Weliswaar vinden we dat de veranderingen in de seizoenen vlug gaat, maar is dat zo lang geleden ook zo niet gebeurd. Onder invloed van vulkaan uitbarstingen of inslag van een meteoriet is waarschijnlijk "het weer" op korte en drastische wijze verlopen. Alleen moeten de huidige veranderingen op het conto van de wereld maatschappij geschreven worden.
Wat het ook zij, door de zachte temperaturen kunnen we nog steeds gaan fietsen en stappen.
Vandaag een fietstochtje gedaan naar Moeskastel en via de overzet naar Mariekerke terug. Toch wel een beetje frisse tegenwind maar zoveel te makkelijker de weg terug niewaar.
Gisteren een voettochtje gemaakt van een tweetal uren en flink getranspireerd, goed om de ziektekiemen die me al een week achtervolgend af te schrikken.
De foto in bijlage : de officiële tegel die ik ontvangen heb vorige zaterdag bij de terugkomdag van de Compostela Genootschap. Ik weet nog niet goed wat ik ermee ga doen.
Volgende weekend ga ik na vele jaren nog eens het Barbare feest vieren. Weliswaar niet in mijn thuisbasis maar bij de collega's van Kruibeke. Zaterdag zal dan wel een lange dag worden. Maar wat dan ook, op zondagnamiddag ga ik naar mijn nicht kijken tijdens de basketwedstrijd Condors Seniores Dames tegen Onderons Grembergen. Het is de eerste wedstrijd dit seizoen die ik kan bijwonen, een beetje houten kop moet ik er dan maar bijnemen.
Maar het eten ging wel goed naar binnen hoor.
duidelijk aanwezig. De sfeer was wel goed, de meeste huizen hadden echter de grote middelen niet ingezet zoals grote tenten of bezoekers ruimten voor het publiek. De atracties daarentegen waren weer groots. Alleen het grote vuurwerk als apotheose werd achterwege gelaten.
