Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
28-11-2022
Donker
Beste Lezers,
(Ik maak er geen woorden meer aan vuil.)
Gelijk welk onderwerp is beter dan aan dit onderwerp, je weet wel, je tijd te besteden.
Het vrouwenbasketbal is van een ander niveau. Tweemaal winnen met een century score is alleszins, ook tegen een op papier zwakke tegenstander, beter voor de moraal.
Ben gisteren namiddag een toerke gaan stappen, Weert tot overzet driegoten en terug over Tielrode, tegen donker thuis. Allé in deze tijden just als het donker is. Bij regenweer is het al donker tegen vijven.
Tja, de donkere weken zijn er bijna. Gelukkig duurt deze periode niet te lang en tegen half januari keert het tij. (De overzet bracht me naar de overkant, ik was één van de twee gisteren.)
De huidige generatie spreekt niet meer over de -donkere zes weken-. Een overvloed van elektrisch licht, zowel buiten als binnen, heeft de ongemakken en de onzekerheid van de duisternis uitgebannen.
Het verband met de natuur, zoals onze voorouders en veler onder ons in hun jeugd hebben gekend, bestaat niet meer.
Ten tijde dat men zich moest verhelpen met ne quinquet, toen was het wat anders. Met het vallen van de avond moesten de meeste activiteiten worden stopgezet. En men diende ervoor te zorgen dat alles wat men voor het verder verloop van de dag of voor de volgende morgen nodig had, binnen was en dicht bij de hand (kolen en brandhout, eten, water ). Men zorgde ervoor dat men zo weinig mogelijk het woonvertrek moest verlaten, want daarbuiten lag de onzekere duisternis.
Men zag er werkelijk tegen op als men savonds met een walmende kaars of bij het licht van een paar lucifers iets moest halen of zoeken op de voute, in de beste kamer of waar ook.
In die tijd werd er in de leuring, ofte schemertijd, vlug rondgesprongen om nog een en ander te doen vooraleer de volledige duisternis intrad.
De periode van de kortste dagen was een dieptepunt in het leven van de mens.
Late klaar en vrieg donker en alst donker is zij je nauwers beter dan in je bedde. Je zit daar toch en tis verloren vier en keerselicht.
Die periode noemde men de -donkere zes weken- De oudere generatie zal vertellen dat de -donkere zes weken- het tijdvak omsluiten van drie weken vóór Kerstmis, tot drie weken na Kerstmis. In feite is dat niet helemaal juist. De kortste dag van het jaar valt op 21 december en de zes weken met de kortste dagen van het jaar lopen van drie weken vóór 21 december tot drie weken na 21 december, dus van 1 december tot 12 januari. Maar omdat Kerstmis een zeer markante dag was en dicht bij 21 december was gelegen, plaatste men Kerstmis juist te midden van de -donkere zes weken-.
Als klein manneke bij pit en peteren naar thuizeke gaan in den donkere en de kou, best wel spannend. Maar het ging wel vlugger!
Grtjs
Hugo.
Niettemin mogen die gasten vanaf nu wel alles winnen.
Het circus is begonnen. Het land dat 210 miljard investeert om het wereldkampioenschap van een rijkeluis organisatie te organiseren is te gierig om buitenlandse arbeiders een faire vergoeding te geven voor hun arbeid. Terwijl deze mensen niet voor het plezier naar een dergelijk land gaan werken. En niet alleen deze verguisde gastarbeiders (die op hun kop worden gepist) zijn de dupe. Ook hun families delen in de klappen, door de zeer lange periodes van afwezigheid of doordat er een plastiek zak terug komt.
En voor levensverzekeringen was het budget uiteraard te krap.
Om te zwijgen over het feit dat bepaalde afspraken op de valreep worden terug gedraaid. Geen alcohol meer op en rond het stadion is nog te begrijpen. Ik vraag me enkel af of harde kernen of hooligans ook maar enige kans maken om zich te tonen.
De afspraak dat iedereen welkom is draait enigszins anders uit. Sommigen zijn meer welkom dan anderen.
Of helemaal niet!
Het woordje protest ligt ook al bijzonder moeilijk. Zelfs over een armbandje, dat godgeklaagd na lang gezever door de rijkeluis jongetjes zou worden gedragen, valt nu een veto.
En FIFA, de geld machine voor een corrupte bende, volgt weeral gedwee. Maar wat kan je verwachten van een organisatie waar gewetenloze managers de plak zwaaien. Als een voorzitter zich de vriend van die Russische tsaar noemt, niks aan toe te voegen.
t Is niet aan ons. Niet aan ons geliefde staatshoofd of zijn vertegenwoordiger. ER zou eigenlijk geen enkele Belg naar Q mogen, voor gelijk welke reden ook. Geld smeert niet alles!
Ik vraag me af wat Flup zijn dochter er van vindt. Of komt het nieuws niet tot op de elitaire school in Great Old England. Zou kunnen.
Dit stukje over het wereld circus sluit ik af met een zin van Jan Van Rompaey uit de krant van zaterdag ll.
Met hoevelen zouden ze zijn, de weerlozen die door toedoen van de onzichtbare machthebbers,
ver weg, in hun ongeluk worden gestort?-
Kijken of niet? Het zou mooi zijn indien dit World Game tot de essentie zou worden terug gebracht. Eenvoudige gedachten voor een eenvoudig spelletje.
Vandaag zijn er ook eenvoudige dingen die een mens weleens gelukkig kunnen maken, al is het zeer materieel. Een groene kaart voor een oude wagen.
Minder gelukkig met:
Afscheid nemen van Marie-Thérèse Raemdonck, weduwe van André Brijs, Madre van Herman, Hilde&Tommy en van t Schrijverke.
Ook afscheid nemen van Eddy Acke, voorzitter van BC The Pocket, schatbewaarder van het Biljartverbond van Temse én vertegenwoordigder van dit verbond in de gemeentelijke sportraad.
Donderdag was het nog eens van dat. Met de stapmaten op stap. Allez, toch al met zen drieën. Marc zat bij de geburen in Duitsland en Ronny zat nog op zijn dak.
Jan had alweer een stukje van zijn Streek GR Haspengouw op kaart gezet. De Michel was er ook bij, hij kreeg een dag verlof van zijn eega. Dat komt omdat hij een opdracht aan het verwerken is die tegen Kerst af moet zijn. Enkele planken zijn gezaagd en bij elkaar gebracht. Op een getoonde foto zie je al de contouren van een poppenhuis met daarin al een prachtig laddertje. Doe zo voort Michel en probeer toch regelmatig een verlof dag te versieren.
De weergoden stonden alweer aan onze zijde. Nu moeten we de treingoden nog overtuigen om vriendelijker naar oude mensen toe te worden. Zo zouden ze in het hoofdkantoor, met een vrouwelijke CEO, toch eens het verbod voor senioren om voor negen uur te reizen, aan goedkoop ticket weliswaar, moeten afschaffen. Zelfs als je na dit uur de trein neemt is het goed mogelijk om op bepaalde lijnen recht te staan. Trouwens, er zijn savonds ook werknemers die de trein nemen.
De trein huiswaarts liep over Leuven. In de studentenstad namen we deze naar Berchem om vandaar naar Sint-Niklaas te sporen. Welnu, bij het betreden van de trein in L zat deze al vol. Veelal jonge mensen met grote tassen of valiezen en een I-phone in de hand. Na een opmerking over de vuile was kwam er toch enige conversatie opgang. Waarom ze op een donderdag naar huis togen. Ah mijnheer, tis den 11e november hé. Ja, wat is er dan te doen? Ah, verlof dag hé. Ja, maar waarom precies? Ah, euh iets met de oorlog, euh ja, het einde van den . Tweede oorlog hé! Ja, bijna just. In Mei wordt het einde van WOII herdacht maar morgen is het wel herdenking van de wapenstilstand van WOI. Ah Euh Oowh!!
Tja, vaderlandsche geschiedenis hé. Gelukkig is er nog Jan zijn blog Voetstappen in Vaderlandsche Bodem waar je regelmatig een Vaderlandsche historie kan lezen. Ook een verslagje van onze tocht is er terug te vinden.
Voor mij was het weeral een geslaagde tocht met vertrekplaats Alken. Maar omdat de trein -primo duur is voor negen uur en -secundo weeral vertraging opliep was het al voorbij elven bij de start van de voorziene 23 kilometers. Na een tweetal kilometers waren we in het Centrum van de brouwersstad. Een bezoekje aan de Sint-Aldegondis kapel bracht ons precies op de juiste plaats, tussen de kerk, het stadhuis en de woonst van de dienst Vrije Tijd. (Sint-Aldegondis komt voor in het wapenschild van Alken. Ze wordt aangeroepen in de hoop kanker te genezen, kaarsje ontstoken.)
De wijzers van de torenklok stonden omhoog, iets uiteen en het plekje in de zon was niet te versmaden, dus drank en spijs verschenen op de tafel.
Een dame die voorbij kwam wenste ons smakelijk maar kon het aangeboden glaasje wijn niet aannemen want de dagtaak was niet ten einde. (Wat een gelukzakken zijn we toch!) Ze verdween in het huis van de vrije tijd.
Even later verscheen een andere dame ten tonele. Zij kwam uit het gebouw waarin de eerste was verdwenen en toog rechttoe rechtaan naar onze picknick tafel.
Oeioei, waar waren we fout geweest. Maar het viel reuze mee. De vriendelijke mevrouw werkte voor de dienst Toerisme en wou enkel weten welke wandeling we deden. Het woord treinstapper klonk ons niet vreemd in de oren. Alken-Sint Truiden als onderdeel van de SGR Haspengouw klonk haar niet onbekend in de oren. Of we, doorwinterde treinstappers, haar konden informeren over het traject, of de bewegwijzering voldoende was en andere nuttige informatie. Jan en ikzelf deelden onze blog adressen.
Als mevrouw vrije tijd dit leest, het volgende. Zonder een plannetje of gps is het soms moeilijk de juiste route te lopen. Er zijn onvoldoende bewegwijzeringen en/of slecht zichtbaar. Wel bijzonder mooi parcours! En ik veronderstel dat er op de dienst toerisme wel goede informatie kan bezorgd worden.
We zijn al goed gevorderd in het jaar en ondanks de warme en zonnige najaar dagen korten de dagen wel snel. Daarom besloten we om de tocht een beetje in te korten. Vreemd genoeg troffen we in de stationsbuurt van St Truiden weinig (of geen open) caféetjes aan. Het stationsbuffet tapte vele bieren behalve een Christal. Jammer, maar een ribbeke Stella smaakte ook hoor.
De parel van Limburg.
De maand mei van het jaar 1928 staat voor eeuwig aangestipt in de biergeschiedenis van België. De Limburgse brouwerij van Alken lanceerde het pils Cristal. Het product werd als revolutionair onthaald.
De merkenportefeuille van Alken-Maes bestaat momenteel uit de pilsbieren Maes Pils en Cristal Alken, de abdijbieren Affligem, Postel, en Grimbergen, lambiekbieren Mort Subite, de sterke blonde bieren Judas en Hapkin, Op-Ale, Ciney en Watneys Scotch Ale. De brouwerij van Alken behoort sinds 1988 tot de Belgische brouwerijgroep Alken-Maes. Sinds 2008 maakt Alken-Maes dan weer deel uit van de brouwerijgroep Heineken. Het productiecentrum in Alken produceert niet enkel Cristal Alken, maar concentreert zich ook op het brouwen van het andere pilsbier Maes.
De treinen reden op tijd en tegen achten was ik thuis.
In verband met de herdenking van WOI lees ik vandaag een prachtig boek met getuigenissen van diegenen die het aan den lijve hebben ondervonden en overleeft.
VERGETEN STEMMEN van Max Arthur is een aangrijpend verplicht te lezen boek voor alle studenten aan de unief. Basta!
Goed weekend aan alle lezers en de rest van de wereld.
Zoals aangekondigd is er morgen, zaterdag 5 november, een herdenking voor de overleden scheepsbouwers aan het startpunt van het Boelwerfparcours.
Zoals elk jaar herdenken we dan alle overleden scheepsbouwers (m/v) waar ook ter wereld en zeker ook deze door ongevallen op de scheepswerven alsook de asbest slachtoffers. Samenkomst om 11u.
Hierbij integraal het gedicht dat zowel aan de tripod als aan de kraan is opgehangen. Het is geschreven door kozzen Eric, waarvoor dank.
WERKMAKKERS
Als de Zaat blaast, wordt de werker wakker
die nagels moeten heet, die kiel gelegd
laat ratelen die hamers, oorverdovend
wekt een schreeuw de werf tot leven.
Als de Zaat blaast, zwelt de ziel van t dorp
waait weelde door de straten en
drijft De Welvaart staalhard op het water.
De Zaat blaast haar laatste adem uit
een zwarte wolk kwaadaardig stof
en bijtend zure dampen.
De laatste man, een oude kraan
in
ademnood amechtig op de dijk
vertellen nog t verhaal
van
makkers die verdwenen.
Eric van Britsom
Deze week een variante wandeling gemaakt na plasma donatie. Voor mij alweer een tochtje bij mooi weer.
De door Op Stoapel aangekochte pal van een Godetia schroef staat voorlopig op den Dacca. Gisteren zijn mezelf en Mack, en de gewaardeerde hulp van het gemeente personeel, begonnen aan de opkuis. We dachten dat het een tijdrovende klus zou zijn maar het valt reuze mee. Op aanraden van Ramses hebben we eerst met de hoge druk reiniger het vuil en de pokken verwijderd. Mack had zijn schuurgerief bij, van staalborstels over grof naar fijn schuur papier, om het geheel op te frissen. Na wat testen en proberen bleek niet te grof schuurpapier het best vooruit te gaan en een mooi resultaat te geven. Nieuw zal het blad er niet meer uitzien maar het zal later hopelijk een mooi blinkend plaatsje in de gemeente verwerven. Temse blijft hoe dan ook een scheepsbouw dorp.
De kraan blijft.
Vorige week is volgens mij het startschot gegeven voor de daadwerkelijke aanpak voor de bewaring en het opkalefateren. Deze week samengezeten met de specialisten wat het schilderwerk betreft. Samen met bureau Van der Wee zijn concrete afspraken gemaakt om zo vlug mogelijk met cijfers te komen die voor alle partijen, overheden en bedrijven, behapbaar zijn.
Ik verwacht in de lente van volgend jaar dat er een nieuw dossier ter conservatie zal kunnen ingediend worden. Fingers crossed!
Toch nog even over cijfers: het eerste voorgestelde bedrag was 1.4 miljoen Euro. Te veel!
Geweigerde subsidie voor feestje 600 jaar unief Leuven 1.4 miljoen Euro. Oeps, daar kwamen nog tweemaal 2 miljoen Euro bij! Allo!
Ik begrijp dat de KU Leuven een heel belangrijk onderdeel is van onze maatschappij. Dat er een feestje mag gevierd worden met gasten van over heel de wereld, geen probleem. Maar 5.4 miljoen sponsor overheidsgeld, zonder wellicht nog de eigen inbreng? Die eigen inbreng komt dan op de koop toe ook van de maatschappij België! Tja, soms is het moeilijk te begrijpen hoe wereld vreemd al die knappe koppen kunnen zijn.
Maar nog minder te begrijpen hoe arme kinderen via het spelletje voetbal tientallen keer meer krijgen dan de hiervoor genoemde bedragen. Om het met Dijkshoorn te zeggen: Hoe obsceen het is als geld, geld en geld de hersens van ooit straatarme mensen vertroebeld. En om te eindigen citeer ik nog Marc Vermeiren uit het Nieuwsblad: Sport, zo meenden haar founding fathers in de Engelse kostscholen 150 jaar geleden, het moest het beste in de mens naar boven brengen, maar het ontaarde voetbal bezit een uniek talent om net het tegenovergestelde te doen. Meer nog dan in het verkeer of op Twitter manifesteert de verhuftering van de samenleving zich het duidelijkst op en rond een voetbalveld. Deze vraag blijft actueel: waarom bevat The Beautiful Game toch zoveel lelijkheid?
De maand november heeft nog benamingen zoals slachtmaand, de bloedmaand en de nevelmaand. Logische namen, want in de maand november werden de meeste dieren geslacht om eten te hebben in de winter. Jachtmaand is ontstaan omdat er veel gejaagd word in november.
Traditioneel zijn in onze contreien Allerheiligen en Allerzielen christelijke feestdagen. Allerheiligen viert altijd op 1 november de nagedachtenis aan alle heiligen en martelaren (mensen die stierven in naam van het geloof). Met Allerzielen worden de overledenen herdacht en wordt een requiemmis opgedragen.
Gisteren, 31 oktober, vierde men Halloween (afgeleid van -All hallows eve- of de avond voor Allerheiligen), de dag waarop veel mensen een pompoen uithollen en er een brandende kaars inzetten, hun huis met heksen op bezemstelen versieren, al dan niet als griezel of heks vermomt een nachtelijke wandeling maken of een griezelfeestje bijwonen.
Toch is Halloween niet louter een bedenksel van -de commercie-. Het is een feest dat zijn oorsprong vindt in het heidendom. Tweeduizend jaar geleden vierden de Kelten (die toen nog grote delen van Europa bevolkten) op 1 november Samhain, een feest dat het einde van de zomer en het begin van de duisternis en de kou inluidde.
Het was hun jacht- en oogstfeest, hun Nieuwjaar, hun dodenfeest. Er werden grote vuren aangestoken (de zogenoemde bonfires) en stropoppen verbrand, om zo de ronddolende boze geesten te verdrijven.
Het heidense feest raakte eerst vermengd met de Romeinse cultuur (toen Rome het land van de Kelten veroverde en koloniseerde). Samhain viel samen met het Romeinse oogstfeest Pomona.
Later, bij de opkomst van het christendom, werd daaraan de christelijke gewoonte toegevoegd om op 2 november, met Allerzielen, de doden te herdenken.
n Engeland, Wales, Schotland en Ierland placht men op die dag in lompen rond te lopen en om soulcake ofwel zielenbrood te smeken.
In de loop der eeuwen verwaterde het heidense ritueel tot een traditie, waarbij kinderen en volwassenen vermomd van huis tot huis trekken met een kaars in een uitgeholde pompoen (de Jack-'o- Lantern) en om snoep of een andere traktatie bedelen (Trick or Treat)
De hongersnood in Ierland, in de tweede helft van de 19e eeuw, dreef de Ieren naar het nieuwe continent, naar Amerika. Ze namen Halloween mee. Het feest ging zo deel uitmaken van de Amerikaanse cultuur. En het waaide tenslotte, in een nog meer verwaterde vorm, naar onze contreien over.
Het is een dag om te griezelen geworden, om pret te hebben, om bang te zijn en bang te maken. Met het begin van de winter, met de doden, met de oogst heeft Halloween niets meer te maken.
Ieder zijn ding denk ik dan. Ik hoop alleen dat dit griezelen blijft zoals het nu is, dat het binnenkort geen werkelijkheid wordt.
We zeggen een goede nacht, veel juksel en een kort armpje. Is dat ook griezelen?
