Oeps, het is al de vierde maand.
Inhoud blog
  • nieuwe blog
  • vote
  • Rode lantaarn
  • Druk
  • Gazet
    Archief per maand
  • 07-2024
  • 06-2024
  • 05-2024
  • 04-2024
  • 03-2024
  • 02-2024
  • 01-2024
  • 12-2023
  • 11-2023
  • 10-2023
  • 08-2023
  • 07-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 11-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 08-2021
  • 07-2021
  • 06-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 11--0001
    Tempus Fugit
    Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden.
    Hugo Peregrinus
    27-09-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Weeral een week voorbij...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Beste Lezers,
    Weeral een week voorbij, Tempus Fugit. Niet alleen met ouder worden gaat de tijd blijkbaar sneller, ook met het aanbreken van de herfst lijkt het alsof de tijd nog sneller vliet. Precies of Agnes is al kweetniehoelang terug van Compostela. (het is pas sinds vorige week donderdag) Gelukkig was het nog een mooi weekend, zeker om de was te drogen in zon en wind. 
    Voorbije week afscheid genomen van een collega biljarter en een dag later met de club 'BC Onder Ons' ons jaarlijks teerfeest gehouden. Traditioneel word bij deze gelegenheid de kampioen bekend gemaakt en gevierd. Normaliter is de kampioen al bekend door gewoon tijdens het jaar op te volgen wie regelmatig boven zijn gemiddelde speelt. Blijkbaar vergeten de meeste spelers hun beste matchen en zijn ze teleurgesteld als er verlies word geleden of dat men boven de 25 beurten uitkomt. Nochtans kunnen enkele goede matchen het algemene gemiddelde bijzonder opkrikken. 
    De kampioen dit jaar, Ronny VR, schrok zich een hoedje, gelukkig geen bult. Het mag gezegd en geschreven, het is een waardige kampioen. Zijn kunstjes met de biljartstok, de keu, worden beheerst uitgevoerd. 
    Algemeen is het algehele resultaat van alle spelers redelijk te noemen. Er zijn drie stijgers en twee dalers. De resterende twee spelers behouden hun te spelen totaal. Eigenlijk zouden ik en Staf ook dalen, maar dan moet je twee jaar na elkaar een negatief gemiddelde hebben. 
    Volgend seizoen, dat nu maandag aanvangt, treden 9 spelers aan in de handicap competitie, er is dus een groei in leden aantal. Wel is het niet zeker of de gemiddelde leeftijd hiermee daalt. 

    Een extra dit jaar is dat KBCOO, Koninklijke Biljart Club Onder Ons, 85 jaar bestaat. De Koninklijk wijst er al op dat het meer dan 50 jaar is. Zover ik kan nagaan is OO de oudste nog bestaande club in Temse. Dit is een mooi getal, bijna zo oud als onze oudste speler. Bovendien is die persoon al 60 jaar lid van Onder Ons. En dat is te danken aan zijn echtgenote. Een huwelijk kon enkel als Louis, want daar gaat het wel degelijk over, zich aansloot bij de biljartclub. Zo geschiedde. Wie er toen voorzitter was kon ik niet achterhalen. Een archiefstuk, opgesteld in 2001, vermeld dat de club is gesticht op 20 oktober 1934. De eerste voorzitter was dr. Georges De Smet, de eerste secretaris Maes August en de eerste schatbewaarder Scherpereel Alois. (Als secretaris heb ik geen ambitie om burgemeester te worden.) 
    Bij aanvang werd er met twee afdelingen gespeeld. Er waren dus ook twee kampioenen.  Het aantal speeljaren verschilt echter wel, in 44-45 werd er, begrijpelijk, niet gespeeld. 
    Het aantal spelende leden varieerde, de eerste helft van het club bestaan, rond de 20 à 23. Later zakte dit af tot rond de 15 à 17 om de laatste tiental jaren te zakken tot een 7 à 9. Onder Ons is al vijfmaal (5) kampioen gespeeld bij het interclub kampioenschap van Temse. Dit wordt georganiseerd door het Biljartverbond van Temse.

    Het lokaal was, tot 2015, onafgebroken in 'Den Temsica'. Op 12 december 1922 kreeg de vereniging, de Katholieke Burgerskring, toelating om een lokaal te bouwen op de grote kaai. Dit verenigingsgebouw werd opgericht op grond aangekocht door Antoon Janssens de Varebeke (laatste kasteelheer van Temse).Deze gronden waren gewonnen door demping van het 'molen'water tussen 1908 en 1911. 
    Den Temsica is niet beschermd maar wel vastgesteld als bouwkundig erfgoed sinds 18 november 2012. 
    Sinds 2015 zijn we als derde club in het lokaal The Pocket ondergebracht. Van BC The Pocket weet ik niet zoveel te vertellen. St-Joris heeft al een lange geschiedenis achter de rug en is gesticht in lokaal Nieuw Temse in de St-Jorisstraat. Later verhuisde de club naar 'Korea', Onder den Toren, naast de Kristus koning kerk. Toen dit lokaal de deuren sloot (parochiewerking?) week de club uit naar mijn straat. Toen het ook daar niet goed meer liep (zowel het café als de straat)  werd er naar de Kasteelstraat uitgeweken. 
     
    Van De Belgische Vlag over den Boeres tot The Pocket. 
    Meer dan 137 jaar jong, heeft het gebouw dat The Pocket huisvest als weinige andere een rol gespeeld in het ontspanningsleven van Temse. Voor 1880 bevond zich hier een woning met een watermolen (de Vliet loopt er onder) bestemd voor het malen van cichorei. Brouwer François Nijssens verkocht het huis aan Karel Van Cleemput, die het sloopte en er in 1880 een omvangrijk complex (woongelegenheid + herberg + feestzaal) liet optrekken. Het kreeg de naam De Belgische Vlag, maar ging de geschiedenis en de legende in als t 'Liberaal Huis en vooral den Boeres. 
    Die volkse naam vond zijn oorsprong in de bijnaam van Karel Van Cleemput: Charel den Boer, bijnaam die hij had gekregen, toen hij als gareel- en zadelmaker een winkel uitbaatte in de Oeverstraat met als uithangbord 'In den Boer'. Welke Temsenaar is nooit gaan dansen in den Boeres? Van 1925 tot 1949 was Eduard Van Lancker  lokaalhouder, van 1949 tot 1967 Jozef Docx. Na hem kwamen Pierre De Bondt en Liliane Huynen. Na deze laatsten (1967-1973) deemsterde den Boeres weg. 
    In 1979 werd het pand verkocht aan meubelhandel De Kleine Winst, die het aanwendde als magazijn. 1987 bracht de wedergeboorte. Onder de naam The Pocket vormden Patrick Symoens en Luc Goossens het geheel om tot hedendaagse drankgelegenheid en snookerhal. In 1999 werden Gino Gaspar en Carine Cordeel de nieuwe eigenaars-zaakvoerders. Zij zorgden in 2003 voor een grondige vernieuwing met als uithangbord Music Café & American Pool. Op 1 maart 2007 deden Michel Snyers en Chantal Verwilghen hun intrede in The Pocket. Tot hier de geschiedenis les.

    Dit weekend zal ook weer voorbij vliegen. Vandaag is het apo in Elversele, voor de eerste keer. Kwestie om de balans in evenwicht te houden. Sinds het sluiten van Blaton is het niet meer zo evident om de verplaatsing altijd langs één kant te houden. Sorry voor den Herman, maar om de veertien dagen én op enkele muziek avonden zullen we nog zekers langskomen. 
    Morgen jubileum viering van 40 jaar huwelijk van D&C. Volgende week is het dan weer prijs, familie bijeenkomst om een aantal verjaardagen te vieren én mosselfestijn bij BC The Pocket. Het weekend erop zitten we in het klooster, ttz met de Nauwen Band bij de paters van Averbode. Enige dagen later is er een trappistenavond met de LG te Tielrode gevolgd s'anderendaags met een bezoek aan Janssen Pharmaceutica. Deze dag is georganiseerd door Toerisme Temse, ik wil altijd nog het VVV schrijven.

    Afijn, het is bijna november. De geplande week in de Landes is al opgeschort. Wel blijft de midweek naar de Champagne streek behouden. Ne mens moet soms keuzes maken nietwaar!

    Grtjs en dat het nog veel mag regenen.

    Hugo

    Nootje: 
    Normaliter zou ik deze morgen met de stapmaten een wandeling gaan doen tussen Kortenberg en Leuven. Toen ik buiten kwam om 07u45 bleek het treinstel al op het perron te staan. Verdacht!
    Inderdaad, het treinverkeer tussen Temse en Bornem/Puurs was gestremd. Na enige tijd kwam ik te weten dat de voormelde trein deze van 07u30 was. Degene die ik zou nemen kon in Sint-Niklaas niet vertrekken, in Puurs meer van hetzelfde. De afspraak met de Ronny in Puurs en de Jan in Leuven liep gevaar. Tegen achten werd er omgeroepen dat de treinen in beide richtingen afgeschaft waren. Dat zou betekenen dat ik pas met de volgende, 08u50, zou kunnen sporen, in het beste geval!
    De heleboel dan maar afgeblazen, mijn boterhammetjes met spek en eieren kan ik ook thuis op eten. Van de nood ... en begonnen aan mijn fotoboek. Ik hoop dit over enige tijd aan jullie te kunnen presenteren.


    Bijlagen:
    https://photos.app.goo.gl/GvQc2zRpN9FuGTWa9   

    27-09-2019 om 15:20 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    17-09-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Natuur
    Beste Lezers,

    Mijne schat heeft vandaag, samen met Annita, Compostela bereikt. Iets voor de middag bereikten ze de Plaza do Obradoiro. Proficiat aan beiden. Geduldig hebben ze gewacht in de lange rij om hun diploma af te halen in het Oficina de Acollida ao Peregrino. Tevens hebben ze een bezoekje gebracht aan de Huiskamer van de Lage Landen. 
    Morgen is het voor hen beiden 'den toerist' uithangen om donderdag in de namiddag de terug vlucht te nemen.

    Met de vrienden van Holsthum en Kruibeke zaterdag met de waterbus naar Antwerpen gevaren. Holsthum is een plaats in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts, en maakt deel uit van de Eifelkreis Bitburg-Prüm. Holsthum telt 618 inwoners.
    Na kennismaking met het product waar België trots op is, en waarvan de haven de wereld traffic in handen heeft, uiteraard kennis gemaakt met een ander product waar Antwerpen dan weer trots op is: het Bolleke. Een 'Konicksken' is dus sinds 16 augustus ll. niet meer te verkrijgen. Voortaan kan je wereldwijd, althans volgens de brouwerij, het echt Antwerps bier enkel nog als een Bolleke bestellen. De naamsverandering zou een einde moeten maken aan de verwarring bij onervaren horecapersoneel - vooral buiten Antwerpen - wanneer een klant een ´Bolleke¡ bestelt en een De Koninck-biertje verwacht.
    Zondag stond er een bezoek aan de potpolder van Kruibeke gepland. De ervaren gids sprak een aardig mondje Duits, zodat ook de vlamingen het konden begrijpen.
    Om het weekend af te sluiten nog naar Elversele gefietst alwaar de Dag van de Landbouw plaats vond. T'is te zeggen, op het bedrijf van Rooms-Van Royen was de start en aankomst plaats van een gezinsfietstocht. Uiteraard kon ik daar niet meer aan deelnemen. Het zou trouwens een zot zicht zijn geweest, een gezin van één persoon. Het ging hem voor mij vooral om het sociaal contact en de lekkere Belgische gerechten en dranken.

    De titel is al aan bod gekomen via de potpolder van Kruibeke. Vandaag stond die titel op de voorgrond. Tijdens mijn regelmatig tochtje doorheen het natuurgebied van Prosperpolder/Hedwigepolder is het alweer zo duidelijk hoe sterk de natuur is. 
    Het gedeelte van Prosper dat is afgezoomd met de verhoogde dijk is wellicht volgend jaar nagenoeg niet meer te betreden. (het mag eigenlijk niet meer, maar de nieuwsgierigheid wint het)
    De Hedwigepolder, die veel later is ontruimd, is verlaten. Er is geen bewoning en geen landbouw meer toegelaten. De straten en alle akkertoegangen zijn afgeblokt met beton Lego blokken. Op dit ogenblik is de grensovergang in de (voormalige) Carolusstraat heel duidelijk. Over enkele jaren zal het zoeken worden naar de Engelbert- en Mariastraat vermits ze officieel niet meer bestaan, het haventje van den Ouden Doel ligt er verlaten bij. De straat lantaarns zijn al vele jaren gedoofd en tonen je, voorlopig, nog de juiste weg.
    Het enige dat er nog zal gebeuren is op NL kant de dijk aanbrengen en de canadabomen rooien. 

    Via de Lignestraat is het nog mogelijk volledig rond dit gebied te trekken en een bezoekje te brengen aan de voormalige schaapskooi. De gebouwen zijn verdwenen (op twee containers na) en in de plaats grazen koeien in de Sieperdaschor.
    Maar het is toch een immense vlakte, 3500 hectare is niet mis. Je kan de schepen volgen tot voorbij Perkpolder, met een goede kijker vanop de vogelkijkhut, Terneuzen voorbij. Het is het grootste brak water gebied van Europa.

    Na de middag heb ik de druivenoogst binnen gehaald. Ongeveer 5 liter sap heeft de arbeid opgebracht. Puur en onversneden!

    Grtjs

    Hugo


    Bijlagen:
    https://photos.app.goo.gl/1QQ6qAZqHQxW7uw79   
    https://photos.app.goo.gl/wzQcastZUmRyhyWbA   
    https://photos.app.goo.gl/Z4APM5KLqA5vB5tF7   

    17-09-2019 om 23:55 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    11-09-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Titel
    Beste Lezers,
    Ik zou meerdere titels kunnen plaatsen bij deze bijdrage. 
    Nineeleven, prachtige morgen, potpolder, uitstap, Compo....er is weeral veel gebeurd de laatste week. En dat ziet er komende week weeral niet anders uit. Wel zal dat dan meer op het thuisfront zijn, mag en moet ook al eens.

    Laat me dan beginnen vorige week.
    De uitstap met het VVV begon in de regen en een file naar Antwerpen. Eens voorbij de pijp ging het redelijk vlot naar de Stad van Speelkaarten. Het nationaal museum van de speelkaart bestaat dit jaar 50 jaar, een bezoekje aan Turnhout was dus op zijn plaats. s'Morgens werd er eerst een bezoek gebracht aan het Meduceum. 

    In het oude internaat van het Sint-Victor is het gloednieuwe museum rond dr. Paul Janssen en zuster Alena van de Gasthuiszusters gehuisvest. Het Medisch Educatief Museum is opgericht ter nagedachtenis van dokter Paul Janssen. Het belang van deze wereldburger en zijn team in de ontwikkeling op farmaceutisch gebied komen aan bod. Samen met zijn team heeft Paul Janssen net geen 100 nieuwe medicijnen uitgevonden die over de ganse wereld miljoenen mensenlevens redden en die ook in de dieren- en plantengeneeskunde voor alom geroemde genezingen zorgden. Daarnaast krijg je met de tentoonstelling van medisch en verpleegkundig materiaal de evolutie van de zorg voor zieken in Turnhout te zien. Gasthuiszuster Alena verzamelde tijdens haar loopbaan medisch materiaal uit het Sint-Elisabethziekenhuis. Materiaal dat in de periode van 1875 tot vandaag sterk evolueerde. De tweede verdieping focust op Dr. Paul Janssen en zijn realisaties in de farmacologie. De vijf gebieden waarop Janssen Pharmaceutica baanbekende producten ontwikkelde worden op een interactieve manier voorgesteld.
    In twee groepen werden we vakkundig en met degelijke uitleg doorheen het 'dubbel' museum geleid. 

    Na een broodjes maaltijd in een eethuis op de markt was er even tijd om een kleine rondgang te maken in het centrum. Shopping in de Gasthuis, Leopold en St-Antonius straat is niet echt mijn ding, een toerke langsheen kleine straatjes en steegjes leek me aantrekkelijker. En dan kom je bijna automatisch ook in het nieuwe, nog in aanbouw zijnde winkelcentrum. Turnova, zoals het project is genaamd, ligt pal aan de markt en omvat een 40 tal winkelpanden en 250 woongelegenheden. Deze laatste zitten in een immense toren. Het uitzicht van daarboven wordt een van de aantrekkingspunten. Tilburg, Antwerpen en de Zuiderkempen zouden te zien zijn. 

    Het speelkaarten museum ligt op wandel afstand en is ondergebracht in een oud fabriekspand. 
    Vrijwilligers, liefhebbers van de drukkunst, lieten ons zien hoe kaarten worden gemaakt. Dat werd duidelijk gemaakt met oude, handbediende, machines. 
    In 1826 zette Philip Jacobus Brepols Turnhout op de wereldkaart. Hij drukte de eerste speelkaarten en zette zo onbedoeld een hele industrie in gang. Turnhout werd één van de belangrijkste producenten in de wereld. Dat verdiende in 1969 een Nationaal Museum van de Speelkaart. 
    Wat voorafging… De idee om 'iets' rond speelkaarten te doen. Maar was daar wel effectief belangstelling voor? Een tentoonstelling in de hal van het stadhuis was de test. Een overdonderende publieke opkomst het resultaat. 
    Bedrijven komen en gaan, een crisis tijdens en na WOII leidde bijna tot de teloorgang van de industrie. Uiteindelijk zal Turnhout de krachten bundelen en wat nog aan speelkaarten activiteit overblijft in 1970 onderbrengen in Carta Mundi. 
    De Turnhoutse geschiedenis begint en eindigt met één speelkaartenmaker, tussen beide liggen bijna 200 jaar en een wereld van verschil. Omdat Turnhout een rijke traditie van drukkers en kaartenmakers heeft, ligt een forse klemtoon op het technisch aspect. Ook het gebruik van de kaarten en de vele toepassingen worden niet vergeten. Het kaartspel, een uitzonderlijk veelzijdig speelgoed, is goed thuis in Turnhout.

    De dag werd afgesloten met een gezellig tafelmoment.
    Alvorens het diner kon aanvatten werden we vergast op een korte maar mooie uiteenzetting over Kaviaar. En omdat die Caviar afkomstig is van de steur kon er een link worden gelegd met de Temsese Patrones, St-Amelberga. De smaak ligt me niet zo, toch moet ik toegeven dat deze totaal anders smaakt. En goed smaakt!
    Vandaag is, omwille van de geldende reglementering opgelegd door CITES, de steurvangst in de Kaspische Zee regio (en dus ook de aanvoer van wildvang kaviaar) volledig verboden. Hierdoor heeft de kweek van de steur of de acipensericultuur de laatste 20 jaar een enorme ontwikkeling doorgemaakt, waardoor kaviaar nog uitsluitend afkomstig is uit aquacultuur. En laat nu dit bedrijf  'Royal Belgian Caviar' in Turnhout gelegen zijn.

    Op vrijdag was ik al voor dag en douw in Tielrode. De potpolder aan de Durme is bijna klaar, het hekken rondom is verwijderd. Bij terugkomst langs de grote potpolder kon je er niet naast kijken. Een tiental reeën liepen te grazen. En aan het monument van de strooiplaats zag ik een visser een dikke vette paling bovenhalen. Er is beterschap in de natuur, of is het maar tijdelijk? Want er nu weer te veel zand in het Scheldewater.

    Zaterdag ben ik dan naar Eindhoven getrokken om een voorstelling van een deel van de Worldtrip van Bas Idsinga bij te wonen. Het gebeuren vond plaats bij O'Sheas Irish Pub, al voldoende reden om erheen te gaan. De Guinness smaakte voortreffelijk. Hetzelfde kan gezegd van de presentatie en de korte film die Bas van dit eerste deel heeft gemaakt. Niet alleen de beelden zijn pakkend, de warmte van de ontmoetingen met mensen van andere culturen spatten van de beelden. Bas kan je volgen op Polarsteps - World trip by bicycle. Hij heeft er ondertussen 207 reisdagen, 15687 km en 155 trips opzitten. Hij hoopt zo ongeveer over 4 à 5 jaar de tocht te hebben gemaakt. (zie ook www.basidsinga.com)
    Nog even dit: parkeren met de wagen kan op uitgebreide en mooi verzorgde parkings aan de rand van de stad. Er is zelfs mogelijkheid om iets te drinken of eten, zelfs verzorgde toiletten zijn voorzien. Het parkeren kost, ongeacht de duurtijd, 3.50 €. Voor een prikje, 0.50 €, kan je met de bus heen en terug in een tien minuutjes. Nou moe, leuk!

    Zondag ben ik eindelijk tot in het Gemeentemuseum geraakt. De expo over Tramlijn H loopt er nog tot eind deze maand. Het bijhorende boekje beschrijft de geschiedenis van de Tram, opgang en verval. De vele foto's tonen een beeld van de streek (Schelde en Durme) die ik amper heb gekend. Toch zijn vele plaatsen nog herkenbaar of nog in mijn geheugen opgeslagen. 

    Maandag een halve liter bloed afgestaan en me aangemeld om plasma te doneren. Dit heb ik vroeger nog gedaan als ik te Gent passeerde. Sinds ik niet meer werk is een passage in het centrum van het RK niet meer aan de orde. Nu wordt er eind oktober een donor centrum geopend te Sint-Niklaas, rechtover het station. Daar kan ik gerust met de bus naartoe.

    Vandaag was er dan het 18e herdenkingsmoment te Kruibeke.
    Op 11 september herdenkt Kruibeke jaarlijks de mensen van de verschillende veiligheidsdiensten die tijdens het uitoefenen van hun werk om het leven zijn gekomen. Traditiegetrouw werd aan het gedenkteken aan de Holsthumstraat om 11u een serene hulde gehouden.

    Kom op tegen Kanker verkoopt dit weekend zijn bekende azalea's. Het zal weer een leuke dag worden met fijne gesprekken. En ook het weer zal meewerken, goed weer verkoopt beter!

    En Agnes, die zit in Spanje. Ze loopt met Annita het laatste deel van de Camino Frances. Zo te horen en zien heeft ze het best naar haar zin. 

    grtjs

    Hugo

    Bijlagen:
    https://photos.app.goo.gl/5t4vKxwFQ9hhUhUZA   
    https://photos.app.goo.gl/d1orKT9yCDtEP8WQA   
    https://photos.app.goo.gl/VHqCL74vtfZMpfTM8   
    https://photos.app.goo.gl/yzJbn1jjnxM856DL7   

    11-09-2019 om 00:00 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)
    03-09-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op de Purperen hei
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Beste Lezers,
    Vrijdag een tocht gemaakt, gisteren een tochtje gemaakt met Agnes en vandaag dan weeral een stapke in de wereld gezet. En dat 'stapke' was, zoals de titel al verraad, in grenspark De Zoom en Kalmthoutse heide. 

    Alvorens het echt fris en nat wordt besloten we om niet uit te stellen en sito presto erop uit te trekken, zeker nu de heide in volle pracht paars kleurt. De we in vorige zin zijn ikzelf en de Marc. Onze andere stapmaten zijn ofwel aan het werk (Michel) of met verlof (Ronny) of nog beter, het Floris V pad aan het lopen (Jan). Zoals altijd kan je de exploten van de Jan volgen op 'Voetstappen in Vaderlandsche bodem'.

    Onze tocht verliep voor bijna 100% over onverharde wegen door een prachtig natuur gebied. Ook het weer speelde goed mee, 18°C is ideaal. De wind, die her en der op open vlakte voelbaar was, was aangenaam. Na de middag liet zelfs de zon zich zien, wat meteen de broekspijpen naar de rugzak verwees.  

    Zoals op bijgaande foto's te zien is hadden we ook een ontmoeting met een bijzonder diertje, een Gladde Slang. Deze, niet giftige slang, is de kleinste in België en wordt zowat tussen de 60 en 80 cm lang. Ons exemplaar is duidelijk nog een jong, ik schatte het op zo'n 30 cm. Niettemin ging het onmiddellijk in aanvalshouding toen het ons in de smiezen kreeg. Klein maar dapper.

    Na nog een verfrissing in het station van Heide kon ik met de stipte treinen terug sporen over Puurs naar Temse.

    Daar zal ik nog naartoe gaan!

    Grtjs

    Hugo


    Bijlagen:
    https://photos.app.goo.gl/sDs64mPwXhBJ7ECR7   

    03-09-2019 om 21:38 geschreven door hugo  


    >> Reageer (0)


    Blog als favoriet !

    Gastenboek
  • Mooi
  • Om tmoeting
  • Ontmoeting
  • recht gezet
  • Foutje in link naar foto's

    Meningen, gedachten, bemerkingen , hier allemaal welkom.


    Zoeken in blog


    Blogs van Vrienden
  • Voetstappen in Vaderlandsche Bodem
  • Blog van Kozzen
  • Stoomopwaarts wandelen langs waterlopen



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs