Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
24-01-2021
Hobeuchem
Beste Lezers,
Beste Lezers,
Vorige week sprak ik over sneeuwpret. Wel, vandaag was het eerder ijspret. Niet dat ik er last van had, maar de temperatuur viel we dik tegen deze namiddag bij een kort tochtje. Dat was deze week nog enigszins anders. Bij passage door Hoboken waren de temperaturen flink positief.
Eens de overzet genomen sta je onmiddellijk in de stad. Alhoewel Hoboken honderd jaar terug nog een dorp was is het nu deel van een groter geheel: sinds 1983 is het een district binnen Antwerpen. De naam Hoboken is samengesteld uit twee bestandsdelen: Ho en boken. Ho is een afkorting van Hoog, boken komt van boeken, het Middelnederlands voor wat tegenwoordig beuken heet. Hoboken betekent dus Hoge Beuken, bomen die de gemeente al eeuwenlang sieren.
Schertsend wordt Hoboken ook wel "het dorp waar de boeren stront koken" genoemd, oftewel het "strontdorp" van de "strontboeren" of "strontkokers". Dit komt tot uiting in het plaatselijke liedje: Wie pakt er den bak en wie rijdt er om kak? Strontboeren!.
De bevolking groeide op het einde van de 19e eeuw flink aan. In 1890 woonden er 6987 mensen, in 1900 10202, in 1910 16882 en in 1920 al 21060. Om al deze mensen, door de stadsuitbreiding of voor diegenen die werk vonden in de nieuwe industriën, te kunnen huisvesten bouwde de Antwerpse Maatschappij tijdens het tweede kwart van de 20e eeuw
op de wijk Kiel heel wat sociale woningen in de vorm van woonblokken. Als eerste dat aan de Julius De Geyterstraat 81-131 uit 1923 van Edward Craeye. De belangrijkste concentratie aan dergelijke sociale appartementsgebouwen bevindt zich echter in de noordelijke hoek van de Sint-Bernardsesteenweg en de Hendriklei waar tussen 1924 en 1949 de complexen Hennig, Thiebaud en Eric Sasse werden opgetrokken.
Toen ik vele jaren geleden hier de eerste keer kwam tijdens een bezoek aan de groottante van Agnes was ik behoorlijk onder de indruk van deze imposante gebouwen. Later kwam ik er voor de job en viel het me echt op hoe groot deze gebouwen wel zijn.
Het grootste complex genaamd Hennig werd in verschillende fasen gerealiseerd naar ontwerp van de Antwerpse architect Edward Craeye.
Hennig I bestaat uit 23 gebouwen met 235 appartementen aan de Hendriklei, Jan Davidlei, Max Roosesstraat en Sint-Bernardsesteenweg, die tussen 1922 en 1924 opgetrokken werden door aannemer H.C. Van Tienen.
Voor Hennig II, ten noorden hiervan, waren twee aannemers verantwoordelijk: Kempische Betonwerken N.V. Calmpthout realiseerde in 1923 het zuidelijke deel bestaande uit 9 appartementsgebouwen met 90 woningen aan de Max Roosesstraat, de Sint-Bernardsesteenweg en de Jan Davidlei. Voor het noordelijke deel van dit complex, bestaande uit 14 gebouwen met 141 woningen en één winkelhuis uit 1925 aan de Jan Davidlei, en de Sint-Bernardsesteenweg, trad Felix De Raedt uit Gent op als aannemer.
Hennig III ten slotte, bestaande uit 237 appartementen, werd in 1937-1939 gerealiseerd op een onregelmatig perceel tussen de Jan Davidlei, de Max Roosesstraat, Van Peenestraat, Maurits Sabbelaan en Hendriklei door Algemeene Bouwondernemingen Van Riel en Van Den Bergh, één van de belangrijkste bouwbedrijven in Antwerpen.
In 1944 werd een gedeelte van het Hennig-complex aan de Sint-Bernardsesteenweg vernield door een V-bom en in 1950 heropgebouwd.
Hennig, Thiebaud en Eric Sasse zijn (middel)hoogbouw appartementencomplexen die een volledig bouwblok omvatten en beschikken over één of meerdere gemeenschappelijk binnenpleinen. Deze typologie is waarschijnlijk geïnspireerd op de vroeg 20ste-eeuwse Weense Hoven, hoewel ook Parijse complexen als voorbeeld kunnen hebben gediend.
Tijdens het interbellum kozen de ontwerpers er voor om per complex drie of vier kleinere binnenpleinen te voorzien in plaats van één groot binnengebied. Deze pleinen zijn rechtstreeks toegankelijk vanaf de straat en zijn ook onderling met elkaar verbonden door middel van doorgangen. Er is wel een onderscheid tussen openbaar toegankelijke pleinen en meer private pleinen die afgesloten worden met poorten. De inrichting van deze pleinen verschilt ook: sommige werden ingericht als speelpleinen met zandbakken en plonsbaden of fonteinen, andere als tuinen.
De gebouwen uit het interbellum tellen meestal vijf bouwlagen, waarvan soms afgeweken wordt boven de toegangen naar de binnen gebieden. Daar wordt gekozen voor een meer menselijke schaal (twee bouwlagen) of juist een meer monumentale hoogte. Monumentaliteit wordt ook betracht door de uitgesproken symmetrie van deze complexen. Anderzijds vertoont het gevelbeeld veel variatie door de afwisseling in bouwhoogte, de vele in- en uitsprongen en de schuine inplanting van bepaalde volumes die inspelen op de onregelmatige perceelvormen.
De straatgevels kenmerken zich door monumentaliteit en rijkelijke decoratie, een bewuste keuze van de ontwerpers en de opdrachtgever om het kazerneachtige verleden van de sociale appartementsbouw van zich af te schudden en resoluut te gaan voor een meer genereus, burgerlijk, zelfs paleisachtig imago. Ook de toepassing van pergolaÿs en fonteinen sluit hierbij aan. Voor de straatgevels werd gekozen voor de toen modieuze, op de Franse Beaux-Arts geïnspireerde art deco. Gevels aan de binnenpleinen daarentegen waren veel eenvoudiger en worden vooral gekenmerkt door het geometrische volumespel van de horizontale balkons en verticale, geprononceerde trapkokers.
Wat de planindeling betreft, valt het grote aantal trappen op waardoor de traphallen slechts twee of drie appartementen per verdieping ontsluiten en dus de nodige privacy verlenen. Appartementen tellen woonkamer, keuken en één, twee, (vooral) drie of vier slaapkamers. Elke appartement beschikt ook over een private buitenruimte (balkon) en de dagvertrekken zijn steevast naar het binnenplein gericht. Bij het Eric Sasse-complex bevinden zich op de vier hoeken winkels.
Grtjs
Hugo Peregrinus
Noot: Op de voormalige Cockerill site verdwijnen er steeds meer gebouwen en andere kenmerken van de werf. De kraan vooraan is ook gedoemd.
En diegene die de nieuwe verkeerslichten regeling heeft uitgedokterd is naar alle waarschijnlijkheid iemand die nooit te voet of per fiets de stad doorkruist!
Vandaag is er de eedaflegging van de 46e president van de Verenigde Staten van Amerika. Dag van de hoop, dag van de verzoening?
Maar vandaag is ook een dag van afscheid.
Afscheid in schoonheid van Els Vyt, echtgenote van Kris Praet en moeder van Liselot en Jolien en grootmoeder van Lou.
Mama Els liep in april 2019 een hersenbloeding op. Ze heeft een jaar lang gevochten en allerhande operaties doorgemaakt. Het leek aanvankelijk de goede kant op te gaan, maar stelselmatig is ze toch steeds verder achteruitgegaan. Ze heeft een gezichtsverlamming gekregen aan beide kanten waardoor praten heel moeilijk is. Ze kan ook geen emoties meer tonen in haar gezicht. Ze kan ook haar evenwicht niet meer houden, waardoor ze niet meer kan stappen. Ze is dus voor alles afhankelijk geworden van anderen en daar heeft ze het er ontzettend moeilijk mee.
Eind oktober moest Jolien bevallen en dat wou ze heel graag nog meemaken. Een paar dagen na de geboorte van Lou volgde de mededeling dat het voor haar niet meer hoeft.
Na een oneerlijke strijd heeft Els beslist om op 20 januari euthanasie te plegen.
Liselot en Jolien kwamen tijdens de Warmste Week op de radio met haar verhaal en vroegen een nummer voor Els aan.
Om mama Els nog eens extra te bedanken voor alles wat ze voor hen heeft gedaan organiseerden de zusjes Liselot en Jolien nog een ontroerend afscheid. Er werd een videocall opgestart waar verschillende vrienden en familie aan deelnamen, zonder medeweten van Els.
Ook werd een herinneringswandeling georganiseerd.
Eén van Els haar laatste wensen is dat er aan de wandeling een goed doel wordt verbonden.
Zij zou graag Basma en Amru – de Syrische vluchtelingen die Els onder haar hoede heeft genomen – verrassen met een financieel duwtje in de rug.
Leerlingen, collegaÿs en directie van het GTI in Beveren hebben vorige week een afscheidsmoment gehouden voor Els Vyt, die meer dan twintig jaar als secretariaatsmedewerker aan de slag was op het GTI en dus duizenden leerlingen over de vloer kreeg van haar kantoor.
Donderdagmiddag zijn ze met zÿn allen samengekomen op de speelplaats. Er werd een hartje gevormd op de speelplaats, er werden ballonnen opgelaten op de tonen van Lou Reeds Perfect Day. Dat is het lievelingsliedje van Els. Leerlingen hadden ook vooraf een gouden koffertje gemaakt, waarin iedereen een afscheidswoordje kon achterlaten. Samen met een kadertje met herinneringen aan Els en een filmpje zijn enkelen nadien nog langs geweest bij haar thuis.
De titel is een beetje dubbel, vervang de J door T en denk vooral aan het woord in de titel. J.... T.....!!
Natuurlijk zal dergelijk persoon dat niet doen.
Een titel in de krant: Alle sporen van Trump worden weggeschrobd. Alleen jammer dat de gevolgen van vier (4) jaar wanbeleid en hebzucht niet zomaar kunnen uitgewist. Ik hoop dat woensdag Joe B en Kamala H een waardig inauguratie hebben en een einde aan de stammentwist kunnen maken. Makkelijk zal hun mandaat niet worden. Think positive, op de puinhopen van het ultieme kwaad groeien de mooiste bloemen.
LOVE and PEACE.
En of Amerika nu groot moet zijn? USA of usa, het is maar een lettergrootte. Door de houding van hun leiders kan men de grootheid beoordelen. En dat is in het verleden niet altijd bijzonder geweest, denk maar aan wie er allemaal president kon worden.
En dan kom ik terug op de vraag, hoe democratisch is hun stelsel. 'Geld maakt macht' is volgens mij daar de vervanger van het meerderheidsprincipe.
De politieke kloof van het land is niet langer een meningsverschil over zaken als wapens en abortus, maar een fundamenteel verschil in hoe mensen de werkelijkheid zien. Dat leidt weer tot meer extremistische opvattingen. Deze verschuiving was jaren in de maak, maar het ging in supersnelle snelheid na de verkiezingen van 3 november toen Trump en velen in zijn partij de Amerikanen aanmoedigden, ondanks al het tegengestelde bewijs, om te geloven dat de resultaten frauduleus waren. Het geloof is nog steeds gebruikelijk onder Republikeinen: uit een Quinnipiac-peiling die maandag werd gepubliceerd, bleek dat 73 procent nog steeds ten onrechte gelooft dat er wijdverbreide kiezersfraude is.
Nu, met de inauguratie van de heer Biden op woensdag en zoveel Amerikanen die woedend zijn over de verkiezingen, zijn de hoofdsteden van de staat en Washington zeer alert , met soldaten en veiligheidsperimeters, die zich schrap zetten voor verdere gewelddaden.
Met de donkere dagen bijna achter de rug komt, zoals dikwijls, de winter pas op gang. En sneeuw is altijd prettig, in je vrije tijd tenminste. Toch een klein ommetje gemaakt om een frisse neus te halen.
Het foto reeksje van de kraan geeft weer hoe haar toekomst eruit ziet.
Eindelijk kan ik mijn resultaten van de Winter Challenge van Dodentocht bekijken. Op Strava was het al in orde maar de resultaten verschenen niet op de WC lijst (WC is wel degelijk Winter Challenge). Vanaf nu kan je me volgen op https://prod.chronorace.be/virtualchallenge/GenericChallenge.aspx?chal=29&lng=EN# .
In search vul je mijn naam in of gewoon Temse, kan je alle deelnemers uit onze gemeente bijkijken.
Het probleem lag bij de I-Phone. Als je de link maakte tussen Strava en WC DDT koos de handtelefoon de verkeerde account. Via de laptop verliep de connectie vlekkeloos.
Zover ben ik geraakt met hulp van IT-er Arnaud van Chronorace, bedankt hiervoor.
Wel was het nog even zoeken naar de knop "verbinding met Strava verbreken". Die kon ik dan terug vinden op mijn persoonlijke challenge pagina.
Allée, eind goed al goed.
Dat geldt ook voor de uitdaging. Ik denk wel dat dat gaat lukken, 200 km ligt nu al binnen bereik.
Deze week dus op stap geweest, ondanks de regen/sneeuw dreiging. Op woensdag een flinke toer gemaakt na het doneren van Plasma en donderdag erop uit getrokken met de stapmaten. Onderweg tuimelde de Ronny bijna in de slotgracht van kasteel Ursel, dat komt ervan als je de route niet wil aanpassen sè. Gelukkig kon hij het water vermijden en daarna nog goede paraai oprapen.
Verslagje hier te vinden: https://janswandelblog.blogspot.com/ .
Het woord impeachment is afgeleid van het Franse empêcher, wat tegenhouden of voorkomen betekent. Ik hoop dat het niet te laat is, dat de procedure doorgaat en dat vooral de rust wederkeerd in de US of A.
De zwarte bladzijde in hun geschiedenis zal nog zeker vele jaren blijven doorzinderen. Zeker op wereldvlak is de schade niet te overzien.
Zaterdag nog een klein toerke Temse gedaan, in de (fijne) regen. Deed weeral enorm deugd om die koude te voelen, zeker na een dagje binnenzitten.
Donderdag heb ik gebruikt gemaakt van de gratis reispas van de NMBS. Je mag, net zoals met het 65+ ticket, pas na 09u reizen. Het tripke naar Brussel/Bruxelles heeft me 2.50 gekost. Omdat de trein 10 minuten voor 09u vertrekt in Temse dien je om veiligheids redenen een enkeltje tot Puurs te nemen. Indien niet kost het je een vol ticket, als de conducteur in zijne goede is. Zoniet volgt er een flinke boete bovenop. Dus vanaf Puurs, het is dan juist 09u, tot BXL was het gratis. s'Avonds maakt het niet uit, dan zijn er geen overvolle treinen (sic).
Het was weeral enige tijd (jaren) geleden dat ik in La Capitale was. Er zijn heel belangrijke wijzigingen gebeurd, zeker ten goede van de trage weg gebruikers. De grote as, vooral de Anspachlaan, is autoluw. Enkel nog taxi's en autobussen zijn toegelaten. Vele kleine straten zijn geblokkeerd of eenrichting geworden.
Op de Vlaamsesteenweg zou ik anders een pintje zijn gaan drinken, helaas de ROSKAM is gesloten. Hoe zou dat komen. Ben dan maar een kaars gaan ontsteken in de Sint-Katelijnekerk voor de vrede in de us of a. Het Lollopot plein is van naam veranderd: Jo Cox plein. (de achterkant van den AB)
Ondanks de solden liep er weinig volk op straat.
In Mechelen krijgt het nieuwe station al enige vorm, spoor 11 en 12 naderen hun eindfase. Dat gaat daar nog wel even duren.
Deze morgen dan een toerke gewandeld voor de Winter challenge van de DDT, Hingene - Bornem en terug.
Datist
Grtjs
Hugo Peregrinus
Noot:
Doorheen de eeuwen had het Jo Coxplein andere namen: Mosselgat, Oestersteeg, Lollepot, Madrillegang. Eind 2018 kreeg het plein zijn huidige naam.
Joanne Cox was een Brits Lagerhuislid voor de Labour Party. Zij werd vermoord op 16 juni 2016, een week voor de volksraadpleging in het Verenigd Koninkrijk over brexit, waarover zij als tegenstandster een duidelijk standpunt innam.
Joanne Cox heeft zes jaar lang in Brussel gewerkt voor het Europees Parlement en Oxfam. Omdat ze de Ancienne Belgique regelmatig bezocht werd het plein achter het gebouw naar haar vernoemd. Het plein werd ingehuldigd op 27 september 2018 om 13 uur. De stad Brussel wil meer vrouwelijke namen toekennen aan straten en andere openbare plaatsen.
Ik hoop van harte dat de gouden schoen van vorig jaar een dag strafvermindering heeft omwille van de overtreding. Die was wellicht niet gemeen begaan.
Maar voor zijn uitlatingen over de leiding en refs zou hij voor mijn part zelfs tot het einde van het seizoen geschorst mogen zijn. Twee wedstrijden op de tribune voor dergelijke on-professionaliteit is belachelijk weinig. In de privé sector vlieg je op staande voet buiten zonder vergoeding of wat dan ook.
Maar ja, die kinderen worden over beschermd. Corona regels zijn er niet voor hun, net zo als het betalen van belastingen. En wie krijgen er de eerste spuitjes tegen het virus? Twee keer raden zeker! Zo moeten ze ook niet in quarantaine na terugkomst uit een rode zone. (of toch niet allemaal!)
Boudewijn DG had het niet bij het rechte eind, een halve doodschop verdiend nog altijd beter dan eerlijk werk.
Nog een beetje frustratie, de onmacht van ons politiekorps. En dat ligt niet aan de manschappen. Er zijn gewoon te weinig agenten. En diegenen die nog willen en kunnen werken krijgen een massa administratieve taken. Waarom moeten al die mensen dan een dure en lange opleiding volgen. Om achter een tikmachine te zitten?
Er is ook te weinig steun vanuit politieke en gerechtelijke hoek: agressie, verbaal en fysiek, zou gewoon niet getolereerd mogen of kunnen worden. Anderzijds moeten de mogelijkheden om de rotte appels uit het korps te verwijderen eenvoudiger zijn, geen lange administratieve procedure's, met behoud van loon!
Ik hoop van harte dat een derde golf achterwege blijft, ondanks de vele kleine egoïstjes.
De voetballer die gemeenschapsdienst doet in de kliniek (als een gedeelte van straf na een lockdown feestje) beseft nog steeds niet tenvolle waar het gevaar schuilt. In zijn omgeving waren geen doden gevallen, zo erg kon het toch niet zijn!
Ik wens jullie allen een gezond corona vrij jaar 2021 toe en dat het niet bij 1 knuffelcontact blijft en we terug mogen reizen.
Vandaag al direkt gestart met de Warmste Winter Challenge'. Deze wordt georganiseerd door de vzw 100 km Dodentocht Kadee. Je kiest zelf jouw afstand, met een minimum van 100 kilometer. Met behulp van Strava worden je resultaten bijgehouden die tussen 1 januari en 31 maart 2021 worden geregistreerd. Ik heb 200 km voorgesteld, wat op die 3 maanden zeker haalbaar moet zijn.
Net als de vorige editie, kost deelnemen aan de Winter Challenge 10 euro. De opbrengst van deze challenge gaat naar vzw 100Km Dodentocht kadee. Ook zij hebben deze extra inkomsten nodig om het hoofd boven water te houden en er hopelijk in 2021 terug te kunnen staan.
Maar ze willen de vele goede doelen ook niet vergeten. En hier heb ik gekozen voor A Touch of Rose.
Voila, de eerste 24,27 km staan erop. Dit is de afstand van de Weg-om. Dit jaar probeer ik elke 1e van de maand deze tocht te lopen. Tenzij er groen licht komt om verdere oorden op te zoeken.
Dankzij de vele regens van de laatste weken zijn vele grachten en poelen voor het eerst in jaren weer gevuld met fris en zuiver water. Alleen jammer van het vele zwerfvuil, niet alleen de blikjes maar ook de mondmaskertjes zijn niet te tellen.
