Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
27-11-2016
Broebelke
Beste Lezers,
Het voorbije weekend stond in het teken van jeugdclub Broebelke.
Op vrijdag avond werd naar jaarlijkse traditie het jaarboek van het Gemeentemuseum van Temse voorgesteld.
Naar traditie is er een In Galop door 2015, een overzicht van de belangrijkste gebeurtenissen en feiten van het voorbije jaar. De oudste bewoners, in memoriam van bekende figuren, uitzonderlijke sportprestaties, historische boeken, jubileums van verenigingen en vele andere onderwerpen zijn vaste onderdelen van dit overzicht.
Elk jaar staat een of andere gebeurtenis of verhaal als hoofdartikel vermeld.
En dit jaar is de geschiedenis van jeugdclub Broebelke het enige hoofdartikel. Eigenlijk kan je stellen dat het een themanummer is geworden.
Gedurende de jaren 70 van vorige eeuw speelde Broebelke een belangrijke rol voor de jeugd. Het is de post 68 periode met revolutie op de scholen en een zeer verwarrende tijd, een tijd van het opheffen van (stikkende) verboden, een alles overheersende drang naar verandering op allerlei vlakken, alles werd in vraag gesteld. Als jong volwassene (of bijna) bood de jeugdclub een steun en houvast door het contact met leeftijd genoten.
Dat de club wat betekent heeft voor de toenmalige jongeren bewijst het gebeuren van dit weekend.
Op vrijdag werd het themaboek van het Gemeentemuseum voorgesteld, gisteren avond vond een heuse echte Broebelfuif plaats. Het aantal aanwezigen bevestigde de nood om het verhaal van toen te boek te stellen.
En dat het een gezellige fuif is geweest mag dan ook geen verwondering wekken, DJ Rudy stond pal en de dansvloer vol.
Proficiat aan de initiatief nemers Werner M, Rudy B, Erik W en Dirk L. Erik had nog een schat aan fotos en Dirk is de man die de vele getuigenissen noteerde en in een overzichtelijke vorm goot, nu verschenen in het jaarboek. Dat het een immens werk is geweest staat buiten kijf.
De hoes van Sgt Peppers Lonely Hearts Club Band, LP opgenomen tussen november 1966 tot april 1967, werd enigszins aangepast. Alle hoofden van personen die er op voorkomen zijn vervangen door hoofden van leden van JC Broebelke. Zowaar een heus huzaren stuk, met recht dan ook als cover voor het jaarboek gebruikt. O ja, voor de jonge lezertjes, bedoelde elpee Sgt P L H C B is van The Beatles.
Grtjs
Hugo
Foto's : Dirk een aantal uren voor aanvang van de fuif. Er stonden nog enkele zaken te wachten die dringend een oplossing moesten krijgen. Maar zoals altijd, met vele handen en de nodige vindingrijkheid, kwam alles op zijn pootjes terecht.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik van de titel ook niks zou begrijpen als die zo voor me wordt neergeschreven. Het is de Zwarte Madonna van Czestochowa.
Even wat toelichting bij de plannen voor een volgende voetreis, zoals je al een tijdje het reisdoel kan zien op mijn blog.
Czestochowa kan in een adem genoemd worden met plaatsen als Lourdes en Fatima. Jaarlijks komen zon vijf (of meer) miljoen gelovigen naar dit bedevaartsoord. Dit alles vanwege het icoon de Zwarte Madonna die zich in het klooster op de heuvel Jasna Gora bevindt.
Dit icoon, in het zuiden van Polen, zorgt ervoor dat jaarlijks miljoenen pelgrims en toeristen naar het klooster komen om haar in levende lijve te zien. Zij is misschien wel het meest vereerde icoon onder de Katholieke gelovigen.
Maar wat maakt haar zo bijzonder, zo bijzonder dat zij ook wel de koningin van Polen wordt genoemd?
In de 14 eeuw werd in Czestochowa op de heuvel Jasna Góra een klooster gesticht door de hertog Wladyslaw van Opole voor de aanhangers van Paulus de Eremiet, een kluizenaar uit de 3e eeuw. Enkele jaren na de oprichting van het klooster, omstreeks 1384, zou het icoon van de Zwarte Madonna haar intrede in het klooster hebben gedaan. Een icoon waarbij de heilige Maria en de baby Jezus in zwarte gelaatstrekken zijn afgebeeld. Vermoedelijk omdat het icoon is gemaakt in het Ottomaanse Rijk, waar het gebruikelijk was Maria in deze kleur af te beelden.
Al snel werd duidelijk dat dit icoon niet zomaar een icoon was. In de Poolse geschiedenis heeft zij een belangrijke plaats gekregen.
De Zwarte Madonna zou Polen hebben behoed voor enkele fatale gebeurtenissen in de geschiedenis. Tijdens een aanval in de 17e eeuw van het Zweedse leger, hield het klooster stand en dat terwijl het leger uit Zweden vele malen groter was dan het kleine leger van Czestochowa. Deze gebeurtenis versterkte het Poolse verzet en zorgde uiteindelijk voor een einde van de Zweedse bezetting. Vlak hierna roemde Koning Jan II Kazimierz Waza het icoon en kroonde hij de Zwarte Madonna tot beschermster en Koningin van Polen.
Heden ten dage trekt de Zwarte Madonna veel gelovigen uit de hele wereld aan die in haar beschermkracht geloven. Een belangrijk figuur is Lech Walesa, de eerste president na het communisme, die tijdens zijn opstand de Zwarte Madonna om bijstand vroeg. Als dank heeft Lech Walesa later zijn oorkonde van de Nobelprijs aan het klooster geschonken. Ook de pausen Johannes Paulus II en Benedictus vereerden de Madonna met een bezoek.
Een koningin kan niet zonder bijpassende kleding. Zo zijn er speciaal voor het icoon een kroon en een jurk ontworpen, die zo nu en dan wordt veranderd. Elke dag krijgt De Zwarte Madonna enkele uren rust van het vele publiek dat haar wilt bekijken en is er een speciale ceremonie waarbij de gordijnen wordt gesloten.
Een andere legende vertelt het volgende verhaal:
In 1430, tijdens een van de vele veldslagen in de middeleeuwen, werd de icoon door hussieten uit het altaar gerukt en ontvreemd. Onderweg leek de icoon steeds zwaarder te worden en toen getracht werd om hem met zwaarden stuk te hakken, begon de icoon te bloeden. Uiteindelijk viel hij in drie stukken uiteen. De koning gaf opdracht hem te restaureren, maar in de linkerwang van Maria lieten ze een litteken zitten.
Sindsdien komen elk jaar duizenden pelgrims naar de Jasna Góra (lichte berg) in Częstochowa om deze afbeelding te zien. Ze noemen de zwarte madonna (in het Pools Czarna Madonna) ook wel Matka Boska (goddelijke moeder) en beschouwen haar als de 'koningin van Polen'.
Volgens de overlevering is deze icoon geschilderd door de evangelist Lucas en gebruikte de evangelist een tafel uit het huis van Maria als ondergrond.
Het vinden van een reisbeschrijving is niet evident. In feite is er gewoon geen. Naar Compostela en Rome kan je bovendien lid zijn van een vereniging die je begeleid en adressen doorspeelt waar je als pelgrim kan overnachten.
Wel heb ik op een Nederlandse site al iets gevonden dat me wel eens nuttig zou kunnen zijn. Alles over wandelen, Trek 11, zoals die site genoemd is, bied misschien een uitweg, weliswaar vanuit Nederland.
Als ik dan op eigen houtje door Frankrijk kan trekken, moet dat in Duitsland ook wel lukken. Wel hebben ze een beschrijving die me goed zou kunnen dienen vanaf het midden van Duitsland.
We zoeken nog even verder.
Wel kan ik ook al melden dat fotoboek Bedevaart Rome 2016 deel II is voltooid. Het is op het ogenblik al gedrukt en onderweg. Het is iets lijviger, maar dat kan je binnenkort zelf ontdekken.
De Cultuurbabbel donderdag avond is goed verlopen. Als gastspreker kon ik drank verkrijgen à volonté. Ik antwoordde dat ik dan toch moest oppassen. Geen nood, Sophie wou me graag naar huis voeren.
Het is alleszins bemoedigend te horen dat ik in ieder geval niet aan mijn lot zou zijn overgelaten.
Maar, het is dus niet gebeurd. Met enkele platte waters en twee pintjes zou het dus moeilijk kunnen.
Dat het goed verlopen is heeft niks vandoen met mijn drink gewoonten. De aandacht waarmee de toehoorders naar me luisterden des te meer. En het blijkt eens te meer dat velen van ver of dichtbij betrokken zijn met het fenomeen van pelgrimeren.
Ik was eerst van plan om te beginnen met enige info in verband met pelgrims, pelgrimeren en het hoe en waarom. Het bleek spoedig veel interessanter om enkel nog mijn eigen voorbereiding in het kort uit de doeken te doen en vlug over te schakelen op het tonen van de fotos. De vragen naar de redenen of de werkwijze kwamen vanzelf.
En hierdoor werden vragen gesteld die ikzelf niet kon voorzien. Wat niet wil zeggen dat ik met mijn mond vol tanden stond. Integendeel, het was juist verrijkend om mijn eigen voorbereiding en werkwijze weer eens te evalueren.
Het was een voor mij best aangename avond, ik hoop voor mijn toehoorders hetzelfde.
Ondertussen zijn we weeral een druk weekend gepasseerd.
Vrijdag algemene quiz van de Nauwe Band, waarin ik met Faux Gras het eigenlijk vrij goed heb gedaan. Het kwam er op een drietal gissingen op aan.
Een rode draad over iets van een rookverbod, ik neem het mezelf kwalijk dat ik Prof Em R Blanpain niet wist. Shame on me!!!
Van vissoorten waren we geen van allen op de hoogte, toch nog 50%, uitstekend. Maar over bijnamen van steden was het gissen in het wilde weg, edoch, weeral 50%.
Met als eindresultaat 15 op 45 ploegen, het is wel eens anders geweest. En dus tevreden over mijn ploeg. Bedankt Nadine, Chris, Isabelle en Jonas om me te willen ondersteunen. Het was vooral een aangename avond. (deel twee)
Zaterdag avond was het mosselavond met de oud-scouts van Tereken. Waarom Tereken zal ik misschien eens vertellen op een andere keer. Wel was deze avond iets speciaals. Het was de eerste keer dat het niet door onze leden zelf werd klaar gemaakt. Ons lid die jaren lang de mosselen heeft klaargemaakt is dit jaar overleden. Norbert, ik hoop dat je hierboven ook de mosselen mag bereiden, ik heb er alleszins wel een Palmke op gedronken. Voor de rijstpap moet ik niet meer wachten, enkel die gouden lepertjes wil ik wel nog een beetje uitstellen.
Aangename avond deel III.
Richard Wagner is muzikaal niet mijn favoriet maar als er een Wagneriaanse opera in je abonnement staat vermeld ga je toch wel kijken. Der Fliegende Höllander kon me niet zo boeien. De man naast me blijkbaar ook niet want hij was in een diepe slaap geraakt. Het eind van het stuk was dan weer meer spektakel. Een vol podium met een koor dat uit volle borst zong, dat geeft altijd wel een kick. Dat wil niet zeggen dat de vertolkingen ondermaats waren, integendeel, de zang was voortreffelijk.
Vandaag heb ik als niet mossel eter voor de tweede maal in enkele dagen toch genoten van een mosselsouper. Ditmaal met de biljartclub GOE, gezellig onder elkaar, en dat was het ook. (GOE is de club van de dinsdag KBCOO is voor maandag avond De K staat voor Koninklijk)
Eigenlijk ben ik deze namiddag toegetreden tot de club van gepensioneerden, dus de ouderlingen. Ik voel me daar niet anders bij, het is gewoon een vaststelling. Ik ben niet gewend om door de week aan feestjes deel te nemen, wellicht is dit de klik. Alles heeft een plaats en alles op zijn tijd.
Dit weekend staat er dan weer Broebelke op de agenda. Vrijdag de voorstelling van het jaarboek van het Gemeentemuseum, hoofdzakelijk handelend over B. En zaterdag avond is er een goed ouderwetse (weer die leeftijd?) Broebelfuif.
Even kijken wat er zondag op het programma staat.
Grtjs
Hugo
Fotos: Eigenlijk geen, maar ik kan het niet laten. Dus enkele fotos van vorige week, toch nog eens naar de Weert gestapt. En nog eentje genomen op zondag bij het afscheid van M Sleen aan de Bib in S/N.
Voor de storm vlug nog een toerke gedaan langs de scheldekant. En ook omdat het eindelijk over was met regenen. En zo tegen valavond, met dit weer is het al om vijven donker, krijg je prachtige schilderijen.
Er is redelijk veel water in de Schelde, niks om je ongerust over te maken. het mag gerust nog wel meer en harder regenen. De voorspelling is echter dat er de komende uren geen neerslag zal zijn. De windrichting is WZW en matig. Morgen en vrijdag is er kans op krachtige tot vrij krachtige wind. Dus moeten we ons geen zorgen maken over de waterstand in de Schelde.
De laatste voorbereidingen zijn achter de rug. Gelukkig kan ik dit terug meedelen. Mijn PC was enkele dagen buiten strijd. Bij het downloaden van een update voor W10 verliep alles prima. Bij het terug opstarten bleef er ergens iets haperen, zeg maar. Na een eerste oplichten van het scherm volgde een kortstondig wit scherm en begon alles weer van voor af aan. Eerst dacht ik nog dat er nog wat wijzigingen dienden verwerkt te worden. Na een paar uurtjes en pogingen met stop en start knoppen moest ik hulp inroepen.
Mijn goede vriend Raoul heeft de laptop genezen en de foutjes rechtgezet met heureusement geen gevolgen voor de instellingen.
Dan doe je al eens iets om je hulpje in goede conditie te houden en blijkt er in het down-geloade file iets fout te zitten.
Bij deze, bedankt Raoul voor de goede zorgen.
En die laatste voorbereidingen betreffen deze voor de cultuur babbel van morgen avond. Daar zal ik spreken over mijn bedevaartstocht naar Rome.
Als gastspreker stel ik in ongeveer 20 minuten mijn project voor aan de tafelgenoten (ca. 7 à 8 personen). Na 20 minuten schuif ik door naar een andere tafel.
Er wordt 4 keer gewisseld zodat de babbelronde in het totaal anderhalf uur duurt. Een pauze met een drankje is voorzien, wellicht geen overbodige luxe voor de stembanden.
Ik zal het hebben over de pelgrim, de beweeg redenen, voorbereiding, kaarten, schoenen, rugzak, stokken . en vooral aan de hand van fotos over hetgeen je onderweg kan tegen- en overkomen.
Ook ben ik nog bezig met deel II van het fotoboek. Van deel I zal ik proberen een link op mijn blog te krijgen.
Grjts
Hugo
Fotos: Tweetal fotos van de wapenstilstand herdenking 11 nov te Rupelmonde; Twee prachtige landschap fotos vanuit Toscane.
Al vele jaren loop ik geregeld langs de slagvelden en begraafplaatsen in de Westhoek, niet alleen omdat het 100 jaar is geleden. Er zijn ondertussen al vele andere oorlogen gevoerd en steeds met hetzelfde resultaat. Geen enkel.
Wel krijg ik tranen in de ogen als ik langs de grafstenen loop en de leeftijden aflees. Zo jong en al verloren of minder jong, vader van een gezin en toch geen toekomst. Het blijft steeds een bijzondere ervaring om deze memorials te betreden en de zinloosheid van oorlog als het ware te proeven. Vieze smaak!
Vele jaren heb ik dan ook de herdenking plechtigheden in Temse of Ieper bijgewoond. (nu Kruibeke) Ieper is zeer indrukwekkend als je onder of in de nabijheid van de Menenpoort kan staan. Ook op een gewone doordeweekse dag, met minder volk blijft dit gebeuren beklijvend.
De fotos geven de negen Belgische begraafplaatsen weer met het aantal graven, waarvan vele bovendien naamloos zijn.
Grjts
Hugo
Fotos: Met enige uitleg:
- Hoogstade - Op de Belgische militaire begraafplaats van Hoogstade liggen 808 Belgische doden begraven. Deze begraafplaats werd tijdens de oorlog aangelegd.
- Oeren - Op de Belgische militaire begraafplaats van Oeren liggen 642 Belgische doden begraven. De begraafplaats werd tijdens de oorlog aangelegd rond het laatgotische kerkje (16de eeuw) in gele baksteen.
De begraafplaats telt nog slechts 5 heldenhuldezerkjes met een Keltisch kruis, een meeuw of Blauwvoet en de letters AVV VVK, ontworpen door frontsoldaat, schilder en tekenaar Joe English.
Ooit stonden er meer van die zerkjes in Oeren, maar in de nacht van 9-10 februari 1918 hebben grafschenners er 38 besmeurd: de letters AVV VVK werden met cement dichtgesmeerd. De Vlamingen reageerden prompt en de nacht erop overschilderden frontsoldaten de gedichte letters met zwarte verf.
Later werd afgesproken elk jaar samen te komen "waar populaire Vlaamse doden begraven lagen":
-1920 - 1ste IJzerbedevaart - Hulde aan Joe English - Steenkerke
1921
- 2de IJzerbedevaart. - Hulde aan de Gebroeders Van Raemdonck - Steenstrate
1922
- 3de IJzerbedevaart. - Hulde aan Renaat De Rudder - Westvleteren
In 1923 vond hier de vierde IJzerbedevaart plaats onder het thema "Eerherstel aan de geschonden graven".
Vanaf het jaar erop vonden alle IJzerbedevaarten te Diksmuide plaats.
- Adinkerke - Op deze begraafplaats liggen Belgische, Britse en Franse doden. De aanleg van de Heldenweg gaf in 1925 aanleiding tot scherp protest. Op bevel van de toenmalige Minister van Landsverdediging werden immers een 130-tal heldenhuldezerkjes verbrijzeld en met rode baksteen vermengd om als ondergrond voor de weg te dienen.
Deze grafschennis zou de rechtstreekse aanleiding zijn voor het oprichten van de IJzertoren te Diksmuide.
Op de begraafplaats staan nu nog 6 heldenhuldezerkjes.
Op de Belgische militaire begraafplaats van Adinkerke liggen 1.717 Belgische doden begraven en 1 Franse militair onder een Belgische grafsteen. Deze begraafplaats werden tijdens de oorlog aangelegd. Heel wat bijzettingen waren overledenen van het militair hospitaal L'Océan in De Panne.
- De Panne - Op de Belgische militaire begraafplaats De Panne liggen 3.152 Belgische doden begraven. Deze begraafplaats is daarmee de grootste Belgische militaire begraafplaats. De aanleg van deze begraafplaats startte tijdens de oorlog. Na de oorlog waren er nog heel wat bijzettingen door ontruiming van kleinere begraafplaatsen in de Westhoek.
- Keiem - De IJzer maakt een bocht ter hoogte van Tervate. Aan de rechteroever ligt Keiem. Daar ligt een Belgische begraafplaats met 628 graven, waarvan meer dan de helft naamloos. Veel van deze soldaten sneuvelden in gevechten op 19 oktober 1914 tijdens een verwarde Belgische terugtocht naar de IJzer. De ijzeren draaibrug werd op 19 oktober 1914 opgeblazen.
In de nacht van 21 op 22 oktober slaagden de Duitsers er toch in om ter hoogte van de huidige brug over de IJzer te komen.
Aan de oude Tervaetebrug (zie de herberg Tervaete en restanten van de kaaimuren) herinnert een naamsteen aan deze gevechten. Deze begraafplaats werd na de oorlog aangelegd.
- Houthulst - Op de Belgische militaire begraafplaats van Houthulst liggen 1.723 Belgische en 81 Italiaanse doden begraven. Deze begraafplaats werd na 1923 (na ruiming van springstoffen en bij het begin van de herbebossing) in een stervorm aangelegd en heeft een oppervlakte van 5 ha 24 a.
De meeste Belgen stierven in de nabije omgeving tijdens het eindoffensief dat begon op 28 september 1918.
De Italianen waren krijgsgevangenen in het Duitse leger. Zij moesten o.a. munitie via de smalspoorlijnen aanvoeren. Velen stierven in die situatie onder het vuur van hun geallieerde bondgenoten. Ze liggen achteraan op de begraafplaats tegen de bosrand begraven.
- Ramskapelle - In Ramskapelle ligt een Belgische militaire begraafplaats met 632 grafstenen, waarvan ongeveer 400 naamloze. Deze begraafplaats werd na de oorlog aangelegd. Achter de indrukwekkende voormuur staan negen boogvormige rijen grafstenen. Ze zijn uit blauwe hardsteen gemaakt, dragen een metalen driekleur en een bronzen identificatieplaat.
- Steenkerke - Op de Belgische militaire begraafplaats van Steenkerke liggen 534 Belgische doden begraven. Deze begraafplaats werd tijdens de oorlog aangelegd. Op deze begraafplaats liggen ook Britten begraven. Negen graven dragen nog het heldenhuldezerkje dat door Joe English ontworpen werd. Deze frontsoldaat die in Vinkem stierf, was oorspronkelijk hier begraven.
De allereerste IJzerbedevaart vond hier in 1920 plaats bij zijn graf. In 1930 werd hij bijgezet in de crypte van de IJzertoren.
- Westvleteren - Op de Belgische militaire begraafplaats van Westvleteren liggen 1.208 Belgische doden begraven. Deze begraafplaats werd tijdens de oorlog aangelegd.
Het blijft druk, hoe deed ik dat vroeger allemaal? Weliswaar heb ik nu meer tijd om andere dingen te doen, fietsen en wandelen, op de PC tokkelen, biljarten in de namiddag,.. En af en toe doe ik nog huishoudelijke taken. Het betekend ook dat ik meer thuis ben savonds. En dat is ook niet slecht.
Wel zijn we al bijna half november en de agenda is weeral vol. Ik som even op: wapenstilstand herdenking, naar de garage, de autokeuring, de cultuur babbel, algemene kwis NB, mosselsouper OS, opera, mosselsouper GOE, etentje VOB, gaan stappen, voorstelling Jaarboek Temse, Broebel fuif, Barbara feest, en we zijn in December aanbeland. Er resten nog twee bezette weekends en dan is het al Kerstmis.
Zo erg is dat niet hoor, maar het lijkt wel alsof de tijd voorbij raast. Tempus Fugit ofte Czes Leci!
De voorbereiding is al gestart met het bekijken van de kaart van Duitsland en een stukje Polen. Een bezoek aan Oswiecim staat al rood aangevinkt.
Gisteren nog eens een goed tochtje gedaan tussen Knokke en de Nederlandse grens, meer bepaald in het Zwin, de zeearm die Brugge met de Noordzee verbond. De regenvoorspelling was gisteren ochtend voor de regio 65% kans op regen. Wel de ervaring was enigszins anders, het was een 100 procent regendag. Ach, het mocht de pret niet drukken, wel gelukkig dat we op de middag terecht konden onder een grote luifel van een spiksplinter nieuw gebouw, het Zwin Natuur Park, geopend op 10 juni 2016 door de provincie West-Vlaanderen en het Agentschap voor Natuur en Bos.
Het Zwin Natuur Park moet dé nieuwe natuurgerichte topattractie aan de kust worden. De bezoeker krijgt er de gelegenheid om de typische en bijzondere Zwinnatuur op een attractieve en prikkelende manier te ontdekken en te beleven, interactief of via rechtstreeks contact met de natuur.
Dit kan zowel in het nieuwe bezoekers- en natuureducatiecentrum als in het natuurpark en de van daaruit toegankelijke Zwinvlakte.
Een andere blikvanger is het kijkcentrum van waaruit de bezoeker bij alle weersomstandigheden de Zwinvlakte en het getij kan beleven.
Nog Zwin in verandering :
Dit voorjaar startte de Vlaamse overheid de uitbreidingswerken in het Zwin: het grensoverschrijdend natuurgebied wordt tegen 2019 niet alleen 120 hectare groter, het wordt ook veiliger en waardevoller. Onder andere door het verbreden en het verdiepen van de Zwingeul wordt de verzanding aangepakt, een nieuwe dijk zal de kustveiligheid verhogen.
De uitbreiding wordt uitgevoerd door het Agentschap voor Maritieme Dienstverlening en Kust en het Agentschap voor Natuur en Bos van de Vlaamse Overheid, in samenwerking met de Provincie Zeeland.
Hierdoor dienden we onze tocht nog een beetje langer te maken daar Retranchement enkel te bereiken is via de weg. Omdat we diezelfde weg dienden terug te nemen, het nog steeds regende en de klok al naar vier uur wees, besloten we terug op Knokke af te stevenen.
Bij het verlaten van onze zitplaats in etablisement De Junior, lag er een grote plas onder de tafel en stoelen. Het was eigenlijk wel tijd om eventjes te kunnen drogen.
Grjts
Hugo
Fotos: RDZ (Zee, Duinen en Regen); Broed gebied in het Zwin, tot tegen Cadzand; Misschien beter niet tegenkomen in het donker; Picnic uit de regen, wel in de drogende wind-brr; Zwin Natuur Park, zwart en toch onopvallend gebouw; België-Nederland , kost ook veel geld maar dient tot iets, in tegenstelling tot de 1-1; Terug bij Tijl en Nele; Op die meetpaal ben ik nog geweest, wel bij prachtig weer.
Gisteren mocht ik vanuit Italië een mail ontvangen van Francesco G. De laatste drie weken op de VF hebben we stukje bij beetje elkaar leren ontdekken. Hij is ook de man die me het leven op de route veel eenvoudiger heeft gemaakt.
In zijn JumboMail, vergelijkbaar me WeTransfer, heeft hij enkele fotos gedeeld. Niet zo maar fotos van de Via Francigena maar Aqaurellen. Het zijn meesterwerkjes die een goede evocatie geven van hetgeen we zijn tegengekomen op onze weg, zoals de PO vlakte.
Het werkje waarop hijzelf is te zien achter een rol hooi is heel bijzonder.
Ik wist dat Francesco een technisch geschoold man was en zeer geïnteresseerd in geschiedenis en kunst. Elke avond nam hij de tijd om zijn ervaringen en gedachten aan het papier toe te vertrouwen. Dit had ik echter niet verwacht.
Het is alleszins een mooie verassing. Proficiat Francesco.
Ik vond dat ik dit moest vermelden in mijn blog, een mooie aanvulling bij mijn eigen ervaringen.
Belofte maakt schuld, dus hierbij het stukje over de/mijn stamboom.
Van Ludo H heb ik de Bloed Verwantschapslijn doorgestuurd gekregen.
Als je deze volgt kom je zo halfweg de jaren 700 uit bij Karel I De Grote.
Karel de Grote, afkomstig uit het geslacht der Karolingen, was vanaf 9 oktober 768 koning der Franken en vanaf 25 december 800 keizer van het Westen.
De stamboom van Karel de Grote:
* Overgroot ouders:
-Pepijn van Herstal(* ca. 635 - 714) Frankische hofmeier & Alpaida ( voor 714) Friedelehe
-Liutwin ( ca. 717 in Reims) bisschop Trier,Reims en Laon & NN (zie Rotrude van Trier)
* Grootouders:
-Karel Martel (* ca. 689 - 741) Frankische hofmeier & Rotrude van Trier (* 690 - 724)
-Charibert, (* 680 - 747) graaf van Laon & Gisele van Aquitanië (zie Bertrada van Laon)
* Ouders:
-Pepijn de Korte (* 714 - 768) koning van de Franken & Bertrada van Laon (* ca. 725 - 783)
Pepijn (of Pippijn) is geboren in Jupille-sur-Meuse, 714 en overleden in Saint-Denis, 24 september 768, Hij werd de Korte (of de Jongere) genaamd, was vanaf 741 hofmeier en vanaf 751 tot zijn dood de eerste koning der Franken uit het Karolingische huis.
Karel de Grote (* ca. 747 - 814) Koning der Franken, Keizer van het Heilige Roomse Rijk
Ik stam dus af van de eerste Keizer van het Heilige Roomse Rijk. Geen enkel van de woorden in Heilig Roomse Rijk zijn van toepassing op mezelf.
Andreas is dus een verre nazaat van deze "Pater Europae" ("Vader van Europa") volgens het epos Karolus Magnus et Leo Papa, van eind 8e eeuw. Karel de Grote wordt beschouwd als de persoon die het collectief Europees historisch bewustzijn heeft vormgegeven.
Waarom we dan ook geen koning of prins zijn begrijp ik niet, de Frankische edelen zwoeren, op straffe van excommunicatie, om alleen nakomelingen van Pepijn de Korte als koning te kiezen. (Pepijn beloofde op zijn beurt aan de paus een eigen staat rond Rome, onder zijn bescherming. Deze gift van land staat bekend als de Donatie van Pepijn.)
Wie is Andreas Van Britsom.
Wel, hij is de
zoon van: Ruben en Veronique
kleinzoon van: Franky en Anne-Marie
achterkleinzoon van: Wilfried en Irene.
Hij is de top van het viergeslacht Van Britsom.
Proficiat aan allen.
Grjts
Hugo
Nota:
Nomen nescio (NN of N.N.) is een Latijnse uitdrukking die betekent 'ik weet de naam niet' of informeel 'naam onbekend'.
Op de foto klikken voor meer leesbaarheid.
En het eerste deel van het fotoboek is klaar, (Van Temse tot Col du Grand Bernard).
