Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
29-09-2017
Wijn/zand/pijn(boom)
Beste Lezers,
Enige info over Bordèu.
Bordeaux (of Bordèu in het Occitaans, telt 246.586 inwoners) is een stad in het zuidwesten van Frankrijk. Het is de hoofdstad van het departement Gironde, van de voormalige regio Aquitanië en van de nieuwe, grotere regio Nouvelle-Aquitaine. Het is de historische hoofdstad van de regio Gascogne. De agglomeratie (876.714 inwoners) is georganiseerd in een verband van gemeentes, Bordeaux Métropole.
Sinds juni 2007 staat een deel van de stad, de Port de la Lune, op de UNESCO-Werelderfgoedlijst.
Landes (40) is een Frans departement, gelegen in de regio Nouvelle-Aquitaine.
Het departement was een van de 83 departementen die werden gecreëerd tijdens de Franse Revolutie, op 4 maart 1790 door uitvoering van de wet van 22 december 1789, uitgaande van delen van de provincies Guyenne en Gascogne. Het gebied bestond grotendeels uit moerassen en heidevelden totdat Napoleon III het liet ontginnen en beplanten met pijnbomen. Tegenwoordig vindt er landbouw en veeteelt plaats.
Landes maakt deel uit van de regio Nouvelle-Aquitaine. Het wordt begrensd door de departementen Gironde, Lot-et-Garonne, Gers en de Pyrénées-Atlantiques. Verder grenst het aan de Atlantische Oceaan.
Landes bestaat uit twee arrondissementen: Dax et Mont-de-Marsan.
Bordeaux ligt in het zuidwesten van Frankrijk in de buurt van de Atlantische Oceaan, aan de oevers van de Garonne, die zich meer stroomafwaarts verenigt met de Dordogne om de Gironde te vormen.
Het grootste gedeelte van de stad ligt op de linkeroever van de rivier, die bestaat uit grote zand- en grindvlaktes die overgaan in de vlakte van de Landes, dichtbebost en vaak moerasachtig. Deze vlaktes zijn uitermate geschikt voor wijnbouw. De wijnstreken Médoc, Graves, Sauternes en nog enkele andere liggen op deze vlakte. Aan de andere kant van de rivier ligt een veel heuvelachtiger kalksteen plateau, negentig meter hoger dan de vlakte. Aan deze kant van de stad liggen onder andere de wijnstreken Entre-Deux-Mers, Pomerol en Saint-Émilion.
Ik zal me niet beperken tot het proeven van deze wijntjes (!) maar vooral genieten van het stappen tussen Bordeaux en de kust ofte de Côte d'Argent. De bosrijke omgeving tussen de Médoc en Pays de Buch is bezaaid met paden waar je bijna alleen kan genieten van de natuur.
Ik kijk er naar uit, niet alleen het wandelen maar ook naar het weerzien met Thérèse. Bij onze ontmoeting twee jaar geleden ben ik vergeten een foto te maken en dat is een gemis in mijn fotoboek van Compostela.
Net zoals het weer de laatste dagen was ook het weekend voortreffelijk. En het gezelschap was dit eveneens. En iemand die 50 wordt dient gevierd. Dus dit jaar waren er twee gefêteerden want vorig jaar is het feestje niet door gegaan wegens dus dat gebroken dijbeen. Maar nu is alles goed verlopen. De persoon van het betreffende dijbeen behoord dus nu ook tot het clubje van over halfweg.
Ons onderkomen in B&B IJzerrust was voortreffelijk. Van drie kleine woningskes is er iets prachtig gemaakt met alles op en aan. Het is ideaal gelegen als uitvalsbasis om de Westhoek te verkennen.
Er zijn in de streek van Roesbrugge, Alveringem, Vleteren, Lo-Reninge zo veel attractie punten dat één verlof periode veel te weinig is voor een degelijke verkenning. En dan zwijg ik nog van de streek juist over De Schreve: Cassel, Hondschoote, Bergues, Steenvoorde avec le Mont des Cats et le Mont Noir.
Als je dan ook nog interesse hebt in “De Groote Oorlog” is een ‘feest’ verblijf uiteraard veel te kort.
Ik bedoel maar dat er van de ‘Splinters’ tocht niet veel in huis is gekomen.
Een wandeling langsheen de ‘dode IJzer’ gevolgd door een copieuze maaltijd bij t’Hof van Commerce zijn voldoende om de dag te vullen. In de vooravond zijn we nog langs geweest in Fortem voor een bezoekje aan de plaatselijke brouwerij. Van een avondmaal was helemaal geen sprake meer, een klein hapje volstond. En in de plaatselijke kroeg (voorheen Hotel de la Régence) ’t Kerkegat werden, bij een lekker Hommelbiertje, vele herinneringen opgehaald.
Er was van alles te doen op zondag. Al wie de grensstreek genegen is kon terecht op de oevers en op het water van de IJzer tussen Houtkerque en Roesbrugge. In Houtkerque kon je een picknick samenstellen op een marktje met streekproducten, wandelen langs de IJzer op de GR 130, onderweg luisteren naar Franse en Vlaamse natuurgidsen, even aanwippen bij de bezoek- en zorgboerderij ’t Zeugekot, een rondleiding krijgen in de gebouwen van de oude brouwerij Feys, een lokaal biertje degusteren, gratis varen met kajaks, vlotten en kano’s op de grensoverschrijdende IJzer, picknicken op een live picknickkleed met vlotte verhalen van Madame, genieten van het concert van Il Sogno en, last but not least, je kracht inzetten in de laddercompetitie van BOOTJE TREK op het water, want alleen op die manier kom je in aanmerking voor de GRAND PRIX DE L’AMITIE FRANCO-BELGE!
In hetzelfde Kerkegat hebben we op zondag het middag maal genoten. Op het plein voor de herberg was een optreden van de groep, Il Sogno of ‘de droom’. Het is de muziekgroep van De Lovie. De achtkoppige band bestaat uit Evelien Callens, Gregory Soetaert, Inez Vanalderweireldt, Martin Mahieu, Mathieu Lemaitre, Rik Rabaey, Saskia Van Poelvoorde en Tijs Veramme. Zij brengen een gevarieerd programma van hitgevoelige nummers, folksongs en eigen composities. Zij deelden al het podium met Raymond van het Groenewoud, Willem Vermandere, Klaas Delrue (Yevgueni), Wannes Cappelle en Jan De Smet.
Het was dus genieten, mede door het milde zonnetje. Jammer dat ook dit weer (te) snel voorbij was.
Vorige week donderdag heb ik met de stapmaten (zie ViVB – Voetstappen in Vaderlandsche Bodem) een tochtje gemaakt rond Vlassenbroek. Het is daar dat het goede weer is begonnen. Ik hoop dat dit nog even aanhoud zodat mijn velletje een goed kleurtje heeft als ik terug kom vanuit de Landes.
Jusqu'au 8 octobre!
Hugo
Foto’s: Brug in Roesbrugge over de Dode IJzer; Prachtig ‘levendig’ pad; Schilderijtje (Lokvogels); Haringe Centrum; Enkel voor Pieten; Nog vele jaren!; ’t Kerkegat; Den toog; Il Sogno.
De Schreve is e benoamienge die menschen uut de Westoek geevn an 't stik van de Frans-Belgsche grenze die de regio verdêelt in de Westoek en Frans-Vloandern. De Schreve noemn ze terplekke oek wel de frountiern.
Die grenze is e stoatsgrenze en gin etnische grenze. Z'is etrokkn in de 17stn êeuw, achter de Slag by Kassel. Ol weerskantn van de Schreve en de menschen nog joarenlank dezelfste toale eklapt, moa 't West-Vlams is e bitje mi eki achteruutegoan. Ollêne de styf oude menschen in Vrankryk klappn nog nunder Vlemsch.
Dit taaltje kan ik dus niet klappen moa kverstoane twel. (regelmatig eens naar Willem geluisterd)
En daarom gaan we met enkele vrienden eens stappen in die regio. Eigenlijk had dit al vorig jaar moeten gebeuren. Maar als een van de deelnemers een dijbeen breekt is dat stappen wel moeilijk. Nu dus maar hopen dat alles naar wens verloopt.
De herdenkingstocht Splinters lijkt me wel wat. Het is een route tussen gefolterde en verbrande bomen, van een denkbeeldig slagveld geplukt en herplant achter de frontlinie van weleer. De mensenmassa die niet op het slagveld streed, beleefde eveneens turbulente tijden. Deze route doorheen Alveringem en zijn deelgemeenten brengt ode aan deze slachtoffers, dwingt ons na te denken over het absurde oorlogsleed.
Na de ernst volgt er ook een meer ludiek gedeelte. In Beveren aan de IJzer en omstreken staat er een bezoek gepland aan enkele brouwerijen en bijhorende etablissementen. En t Hof van Commerce is al gereserveerd.
En volgend weekend zaterdag vertrek ik voor een week naar het zuiden, over de Schreve, naar Les Landes. Ik ga er dan ook langs bij een lieve mevrouw Leroy. Sinds onze korte ontmoeting twee jaar geleden mailen we af en toe. Bordeaux is goed en snel bereikbaar met de trein, een slaapplaats is al voorzien.
Mijn oude schoenen zijn van een nieuw hieltje voorzien, opgepoetst en ingevet. Morgen worden die al terug ingelopen tijdens een tochtje tussen Dendermonde, Vlassenbroek en Baasrode. Laat de zon in je hart!
Grtjs
Hugo
Foto: De watervallen van Kruibeke (genomen tijdens het bezoek van een delegatie Feuerwehr uit Holsthum)
Vorige donderdag zijn Agnes en mezelf op stap geweest met de bejaarden van enkele rusthuizen uit de streek. We moeten ons toch al een beetje voorbereiden hé.
Een bootreis op de Schelde met de Verdi stond op het programma. Eerst tegen tij tot St-Amands, waar gekeerd werd, om dan heen en terug tot Rupelmonde te varen. Ondertussen was het waterpeil al voldoende gezakt zodat de Verdi ongehinderd onder de bruggen kon. Tijdens de tocht volgde er de pannekoek met koffie en voor sommigen nog een goede pint (of zelfs champagne).
Een Gids vertelde tijdens het varen het één en ander over wat er op de oever te zien was. Zelden zoveel wartaal gehoord op een middag. Het is jammer om te veronderstellen dat alle bejaarden dement zijn. De organisatie van die boot reizen zou er toch beter aan doen om zich toch even degelijk te informeren.
Oma, de moeder van Agnes, verblijft in het Woon en Zorg centrum De Notelaar te Beveren. Met enkele busjes en personenwagens werden de bewoners naar Temse overgebracht. De minder validen, zoals mijn schoonmoeder, kwamen met aangepast vervoer en werden dan met het liftje in en uit het busje gehesen.
Gezien de weersomstandigheden, regen en wind, kwamen de meeste boot reizigers niet droog aan boord. Hetzelfde verhaal na de trip, iedereen nat de autos in naar huis.
Voor mij was het lang geleden dat ik de dijken vanop het water kon bewonderen. Jammer dat het water over de vensters liep zodat er van genieten vanop het dek geen sprake kon zijn.
Enkele uren later was er al een vergadering van het Biljart verbond van Temse. Hierop werd de ere-gemeente secretaris verkozen als voorzitter. Out of the Blue stelde hij, als eerste beleidsdaad, voor om mij als secretaris te aanvaarden. Veel bedenktijd had ik dus niet, temeer daar de overige leden van de vergadering hiermee helemaal geen probleem hadden. Voila, ik heb aanvaard.
Grtjs
Hugo
Fotos: De dijken in de regen. Het bestuur van het Biljart Verbond van Temse (in het midden uittredend voorzitter Joris DM)
De titel van mijn blog verwijst er naar en inderdaad, tijd vliegt.
Met de komst van frisser en natter weer doet ook de herfst bijna zijn intrede.
Maar ook de herfst heeft iets prachtigs in zich. De prachtige kleur schakeringen aan de bomen, de geur van gevallen bladeren, kortom, tijd om nog eens een wandeling te gaan maken.
Gisteren zijn de stapmaten er op uit getrokken om te genieten van de natuur in de streek van Alken. Gelukkig voor hen is het een mooie dag geworden qua weer, het relaas van hun tocht heb ik nog niet vernomen.
Ikzelf kon niet mee wegens met de benen onder tafel. Ook dat mag er wel zijn, zeker als er buiten het lekkere eten ook gezellig gebabbeld kan worden. Fijne namiddag die werd afgesloten met een frisse Palm, meermoetdaniezijn.
Voor de zestiende keer op rij organiseert Kruibeke op 11 september een
herdenking ter ere van alle slachtoffers van veiligheidsdiensten. Ook alle
manschappen die zich dagelijks inzetten voor de veiligheid van anderen
verdienen een hart onder de riem tijdens deze jaarlijkse herdenking.
Om 11u wordt aan het gedenkteken aan de Holsthumstraat een serene hulde gebracht.
En volgend weekend zal het weeral druk worden. Er is de jaarlijkse verkoop van Azaleas voor Kom op tegen Kanker op vrijdag en zaterdag. Zaterdag en zondag is er de tweejaarlijkse verbroedering tussen de brandweer van Holsthum en Kruikebe. (tweejaarlijks maar afwisselend).
Ik zie verder in de maand en stel vast dat vele dagen (en weekends) weeral vol zitten. Tempus Fugit!
Ik ben langs geweest op het kerkhof en zie dat de grafzerk van mijn vriend Raoul in orde is. Jammer dat ik hem daar moet bezoeken. Maar het is mooi!
Voor de grote zomer vakantie van start ging kreeg ik de mededeling dat juf Tine mijn actie ten voordele van BCG graag wou ondersteunen. Hiervoor zou ze contact opnemen met de schooldirectie.
De school, de Gemeentelijke Basisschool De Eenhoorn uit Kruibeke, deed al iets in verband met Drop je Dopje, het BCG was dus al bekend.
Maar dat ze nu, bij de start van het nieuwe schooljaar het mooie resultaat van hun activiteiten aan het BCG (via Dono) konden overmaken, stemt me gelukkig.
Normaliter maak ik geen cijfers van individuen bekend. Dit ligt wel enigszins anders, de vele ondernemingen van deze jonge mensen hebben tot een prachtig donatie van 1264 geleid. Proficiat en Dank.
Zondag avond was het prachtig om er met de fiets op uit te trekken. Weinig wind, ideale temperatuur en met een rustig tempo langs de Schelde pedaleren, wat kan er beter zijn? (veel wellicht, maar dan op een ander tijdstip!)
Het ging zo goed dat ik er nog een extra toerke heb bijgevoegd. En niks geen stijfheid of vermoeidheid achteraf, ik wou er gisteren morgen alweer op uit trekken.
Helaas vielen de eerste druppels toen ik de tweewieler ter hand nam. In de regen fietsen, zeker als je moet starten, daar ben ik niet zo voor te vinden.
Geluk bij een ongelukje, mijn tube is niet leeg gelopen ondanks dat de soupape kapot is. Alleen kan ik er dus geen lucht meer bij duwen en heb ik de binnenband al vervangen én kan den Bruno er alweer ene verkopen.
Bij de terugkeer vanuit de potpolder van Tielrode kwamen een vijftal mensen op de dijk, ter hoogte van de Zaatman. Mijn komst hadden ze niet gezien maar uit de richting van Temse kwamen er een viertal fietsers aan. Het groepje wandelaars ging uiteen zodat deze mensen konden passeren. Één van de jonge snaken stak zijn hand uit naar de laatste in de rij. Ik weet niet met welke bedoeling, wel dat deze jonge man zelf schrok. De laatste fietsers was wel degelijk geraakt, zij het zonder verder gevolg en zette zijn weg verder.
Toen ik er aan kwam maakte ik een opmerking dat de gevolgen wel eens erger konden zijn. Hoon was mijn deel en men bekeek me met een vuile blik zeg maar. Toen ik mijn weg verder zette vloog er een steentje juist naast me.
Toen gingen de remmen opnieuw dicht. De bende spurtte alle kanten op, de parking was een schuiloord. Viavia kwam ik wel in de buurt en kon alsnog een jongen en een meisje, tussen 8 à 12 jaar?, er nogmaals op attent maken dat dergelijk gedrag toch eigenlijk niet past.
Natuurlijk was het deze jonge niet, IKKE NIET! De jongedame zei niks maar ik voelde de minachting en zag de vernietigende blik in haar ogen.
Op de dijk of vanuit de bistro reageerde uiteraard niemand.
En dan maakt het nieuws van de Eenhoorn veel goed, meer nog, het maakt alles goed.
Grtjs
Hugo
Fotos: Eindelijk een beveiliging voor de fietsers op de Scheldebrug; Feestjes langs de dijk (St-Amands, Mariekerke, De Briel); De schaapjes verzamelen voor de nacht.
vertelde tijdens het varen het één en ander over wat er op de oever te zien was. Zelden zoveel wartaal gehoord op een middag. Het is jammer om te veronderstellen dat alle bejaarden dement zijn. De organisatie van die boot reizen zou er toch beter aan doen om zich toch even degelijk te informeren.
