Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
30-03-2020
Amateur voetbal?
Beste Lezers,
Een voorzitter naar mijn hart. Ik geef hierbij een korte versie van een artikel uit de krant (van morgen).
Voorzitter City Pirates Antwerpen pleit voor herziening amateurvoetbal: Ze verdienen drie keer zoveel als zorgpersoneel Komaan zeg!
Sport is maar bijzaak op dit moment, maar het slagveld dat er in het amateurvoetbal zit aan te komen, valt niet te onderschatten. Clubs die leven van een eenzame geldschieter of enkele sponsors - en niet van tv-gelden of voorzitters die een vaste stek hebben in de top honderd van de rijkste Belgen - gaan het zeer zwaar te verduren krijgen.
Michel Pradolini (58), voorzitter van het net naar tweede amateurklasse gepromoveerde City Pirates Antwerpen en sinds december ook lid van de algemene vergadering van de Belgische voetbalbond, pleit ervoor om eens heel goed na te denken over de toekomst van het amateurvoetbal. Laten we van deze crisis gebruikmaken om het voetbal terug aan het volk te geven, zegt hij.
Er zijn meer dan één miljoen technisch werklozen, duizenden bedrijven en zelfstandigen zien het water tot aan de lippen stijgen. En niemand weet hoe we deze crisis zullen doorkomen of moeten overbruggen, zegt Michel Pradolini. En toch doen verschillende amateurclubs verder alsof er niets aan de hand is. Op dit moment onderhandelen ze over premies en dure contracten. Iedere vorm van realisme ontbreekt dan toch! Er gaat veel te veel geld om in de lagere reeksen. Amateurvoetballers die het dubbele of zelfs het driedubbele verdienen van wat ons zorgpersoneel iedere maand op de bankrekening krijgt... Komaan, zeg! Als mens heb ik daar een probleem mee. Dat is niet waar voetbal voor staat.
Voetbal is een volkssport. Wel, laten we van deze crisis gebruikmaken om ze terug aan het volk te geven. Dit circus moet stoppen.
Pradolini pleit er daarom voor om, zoals er bijvoorbeeld licentievoorwaarden worden opgelegd vanuit Voetbal Vlaanderen, te werken met een verplicht aantal jeugdspelers in de kern. Verplicht clubs om zeven of acht jeugdspelers in de ploeg te hebben, anders mag je bijvoorbeeld niet meer promoveren. We moeten terug naar de roots, en dat is onze jeugd.
Als er vanuit de overheid steun zou komen voor voetbalclubs, dan wil Pradolini dat die gegeven wordt aan ploegen uit de allerlaagste regionen van het provinciale voetbal. Clubs waar ze geen overdreven salarissen of premies betalen. Je kan toch niet verwachten dat, nu zowat iedere zelfstandige het moeilijk heeft, we geld gaan geven aan voetbalclubs die buitensporige bedragen betalen aan hun spelers? Het is een artificieel wereldje geworden, waar clubs zonder aanhang geld uit ramen en deuren blijven smijten.
Nu meer dan ooit zullen we moeten investeren in de jeugdwerking. Het zal na deze crisis niet anders gaan. Dat is nu eenmaal de realiteit die op ons afkomt. Ook bij ons werd er nog veel te weinig met de eigen jeugd gespeeld, omdat andere clubs die bedragen maar blijven bieden en je natuurlijk ook competitief wil zijn.
Ik durf onze sponsors op dit moment niet eens te vragen of ze ook volgend seizoen wat van hun zuurverdiende centen aan de club willen geven, zegt Pradolini. Niemand kan op dit moment financiële beloftes maken. Dat zou pure kafka zijn.
Voor Pradolini en City Pirates ligt op dit moment de focus dan ook niet op de A-kern. Zij hebben 1.200 jeugdspelertjes, vaak uit moeilijke wijken en gezinnen, die zo goed als hun volledige aandacht verdienen. Als onze eerste ploeg volgend seizoen meteen weer degradeert naar de derde amateurklasse, dan is dat maar zo. Daar gaat niemand van dood. Als we ons budget niet rond krijgen, dan zullen we wat we wel nog hebben blijven investeren in onze jeugdwerking. Hoe kunnen we nu lidgeld gaan vragen aan gezinnen die het al vóór de crisis moeilijk hadden? Een eerste ploeg is heel leuk, het zorgt voor prestige en in tijden van hoogconjunctuur mag je daar zeker wat geld in steken, maar nu primeren de jongeren.
En City Pirates laat hen ook nu niet in de steek. We hebben computers uitgedeeld aan jeugdspelers die er thuis geen hebben voor hun schoolwerk, zegt Pradolini. Via sociale media houden we contact en proberen we hen aan te manen de richtlijnen goed op te volgen. Onze sociale werkers gaan rond in de probleemwijken waar ze het mogelijk niet zo nauw nemen met de opgelegde regels. Onze prioriteiten liggen momenteel niet bij de eerste ploeg. En dat zou op meer plekken zo moeten zijn.
Hoop op betere tijden, ook voor de volks sporten, o.a. koersen rond de kerktoren!
grtjs
Hugo Peregrinus
Heeft onderstaande nog iets met sport te maken?
In een brief aan de Pro League stelt een rechtenhouder de zaken op scherp: geen voetbal meer dit seizoen betekent een terugvordering van tv-gelden. De rechtenhouders zijn op dit moment Telenet, Proximus en VOO. Die laatste twee willen geen commentaar kwijt, terwijl Telenet zijn opties aan het bekijken is. Dit is voer voor juristen.
De Pro League schermt met een verzekering die de laatste schijf van de tv-gelden voor dit seizoen, zon 20 miljoen euro, garandeert. Dit geldt evenwel alleen in het geval van absolute overmacht: als er, in dezen door het coronavirus, geen enkele mogelijkheid is om nog wedstrijden te spelen. ????????
Ondanks het uurtje minder slaap toch op het normale uur wakker, volgens de 'geasjusteerde' wekker toch.
Volgens de heer Deboosere zou het s'morgens mooi weer zijn, pas tegen de middag zou er neerslag kunnen vallen. Dus een toerke voor de noen zou wel kunnen. In bijlage een aantal foto's die ik tijdens mijn wandeling in de gemeente heb genomen. Ze staan ook allemaal in de volgorde zoals ik doorheen de straten en kerkwegels heb gelopen.
De vlaggen en beertjes zijn er zeker wel, alleen vindt ik dat het nog betrekkelijk sober is. Al meer dan een week staan we met enkele buren om 08u buiten om met handgeklap en geklop op allerlei keuken attributen onze dankbaarheid te tonen voor al diegenen die er voor zorgen dat onze maatschappij blijft draaien.
Vooreerst zijn daar uiteraard het verplegend korps die op gevaar van de eigen gezondheid toch voor de medemens blijven zorgen. Maar ik denk ook aan al die mensen die voor ons voedsel zorgen, te beginnen bij de producteurs en distributeurs.
De koude NO wind ten spijt deed het deugd om eens iets verder te kunnen stappen.
De vraag, Wat is belangrijk? (in het leven), is voor velen blijkbaar zeer eenvoudig. Voor de enen is het gezondheid, voor de anderen is het geld.
Voor mij is deze situatie te vergelijken met een oorlogstoestand. Zoals Macron het goed uitdrukte, het is een oorlog tegen een onzichtbare vijand. En in oorlogssituaties kan er, en mag er volgens sommigen, gebruik en misbruik gemaakt worden. Diefstal van duizenden maskers uit een magazijn kan de kas van gewetenloze schurken spijzen. Woekerprijzen zijn in tijde van schaarste een bekend fenomeen.
Maar klagen en zagen over een verminderd inkomen, door allerlei goed verdienende lui, is er ook ver over. In een maatschappij moet iedereen zijn steentje bijdragen. Jammer voor die 'fantastische' reis, voor de OS 2020, de voetbal, ... allé alles wat uitgesteld wordt. Maar niet komen klagen dat je nog veertien dagen in quarentaine moet als je, in crisistijd, toch nog die verre reis wil maken. Je mag blij zijn dat er nog überhaupt nog een vliegtuigmaatschappij is die je wil naar huis brengen.
Stom trouwens, uit het vliegtuig komen mag met groepjes van twintig?, ja hallo!
Maar wie haalt het in zijn hoofd om mensen risico's te laten lopen omdat je eigen financiën een dreuntje oplopen. Ja, inderdaad, mister apotheker. Bweuk! Sport bestaat eigenlijk niet meer, recreatief bezig zijn nog wel. Alhoewel, als het van de Kremlin bewoner afhangt zijn we binnenkort allemaal een dagje ..stijver.
Grtjs en houd het gezond, dus:
- blijf thuis en was regelmatig je handen
- hou met ouderen alleen telefonisch of digitaal contact
- hou 1.5 meter afstand, als ik echt buiten moet zijn.
Tijd zat. Hoe dat in het Latijn is .. even opzoeken. Satis Temporis is het blijkbaar. Curieus toch dat je plots een zee van tijd hebt. De Lock Down, ook al mag je het zo niet noemen - ja mag nog buiten gaan om te sporten, wandelen.... - toont twee dingen aan:
- het contact via familie, vrienden, verenigingen, kliniek, .... sport,... interesses is essentieel in ons leefpatroon.
- de moderne, soms vervloekte, media kanalen zijn een prima hulpmiddel om contact te houden.
Werken in de tuin, archief op orde brengen.. werkjes genoeg die nu ineens wel kunnen. En natuurlijk een boek(en) lezen en al eens naar Investigation Discovery of History Channel kijken.
Eerst nog dit, de reclame verwijderen uit mijn blog blijkt uitermate moeilijk. Ik zal hulp moeten inroepen. Voor de lezers die het echt stoort, ja kan mijn blog ook lezen via een andere browser dan Google. Edge en Bing zijn er twee van die Tempus Fugit bloggen weergeven zonder reclame. Enkel via Edge is het uitzicht even anders.
Procenten!
Als de politieke partijen nu eens eindelijk zouden doen waarvoor ze in het leven zijn geroepen (zeker de sossen), de vruchten van de maatschappij eerlijk verdelen. Dat zou pas solidariteit zijn! En in een ruk door zouden ze dan ook de minimum lonen wat kunnen laten stijgen en de riant hoge lonen wat aftoppen. Mooi hé.
Hoe komt het dat technisch werklozen in procenten worden bijgestaan door de RVA?
Iemand die 3000€ netto verdiend ontvangt 2100€, 910€ voor iemand met een netto inkomen van 1300€!
Alsof de kosten voor levensonderhoud voor beiden zo verschillend zouden zijn!
Beste lezers, ik hoop dat iedereen behouden doorheen deze moeilijke periode komt.
De zon geeft al veel warmte en het leven is volop in bloei. Kortom, de lente is in het land. Vandaag officieel volgens de kalender.
Ramona van The Blue Diamonds klinkt nu nog steeds even mooi. Maar meteen was de interesse weer gewekt over dit duo.
Riem en Ruud de Wolff, van Nederlands-Indische afkomst, kwamen in 1949 met hun ouders naar Nederland en woonden daar in Driebergen. Ze zongen in hun tienerjaren op schoolfeesten in bandjes als The String Extase Boys en The Cool Cats. Het repertoire bestond voornamelijk uit covers van The Everly Brothers, zo ook hun debuutsingle (Till) I kissed you.
In 1960 stond hun uitvoering van de song Ramona, uit 1927, maandenlang in de hitlijsten, en ook in veel andere landen was het nummer een grote hit.
Begin jaren zestig toerden de broers samen met Anneke Grönloh door Indonesië, terwijl in Nederland en andere Europese landen verschillende nummers de hitparade haalden. Voor Ramona ontvingen de broers een Edison uit handen van Wim Sonneveld, nadat er zeven miljoen exemplaren waren verkocht. Ook in de jaren zeventig brachten The Blue Diamonds diverse singles uit, maar het stormachtige succes van Ramona werd niet meer geëvenaard. Begin jaren tachtig namen zij in Indonesië diverse platen op in het Maleis, waarvan miljoenen exemplaren over de toonbank gingen.
Tot de dood van Ruud de Wolff in december 2000 bleven The Blue Diamonds platen maken en optreden. Echt grote successen bleven uit, maar de typische Blue Diamonds-sound bleef populair.
Na de dood van Ruud bleef Riem de Wolff optreden, als soloartiest met een begeleidingsband, en als duo met zijn zoon Steffen onder de naam The New Diamonds. Op 29 april 2005 werd Riem de Wolff benoemd tot Ridder in de orde van Oranje Nassau. Hij overleed op 12 september 2017 op 74-jarige leeftijd.
Het nieuws van de dag is niet meer Corona maar wel hoe lang gaat het duren én wat gaat het kosten. Straf hé! Vooral die sportbonden en club's, die willen al overheidsgeld! in plaats van nu toch eerst eens aan het algemeen belang te denken.
Het begint al goed met de Open familie. Die schenken hun familyman zonder blikken of blozen een handvol miljoenen alvorens er ook maar enigszins sprake is van een deftig contract. Probeer maar eens voor de 'overheid' een werkje uit te voeren. Als je al niet bijna een multinational bent maak je geen kans, tenzij.....
Blauw zwaait de plak in Europa en ook in dit verdeelde landje.
Onvergetelijke titel in het nieuws: Eindelijk heeft België een volwaardige regering!!! En natuurlijk werken die verkozenen des volks ontzettend hard!
Gelukkig is er nog Ramona. En het gezond verstand van de meerderheid van de 'gewone niet hardwerkende' mensen.
De hardwerkende mensen situeren zich 'niet alleen nu' in de verzorgingssector. Applaus om 20u deze avond.
Wederom is de titel van de blog anglo-saxon getint. Vergrendelen is het Nederlandse woord, maar niet direct in verband te brengen met wat het eigenlijk is. Het openbare leven is vannacht om 12u gedaan. Dan gaan alle openbare gelegenheden dicht.
Lock Down zegt het allemaal, gesloten en naar beneden. Met je ouders contact maken via het raam of ... skype.
Het lijkt me alsof er een grote catastrofe op ons afkomt. De beurzen, ... tja, die doen mee met de mode kan je zeggen. Maar wie gaat er mee de afgrond in? De kleine zelfstandige, de kleine kmo's? De banken en grote multinationals hebben daarvan geen last. De beurswaarde zegt enkel iets over de virtuele waarde.
Aan de andere kant denk ik ook altijd, als ik 40 miljoen kan investeren in de beurs, dan heb ik zeker nog een goede reserve voor als het verkeerd loopt. Jammer dus nog altijd voor de Arco coöperanten, dat waren meestal kleine spaarders. Misschien dat deze groep van mensen eindelijk zijn geld goed investeert, in kleine genoeg doeningen. Op café gaan, bij lokale handelaars kopen, de zon in het water kunnen zien schijnen, genoegen nemen met minder ...opbrengst... Het kan allemaal helpen om onze mond maskers aan betaalbare prijzen zelf te produceren.
Afijn, ik heb het weer eens kunnen verwoorden.
Grtjs en tot binnen drie weken, ahja, de lock down hé!
Ik hoop dat jullie er niet te veel last van hebben. De advertenties zijn er nog steeds! Nondedju! Ik blijf zoeken. Nu eerst terug over naar de bezigheden van de dag.
En dat zullen er zijn 'in mijn kot' vermits de overheid vele openbare gelegenheden heeft vergrendeld. Wel is het een gedrum van jewelste aan de groot warenhuizen, er staat zelfs politie om het verkeer een beetje ordentelijk te laten verlopen.
Alleen weet ik nog niet of het carnaval wel doorgaat dit weekend. Het is maar dat er nogal wat volk op afkomt ten huize nr 26.
Een korte wandeling in de namiddag moet wel kunnen, als er niet te veel volk is op de kerkwegels.
Ik ben nog bij de gelukkigen die maandag wel nog Van Eyck hebben kunnen bewonderen. Jammer voor diegenen die een bezoek al gepland hadden, het is een prachtige tentoonstelling.
Af en toe laat het zich wel smaken, een boterhammetje met rauw gehakt.
Maar de titel zou in het Engels moeten geschreven worden. Mince is het echter ook niet, niet waar ik het over wil hebben.
Hacked, dat is het juiste woord. Mijn blog is gehackt. Of ligt het aan mij?
Tot mijn verbazing bleek er reclame in mijn blog artikels geslopen. Het eerste wat je denkt is dus: hacking.
Na de verbazing volgt dan de poging dit te verwijderen. Woensdag avond had ik daar niet zo veel zin meer in, dus donderdag aan de slag. Elke reclame apart verwijderen ging maar bij iedere inlogging stond daar een andere advertentie.
Het probleem zou dus op een andere wijze opgelost moeten worden.
Na enige zuchten en gewroet met regeltjes, vinkjes en opgelet's is het me gelukt, hout vasthouden, om de reclame boodschappen te verwijderen. Tenminste op de PC versie. Blijkbaar moet er nog gesleuteld worden op de versie die je te zien krijgt op de I-Phone. Daar is al verbetering, de reclame staat enkel nog onderaan de pagina en niet meer tussen de tekst.
De inschrijvingsdatum van de DDT 2020 is in aantocht. Hopelijk heb ik, zoals vorig jaar, weer geluk en ben ik bij de 13.000 wandelaars die kunnen deelnemen. Wellicht zal de rush naar een toegangsticket iets minder druk zijn dan vorig jaar. Het is 'maar' de 51e editie, dat scheelt wellicht een slok op een borrel. Desalnietemin (joepie) zal ik op 28 maart e.k. vanaf negen uur met de telefoon in de hand blijven proberen tot ik beet heb.
Vorig jaar heb ik meegewerkt aan een studie van de UGent. Donderdag ll. organiseerde de faculteit Psychologie en Pedagogische Wetenschappen een infoavond hierover. Ik heb dus nog eens in een aula gezeten. (Ik heb toch de indruk dat er op de schoolbanken meer plaats is.)
De titel hieronder staaft mijn gezegde: iedereen kan de DDT uitlopen, 'het zit hem in het koppeke'. Uiteraard zijn het uitzonderingen die zonder enige voorbereiding hierin lukken.
(verslagje van de website van UGent)
Motivatie bij de start van Dodentocht beïnvloedt beleving en slaagkansen van wandelaars.
Wie zijn ze, wat doen ze, wat brengt jaarlijks 13.000 deelnemers naar de 100km Dodentocht in Bornem? De UGent peilde bij 1.383 wandelaars naar hun drijfveer.
De motivatie van wandelaars om deel te nemen aan 100km Dodentocht blijkt, naast hun geslacht en leeftijd, een unieke voorspeller te zijn voor hun beleving en hun wandelprestatie.
''Vorig jaar gingen op minder dan twee uur tijd onze 13.000 tickets de deur uit. Je vraagt je dan af wat wandelaars drijft om die honderd kilometer te willen wandelen op maximum 24 uur tijd. Waarom willen ze er persé bij zijn? ''
De faculteit Psychologie en Pedagogische Wetenschappen van de UGent kwam met het idee om te polsen naar de motivatie van onze wandelaars. Als organisatie is dit zeer interessante informatie om de wandelaars nog beter te kunnen helpen en voor te bereiden, zegt André De Clerck, voorzitter vzw Kadee Dodentocht.
De UGent onderzocht de motivatie van 1.383 wandelaars om deel te nemen aan de 50ste editie van 100km Dodentocht. 22 wandelaars werden nadien uitgebreid geïnterviewd.
''De resultaten tonen aan dat het type motivatie van de wandelaar, voor de tocht, een sterke voorspeller is voor de manier waarop de wandelaar zich aan het wandelen houdt, hoe de wandelaar omgaat met pijn en verveling en zelfs met de wandelprestati'', licht Joachim Waterschoot toe.
Vier types motivatie om te wandelen
Enkele dagen voor Dodentocht kregen de wandelaars een vragenlijst waarin gepeild werd naar hun motivatie. Daaruit kwamen vier groepen naar boven, elk met hun eigen type motivatie om hun doel na te streven.
Ik moet mij tegenover mezelf/de ander bewijzen.
De eerste en grootste groep (32%) bestaat uit wandelaars met een eerder slechte kwaliteit van motivatie (weinig goesting, veel druk). Zij ervaren nogal wat druk en hebben minder het gevoel zelf gekozen te hebben voor hun deelname. Het doel wordt enkel vooropgesteld omdat het moet, ofwel omdat er een gevoel van verplichting is van buitenaf, ofwel omdat ze zichzelf onder druk zetten, ofwel omdat beide vormen worden ervaren. Tijdens de tocht motiveren ze zichzelf om verder te wandelen door te focussen op eigen verwachtingen (interne druk) en/of op de verwachtingen van de ander (externe druk).
Het is gewoon superplezant om te doen.
De tweede groep (27%) wordt gevormd door wandelaars met goede motivatie (veel goesting, weinig druk). Zij zijn enthousiast om hun doel te behalen en ervaren hun doel als een eigen persoonlijke keuze. Het is een uitdrukking van wie ze zijn en/of vinden het doel persoonlijk waardevol of interessant. Tijdens de tocht proberen zij manieren te zoeken om het wandelen boeiend en nuttig te maken en hebben zij minder tot geen aandacht voor interne of externe druk.
Ik wil mijzelf bewijzen, maar het moet plezant blijven.
Tot de derde groep (19%) behoren wandelaars met veel motivatie (veel goesting, veel druk). Zij hebben veel goesting om hun doel na te streven en ervaren tegelijkertijd ook druk. Hoewel ze tijdens de wandeltocht alles inzetten om zichzelf gemotiveerd te houden, zetten ze zichzelf meer en meer onder druk naarmate de tocht vordert.
Ik zie wel wat er gebeurt.
De vierde groep (22%) bestaat uit wandelaars met weinig motivatie (weinig goesting, weinig druk). Zij hebben geen uitgesproken reden om zich in te zetten en banen zich veeleer zorgeloos een weg door de Dodentocht. Ze schakelen ook weinig strategieën in om zichzelf aan het wandelen te houden.
Resultaten
Tijdens de tocht werden de wandelaars op vier momenten bevraagd: na 27,3 kilometer in Ruisbroek, na 53 kilometer in Merchtem, na 72 kilometer in Lippelo en na 89,8 kilometer in Sint-Amands.
Uit de resultaten blijkt dat de hoeveelheid pijn voor iedereen sterk toenam tot 72 kilometer en daarna stabiliseerde. De verveling kende een piek op 72 kilometer en daalde richting de finish. Ook verloren de wandelaars meer hun motivatie om nog verder te wandelen naarmate het einde in zicht kwam.
Wandelaars uit de eerste en de derde groep (met een slechte en een sterke motivatie) zakten tijdens de tocht weg in een negatieve spiraal. De druk, die zij op voorhand al ervaarden, zorgde voor een grotere gevoeligheid voor pijn en verveling. Hierdoor gingen zij zichzelf nog meer onder druk zetten. Zo zei een wandelaar: Ik moet hier verder wandelen, want anders wordt het gezichtsverlies.
Wandelaars uit groep 2 daarentegen gingen zichzelf net beschermen tegen pijn en verveling door zich te focussen op het nut en het plezier van de wandeltocht. Het gebrek aan goesting bij wandelaars uit groep 1 en 4 zorgde ervoor dat zij sneller dan anderen hun motivatie verloren om verder te wandelen.
Volgend jaar opnieuw?
De motivatie van wandelaars voor de tocht was voorspellend voor enkele belangrijke uitkomsten tijdens en na de wandeltocht.
Ten eerste voorspelde motivatie de kans om de eindmeet te halen, bovenop het geslacht (mannen hebben meer kans) en de leeftijd van de wandelaar (hoe ouder, hoe meer kans om aan te komen).
De slecht gemotiveerde groep had een lagere kans om aan te komen. De meeste opgevers, namelijk 42%, kwamen dan ook uit deze groep. Opmerkelijk was dat wandelaars uit deze groep aangaven dat de goed gemotiveerde groep sneller ging opgeven (Wandelen voor je plezier? Dat bestaat niet.), terwijl de goed gemotiveerde groep een snellere opgave voorspelde voor de slecht gemotiveerde groep (Je moet het zelf willen, niet zozeer voor een ander ).
Ten tweede gaven deelnemers uit de weinig gemotiveerde groep en de slecht gemotiveerde groep aan minder zin te hebben om nogmaals deel te nemen. De sterk en goed gemotiveerde groepen lieten verstaan om er ook bij de 51ste editie weer bij te zijn.
De UGent staat volgend jaar alvast opnieuw aan de start. In augustus 2020 voert de universiteit namelijk een vervolgstudie uit waarbij de focus ligt op de beleving van wandelaars en het effect van een wetenschappelijke mentale voorbereiding op de beleving en de prestatie tijdens de wandeltocht.
Meer informatie over dit onderzoek vind je op www.ugent.be/dodentocht.
Beste Lezers, het is nog wel even tot augustus. Eerst is er nog de tocht naar Compo. Extra voorbereidingen doe ik hiervoor niet meer. Het wekelijkse tochtje van ongeveer 20 km moet volstaan om enigszins in form en vorm te blijven. Dat laatste wordt wellicht het moeilijkst.
