Op 4 mei 1959 wordt Inger Nilsson geboren. Haar naam en faam is onlosmakelijk verbonden met Pippi Langkous, de schelmcreatie van Astrid Lindgren.
Zij speelde de rol gedurende vier jaar: vanaf haar negende in een televisieserie (1969-1973) en in een aantal films. Ondanks het feit dat Pipi's avonturen zo ongeveer de kaskraker van de eeuw zijn, is er nooit een follow-up gekomen omdat men niet verwacht dat Ingers prestaties kunnen worden geëvenaard.
Als volwassen actrice werd Inger Nilsson voor vrijwel geen enkele rol meer gevraagd. Zelf wijt zij dat aan haar bekendheid als Pippi: volgens haar is het voor mensen onmogelijk geworden om nog iemand anders dan Pippi in haar te zien.
Tegenwoordig verdient zij de kost als secretaresse, en woont ze in Stockholm.
De met de hand geschreven tekst en John Lennon en zijn vrouw Yoko Ono tijdens hun beroemde bedprotest voor vrede.
De handgeschreven tekst van 'Give peace a chance' van John Lennon gaat op 10 juli onder de hamer bij het Londense veilinghuis Christie's. Verwacht wordt dat het velletje papier meer dan 250.000 euro opbrengt.
Lennon gaf de liedtekst in 1969 aan de tiener Gail Renard. De artiest hield samen met zijn vrouw Yoko Ono tijdens hun huwelijksreis zogenoemde 'bed-ins' in hotels in Amsterdam en Montreal. Beatles-fan Renard was een van de eersten die wisten door te dringen in de hotelkamer in de Canadese stad en raakte bevriend met het excentrieke stel.
Kopieën Renard kreeg van Lennon de opdracht om kopieën van de tekst van 'Give peace a chance' te maken, zodat de aanwezigen de tekst konden meezingen, terwijl het nummer in de hotelkamer werd opgenomen. LSD-goeroe Timothy Leary en dichter Allen Ginsberg behoren tot degenen die op de hitsingle te horen zijn.
Lennon werd in 1980 vermoord. Renard, die tegenwoordig voor de Britse televisie werkt, was tot die tijd bevriend met de zanger.
Frietjes met maar half zoveel vet als de gemiddelde diepvriesvariant, gigant Iglo kreeg het voor mekaar en lanceert 'Fritality'. Het totale vetgehalte ligt er pakken lager dankzij een simpel, maar blijkbaar revolutionair procédé.
Filmlaag Waarom slorpen frietjes zoveel vet op tijdens het bakken? Volgens Julie Grade, woordvoerster van Iglo heeft dit te maken doordat frietjes water verliezen tijdens het bakken. Zo ontstaan gaatjes en die maken dat het vet sneller wordt opgenomen. Door de vetarmere aardappelreepjes te omhullen in een fijn laagje natuurlijke maïszetmeel, kan minder vet naar binnen. Minder calorieën Iglo bakt bovendien de voorgebakken frietjes in zonnebloemolie, arm aan verzadigde vetzuren. Hierdoor bevat één portie van 150 gram slechts 285 calorieën, ofwel 44 % minder dan de gewone patatjes.
Dat nog niemand op de idee is gekomen? "Het ziet er veelbelovend uit", vertelt ook voedingsdeskundige Patrick Mullie van de KU Leuven aan de krant 'Het Laatste Nieuws'. "De industrie werkt aan maatregelen in de strijd tegen obesitas en te hoge cholesterol. Alleen vormen zij een handig hulpmiddel en dienen zij niet als oplossing. Dat betekent dat je eenzelfde portie frietjes moet blijven eten of minder. Meer eten, kan een averechts teweegbrengen". (lvl)
Fietsen en gezondheid: Wie durft daar te beweren dat hij geen tijd heeft om te fietsen? De Biking Doctors, of fietsende artsen geven het goede voorbeeld, en springen ondanks hun drukke baan enkele keren per week de fiets op.
'Mensen halen altijd hetzelfde excuus aan om niet te hoeven sporten', legt voorzitter Jan Bonte uit. 'Geen tijd. Maar als wij er zelfs tijd voor kunnen maken, kan iedereen het.' De Biking Doctors bestaan sinds begin de jaren negentig. Ze reden al meermaals de Mont Ventoux en andere uitdagende hellingen op, overal in Europa. 'Het idee kwam van een medisch vertegenwoordiger die dokters uitnodigde om samen de finale van de Ronde van Vlaanderen te fietsen. Ondertussen zijn wij een hechte groep vrienden geworden die niet alleen samen op de fiets springen, maar ook lief en leed delen tijdens en na de sport. Onze vrouwen fietsen trouwens ook mee.'
'In het begin kon ik niet zo goed mee, zelfs niet met dokters die tien jaar ouder waren dan ik', legt Bonte uit. 'Ik wilde maar niet opgeven en ging veel te diep in mijn reserves. Maar nu ik regelmatig train, voel ik wel wat fietsen voor mijn lichaam doet. Op langere termijn is fietsen beter dan lopen omdat je je gewrichten minder belast.' Wat doet fietsen dan precies allemaal voor je lichaam?
1. Het middel tegen stress Het grootste gif in onze maatschappij is stress. Veel lichamelijke klachten worden erdoor veroorzaakt. Als je fietst, kun je je geest tot rust laten komen. Ik raad het ook altijd aan bedrijfsleiders aan. Sporten werkt trouwens ook preventief tegen depressie en andere mentale klachten. Het zet endorfines vrij in je hersens, dat zijn hormonen waardoor je je opgewekt voelt. Mijn fiets is mijn psycholoog, kinesist en diëtist in één.
2. Meer weerstand tegen ziektes 'Fietsen maakt je immuunsysteem weerbaarder, waardoor je minder gevoelig bent voor allerlei ziekten en kwaaltjes.'
3. Zuinig op de gewrichten 'Tijdens een looptraining krijgen je gewrichten bij elke stap schokken te verwerken. Daardoor ontstaat slijtage. Bij fietsen heb je daar zo goed als geen last van.'
4. Getrainde spierballen Spieren werken een beetje als pompen. Door te sporten wordt de doorbloeding opgedreven, waardoor gezonde stoffen worden aangevoerd en afvalstoffen afgevoerd. De bloedvaten zetten zich ook open, wat helpt tegen dichtslibben door cholesterol of nicotine.
5. Scherpe reflexen 'De zenuwen moeten constant signalen doorgeven van de hersenen naar de spieren tijdens het sporten. Met fietsen train je je evenwicht en verscherp je je reflexen.
6. Vlotte spijsvertering Fietsers heben minder last van darmproblemen als constipatie of buikloop, je spieren masseren je buik en verbeteren doorbloeding van de organen, zodat je eten vlotter verteert.
In elke tuin, hoe klein ook, is er wel een plekje voor wat bloeiende planten. Je kan er een mooie en vlindervriendelijke border mee maken die niet veel plaats vergt.
De border komt het best tot zijn recht als overgang van laag naar hoog. In de kleine tuin kan dat zijn als overgang van gazon of pad naar een begroeide muur of haag. In de grotere tuin kan hij de overgang vormen tussen gazon en struiken-massief. Ook in de border moet rekening worden gehouden met de natuurlijke standplaats van de planten.
Kijk bij aankoop nauwkeurig of het plantje eerder geschikt is voor zonnige plaatsen of voor schaduwplekjes. Planten die niet op de geschikte plaats staan, zullen onverbiddelijk ziek worden, verdrogen of weggedrukt worden.
Kies indien mogelijk ook voor planten met een min of meer gelijke groeikracht en plant de laagste soorten vooraan, de hoogste achteraan.
Jaarlijks dient een border tot twee maal te worden gemulcht. Compost is hiervoor uitermate geschikt. In de herfst houdt de mulchlaag de zomer-warmte in de grond en vormt ze een isolerende laag tegen de winterkou. Compost verbetert de bodemstructuur en geeft voedsel aan het bodem-leven.
Mulchen in de lente en de voorzomer geeft de border een basisbemesting en helpt de grond vocht en voedingsstoffen vast te houden. Ook visueel zorgt compost voor een mooie, zwarte laag onder je vaste of eenjarige planten. In de eerste maanden vermindert de mulchlaag bovendien ook de onkruidgroei. Een laagje van enkele centimeters dik zal volstaan.
Het populaire schoenenmerk Crocs doet meer dan enkel plastic klompjes ontwerpen, zo blijkt. Hun nieuwste collectie ziet er heel wat modebewuster en draagbaarder uit dan wat we tot nu van hen gewend zijn. Hun schoentjes werden voorgesteld op de Fashion Footwear Association of New York en zouden weldra in enkele winkels te verkrijgen moeten zijn.
Details De 14 nieuwe modellen ogen vrouwvriendelijker en werden voorzien van hakjes en riempjes. De 'you by Crocs' lijn lijkt mijlenver verwijderd van de lompere zusjes uit de vorige reeksen. Afgewerkt met details en met materialen als leder, zijde en canvas, kunnen ze elk moment gedragen worden. Of hun draagcomfort er niet aan moet geloven? Geen nood, met hun typische kenmerken als waterproof, lichtgewicht, flexibel en comfortabel, werd niet geknoeid.
Gsmtasje Crocs wil de wereld veroveren en richt zich zelfs op de accessoires. Hun nieuwste hebbedingetje: een gsmtasje in de vorm van het klompje. Het tasje wordt, samen met nog enkele mobiele accessoires, vanaf 1 mei in de Duitse, Engelse, Oostenrijkse, Finse, Franse, Griekse, Italiaanse en Spaanse winkels verkocht. De prijs bedraagt 9.95 euro. In België zullen we allicht nog iets langer moeten wachten. (lvl)
Charles Lindbergh werd wereldberoemd door als eerste piloot van New York naar Parijs te vliegen. In de 'Spirit of St Louis' naderde hij, hoog in de lucht, zijn einddoel in het duister. Hij had werkelijk geen flauw idee waar hij was, totdat de enorme verlichte Citroën-reclame op de Eiffeltoren zichtbaar werd. Parijs! WB
Het is opmerkelijk hoe vaak de Eiffeltoren een rol heeft gespeeld in de geschiedenis van Parijs. Ik was er in het millenniumjaar, toen elke zichzelf respecterende stad wel iets had om de komst van de nieuwe eeuw te vieren. Londen had z'n Millennium Dame met reuzenrad, en in de Franse lichtstad moest het natuurlijk iets met licht zijn. Wat ligt er dan meer voor de hand om het symbool van Parijs met duizenden lichtjes vol te hangen geen statische, maar flitsende. Elk uur in de avond flitst de Eiffeltoren op uit het duister, als een enorme disco vuurtoren.
Een paar jaar geleden vloog ik 's avonds net op het hele uur over Parijs, en zelfs vanuit een vliegtuig op grote hoogte is de flitsende toren duidelijk te zien. Ik moest daar aan denken toen ik laatst op de televisie een documentaire zag over de luchtvaartpionier Charles Lindbergh. Ook hij werd door een verlichte Eiffeitoren naar zijn einddoel geleid, zo'n 80 jaar geleden. De lichtjes waren weliswaar niet flitsend (de disco bestond immers nog niet), maar duidelijk genoeg om als vuurtoren te dienen de lampjes in de vorm van de letters 'Citroën' bedekten de gehele toren.
Het was één van die onnavolgbare gedachtes van autopionier André Citroën. Hij werd in 1878 in Parijs geboren als kind van de Nederlandse diamanthandelaar Levie Citroen en een Poolse moeder. De man was op vele fronten zijn tijd ver vooruit, en de Eiffeltoren reclame geldt als het eerste verlichte 'billboard:
Technologisch kunnen Ach ja, die Eiffeltoren. Wie ooit alle 1792 traptreden van de creatie van Gustave Eiffel heeft beklommen weet wat een merkwaardig bouwwerk deze metalen kolos vol popnagels is. Toen het gevaarte op 31 maart 1889 officieel in gebruik werd genomen sprak de halve stad er schande van. Frankrijk, toch beroemd om zijn voorname architectuur, had wat beters verdiend dan dit idiote metalen fallus symbool. Het was indertijd het top-punt van technologisch kunnen, geheel in stijl met de gedachte van de Wereldtentoonstelling. Al sinds 1797 werden er in Parijs tentoonstellingen georganiseerd die het optimisme van de 19de eeuw verbeeldden.
Met de komst van de stoommachine en de industrie zou alles anders worden, zo was de algemene gedachte. Die tentoonstellingen werden gehouden op de Parijse Champs de Mars in het Palais de l'Industrie - een pompeuze zuilenhal met zestig bogen. Toch waren het de Britten die in 1851 de eerste officiële Wereld-tentoonstelling organiseerden. In het Londense Hyde Park werd speciaal hiervoor het Crystal Palace gebouwd. Frankrijk kon natuurlijk niet achterblijven - op het gebied van industriële ontwikkelingen troefden beide landen elkaar steeds af. Het gebouw voor de Wereldtentoonstelling van Parijs in 1889 moest dus iets aparts zijn ...
Aangename kennismaking De beroemde Citroën lichtreclame op de Eiffeltoren werd op 4 juli 1925 onthuld ter gelegenheid van de opening van de Exposition Internationale des Arts Décoratifs. Twee jaar later, op 21 mei 1927 was André Citroën natuurlijk present bij de huldiging van Charles Lindbergh na zijn eerste trans-Atlantische solovlucht New York-Parij s. Aangezien er in die tijd van auto-export amper sprake was, is het niet verwonderlijk dat veel Amerikanen nog nooit van Citroën en zijn extra-vagante automobielen hadden gehoord. Boze tongen beweren dat toen Citroën aan Lindbergh werd voorgesteld, de Amerikaan dacht dat hij met een belangrijk handelaar in groente en fruit had te maken.
André Citroën, die gewend was met de groten der aarde om te gaan voelde zich behoorlijk opgelaten. Hij zat aan het banket met ministers en presidenten, en beroemdheden als Charlie Chaplin, maarschalk Foch en Josephine Baker. "Prettig kennis met u te maken," zei Lindbergh formeel. "U kent mij al," antwoordde André, licht geïrriteerd. "Anders had u nu in het Meer van Genève gelegen."
Franse dokter: "We moeten meer boeren en scheten laten"
Meer boeren en scheten laten... Dat is in het kort het advies van een Franse dokter om het risico op kanker in de toekomst te verkleinen. In zijn boek 'Le Grand Ménage' (Het grote huishouden; nvdr) raadt Frédéric Saldmann zijn landgenoten aan om de natuur gewoon zijn gang te laten gaan. Lees: de Fransen moeten met z'n allen meer gassen uitstoten. "Elke dag produceren we meer dan twee liter gas. Al die troep ophouden kan schadelijke gevolgen hebben voor onze darmen. Daarom moeten we durven meer scheten te laten, het is gewoon een natuurlijk proces."
Maagbreuk In dezelfde context wil hij in de toekomst een pak meer boertjes horen, zeker na elk maal. Op die manier moet het risico op een maagbreuk tegengegaan worden. De lucht in de maag veroorzaakt immers 'het zuur', wat op zijn beurt kan leiden tot kanker aan de slokdarm. "Geen toeval dat deze ziekte enorm toegenomen is in Frankrijk, we boeren gewoon veel te weinig", aldus Saldmann.
Ook zweten heeft natuurlijk een heilzame werking. "Veeg dus de druppels niet weg, anders krijgen de gifstoffen vrij spel. Zweet zendt trouwens ook een paar signalen uit die bij het andere geslacht in de smaak kunnen vallen." Geen wonder dus dat boer Sjarel uiteindelijk nog van straat geraakt is. (svm)
Op de foto zie je een vleermuis die net een schuurtje binnen of buiten vliegt. Zat de fotograaf daar urenlang te wachten?
En hoe zag hij die vleermuis in het pikkedonker aankomen?
Om foto's van vliegende vleermuizen te maken, moet je slim zijn. En veel van fotografie en tchniek afweten. Want nee, de fotograaf zat niet op zijn hurken voor of in het schuurtje te wachten. Dat zou niet veel zin hebben. Want zo'n vleermuis vliegt zo snel en het is zo donker, dat je ze on-mogelijk op het juiste ogenblik zou kunnen fotograferen.
Wat de fotograaf wel deed is, vooraf een hele installatie bij het schuurtje neerzetten. Als het nog licht was, zette hij z'n fototoestel op een statief en koos een mooi beeld van het raampje. En opzij. Om een mooi licht op de vleermuis te krijgen. En tot slot maakte hij een constructie van infra-roodstraaltjes. Dat is de grote truc voor dit soort foto's. Infraroodstraaltjes zijn onzichtbare lichtbundeltjes die door speciale lampjes worden uit-gestraald.
Als zo'n lichtbundeltjes door iets wordt doorbroken, is het alsof je de knop van iets omdraait. De knop van de camera bijvoorbeeld. Ook al ben je er zelf niet bij. Vlak voor het raampje (maar niet in beeld) heeft de fotograaf zulke lampjes opgesteld die langs het raampje schijnen. Als een vleermuis door het raampje vliegt, doorbreekt ze de lichtbundeltjes en gaan het fototoestel en de flitslichten vanzelf af.
Met andere woorden: de vleermuis fotografeerde zichzelf! De fotograaf ligt ondertussen misschien wel lekker te slapen. 's Morgens haalt hij zijn fototoestel op en kijkt of er een vleemuis "Cheese!" riep... Zogedaan.
Van 5 tot 11 mei 2008 is de Heen-en-weer-week terug. Net als in 2007 staat de campagne volledig in het teken van duurzaam woonwerk-verkeer. Bekende succesformules en nieuwe initiatieven maken de weg naar je werk of school een stuk aangenamer.
De Heen-en-weer-week wil de ambitieuze doelstelling van de Vlaamse overheid, namelijk een daling van 10% van het autogebruik in het woon-werkverkeer, mee helpen realiseren. Diverse acties moedigen de overstap naar duurzaam pendelgedrag aan. Bedrijven, overheden en scholen worden volop betrokken bij deze campagneweek. Zij spelen immers een belangrijke rol in de overstap naar en het bestendigen van duurzaam pendelgedrag bij hun werknemers. Bedrijven zullen alvast hun eigen duurzaamheid op vlak van mobiliteit kunnen meten en de weg vinden naar tal van ideeën die deze duurzaamheid nog een duwtje in de rug geven.
Veilig en milieuvriendelijk naar school. Tijdens de week van 5 mei week kan ieder te voet of zoveel mogelijk per fiets naar school gaan. Uiteraard blijft de aandacht om de fluojasjes te dragen en de veiligheid van de fietshelm te promoten. Wie milieuvriendelijk naar school rijdt verdient een stip, voor op de verkeersrups te kleven zo werken we mee aan de campagne van heen en weer week in de centrumschool.
Meimaand fietsmaand. Fietsen: goed voor het milieu, fietsen is een sport die zeker in de lift zit.
Vooraleer je jezelf ijverig op een fiets hijst en met ware doodsverachting de Mont Ventoux aanvat, hou je best rekening met deze handige tips.
1. wie aan zijn conditie wil werken door te fietsen, gaat best eerst eens langs bij de huisdokter. Zeker wie niet meer piepjong is, raadpleegt best eerst zijn arts voor een algemene controle. Misschien is het aangewezen om met een hartslagmeter te fietsen.
2. Investeer in goed materiaal. Op een slechte fiets moet je te hard trappen om snelheid te halen. Een vakhandelaar kan je een fiets aanraden op jouw maat en volgens jouw noden. Bovendien valt ook een helm niet te versmaden.
3. Bouw voorzichtig conditie op. Fietsen is minder intensief dan bijvoorbeeld lopen, dus een training zal wat meer tijd in beslag nemen. Begin bijvooorbeeld met twintig àdertig kilometer en bouwde intensiteit van je trainingen langzaam op.
4. Neem proviand mee. Je hebt een drankje nodig om je vochtreserve aan te vullen en suikers voor je koolhydraten. Er zijn sportdrankjes op de markt die de twee combineren.
5. Fiets regelmatig. Twee à drie keer per week is perfect. Je zit beter een aantal keren per week korter op de fiets dan dat je maar af en toe een heel lange rit maakt. Wie te onregelmatig te hard sport, belast zijn hart en bloedvaten immers zwaarder.
6. Fiets langer dan een halfuur. Pas vanaf dan begin je vette te verbranden.
7. Neem ook voor kleine afstanden de fiets, alle kleine beetjes helpen.
8. Kies voor je trainingen gezelschap van ongeveer hetzelfde conditionele niveau. Anders is er altijd iemand die zich te hard moet uitsloven of iemand die zich moet inhouden.
Bereiding Verse kaas en radijsjes: Bestrijk een beboterde snee boerenbrood met een dikke laag plattekaas. Schik er plakjes radijs, gesnipperd bieslook en sjalot op en kruid met vers gemalen peper en zout.
Variant: roggebrood, plattekaas, radijsjes en basilicum.
Aardbeien en noten: Beleg een beboterde snee brood met tuin- of waterkers en versier met plakjes aardbei en halve walnoten.
Verse kaas en gepocheerde peren: Snijd per boterham een geschilde peer doormidden en verwijder klokhuis en pitten. Pocheer ze 10 minuten in witte portwijn met kaneel of tijm. Laat de peerhelften in het kooknat afkoelen. Bestrijk een snee brood met verse kaas en schik er waaiertjes peer op.
IJsbergsla met blauwschimmelkaas: Plet de blauwschimmelkaas met wat plattekaas en breng op smaak met cayennepeper en eventueel cognac. Bestrijk daarmee een snee bruinbrood naar keuze (rogge, zemelen, 7-granen) en schik er wat gesnipperde rode sla op.
Tuinkruiden en radijsjes: Beboter een snee boerenbrood met lookboter en bestrooi met vers gehakte tuinkruiden. Schik er plakjes radijs op en eventueel wat geraspte mierikswortel.
Tomaat en ansjovisfilets: Bestrijk een snee boeren- of bruinbrood met lookboter, beleg met tuinkers en schik er plakjes tomaat, hardgekookt ei, ansjovisfilets en zwarte olijven op.
Als eerste Oostblokland begint Hongarije op 2 mei 1989 met de sloop van het IJzeren Gordijn aan de grens met Oostenrijk. Het IJzeren Gordijn was sinds 1945 een (fictieve) grens dwars door Europa die het westerse en kapitalistische deel scheidde van het communistische Oostblok. Later werd het een echte grens met muren, mijnenvelden en prikkeldraad.
De kosten voor het onderhoud van de grens werden door Hongarije aangevoerd als belangrijkste reden van de sloop, maar hervormingen in de Sovjet-Unie zouden het einde betekenen van het gehele communisme in Oost-Europa.
Het jaar 1989 was een echt revolutiejaar, waarin in een paar maanden veel landen afrekenden met hun communistische staatsinrichting. Slechts vijftien jaar later (op 1 mei 2004) traden bijna alle voormalige Oostbloklanden toe tot de Europese Unie.
Je toetsenbord regelmatig schoonmaken, niet eten voor de pc en handjes wassen na toiletbezoek: dat zijn de regels. Het toetsenbord van een computer kan meer gevaarlijke bacteriën bevatten dan een toiletbril, zo blijkt uit een Brits wetenschappelijk onderzoek.
Biologisch onderzoek Het verbruikerstijdschrift "Which? Computing" vroeg een bioloog ruim dertig computerklavieren in een representatief kantoor in Londen met de microscoop te onderzoeken.
Vier klavieren bleken gevaarlijk voor de gezondheid en de bioloog vroeg de onmiddellijke verwijdering van één ervan omdat het "vijf keer vuiler was dan een toiletbril" die ter vergelijking onder de loep werd genomen. Het vuilste klavier overschreed 150 keer de limiet voor schadelijke bacteriën.
Voedselvergifitiging De bacteriën die op de klavieren werden gevonden, kunnen onder meer symptomen van voedselvergiftiging veroorzaken, zei de bioloog.
"De hoofdoorzaak van de besmetting van een toetsenbord is de lunch verorberen aan het bureau, aangezien voedselresten de ontwikkeling van miljoenen bacteriën bevorderen. Een slechte hygiëne, zoals de handen niet wassen na toiletbezoek, kan ook een oorzaak zijn", legt het tijdschrift uit.
Meer schoonmaken In een peiling die "Which? Computing" uitvoerde bij meer dan 4.000 mensen, gaf één ondervraagde op de tien toe nooit het klavier schoon te maken en zei 20 procent nooit de muis te reinigen. Ruim de helft maakte het klavier minder dan één keer per maand schoon. Sarah Kidner, hoofdredactrice van "Which? Computing", raadt haar lezers een lenteschoonmaak aan. (belga/edp)
Vernieuwing: schatten op zolder. Het zal je maar overkomen tijdens mijn lenteschoonmaak op zolder, was ik in één klap een collectie aan achtergrondinformatie over schilders en hun schilderijen rijker. In de komende weken kan je de werken en artikels lezen over de schilders.
Als eerste breng ik het stilleven (zonnebloemen 1888) van Vincent Van Gogh. Van Gogh schilderde dit meesterwerk toen hij in Arles woonde, met de bedoeling het in zijn 'kunstenaarshuis' op te hangen. Een schilderij waar-mee hij over de hele wereld beroemd is geworden!
Vincent Van Gogh 1853-1890 Les tournesols Olieverf op doek 91 cm x 71 cm Gesigneerd op de vaas 'Vincent' Geschilderd in 1888 Bevindt zich te: Pinacotheek, München ? Tentoongesteld Exposition des XX, Brussel, 1889
Het doek. In augustus 1888 begon Van Gogh met een serie van zes schilderijen Zonnebloemen. Het jaar daarvoor had Gauguin zoveel bewondering voor twee voorstudies voor die serie geuit dat hij ze had geruild tegen een landschap van Martinique. Om Gauguin te plezieren besloot Vincent toen de muren van zijn huis vol te hangen met deze rijkgekleurde doeken. In een brief aan de schilder Emile Bernard schrijft hij "Ik ben van plan in mijn atelier zes doeken met zonnebloemen op te hangen, doeken met opvallend felle kleuren tegen steeds een andere achtergrond ... "
De compositie. Van Gogh maakt door de manier waarop hij ze schildert de zonnebloemen tot symbolen van zijn voorliefde voor zon en geel, een kleur die hij op dit schilderij prachtig laat uitkomen tegen een blauwe achtergrond. Hij benadrukt dat hij "geen kleurstippen ... maar alleen een heel gevarieerde manier van schilderen" wil toepassen waarbij hij probeert "iets van de lichtval als die door de ramen van gotische kerken te imiteren". Meteen beseft hij dat hij iets nieuws aan het doen is. Hij schrijft zijn broer Theo "Je zult zien dat de doeken bijzonder worden, opvallend. Maar ik zou je willen vragen ze voor jezelf te houden. Het is een beetje onconventioneel geschilderd, maar neemt toe in rijkdom als je er langer naar kijkt."
De kritiek. Van Gogh was met twee van zijn Zonnebloemen te zien op de Exposition des XX, die in november 1889 in Brussel plaatsvond. Ze werden goed ontvangen, maar veranderden niets aan het droevige lot van de schilder, die tijdens zijn leven geen enkele roem gekend heeft.
Geschiedenis van het doek. Theo, de broer van Van Gogh, ontving dit schilderij tegelijk met een aantal andere doeken in mei 1889. Johanna, de weduwe van Theo, verkocht het in 1905 aan Paul Cassirer, een Berlijnse koopman Tenslotte is het doek, na eigendom te zijn geweest van diverse verzamelaars en galeries, aangekocht door de Pinacotheek van München.
