Op zaterdag 19 november, overmorgen, zullen we met enkele atleten testen uitvoeren naar de werking van de befaamde compressiekousen. Samen met het magazine Zatopek en het Erasmusziekenhuis gaan we nagaan wat de impact is van deze hulpstukken. We zullen in de kinesitherapieafdeling van het ziekenhuis een aantal tests doen op een vernuftig toestel, waarna we een intensieve loopinspanning zullen doen. Tijdens het lopen zal 1 been in compressiekous gehuld zijn, het andere been niet. Nadien worden dezelfde testen opnieuw gedaan in het ziekenhuis en wordt gekeken naar het verschil tussen beide benen. Een batterij kinesisten zal, niet wetend welk been in een compressiekous zat, moeten trachten te ontdekken of er vershcillen voelbaar zijn. Ik kijk alleszins uit naar de test. De resultaten kan je later lezen in het volgende nummer van Zatopek.
Fast Forward Fitness Coaching en Running Nation slaan de handen in elkaar. Running Nation was eerder al succesvol onder de taalgrens en in Luxemburg met bedrijfswedstrijden waar een ludieke loopwedstrijd gevolgd wordt door een business meeting met walking dinner. Eind dit jaar lanceren ze het concept ook in Vlaanderen. gent is eerst aan de beurt, met MarathonMan als Peter van het event. Als Nederlandstalige partner heeft Running Nation een beroep gedaan op Fast Forward Fitness Coaching (mezelf dus). In 2012 zal na Gent ook Leuven aan de beurt komen.
Wat is de greenENERGYRUN ? Loopwedstrijd per ploeg gevolgd door een Walking Dinner, voor bedrijven die actief aan hun energieverbruik werken.
Wanneer ? 21 december 2011, 17u 22 u.
Waar ? Het Sport- en Recreatiepark Blaarmeersen (Strandgebouw) te Gent
Vandaag stelde de federale trainer het programma van 2012 aan ons voor. Het WK (WOC) wordt uiteraard het hoogtepunt van het jaar. Het EK(EOC) krijgt helaas geen genade, er is (alweer) geen budget voor voorzien. Desalniettemin mogen atleten het land er vertegenwoordigen. Ik ben kandidaat voor beide, en zal (zeker voor het EK) op zoek gaan naar wat sponsors. Mogelijk zoeken we een gezamelijke sponsor, met de a,ndeere kandidaten (Yannick Michiels, ...) om het hele hraptjen betaalbaar te maken. Het seizoen begint alles een stuk vroeger dan andere jaren. Reden daarvoor is dat België zijn beschermd statuut bij het IOF kwijt is . daar waar we vorige jaren telkens véél te laat inschreven als federatie zouden we deze keer eens normaal doen, hoe moeilijk dat ook mag zijn. Dat maakt dat eind januari en begin februari de beentjes al paraat moeten staan voor de fysieke test, en hoofd en benen paraat tegen eind februari en begin maart voor de selecties. Dat brengt alleszins de eerste deadlines al een heel stuk dichterbij, maakt ze concreter. Ik weet dus direct wat gedaan. Wat mij berteft is dat een goede zaak, een beetje spreiding in het drukke voorjaar ligt me wel. Later in de lente volgt traditiegetrouw al de Springcup, Tiomila, Jukola, daar komt dan nog eens het militair WK bij in juni, misschien nog een trail en een trainingsstage, en het ziet er naar uit dat met Fast Forward Fitness Coaching en Running Nation een groot event (running business) in Haasrode op poten zal gezet worden ergens in het voorjaar (eind april). Stilzitten zal niet voor 2012 zijn
In mijn vorige bericht hoopte ik de waarheid te kunnen manipuleren door te posten dat de peesproblemen van me afgeschud waren bij een tempotraining. Helaas ging het om een illusie. Niet dat ze me fel hindert, soms denk ik dat ik ze een hele dag niet voel, edoch, af en toe laat ze me weten dat ze er is. Geen paniek, amper getreur, een doodsteek is dit niet. Het militair BK veldlopen is een wedstrijd waar ik graag paraat ben, maar meer dan dat is het niet, het is geen hoofddoel. Ik wil me momenteel richten op 2012, WK, EK, militair WK. Het mooie herfstweer zet me deze week dus op de mountainbike. Alternatieve training, goed voor de been- en onderrugkracht. Beetje interval ook door vooral de hellingen door te trekken. Tijdens de 3-daagse van Het Zoniënwoud hoop ik wel 1 of 2 maal aan de start te verschijnen, zij het niet om een dijk van een prestatie neer te zetten, maar om van de mooie herfstkleuren te genieten. We onderhouden de conditie, en dan zien we wel wanner we er weer kunnen invliegen...
Als trainer of ervaren loper geef je wel vaker advies of tenminste je eigen mening als het op training aankomt. De ene zweert bij de lange trage duurloop, de andere bij interval. Zo zal ook ongeveer elke gematigde trainer (niet de trainers uit de DDR, CCCP, China...) je aanraden om bij een blessure niet verder te trainen, edoch een pauze in te lassen om erger te voorkomen. Of alternatieve training. Sinds jaar en dag geef ik aan mijn vader met regelmaat van de klok het advies om niet te hevig te doen, te rusten en naar zijn lichaam te luisteren. Het is zowat het enige waar ik tegen hem in ging dat niet gebaseerd was op rebellie, eigen aan enerzijds mijn puberteit en anderzijds mijn (daaruit verder gegroeide) persoonlijkheid . Ook nu hou ik hem nog steeds kort. En dan komt de dag dat je zelf plots een pees gewaarwordt die je anders tijdens het lopen niet voelt. Zo enthousiast als ik eerder berichtte over de spelende intervaltraining, zo sip was ik daags nadien toen ik opstond met een licht zeurend peesje. De enige tip die ik in dat geval zou geven: rust, alternatieve training. Helaas wringt daar het schoentje. Voor jezelf gelden andere regeltjes. Je wil namelijk meedoen aan die ene wedstrijd, dat doel dat je voor ogen hebt, en daarvoor heb je nog heel wat trainingen af te werken. OK, ik wil recht in mijn loopschoenen staan, dus schrap ik waar mogelijk de looptrainingen en vervang ik ze door andere trainingsvormen. Zo eenvoudig is het niet als je op woensdag training geeft, op zaterdag training geeft, en op het werk training geeft. Ook al is de intensiteit lager, het blijft lopen. Repetitieve schokken terwijl er vanuit die voet repetitieve signalen naar boven gaan om je te overtuigen te stoppen. Het was vorige week dan ook een week vol lessen hindernissenpiste, niets dan sprongen op en af hindernissen (demo's met weinig opwarming). En dan lijkt de natuur plots weer volstrekt eigenzinnig en onverklaarbaar: vandaag stond er voor de rekruten interval op het menu, ik loop vooraan (hard!) en wat blijkt de hele dag nadien... geen zeurende pees meer... Daar sta je dan met je wetenschap...
Intussen bloeit FFFC nog wat verder op. Na een eerste meeting met Running Nation zijn we overeengekomen te gaan samenwerken voor een aantal projecten. Running Nation organiseerde eerder al business runs (ImmoRun, FinanceRun (Lux)), mét succes. Op 21 december gaat de eerste greenENERGYRUN van start in Gent. Marathonman Stefaan Engels zet er zijn schouders ook onder. Ik krijg een stek in het organiserende team (in de mate dat ik hen van dienst kan zijn). Later slaan we samen met hen de handen in elkaar om in Haasrode ook een business run uit de grond te stampen. Dat is uiteraard fantastich nieuws voor mezelf, als zelfstandige sportcoach, om aan die bedrijven training te gaan geven. Zo hebben ze een perfect trainingsdoel.
Intussen is in Zatopek Magazine mijn eerste artikel verschenen. Voor het volgende artikel mag ik in de Hoge Veluwe gaan 'Safari-joggen'...
Hoewel het leven momenteel razend druk is met zowel de zelfstandige zaak (contacten met bedrijven en andere organisatorische en administratie taken) en de vele trainingen die ik moet geven probeer ik toch her en der een gaatje te vinden om interval te trainen. Vandaag was er zo eentje. Een bochtig en heuvelend toertje paste perfect voor een stevig potje interval op onregelmatig terrein. Een smal pad met veel uitstekende wortels, kleine bochtjes en een behoorlijk tricky afdaling gevolgd door een stevige klim bezorgde me het ideale decor voor versnellingen van 1'10-1'15, gevolgd door een steil stukje afdaling van 1' datme weer naar de start bracht. Erg pittig, en vooral erg leuk om aan relatieve rotvaart slingerend door bochtend met zwiepende twijgjes langs m'n oren en dansend tussen de wortels naar beneden te donderen en vervolgens de dans langs de wortels bergop verder te zetten met zo weinig mogelijk inboeten aan snelheid. Puur plezier, al hoorde bij die Spielerei op het einde van de training ook wel behoorlijk wat gehijg...