Na het BK sprint was de motivatie erg groot om me voor te bereiden op het militair BK veldlopen, dat traditioneel half december in op het zware, heuvelende terrein van Schaffen plaatsvindt. Helaas werd de motivatie al erg vroeg in de kiem gesmoord, want nauwelijks 2 dagen na het BK trad een virusje mijn lijf binnen. Net als ik daarvan hersteld was, sukkelde ik enkele dagen met een dikke knie (gevolg van een valpartijtje op beton), en al gauw waren 2 weken bijna trainingloos voorbijgevlogen.
Nadien heb ik de draad weer opgenomen. Fanatieke sporters weten dat de goesting het soms haalt van het verstand, of alleszins dat het een ware veldslag tussen beide is. Je wil trainen, lang, veel, hard, en daags nadien weer, en daags nadien,... wéér! Je hebt twee weken achterstand opgelopen en uw nieuwe, reine lijf wil er tegenaan. De wetenschap (het verstand) is nochtans dat teveel trop is, en dan overdaad schaadt, zeker in doorgedreven training. Je wil je kwalitatieve trainingen behouden, en je geplande rustdagen schrappen, om toch maar al je geplande trainingen in een kortere tijdspannen af te werken. Dangerous! Het is met heel voorzichtig wikken en wegen dat ik geprobeerd heb om de trainingsintensiteit op te drijven tot wat nét halabaar was, zonder te forceren. hypergevoelig was mijn hoofd voor vermoeidheidssignalen, en dat hoort zo. Half februari 2010 heb ik de signalen nog eens duchtig genegeerd, en mijn weerbarstig lijf liet me de komende weken al even duchtig in de steek... oververmoeidheid was het antwoord van de wetenschap op mijn koppigheid.
Intussen draai ik op weken van om en bij de 10-12 uren training, bestaande uit eigen trainingen en de lessen die ik geef aan de recruten van ons legertje. Sowieso, ik streef tegenwoordig heel fel naar de toepassing van de wetenschap, met nieuwe methodes en theorieën. Dat betekent dat ik relatief weinig kilometers doe, in vergelijking met het aantal uren, maar dat er veel aandacht besteed wordt aan krachttraining (vormspanning, stabilisatietraining, sprongtraining, multisprongen) looptechniek, kortere intervals (type 30"-30"), max 1hr training per sessie, maar wel vaak 2x per dag, trainingen met Swiss Ball, gewichten en elastoband ... Benieuwd of het zal renderen, en hoe.
Intussen schippert mijn hoofd voortdurend over de mogelijke doelen van volgend jaar. Leg ik me toe op het WK oriëntatielopen, as usual, of pits ik er eens een jaartje tussenuit en kies ik voor een voor-of najaarsmarathon, en wat trails/lange berglopen? Stilzitten is geen optie.
Sinds 2 maanden ben ik ook overgeschakeld op 4/5 werk, om op die manier in bijberoep aan bedrijven of als personal coach trainingen te gaan geven. Dat project lijkt alleszins goed te gaan lopen... Een professionele vormgeefster verzorgt design van website, visitekaartjes, folders, ... in ruil voor privétraining uiteraard. Een andere makker zal een professionele website maken, en de steun van running Center Leuven heb ik inmiddels al in de vorm van sponsoring om kledij en schoenen te krijgen. Tegen het moment dat alles op punt staat om gelanceerd te worden, zal deze blog ook opnieuw meer leven vertonen, kwestie van heen- en weer linken  ... De naam van het nog uit de grond te schieten project... FastForwardFitnessCoaching.
Tot binnenkort,
Bart
26-11-2010 om 00:00
geschreven door Bart Delobel 
|
