|
Na de rustdagen in Barcelona, waar ik slechts 1x de loopschoenen heb aangebonden stond er bij thuiskomst al direct weer een aardig triootje van lopen voor de deur. Dagje stage met de militaire oriëntatieploeg, dagje militaire wedstrijd, en Belgisch Nachtkampioenschap.
Tijdens die eerste dag begon alles nogal mak, we deden een rustig omloopje (way too easy, shame on you coach!) van amper 35-40', wat we na de middag nog eens herhaalden. Opnieuw, shame on you, coach, twee trainingen op mat van vermoeide 14-jarigen, en dat voor de militaire ploeg die naar Brazilië wil. Gelukkig waren wij atleten gemotiveerd genoeg om er zelf nog een vervolg aan te breien. Onder ons deden we een een bijzonder pittige en toch wel technische training van 45' erbij. We deden korte intervalletjes, wedstrijdjes, van telkens zo'n 600m bliksemschichten door het bos. Bliksemschichten is hier een werkwoord). Snoeihard knallen en verdomd veel plezier beleven was het, jiehaah .
Vrijdag liepen we de militaire wedstrijd in Opglabbeek, en voor een select groepje had de organisatie een oro-hydro voorbereid. Prima training dus. Ik liep rustig, op reserve, want wou de benen toch niet dood doen voor het BK nacht. De training verliep vlot, de concentratie was goed, en het vertrouwen ook.
Gisteren dan, het BK nacht. Nadat ik van 2004-2007 3x Belgisch nachtkampioen was geworden is die wedstrijd steeds met stip genoteerd, zo ook nu. Helaas doe ik geen nachtwedstrijden meer, onmogelijk te combineren met het werk in Arlon. De ervaring mag er dan nog wel zijn, de routine van het oriënteren bij nacht is wat zoek. Ik liep een matige wedstrijd met een grote, domme fout aan post 4. Op andere plaatsen verloor ik nog wat tijd, maar dat hoort er al snel bij op een nachtwedstrijd. De benen draaiden heel lekker, zolang ik op 'cruise control' liep... de marathontraining rendeert. Alleen het echt in't rood willen gaan lukte niet goed.
Ik strandde op een kleine minuut van de winnaar (Desmond Franssen) op een 2e plaats. Desmond heeft het geluk gehad samen te vallen met Benjamin A, waarna ze 2/3 van het parkoer samen liepen. Ze konden ook nog even profiteren van Dries VDK die als sprinkplank-spoortrekker fungeerde. Tja, dat is deel van de sport. Iedereen heeft er wel eens baat bij en eens minder geluk mee.
Alleszins, met een 2e plaats ben ik tevreden, voor al 3 jaar geen nachtwedstrijden meer te lopen, op een toch behoorlijk sterk deelnemersveld...
En dan nu, weer kilometers malen... 
20-03-2011 om 15:17
geschreven door Bart Delobel 
|
