"Traditioneel staat de winterwandeling op het
menu."
Elk jaar organiseert de toerismedienst van
mijn stad op het einde van het jaar een winterwandeling. De winter is vandaag
ver te zoeken met deze zachte temperaturen. We vetrekken vanuit zaal
Kerkepanne, waar de inschrijving gratis is, voor de wandeling van 32km. We
krijgen al de eerste duinenpassage onder onze voeten met name de Noordduinen.
Er zijn hier wel pijlen te zien, maar geen linten. Gelukkig ken ik mijn weg
vanuit mijn broekzak. We wandelen naast de Hoge Blekker, die we wel opwandelen
op het harde gedeelte. We gaan tot de vorige jaren helemaal tot boven, om te
dalen om voet te zetten richting natuurreservaat Doornpanne. Aan het
bezoekerscentrum laten we de kaart voor de 1ste maal bestempelen. Straks komen
we hier terug. Aan de één(peniche) van de twee boten gaan wij eerst naar rechts
op weg naar de Witte Burg. We wandelen langs Ter Yde om de Oostvoorduinen in te
wandelen. Aan het einde van deze strook splitsen onze wegen. Wij wandelen langs
golfterrein Hof ter Hille richting Wulpen, waar we enkele druppels op ons hoofd
krijgen. Over de brug aan de andere kant van de Conterdijk is er in het tearoom
een controlepost gepland. We verlaten dit dorpje om stilletjes aan weer te
wandelen naar Oostduinkerke. Na de 3de controlepost wringen we door de bochten
opnieuw richting het bezoekerscentrum. We wandelen even langs de drukke baan om
recht tegenover de Normandie een klimmetje te nemen naar de Schipgatduinen. We
wandelen door het mulle zand met enkele hellingetjes, om stilletjes aan de dijk
op te zoeken die we helemaal bewandelen. Aan het toerismebureau van
St.-Idesbald krijgen we onze laatste stempel. Een kleine parcourswijziging
treed nu aan want de winkelstraat doen we niet aan. We nemen tweemaal van de
wandelaars van de 8km, voordat we voor het laatste kunnen proeven van de duinen
op het stukje die we in het begin ook hebben gedaan. Via de Zuid Abdijmolen
maken we stilletjes een einde niet alleen van deze wandeling, maar ook van deze
drukke wandeldag alsook van het wandeljaar.
"Het laatste wandeldag van het jaar begint in Nieuwpoort"
De
laatste 2 wandeltochten van het jaar zijn er twee die op amper 5km van elkaar
lopen. Straks naar Koksijde(St.-Idesbald), maar eerst de laatste van de Aktivakalender.
Wandelclub W.T.C.Nieuwpoort organiseert de vakantietocht, startend vanuit de
zaal in de vismijn. Uit de keuze van 3 afstanden is de grootste aantal
kilometers vandaag 18km. Het is nog een beetje donker als we starten met een
plaatselijk lusje. We gaan via het sluizencomplex rechts naar St.-Joris. We
passeren het Ramscapelle Road Cemetery( militaire begraafplaats) tot we de
verlichte kerk met zijn kerststal van de fusiegemeente van de stad te zien
krijgen. Nu wandelen we langs het fietswegeltje die loopt tussen de
camping&de spaarbekken. We zijn terug beland bij de sluizencomplex, om deze
rechts rond te wandelen om weldra weer te belanden in de startzaal. Nu wandelen
we met zen alen langs de vismijn/kaai om even verder via de havengeul te
wandelen naar Nieuwpoort-Bad. We maken nog eerst een passage door het
Mauritiuspark om bij elke organisatie van deze club weer te belanden in het
schooltje voor de volgende rustpost. Wij, als grootste afstand maken hier nog
een lusje. We wandelen de dijk af vooraleer de enige duinstrook van deze
wandeling door te maken, nl. de Karthuizerduinen. We maken enkele blokjes langs
straatnamen van schilders voordat we weer in de controle belanden. Nu is het
niet ver meer. We wandelen langs vakantieverblijf Yzermonde voordat we op een
wandelwegeltje tussen de woonblokken wandelen die ons brengt naar de
kinderboerderij 'De Lenspolder'. We maken nog even tijd om een glaasje glühwein
mee te pikken in het zaaltje bij het parkje, om juist voor de kerk links af te
slaan om een einde te maken aan deze wandeling. Nu nog even de tram nemen die
mij brengt naar de 2de wandeling van de dag.
"Op het einde van het jaar staat de
winterwandeling op het menu."
Elk jaar organiseert de toerismedienst van mijn
stad op het einde van het jaar een winterwandeling. De winter is vandaag ver te
zoeken met deze zachte temperaturen. We vetrekken vanuit zaal Kerkepanne, waar
de inschrijving gratis is, voor de wandeling van 32km. We krijgen al de eerste
duinenpassage onder onze voeten met name de Noordduinen. Er zijn hier wel
pijlen te zien, maar geen linten. Gelukkig ken ik mijn weg vanuit mijn
broekzak. Voor het eerst sinds 5-tal jaren wandelen we tot de top van de Hoge
Blekker, die we wel opwandelen op het harde gedeelte tot we afdalen richting natuurreservaat Doornpanne. Aan het
bezoekerscentrum laten we de kaart voor de 1ste maal bestempelen. Straks komen
we hier terug. Aan de één van de twee boten gaan wij eerst naar rechts op weg
naar de Witte Burg. We wandelen langs Ter Yde om de Oostvoorduinen in te
wandelen. Aan het einde van deze strook splitsen onze wegen. Wij wandelen langs
golfterrein Hof ter Hille richting Wulpen onder de druppels. Over de brug aan
de andere kant van de Conterdijk is er in het tearoom een controlepost gepland.
We verlaten dit dorpje om stilletjes aan weer te wandelen naar Oostduinkerke.
Na de 3de controlepost wringen we door de bochten opnieuw richting het
bezoekerscentrum. We wandelen even langs de drukke baan om recht tegenover de
Normandie een klimmetje te nemen naar de Schipgatduinen. We wandelen door het
mulle zand met enkele hellingetjes, om stilletjes aan de dijk op te zoeken die
we helemaal bewandelen. Aan het toerismebureau van St.-Idesbald krijgen we onze
laatste stempel. Nog even lange straten volgen voordat we voor het laatst
kunnen proeven van de duinen op het stukje die we in het begin ook hebben
gedaan. Via de Zuid Abdijmolen maken we stilletjes een einde niet alleen van
deze wandeling, maar ook van deze drukke wandeldag alsook van het wandeljaar.
De Keignaerttrippers uit Oostende
organiseren al een stukje rond de kerstperiode hun "Oostende met Kerstlicht".
U kan starten tot 19u, maar zodat je kan genieten van de stad in het donker,
maar je met wel binnen zijn voor 21u meld de club ons. De wandeling bestaat
vandaag uit 3 lussen die steeds vanuit het KTA vertrekken, die pal naast de
tram -en bushalte is gevestigd. We hebben gekozen om al te lussen te doen, maar
dan in omgekeerde volgorde. Beginnend doe we, nu het nog voldoende daglicht is
met lus c. Die brengt ons eerst langs het Maritiem Instituut Mercator, waarna
we via de achterkant ons tempo wordt abrupt opgehouden word door stil te staan
bij de rode lichten. We wandelen langs de grote huizen die hier gebouwd werden
in de Wijk Vogelzang. De kinderen moeten naar school kunnen, dus het is niet
raar dat we scholen tegen komen her en der in de Westerkwartierwijk tijdens deze
lus. Via de Heilige Hartkerk, gaan we rechts de
Alfonds Pieterslaan in, met al zijn
winkels voordat we via de achterkant van het stadhuis weer belanden in de
startzaal. We verliezen geen tijd en beginnen direct aan lus B. Via de The Belgian Netherlands Mine Warfare School, dwarsen we de
grote parking om het paadje naast 't bosje te betreden die ons brengt bij de oude
watertoren met zijn 2 Kariatiden. Dit zijn vrouwenbeelden die gebruikt worden als pilaren of
pilasters. Het waren danseressen die
afkomstig waren uit het Griekse dorpje Kuruai. Weeral staan we stil bij
die lichten van daarnet, voordat we weer kunnen verder stappen. Via de Joodse
Synagoge achter de St.-Jozefkerk steken we de baan over met recht voor ons het
monument van Leopold. Via het casinogebouw is het tijd om de dijk op te wandelen.
We merken dat er nog veel volk is op de dijk t.h.v. de gaanderijen. Via het zwembad
wandelen we de gerestaureerde Koninginnelaan in om rechtdoor te wandelen
richting het Spaans Paviljoen. In deze straat vinden we in het midden van de
talrijke beelden, voordat we afdalen in het Maria Hendrikapark(of t'bosje in de
volksmond). Eerst naast de Koninginnevijver om vervolgens de brug over en te
kiezen voor de Iependreef het bos te verlaten. We wandelen via de steltplaats
van de lijn voordat we deze lus ook een eind kunnen maken. We warmen ons even
op om ons bonnetje in te ruilen voor een jenever aan het jeneverbar. Het is nu
het gepaste moment om de laatste(alsook de kortste)lus aan te vatten die ons
zullen brengen naar al het pracht&praal in de binnenstad. Terugwandelend
langs het Vuurkruisenplein voor het gemeentehuis maken we onze opwachting in het Leopoldpark.
Hier staat ook het uurwerk die in deze periode mooi verlicht is maar nu nog
niet donker genoeg is om dit te bezien. Via het Marie Joseplein gaan we
rechtdoor naar het Wapenplein, waar in vele gemeenten ook een ijspiste is
aangelegd. We bekijken de verschikkende kerstkraampjes voordat we het plein
verlaten. Ondertussen is de duister gevallen als we via de casino de dijk
opwandelen. maar naar de anderen kant
toe. We komen de grote (besproken!!)kunstwerken tegen op de zeeheldenplein,
waar je al dan niet voor of tegen bent. Aan de jachthaven is er ook de
welgekende vistrap, waar ze bezig zijn met de opkuis & de meeuwen
halskijkend zien of ze geen vangst kunnen te grazen nemen. We maken nog even
een passage door de winkelstraat, maar helaas, de winkels zijn inmiddels al
gesloten. Nog een ommetje via de
Sint-Petrus- en Pauluskerk vlakbij de Amandine om nog de resterende laatste
meters wandelen we nog rond de boten/jachten met de verlichte Mercator als
uitgangbord om stilletjes een einde te maken aan deze wandeling. Aantal deelnemers: 1742
Het einde van het jaar nadert dus ook voor de
club(Duintrappers Westende) van waar ik lid van ben is het tijd voor de laatste
jaartocht in te richten. Bovendien is ze nog in mijn thuisbasis dus kan ik gewoonweg
de fiets te nemen naar zaal de Witte Burg voor de Hoge Blekkertocht. Straks
komen we weer terug maar eerst gaan we richting Nieuwpoort voor het 1ste lusje.
Ik wandel kriskras door de straten tot we na 2 splitsingen alleen door de
Spelleplekkeduinen gestaag bergop wandelen. Eens boven kan je in de verte de
zee al zien maar de zon is nog aan het opkomen dus moeten we dan maar ernaar
toe gaan. We wandelen op het rustige strand die grotendeels bedekt is met scheermesjes
uit de zee tot we het strand ruilen voor de dijk van Groenendyk/Nieuwpoort.
Recht tegenover het schooltje in taverne Duynenhuys is er een rustpost
ingelast. We wandelen verder waar we de restanten van de Sinterklaasstorm van
midden deze week nog aanwezig zijn, maar we wandelen er gewoon naast om de
Havengeul te blijven volgen tot aan het uitzichthuisje waar we het Louispad
blijven volgen tot nog een stukje meet te pikken van duinstroken tot aan de
ingang van het Hannecartbos. Je zou denken dat het nu rechtdoor zal gaan de
zaal maar nee hoor we wandelen eerst nog door Oostvoorduinen voor extra meters
tot aan de zaal. Nu gaan het de andere kant uit en laten de kerk letterlijk
achter ons om het natuurreservaat Doornpanne te wandelen om ons klaar te maken
naar de hoogste top van de Belgische kust waar het allemaal te doen is vandaag
'Hoge Blekker(33m)'.Wie bergop gaat moet natuurlijk ook bergaf door het mulle
zand om deze dan te ruilen door bospaden tot deze uitkomt aan de gemeentelijke
basisschool waar de rustpost is. Hier is het tijd voor de 2 grote afstanden om
een plaatselijke lus die hoofdzakelijk plaats vind door de Noordduinen met ook
nog de Zuid-Abdijmolen onderweg. Tegenover de kazerne is er een duin waar elk
jaar de veldrit plaats vind met in de verte de (Paul)Herygersduin. Eens de baan
over brengt een graspaadje ons naar de Coxyde Military Cemetery om weldra weer
te belanden in de rustpost. Nu gaat iedereen eerst voorbij de Sint-Niklaaskerk
over de ijsberen aan de fontein om stilletjes weer het strand op te wandelen
naar <st.-André. Nog enkele straten bewandelen tot we voor het laatst deze
dag nog eens mogen proeven van het zand om een klim te overwinnen die afdaalt
rechtstreeks in de startzaal.
Wat is er nu
niets gezelliger om in groep een wandeling te doen, dat is de motto dat
Euraudax al jaren verwezenlijkt. Vandaag hebben ze weer terug gekozen om hun jaarlijkse memorial Fred Vermeersch in te richten maar dit jaar zal het zijn om de streek te verkennen rond de
Houtlandstad Torhout. We verzamelen allemaal om 9u in feestzaal 't centrum om voor
de 1ste lus van 25km af te leggen. We(vandaag toch 65man) wandelen
nog eventjes door de straten van de binnenstad om via de ring het gehucht 't
Hoge in te wandelen. Door het paadje smal is zijn we genoodzaakt om achter
elkaar te wandelen om in de verte het kasteel van Wijnendale te zien. Het is
naar daar waar we gaan om door het Wijnendalebos te wandelen met onderweg zijn
kapelletje en ijskelder. Aan het einde van de bospassage hielden we onze eerste wagenrust voor een koffietje of glühwijntjebij Erna en Daniel. Na
8tal minuutjes was het tijd om verder te wandelen en eventjes terug keren langs
hetzelfde paadje maar toch meer gezigzagd word om de onder bladeren verdoken
modderpoelen te vermijden. We wandelen op de macadamwegen onder aanvoering van
de wegkapiteins richting Kortemark waar in het centrum tijd was voor de 1ste
caféstop in de 'Gouden Leeuw' en getrakteerd worden met een koek door enkele
medewerkers van wandelclub Michiel Mispelonvrienden. Eens we het fluitje
gehoord hebben is het weer tijd om te verzamelen om de tocht weer verder te
zetten. Enkele Kreketrekkers onder ons voelen zich thuis maar toch moeten ze
nog mee want eens de Spanjaardbeek over laten we definitief Kortemark achter
ons.Eens weer in Torhout maken we nog
een passage door het gemeentepark Ravenhof voor het tijd is om krachten bij te
vullen met onze zelf meegebrachte boterhammetjes of de lekkere spaghetti die
voor vele erg gesmaakt word. Niet allemaal hebben vandaag gekozen voor de 2x
25km maar toch zijn we nog met velen om rond de klok van 14u te vertrekken om
de andere lus te beginnen. We laten de stationsbuurt achter ons om via het
ruddervoordewegeltje voet te zetten richting het groenhovebos waar we geruime
tijd door te wandelen. We houden steeds contact met de expresweg, gelukkig op
veilige weg ernaast en ik merk dat de groep soms een lange rekker maar dit word
weer in orde gebracht wanneer we halt
houden voor de koffiestop ter hoogte van de brug in Zwevezele. De inwoners van
deze streek zijn blijkbaar tegen de plannen om hier een windmolenpark te laten
zetten en dat laten ze blijken door de vele spandoeken/affiches. De
wegkapiteins zorgen ervoor dat we veilig de drukke banen kunnen oversteken wat
wij natuurlijk erg appreciëren. Ondertussen is de duister aan het vallen
wanneer we Lichtervelde binnen wandelen en onze 5de stop houden in
traditioneel in café Wilro met zijn mooie binneninrichting. Na de laatste keer
gerust te hebben wandelen we langs het station, gelukkig hadden we fluovestjes
aan om ons zichtbaar te maken want de sommige donkere stukken die we nu krijgen
heeft ook zijn charme. Sommigen voelen al de vermoeidheid maar nog eventjes
doorbijten want met wijk Goede Herder is het niet ver meer voordat we de kerk
al zien van Torhout, die steeds dichter bij komt maar nog eventjes een ommetje
maken voordat we weer in het centrum zijn en een einde maken aan deze leuke dag
en een afspraak kunnen maken voor hun wandeling op de laatste dag van het jaar,
met name 31/12 ook te Torhout die niet vermeld staat in de Marching. Aantal deelnemers: 68
De stormtocht bestaat al een decennia lang in de badstad
Blankenberge. De wandelclub van de Int. 2-daagse toont dus al zo lang dat ze
niet alleen hun internationale 2-daagse wandelevenement kunnen aanbieden, het
klein broertje maakt ook ons het pracht en praal uit deze gemeente. Toch staat
nog niet alles op punt, dit merken we aan de inschrijvingstafel waar ze gebruik
maken om onze lidkaart te scannen in plaats van dit in te vullen. Het is daarom
eventjes aanschuiven om onze kaart te hebben om te kunnen vertrekken voor één
van de drie afstanden. We wandelen door de straatjes in deze centra en komen
onder weg het oud stadhuis en zelfs het huisje van Majutte tegen. Het
schilderachtig vissershuisje met zijn witte puntgeveltje is genoemd naar een
plaatselijke visser die als bijnaam 'Pee Majutte' kreeg. Het is tijd om de dijk
op te zoeken en richting de vuurtoren te wandelen. Het staketsel heeft zijn
beste tijd gemaakt daar ze stilletjes aan afbrokkelt. Gelukkig hebben ze voor
een soort loopbrug gezorgd waar we opwandelen tot het stukje staketsel die nog
voltakt is om naar het tearoom te gaan voor de rustpost. We keren hetzelfde
stukje terug(netjes achter elkaar op een rij)om volledig rond de jachthaven te
wandelen en het strand op te wandelen. Wij, als de stappers van de grootste
afstand krijgen de eer om heel de strand af te wandelen tot aan Wenduine. We
vervolledigen de ganse dijk op de klim aan te vatten naar het torentje om te
wandelen naar het strandpaviljoen voor de volgende knipbeurt. We snuiven nog
meer zeelucht op want we gaan weer het strandzand op al is het jammer vanwege
het miezerig weer maar we moeten ervan profiteren want het zal de laatste keer
zijn vandaag. We ruilen het zand in voor de bospaadjes in de duinbossen De
Haan, deelgebied Wenduine waar we soms worden gestoord door de mountainbikers.
Als we een molen zien weten we dat we het centrum van Wenduine wandelen met zijn mooie gevel van het gemeentehuis. Tijdens het wandelen
op het schelpwegeltje naast de trambaan komen we meerdere keren wandelaars
tegen van de 12km die blijkbaar het pijltje niet gezien hebben en te ver
gewandeld zijn. Ze mogen dus met ons terugkeren tot we de trap afdalen en links
de funderingen zien van de toekomstige fiets- en voetgangersbrug Wrakhout om de
drukken baan binnenkort veilig ver te steken. Nu moeten we dus nog uitkijken
voor het drukke verkeerom op zoek te
gaan naar de rustpost bij de camping. We wandelen op het paadje tussen de stacaravans
om weer aan de vismijn te komen. We wandelen een stukje langs de Blankenbergse
vaart om na een passage door het Tiendepark tijd te maken voor onze gratis
warme glühwein of choco. Nog eventjes de laatste kilometers af te leggen die
ons brengt via het station naar de belle epoque wijk om rond de Sint-Rochuskerk
het hoekje om de Forum weer binnen te wandelen. Aantal deelnemers: 1622
"Wandel mee......met
anderen en wandelclub nacht van vlaanderen."
Op 11 november is het altijd Wandel Mee Dag waarbij je op
veel plaatsen een wandeltocht kan kiezen uit het aanbod vermeld in de Marching.
Mijn voorkeur dit jaar gaat naar Torhout waar wandelclub Nacht van Vlaanderen
de wandelaars 3 afstanden voor ons uitgestippeld hebben. Nog voor we goed
en wel op toerental geraakt waren, mochten we , na een klein ommetje langs de
Burg, alweer halt houden voor een jenevertje in het oude hospitaal Ten Walle,
een welgekomen opwarmertje. Vermoedelijk werd dit hospitaal gesticht in 1229
door Joanna van Constantinopel (1205-1244), de gravin van Vlaanderen. Door de
godsdiensttwisten tijdens de geuzentijd in de 16de eeuw ging het ter ziele,
waarna het in 1661 werd heropgericht. De zusters Augustinessen uit het
hospitaal van Menen bevolkten het hospitaal in 1666. De gebouwen die er nu nog
zijn stammen uit de 17de en 18de eeuw. Tijdens de Franse Revolutie werd het
gebruikt als stapelplaats voor aangeslagen goederen. Later vond de gendarmerie
er onderdak. De zusters werden nadien opnieuw eigenaar van de noordvleugel en
de moestuin. In 1834 werd de oude hospitaalvleugel volledig eigendom van de
stad. In 1840 werd het heringericht als een rusthuis voor ouderlingen. Nadien
werd ten zuiden van de bestaande gebouwen een hospitaal gebouwd. In 1890
tenslotte werd de neogotische kapel gebouwd. In de Eerste en Tweede
Wereldoorlog werd het gebruikt als veldhospitaal. Door de bouw van het
Sint-Rembertziekenhuis, kort na de Tweede Wereldoorlog, verloren de gebouwen
hun hospitaalfunctie. Nu volgt de treinspoor een grote rol daar we eerst op de
oude spoorwegbedding wandelen naast de treinspoor, de spoorbrugtweemaal onder moeten voordat we weer het
centrum doorsnuiven met onder meer het oorlogsgedenkteken voor
de militaire slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog opgericht op het
Conscienceplein.
We doken er onder de spoorweg om via een aaneenschakeling van wijkwegels
Torhout-Oost te doorkruisen, om bij de Ruddervoordewegel te belandden. Een
heerlijke, smalle wegel die zich rond en tussen de mistige velden en akkers
slingert, alvorens terug te draaien richting de woonwijk. Eens deze wijk terug
bereikt, stonden ons nog wat meer wegeltjes en paadjes te wachten, die ons
afleverden aan de campus Houtland voor de rustpost. Vanaf hieruit zijn we
begonnen aan de lussen te beginnen aan de lus met de stappers van de 14km. Een
graspad(die soms erg waterig is) brengt ons eerst naar de vallei van de Koebeek
en de Spanjaardbeek. Het bochtig traject biedt tal van verrassende uitzichten. We
bewandelen nu een stukje van het Moereveldpad waar we de landelijke omgeving
ten westen van Torhout verkennen. Een bont lappendeken van weilanden en akkers
doorsneden met kleine waterlopen zorgt voor een aangenaam, afwisselend
landschap. Men ontmoet er vooral rustige, landelijke weggetjes en tal van
boerderijen. Via de manege&kinderboerderij komen we weer terecht in de
campus. Voor de volgende lus wandelen we nu een stukje alleen te beginnen met
de Pauwwegel aan de achterkant van de campus.We wandelen door de Krommenhaak waar we onderweg enkele schattige
kalfjes tegen komen voordat we het gehucht 'Goede Herder' eventjes doorkruisen
om na de drukke baan te volgen hebben de rustpost voor een laatste maal
binnentreden. Nu gowe tope(West-Vlaams voor 'gaan we samen')de resterende kilometers
aanvatten om via de Kortemarkwegel een passage te hebben door het stadspark
Ravenhof . Aan het einde maken we nog even tijd om één van de talrijke
poëzie-borden nog te lezen tot we weer belanden in de startzaal om ook onze
wapens neer te leggen.
Elke eerste zondag van de maand november organiseert de
Brigandtrotters uit Ingelmunster hun wisselbeker. Het is voor mij ook de eerste
keer dat ik zal kennismaken met al dat schoons in deze omgeving. Vandaag is het
ook nog de laatste kans om deel te nemen aan "Sportief wandelen" van
Aktiviamaar niet getreurd, volgend jaar
krijg je weer de kans. Ik verschoot toch een beetje toen ik zag dat er om 8u al
500wandelaars ingeschreven, dus moet dit toch een echte aanrader zijn
blijkbaar. Eens het sportcomplex verlaten zoeken we al snel het water op. Eens
te brug over wandelen we langs het kanaal Roeselare-Ooigem tot aan de laadkaai
van een fabriek om kleine wegeltjes te wandelen om weer via een speeltuintje
eventjes het kanaal weer opzoeken via een jaagpad. We treden Ingelmunster weer
binnen om een stille weg te nemen die ons zal leiden naar de 1ste
rustpost. Deze stad is dik bebouwd want het zijn allemaal huizen dat we
tegenkomen onderweg naar Izegem. Na de splitsing krijgen we een onverwachte bui
boven onze hoofd, daar toch de zon schijnt om de Emelgembrug niet over te gaan
maar het paadje te kiezen naast de spoorweg. De jeugdbrandweer van Izegem
offeren hun zondagvoormiddag op om toch als eens te proeven wat hun grote
mannen doen als wij voet binnen zetten om het hoekje in de school voor rustpost
2. We moeten eventjes halt houdenvoor
de gesloten slagboom want de trein rijd het station van Izegem binnen. Trap op,
brug over en dan weer trap af om een klein stukje van het kerelspad te wandelen
tot we het kanaal Roeselare-Leie volgen eerst op een sompig stukje(al zijn er
ook slimme mensen die nu al kiezen voor het grasgedeelte)maar geleid door de parcoursmeester
het gras kiezen. Rechts komen we voorbij het kasteel van Ingelmunster waar we
deze niet kunnen zien daar de toegangspoort dicht is, dus zit er niets anders
op dan eerst afscheid te nemen van de 12&17km om het wegeltje te volgen
tussen het natuurgebied Mandelhoek en Brigandswandelpad via de beukendreef tot
aan de volgende rustpost in het Trefpunt St.-Pieter te Emelgem. We krijgen
direct 2 splitsingen achter elkaar waar we als uitkomst hebben dat we nu alleen
wandelen. We volgen de 'juiste weg' in de Goede Buurstraat waar de kolen
wachten om naar de veiling te gaan. We zien andere wandelaars in de verte terug
keren dat wil zeggen dat we een blokje om maken waar we Meulebeke in wandelen
om toch een beetje meer beschutting tegen de regen op te zoeken in
Provinciedomein 't Veld met zijn vele vijvers. Eens uit dit bos zijn we voor
een korte passage in Ardooie om de rustpost op te zoeken in een authentieke
cafeetje op de hoek waar je dit hier niet zou verwachten. We pikken de
wandelaars van de 28km op om naast de preiranken te wandelen om kennis te maken
met het Merelbos. Het Merelbos is een rust- en wandelgebied voor de
plaatselijke omwonenden van iets meer dan 5 hectare. Het is eigendom van de
stad Izegem en werd in 1992-'93 aangeplant. Je kunt er luisteren naar typische
zangvogels als de tjiftjaf en je vindt er algemene vlindersoorten als de
citroenvlinder. Na dezelfde rustpostlocatie als eerder op deze dag rest ons nog
allen een klein stukje van 3km maar. We volgen het Iseghemwegeltje om door de
wijken te wandelen en het laatste onverhard(Oude Aerdeweg)te nemen die ons weer
brengt naar het sportcomplex.
