Nee, deze dinsdag staan er geen loop-intervalletjes op mn programma. Wel een extra zwemtraining in open water. De vorige trainingen waren resp. 1.250 en 1.500m lang, dus vandaag gingen we voor ongeveer 1.750m plonsen tussen de vissen In tegenstelling tot zondag zat er vandaag wel redelijk wat wind, dus zou ik direct ondervinden of het (zoals dat bij fietsen en lopen het geval is) een verschil maakt. En jawel hoor: de eerste paar honderd meter waren 'tegenwind'. En dan heb je vooreerst al de golfjes die er gevormd worden. Maar daarnaast heb je effectief ook wat meer weerstand (of mn armen waren nog niet goed gerodeerd ) De rest van de training was ook heel plezant: het tempo gaat erop vooruit en 'k begin er zelfs plezier in te krijgen ook!
O ja, die looptraining (intervalletjes uiteraard) wordt natuurlijk niet overgeslagen, maar aangezien ik de rest van de week verlof heb, worden die gewoon één van de komende dagen afgewerkt!
Een van de trainingen die ik absoluut nog wou doen, was een 'tijdrit' over een lange afstand. De reden is simpel: uitzoeken aan welke snelheid ik in Neerpelt ga kunnen/moeten rijden tijdens de 90 km lange fietsproef. 2 zaken zijn belangrijk bij het bepalen van die snelheid: 1. de snelheid moet hoog genoeg liggen, zodat ik toch een deftige fietstijd kan neerzetten (en mijn verloren tijd van bij het zwemmen wat kan goedmaken) 2. na die fietsproef volgt nog een halve marathon... waarvoor er toch nog ruim voldoende energie in de tank moet zitten.
Vooraf dacht ik om zo 32 à 33 km/u te rijden, maar deze training zou me dus wat wijzer moeten maken. Voor de test koos ik een parcours dat wat vergelijkbaar is met Neerpelt: veel lange rechte stukken, maar ook wat 'draaien en keren', stukken in de wind en andere gedeelten dan weer achter een dijk... Uiteindelijk besloot ik om op een stuk van dik 10 km steeds heen en weer te rijden, zodat ik 3 rondjes van 20 km moest afwerken.
De eerste 5 km waren wat 'inbollen': op de binneplaat rijden aan +/- 30 km/u (is me zeer goed bevallen, ga ik ook in Neerpelt doen). Daarna heb ik wat gezocht naar de goede versnellingen, zodat ik met rug- en zijwind een 33 à 34 km/u reed en met kopwind tussen 30 en 32 km/u bleef. Vanaf de tweede ronde kon het in de rugwind zelfs nog 1 en soms 2 tandjes groter, waardoor 35 à 37 km/u makkelijk haalbaar waren.
Met het rustig in- en uitrijden bij kom ik uit op 33.5 km/u, zonder achteraf de vermoeidheid in mn benen te voelen. In wedstrijd gaat het steeds nét een tikkeltje sneller, dus ik denk om in Neerpelt van start te gaan om zo'n 33 à 34 km/u te rijden (wat een tijd van +/-2u40 zou zijn) en evt. tijdens de wedstrijd nog wat aan te passen mocht het nodig zijn...
In elk geval was dit een zeer nuttige oefening die me heel wat wijzer gemaakt heeft. En t heeft me ook veel vertrouwen gegeven, want t ging vlotter dan verwacht
Voor de geïnteresseerden in de cijfertjes: de volledige print-out van de training (km per km) kan je in de afbeelding terugvinden...
In de voormiddag had ik graag een duurtraining op de fiets afgewerkt, maar we moesten de tent van Laura haar verjaardagsfeestje nog afbreken, dus dat zat er dan niet meer in. Als het zo'n schoon weer is, halen alle senioren op zondagmiddag hun velo nog eens van stal, dus dan gaan trainen langs de Scheldedijken is ook geen optie (jawel, ik heb wel een bel op mijn velo, ik bel ook altijd heel goed op voorhand, maar ze blijven klagen en zagen als ze ingehaald worden). Plan B: de intervaltraining (die woensdag in het water was gevallen) gaan afwerken tegen het uur dat het wat kalmer is op de wegen. 6 blokjes van 2'30 aan 35 à 38 km/u gingen hélé goed. K had ook geen hinder van andere fietsers of wandelaars, dus t was een perfecte training!
20u - Zwemmen: 1500m in open water.
Na het fietsen nog wat op het terras gezeten en dan mn spullen bij elkaar gepakt om naar de Nieuwdonk aan mijn zwemachterstand te gaan werken De vorige keer deed k 1250m, dus deze keer wou ik toch rond de 1500m zwemmen. Met een wetsuit was het echt zalig om te zwemmen: t was precies of k lag in mijn bad Van in de eerste meters had ik trouwens schoon gezelschap! Nee, geen zwemster, maar wel een schooltje vissen. T water in dat meer is zo klaar dat je echt een prachtig zicht hebt onderwater. Gans de training heb ik trouwens naar vissen kunnen kijken En t zwemmen zelf: dat ging zeer behoorlijk. De eerste 500m ging het zelfs heel goed. Daarna kreeg ik wat een dipje, maar door gewoon wat 'ontspannender' te gaan zwemmen, kwam het goede gevoel wel terug. Een mooie afsluiter van de week!
Zoals gehoopt heb ik zaterdag toch nog een lange duurloop kunnen afwerken. De enige mogelijkheid was lopen op het warmste moment van de dag, maar met een laagske zonnecrème en voldoende bevoorrading lukte het wel. De eerst kilometers was het weer zoeken naar die 5:30/km, maar eens ik het gevonden had (rond kilometer 3) ben ik er gans de tijd mooi rond gebleven. Wat me wel opviel: de hartslag lag een stuk hoger dan anders. Maar de verklaring is niet ver te zoeken: de warmte! Het hart moet immers veel harder werken (lees: sneller slaan) om je bloed te blijven rondpompen en de lichaamstemperatuur wat op het normale peil te houden. Niks abnormaals dus...
Vanaf kilometer 18 werd het tempo wat opgevoerd , waardoor ik 3.5 km aan ongeveer 5:00/km liep. Hat laatste halve kilometerke werd dan wat losgelopen...
Gisteren moest ik normaal een wisselloop doen, maar op t werk hadden we nog eens een drink (t was al efkes geleden trouwens), dus heb ik deze sessie maar verplaatst naar vandaag. 5x1 kmloslopen gevolgd door 2 km aan 4:30/km. En hoewel ik 2 dagen niet gelopen had, voelden de benen supergoed aan. Het tempo kon ik heel makkelijk aanhouden en ook mn hartslag bleef netjes binnen de perken. Toch raar hoe de conditie kan evolueren: op sommige momenten verwacht je om in goede doen te zijn en dan protesteren je benen, terwijl je je op andere momenten op het ergste voorziet en het dan uiteindelijk heel goed gaat...
Morgen hoop ik om de duurtraining van zondag al af te werken. Ons Laura wordt 2 jaar en dan is er natuurlijk de traditionele familie-bijeenkomst, waardoor een lange fietstraining niet mogelijk is. Als het morgen lukt om dan te gaan lopen heb ik zondag vrij om te fietsen (en misschien zelfs nog te zwemmen!?)
Op dinsdag worden steeds de zwaarste looptrainingen afgewerkt: meestal staan dan immers de intervallen geprogrammeerd. Door de halve marathon en de daarbijhorende recuperatietrainingen (zowel voor als na de wedtsrijd) was 't al efkes geleden dat ik versnellingen afwerkte, maar k had er wel zin in om er weer aan te beginnen. Na de warming-up volgden 4x500m en 2x1000m aan 3:55/km met telkens 500m loslopen tussendoor. Op uitzondering van het eerste blokje (waar ik nog wat moest zoeken naar het juiste tempo) haalde ik overal redelijk vlot de 'limiet'. K trok dus heel tevreden weer naar huis .
Vandaag had ik een intervaltraining op de tijdritfiets voorzien, maar k had bij het plannen een bezoek aan Kind & Gezin over het hoofd gezien... Die training zal dus een van de komende dagen moeten ingehaald worden.
Gans de dag was het hier maar grauw en grijs... tot de zon er rond 16u doorkwam, dus k ben in t zonneke kunnen gaan lopen De voorbije dagen heb ik mn geplande trainingen wel allemaal gedaan (op uitzondering van de zwemtraining in open water - nog iets te koud, maar dat zal de komende week wellicht terug doenbaar zijn), maar vooral gisteren was het gevoel echt niet om over naar huis te schrijven. K had dan ook wat gemengde gevoelens toen ik vandaag vertrok. De zin om te trainen was er wel terug, maar hoe zouden de beentjes (en vooral 't kopke) zijn!? Awel: dat zat eigenlijk allemaal terug goed. K heb nog es mijn 'wintertoerke' (langs de steenwegen, omdat die verlicht zijn) gedaan, kwestie van niet elke training langs de Scheldedijk te lopen en dat werkt blijkbaar ook positief. Op uitzondering van km 1, 2 en 5 heb ik telkens wat te snel gelopen, wellicht door de rugwind die ik na 3 km had en waardoor ik zonder het te beseffen in een iets hoger ritme kwam te zitten. Mijn hartslag lag dan ook wat hoger dan anders, maar niks abnormaals eigenlijk... K ben blij dat ik de laatste training van het weekend met een goed gevoel kon stoppen Volgende week is het een 'normale trainingsweek', maar de week daarna heb ik een weekske verlof voorzien zodat ik nog eens stevig kan doortrainen. Binnen 6 weken is 't immers van datte...!!!
Over 'datte' gesproken. Op een site heb ik gelezen dat ene 'Liz Hatch' wellicht/misschien (afhankelijk van de bron) zal deelnemen in een aflossingsteam. En wie Liz Hatch niet kent moet ze dringend es Googlen... Wedden dat je direct een ander idee gaat krijgen over het vrouwenwielrennen!?
Eindelijk scheen de zon nog eens! T was ook quasi windstil, dus eigenlijk was het een ideaal weertje om een lange duurtraining te doen. Normaal leg ik de duurtrainingen af op een kleine versnelling, maar deze keer wou ik ook een klein beetje op kracht trainen en daarom ging het op een tandje groter. Na een 60 km begon ik dit wel goed te voelen, maar no pain no gain Verder was't een zeer plezante training!
In een eerdere post had ik het al gezet: k heb deze week wat last van een slaaptekort. Ook bij deze training werd ik ermee geconfronteerd: normaal vertrek ik met veel goesting, maar vandaag moest k me al heel erg motiveren om te vertrekken. Uiteindelijk ben ik er toch aan begonnen, maar het draaide echt vierkant: het gevoel was niet goed (precies of ik me moest voortslepen), mn onderbenen deden pijn, k was wat te warm gekleed... De laatste 5 km gingen dan weer wel een stuk beter, maar k zou me weer dringend moeten gewend maken om tegen 21u te gaan slapen. Wat trainen zonder genoeg te rusten loopt op termijn altijd verkeerd af...
Dit werd mijn eerste looptrainingske sinds de wedstrijd van zaterdag. Normaal was die voorzien voor dinsdag, maar door omstandigheden heb k ze een dagske opgeschoven... Maar wat een weertje is me dat!? T is bijna midden mei en k heb zelfs mn dunne handschoentjes terug uit de kast gehaald, want toen k met de fiets van t station kwam waren mn handen ijskoud!
De training zelf verliep niet zo super: ondanks 3 (relatieve) rustdagen waren mn hamstrings nog redelijk stijf. Ook mn scheenbenen waren nog niet voor 100% OK. Blijkbaar vergt zo n 21 km toch wel enig tijd om echt volledig te herstellen... Misschien moet ik ook maar eens bij de podologe langsgaan. Mn steunzolen zijn ondertussen 1.5 jaar oud, maar ik weet niet hoelang die dingen meegaan (zonder hun functie te verliezen).
Nu staan er 4 dagen 'verlof' voor de deur. Gelukkig wordt er vanaf vrijdag iets beter weer voorzien, zodat ik van plan ben om toch wat fietskilometers af te malen. Hopelijk begint ook het water wat op te warmen zodat er 2x per week in het meer kan gezwommen worden zonder te bevriezen
T was al efkes geleden dat ik nog intervallen op de tijdritfiets deed, dus daar moest nog eens dringend werk van gemaakt worden. Na een opwarming van een goede 10 km volgde 5 versnellingen van 30" gevolgd door 30" "rust" (maar wel op een grote versnelling blijven verder rijden - gewoon niet meer versnellen). Deze trainingen zijn eigenlijk heel geschikt om de VO2max te verhogen. Vroeger deed ik die steeds op de ergometer, omdat je daar de weerstanden vooraf in kan programmeren en dus tijdens de training al je aandacht op het fietsen kan richten. Dit was de eerste keer dat ik dit op de weg deed, maar echt vlot gaat dit niet. Het versnellen op de weg duurt te lang, zodat je eigenlijk amper een 10" voluit kan gaan eer het blokje om is. Op de rollen is het ook veel langer uit te houden, waardoor ook het trainingseffect een stuk groter is. Daarna was het tijd voor de eigenlijk intervallen: 5x 2'30 aan 35 à 40 km/u, telkens gevolgd door 2'30 rustig losrijden. Het eerste blokje reed ik aan 35 km/u en elk volgend blokje reed ik ongeveer 1 km/u sneller, zonder echt heel diep te moeten gaan.
K heb 2 rustige dagen achter de rug: maandag was't zwemles/watergewenning voor ons Laura en ben ik voor de gelegenheid eens meegegaan. Om zelf te zwemmen is het bad wat te klein, maar t is wel eens plezant om die gastjes bezig te zien en een handje te helpen!
En vandaag had ik een extra rustdag. T is te zeggen: in onze straat worden er 2 huizen gebouwd die dan verkocht worden. En aangezien we ons beiden heel erg kunnen vinden in het ontwerp van die huizen zijn we wel geïnteresseerd om er eventueel eentje te kopen. Dus vanavond hebben we ons eens beziggehouden met informatie te vergaren enzo... De voorbije dagen heb ik ook heel moeilijk en weinig geslapen, dus k was eigenlijk toch wat te moe om echt te trainen. Maar geen nood: morgen de laatste werkdag van de week en dan kunnen we ons weer 4 dagen sportief volledig uitleven
Hierbij overigens ook nog een paar foto's van de halve marathon...
Zoals verwacht had ik deze ochtend nog enorm slechte (verzuurde) benen van de wedstrijd in Veltem. Om een ideetje te geven: de trap voorwaarts aflopen was niet mogelijk De beste manier om te recupereren vind ik nog steeds rustig gaan losfietsen. En aangezien het al van de duatlon in Wevelgem geleden was dat ik nog eens op mijn tijdritfiets had gereden, koppelde ik het nuttige aan het aangename: een 20-tal kilometer gaan losrijden op de Stealth.
17u - Zwemmen: 1250 m open water
Op diverse internetfora was een grote discussie ontstaan over het al dan niet afgelasten van het zwemonderdeel in de triatlon van Geel (die vandaag doorging). 12 dagen geleden was ik al eens gaan zwemmen in open water en toen vond ik dat het heel goed meeviel, dus wou ik vandaag ook nog eens gaan zwemmen (ook al om te zien of het nu effectief zó koud was). Dit keer wou ik een stukje van de vijver (Nieuwdonk in Berlare) rondzwemmen, omdat dit toch veel minder saai is dan altijd lengtes te trekken. Om 'veiligheidsredenen' ging mn vrouw met ons Laura dan gewoon meewandelen op de oever. Toen ik in het water ging voelde ik het onmiddellijk: een groot verschil met de vorige keer. Van bij de eerste meters was mn gezicht echt aan het bevriezen. Dankzij de wetsuit blijft je lichaam wel goed op temperatuur, maar t was toch niet echt ideaal zenne... Ongeveer halverwege begonnen ook handen en voeten echt kou te krijgen, maar k kon de vooropgestelde afstand toch vlot uitzwemmen. Ondanks alles gaf deze training me toch wel wat vertrouwen. De afstand in Neerpelt zal geen probleem zijn, want die 1250 m ging eigenlijk zeer vlot. Ik verwacht als het water wat warmer gaat worden, dat ik ook de resterende 700m redelijk comfortabel zal aankunnen.
Halve marathon Veltem: 21.1 km in 1u31'08 (4:19/km)
De voorbije dagen had ik wat zitten rekenen over welke tijd er vandaag zou inzitten. Uiteindelijk leek ergens iets tussen 1:30 (Mario zijn prognose) en 1:35 zeker haalbaar. Bij het instellen van de Virtual Partner op mn Garmin hakte ik dan definitief de knoop door: 4:20/km wou ik als 'streeftempo' aanhouden. In de laatste ronde van 7 km zouden we dan wel zien of het evt. nog sneller kon...
De start zou al redelijk moeilijk verlopen: alle afstanden (5, 12 en 21.1 km) gingen tegelijkertijd van start om dan na een goeie 1.5 km te splitsen. Gevolg: je kon niet zien wie welke afstand ging doen en dus ook niet in een groepje gaan zitten... Na de splitsing werd het allemaal veel duidelijker: ik zat namelijk moederziel alleen... 100m voor mij een duo (met de eerste vrouw) en nog 100m daarvoor 2 groepjes van 4 man die aan het samensmelten waren. Tegen het advies van de coach in (sorry coach, maar k denk dat t de beste oplossing was) trok ik een sprint om naar die grote groep te lopen. Daar hielden ze er een tempo van 4:20 à 4:30/km op na. Eigenlijk net wat te traag, maar k ging in mn eerste 'halve' echt geen kop gaan trekken, niet wetende wat me nog te wachten staat... we zien wel wat er nog komt... In km 9 komt er een kerel uit de achtergrond terug die zowat 5"/km sneller loopt, met het verwachte gevolg: het groepje splitst. 3 man gaan mee, 4 landeren ossen de rol. K twijfel efkes, maar besluit om toch maar mee te gaan, aangezien ik echt nog niks voel in mn benen (had ook nog geen kop gedaan ). Die kerel blijft de kilometers aan 4:10 tot 4:15 lopen. Als de laatste lost (een atleet die al gans de tijd fantastisch tempo had gemaakt in de groep, waarvoor overigens heel veel dank) ga ik toch nog es mee met die 'snellere' loper. Nog 1 kilometer kan die dat tempo aanhouden, maar dan begint zijn overmoed een tol te eisen: aan kilometer 15 is zijn kaars uit. Daar zit ik dan... solo op een lange rechte weg. De atleet die het tempo in de groep had gemaakt keerde echter terug, waardoor ik weer 2 km verder kon. Maar aan km 18 stond er zo een zwart manneke met nen hamer weggestoken achter nen boom en diene gaf mij ne serieuze klets op mijne kop! 'k moest lossen en het zouden nog 3 zware kilometers worden: 4:32, 4:30 en 4:27. Na 1u 31' 08" kwam ik stikkapot, maar heel tevreden over de aankomst. Maar vooral: k heb heel veel ervaring opgedaan!
Misschien dat ik me na de halve triatlon es specifiek op die halve marathon ga toeleggen (de andere disciplines tijdelijk laten vallen) om dan te proberen om onder de 1u30 te gaan (in Eindhoven?). T is nog geen uitgemaakte zaak, maar deze afstand beviel mij wel! T is namelijk niet zoals een 10 km, waar je 40' net boven je limiet moet lopen. Maar veel verder dan 21 km moet het niet worden hoor, want zo anderhalf uur lopen vind ik net voldoende om het nog boeiend te houden.
De uitslag staat overigens op de site van de organisatie (www.jcveltem.be).
Nog een laatste keer loslopen voor mijn debuut op de halve marathon... Na het zeer goede gevoel dat ik dinsdag had, verwachtte ik veel van deze training (voor zover je dat moet/mag doen van een training...), maar eerlijk gezegd viel het een beetje tegen: k had wat spierpijn(tjes) en het voelde ook aan alsof k wat 'scheef' liep. Echt slecht was het nu ook weer niet, maar k had op 'meer' gehoopt. Nu ja, we zien wel: in wedstrijd kan het volledig anders zijn
Misschien mijn ambities voor die halve marathon eens bekijken: Bij het aanvragen van mn schema bij de coach had ik vermeld dat ik eigenlijk totaal geen eindtijd in gedachten heb. De bedoeling van de trainingen voor de halve marathon was gewoon om in Neerpelt de loopproef vlot af te werken (desnoods in 2u, het doet er echt niet toe - zolang ik daar maar de finish haal). En als voorbereiding zou ik dan 2 wedstrijdjes over die afstand lopen om 'het gevoel' eens te ervaren. Daar dacht ik om dat rustig aan te pakken (zo'n 1u40 of 4:45/km). Maar... bij het ontvangen van het schema had Mario er fijntjes aan toegevoegd "dat een tijd van 1u30 of 4:15/km mogelijk moet zijn"... Wie ben ik om hem tegen te spreken???
Laat het ons formuleren zoals ze het in Runners World zouden doen: Plan A (in geval van een superdag): 1u30 Plan B (bij een gewone dag): 1u35 Plan C (als het niet zo goed mocht gaan): 1u40. Of ben ik nu teveel 'Belgische politieker' aan het spelen?
Dit moest de laatste echte training voor de halve marathon van Veltem worden: een tempoloop waarbij er 1 km loslopen werd afgewisseld met 2 km aan 4:30/km. Het gevoel bij de start was (bijna traditioneel) iets minder (wat pijnlijke scheenbenen), maar vanaf het eerste blokje ging het echt supergoed! Hopelijk kan ik deze benen aanhouden tot zaterdag en dan een behoorlijke tijd neerzetten in de wedstrijd. Maar dan moeten ook de weermakers (goeie temperatuur en niet teveel wind) wat meewillen natuurlijk
Als ik de weersomstandigheden bekijk voel ik me al wat beter bij t forfait voor Ruddervoorde: al een ganse ochtend is het grauw en grijs. Met van tijd tot tijd een stevige plensbui erbovenop... Is duatlon/triatlon geen zomersport?
De training van vandaag bestond uit 2 delen: eerst een duurloop van 15 km aan 5:30/km en nadien 10x100m versnellen met telkens 1' rust tussendoor. De eerste 3 km van de duurloop was het wat zoeken naar het goede tempo, maar nadien ging het zoals het moet: tempo en gevoel waren OK. Enkel de hartslag lag een paar tellen hoger dan anders, maar niet in die mate dat het verontrustend is (nu 141 à 142 ipv 135 à 138.
Die versnellingen waren nieuw voor mij. T is te zeggen: toch versnellingen over die korte afstand. 100m goed doortrekken (niet sprinten) was nog wel es plezant om te doen
T is al 2 dagen windstil op mn blogje... De reden: gewoon geen zin om te trainen (ben toch eerlijk hé). K weet echt niet hoe het komt, maar sinds de duatlon van Wevelgem (waar ik wel absoluut tevreden was van mn wedstrijd, maar nadien wel 3 dagen echt slecht was) is de goesting om te trainen met ups en downs. De ene dag (dinsdag en woensdag) vertrok ik al fluitend, terwijl ik me bvb eergisteren echt niet kon motiveren om te vertrekken (vrijdag is sowieso mn vaste rustdag). Maar vooral: k heb absoluut nog geen zin om morgen al deel te nemen aan een volgende wedstrijd (normaal was Ruddervoorde voorzien). Anders leef ik al van ruim een week vooraf echt toe naar die dag, maar nu is er totaal geen motivatie. K ga er dan ook niet naartoe trekken... Gisteren ben ik eens extra vroeg gaan slapen om vandaag op tijd te kunnen opstaan om een fietstraining af te werken. Misschien is dat wel het probleem: mijn vast slaap-uur is zowat 21u30, maar de voorbije 2 weken was het zelden vroeger dan 22u (en soms zelfs nog een halfuur later).
9u - Fietsen: 67.5 km in 2u15
Deze ochtend was de zin om te trainen er wél. Meer zelfs: normaal ga ik steeds in Nederland trainen, maar vandaag had ik (heel uitzonderlijk) zin om nog eens 'bergop' te gaan rijden. Vorige week tijdens de fietstocht met t werk had ik ondervonden dat de uithouding heel goed in orde is, maar dat mn spieren niet meer gewend zijn aan hoge verzuring. En dat kan goed getraind worden door tijdens een training wat heuveltjes aan een stevig tempo naar boven te rijden. Geen bekende beklimmingen in deze eerst 'heuveltraining', maar wel wat glooiende wegen richting Sint-Lievens-Houtem, Herzele - Steenhuize-Wijnhuize enz. De benen hebben de training goed verteerd. Ik kon vlot rond de 30 km/u blijven rijden zonder al te hoge hartslagwaarden te bereiken, dus ondanks de wisselvallige 'goesting' zijn de benen toch nog wel in orde. Een geruststelling
Na 2 weken zonder versnellingen (1x omwille van de duatlon die voor de deur stond en een tweede keer omwille van de enorm pijnlijke benen die diezelfde duatlon teweeggebracht had) stond er deze week toch weer een 'marteltraining' in de coach zijn excel-file: na de gebruikelijke warming-up moesten er 10x 1 km in 4:05 afgewerkt worden. Mn vrouw had zin om met de kleine mee te rijden op de fiets. En dat bleek best handig: ten eerste om een drinkbus mee te zeulen, zodat ik mn drankgordel niet moest meedoen. Het tweede voordeel lees je seffes wel...
De warming-up ging niet zo super. Aangezien ik voor het eerste met korte broek ging lopen, had ik om de een of andere reden (esthetisch?) beslist om geen compressiekousen aan te trekken. En dat bleek een misser. Eerlijk is eerlijk: toen ik ze (per ongeluk) gekocht had, was ik er niet zo een fan van, maar ondertussen hebben ze hun nut echt wel bewezen. Sindsdien heb ik geen enkele keer meer last gehad van pijnlijke benen! Vandaag dus weer wel (tijdens de opwarming). Nadien begon ik aan mn blokjes... allemaal veel te snel. Na blokje 6 had ik een (denk ik) goed idee: waarom diene fiets niet in de training betrekken!? In mijn wielerperiode trainde ik ook regelmatig achter de auto, dus waarom zou dat in het lopen niet kunnen... Maar daar waar het bij het fietsen gebruikt wordt om snelheid te maken, gebruikte ik m als 'rem'. Agnes reed constant zowat 15 km/u, dus als ik er mooi achterbleef liep ik nagenoeg perfect het opgelegde tempo. Simpel hé
Ons Laura vond het trouwens ook geweldig om zo met papa en mama op de baan te gaan!
Nu het zachtere weer er aankomt, kunnen we weer in open water gaan zwemmen. Koud? Valt best mee hoor... als je een wetsuit draagt tenminste. Enkel mn voeten hadden na een tijdje wat last van de koude. En je kan de koude ook wat omzeilen door in het ondiepere gedeelte te blijven.
Die open water-trainingen zijn echt wel noodzakelijk om triatlons af te werken. In een zwembad is het water heel klaar en kan je je ook richten op de zwarte lijnen die op de bodem getrokken zijn. In open water is de zichtbaarheid meestal zowat nihil en kan je je ook moeilijker oriënteren. Zelf voel ik me ondertussen al redelijk op mn gemak in een zwembad, maar in zo een meer komt mn watervrees toch nog redelijk naar boven . Veel oefenen dus, dan komt het wel goed...
Voor deze eerste training trok ik overigens naar recreatiedomein Nieuwdonk, hier in de gemeente. Een plas waar een zone afgebakend is voor zwemmers en een ander deel voorbehouden wordt voor watersporters (zeilen, surfen, ...). Vandaag heb ik 4 lengtes van een dikke 300m afgelegd in de zwemmerszone (zie rode lijn op het kaartje), maar het is de bedoeling om binnenkort 1 volledig rondje rondom het meer af te werken. Dat is 1.9 km (exact de te zwemmen afstand in Neerpelt dus). Als me dat lukt, ga ik op 27/6 met een gerust gemoed het water in
. Veel oefenen dus, dan komt het wel goed...
