Morgen om 16u staan we aan de start van ons 2de seizoensdoel: de kwartduatlon van Wevelgem. Dit is een wedstrijd die redelijk hoog staat aangeschreven (enkel de Powerman in Geel staat volgens mij nog een trapje hoger), dus zowat de ganse Belgische top (incl. onze nationale profs en elite/beloften-toppers) staat aan de start. Voor ons, kleine recreantjes, zal er dus maar een héél kleine figurantenrolletje in de achtergrond weggelegd zijn
Dit neemt echter niet weg dat we natuurlijk wel met onze eigen ambities naar West-Vlaanderen trekken. Heel concreet: - 1ste run (9.77 km) zou ik rond de 40' (4:05/km) willen afwerken, zodat ik toch nog wat reserve heb voor de fietsproef - het fietsen (40 km tijdrijden, want het is een niet-stayer wedstrijd) hoop ik in 1u10 af te werken (+/- 35 km/u) - als ik dan nog de laatste run (4.88 km) in 22' (4:30/km) zou kunnen afwerken zou ik zeer tevreden zijn. Inclusief wissels zou dit dan een eindtijd van 2u10 à 2u15 geven. Veel 'zou' en 'moest' in de vooruitblik, maar sport is dan (gelukkig maar) geen exacte wetenschap. Vooral in het fietsen is het meestal afwachten wat het parcours in petto heeft: lichtlopend asfalt of grof beton is bvb al een wereld van verschil. Kris Duhayon (www.bloggen.be/mtb) liet me bvb weten dat het tweede deel redelijk bochtig is, wat de snelheid uiteraard al naar beneden haalt.
Om een 'plaats' op die eindtijd te kunnen plakken, zou ik naar de uitslag van vorig jaar kunnen kijken. Maar daar schuilt een groot gevaar: de organisatie is in 2009 namelijk redelijk de mist ingegaan bij het uitmeten van het loopparcours. Deze bleken uiteindelijk meer dan 12 (ipv 10) km voor de eerste run en ook meer dan de voorziene 5 km in de tweede run, waardoor vergelijken onmogelijk is. Ook was er vorig jaar een recreatieve wedstrijd voorafgaand aan de kwartduatlon, zodat het deelnemersveld wat verdeeld zat over de twee wedstrijden.
Enfin, we zien wel wat het geeft. Tijdens de voorbij korte traingen voelden de beentjes in elk geval heel goed aan en vooral... ik heb er enorm veel zin in! Tot morgen!!!
Het zwemmen heeft niet echt invloed op de wedstrijd van morgen, dus trok ik op deze zaterdagmiddag traditiegetrouw naar het Aalsterse Stedelijk Zwembad. Anders is het er op die moment van de dag al heel rustig, maar door het schitterende weer zat er nu nòg minder volk! Mij hoor je niet klagen
En toch waren er een paar ambetanterikken die er plezier in scheppen om de baantjeszwemmers te komen kloten! Zo van die (sorry, maar t is nu eenmaal zo) allochtone hangjongeren die met van die grote drijfmatten in de baan komen en express net voordat een zwemmer aankomt die mat een duw richting zwemstrook geven waardoor ge vast komt te zitten onder dat spel. En plezant dat ze dat vinden... Nu ja, na de tweede keer heb ik es ferm hard in één van die gasten zijn 'lovehandle' geknepen (t was nogal nen dikken) en.. k heb ze niet meer gezien...
De training zelf ging zoals gewoonlijk in het zwemmen: niet slecht, maar ook niet supergoed. 5 blokjes van 400m op uithouding waren niet echt een probleem, maar als ik eens een paar lengtes sneller zwem, moet ik die inspanning snel bekopen en begint mn techniek er onder te lijden (lees: heb ik de indruk dat ik zou verzuipen).
K ben een van de vorige dagen overigens tot een héél plezante vaststelling gekomen: normaal zwem ik zo iets meer dan 2' per 100m. Om de een of andere reden dacht ik steeds dat dit 2 km/u was en dat de limiet in Neerpelt (1u) dus problematisch zou kunnen zijn. En deze week viel plots mijn euro: als ik 2' per 100m zwem, zou ik over die 1.9 km 'slechts' 38 minuten doen. Een wereld van verschil dus
Tot nu toe zaten mn elastische veters in mn oudste paar schoenen en deed ik met die sloefkes dus ook mn duatlonwedstrijden. Maar eigenlijk zijn die een stukje zwaarder dan de Grid Shadows waarvan ik er nu 2 paar in gebruik heb (en die overigens wat lichter zijn en dus vlotter lopen)... dus wisselde ik de elastische veters naar één van beide paren om die voortaan als wedstrijdschoenen te gebruiken. Maar het plaatsen van die elastische veters is nog niet zo simpel. T is te zeggen: vaak zitten ze ofwel te los ofwel te vast. En geen van beiden wil je voorhebben in een wedstrijd: als ze te los zitten vallen ze gewoon van je voet en als ze te vast zitten geraak je er heel moeilijk in (en kan je evengoed gewone veters gebruiken). Dus moest er een klein testje plaatsvinden
Na 1 km lopen had ik de indruk dat de rechterschoen net iets te los zat, dus daar heb ik ze een knoopje verder aangetrokken. En toen zaten ze gewoon perfect: ietsje losser dan voordien (waardoor ik ze heel snel aan- en uit kan trekken), maar vast genoeg om er soepel mee te lopen. De rest van de training ging eveneens supergoed: zonder enige moeite liep ik 5:30/km terwijl ik echt het gevoel had dat ik aan het loslopen was. Moest het zondag geen wedstrijd zijn, liep ik gewoon nog 10 km verder! Zalig om met zo een gevoel naar een wedstrijd te kunnen gaan!
Normaal doe ik in de week voor een wedstrijd eigenlijk quasi niks. Maar aangezien ik vorige week heel relaxed kon trainen (t was een weekske verlof, dus kon ik overdag trainen en 's avonds wat rusten) voel ik me nu na 2 dagen eigenlijk alweer heel fris om er weer aan te beginnen. K had tot daarstraks amper 65 km op de teller van mn tijdritfiets staan, dus leek het me geen slecht idee om nog een uurtje aan de houding te gaan wennen. Geen wijzigingen aan de positie dit keer (te kort voor de wedstrijd van zondag om er dan nog iets aan te wijzigen ingeval het nu zou tegenslaan), gewoon rijden en genieten.
De eerste 5 km waren echt losrijden met de wind lichtjes in de rug. Dan deed ik 5 rondjes op de Scheldedijk, waarbij ik af en toe eens een stukje van 2 à 3 minuten aan wedstrijdtempo reed om vervolgens weer rustig verder te fietsen.
T gevoel zat wel goed, zowel in de snelle als in de trage stukken dus k zie het volledig zitten voor zondag!
