Deze ochtend (allez, t was eerder middag) trok ik op pad voor mijn op één na langste duurtraining ooit. Het was lichtjes aan het sneeuwen, maar ook hat (water)zonnetje was efkes van de partij. De eerste 4 kilometer voelde ik de pittige training van gisteren nog in mijn benen zitten. Maar dan kwam ik op een strook van 3 km waar het nog behoorlijk glad lag, dus toen had ik geen tijd meer om aan de pijn te denken De rest van de training ging dan ook redelijk vlot.
Onderweg begon ik het gevoel te krijgen dat de temperatuur toch wel wat begint te stijgen: de handschoenen konden probleemloos uitgedaan worden (terwijl ik anders redelijk snel kouden handen heb). Met een beetje geluk zijn we dus de komende dagen van die 'witte ellende' af...
16u - Lopen: lange versnellingen (13.03 km in 1:13:09 of 5:36/km)
Wie deze voormiddag mijn blog bezicht, zal wellicht wat raar opkijken: aangezien het hier al de ganse ochtend gesneeuwd had, zag ik het niet echt goedkomen om versnellingen te gaan doen. Daarom was ik van plan om naar Terneuzen (Nederland) te trekken om daar deel te nemen aan de Bodyline Loop, een stratenloop over 8 km. Toen we tegen 13u klaarstonden om te vertrekken kregen we ons Laura maar niet wakker. Die was echt nog héél vast aan het slapen. En aangezien het een kwartiertje voordien gestopt was met sneeuwen besloot ik om haar maar te laten slapen en toch hier te gaan trainen...
In het schema stond (na een warming-up): 6 x 1km aan 3:55/km. Als voetnoot had de coach eraan toegevoegd: 'Niet forceren'. Euh... die 3:55/km heb ik telkens gehaald, maar van dat 'niet forceren' was weinig sprake hoor: k vond het een stevige inspanning. En telkens hetzelfde ritueel: die eerste 300m gaan heel goed -meestal zelfs wat te snel- maar dan kijk je op je Garmin. Nog 600m... nog 400m,... shit nòg 320m... nog tot aan dat huis... nog 100m... En dan hoor je die zalige laatste 5 seconden 'afbiepen'. Maar t is van zulke trainingen dat je wel beter gaat worden natuurlijk!
Morgen staat er een rustige duurloop van 15 km op het programma.
Vandaag beginnen ze, de Winterspelen. Hoewel ze allerminst goed begonnen zijn: er is de voorbije dagen blijkbaar al een dopinggeval aan het licht gekomen. Maar nog erger: vandaag is er een rodelaar tijdens een training zwaar gecrasht en om het leven gekomen!
Zelf kijk ik vooral uit naar het schaatsen (niet het kunstschaatsen, hoewel... Isabelle Pieman kan mij zeker wel bekoren ), de biatlon en het langlaufen. De uithoudingssporten dus... Wel spijtig van het uurverschil hé. We zullen dus grotendeels de samenvattingen moeten bekijken (behalve de échte die-hards die tot een stuk in de nacht naar de TV zullen kijken).
Het dipje van gisteren is gelukkig voorbij. Hoewel het weer redelijk druk was op t werk, keek ik toch wel uit naar mijn trainingske. Enkel de staat van het wegdek (geschikt om te lopen?) kon nog roet in het eten gooien. Maar de gemeentediensten hebben schitterend werk geleverd hoor: alles lag er perfect sneeuw- en ijsvrij bij
De opdracht was om 8 km aan 4:45/km te lopen. Net als de vorige tempoduurloop ging ook deze heel vlot. Weinig nieuws te melden dus.
Morgen is het mijn dagske ouderschapsverlof, dus dan kan ik me een ganse dag met ons kleine amuseren. Er staat op vrijdag trouwens (bijna) nooit een training gepland. Zaterdag hoop ik om (naast de looptraining in de ochtend) terug een duurtraining op de fiets te kunnen afwerken. Zondag is er dan een duurloop van 15 km voorzien, misschien ook gecombineerd met een fietstraining (onder voorbehoud, want t is carnaval in Aalst en misschien gaan we es efkes gaan kijken met Laura).
Toen we deze ochtend door het raam keken en het sneeuwlaagje zagen, wist ik al hoe laat het was: adiós half dagje verlof, adiós lange duurtraining op de fiets Ganse dag werken dus... en t was een ambetant drukke dag. 's avonds op de trein (waar ik normaal nog een dutje doe) werd ik dan nog wakker gehouden door een of ander kind dat (tegen al wie het horen wilde) aan het vertellen was hoe belangrijk haar werk wel is... Blijkbaar werkt ze aan een of andere thesis of zo. Voor schoolverlatertjes precies heel belangrijk, terwijl de werkende mens dit eerder een verspilling van tijd en (hun belastings-)geld vind en van mening is dat die mannekes maar beter es een deftige job zouden zoeken ipv het 'gaan werken' steeds maar uit te stellen... Enfin: k had eigenlijk (en wellicht voor de eerste keer sinds maanden) echt geen zin meer om nog te trainen.
Om toch wat beweging te hebben, speelde ik dan maar enkele partijtjes darts tegen mn pa. En dat ging gelukkig wel goed: een 4-0 omgebogen in 4-4
Gisteren was traditioneel een rustdag, dus vandaag stonden er versnellingen op het programma. Aangezien de brug waar ik normaal de heuveltraing (een gedeelte van de warming-up) ga doen niet verlicht is en ook hier en daar wat putten vertoont, heb ik dit gedeelte vervangen door 10x 20" versnellen gevolgd door 40" rust. De heuveltraining steek ik dan op zaterdag in mijn training. Bij het programmeren van de Garmin (nog snel voordat ik op training vertrok) had ik echter een klein programmeerfoutje gemaakt: ipv 20 en 40 seconden had ik er 20 en 40 minuten van gemaakt. Dit heb ik dus tijdens de training manueel moeten corrigeren, vandaar de ietwat 'rare' getallen...
De kern van de training bestond uit 8x 500m aan 3:50/km. Alles is vlotjes verlopen. De eerste blokjes waren met lichte tegenwind, de anderen met wat zijwind of lichte rugwind, waardoor ik het opgelegde tempo eigenlijk steeds vrij makkelijk kon aanhouden (zie tabel).
Morgen ga ik (als het niet begint te sneeuwen) in de namiddag wat overuren opnemen om een lange duurtraining van 80 km op de fiets af te werken. Dit jaar zal ik overigens wel vaker in de namiddag kunnen vrij nemen om te trainen. Vorig jaar ging ik 2x per week 2u zwemmen, dus van 'overuren' was toen geen sprake (integendeel zelfs . Maar nu dat weggevallen is, heb ik op dit vlak een echte luxe...