Zoals eerder gezegd: op zaterdag was er een fietstocht met de collega's in de Limbrugse Kempen. Het principe is heel eenvoudig: de eerste 105 km werken we in groep af aan een heel gezapig tempo, zodat iedereen vlot en ontspannend kan meerijden. Dan geeft diegene die het parcours uitgetekend heeft het sein dat de 'getrainden' mogen doorrijden en volgt er een koerske van een 10-tal kilometer. Eigenlijk is dat wel nog een goede trainingsmethode om zo af en toe te doen: meer dan 4u aan lage hartslagen, zodat de basisconditie toch wat op punt gezet wordt (iets wat anders al gauw 'vergeten' wordt) en dan nog eens geweldig diep gaan. Want op t einde ging het echt verschrikkelijk hard: we reden met 3 weg uit een eerste groepje en die eerste paar kilometers zijn we (en zonder overdrijven) niet onder de 44 km/u geweest! T waren wel niet de minsten: de jongste was vorig jaar Belgisch Kampioen duatlon bij de jeugd en de andere had een paar weken geleden de volledige Ronde gereden (260 km). Nadien een lekker pastabuffet en nog wat blijven kletsen met de collega's en ex-collega's.
's anderendaags was't echter veel minder: k heb echt mn uren slaap nodig, maar door de verre verplaatsing lagen we pas na middernacht in bed. Gans de zondag liep k echt doodmoe. Mn vrouw had ook opendeurdag op school, waardoor ik trouwens ook geen tijd had om te trainen Een dagje om snel te vergeten...
Op een vrijdag (die niet in een verlofperiode valt) trainen: t moet al een tijdje geleden zijn dat ik dat nog eens gedaan heb. Maar de plicht roept: k heb nog (onder andere) een wisselloopje in te halen. Gisteren voelde ik dat ik het terug in de benen heb, dus vandaag moest het dan maar lukken! En jawel: t ging onverhoopt vlot! de tempostukken aan 4:30/km verteerde ik redelijk makkelijk, hoewel het de eerste keer was dat ik blokken van 2 km moest doen. Supercontent dus
Morgen is 't wat een 'speciale' dag: met enkele collega's organiseren we onze jaarlijkse fietstocht. T ene jaar doen we dat in Ninove (waar we dan de hellingen uit de Ronde van Vlaanderen gaan opzoeken), het andere jaar is Houthalen-Helchteren onze uitvalsbasis. Dit jaar is 't in 'de Limburg': een toerke van 110 km doorheen de Kempen staat ons te wachten... T is eens plezant om zo in een (voor ons, Oost-Vlamingen dan toch) 'onbekend' gebied te gaan rijden 's avonds wacht ons dan een pasta-buffet!
Sinds de wedstrijd van zondag stonden de trainingen eigenlijk noodgedwongen op een laag pitje: maandag en dinsdag wat losfietsen en loslopen, maar gisteren had ik écht geen zin om iets te doen: mn benen waren nog bijlange niet gerecupereerd en ook t kopke wilde nog niet echt mee. Deze ochtend voelde ik me voor het eerst weer redelijk hersteld, maar k zat met een groot vraagteken: zou ik al een wisseltraining (5x 1 km loslopen afgewisseld met 2 km aan 4:30/km) aankunnen? Echt zin had ik er nog niet in, maar k wou wel lopen. Daarom vertrok ik voor een lusje van een 8-tal kilometer en zou ik daarin dan eens een blokje aan dat tempo afwerken. En 't viel mee: die 2 km aan zo'n 4:21/km, maar niet met een supergevoel. Morgen ga ik toch die wisseltraining inhalen en het gewone trainingsritme weer oppikken.
Vandaag voelden mn benen nog superslecht aan, dus de voorziene intervaltraining was al absoluut uitgesloten. Om de verzuring weg te werken is de zogenaamde 'actieve recuperatie' nog altijd best, dus wou ik toch wel iéts doen vandaag. En dat 'iets' werd dus een goeie 5 kilometerkes loslopen... De eerste kilometer deed ook nog niet echt deugd, maar nadien begon het toch iets beter te gaan. Blijkbaar zijn het vooral mn 'fietsspieren' (als dat onderscheid al bestaat) die het zwaarst geteisterd zijn. In elk geval zal mn schema voor deze week wat moeten door elkaar gehaald worden. K zal echter toch moeten opletten dat ik niet te snel begin zwaar te trainen, want de hartslag ging nog niet naar omhoog zoals het hoort, dus het herstel is voor t moment zeker nog niet in orde.
Als beton, zo voelen mijn benen al de ganse dag aan. Elke stap doet pijn, de trap afstappen is een kleine 'hel'... waarom doen we onszelf dit toch aan? Maar de voldoening na een wedstrijd haalt toch telkens de bovenhand op de pijn die je voelt. Vandaag zit er echt niet meer in dan een halfuurtje heel soepel losrijden op de rollen. De eerste trappen doen verschrikkelijk veel pijn, maar al snel ging het beter en beter.
Morgen heeft de coach een intensief trainingske (versnellingen) voorzien, maar om die af te werken zal er toch nog een mirakel moeten gebeuren vrees ik...
Met een dagje vertraging volgt dan toch nog een woordje uitleg over de duatlon van gisteren.
Om 16u mochten we (= 124 deelnemers) beginnen aan de 10 km lopen. In theorie althans, want in werkelijkheid waren het er 'maar' 9.2 ('t was genoeg hoor). Vooraf hoopte ik om die eerste run aan een tempo van 4:05/km af te werken. De gegevens op mn Garmin kloppen niet echt, wellicht vanwege de vele bomen/gebouwen die langs en over het parcours stonden, maar k denk dat ik dit net niet gehaald heb (37:04 - 69ste looptijd). Bij de start en in de eerste kilometers heb ik me (denk ik) wat te veel ingehouden, waardoor ik eigenlijk nooit echt het ideale tempo vond. Ik kon mee in het spoor van een andere atleet, maar de eerste helft liep die net enkele seconden/km te traag en op t einde net diezelfde seconden te rap . Het fietsen dan... die wissel: afgang! Mn schoenen had ik al vastgeklikt in mn pedalen, maar k geraakte er maar niet in. Tot op het einde van de steenweg (zeker 300m) heb ik zitten prutsen om mn pootjes in die schoenen te krijgen. Wellicht is mn 45 wat te groot, waardoor die schoenen altijd over de grond slepen en dus nooit goed in positie te krijgen zijn. De volgende keer doe k mn schoenen aan in de wisselzone, zodat ik daar wat meer tijd verlies, maar toch direct kan beginnen fietsen... De rit zelf verliep redelijk vlot. K had gehoopt om rond 35 km/u uit te komen en dat is me ook gelukt: 40 km in 1u08'46 (57ste fietstijd). Na iets meer dan 1u45 (de winnaar was toen al binnen!) begon ik aan de afsluitende 5 km (4.3 km volgens Garmin). Hier was het doel om 4:30/km te lopen, en met 18:39 (weer 69ste looptijd, hoewel er een paar hun tijd ontbreekt in de uitslag) haalde ik dit ook. Dit alles resulteerde in een 63ste plaats (2u05'43"). Halverwege het deelnemersveld dus...
Besluit: - Als ik echt heel eerlijk ben, moet ik zeggen dat ik van het eerste lopen een tikkeltje meer verwacht had. K vond het namelijk niet echt een parcours 'op mijn maat': 4 kleine rondjes van 2.4 km met dus redelijk veel draaien en keren wat het lopen van een constant tempo niet echt makkelijk maakte. Ook hier en daar een klein heuveltje die op zich niks voorstelden, maar 't brak toch telkens mijn tempo. - het fietsen was op het verwachte niveau. Maar k heb wel geleerd dat het in Neerpelt rustiger zal moeten gaan wil ik finishen. 90 km aan 35 km/u zal wat hoog gegrepen zijn denk k... - op t einde zat ik gewoon steendood, dus k had me wel volledig gegeven
Een dagje om snel te vergeten...
