Gisteren heb ik me in de laatste run bewust wat ingehouden, zodat ik vandaag de geplande duurloop kon doen. Normaal gezien zou ik die in de avond moeten afwerken, want ik had immers de 'eer' om als bijzitter te gaan zetelen bij de verkiezingen. Gelukkig heb ik me ginder heel vroeg aangemeld, stond ik als eerste reserve (want diegenen die laatst komen moesten blijven), hadden ze geen reserven nodig (iedereen is braaf komen opdagen) en... was ik dus om 7u45 al terug thuis
De duurloop dan: de eerste kilometer was het weer wat zoeken naar het tempo van 5:30, maar tegen dat ik op de Scheldedijk zat (na 3 km) had ik dat gevonden. De rest is eigenlijk heel onbelangrijk: kilometerkes afgemaald (de ene al wat sneller dan de andere, maar allemaal binnen de grenzen van het 'toelaatbare'). Na 13 km begon ik toch wel de inspanning van gisteren wat te voelen, wat me direct met mijne poezelige maat 45 op de grond zette: niet te hard van stapel lopen daar in Neerpelt. Beter te traag vertrekken en na 10 km nog kunnen versnellen, dan stevig uitpakken en na 10 km weer te moeten inpakken . K denk dat 'k zo van die briefkes op mijn drinkbuskes/energydrinks ga plakken om mij eraan te herinneren, want in t heetst van de strijd zal dat (lees: overmoed) wel eens het probleem kunnen worden...
De laatste kilometers van deze training liep ik weer in een hoger tempo (5:02 en 4:55) en dat ging nog behoorlijk vlot, dus k zat nog niet steendood.
Zaterdagochtend stond ons recreatief duatlonnetje geprogrammeerd. Om het voor iedereen haalbaar te maken hadden we een formule volgens de 'sprintafstand (5 km lopen - 26 km fietsen en nog eens 2.5 km lopen) én nog een wedstrijd over de 'halve sprint'-afstand (2.5 - 13 en 2.5 km) georganiseerd. Gans het traject is verkeersvrij, dus dan denk je 'nu kan er niks meer misgaan'... Breekt er halverwege toch geen paard uit zijn weide zeker!? Gelukkig kon iedereen veilig passeren en gebeurden er geen ongelukken
De wedstrijd zelf was voor mij eigenlijk nog een goede laatste conditietest voor de triatlon. De eerste run ging in 20:28 waardoor ik met 17" voorsprong kon wisselen. Doordat er op lange rechte wegen werd gereden, kon ik tijdens het fietsen mijn tempo afstemmen op dat van de achtervolger. De 26.2 km gingen erdoor in 46:52. De laatste run tenslotte liep ik in 11:01, goed voor een totaaltijd van 1u19'25". Aangezien we vorig jaar op een identiek parcours liepen/fietsten, kan ik de tijden onderling vergelijken. Toen ging het in 1u22'38, dus we zijn erop vooruit gegaan
Wat me wel opviel: door nu al een paar maanden voor die halve marathon te trainen is de snelheid en de explosiviteit wat weg. Een tempo onder de 4:00/km in de eerste run zat er nu bvb niet in, terwijl dat in de periode dat ik voor de 10 km trainde bvb wel vlot ging op een wedstrijdje over 5 km. T kan natuurlijk ook komen door ruim onvoldoende te rusten de voorbije dagen (redelijk veel werk gehad met de voorbereidingen, vrijdag een ganse dag rondgecrosst enz) én met de cortisone die ik de vorige 10 dagen moest innemen.
Maar we trainen nu voor de halve en die gaat wel goed, dus we klagen zeker niet
Vrijdag 11 juni: toch getraind tussen het voorbereiden
10u - Fietsen: 8x 3' (2' recuperatie)
Deze ochtend heb ik nog gauw een intervaltraining op de tijdritfiets afgewerkt. Voor de rest van de dag had ik het superdruk met de voorbereidingen van onze duatlon die morgenochtend doorgaat hier op de Scheldedijk in Berlare: paaltjes in de grond kloppen, pijltjes ophangen, startnummer plastificiëren, materiaal voor de seingever/jury/bevoorrading/wisselzone klaarzetten, nadarafsluiting ophalen enzo... Elk jaar vraag ik me weer af waarom ik me die miserie telkens weer op mn nek haal! Want op t laatste moment zijn er telkens weer mensen die afmelden, nog proberen inschrijven, materiaal dat niet beschikbaar is... Maar als alles dan achter de rug is en 't is goe verlopen, haalt de voldoening het toch weer van de frustraties
Zelf doe 'k uiteraard ook mee. Als k mn winst van vorig jaar wil hernieuwen zal k moeten proberen om geen (of toch zo weinig mogelijk) tijd te verliezen in de 5 km lopen (dit jaar doen er een paar goeie lopers mee) om dan in t fietsen (26 km) proberen wat voorsprong te pakken voor de laatste run (van 2.5 km)... Maar t is vooral voor t plezier, dus de uitslag is eerlijk gezegd bijkomstig hoor! Om 10u30 beginnen we eraan...
Eigenlijk is woensdag een 'fietsdag', maar aangezien de vorige looptraining ook een dag eerder afgewerkt was, kon ik vandaag al (in de gietende regen) aan mijn opdracht beginnen: een tempoloop van 9 km aan 4:45/km. Om er wat rapper van af te zijn (niet van de training, maar van de regen) zou ik 'iets' sneller lopen, maar dat 'iets' werd al gauw 4:22 over de eerste kilometer... Té snel dus. Maar het gevoel zat wel goed, waardoor ik de resterende kilometers eigenlijk allemaal tussen 4:25 en 4:30 afwerkte.
T wordt gelukkig keer op keer bevestigd: de conditie is (volgens mijn niveau uiteraard) redelijk goed en ik denk niet dat ik nog echt beter zal worden in de resterende 2 weken. Het komt er dus op aan om gewoon te onderhouden en vooral goed te verzorgen en de laatste week te rusten!
Normaal heb ik een vast stramien voor mijn avonden: thuiskomen van t werk, trainen, eten, evt wat TV-kijken en dan gaan slapen. Als ik nog iets vóór mijn training moet doen, wordst ik daar zó nerveus van en meestal komt die training er dan niet eens meer van... Maar vandaag moest het gewoon: aangezien het de enige dag is dat er nog droog weer wordt voorzien, zouden de intervalletjes er vandaag door moeten. Maar t was ook zwemles/watergewenning voor ons Laura... Dus eerst eten, dan naar t zwembad en pas tegen 20u (als k normaal al bijna gedaan heb) nog mn kledij aantrekken om te gaan trainen...
Maar gelukkig ging de training (8x 1km aan 4:05/km) heel goed: alle blokjes een stukje sneller gelopen zonder te moeten forceren. K ben content dat ik mn karakter getoond heb om te vertrekken No pain, no gain...
