Fietsen gaat pijnloos, dus deze ochtend gingen we es testen of ook het lopen goed lukt, zodat morgen eventueel versnellingen kunnen afgewerkt worden. Ook hier kan ik kort zijn: geen enkele pijn gevoeld. Bizar eigenlijk: donderdag niet eens gewoon kunnen stappen (toen was 'k van mening dat dit toch een paar dagen ging duren) en 3 dagen later al pijnloos kunnen lopen! Maar we klagen niet Eerst heb ik 4.5 km rustig gelopen, gevolgd door 500m aan een 4:30/km om dan nog een kilometertje los te lopen.
Dus: morgen versnellingen (8x 1km
Ondertussen is er ook nog wat (klein) nieuws van de triatlon in Neerpelt die over exact 3 weken doorgaat: momenteel zijn er voor de 1/2de afstand 302 deelnemers ingeschreven (ik start voorlopig met nummer 146)! Dat zal drummen worden in die eerste zwem-meters (al ga ik me met veel plezier achteraan leggen, want t zal in dat onderdeel echt niet op een minuutje min of meer aankomen
Deze middag ga ik ook eens werk maken om mijn bevoorradings-strategie op papier te zetten, zodat mn begeleiders weten wat te doen
UPDATE: 19u30 - Zwemmen: 1.900m open water
De ganse middag was het hier pijpestelen aan het regenen, maar rond 18u hield het ineens op! Meer zelfs: er kwam zowaar een warm lentezonnetje opzetten . Ideaal moment dus om nog eens naar de Nieuwdonk te trekken om die langverwachte 'ganse ronde' te kunnen maken. En gelukkig had ik er totaal geen problemen mee. Of toch: door het warme weer van de voorbije dagen, begon er op de stukken waar je makkelijk kan staan algen en van die 'lange groene slierten' (het heeft ongetwijfeld een wetenschappelijke benaming, maar dit eventjes terzijde) te groeien die eigenlijk wel hinderen. Je trekt die immers steeds mee met je hand en ze blijven aan je gezicht plakken. Maar door een metertje of 5 op te schuiven omzeil je het probleem makkelijk!
Op de foto: mijn assistente die telkens braafje met mijn 'teenslippers' staat te wachten als ik uit het water kom. Lief hé
Zoals gevraagd ging ik zaterdagochtend nog eens op controle met mijn voet. De dokter wou het voor alle zekerheid toch wat opvolgen, want als zo een infectie in je bloedbaan terecht komt kan daar blijkbaar heel wat gesukkel uit voortkomen. Maar k had er wel vertrouwen in, want de pijn én de zwelling was al véél minder, ik kon al vlot stappen. Enkel gewoon 'stilstaan' deed nog veel pijn. En mijn voorgevoel zat juist: t gaat de goede kant uit. 2 dagen met je benen omhoog liggen duren écht wel lang, maar t is dan toch rendabel geweest. En als er dan toch een positief puntje aan dit verhaal is: voor het eerst in jàren zal ik deze zomer es geen spierwitte benen hebben... 'k heb die 2 dagen namelijk doorgebracht in ne ligstoel op ons terras, dus ondertussen toch es een beetje kleur gekregen
12u - Fietsen: 26.20 km in 44:55
Aangezien het niet om een blessure van spieren of pezen gaat, mocht ik ook beginnen sporten, voor zover de zwelling geen pijn veroorzaakt (wat die zit net op de rand waar je schoen aansluit) én de zwelling niet erger zou worden natuurlijk! Daarom trok ik er op de middag op uit voor een intensieve duurtraining op de fiets. Om es te kijken waar ik sta deed ik het parcours van onze duatlon (4 rondjes van 6.6 km) die volgende zaterdag doorgaat. Daarvan had ik nog rondetijden van vorig jaar, dus ik kon perfect vergelijken. Het resultaat was beter dan verwacht: elke ronde 1 minuut sneller dan in oktober, maar er wel rekening mee houden dat ik nu niet eerst 5 km voluit gelopen had (maar ook niet voluit gefietst heb).
Zeer slecht nieuws! In mijn vorige post had ik al gemeld dat ik een insectenbeet had op mijn voet en dat dit redelijk pijnlijk aanvoelde... Dinsdagavond ben ik daarmee naar de dokter geweest en die had me een zalfje en pillen voorgeschreven. K had er goede hoop op dat het daarmee stilaan zou beter gaan en binnen een paar dagskes zelfs weg zou zijn. Maar... gisteren in de loop van de dag is het steeds erger en erger geworden: mn voet was zowat dubbel zo dik geworden, voelde heel pijnlijk aan en k begon er zelfs wat koorts van te krijgen. Zelfs stappen lukte maar met moeite Daarom bracht ik nog een bezoekje aan de dokter en die heeft me nu cortisone voorgeschreven en k moet 2 dagen plat liggen met mn voet omhoog . Blijkbaar is het een allergische reactie (en ontsteking) op die beet...
Over de halve marathon zal ik dus een kruis moeten maken: k zal overigens al heel blij zijn als ik tegen zondag weer deftig en pijnloos kan stappen!
Nog maar eens een bewijs dat een ongeluk in een klein hoekje schuilt: je bereidt je zo goed mogelijk voor, wordt gespaard van ziekte of kwetsuren, maar dan komt zo een onozel spinnetje (of ander insectje) roet in het eten gooien. Nu ja: als het dan toch moest gebeuren, heb ik het liever nu (voor de halve marathon) dan binnen 3 weken (voor de triatlon) hoor!
De laatste dag van de maand zit er weer op: tijd voor de (o zo onbelangrijke) statistiekjes: Zwemmen: 4.50 km (2u) - 6% van de trainingen Fietsen: 441 km (14u45) - 47% van de trainingen Lopen: 170 km (14u45) - 47% van de trainingen
Maandtotaal: 31u30
Als ik de som maak van de eerste 5 maanden van 2010 kom ik aan volgende totalen: Zwemmen: 20.6 km (10u) - 7% van de trainingen; Fietsen: 1835 km (63u33) - 44% van de trainingen Lopen: 772 km (70u12) - 49% van de trainingen
Jaartotaal: 143u40
Wat erger is: deze ochtend ben ik opgestaan met een serieuze ontsteking op de wreef van mn linkervoet. De reden ken ik niet, maar t lijkt me of ik gebeten ben door een insect (wellicht een spin). Stappen gaat min of meer probleemloos, maar mn voet knelt enorm in mn schoen... Hopelijk krijg ik het met ontstekingsremmer tegen morgen in orde zodat de geplande versnellingen alsnog kunnen afgewerkt worden. Want k zou die toch nog heel graag doen voor de wedstrijd van zondag...
Na de duurtraining van woensdag had ik het gevoel dat de fietsuithouding voldoende op punt staat. Ik kan dus wat meer tijd uittrekken voor het tempo-werk, de zogenaamde intervallen of versnellingen. Maandag had ik al een lange 'tijdrit' afgewerkt, waarbij ik uitkwam op meer dan 33 km/u, dus nu zou het wel handig zijn om die snelheid nog een klein tikkeltje op te voeren. Dit kan best gedaan worden door korte intervallen aan een hogere snelheid dan in wedstrijd af te werken. De vorige weken had ik al eens 4x, 5x en 6x 2'30 gedaan. Die gingen telkens heel vlot, dus wou ik nu eens de duur verlengen tot 3' én toch rond de 35 à 36 km/u blijven rijden. Hiervoor had ik op de Scheldedijk een strook uitgezocht waar er enkel zijwind stond. Blokje 1: 37.9 km/u Blokje 2: 38.3 km/u Blokje 3: 38.5 km/u Blokje 4: 38.3 km/u Blokje 5: 38.7 km/u Blokje 6: 38.8 km/u Blokje 9: 39.5 km/u
Morgen is't weer gedaan met het schoon leven: dan moeten we weer aan het werk... Deze week doe ik nog enkele korte maar intensieve trainingen en dan gaat het zondag richting Nijlen voor de halve marathon (waar ik ga proberen om toch zo dicht mogelijk bij de 1u30 te komen). De week daarna zal het dan vooral recupereren worden om fit te zijn voor de duatlon die we in Berlare organiseren met/voor de collega's. En als dat achter de rug is gaan we nog 1 week stevig doortrainen om daarna een weekske te rusten voor hét grote seizoensdoel: de halve triatlon in Neerpelt. En daarna: ??? Nog geen flauw idee
K had eerlijk gezegd dat t er niet meer ging van komen om die duurloop nog af te werken. Je weet wel hoe dat gaat: net terug van (weliswaar een korte) vakantie, twee uur in de auto gezeten, bij thuiskomst plof je je neer in de zetel enz... Maar uiteindelijk heeft het me geen enkele moeite gekost om mijn loop-outfit aan te trekken voor de duurloop. T moest overigens een hele trage worden: 5:45/km had de coach me opgedragen. En jawel: k heb er me perfect aan gehouden! Meer zelfs: er waren zelfs 3 kms die 'te traag' waren .
Op het einde van de training begon ik zelfs rare gedachtenkronkels te krijgen... Hiervoor efkes terug in de tijd: na de halve marathon van Veltem vond ik deze afstand ideaal. Niet te lang (om te beginnen vervelen), niet te kort (zodat er op uithouding en weinig op weerstand en explosiviteit moet gelopen worden). De marathon: daar voel(de) ik totaal niks voor: meer dan 3u lopen, k mag er niet aan denken... Maar gisteren zat ik zo in een zalig tempo dat ik het gevoel had dat het uren aan een stuk vol te houden is (wellicht een zware overschatting, maar t voelde op die moment toch zo aan)... Dus misschien moet ik voor de lol dan toch maar es een marathon gaan doen!? Desnoods er gewoon op training es 42 km op uit trekken. Maar k heb me voorgenomen om voor de periode na de halve triatlon nog geen (sportieve) plannen te maken, dus we gaan er niet te ver over nadenken
