Na de halve marathon van zondag enkele dagen wat minder kilometers gedaan. Maandagavond in Berlare een vijftal kilometer gaan lopen met de mensen die verder lopen na de start to run. En het was met stramme benen eens aan het lopen ging het iets beter maar kort daarop was weer het gevoel van vermoeide benen. Ook was het de eerste keer dat het echt slecht lag in het Broek de regen van het weekend had de bospaden duidelijk geen deugd gedaan.
Den dinsdag stond de str in Brussel op het programma. Het valt wel op dat in het warandapark in Brussel aanzienlijk minder lopers zijn dan vóór de 20 km van Brussel. En hoe ze het doen? Ben blij dat er nog enkelen zijn die ik kan volgen
Vandaag woensdag waren er weer weer aanzienlik wat mensen uit Berlare overgekomen en samen met enkele anciens hebben we een tourken van 5,5 km gelopen. Maar
voor de meesten was het de eerste keer dat ze in de warmte liepen en dat dit een invloed op het menselijk gestel heeft hebben de meesten dan ook ondervonden en het was puffen en afzien geblazen. Soms moest er zelfs eens een tiental meter gestapt worden maar iedereen haalde het einde en de meesten waren ook content dat ze het eindpunt bereikt hadden.
Valerie, heeft echt pech gehad vandaag, ze was van het verre West-Vlaanderen afgekomen om samen met ons te lopen, maar de werken in Beervelde hebben haar verrast en ze heeft anderhalf uur fileleed moet verteren en dus onverricht terzake moeten terugkeren . Misschien zal deze extra rust haar goed doen want zaterdag gaat ze de Ventoux beklimmen (bij deze veel succes toegewenst).
Als er wat minder kilometers wordt gelopen is er tijd voor analyses te maken en dank zij de garmin kan dit ook perfect (alle kilometertijden kunnen worden op pc gezet en allerlei grafieken kunnen worden opgemaakt). Het was duidelijk zichtbaar dat ik mij halfweg een beetje geforceerd had door toch iemand te willen volgen die te snel was voor mij; Door 1 km te lopen aan een hartslag die 8-tellen hoger lag (127 ipv 119) liepen nadien mijn kilometeretijden bijna met 45 op (had trouwens ook het gevoel dat het niet meer zo goed ging). Dit zijn blunders dat je je eerste halve mag tegen komen, maar eigenlijk al beter moet weten als je aan je 15de halve marathon bezig bent. Maar zo zie je nooit te oud om te leren en iedere wedstrijd brengt andere ervaringen (lessen) met zich mee.
Het volgend weekend loop ik vrijdag in Torhout (samen met Franky) de 10 km. Een deel van de amsterdamgangers waagt zich aan hun tweede marathon in Torhout(Geert,Kurt DJ, Dirk). Dit wil zeggen dat 6 van de 10 amsterdamgangers al een tweede marathon zullen gelopen hebben (Rotterdam:Valerie en ikzelf, Antwerpen:Patrick). Waar blijft de rest?
Er volgt hierbij ook een verslagje van de voorbereidingen geschreven door Sonja:
"Het is weer zover : ons mannen lopen nog eens een marathon ! De place to be : Torhout, aanstaande vrijdag.
Wie het zijn ? Wel, 3 van de Amsterdamgangers van weleer : Dirk V. , Geert E. en Kurt D.J.. De jogtrainers willen hen op een bijzondere manier bijstaan : Danny en Franky lopen ginder ter plekke de 10 km mee ! Echte kameraadschap noem ik dat.
Kurt D.G. , ook een jogger van Overmere, zal er de 100 km stappen, ook bewonderenswaardig.
Wij, als vrouwen van de 3 marathonlopers, zagen dit avontuur toch anders verlopen dan ten tijde van Amsterdam.
Het gevolgde schema was hetzelfde als de vorige keer omdat het toch bewezen heeft echt degelijk te zijn. De stress daarrond was merkelijk minder, kilometers vreten was de laatste weken dè boodschap. De tweelingsbroers Geert en Kurt deden dat meestal samen, hun tempo ligt ongeveer gelijk. Dirk trainde vaak in gezelschap van zijn vrouwtje Ann, hij al lopend, zij al fietsend wel te verstaan.
De schade aan voeten en benen bleef nu binnen de perken. Alle 3 weten ze nu goed welk schoeisel voor hen het beste is en de afwisseling tussen de nieuw-gekochte en de reeds goed-ingelopen-schoenen leek ideaal. De blaren situeren zich deze keer vooral ter hoogte van Anns zitvlak na al die zondagvoormiddagen op de fiets naast haar ventje !
Wat ons mannen hun eten betreft : amai, ze staan scherp ! Vooral Dirk "shakte" erop los en verloor vele kilo's. Bij alle drie stonden veel pasta's op het menu en deze laatste dagen moeten er ook weer pannenkoeken zijn. Al weken wordt opgelet met drank en vet.
"Het verbeteren van hun persoonlijke tijd" is wat hen deze keer drijft. Bij de eerste marathon lieten ze zich, ondanks de vele waarschuwingen, toch verrassen door de snelle start. Nu willen ze vooral daar opletten en zo de man met de hamer ontlopen ! Ook de avondkoelte is volgens hen iets dat enkel in hun voordeel kan spreken... wij als vrouwen hopen dat... 't zal vrijdag overdag te rusten zijn (of op voorhand te slapen ?!).
Alleszins, ook wij zullen trouw op post zijn en roepen nu reeds uit volle borst :"ZET HEM OP MANNEN !!!"
Foto 1: de drie die zich vrijdag aan de marathon wagen
Foto 2: enkelen na de zware trainingsloop van woensdag (Sonja die altijd klaagt dat ze overwerkt is, is blijkbaar niet te moe om deugnieterij uit te halen
)

17-06-2009 om 00:00
geschreven door danny 
|