Na een vrij zwaar hartinfarct ben ik begonnen met lopen: van een start to run naar 10 km, naar een halve marathon en zo naar een marathon. Ik neem deel aan veel joggings en doe ook in de week de nodige kilometertjes. Natuurlijk loop ik deze niet alleen maar met verschillende andere joggers.
Het loopverhaal van Danny
07-04-2009
start to run Berlare: week 4 maandag
In onze start to run-sessies in Berlare zijn we in week vier aanbeland. En in de twee groepen blijft het enthousiasme groot. Ook zijn er verschillende die ook nog op eigen houtje een derde sessie per week doen (aan te raden natuurlijk - behalve bij kwetsuren of een een gevoel van overbelasting natuurlijk). Sommigen doen het alleen en anderen spreken zelfs in een goepje af om zo een extra trainingstochtje te maken. Zoals al eerder gezegd ze ijn in Berlate uit het 'goede hout' gesneden.
Vandaag werd het aantal minuten nogmaals opgetrokken (er werd nu vijf minuten aan één stuk gelopen). Velen hadden er schrik voor. Maar terwijl men vlot aan het kletsen was ging die minuten zeer vlug voorbij. En ook wordt week/week het 'tourken' dat we doen iets groter. Moet wel zeggen dat er door 'het langer licht zijn' veel meer mogelijkheden zijn om anderer routes te nemen.
Ook naar blessureleed valt het mee en de meest gehoorde klacht is 'stijve kuiten' ---> de oplossing: warm houden en stretchen!!! Menu week 4
Daar het volgende week paasmaandag is en omdat niemand een sessie zou moeten laten vallen zijn de sessies voor volgende week als volgt onderverdeeld:
maandag 19u30 (eerste weeksessie) dinsdag 19u30 (herhaling eerste weeksessie voor diegenen die niet konden op maandag - wie een tweede keer wil lopen ook altijd welkom natuurlijk) donderdag: 18u30 en 19u30 de tweede weeksessie
Nu donderdag wordt er ook gewoon gelopen om 18u30 en 19u30
Op zaterdag vrij vroeg uit de veren om af te reizen naar Rotterdam. De dag begon met een paniek sms van Valerie. Wat was er gebeurd? Onze Westvlaamse wereldreiziger zat wel op de goede verbinding Lille-Flandres/ Antwerpen maar ... in de verkeerde richting We spraken dan af in Rotterdam aan de inschrijvingen.
Toen ik en mijn vrouw rond 10 uur in Rotterdam toe kwamen was het er bewolkt, winderig en koud dus dat beloofde weinig voor de marathon. Eerst had je niet zo de indruk dat er daar de volgende dag een marathon werd gelopen, maar kort na de middag veranderde dat (de straten werden al afgesloten, slogans in het straatbeeld, reclame op tv...) Rotterdam adememde 'marathon'. Ondertussen was Valerie ook 'geland' en konden we de administratieve zaken in orde brengen. Vlug nog ergens een spaghetti gaan eten en terwijl Valerie en Lut door Rotterdam wandelde ben ik richting hotel getrokken om gewoon op het bed te gaan liggen en tv te kijken. Dus rusten en ... de zenuwen onder kontrole houden.
De volgende morgen bleek het windstil te zijn en ook de temperatuur was heel aangenaam. Idealer kon het niet. Na een stevig ontbijt (er was werkelijk aan alles gedacht in het hotel), richting start. Ik had mij opnieuw bij de pacers van runnersworld laten inschrijven dus die mensen begeleiden je perfekt naar de startplaats. Ik was gestart met de groep van 4:15 om alzo goed weg te komen bij de start en zo geschiedde ook. De eerste maal de brug over was werkelijk hallicunant mat langs beide zijden boten die als een fontein water naar boven spoten. De eerste tien kilometer ongeveer 10/uur aangehouden, maar wist ook dat ik dit niet kon aanhouden. Wel spectaculair was mijn hartslag die bedroeg toen 116 en is gedurende gans de marathon niet boven de 119 geweest (dus vere van de paniekgrens). Tussen kilometer 10 en 20 eigenlijk wat gewacht naar de groep 4:30 maar toen die aankwamen was het overschakelen naar een iets hoger tempo er niet meer bij en moest ik die meterken per metereken laten weglopen. Geen probleem, maar het begon er wel op te duiden dat het zwaar ging worden.
Opdat moment begon de zon echter goed te schijnen en ws het eigenlijk wat te wrm aan het worden, de drinkposten die om de vijf kilometer stonden benutte ik dan ook zeer goed, maar had rond km 18 alweer het gevoel van erge dorst. Mijn suikers binnenpakken deed ik volgens mij wel zeer goed (gel, druivensuiker, vloeibare suikers), om de 5 km nam ik wel iets binnen en dit tot km 27 want daarna verteerde mijn maag die spullen niet meer zo goed (zelfs nu 24 uur later valt het eten mij nog steeds zwaar). Op km 27 waar me opnieuw de brug gepasseerd en kwam ik op hte punt waar mijn vraouw en de ouders van Valerie had postgevat; Ik kreeg toen ook het slechte bericht dat het niet zo goed ging met Valerie (achillespees en milt) en zou even later ook uit de wedstrijd stappen.
Het tweede gedeelte werd een lijdensweg en een ongeloofelijke ervaring tergelijkertijd. De lijdensweg omdat het afzien was en elke kilometer werd afgeteld, om de 100 m op de garmin kijken en jezelf afvragen wat je daar godverdomme op nen zondagmiddag loopt te doen en of je op je 47 ste niet meer verstand heb dan zulke toeren uit te halen. Een triomtocht omdat je zag dat er nog anderen veel meer aan het afzien waren en er velen de strijd opgaven (slecht 6500 atleten toegekomen van de 20.000 starters (kan dit laaste cijfer moeilijk geloven). en ook de schitterende ambiance; De laatste 10 kilometers moest je langs vele, vele mensen met als apotheose de coolsingel; Onbeschrijfelijk die mensenmassa die voor iedereen de handen op elkaar doen.
Ja en dan ben je aan de aankomst totaal leeg, emotioneel naar de klok kijken en beseffen ik heb het gehaald ... 5u11 - zeker geen wereldtijd maar een enorme voldoening datik ervoor de derde keer in slaag om een marathon tot een goed einde te brengen en dit niettegenstaande dat het er medio 2005 niet zo goed uitzag voor mij. Van een 'come back' gesproken.
Zie hierbij ingesloten ook enkele foto's:
1. Foto van de spanning voor de start 2. Op enkele meters verwijderd van de aankomst 3. Moe maar voldaan na de aankomst
Ik ga vandaag alleen wat cijfermateriaal op de blog zetten en morgen volgt er een uitgebreider verslag met foto's. Want moet eerlijk zijn mijn pijp is uit. Ik heb mijn derde marathon beïndigd in 5u11'. Wat ik na twee marathons al wist is vandaag bevestigd nml. het is en blijft zottenwerk. Maar moet wel zeggen de ontvangs die je de laatste honderde meters krijgt op de coolsingel is niet te beschijven. Je duikt een mensenzee in (naar schatting 80.000 mensen) die even enthousiast uit de blo gaan en applaudiseren voor de laatste als voor de eerste. Je mag van Hollanders zeggen wat je wil maar qua manier van supporteren "dikke, dikke chapeau".
Vandaag waar we aan de tweede dag van week 3 aanbeland. De twee groepen waren al wat evenwichtiger verdeeld (eersste groep 15) en zoals op voorhand voorspeld was ... het was lastig. De moeilijkheidsgraad werd bepaald door het groot aantal keren 2 minuten (8 maal) en de rustperiode die was terug geschroefd tot amper 1 minuut. En vanaf vandaag weten alle deelnemers hoe vlug een minuut voorbij is .
In de eerste groep was er iemand die veel last had van pijnlijke kuiten maar ze beet moedig door. Ook andere kwaaltjes kwamen bij sommigen naar boven: scheenbeen (altijd mee oplette), achillespees, ... Bij anderen was er dan weer beterschap en hoe meer ze liepen hoe beter ze zich voelden.
Voor diegenen die in het weekend lopen gelieve de training te nemen die we maandag gedaan hebben
Vandaag was in Het Laatste Nieuws ook een foto van de start to run vershenen samen met een verslag.
Vandaag ook nog enkele foto's getrokken - ik zal die spreiden en nu en de volgende keren er telkens wat van publiceren.
foto1: groepsfoto van de deelnemers om 18:30 foto2: vooraan in de groep van 19:30 foto3: sfeerfoto van tijdens de 'recuperatie'
Rotterdam nadert nu wel heel snel en vandaag werden de laatste kilometers (op start to run van morgen na) getraind. Het werd een kort trainingstochtje van 5 km. En dat volop in het zonnetje maar met (durf het bijna niet schrijven) ... een serieuze wind (hopelijks blijft die zondag achterwege). Sinds midden februari is de wind een konstante geweest niet dat hij enorm hard heeft geblazen maar het was steeds een vennijnig, (zeer) koud aanvoelende wind. Maar de ellende is geleden en zondag sta ik aan de start van mijn derde marathon. En dat op zichzelf is al een gans prestatie wetende vanwaar ik kom. De voorbereiding naar zo een marathon toe brengt je zowel fysiek als mentaal naar een enorme piek en dat is voor mij heel, heel belangrijk. De maand maart werd afgesloten met een voor mij ongekende kilometersstand van 237 km en dat naast de 218 km van februari brengt mijn voorbereiding op een zeer hoog aantal kilometer (op twee maand tijd een 50-tal meer dan mijn voorbereidingen naar marathons toe). Dus ik heb wel het maximum uit de trainingsperiode gehaald en er meer willen uithalen zou fysisch onmogelijk zijn en medisch zelfs gevaarlijk. Naast vele eenzame kilometers die ik getraind heb heb ik ook dikwijls in goed gezelschap gelopen (Valerie,Johan, Franky, Antoine, Hendrik ... en alle andere joggers(en jogsters) van Overmere, Mechelen en Brussel) en die hebben de vele trainingsuren veel aangenamer gemaakt.
Niet tegenstaande ik het weer veel tegen gehad heb lijken de weergoden mij voor zondag toch gunstig gezind en zie hierbij nogmaals de weersvoorspellingen voor Rotterdam de eerstvolgende dagen:
Weersverwachting Rotterdam deze week
woensdag 1-04
donderdag 2-04
vrijdag 3-04
zaterdag 4-04
zondag 5-04
maandag 6-04
dinsdag 7-04
Min
0 °C
7 °C
6 °C
9 °C
8 °C
8 °C
10 °C
Max
15 °C
17 °C
20 °C
18 °C
13 °C
19 °C
14 °C
De zonkans komt overeen met het percentage van de daglichtperiode waarin zon verwacht wordt.
Zon
70%
80%
50%
35%
20%
50%
30%
De neerslagkans is over 24 uur.
Neerslag
0%
0%
15%
35%
40%
30%
45%
Windrichting
NO
O
Z
ZW
N
Z
ZW
Kracht
4
4
3
4
2
4
4
Een noorderwindken van amper 2 beaufort en dat bij 13 graden (een droom). Dit is mijn derde marathon en de derde maal dat ik het geluk (hopelijks blijft het zo) die kan lopen bij exact dezelfde temperatuur nml. 13 graden.
Ik ga afsluiten met woorden die ze ook in het 'oude Rome' gebruikte voor de gladiatoren de arena betraden: "Morituri te salutant"
Vandaag zijn we aanbeland in de cruciale derde week van start to run. Waarom crutiaal? Twee redenen nml. als men de derde week overwonnen heeft haakt men niet meer af en blijft men volharden (en aan het enthousiasme te zien zullen de meesten dat ook doen) en op donderdag staat de voor mij moeilijkste sessie van allemaal op het programma. Dus donderdag op de tanden bijten
We waren ook de eeste maal verdeeld in twee groepen. In de eerste groep om half zeven waren we met niet zoveel (maar aan de reakties te horen zouden er donderdag meer komen) en de tweede groep om half acht was weer een 'serieuze bende'. We zijn ook van het parcours afgeweken dat we anders deden en we zijn langs het 'broek' gelopen. Over dit parcours was iedereen heel positief.
Spijtig genoeg heeft er ook iemand moeten afhaken wegens blessureleed nml. hielspoor en daar is echter weinig of niks aan te doen en is men medisch verplicht om te stoppen met lopen. Voor de rest waren er ook allerlei andere kwaaltjes (knie- en kuitproblemen) maar die zijn te overwinnen.
Ook ga ik hieronder meegeven welke afstanden we tot nu toe per sessie gelopen/gestapt hebben (let op: hier geen gemiddelden uithalen want ook het stappen zit er tussen):
16/03 14 min 1760 meter 19/03 18 min 2200 meter 23/03 22 min 2650 meter 26/03 22 min 2840 meter 30/03 24 min 3000 meter
Na donderdag een str-sessie gedaan te hebben en vijdag een vijftal kilometer losgelopen te hebben was het zaterdag rustdag. En ik had wat last van de achillespees.
Zondag was het dan de wedstrijd in Damme. Had wel wat schrik dat de kwetsuur erger zou worden maar tijdens het lopen er weinig last van gehad.
In Damme waren veel VITA-atleten (ong. 40). Ook overmere liet zich niet onbetuigd met 4 starters en ... 5 aangekomenen . Hoe we dat gedaan hebben? Vrij simpel Hendrik was te laat (moeilijk parkeerplaats gevonden) en had de start gemist
Ondanks het zonnetje voelde het langs de Damse vaart vrij koud aan en ja dan was er (zoals men mij al verwittigd had) opnieuw de wind. Hoe het mogelijk is weet ik niet maar weer had ik den indruk dat we konstant tegenwind hadden (en ik was niet de enige met dit gevoel). De eerste vijf kilometer zeer onspannen gelopen met een hartslag van 119 en kwam op kilometerpunt 5 door in 31'10". Kort nadien kwam er mij een duo voorbij dat er stevig de pas in hield, heb die toen gevolgd en met een hartslag van 126 werd de tweede vijf kilometer afgelegd in 29'15". Het is vooral dat gevoel van na een tijdje te kunnen versnellen dat mij veel courage geeft voor Rotterdam. De eindtijd was 1u00'25" (eigenlijk te snel volgens hetgeen ik voorop gesteld had). Na de goede tijden (in mijn perspectief gezet natuurlijk) van de afgelopen weken komt het erop aan de laatste week niet overmoedig te worden en gekke dingen te doen de eerste 20 km in Rotterdam. Das ja nog 1 week (2 str in Berlare en woensdag nog een 5-tal kilometer loslopen) en we staan aan de start in Rotterdam.
De tijden van de mensen van Overmere (bij benadering)
Kurt DG: 46' Hendrik : 50' Johan: 52' Valerie : 57' Danny: 1 uur
Zie hierbij ook het weerbericht de volgende week in Rotterdam:
maandag 30-03
dinsdag 31-03
woensdag 1-04
donderdag 2-04
vrijdag 3-04
zaterdag 4-04
zondag 5-04
Min
-1 °C
4 °C
4 °C
6 °C
6 °C
7 °C
7 °C
Max
11 °C
13 °C
15 °C
18 °C
19 °C
18 °C
16 °C
De zonkans komt overeen met het percentage van de daglichtperiode waarin zon verwacht wordt.
Zon
75%
30%
45%
80%
80%
70%
65%
De neerslagkans is over 24 uur.
Neerslag
10%
15%
5%
0%
0%
0%
20%
Windrichting
ZW
W
NO
O
NW
W
W
Kracht
3
2
3
3
2
3
3
Foto's:
1. Valerie en ikzelf voor de start voor één van de vele boekenwinketjes in Damme 2. Het vijftal van Overmere na de aankomst in Damme 3. In de straten van Damme keek ik nog eens naar den tijd en ... zag dat het goed was
Opnieuw hadden we de weergoden niet echt mee vandaag. Een strakke wind (gelukkig was het droog) zorgde voor een 'fris' gevoel. Het belangrijkste echter was opnieuw de zeer grote opkomst (dus men blijft bij slechte weersomstndigheden volharden - dus een groep 'doorbijters'). Alvorens de training te starten gingen we allen op de foto voor de krant "Het Laatste Nieuws".
Na de opwarming en het strechten gingen we er tegen aan vandaag werd de 'duur' weer wat opgedreven en er waren sommigen die schrik hadden om dat er nu reeds drie keer drie minuten moest gelopen worden. Die schrik was echter ongegrond was iedereen volbracht (jaja al 'tetterend') vlot de vooropgestelde training en konden eigenlijk nog wat verder gelopen hebben.
Wel kwamen er enkele vragen over links en rechts wat 'pijntjes' die opdoken. Daarom zal de tips ook over die kwaaltes gaan:
1. Last van stijve kuiten: Bij de meesten is het een tijdje geleden dat ze aan sport gedaan hebben daardoor komt doorbloeding van spieren moeilijk op gang. De beste remedie is hier behandeling met warmte (vb. warm bad, kersenpittenkussentje, ...). Ook mag je zeker het stetchen niet vergeten. Ook de dag na het lopen regelmatig stretchen is een aanrader
2. Pijn in de knie Indien het om een soort stramheid gaat het kalmpjes aan doen en eigenlijk ook warm houden. Indien de pijnen echter konstant en 'stekend' zouden zijn zeker een dokter raadplegen
3. Hiel doet pijn Zeer goed opvolgen (kan wijzen op hielspoor) en bij verslechtering zeker dokter raadplegen.
Vanaf maandag is er ook de mogelijkheid om in twee groepen te trainen dus er is een training voorzien om 18u30 en één om 19u30. Daat het ook een uur langer 'klaar' zal zijn zullen we den omloop die we doen ook uitbreiden en langs het 'broek' lopen.
Voor diegenen die in het weekend een derde trainingssessie doen is het best om degene van donderdag nog eens opnieuw over te doen.
We zijn in de laatste lijn van de voorbereiding aanbeland (op minder dan 10 dagen van Rotterdam) en ja zelfs in die laatste dagen van voorbereiding zijn de weergoden ons zeker niet gunstig gezind (regen,wind, hagel,...).
Maandag str in Berlare en moet eerlijk zeggen de 25 km van Lier zaten nog goed in de benen. Dinsdag volledige rustdag en 's avonds een bezoek aan de sportkiné ( Christa Vincent uit Kalken) om de kuiten nog eens goed los te maken want het was nodig. Woensdag dat nog eens 10 km gelopen aan een voor mij toch strak tempo en we (Valerie, Antoine (die nog een versnelling in de benen had) en ikzelf) op 1u03' en dit zonder ook maar één ogenblik te forceren. Dus vrij goed.
Voor de rest is,zoals reeds gezegd, het moeilijkste de zenuwen onder controle houden. Je komt uit een zeer intense en belastende trainingsperiode (die toch 10 weken in beslag heeft genomen) en nu twee weken voor de marathon moet je afbouwen en rusten. Psychologisch is dit moeilijk te snappen maar toch is dit een zeer belangrijk onderdeel en in elk schema staat hetzelfde voor de laatste twee weken: RUSTEN!!!
Zondag neem ik wel nog deel aan Damme-Brugge-Damme maar ga het slimmer aan pakken dan vorig jaar en geen "snelle tijd" willen lopen want dat zo dom zijn. Dus 1u03' zou weer het uitgangspunt zijn. Daarnaat nog 3 str in Berlare en nog 2 korte runs van 5 km en de voorbereiding zit erop. Een zeer intense periode maar als je erop terug kijkt toch een periode waar je heel fier kan zijn over de geleverde trainingsarbeid ongeacht wat ook het resultaat zal zijn in Rotterdam. Eingenlijk is voor mij de trainingsperiode belangrijker dan de marathon zelf (als je louter kijkt naar het in conditie houden van het hart)
Voor de rest wat last van kleine kwaaltjes: dijspier die wat pijn doet en een geïrriteerde achillespees. De vraag is echter zijn dit echte pijnen of zijn dit de pijnen die 'tussen de oren zitten' (ook weer een typisch fenomeen de laatste weken).
En ja de voeding ...koolhydraatrijk dus spaghetti en bruin brood. Na 5 april zal de spaghetti toch wel een tijdje van het menu verdwijnen denk ik
Toen ik thuis vertrok en zag hoe de hemelsluizen openstonden had ik geen goed oog in een hoge opkomst. Toch waren er meer dan 70 sportievelingen aanwezig. Dit duidt erop dat men in Berlare uit het goede hout gesneden is om deze start to run tot een goed einde te brengen. Ook bestaat de groep uit enthousiastelingen die elkaar zullen oppeppen als het eens wat moeilijker zal gaan. Ook het enthousiasme waarmee iedereen het "papierken met de weekmenu" komt ophalen laat het beste vermoeden.
Na de opwarming en het stretchen stonden er vandaag 11 loopminuten en 11 stapminuten op het programma. Iedereen volbracht dit met de glimlach en was ook nog volop aan het babbelen op het einde. Ja en zelfs achteraan in de groep hoorde ik nog iemand roepen "Is het al gedaan ..."
Er werd ook een enquete gehouden om eventueel de groep in twee te spiltsen. Een beslissing hieromtrent valt één van de volgende dagen en is nog onder voorbehoud. Ondertussen is hieromtrent reeds een beslissing gevallen (dank zij de mensen van de sportdienst die hier kort op de bal hebben gespeeld) en vanaf 30 maart zal er in twee groepen getraind worden. Donderdag hierover meer.
En ja donderdag krijgen we waarschijnlijk bezoek van de pers voor een groepsfoto.
Vrijdag stond er in Brussel een ludieke wedstrijd op het programma "400 m Broodje Brussel". In teams (wij met 8) moest zoveel mogelijk ronden van 400 m worden afgelegd en dit in aflosingsvorm en in een tijdspanne van 45'. De plaats van gebeuren was het warandapark in Brussel. En ja de zon was van de partij en dit samen met Braziliaanse sfeermakers zorgde dit voor een gezellig sfeerjte. Die 400-meter lopen waren wel vrij lastig.
En zaterdag stond Lier op phet programma. Of de ultieme test over 25 km. Ik ben met een bang hart naar Lier vertrokken maar we hadden toch al het zonnetje mee. Het vooropgestelde doel was 2u50' - met die tijd kan ik met een gerust gemoed de laatste twee weken naar Rotterdam toe leven.
In de start was het een gedrum maar eens goed op pad kon er zeer vlot gelopen worden. Na een kilometer of 5 zat ik tot mijn eigen verwondering in een groepje van 12. Dit viel dan uiteen in twee groepen en ik lipe in het eerste. Daar ik schrikk had om mij te vergalloperen liet ik mij uitzakken naar het tweed groepje om er op km 7 weer van weg te lopen. Ik bengelde zowat tussen de twee groepjes - en ja het deed mij echt plezier om eens niet bij de allerlaasten te lopen. En alhoewel het prachtig loopweer was moest de wind toch weer zijn duid in het zakje doen langs de boorden van de Nete. Maar alles bleef uitermate volt gaan en het gropeje voor mij liep een 250 m van mij weg en het ander groep verachterde snel. Mijn hartslag bleef ook zeer goed (124). Op km 10 kwam ik door in 1u03. Het bleef vlot gaan tot km 16 toen had ik een dipje (ook km 17 en 1) en de kilometertijden liepn ineens op naar 6'30" en hartslag naar 130 maar wonderwel verdween dit gevoel en daalden de rondetijden naar 6'. Een voordeel de laatste vijf kilometer was ook wel dat ik het gropeje dat ik in den beginne had laten gaan weer in het vizier kreeg en op enkele na weer kon remonteren (dat geeft je vleugeltjes). Ook reed mijn vrouw mee met de fiets zodat ze mij wat "uit de wind" kon zetten in de lastige stukken maar ja zo simpel is dat nu ook niet. Ook Hendrik was aanwezig in Lier en alhoewel dat hij konstant liep te sakkeren van "het zal niet gaan" liep hij toch vlot onder de twee uur.
De eindtijd - een zeer goede (en overwachte) 2u37'15". Als je de vijkilometer tijden gaat bekijken is er een zeer grote regelmaat: 31-32-32-32-30. Dat met een hartslag in de buurt van 124 (behalve tss km 16 en 18). Ik ben niet met een goed gevoel terug gekomen uit Lier maar met een supergoed gevoel. In mijn binnetste hoop ik nu toch onder de vijf uur te blijven (alhoewel tijd van generlei belang mag zijn, maar toch...).
Het komt er nu op aan van niet te zenuwachtig te worden en het de laatste twee weken rustig aan te doen (woensdag 10 en zondag Damme-Brugge-Damme) en de str's van Berlare natuurlijk dat moet zowet het menu voor volgende week worden.
Foto's:
1. Beelden van "broodje Brussel" 2. Samen met Hendrik voor de start in Lier 3. Mijn gangmaker in Lier
Vandaag waren we aan de tweede sessie toe in Berlare. Iedereen was opnieuw op post en er waren zelfs nog een viertal nieuwelingen. Sommingen hadden de eerste dagen wat stijf geweest maar al bij al was het nog meegevallen. Het inwandelen werd nu vervangen door enkele opwarmingsoefeningen waarna we aan het stretchen begonnen (en moet eerlijk toegeven het is toch een indrukwekkende groep als je dat voor jou ziet staan). na etstrechten kwamen de loopoefeningen - voor de eerste maal was er ook drie minuten bij en iedereen doorstond het lopen heel goed; Daar Franky ook weer aanwezig was konden de snellere lopers met Franky meegaan en hield ik mij bij de personen met een iets lager tempo. Op die manier hoefde niemand zich te forceren en kon iedereen de loopoefeningen afwerken aan zijn eigen tempo (wat heel belangrijk is!!!). Dus nooit forceren maar op eigen tempo lopen! Na de loopoefeningen hebben we uitgewandeld en opnieuw onze stretchoefeningen gedaan. Vergeet niet de stretchoefeningen enkele keren te herhalen moest jullie de volgende dagen spierpijnen hebben.
Enkele gestelde vragen:
Moeten we een derde keer trainen? Degenen die zich niet vermoeid voelen kunnen dit overwegen en dan dezelfde traing herhalen van donderdag; Eventueel fietsen, wandelen, zwemmen is steeds een gepast alternatief (probeer dit dan telkens ong. een half uur te doen). Wanneer doe je dit best als je het doet? Er zijn twee overwegingen of zaterdag (heb je wel een extra dag minder rust) of zondag (maar dan zit je met twee opvolgende loopdagen want maandag is de volgende sessie). Dus dit moet je voor jezelf wat in overweging nemen. Misschien toch best opteren voor zaterdag want twee dagen na elkaar lopen is (zeker in den beginne) wat van het goede teveel.
Heb ik een hartslagmeter nodig ? Een hartslagmeter is zeker nuttig maar nog niet in het begin (pas als je naar langere afstanden overschakeld) en zoals gezegd iedereen heeft zijn persoonlijke harstagmeter bij zich nml. je tong. Babbel tegen je loopcollega's en zoalang je vlot kan adem halen en je niet naar adem moet snakken tijdens het praten ben je niet over je toeren aan het gaan !!!
Waarschuwing: Ga niet op zoek naar schema's en begin nu de oefeningen al te doen van vb. week 6. Het schema is opgesteld met een doel dus houden we ons daar aan gedurende de weken van de start to run en op die manier zal een maximum aantal mensen slagen in de missie om 5 km te lopen.
Na maandag de start to run gedaan te hebben in Berlare (hiervan zal ik tweemaal per week (maandag en donderdag) een verslag op de blog zetten) was het dinsdag rustdag. Ja want nu zijn de laatste drie weken voor de marathon aangebroken en dat wil eigenlijk zeggen afbouwen en rustperiodes in bouwen om alzo ook de spieren (die eigenlijk vezels zijn) te laten herstellen om alzo in optimale omstandigheden aan de start te komen van de marathon.
Woensdag stond er een 10 km op het programma en die heb ik vrij vlot gelopen - "gehaast" op een ideaal duurlooptempo door Johan kwam ik uit op 1u03' (gewoon een ideaal tempo voor mij). Morgenmiddag een vijftal kilometer en morgenavond een start to run-sessie en dan vrijdag opnieuw een rustdag.
Ja en dan zaterdag de "25 km van Lier" en ik ben er bang voor. Vorig jaar was dit een verschrikking. Je loopt gans de tijd langs de Nete. Langs de ene kant de rivier en langs de andere kant de overstromingsgebieden - die vorig jaar volledig blank stonden. Als je dan nog ziet dat er niet zo gek veel deelnemers zijn loop je daar wel vrij afgezonderd. Tot overmaat van ramp ging de regen dan nog over in sneeuw (dag voor Pasen vorig jaar). Het waren qua weersamstandigheden zeer zware omstandigheden, maar juist door dan toch die run uit te lopen had ik een enorme boost qua zelfvertrouwen gekregen en heeft mij enorm geholpen bij het lopen van de marathon van Rotterdam van vorig jaar. 'k hoop dat de weersomstandigheden dit jaar beter mee zitten en dat ik met een even goed gevoel uit Lier terug kom dan vorig jaar (zeer belangrijk om de zenuwen de laatste twee weken in bedwang te houden).
Vandaag was het zover. De eerste sessie van de "Start to run Berlare" vond plaats; Nadat in begin van vorige week bekend werd dat er minstens 30 deelnemers gingen zijn en half weg de week werd aangepast tot zeker 50 waren er vandaag 80 (jawel tachtig) deelnemers op de afspraak. Een indrukwekkende groep als je dat ziet lopen; Ik was dan ook blij dat Franky ook aanwezig was om assistentie te verlenen. Voor een start to run werd er serieus doorgelopen, maar zoals al dikwijls gezegd snelheid is van generlei belang in een start to run. Het belangrijkste is dat zoveel mogelijk van de 80 deelnemers op het einde van de rit de 5 km lopen.
1. Laat je zien anders ben je gezien ... (draag fluo als je in het donker gaat lopen) 2. Stretchen is belangrijk zowel voor als na het lopen 3. Maak gebruik van je armen tijdens het lopen en laat ze maar goed zwaaien
Hieronder nog enkele foto's al zijn ze niet zo duidelijke (deels door de duisternis en deels ook door de fluo) ik heb er de beste uit gehaald:
1. de zenuwachtige drukte voor de start 2. de traditionele groepsfoto 3. het stretchen
Na het in de begin van de week wat rustiger aan gedaan te hebben heb ik er in het tweede gedeelte nog eens de pees opgelegd. Donderdag in het warandapark een 11-tal kilometers gelopen aan een goed tempo. Vrijdag 8 - in een groepje gelopen van een 4-tal personen en de snelheid was toch heel dicht tegen de 10/uur (in een groep kan je alijd makkelijker laten "meedrijven" (alhoewel ...)). Zaterdag 2 tourkes gelopen langs de eendekooi en die gingen uiters vlot (mooi 10/uur met soms pieken tot 10,5 en dit met een hatslag van 127). Zondag gingen we met een 3-tal op weg (Franky, Antoine en ik zelf); Franky gaf het tempo aan en deed dat perfekt; De eerste 6 km aan een egaal tempo van 6'30". De volgende kilometers een tiental seconden trager (de boswegeltjes lagen er dan ook vrij glibberig bij). Daar het de laatste kilometers van de 15 weer "beton" was dacht ik dat we weer naar 6'30" gingen gaan, maar ... die verdomde wind stak weer de kop op en van aan het Schelde aan het "Sluis" tot in Overmere tegenwind (miljaar); De km-tijden gingen dan ook naar 7'. Franky die blijkbaar van de wind houdt liep nog verder tot aan den "Aard". Ik en Antoine (die de eerste keer deze afstand liep) hielden ons wijselijk zoals afgesproken aan de 15 km. Met die wind hadden we het allebei lastig en de grappen en grollen uit de eerste 10 km waren verdwenen buiten het zinnetje "vuil windeken" werd er niet veel meer gezegd. Maar blij en voldaan haalden we toch de piste in Overmere.
Zo zijn we op 3 weken van Rotterdam beland. De volgende 3 weken zijn er nog enkele 'ankers' waar ik mij ga aan vasthouden qua training (een trainingsintensiteit die zal ook worden afgebouwd (de laatste 50 kalenderdagen zaten 42 loopdagen)).
De ankers:
woensdag 10 km - zaterdag Lier 25 km - woensdag 10 km - Damme 10 km. De rest van de dagen zullen worden opgevuld met kortere duurlopen (max half uur) en natuurlijk ook met de start to run in Berlare.
De start to run start morgen in Berlare. Eerlijk gezegd ben er ook wat zenuwachtig voor want het groot aantal deelnemers verreist toch dat alles perfect in orde is en dat je iedereen moet kunnen motiveren om te slagen in het be-oogde doel.
Ook nog enkele foto's van de training van deze morgen:
1. mijn vrouw had voor de bevoorrading gezorgd 2. Kon Franky toch niet alle kopwerk laten doen ...
Zoals ik had gezegd na enkele zware weken heb ik eens twee dagen rust ingepland (de laatste 5 weken waren telkens weken van 6 loopdadagen geweest en dat begon ik te voelen) en ze hebben mij goed gedaan want vandaag was de goesting er weer volop en heb ik samen met Antoin den tour langs de 'festivaria' gedaan dat is 10 km en dat in 1u04' --> dus daaruit blijkt als je voldoende kilometers traint dat de snelheid (nogmaals - en ik kan het niet genoeg herhalen- in mijn geval een zeer relatief begrip) automatisch mee omhoog gaat. Naast de gelopen tijd was er ook het gevoel dat het lopen enorm soepel ging en kon ik gans den tijd mijnen 'bebbel laten gaan' dus dat is ook een goed teken. De rest van de week zullen opgevuld worden met duurloopjes tot max 15 km.
Naast de marathon biedt er zich op korte termijn nog een andere uitdaging aan en dat is de 'start to run' georganiseerd in Berlare. Tot nu toe zijn er 53 (!!!) inschrijvingen wat een enorm succes is. De uitdaging is natuurlijk die mensen de strart to run op een positieve manier te laten ervaren en hen te laten slagen in hun doel 5 km te lopen.
In deze periode van de voorbereiding voor de marathon is zoals ik al gezegd heb de voeding ook enorm belangrijk. En naast de koolhydraatrijke ontbijtmand is er ook elke dag koolhydraat- en eiwitrijke voeding. Ik ga hier twee recepten mee geven die soms de revue passeren. Let op ik ben geen kok dus als er fouten in de menu staan ...
Mediterane pasta (menu van Lut)
Benodigdheden voor 4 pers
500gr ongekookte pasta
1kfl olijfolie
250gr scampi
2stengels prei
4zongedroogde tomaten zonder olie
4tomaten
200gr gerookte zalm
100ml room(8%v.g.)
2teentjes knoflook
1el fijngehakte dille
1el fijngehakte bieslook
Peper en zout
Werkwijze:
Kook de pasta beetgaar in licht gezouten water. Verhit intussen de olie in een pan en roerbak de scampi 2 minuten. Maak de prei schoon,snij de zongedroogde tomaten en de andere tomaten in kleine stukjes en bak nog eens 2 minuten mee. Snij de zalm fijn en voeg de vis samen met de room, de knoflook en de kruiden toe. Verwarm het geheel nog even goed door, zodat de zalm nog een beetje gaart. Roer er de gekookte pasta doorheen en bestrooi met peper.
Kikkererwten (menu van Sonja)
Nodig (voor 4 goeie eters) :
500 g gehakt
100 g rozijnen
1 blik kikkererwten (240 g)
1 ui
1 teentje knoflook
boter of olie
50 g pijnboompitten
1 eetlepel witte wijnazijn (balsamico)
bladpeterselie (ik neem hier de gedroogde vorm bij gebrek aan
)
peper en zout
Werkwijze :
- Laat de rozijntjes 15 minuten weken in een kopje lauw water. Pel de ui en de knoflook, snipper ze fijn. Laat de kikkererwten uitlekken. Rooster de pijnboompitten in een pan met antiaanbaklaag, zonder vetstof.
- Roerbak de ui en de knoflook 1 minuut in hete boter of olie.
Doe er het gehakt bij en laat het rul bakken. Schep het voortdurend om. Voeg er de pijnboompitten en de rozijntjes aan toe. Kruid met een beetje peper en zout. Schep goed om.
- Doe er de kikkererwten bij en breng op smaak met de witte wijnazijn (balsamico)
Laat 3 minuten goed doorwarmen. Werk af met rijkelijk veel gehakte bladpeterselie.
Nadat ik in het eerste gedeelte van de week al het gevoel had dat alles vlot ging werd het tweede gedeelte van de week zowaar nog beter. Donderdag vertrokken in het Vrijbroekpark in Mechelen voor een ontspannen loop na de 20 km van woensdag; Het werden er 11. Vrijdag volgden er dan nog eens 7 En zaterdag stond er een lange duurloop op het programma van 20 km. Die ik dan ook volbracht heb, grotendeels langd de boorden van de Schelde maar ... deze keer had ik goed naar de wind gekeken voor ik vertrok en het eerste uur was 'happy hour' met een tijd van 1u04' op 10 km (wat voor mij zeer goed is), het tweede gedeelte was wel minder natuurlijk de vlakte van de 'kalkense meersen' en dan tegenwind. maar goed na 2u13' stond ik weer thuis en exact 20 km. Zondag voelde ik mij zeer moe, ging juist een verkeningstour lopen met Franky voor de Start to Run in Berlare en eens aan het lopen was al de vermoeidhied weg en hebben we toch opnieuw 7,2 km gedaan. We zijn pas 8 maart en de kilometerstand staat reeds op 93 (ik doe verdommen met mijnen auto zoveel kilometers niet!). Langs de ene kant een hoera-stemming maar langs de andere kant ook het besef dat ik mij niet volledig 'lazarus' mag lopen en er nu een rustige week moet volgen (max. 40 km/week). En dan nog een week wat meer kilometers met Lier erbij (25) en de laatste 2 weken afbouwen. Qua gewicht sta ik ook ideeal (62,2) ook hier opnieuw de boodscahp voor mezelf: niet overdrijven.
Op sportief gebied ook van anderen goed nieuws. Een viertal joggers (amsterdamlopers (Kurt,Geert,DIrk,Hendrik) deden mee aan een wedstrijd in Aksel en het was Kurt De Jong die opnieuw zijn supervorm etaleerde (na een drietal weken geleden reeds het pudium gehaald te hebben op het PK veldlopen) door de overwinning mee te graaien op de 10 km.
Verder was er in het weekend ook het steakfestijn van de atletiekern overmere en om dit tot een goed einde te brengen waren vele handen nodig en alle geledingen (atleten, jeugd, joggers,...) sloegen de handen in elkaar om van dit gebeuren een succes te maken. Zie hierbij enkele sfeerbeelden (let vooral op hoe Franky zich etaleert als de 'nieuwe man').
Na de wedstrijd van zondag voelde ik maandag geen spierpijnen en liep ik in Brussel in het Warandapark een 9-tal kilometer. Dinsdag had ik wat een terugval en voelde mij ronduit moe dus ook niet gelopen die dag. Woensdag stond er daan wer een lange duurloop samen met Vaerie op het programma; Het werd een loop van 20 km en ja we hadden alweer de weergoden niet mee; De regel viel nog mee maaar de wind was ditmaal (opnieuw) de spelbreker; Moet wel zeggen de bospaadjes die we deden lagen er nog relatief goed bij; De 20 km vrij goed verteerd ondanks de mindere wersomstandigheden (het zal wel eens beteren zeker).
Er wordt mij dikwijls de vraag gesteld waraom steeds de marathons in Nederland en vb. niet Brussel? De reden is tweeërlei. Ten eerte heb je de aard van het parcours - die zijn in Nederland (op enkele viaducten na) biljartvlak. Een tweede reden is dat men in Nederland tijdens de marathons enorme voorzorgen neemt nar hartrevalidatie toe moest er zich iets voor doen. Zie hierbij de maartregelen die genomen worden voor Rotterdam:
Hartstichting maakt van parcours Fortis Marathon Rotterdam een 6 minuten zone
Sporten is goed voor de gezondheid en verlaagt het risico op hart- en vaatziekten. Een half uur bewegen per dag draagt bij aan een gezonde leefstijl, samen met gezonde voeding en niet roken. Toch worden jaarlijks honderden sporters getroffen door een plotselinge hartstilstand.
De Nederlandse Hartstichting zorgt ervoor dat het parcours van de Fortis Marathon Rotterdam een 6 minuten zone is. Dit betekent dat getrainde vrijwilligers langs het parcours binnen 6 minuten kunnen handelen als een loper of toeschouwer getroffen wordt door een plotselinge hartstilstand.
Het gehele parcours van de Fortis Marathon Rotterdam(incl. de 5 en 10 kilometerloop) is een 6 minuten zone. Op elk kilometerpunt staat een reanimatieteam dat bij een plotselinge hartstilstand snel en doeltreffend kan handelen. Een reanimatieteam bestaat uit twee vrijwilligers, voorzien van een Automatische Externe Defibrillator (AED), communicatieapparatuur en fietsen. De vrijwilligers bellen bij een hartstilstand direct 112, reanimeren en passen de AED toe. In totaal zetten 100 getrainde vrijwilligers zich in. Zij mogen hun post alleen verlaten wanneer zich een hartstilstand voordoet. Een motorrijder is aanwezig om de vrijwilligerspost te voorzien van extra materialen of aflossing te verzorgen. De vrijwilligers worden aangestuurd vanuit een centrale post op de Coolsingel en op de Pleinweg.
Bij het tot stand komen van de 6 minuten zone, heeft de Hartstichting samengewerkt met AED Solutions (kosteloos gebruik 50 AEDs), Opleiding Verpleegkunde en Verloskunde van de Hogeschool Rotterdam (materialen en ruimten voor training beschikbaar gesteld), Unique Uitzendburo (ruimten voor centrale posten), Motoport Rotterdam (beschikbaarheid motor).
Na donderdag (9 km in Warandepark Brussel) en vrijdag (7 km in Overmere) nog twee goede trainingsdagen gehad hebben, stond vandaag Oostende-Brugge (10 miles - 16,1 km) op het programma. De traditionele openener van het 'wegseizoen', zo een beetje 'omloop het nieuwsblad' voor de joggers. Het weerbericht had deze week 14 graden voorspeld en een westenwind. Awel, ze waren er serieus naast. Het was fris bij de start in Oostende (koud is eigenlijk beter op zijn plaats) en van die westenwind was ook niks te merken. Oostenwind verdomme maw na enkele kilometers de wind op de neus (en dat in schril kontrast met vorig jaar toen we volop een vrij krachtige wind in de rug hadden). De eerst kilometers verliepen stroef en ik had het moeilijk om de 6'15" aan te houden. Rond kilometer 8 zakte ik zelfs naar 6'40", maar op km 10 schoot mijn klein 'moteurken' in gang en ging ik weer vlot 6'20" lopen en dit tot op het einde. De eindtijd was 1u43" maar aangezien de tegenwind vond ik dat een vrij goede tijd voor mijn doen. Ook het feit dat ik in het tweede gedeelte zeer constant van kilometertijden bleef, geeft toch blijk van een vrij goede konditie. In het tweede gedeelte van de wedstrijd kon ik dan ook nog verschillende plaatsen winnen (en dat geeft toch altijd een zeer goed gevoel als je de laatste kilometers nog verschillende lopers remonteert - 'k geef zelfs toe dat er telkens als ik iemand voorbij loop op het einde er zo een 'yes' door mij tanden sist ...).
Valerie was ook afgezakt naar Oostende zij was eerst niet al tevreden met haar tijd maar gezien de omstandigheden heeft zij het toch vrij goed gedaan. En ik denk dat het voor allebei een goede voorbereiding nar Rotterdam toe was.
Wat ook enorm opviel vandaag in Brugge was dat een groot aantal van de deelnemers (50% zal niet overdreven zijn) zich aan het voorbereiden waren voor één of andere lentemarathon. Het woord 'marathon' kwam dan ook over ieders lippen. Het bewijst nogmaals hoe erg het marathonlopen in de lift zit. En eingelijk is ge-evolueerd tot een tak van de toeristische indurstrie.
Dus nog amper 5 weken en het is zover. Er zal op een verstandige manier moeten getraind worden met nog 2 wedstrijden (Lier (25) en Damme-Brugge-Damme (10) die als 'kapstok' kunnen gebruikt worden waarond de rest van de trainingen kan worden opgebouwd. Ook de voeding wordt een zeer belangrijk element in de volgende weken. En ja de speciale 'ontbijtmand' (met koolhydraatrijke zaken (bruin brood, peperkoek, honing, chocolade (of dit nu gezond is, is een andere vraag ) en fruit ...) is weer boven gehaald. En voor de rest pasta, pasta en ... pasta. Ja en vanaf binnen twee weken het 'duiven'-festijn.
En het allerbelangrijkste ... niet te zenuwachtig worden.
De trainingsdagen volgen elkaar nu snel op en we zitten dan ook in de meest intense periode van de voorbereiding. Ikzelf hang zowat tussen een groter aantal kilometers per sessie en meerdere trainingsdagen (vooral dt laatste is belangrijk voor mij om conditie op te bouwen).
Maandag de traditionele 7 km in het warandapark in Brussel. Ik wist niet wat ik zag, bijna geen lopers (iederren met vakantie en gaan skieen dek ik). Daar het de dag na een lange duurloop was enkele malen gestretched onder het lopen (en dat twee maal tijd maken om te stretchen tijdens het lopen dt doet bij mij wonderen vooral naar mijn kuiten toe).
Dinsdag in hat vrijbroekpark in Mechelen gaan lopen, ik had 7 km gepland maar daar het zeer goed gin heb ik nog een extra tpourken van 2 km erbij gedaan (en zoals reeds eerder gezegd alms je gaat trainen en je dot meer kilometers dan je voorzien had dan geeft dat een supergevoel en geeft dit ook aan dat alles 'snor' zit). Ook naar temperaturen toe waren dit twee goede dagen (zit er lente in de lucht?).
Woensdagavond was van dat lentegevoel weinig meer te werken want er zat weer een vennijnig windje langs het donkmeer. Maar allé we hebben toch weer de 10 km afgelegd samen met enkele collega joggers van de club.
Het einde van februari nadert en nochtans dat dit een 'kort maandeken' is zal het een recordmaand zijn qua kilometers. Ik hou nu 20-tal maand alle kilometers bij en deze maand zal uitkomen op een 220 km. Moet wel meegeven dat naar conditie toe er een enorm goed gevoel is (na allerlei ongemakken die er in januari waren). Nog een tweetal weken intens trainen en dan de afbouw (alhoewel dat daar nog Lier (25km) en Damme-Brugge-Damme)) tussen zit. En dan staan we wer aan de start in Rotterdam, héé.
Zondag staat er ook een wedstrijd (10 miles) op het programma nml. Oostende-Bruggen en voor één keer hoop ik op ... veel wind --> maar dan wel uit de westhoek. Waarom? De aangegeven wedstirjd is volledig langs het water en als je daar de wind in de rug hebt dan scheelt dat toch wat. Vorige jaar kwam ik daar door de gunstige wind uit op 1u37 nu zou ik al zeer content zijn met een tijd rond de 1u44'.
We spraken dan af in Rotterdam aan de inschrijvingen.
.
