Vandaag kunnen starten met paronal. Mijn lever en nieren waren goed. Ook de bloedcellen staan goed dus we kunnen verder met de behandeling. Mijn mond begint wel weer wat pijn te doen, maar ik heb mijn straffe mondspoeling en ik ben deze namiddag naar het 9e (haematologie) geweest om mijn mond te laseren. Ik hoop dat het allemaal wat uithaalt en mijn mond niet te veel kapot gaat.
Deze avond heb ik de kindjes nog eens gezien op de webcam. Toch altijd leuk dat je ze ziet als je praat ermee. En voor hen is het ook leuk. Nu wachten tot zaterdag en dan komen ze op bezoek. Gelukkig komt mijn ventje bijna alle dagen en zo passeert de tijd hier ook.
Voila, mijn eerste zak chemo is ingelopen. Morgen starten met Paronal. Ik hoop dat mijn lever goed stand houdt, maar de dokter zei dat hij volledig hersteld is in de week dat ik thuis was dus we hopen dat het morgen nog zo is. Deze nacht heb ik wel niet echt veel geslapen. Moest veel naar het toilet want met die chemo krijg ik liters vocht. En er hangen hier 3 infuus pompen aan mijn kapstok en die piepen elk op hun beurt. Ik ben gewoon van op mijn buik te slapen, maar elke keer als ik me draaide begon het ook te piepen. Vannacht zal niet veel beter zijn, ik moet nog steeds veel vocht krijgen en om 2u komen ze bloed prikken om te zien hoe goed mijn lichaam de chemo afbreekt. Nu, 't is allemaal voor het goede doel.
Hallo iedereen, Ik wou gewoon laten weten dat het ondertussen beter gaat met mij. Het emotionele dipje is bijna weg en ik ben weer klaar om er vollop tegenaan te gaan en verder te vechten. Ik heb ondertussen Quentin gezien en de kindjes gehoord aan de telefoon (en ze klonken goed) dus ik kan met een gerust hart gaan slapen.
Dank u voor de vele oppeppende telefoontjes en berichtjes. Het doet deugd!
Ik wou ook nog zeggen dat het schoolfeest heel leuk was. Velen denken waarschijnlijk waaraan zij zo'n belang hecht, maar als je hier weken binnen zit en afgesloten van de buitenwereld kan je je niet voorstellen hoe het is om eens tussen het volk te zijn. En dan die stralende gezichtjes van de kinderen als ze aan het dansen waren. Ik heb er echt van genoten en de kinderen waren ook heel gelukkig dat mama en papa er waren om te supporteren.
Wat een baaldag vandaag! Ik kom steeds meer tegen mijn zin binnen. Ik weet wel dat het nodig is om te genezen maar het duurt zo lang en altijd zo lang weg van huis. De kinderen doen ook steeds lastiger als ik terug moet worden opgenomen. Deze morgen waren ze alle 3 aan het wenen. Fabian wou niet binnen gaan in de Kribbe, hij wou mee met met mama... 't was echt lastig en ik had het dan al emotioneel zo moeilijk om de kinderen weer achter te laten. Ze maakten het me niet gemakkelijk. Toen ik in het uz kwam waren de computers geblokkeerd aan het onthaal. Ik wist dus niet op welke kamer ik zou liggen en ging gewoon naar 't 9e verdiep, haematologie. Daar bleek dat ze geen plaats hadden. Ik moest naar het 8e. Weer een koude douche. Een vreemde afdeling met allemaal nieuwe verpleegkundigen. Ik lig hier nu, en begin te wenen bij het minste. Ik zie mijn kinderen zo graag! Niemand kan ze ooit nog zo graag zien en al hun kuren verdragen, ik hoop dat ik niet doodga en nog lang voor ze kan blijven zorgen!
Ondertussen is de dokter geweest en zullen ze starten met de chemo. Ik hoop dat het allemaal goed gaat en ik vlug naar huis kan.
Heb haar ook nog eens gevraagd ivm mijn donor en ze hebben er 5 die goed zijn, maar ik ben CMV+ (een virus die in mijn lichaam aanwezig is) en 4 van de donoren zijn CMV -. De dokter heeft nu een mail gestuurd om de 5e persoon te testen want het best zou zijn dat die ook CMV+ is. Nu is het niet zo, dan zal het ook wel lukken. Ik hoop dat het nu kan gebeuren eind juli zodat ik dan verder kan met mijn leven.
mijn kamer is nu: 1824 op het 8e verdiep en telefoonnr: 09 / 33 27626
Mijn lever en bloedwaarden waren goed dus sebiet mag ik mee naar huis! JOEPIE, vannacht kan ik in mijn eigen bed slapen. Vrijdag moet ik wel op controle komen en volgende week dinsdag weer opname. Maar we krijgen toch bijna een week hé!
De dokter had ook weer nieuws ivm de transplantatie. Het zou nu toch voor eind juli zijn. Ze zal samen met het donorcentrum een datum prikken en dan zien welke donor mij kan helpen. (er zijn verschillende potentiële donoren). Ik moet wel een grote week op voorhand opgenomen te worden om mij voor te bereiden (chemo, stralen,...)
Na mijn chemokuur van volgende week mag ik dus thuis blijven tot de transplantatie. Zo heb ik toch nog een paar weken in de grote vakantie samen met de kinderen. Want de opname die dan volgt zal weken duren en tussen in eens naar huis zit er dan niet in! Laten we hopen dat de enge kankertjes dan allemaal dood zijn, niet meer terugkeren en we weer aan ons leven kunnen beginnen.
Mijn voorlopig laatste chemo is ingelopen. De lever deed het nog altijd goed en nu duimen dat hij goed blijft dan mag ik morgen naar huis. Nu, het is eigenlijk bijna zeker dat ik naar huis mag, zelfs al zijn de levertesten niet goed, veel kunnen ze er niet aan doen, alleen mij laten komen om bloed te controleren. Wanneer ik dan terug moet komen weet ik nog niet, maar ook al ben ik maar een week thuis, we zullen weer genieten en bovenal, ik zal naar het schoolfeest kunnen gaan!
Vandaag weer chemo gehad en aangezien het traag ingelopen heeft heb ik er weinig tot geen last van had. Morgen nog ene keer en ik hoop dat ik dinsdag dan weer naar Vlamertinge mag! (zal het wel vragen -zagen- aan de dokter morgen) Mijn mond is ook bijna genezen, hier en daar nog een plekje, maar ik kan alles eten en drinken wat ik wil.
Quentin is dit weekend samen met de kindjes een weekendje naar zee geweest. Ze hebben het goed gesteld, maar vandaag wel een alternatief programma moeten uitvoeren. 't was niet echt het weer om op het strand te gaan zitten met de kinderen. Als papa naar huis reed lagen de twee jongens al te slapen dus, ze zullen wel genoten hebben. Meter Joke was mee voor het huishouden te doen. Dank u! meter Joke, ik hoop dat ik de volgende keer ook mee kan!
mmm aardbeien, ik lust dat ook zo graag, maar dit jaar gaan ze aan mijn neus voorbij. Ik mag dat niet eten, je kan dat niet schillen. Nu, mijn kinderen doen goed hun best om mijn deel ook binnen te slaan. Gisteren waren Fabian en Hermelien bij meme. Meme was even naar buiten was gaan halen en toen ze terug binnenkwam stonden er 2 kindjes met rode mondjes en t-shirts het bakje aardbeien leeg te eten. Geen gemak dat Fabian nu ook de frigo open kan doen. Aardbeien, kersetomaatjes, geitekaas,... niets is nog veilig en zus is ook altijd in de buurt als ze op plundertocht gaan. Gelukkig kunnen ze nog niet in de snoepkast! Hoewel ze dan soms de hulp van grote broer zouden durven inroepen
Vandaag kreeg ik chemo. Zakje 3 van de 5 is ingelopen. Ze lieten het heel traag lopen en ik heb er weinig last van had. Ik hoop dat de levertesten morgen nog goed zijn dat ze er nog eens kunnen geven en dan nog maandag en het is weer achter de rug. De dokter kwam gisteren bij me en zei dat de transplantatie niet voor augustus zal zijn. Het heeft te maken met de donor en de vakantie. Ik zal in juli dan misschien toch nog wat kunnen thuis zijn. Ze moet wel nog zien hoe ze die periode gaan overbruggen. Na deze chemokuur moet ik nog eens dezelfde krijgen en dan? Mijn medicatie is wel weer veranderd, ze gaan mijn Sprycell (chemopillen) weer opstarten en misschien zo? Een jaar behandeling zei dokter Gheldof in Ieper, ewel 't zal zo zijn, en 't ambetantste is dat je niet weet wat er zal komen
Iwein is vanmorgen met meter Joke geweest om te leren fietsen zonder steunwieltjes. Eerst wou hij niet maar na lang aandringen deed hij dan toch mee. Hij heeft goed zijn best gedaan, maar zijn fiets is nog wat te groot, hij kan niet met zijn voeten op de grond. Nu, hij heeft toch goed zijn best gedaan en kreeg zijn diploma mee. Toen hij hier kwam was hij heel fier!
vanmorgen een bad genomen. Had mijn gsm mee naar de badkamer en toen ik een handdoek uit de zak haalde viel mijn gsm op de grond. Dit is zeker niet de eerste keer dat hij viel, hij is al vier jaar oud en er ontbreken enkele stukken, maar ik vond het een gemakkelijk dingetje, zonder al te veel techtnische snufjes. Maar nu werkt hij niet meer! Quentin is een nieuwe gaan halen voor mij, maar ik zal hem nog moeten gewoon worden, 't lukt nog niet goed met die toetsjes. Ik zal waarschijnlijk ook wat nummers kwijt zijn, er zaten er al een heel deel in mijn gsm, niet op de sim kaart! Sorry!
Deze namiddag heb ik dus weer chemo gekregen. Ze lieten het over 2 u lopen. Ik was wat aan het rusten op bed, in slaap gevallen en toen ik wakker kwam voelde ik me ellendig! Naar toilet gestrompeld en beginnen overgeven. Dit is nu de eerste keer dat ik dat meemaak. Nadien was het iets beter, maar nu ben ik weer niet veel waard. Zal vlug slapen, dan voelen we dat niet meer. Slaapwel!
Gisteren heb ik jullie verkeerd geïnformeerd, vandaag geen chemo gekregen. Het is vrijdag - zaterdag - zondag - maandag dat ik er nog moest hebben (als de lever het uithoudt natuurlijk) Dus morgen gaan we weer van start. Verstand op nul en aan niets denken, dan zal alles misschien zonder ziek zijn passeren. Ben vandaag wel bij de oorarts geweest en zoals ik dacht: er zat een klein propje, die blinkt (zalf!) in mijn oren. De dokter heeft ze uitgespoten en het was direct een ander gevoel. Ik heb nu al weken rondgelopen met de gewaarwording dat er water in mijn oren zat en op een paar minuten was dat opgelost! Mijn gehoor werd ook getest en ik hoor nog goed, maar toch wat achteruitgang voor de hoge tonen. Dit kan door de chemo komen. Binnen 6 maanden controleren ze nog eens om te zien hoe het dan is. Of het nog terugkomt weet ik niet.
Toen ik vanmorgen de zon zag zei ik tegen de verpleegster dat ik graag eens de zon op mijn arm zou voelen. "ewel, ga eens naar buiten deze namiddag" zei ze. Ik viel uit de lucht, dacht dat we de afdeling niet mochten verlaten. Maar dit is enkel voor patiënten van BMT (afzondering) omdat ze niet willen dat je kiemen binnen brengt op de afdeling. Toen Quentin op bezoek kwam zijn we samen buiten op een bankje gaan zitten en ik heb eens genoten van de vrijheid en de zon. Want nu moet ik het weer doen op mijn kamer achter glas. Groetjes, Heidi
Ik ben wat laat vanavond, want de zon schijnt hier eindelijk binnen en ik heb me eerst wat in de zon gezet. Met de computer lukt dat niet want dan kan ik het beeld niet zien. 't zonnetje deed deugd! Vandaag kreeg ik weer geen chemo! Levertesten nog niet goed genoeg. Afhankelijk van het bloed proberen ze morgen nog eens en dan kunnen ze nog 4 dagen geven (= tem maandag) Met een beetje geluk ben ik dan zeker thuis tegen het weekend van 13 juni. De dokter weet dat het dan schoolfeest is en ze zal er zeker rekening mee houden. Ik mag natuurlijk weer geen grote complicaties doen hé! Ik zou het echt fantastisch vinden als ik mijn twee jongens zie dansen, we moeten nu nog duimen dat het mooi weer is!
Morgen komt de neus-keel-oor arts. Sinds mijn oren verbrand geweest zijn en ze zoveel zalf aan en ingesmeerd hebben heb ik altijd het gevoel dat er water in mijn oren zit. Soms hoor ik zelfs niet goed. Morgen komt er eens iemand kijken. Ik zit misschien met grote proppen? Morgen horen we het verdict!
Vandaag weer geen chemo gekregen. De dokter wou mijn bloedresultaten afwachten Ik bleef maar wachten, maar ze kwamen niet af met "het zakje" Ik vroeg het toen in de namiddag en ik moest geen krijgen, hoewel mijn nieren zijn bijna genormaliseerd hebben. Hoe het juist is met de lever weet ik niet. Mijn mond speelt weer op, het is wel iets beter met die andere mondspoeling, maar het is geen wondermiddel hé!
De dokter was wel aan het praten vanmorgen dat ze het eventueel nog 1 keer zouden proberen met de Paronal en als ik dan weer zo reageerde zouden ze stoppen. Ik heb er de vorige keer veel gekregen en dat stapelt zich op in je lichaam. Bllijkbaar zit er nog veel in het mijne en kan er geen meer bij. Ze zij ook als het niet lukt zullen we ons beginnen focussen op de transplantatie. Jouw beginnen voorbereiden. Nog niet bij deze opname, maar dan de volgende, ze ging kijken of ze konden vaart zetten achter het zoeken van de donor. Allé, tegen de grote vakantie ben ik een wrak. Heb gelezen dat het maanden kan duren nadien eer je lichaam weer zelf wat weerstand opbouwt en je weken tot bijna niets in staat bent. Ik hoop dat ik dan niet nog te veel complicaties bij doe. Nu als dat hoofdstuk afgerond is, hoop ik dat ik een groot kruis kan maken over het hoofdstuk leukemie! Ik weet dat ik nog jaren, levenslang misschien, zal moeten komen om bloedcontroles, maar dan doe ik dat met de lach! Groetjes, Heidi
Ik heb hier 3 dagen koud had op mijn kamer, als de verpleeging binnenkwam zeiden ze ook dat het hier koud was. Ik kreeg de verwarming niet aan, dacht dat ze ze al toegezet hadden in het uz, maar vanmorgen kwam een super verpleegster -loodgieter- en ze kreeg ze open. Ik heb toch al niet meer zo koud nu!
Vandaag kreeg ik weer geen chemo. mijn nierfunctie was echt serieus gestoord. creatinine stond 1,9 normaal moet dat tss 0,55 en 0,96 staan. stond dus serieus te hoog. Het is aan het zakken, maar stond nog niet laag genoeg om al verder te kunnen met de chemo. Morgen misschien. 't zijn allemaal dagen dat ik langer moet blijven.
Ondertussen begint mijn mond weer wat pijn doen, maar tegen vanavond zou ik een speciale mondspoeling moeten hebben die het ontsteken wat meer tegengaat. Ik ben benieuwd!
verder heb ik geen nieuws meer , lieve groetjes, Heidi
gisteren avond en vanachtde hele tijd koorts blijven doen ondanks de medicatie, mijn crp was nochtans niet gestegen ze weten dus niet goed vanwaar de koorts komt. Mijn nierfunctie was ook verminderd, ik krijg hier weer liters vocht en al die omstandigheden samen liet de dokter besluiten dat ik geen chemo krijg vandaag. zelfs zonder chemo lig ik hier nog de helft van de tijd te rillen, echt ambetant dat je je lichaam niet stil kan houden. Vandaar dat ze denken dat ik iets anders broed want van de chemo kan het rillen niet meer komen.
De kindjes zijn juist op bezoek geweest en ze waren heel aangenaam, ze waren rustig (hebben wel bijna al mijn chips opgegeten), nu, ik heb er toch geen zin in, mijn maag is ook nog niet op zijn plooi. Als ze hier binnen komen met eten dan ontzie ik het al om me aan tafel te zetten. Ik krijg toch bijna niets binnen. Morgen weer maandag, school voor de kinderen en werken voor papa. Ik ben benieuwd wat maandag mij brengt. groetjes, Heidi
Ben vandaag gestart met andere chemo. Ik heb hem in 't begin van mijn behandeling al gekregen en verdroeg hem redelijk goed. De lever kan er wel goed onder lijden en moet dus goed opgevolgd worden. Ze zijn de chemo komen aanhangen, en een uur later lag ik hier te rillen! Ik had het koud, kon me niet verwarmen en ik voelde me misselijk, hoofdpijn. De koorts kwam ook opzetten. Blijkbaar reageerde ik nu wel op de chemo. Ik kreeg iets tegen de koorts en heb geslapen. Nu is het iets beter, maar mijn koorts zakt niet goed en ik voel me mottig! 't is echt niet leuk, maar dit is te wijten aan de chemo en als de chemo stopt zal het ook gedaan zijn, niet zoals mijn mond dat het nog weken moet genezen. Ik zal het dus maar verdragen. Morgen krijg ik er weer als mijn lever goed is, maar ze zullen voordien wat geven tegen het ziek worden en ipv over 2u laten lopen over 4u doen lopen. Ik hoop dat ik het beter verdraag. Ga nu weer onder de lakens kruipen, begin weer koud te krijgen. groetjes, Heidi
Deze avond heb ik een eenpersoonskamer gekregen. Ik lig dus weer alleen. Dit op kamer 1936 Het telefoonnummer hier is: 09 / 33 27611
Ben blij dat ik weer privacy heb, maar ik had hartzeer toen ik mijn kamergenote moest verlaten. Het vrouwtje was zo blij dat ze compagnie had en niet alleen moest liggen. Maar ja, de verpleegkundigen zeiden ook: aan jezelf denken! Ik doe dat blijkbaar te weinig.
Mijn eerste zak chemo is binnen. Morgen gaan we verder met een andere soort. Ik hoop echt dat mijn mond intact blijft, maar het kan inbeelding zijn, maar ik heb het gevoel dat onder mijn tong het wat pijn begint doen. Eten en drinken lukt wel nog goed en is niet pijnlijk.
Vandaag zijn de kindjes op bezoek geweest. Ik ben nog maar hier sinds gisteren, maar het was precies veel langer dat ik ze niet gezien had. Iwein kwam iets in mijn oor fluisteren dat hij moet meedoen naar school voor vaderdag vermoed ik (papa mag het niet weten) en juf Isabel, ik zal mijn tante en zus inschakelen om dat zo ongemerkt mogelijk in zijn boekentas te stoppen want Iwein zelf kan dat niet uitzoeken thuis. Fabiantje was blij mama te zien, maar hij is versleten de laatste dagen... Hij is ook altijd zo vroeg wakker en zijn uitleg: 't is niet meer donker buiten! Misschien best dat het bijna grote vakantie is en ze veel thuis opgevangen worden. Als hij dan eens uitslaapt moeten we hem niet wakker maken. Hermelientje was ook heel lief, maar hangde de hele tijd aan papa's broek hé! Ze zijn nu naar peter en bobonne zullen het hele weekend verwend worden en zondag zie ik hen dan terug!
Prachtig weekend had. Zaterdagmorgen heerlijk ontbijt, zondag verjaardagsfeestje van mijn metekind, maandag bezoek van Australië,... en dit allemaal onder een stralende zon. Na het weekend de kinderen voorzichtig beginnen voorbereiden op mijn heropname, maar deze morgen was het verschrikkelijk lastig. Ik probeerde me goed te houden, maar Iwein was verdrietig, weende, vroeg hoelang ik weg zou zijn en waarom die kankertjes nu nog steeds in mijn buik zaten. Waarom komen ze bij jou mama? Verschrikkelijk lastig. Hij begon dan zoentjes geven omdat de kankertjes zouden weggaan.... Ik verlang echt naar het einde van deze nachtmerrie zodat we weer een normaal gezinsleven kunnen leiden. Mijn bloed was goed en bij de laatste punctie hebben ze zelf het chromosoom van Philadelphia niet kunnen terugvinden. (Quentin vroeg zich af of ze zich in het begin niet vergist hebben.... 'tzou eens waar moeten zijn...) maar nee, we moeten niet dromen, die nachtmerrie is in januari begonnen en zal nog ten minste een paar maanden duren. Ze zijn een paar potentiële donoren verder aan het onderzoeken en aan het opsporen. De dokter zegt ook, het zijn buitenlanders, misschien al jaren geleden zich laten registreren en soms duurt het een tijdje voor ze opgespoord zijn (ze zijn verhuisd,...)
Ik ben dus weer opgenomen, lig op kamer 1931 (tweepersoonskamer) en telefoon nummer 09/ 3327618
Toen ik toekwam was het een hele ontgoocheling dat ik niet alleen lag. Je hebt geen vrijheid. Gelukkig is het een braaf mens (een vrouwtje van 80) ze slaapt veel en ik mag kijken naar tv. (de radio werkt hier niet op de kamer) Ik ben nu ook niet van de luidruchtigste. Als ik een boek lees, ben ik ook stil. Ik hoop alleen dat ze zich niet te veel stoort aan de kinderen als die op bezoek komen.
Ondertussen is de chemo gestart, deze keer voor een zestal dagen en ik hou hout vast dat er deze keer geen complicaties optreden. Nu ze zeggen altijd geen 2 zonder 3 dus, ik vrees het ergste. Nu, ik probeer positief te blijven en ik hoop jullie dagelijks weer op de hoogte te kunnen houden. Groetjes, Heidi
Als ik met de auto rondrijd en ik de mensen zie genieten van de zon, ramen kuisen, fietsen, wandelen,.... dan ben ik toch wel een beetje jaloers. Ik zou ook graag wat aktiever zijn. Ik denk (niet te geloven maar toch) zo dikwijls met weemoed aan de collega's dat zij kunnen werken en ik kan voorlopig niets. Stappen gaat traag en wat moeilijk, ik geraak niet te voet aan school, mijn huishouden moet ik uit handen geven,... Gelukkig kan ik voor en na school wel zorgen voor de kinderen. Ik ben wel versleten tegen dat Quentin thuis is, maar dat kan ik toch nog. Het gebeurt dikwijls dat ik om 20u in slaap val als we de kinderen in bed hebben gestopt. Nu we bijten nog wat op de tanden en het kan alleen maar beteren hé. Eens mijn transplantatie achter de rug beginnen we aan de revalidatie en volgend jaar staan we er weer volledig!
gisteren naar Gent geweest, mijn bloed doet het redelijk goed. hemoglobine en hematocriet stonden wat laag, maar ik kreeg 2 zakjes bloed, dus ben weer wat aangesterkt. mijn witte bloedcellen en bloedplaatjes stonden wat laag maar dat normaliseert zich, de chemo is nog niet helemaal uit mijn lichaam. volgens de dokter moest ik volgende week woensdag binnengaan. Dinsdag al te veel opnames na het verlengde weekend. Maar toen ze hoorde dat Quentin dan speciaal naar Gent moet rijden zei ze dat donderdag ook goed is. 2 dagen extra dus! Het zou weer een korte opname zijn (ong 10 dagen) maar ik reken daar al niet meer op. Ik doe altijd iets bij en het blijkt dan dat ik een paar weken langer moet blijven. Ik geniet van de zon, de kinderen en Quentin en gewoon om thuis rond te lopen, te doen waar ik zin in heb! En we pakken alles zoals het komt! Groetjes,
Hallo, Ik ben nog steeds thuis en geniet. Mijn mond is nog steeds niet volledig genezen, maar ik kan alles op 't gemak beginnen eten. Gisteren zijn papa, meme, en de jongens naar plopsa land geweest, ik was alleen thuis met Hermelien en we hebben samen genoten van de zon in de tuin. Ik moest wel nog een jas aandoen en in de zon zitten want ik heb het nog steeds altijd koud.
Voor 't moment heb ik weer een klein dipje. Toen ik vorige week Iwein in bed stak, sloeg hij zijn armen om me heen om een dikke knuffel te geven. Plots zei hij: mama je gaat me nooit alleen laten hé! Wat moet ik dan antwoorden? Ik zei natuurlijk direct nee jongen, maar wie zal het zeggen? Wie kan mij die zekerheid geven? zou hij ergens opgevangen hebben dat ik kan sterven? Sindsdien loop ik weer voortdurend met mijn duiveltje en engeltje op mijn schouders. Mijn duiveltje die fluistert dat ik kan sterven en dan mijn engeltje die zegt dat ik zal overleven. Ik probeer mijn duiveltje te negeren en we vechten verder en laten het engeltje zegevieren, maar het is soms moeilijk. Ik bid, laat kaarsjes branden, denk positief en hoop dat het helpt en dat ik binnen enkele maanden goed nieuws krijg en dat we ons leven weer verder kunnen zetten.
