Sorry dat het zolang duurde eer je iets hoorde, maar in de vakantie zaten we aan zee en nadien hadden we problemen met de computer. Er zat een virus op en hij crashte volledig. Ondertussen is het hersteld en kunnen we weer op het net.
Mijn gehoor is weer beter. Ik hoor weer op het niveau van april. Er zit wel nog vocht in het binnenoor en daarvoor wou ze mijn trommelvlies doorprikken, zodat het verlucht zou worden. Ik heb vriendelijk bedankt, denkend aan de pijn dat dat deed 2 jaar geleden. Ik moest 6 weken geduld hebben eer het vocht volledig verdwenen is. Ondertussen is het al heel wat beter. Het gevoel dat er constant vocht in mijn oor zit is verdwenen.
Gisteren ben ik dan op controle geweest bij prof. K. De eerste bloedresultaten waren OK. Mijn immuniteit is ook aan het stijgen, ik heb voorlopig geen Multigam nodig. Mijn pijnlijke, droge ogen, die ik elke 2 uur moet indruppelen zijn eigenlijk een teken van chronische afstoting. Zolang ik die tekens vertoon mag ik mijn vaccin MMR (tegen de mazelen, bof en rubella) niet krijgen. Dit is een actief vaccin en zou me ziek kunnen maken.
Aangezien ik graag terug zou gaan werken, is dat vaccin wel nodig. Daardoor is mijn ziekte verlof weer verlengd. De dr zou graag hebben dat ik de wintermaanden nog thuis blijf. Ze informeert ondertussen bij haar collega's in Seattle of zij dat risico zouden nemen en wat zij doen in zo'n geval als het mijne. Ik dacht dat ik de rest van mijn leven zou sukkelen met mijn ogen, maar blijkbaar kan dat ook nog verbeteren.
Verder was ze tevreden over mijn toestand en nu duimen dat ik de winter doorspartel zonder al te veel infecties.
We hebben ook nog wat gepraat over een boek dat ik had gelezen. "San, een gevecht met leukemie." Het is geschreven door de man van San. San was in behandeling in UZG. Veel dingen klonken me bekend in de oren. De namen werden wel veranderd, maar doordat ik daar al zoveel geweest ben herkende ik toch veel. In het boek stond dat ze binnen moest om opgenomen te worden. Ze lag op het einde van de gang in kamer 1930. Dit was de kamer waar ik de eerste keer werd opgenomen, waar ze mij mijn volledige diagnose hebben meegedeeld en hoe mijn leven er de komende maanden zou uitzien! Soms wel confronterend. Nu, de dokter zei wel dat mijn ziekte niet te vergelijken valt met die van San. Ik heb/had? Acute Lymfatische leukemie, zij chronische leukemie.
Bij deze nog eens dank aan alle dokters, verpleging en overige personeel van hematologie om steeds tijd vrij te maken voor een babbel en begrijpbare uitleg te geven. Dit doet deugd en is echt wel nodig.
