't is al enkele weken geleden dat ik in Gent ben geweest en het voelt zo raar. Precies of ik mijn houvast kwijt ben. Ik heb geen controle meer over mijn lichaam, ik weet niet wat er gebeurd. Mijn lever was wat minder de laatste keer en is dat nu al verbeterd? Ik weet het is een goed teken dat ik niet meer zo frequent moet gaan, maar het moet nog wennen. Ik zal er de rest van mijn leven wel wat aan denken maar we moeten verder hé en ik voel me redelijk goed dus we denken positief en alles is in orde.
's Avonds ben ik wel moe en is mijn energie op. Maar zal dat ooit volledig terug komen? Ik las in een interview met Christel Van Duyck (ze heeft borstkanker had): ik citeer: Die zware behandelingen veranderen je. Fysiek. Ik ben sneller moe en kan niet meer tegen korte nachten. Het lijkt dat ik dat ene jaar veel ouder ben geworden. Zo voel ik het ook en ik wil ertegen vechten. Ik ben nog maar 36 en wil nog vitaal zijn om te spelen met de kinderen en mijn werk te kunnen doen. Maar we gaan ervoor en blijven niet bij de pakken zitten. Ik ben blij dat ik al zover sta en als het wat warmer wordt koop ik een goeie fiets en zal wat rondfietsen om mijn been spieren te trainen.
