De Sint is geweest en de kinderen waren heel tevreden. Mama en papa hebben zich ook al goed geamuseerd. Spelen met plasticine, het ganzebord, papa mocht de mega-coole superspionnen auto van playmobiel in mekaar steken,.... Ben blij dat ik toch thuis was en alles mocht meemaken.
Dinsdag waren de levertesten en de niertesten weer wat minder. Bactrim is gestopt, vrijdag zullen we zien of het weer beter is. Vrijdag ook in de scanner. Is het letsel groter, dan volgt een punctie, is het uitgebreid (overal stipjes) dan volgt een medicatie kuur van weken, alle dagen IV medicatie, die over een uur moet inlopen. Als dat het geval is, gaan de dokters wel kijken of ik in Ieper kan gaan voor die medicatie.
Mijn gewrichten doen nog af en toe pijn. Gelukkig kan ik het onder controle houden met Reflex spray. Om mijn spieren weer wat op te peppen ga ik nu naar de kiné. Ik hoop dat ik er baat bij heb en dat ik weer wat meer kracht ontwikkel in mijn benen.
Groetjes, van Heidi en IWEIN (Iwein typte zelf zijn naam)
hallo, lang geleden dat ik nog iets liet horen, maar we zijn vorige week de hele week aan zee geweest en voordien ben ik ook niet meer op internet geraakt. Onze week aan zee was heel leuk. Alles op het gemak, alles is dichtbij op het appertement. We hebben toch bijna alle luxe van thuis en heel veel tijd voor elkaar. Over het weer konden we ook niet klagen. Ik heb een paar keer een grote toer gewandeld, we hebben allemaal samen op een go-cart gereden. (papa en mama trappen en de kinderen genieten) Iwein kan eindelijk zonder steunwieltjes rijden. De kinderen zijn verschillende keren naar plopsaland geweest (mama kon dan thuis in de zetel genieten) Kortom, onze batterijen zijn weer opgelost.
Ondertussen ben ik ook verschillende keren naar Gent geweest. De bloeduitslagen waren bevredigend, maar de dokter hoorde wat op mijn longen. Ben voor een foto en scanner geweest. Er is een klein letsel rechts vanonder aan mijn long en ze vermoeden schimmel. (hopelijk niet de Aspergillus) Omdat de dokter zeker wou zijn, wou ze een punctie plannen. Prikken in het letsel en onderzoeken welke schimmel het is. Ik zou daarvoor deze week moeten binnengaan, punctie ondergaan, 1 nacht slapen en terug naar huis. Plots had ze het geregeld dat het vrijdag al zou kunnen doorgaan en dat ik daar dus zou moeten blijven tot zaterdag morgen. Ik regel alles met het thuisfront (die aan zee zaten en ik had de auto mee!) en na een uur mocht ik naar beneden. Ik lag op de tafel van de scanner, vooruit, achteruit, heel precies afmeten om te zien waar het letsel is en waar ze moeten prikken. Ik lig daar al 20 minuten, durf niet te bewegen (mag ook niet niet) want alles is minuscuul afgemeten. De dokter komt, tekent nog iets op mijn zij en gaat weer weg. 10 minuten later komt ze terug. Ze zal geen punctie doen! Letsel is veel te klein en ligt veel te dicht van mijn lever. Veel te groot risico dat ze mijn lever zullen toucheren! Allé, Heidi mocht zich weer aankleden en toch naar huis gaan. Straks moet ik nu terug naar Gent, bloedcontrole en consultatie bij de dokter. Vrijdag nieuwe scan. Als letsel groter geworden is: toch nog punctie, maar misschien is het verdwenen. (en we hopen daarop) alhoewel ik ervoor vrees. Ik blijf hoesten en het komt van diep!
Nu ik hoop dat ik vanavond weer naar huis mag, geen koorts doe en woensdag nacht thuis ben, want de lieve Sint zal waarschijnlijk langs ons huis passeren. Alhoewel de kinderen er nog niet zo van onder de indruk zijn. Toen ik klein was, was ik super braaf de dagen vooraf, als ik zeg tegen Iwein en Fabian dat ze flink moeten zijn of Sint-Maarten zal niet komen, trekken ze het hun precies niet echt aan. Hermelien is wel onder de indruk van Maarten. Ik ben benieuwd naar hun gezichtjes donderdagmorgen!
