Hallo, Ik ben nog steeds thuis en geniet. Mijn mond is nog steeds niet volledig genezen, maar ik kan alles op 't gemak beginnen eten. Gisteren zijn papa, meme, en de jongens naar plopsa land geweest, ik was alleen thuis met Hermelien en we hebben samen genoten van de zon in de tuin. Ik moest wel nog een jas aandoen en in de zon zitten want ik heb het nog steeds altijd koud.
Voor 't moment heb ik weer een klein dipje. Toen ik vorige week Iwein in bed stak, sloeg hij zijn armen om me heen om een dikke knuffel te geven. Plots zei hij: mama je gaat me nooit alleen laten hé! Wat moet ik dan antwoorden? Ik zei natuurlijk direct nee jongen, maar wie zal het zeggen? Wie kan mij die zekerheid geven? zou hij ergens opgevangen hebben dat ik kan sterven? Sindsdien loop ik weer voortdurend met mijn duiveltje en engeltje op mijn schouders. Mijn duiveltje die fluistert dat ik kan sterven en dan mijn engeltje die zegt dat ik zal overleven. Ik probeer mijn duiveltje te negeren en we vechten verder en laten het engeltje zegevieren, maar het is soms moeilijk. Ik bid, laat kaarsjes branden, denk positief en hoop dat het helpt en dat ik binnen enkele maanden goed nieuws krijg en dat we ons leven weer verder kunnen zetten.
hallo, samen met de kinderen, Quentin, mijn zus en ma dit weekend goed gevierd. We hebben geklonken op moederdag, op de verjaardag van Quentin, op Iweins verjaardag en op een goede gezondheid hé! Het eten verliep redelijk. Na een beetje chips een slok water of wat bubbels en de gourmet was ook heel lekker en op 't gemak heb ik goed kunnen eten. De kindjes waren ook in hun nopjes met alle chipjes, dan kleine pannetjes vlees, Fabian en de tomaten en frietjes... Hun cadeautjes waren ook heel leuk, Fabian had wel al van de vrijdag gezegd dat het een taart was, maar de verrassing was toch mooi. Hij kon goed zijn versje en Iwein was ook heel fier. Er komen al 2 bloempjes uit en zijn liedje: 't is het eerste jaar dat hij dat zo mooi, van buiten en zonder hakkelen kon zingen. 't was echt heel leuk.
Ondertussen voel ik me alle dagen wat aansterken. De kinderen zijn overdag wel niet thuis dus ik kan nog regelmatig rusten en als ze er zijn is het een paar uur druk, maar het lukt.
