met wat hulp van Quentin, die de foto's op de harde schijf zette en een mailtje van Gregory, en wat uitleg op de blog is het mij gelukt foto's van mijn puzzels erop te plaatsen! En ze zijn niet super groot zoals de vorige keer!
De eerste was ene van kuifje, dan een voetbal veld van Jan Van Haasteren en de laatste die ik afwerkte was een poes. Daar heb ik wel op gezweet, het was in de vorm van een poes. Aan de rechterkant heb ik Iwein gezet zoals hij eruit zag als hij ingepakt was.
De kinderen zijn net weg en ik ben blij dat ik weer mijn schort, masker en handschoenen kan afdoen. Ik ben moe. Vind het eigenlijk erg om te zeggen maar ze waren vermoeiend de kinderen. Na een uur ben ik content dat ik weer wat op mijn positieven kan komen en alleen ben. Thuis is dat helemaal anders. Daar hebben ze hun speelgoed en kunnen ze zich met vanalles bezig houden. het is ook veel ruimer, we zitten niet zo op elkaar gepakt. Ik heb moeite om te typen, ik heb zelfs de bibberaar. Zal weer vroeg onder de dekens zitten. Ik neem geen slaappil meer omdat ik daar niet afhankelijk wil worden en heb vanacht bijna de klok rond geslapen. Moest wel verschillende keren naar het toilet, maar ik viel nadien direct weer in slaap!
Mijn witte bloedcellen staan nog steeds niet fameus hoog vandaar dat ik nog steeds in isolatie lig; Morgen geen chemo, ik hoop dat ze stijgen dat ik deze week dan naar huis kan! Mijn plaatjes stonden ook aan de lage kant, en ik kreeg er deze namiddag; Ik had het al gemerkt want telkens ik mijn neus snuit was er wat bloed bij. dit is nu voorbij!
Er staat hier nog een foto op van mezelf als ik chips aan het eten was, ik zal hem ook op de blog zetten. Niet verschieten, ik heb geen haar! en je ziet een beetje hoe rood mijn hoofd is. Deze voormiddag scheen de zon hier mooi binnen en het was echt warm achter glas, maar ik moest de zonnestoor toedoen, die zon op mijn verbrande huid deed pijn. Mijn oren zijn nog steeds het ergst. Hopelijk passeert het rap!
't Is weer weekend en ik zit hier in mijn kleine kamertje met de tussendeur dicht. Mijn witte bloedcellen waren iets gestegen, maar nog niet genoeg. Ze worden ook tegen gewerkt door de chemo. Morgen nog een dag en maandag is het een dag zonder. Ik hoop dat ik niet ziek word, geen koorts krijg zodat ik volgende week de deur van dit kamertje voor een paar weken achter mij dicht kan trekken.
De dag is nog tamelijk rap gepasseerd. Deze morgen tot rond 11u gedut, ik raakte niet wakker. Dan er toch uitgerold en mijn 3e puzzel afgewerkt. Als ik eens wist hoe het moest , zou ik een foto van mijn puzzels op de blog zetten, maar ik kan het niet. Deze namiddag weer een dutje gedaan en toen kwamen Q en de kindjes. Ik heb me deze keer ingepakt want Hermelien en Fabian met zo'n blauwe schort, dat gaat niet. Warm dat ik had op den duur! Na een uurtje zijn ze vertrokken. De kinderen worden het hier dan ook wat beu, beginnen kattekwaad uithalen, mijn bed omhoog en omlaag doen, in de zetel staan,... Nadien kreeg ik nog bezoek van een nicht van Quentin en zo is het weer avond, ik mag sebiet weer slapen want ik begin alweer gapen.
Hoop dat er nog iets is op tv laat ik jullie, groetjes, Heidi
ik las in 1 van de reacties dat het kermis is in Ieper. en mmmmmm oliebollen! 't is maar als je allerlei verboden bent om te eten dat je weet hoe lekker die dingen zijn! Alhoewel ik vandaag niet echt veel honger heb. Mijn maag doet wat raar, van de chemo waarschijnlijk. Deze middag heb ik me echt moeten forceren om mijn soep op te drinken en wat van het bord. Ik heb nergens goesting in en drinken kost me ook al veel moeite. Ik krijg nochtans medicatie tegen de misselijkheid. Nu, nog chemo tot en met zondag denk ik en dan is het voor een tijdje gedaan. Mijn intra-thecale gisteren (ruggeprik) viel goed mee gisteren en het platliggen is ook alweer achter de rug. En (hvh) ik heb geen hoofdpijn. Die spuiten zijn nu ook voor enkele weken niet nodig! Wat kijk ik uit naar het naar huis gaan! Ik hoop dat ik goed blijf want mijn RBC en WBC zijn serieus aan het dalen. Misschien moet ik nog in isolatie. Gisteren kreeg ik al bloedplaatjes omdat die te laag stonden, maar ze zijn weer gestegen nu. Ik had dat wel zelf al wat gemerkt want elke keer als ik mijn neus moest snuiten was er wat bloed bij. Voila 't is zo ver: de verpleegster kwam net de tussendeur toedoen, de wittekes staan te laag. De rode staan ook laag en ik krijg deze avond nog 2 zakjes bloed. Ik zal ook Neupogen krijgen, dat is iets die de witte doet aan maken en mijn lichaam reageert daar normaal goed op. Dus de isolatie zal hopelijk niet te lang duren. Ik heb nu ook nog een ander probleem. Mijn oren zagen wat rood en jeukten nogal. Ik was bang dat ik een infectie zou hebben of schimmel of ik weet niet wat. Durfde het eerst niet zeggen. Thuis begonnen mijn oren echt veel te jeuken en wat pijn te doen, ook vanbinnen. Gisteren gezegd tegen de dokter en wat blijkt: Ik ben verbrand van de bestraling. Mijn oren nog het meest. Mijn slapen en voorhoofd zien ook rood, maar dat jeukt niet zo. Ik moet het nu vet houden en krijg pilletjes tegen de jeuk. Dit kan enkele weken duren eer het weg is! Ik vroeg hoe dat mogelijk is, ewel je wordt heel hevig bestraald op een relatief klein oppervlak en dat kan wat verbranden. Ze zien dat dikwijls. Als ik naar de stralen zal moeten voor mijn transplantatie moet ik over het hele lichaam bestraald worden en dan gebeurt dat niet. Ze doen hier iets met je hoor! Maar ja, laten we het allemaal een noodzakelijk kwaad noemen. Ik wil genezen en moet er blijkbaar wel iets voor over hebben!
Straks komen Quentin en Iwein, ze zullen zich mogen inpakken! Iwein werd gisteren inderdaad in de watten gelegd van zijn papa en ze hebben alle 2 heel goed geslapen. Ben benieuwd hoe mijn 2 kleinste geweest zijn!
ben terug in Gent. Perfusie is aangesloten en krijg weer zo 2l vocht. Gisteren echt mijn best gedaan om veel te drinken. Had toch zo'n 4l binnen denk ik tegen de avond. Straks komen ze chemo aanhangen en vandaag krijg ik nog mijn ruggeprik. Ze willen vandaag alles opstarten omdat ik hier toch ben en het is anders een verloren dag voor mij. en het betekent ook dat ik dan volgende week waarschijnlijk een dag eerder naar huis mag! Thuis was het fantastisch. Weer bij de kindjes, bij Quentin. Lekker eten, aan mijn eigen keukentafel. Maar ik moet wel zeggen. Eenmaal thuis voel je pas hoe slap je bent. Gewoon wat rondlopen in huis, bezig zijn met de kinderen,... Iedereen was bezig met: "je moet niets doen als je thuis bent, rust maar." Ewel het verbiedt zichzelf. Ik kon bijna niets. Ik had dan ook wat maaglast en je bent dan helemaal gelijk een vod. Vandaag doen mijn kuiten ook pijn. Echt van die stijve spieren, waarschijnlijk van thuis rond te lopen, de trap te doen en mijn benen zijn niet meer gewend van veel te stappen. Zal deze week toch nog meer wandelen op de gang en wat fietsen op de home-trainer. Misschien gaat het volgende week dan beter. De kinderen waren ook heel tevreden dat mama thuis was. Fabian natuurlijk ziek: koorts, hoesten, snotneus. maar papa heeft hem goed verzorgd (Quentin is nu snipverkouden) We hebben hem thuis gehouden van school en nu is hij voor 2 dagen gaan logeren bij peter en bobonne. Hermelien is ook mee want ik vrees dat Fabian wat verloren zou zijn als hij zijn broer en zus niet heeft. Iwein is alleen naar school. Wat tegen zijn zin, maar vanavond heeft hij eens zijn papa voor hem alleen! Quentin zal misschien ook een nachtje kunnen doorslapen nu de 2 kleinsten uit logeren zijn. Hij zal er deugd van hebben wat dat was weer wennen: verschillende keren 's nachts opstaan omdat er iemand weent en wakker is. Ik ga jullie nu laten, wil nog mijn mails eens bekijken en moet me deze namiddag voorbereiden op de ruggeprik en plat liggen!
15u40: staf vergadering is gedaan en ik krijg het goede nieuws: ik mag vanavond mee naar huis met Quentin! Joepie de poepie! Ben uitgelaten als een kind, na meer dan 2 weken hier op mijn kamertje eindelijk weer eens de wijde wereld in!
Ga me nu klaarmaken dat we hier wegkunnen tegen 17u en de kindjes op tijd ophalen. Tot donderdag!
heb net mijn blog nog eens volledig gelezen en er is al zo veel gebeurd de laatste weken! Ik was toch al 't een en 't ander vergeten. Ik las dat ik tijdens mijn eerste chemo beurt een slechte smaak had ewel, dat heb ik nu niet. (h v h= hout vast houden) Mijn vingertoppen tintelen wel enorm, precies of er elektriek inzit. Om te typen en te schrijven is het wel ambetant, maar dit is een nevenwerking van de chemo en kan lang aanwezig blijven. Nu, het doet geen pijn en zolang het dat maar is...
Ik zit hier nu nog steeds te wachten op de toestemming om vanavond naar huis te gaan. Zou zo graag meegaan met Quentin want als hij me morgen voormiddag moet komen halen, dan is zijn voormiddag ook weer verprutst. En wat heb ik eraan om donderdag thuis te zitten? Ik zit daar dan alleen. Morgen namiddag kunnen we allemaal tesamen zijn. Ik duim dat de professor groen licht geeft. Hij is terug van een congres en de assistente wil geen beslissingen nemen zonder hem. 't zou zo leuk zijn voor de kinderen dat mama thuis is als ze thuiskomen vanavond. Gisteren had Fabian precies wat heimwee naar mama. Ofwel kwam het omdat de babysit er was en hij was ook heel moe. Niet veel geslapen in 't weekend bij peter en bobonne en dan ganse dagen naar school.... Hij is toch nog klein hé! Iwein zou het ook wel tof vinden want hij vraagt het geregeld wanneer ik nog eens naar huis mag. Nog 100 dagen niet mama? vraagt hij dan. en mijn kleine poppemie: ik zie haar gezichtje al voor mij en brabbelen mamamamamama. Professor: mag ik aub naar huis vanavond? Om 15u is er staf: ik duim! Jullie horen nog van mij!
we zijn al maart, februari is voorbij gevlogen! Zoals iemand al eerder zei, ik kan het zelf bijna niet geloven dat ik al 7 weken in behandeling ben! En de wereld blijft gewoon verdere draaien! Quentin had een slechte dag vandaag. Was naar een bijscholing moeten gaan, was hier maar rond 17u40, vlug wat gepraat, hij moest dan al weer weg. Naar huis, kindjes ophalen, babysit ophalen, Fabian en Hermelien in bed doen, zich wat wassen en omkleden en om 19u30 moet hij alweer in de gemeenteraad zijn! Hij heeft een jachtig leven en ik zou graag wat helpen, maar jammer genoeg gaat het niet. Ik hoop dat ik morgen avond weg mag en woensdag de hele dag thuis ben, dan zal het voor hem misschien ook wat relaxer kunnen. Mijn witloof in hesp heeft gisteren heerlijk gesmaakt. Voor herhaling vatbaar! deze avond waren het weer droge ziekenhuisboterhammen. Maar ik heb ze als een flink meisje opgegeten. De dokter vraagt het ook steeds of ik genoeg eet. anders hangen ze hier een zak aan van 2l. Nu is het 1,5l vocht met extra veel caloriën + een half litertje vocht om mijn nieren te helpen. Als ik naar huis ga zal ik mijn best moeten doen om te drinken! Ben uitverteld, zal stoppen groetjes, Heidi
